Associations
(
англиски
)
добавил BioImages, the virtual fieldguide, UK
Plant / resting place / among
cocoon of Donacia cinerea may be found among roots of Typha angustifolia
Foodplant / feeds on
larva of Donacia thalassina feeds on root of Typha angustifolia
Foodplant / feeds on
larva of Donacia vulgaris feeds on root of Typha angustifolia
Plant / resting place / among
subaquatic cocoon of Macroplea appendiculata may be found among roots of Typha angustifolia
Foodplant / saprobe
fruitbody of Psathyrella typhae is saprobic on dead stem (just above waterline) of Typha angustifolia
Other: major host/prey
In Great Britain and/or Ireland:
Foodplant / saprobe
covered, black pycnidium of Septoria coelomycetous anamorph of Septoria menispora is saprobic on dead leaf of Typha angustifolia
Remarks: season: 3-4
Foodplant / saprobe
often numerous, immersed, black pycnidium of Stagonospora coelomycetous anamorph of Stagonospora typhoidearum is saprobic on sometimes locally discoloured leaf of Typha angustifolia
Comments
(
англиски
)
добавил eFloras
Prior to N. Hotchkiss and H. L. Dozier (1949), Typha domingensis was generally included within T. angustifolia in North America. Because of many misidentified specimens, range expansion in recent years, and undercollecting, the distribution on the margins of the main range is somewhat uncertain. Many literature reports are based on misidentified specimens. Some workers suggested T. angustifolia was early introduced from Europe into Atlantic Coastal North America and migrated westward (R. L. Stuckey and D. P. Salamon 1987). In recent decades it has expanded its range in many regions and become much more abundant, especially in roadside ditches and other highly disturbed habitats. For example, although it was known only from one Wisconsin station in 1929 (N. C. Fassett 1930) and was very local in Iowa in 1939 (A. Hayden 1939), it is now common and widespread in both states. As it often out-competes many native marsh species to produce very dense, pure stands, and hybridizes with T. latifolia to form the probably even more competitive T. glauca, T. angustifolia and T. glauca should perhaps be classified as noxious weeds in parts of North America. Beyond the main range of T. angustifolia, there are specimens of T. glauca from north-central Montana (Phillips County.), west-central Manitoba (La Pas), and Anticosti Island, Quebec. There are m Many erroneous reports have come from outside of Europe and North America. For hybrids see also genus and key.
- лиценца
- cc-by-nc-sa-3.0
- авторски права
- Missouri Botanical Garden, 4344 Shaw Boulevard, St. Louis, MO, 63110 USA
Description
(
англиски
)
добавил eFloras
Erect shoots 150--300 cm, not glaucous; flowering shoots 5--12 mm thick in middle; stems 2--3 mm thick near inflorescence. Leaves: sheath sides membranous, margin broadly clear, summit with membranous auricles which often disintegrate late in season; mucilage glands at sheath-blade transition brown, absent from blade and usually from sheath center near summit; widest blades on shoot 4--12 mm wide when fresh, 3--8 mm when dry; distal blade usually markedly exceeding inflorescence. Inflorescences: staminate spikes separated from pistillate by 1--8(--12) cm of naked axis, ca. as long as pistillate, 1 cm thick in anthesis; staminate scales variable in same spike, straw-colored to medium brown, filiform, simple to bifid or sometimes cuneate and irregularly branched, to 6 0.1 mm; pistillate spikes in flower when fresh dark brown with whitish stigmas (drying brown), later medium brown, in fruit when fresh as stigmas wear off often greenish due to green carpodia, (4--)6--20 cm 5--6 mm in flower, 13--22 mm in fruit; compound pedicels in fruit peg-like, 0.5--0.7 mm; pistillate bracteole blades forming spike surface before flowering, later exceeded by stigmas and about equaling or slightly exceeded by pistil hairs, very dark to medium brown, much darker than (or sometimes as dark as) stigmas, irregularly spatulate, 0.6 0.1--0.2 mm, wider than or about as wide as stigmas, apex rounded (to acute). Staminate flowers 4--6 mm; anthers 1.5--2 mm, thecae yellow, apex dark brown; pollen in monads or some in irregular clusters. Pistillate flowers 2 mm in flower, 5--7 mm in fruit; pistil-hair tips medium brown, distinctly swollen at 10--20X; stigmas sometimes deciduous in fruit, in flower erect, elongating, bending to form surface mat, white in flower, drying brownish, later medium brown, narrowly linear-lanceolate, 0.6--1.4 0.1 mm; carpodia slightly exceeded by and visible among pistil hairs at mature spike surface, green when young and fresh, straw-colored with orange-brown spots when dry, apex nearly truncate. 2n = 30.
