Глобигериналар (лат. Globigerina) — амебалардын бир уруусу.
Globigerina (/ɡloʊˌbɪdʒəˈraɪnə/) is a genus of planktonic Foraminifera, in the order of Rotaliida.[1] It has populated the world's oceans since the Middle Jurassic.
Vast areas of the ocean floor are covered with Globigerina ooze, dominated by the foraminiferous shells of Globigerina and other Globigerinina. The name was originally applied to mud collected from the bottom of the Atlantic Ocean when planning the location of the first transatlantic telegraph cables and it was mainly composed of the shells of Globigerina bulloides.[2]
Globigerina has a globose, trochospirally enrolled test composed of spherical to ovate but not radially elongate chambers that enlarge rapidly as added, commonly with only three to five in the final whorl. The test (or shell) wall is calcareous, perforate, with cylindrical pores. During life the surface has numerous long slender spines that are broken on dead or fossil shells, the short blunt remnants resulting in a hispid surface. The aperture a high umbilical arch that may be bordered by an imperforate rim or narrow lip. No secondary apertures.
Globigerina includes the following species (extinct species marked with a dagger, †)
Globigerina (/ɡloʊˌbɪdʒəˈraɪnə/) is a genus of planktonic Foraminifera, in the order of Rotaliida. It has populated the world's oceans since the Middle Jurassic.
Globigerina,[1] en ocasiones erróneamente denominado Globerigina o Globigenera, es un género de foraminífero planctónico de la subfamilia Globigerininae, de la familia Globigerinidae, de la superfamilia Globigerinoidea, del suborden Globigerinina[2] y del orden Globigerinida.[3][4] Su especie tipo es Globigerina bulloides. Su rango cronoestratigráfico abarca desde el Luteciense (Eoceno medio) hasta la Actualidad.
Globigerina incluye especies con conchas trocoespiraladas, globigeriniformes; sus cámaras son globulares u ovaladas, creciendo en tamaño de manera rápida; sus suturas intercamerales son incididas y rectas; su contorno ecuatorial es subcuadrado y lobulado; su periferia es redondeada; su ombligo es moderadamente amplio; su abertura principal es interiomarginal, umbilical (intraumbilical), con forma de arco amplio, y rodeada por un estrecho labio; presentan pared calcítica hialina, macroperforada con poros en copa, y superficie punteada a reticulada, y espinosa, con espinas muy largas de sección circular (y que dejan bases de espinas al morir).[1][5][6][7][8][9][2][4]
Antes de la definición progresiva de géneros -y familias- en la superfamilia Globigerinoidea, Globigerina se utilizaba como un taxón "cajón de sastre" para incluir multitud de especies ahora incluidas en Catapsydrax, Dentoglobigerina, Eoglobigerina, Globigerinella, Globigerinoides, Globoquadrina, Muricoglobigerina, Palaeoglobigerina, Parasubbotina, Parvularugoglobigerina, Subbotina, Zeaglobigerina, o en otros géneros más recientemente definidos.[5][2]
Globigerina incluye especies con un modo de vida planctónico (carnívoro), de distribución latitudinal cosmopolita, preferentemente tropical-subtropical a templada, y habitantes pelágicos de aguas superficiales (medio epipelágico).[6][8][2][4]
Se han descrito numerosas especies de Globigerina. Entre las especies más interesantes o más conocidas destacan:
Un listado completo de las especies descritas en el género Globigerina puede verse en el siguiente anexo.
En Globigerina se han considerado los siguientes subgéneros:
Globigerina, en ocasiones erróneamente denominado Globerigina o Globigenera, es un género de foraminífero planctónico de la subfamilia Globigerininae, de la familia Globigerinidae, de la superfamilia Globigerinoidea, del suborden Globigerinina y del orden Globigerinida. Su especie tipo es Globigerina bulloides. Su rango cronoestratigráfico abarca desde el Luteciense (Eoceno medio) hasta la Actualidad.
Globigerina Globigerinoidea superfamaliako generoetako bat da. Familiako ezaugarriak ditu eta gainera honako hauek:
Eozenotik gaur egun arte bizi izan dira
Globigerina Globigerinoidea superfamaliako generoetako bat da. Familiako ezaugarriak ditu eta gainera honako hauek:
Oskol trokoespirala. Ganbera globulotsuak. Pareta zulatua eta arantzatsuak. Irekidura arkeatua.Eozenotik gaur egun arte bizi izan dira
Globigerina est un genre de foraminifères de la famille des Globigerinidae. Ces espèces sont apparues au Jurassique moyen, il y a environ 170 Ma[3]. Parmi les plus de 400 espèces classées au sein de ce genre, seules quelques-unes ne sont pas éteintes.
Selon World Register of Marine Species (25 janvier 2017)[2] :
Globigerina est un genre de foraminifères de la famille des Globigerinidae. Ces espèces sont apparues au Jurassique moyen, il y a environ 170 Ma. Parmi les plus de 400 espèces classées au sein de ce genre, seules quelques-unes ne sont pas éteintes.
Orgánach micreascópach, cosúil le haiméibe, a fhaightear go coitianta i bplanctón muirí is ea an globaigeiríne. Tálann sí blaosc fhíneálta sheachtrach a bhíonn ornáideach le spíonta go minic. Nuair a fhaigheann sí bás, titeann an bhlaosc don ghrinneall chun dríodar cailcreach (an púscán globaigeiríneach) a dhéanamh, ábhar a chlúdaíonn fairsingí móra de ghrinneall na farraige.
