Clusia minor es una especie de planta con flor en la familia Clusiaceae. Es originaria de Centroamérica y Venezuela
Es un arbusto o árbol que alcanza hasta los 10 m de altura; tiene ramitas algo angulosas; las hojas obovadas, cartilaginosas, de 5-10 cm de largo, de obtusas a redondeadas en el ápice; base cuneada; con peciolo delgado de 1-2 cm; nervio medio delgado, prominente en el envés, los laterales poco prominentes; las inflorescencias paucifloras; con pedicelos de 2-5 mm; 4 sépalos de 6-7 mm; 4-5 pétalos blancos o rosados; el fruto subgloboso u obovoide de 1.5-2 cm de longitud.[1]
Esta especie crece típicamente en lugares húmedos de bosques semideciduos en suelos no cársicos, pero es posible encontrarla en mogotes.
Clusia minor fue descrita por Carlos Linneo y publicado en Species Plantarum 1: 510. 1753.[2]
Clusia: nombre genérico otorgado en honor del botánico Carolus Clusius.
minor: epíteto latíno que significa "menor, pequeña",
Castellano: copeicillo.
Clusia minor es una especie de planta con flor en la familia Clusiaceae. Es originaria de Centroamérica y Venezuela
Clusia minor là một loài thực vật có hoa trong họ Bứa. Loài này được L. mô tả khoa học đầu tiên năm 1753.[1]
Clusia minor là một loài thực vật có hoa trong họ Bứa. Loài này được L. mô tả khoa học đầu tiên năm 1753.