- лиценца
- cc-by-nc-sa-3.0
- авторски права
- Missouri Botanical Garden, 4344 Shaw Boulevard, St. Louis, MO, 63110 USA
Distribution
(
англиски
)
добавил eFloras
Temperate and subtropical regions in Europe, Asia & N.America.
- лиценца
- cc-by-nc-sa-3.0
- авторски права
- Missouri Botanical Garden, 4344 Shaw Boulevard, St. Louis, MO, 63110 USA
Distribution
(
англиски
)
добавил eFloras
B.C., Man., N.B., N.S., Ont., P.E.I., Que., Sask.; Ark., Calif., Colo., Conn., Del., Ill., Ind., Iowa, Kans., Ky., Maine, Md., Mass., Mich., Minn., Mo., [Mont.], Nebr., Nev., N.H., N.J., N.Mex., N.Y., N.C., N.Dak., Ohio, Okla., Oreg., Pa., R.I., S.C., S.Dak., Tenn., Vt., Va., Wash., W. Va., Wis., Wyo.; Eurasia.
- лиценца
- cc-by-nc-sa-3.0
- авторски права
- Missouri Botanical Garden, 4344 Shaw Boulevard, St. Louis, MO, 63110 USA
Elevation Range
(
англиски
)
добавил eFloras
200 m
- лиценца
- cc-by-nc-sa-3.0
- авторски права
- Missouri Botanical Garden, 4344 Shaw Boulevard, St. Louis, MO, 63110 USA
Flowering/Fruiting
(
англиски
)
добавил eFloras
Flowering late spring--summer.
- лиценца
- cc-by-nc-sa-3.0
- авторски права
- Missouri Botanical Garden, 4344 Shaw Boulevard, St. Louis, MO, 63110 USA
Habitat
(
англиски
)
добавил eFloras
Often somewhat brackish or subsaline water or wet soil; 0--1900m.
- лиценца
- cc-by-nc-sa-3.0
- авторски права
- Missouri Botanical Garden, 4344 Shaw Boulevard, St. Louis, MO, 63110 USA
Broad-scale Impacts of Fire
(
англиски
)
добавил Fire Effects Information System Plants
More info for the terms:
cover,
density,
marshThe effects of fire on the narrowleaf cattail hybrid T.
à glauca were determined for a New Brunswick marsh. The marsh was divided into two
sections, each containing four blocks of four plots. In each section one
block was burned in early and mid-June, one was burned in early and
mid-July, and one was burned in mid-August and mid-September.
Vegetation was measured the third postfire year. Following each fire,
plots were either drained or flooded. On the drained sites T.
à glauca cover, density, and height were least on the plots burned in July.
Other burned plots did not differ significantly from the control. On
the flooded sites July-burned plots had greater T. Ã glauca cover than
control plots. Other burned plots did not differ significantly from the
control [
30].