Globigerina è un genere di protisti della classe dei Foraminifera.[1]
Sono classificati come protozoi, conducono solitamente vita libera in ambienti marini e possono sopportare la pressione idrostatica fino a 4000 metri di profondità. I gusci di Globigerina costituiscono gran parte dei sedimenti calcarei del fondale, dando origine ai fanghi di globigerine. Le camere si dispongono con un andamento elicoidale.
Globigerina è un genere di protisti della classe dei Foraminifera.
Sono classificati come protozoi, conducono solitamente vita libera in ambienti marini e possono sopportare la pressione idrostatica fino a 4000 metri di profondità. I gusci di Globigerina costituiscono gran parte dei sedimenti calcarei del fondale, dando origine ai fanghi di globigerine. Le camere si dispongono con un andamento elicoidale.
Globigeryny (Globigerina, łac. globus - kula, gerere - nosić) - planktoniczny rodzaj otwornic o skorupce zbudowanej z kilku wydętych kulistych komór, pokrytych kolcami i ułożonych spiralnie. Taka struktura ułatwia unoszenie się na powierzchni morza. Kiedy organizm umiera, ich skorupki opadają na dno, tworząc, szczególnie w wypadku wielkich nagromadzeń, głębokomorski osad, zwany mułem globigerynowym
Globigeryny (Globigerina, łac. globus - kula, gerere - nosić) - planktoniczny rodzaj otwornic o skorupce zbudowanej z kilku wydętych kulistych komór, pokrytych kolcami i ułożonych spiralnie. Taka struktura ułatwia unoszenie się na powierzchni morza. Kiedy organizm umiera, ich skorupki opadają na dno, tworząc, szczególnie w wypadku wielkich nagromadzeń, głębokomorski osad, zwany mułem globigerynowym
Globigerina är ett släkte av Foraminiferer av familjen Globigerinidæ med kalkskal genomborrat av grova kanaler, genom vilka skenfötter kan utsträckas.
Kamrarna är klotformiga, ordnade oregelbundet eller i tydlig spiral. Globigerina lever planktoniskt i havet, mestadels i ytvattnet. De döda skalen sjunker till botten och bildar där avlagringar av stor betydelse.
Globigerina uppträdde första gången redan under äldre trias.
Globigerina är ett släkte av Foraminiferer av familjen Globigerinidæ med kalkskal genomborrat av grova kanaler, genom vilka skenfötter kan utsträckas.
Kamrarna är klotformiga, ordnade oregelbundet eller i tydlig spiral. Globigerina lever planktoniskt i havet, mestadels i ytvattnet. De döda skalen sjunker till botten och bildar där avlagringar av stor betydelse.
Globigerina uppträdde första gången redan under äldre trias.
Globigerinidalar, denizel plankton olarak bulunan foraminiferaların en yaygın olan grubudur. Hiyalin kalkerli kavkı yapılarına sahiptirler. Jurasik döneminden günümüze kadar gelmişlerdir. Grup 100'den fazla cins ve 30 tanesi günümüze kadar gelebilen 400'ün üzerinde tür içerir. En önemli cinslerinden bir tanesi Globigerinadır.[1] (1873'te Murray ve Renard tarafından isimlendirildi).
Globigerinacea
Globorotaliacea
Globotruncanacea
Hantkeninacea
Heterohelicacea
Planomalinacea
Rotaliporacea
Globigerinidalar, denizel plankton olarak bulunan foraminiferaların en yaygın olan grubudur. Hiyalin kalkerli kavkı yapılarına sahiptirler. Jurasik döneminden günümüze kadar gelmişlerdir. Grup 100'den fazla cins ve 30 tanesi günümüze kadar gelebilen 400'ün üzerinde tür içerir. En önemli cinslerinden bir tanesi Globigerinadır. (1873'te Murray ve Renard tarafından isimlendirildi).
Globigerina d'Orbigny, 1826
Глобигерина (лат. Globigerina) — род планктонных фораминифер, представители которого обитают в Мировом океане.
Известковая раковинка глобигерины состоит из ряда округленных камер, расположенных в виде невысокой восходящей спирали. Стенка камер пронизана многочисленными порами и представляет неровную, снабженную шипами поверхность. Отверстие простое, щелевидное.
Глобигерина имеет значение в образовании меловых отложений. Морской ил на значительных глубинах содержит огромное количество раковин корненожек и особенно глобигерин. В 1857 году при проложении телеграфного кабеля между Европой и Америкой лот проходил местами через слой такого известкового ила в 3—4 и даже 8 метров толщиной. Такие слои находятся на дне Атлантического и Тихого океанов до глубины в 4500 метров, сменяясь ниже отложениями красного ила. Натуралистам английской экспедиции «Чэлленджера», Мюррею и Томсону, удалось выяснить, что глобигерина (и другие корненожки, имеющие менее важное значение в образовании описываемых осадков), живут в море, свободно плавая, так как удельный вес их и морской воды почти одинаков. Умирая и падая на дно они образуют слои известкового ила, содержащего до 95% углекислой извести. Верхние слои глобигеринового ила состоят из раковинок более или менее целых, нижние более плотные — преимущественно из обломков. Глобигериновый ил можно прямо считать мелом, образующимся в настоящее время. Отсутствие глобигеринового ила на глубинах больше 4500 м объясняется растворением углекислой извести раковин.
Глобигерина (лат. Globigerina) — род планктонных фораминифер, представители которого обитают в Мировом океане.