- библиографски навод
- Snyder, S. A. 1993. Typha angustifolia. In: Fire Effects Information System, [Online]. U.S. Department of Agriculture, Forest Service, Rocky Mountain Research Station, Fire Sciences Laboratory (Producer). Available: http://www.fs.fed.us/database/feis/
Common Names
(
англиски
)
добавил Fire Effects Information System Plants
narrowleaf cattail
narrow-leaved cattail
narrow-leaf cattail
narrowleaved cattail
- библиографски навод
- Snyder, S. A. 1993. Typha angustifolia. In: Fire Effects Information System, [Online]. U.S. Department of Agriculture, Forest Service, Rocky Mountain Research Station, Fire Sciences Laboratory (Producer). Available: http://www.fs.fed.us/database/feis/
Cover Value
(
англиски
)
добавил Fire Effects Information System Plants
More info for the term:
coverNarrowleaf cattail provides important cover for muskrats and a
variety of waterfowl [
4,
6,
27]. White-tailed deer use cattail for cover
[
31].
- библиографски навод
- Snyder, S. A. 1993. Typha angustifolia. In: Fire Effects Information System, [Online]. U.S. Department of Agriculture, Forest Service, Rocky Mountain Research Station, Fire Sciences Laboratory (Producer). Available: http://www.fs.fed.us/database/feis/
Description
(
англиски
)
добавил Fire Effects Information System Plants
Narrowleaf cattail is an erect, rhizomatous perennial that grows 3 to
6 feet (1-2 m) tall [
15]. Its lateral rhizomes, produced at the leaf
base, can grow up to 27.6 inches (70 cm) long and 0.8 to 1.6 inches (2-4
cm) in diameter [
15]. Its leaves are 2 to 5 feet (0.6-1.5 m) long, very
narrow, and flattened [
10,
12]. Flowers grow on erect stalks, and the
fruits are cigar-shaped and 2 to 6 inches (5-15 cm) long. Fruits contain
soft, downy seeds [
10].
- библиографски навод
- Snyder, S. A. 1993. Typha angustifolia. In: Fire Effects Information System, [Online]. U.S. Department of Agriculture, Forest Service, Rocky Mountain Research Station, Fire Sciences Laboratory (Producer). Available: http://www.fs.fed.us/database/feis/
Distribution
(
англиски
)
добавил Fire Effects Information System Plants
Narrowleaf cattail occurs from Nova Scotia south through parts of New
England along the coast to southern Florida. It occurs in the Midwest
south to southeastern Texas. Scattered populations are found throughout
Nebraska and Wyoming, parts of the Intermountain West, and along the
Pacific Northwest coast into central California [
10].
- библиографски навод
- Snyder, S. A. 1993. Typha angustifolia. In: Fire Effects Information System, [Online]. U.S. Department of Agriculture, Forest Service, Rocky Mountain Research Station, Fire Sciences Laboratory (Producer). Available: http://www.fs.fed.us/database/feis/
Fire Ecology
(
англиски
)
добавил Fire Effects Information System Plants
More info for the term:
fire regimeCattail rhizomes sprout following fire [
4].
FIRE REGIMES : Find fire regime information for the plant communities in which this
species may occur by entering the species name in the
FEIS home page under
"Find FIRE REGIMES".
- библиографски навод
- Snyder, S. A. 1993. Typha angustifolia. In: Fire Effects Information System, [Online]. U.S. Department of Agriculture, Forest Service, Rocky Mountain Research Station, Fire Sciences Laboratory (Producer). Available: http://www.fs.fed.us/database/feis/
Fire Management Considerations
(
англиски
)
добавил Fire Effects Information System Plants
More info for the terms:
fuel,
marsh,
oligotrophicFire can be used to reduce aboveground debris, opening up stands for
nesting waterfowl. Burning in winter when rhizomes are buried in ice or
in frozen soil usually will not kill cattail. If the objective is to
create more open stands for wildlife, burning should be conducted in
spring following a relatively dry winter, when the marsh is dry [
4].
Fire has been used to provide openings in cattail (Typha spp.) marshes
for mallard foraging. In the St Clair Wildlife Refuge, Ontario, mallards
used openings that were created by winter burning followed by spring
flooding. Mallard foraging effort was positively correlated with invertebrate
biomass and opening size (P<0.001). Burning produced less cattail mortality
than winter mowing followed by spring flooding [
1]. For detailed
information, refer to the Research Project Summary
Winter
fire in a marshland in St Clair National Wildlife Area, Ontario. Cattail marshes are difficult to burn 2 years in a row because
accumulated debris is needed for fuel. The thick bases of cattail
species are often the last part of the plant to dry out and are
difficult to burn.
Canada geese, herons, egrets, and other waterfowl use burned marsh areas
for feeding and nesting [
4].
Draining and burning marshes during July inhibits rapid growth of
cattail species. Several fires during summer will release nutrients if
a portion of the organic mat is removed [
30]. Draining and burning
before a thick mat layer forms is necessary for slowing palludification.
Fires on nutrient-poor fens can reduce species diversity and create
oligotrophic bogs, but on nutrient-rich sites fires will not typically
reduce species diversity [
30].
- библиографски навод
- Snyder, S. A. 1993. Typha angustifolia. In: Fire Effects Information System, [Online]. U.S. Department of Agriculture, Forest Service, Rocky Mountain Research Station, Fire Sciences Laboratory (Producer). Available: http://www.fs.fed.us/database/feis/
Growth Form (according to Raunkiær Life-form classification)
(
англиски
)
добавил Fire Effects Information System Plants
More info on this topic. More info for the term:
helophyte Helophyte
- библиографски навод
- Snyder, S. A. 1993. Typha angustifolia. In: Fire Effects Information System, [Online]. U.S. Department of Agriculture, Forest Service, Rocky Mountain Research Station, Fire Sciences Laboratory (Producer). Available: http://www.fs.fed.us/database/feis/
Habitat characteristics
(
англиски
)
добавил Fire Effects Information System Plants
More info for the term:
marshNarrowleaf cattail grows in marshes, wet meadows, fens, estuaries,
bogs, ditches, and along lake shores. It is tolerant of saline
environments [
15,
31]. Where T. angustifolia and T. latifolia occur
together, T. angustifolia usually colonizes the deeper waters (31.5 in.
[80 cm] or more) [
16].
In Utah, narrowleaf cattail occurs in peaty soils of salt marshes and
colonizes deep sloughs and sloping marsh perimeters [
5].
In Wisconsin, water levels seem to be the most important factor affecting
cattail occurrence and establishment [
4]. Typha spp. grow best under
stable moisture conditions, saturated soil, and water up to 1.5 feet
(45 cm) deep. Narrowleaf cattail can grow in water as deep as 2.5
feet (76 cm) [
4]. After establishment, it can tolerate fluctuating
water levels including periods of drought and deep flooding. In
Wisconsin cattail species usually grow in soils that are fertile and
nutrient rich [
4]. Narrowleaf cattail height growth is best in hot
temperatures but does not seem to be adversely affected by extreme cold [
4].
- библиографски навод
- Snyder, S. A. 1993. Typha angustifolia. In: Fire Effects Information System, [Online]. U.S. Department of Agriculture, Forest Service, Rocky Mountain Research Station, Fire Sciences Laboratory (Producer). Available: http://www.fs.fed.us/database/feis/
Habitat: Cover Types
(
англиски
)
добавил Fire Effects Information System Plants
More info on this topic. This species is known to occur in association with the following cover types (as classified by the Society of American Foresters):
63 Cottonwood
235 Cottonwood - willow
- библиографски навод
- Snyder, S. A. 1993. Typha angustifolia. In: Fire Effects Information System, [Online]. U.S. Department of Agriculture, Forest Service, Rocky Mountain Research Station, Fire Sciences Laboratory (Producer). Available: http://www.fs.fed.us/database/feis/
Habitat: Ecosystem
(
англиски
)
добавил Fire Effects Information System Plants
More info on this topic. This species is known to occur in the following ecosystem types (as named by the U.S. Forest Service in their Forest and Range Ecosystem [FRES] Type classification):
FRES17 Elm - ash - cottonwood
FRES28 Western hardwoods
FRES37 Mountain meadows
FRES39 Prairie
FRES41 Wet grasslands
FRES42 Annual grasslands
- библиографски навод
- Snyder, S. A. 1993. Typha angustifolia. In: Fire Effects Information System, [Online]. U.S. Department of Agriculture, Forest Service, Rocky Mountain Research Station, Fire Sciences Laboratory (Producer). Available: http://www.fs.fed.us/database/feis/
Habitat: Plant Associations
(
англиски
)
добавил Fire Effects Information System Plants
More info on this topic. This species is known to occur in association with the following plant community types (as classified by Küchler 1964):
K049 Tule marshes
K072 Sea oats prairie
K073 Northern cordgrass prairie
K074 Bluestem prairie
K092 Everglades
- библиографски навод
- Snyder, S. A. 1993. Typha angustifolia. In: Fire Effects Information System, [Online]. U.S. Department of Agriculture, Forest Service, Rocky Mountain Research Station, Fire Sciences Laboratory (Producer). Available: http://www.fs.fed.us/database/feis/
Immediate Effect of Fire
(
англиски
)
добавил Fire Effects Information System Plants
More info for the terms:
density,
peatBurning top-kills narrowleaf cattail and reduces stem density [
1].
Fires that burn into the peat layer can kill cattail [
4].
- библиографски навод
- Snyder, S. A. 1993. Typha angustifolia. In: Fire Effects Information System, [Online]. U.S. Department of Agriculture, Forest Service, Rocky Mountain Research Station, Fire Sciences Laboratory (Producer). Available: http://www.fs.fed.us/database/feis/
Importance to Livestock and Wildlife
(
англиски
)
добавил Fire Effects Information System Plants
Narrowleaf cattail is eaten by waterfowl and muskrats [
24,
27].
Muskrats also construct their lodges with cattail, and blackbirds use
cattail for perches [
31]. Extensive monotypic stands of cattail are
usually poor habitat for wildlife [
1].
- библиографски навод
- Snyder, S. A. 1993. Typha angustifolia. In: Fire Effects Information System, [Online]. U.S. Department of Agriculture, Forest Service, Rocky Mountain Research Station, Fire Sciences Laboratory (Producer). Available: http://www.fs.fed.us/database/feis/
Key Plant Community Associations
(
англиски
)
добавил Fire Effects Information System Plants
More info for the term:
lichensNarrowleaf cattail is listed as a riparian dominance type in the
following publication:
Riparian dominance types of Montana [
31]
Some associates of narrowleaf cattail include sedges (Carex spp.),
bulrushes (Scirpus spp.), rushes (Juncus spp.), sphagnum mosses
(Sphagnum ssp.), lichens (Cladonia spp.), kalmia (Kalmia spp.), foxtail
barley (Critestion jubatum), reed canarygrass (Phalaris arundinaceae),
oakleaf goosefoot (Chenopodium glaucum), curled dock (Rumex crispus),
panicgrass (Panicum spp.), cottonsedge (Eriophorum spissum), buttonbush
(Cephalanthus occidentalis), spiraea (Spiraea spp.), blueberries
(Vaccinium spp.), viburnum (Viburnum spp.), chufa flatsedge (Cyperus
esculentus), and dwarf huckleberry (Gaylussacia dumosa) [
8,
28].
- библиографски навод
- Snyder, S. A. 1993. Typha angustifolia. In: Fire Effects Information System, [Online]. U.S. Department of Agriculture, Forest Service, Rocky Mountain Research Station, Fire Sciences Laboratory (Producer). Available: http://www.fs.fed.us/database/feis/
Life Form
(
англиски
)
добавил Fire Effects Information System Plants
More info for the term:
graminoidGraminoid
- библиографски навод
- Snyder, S. A. 1993. Typha angustifolia. In: Fire Effects Information System, [Online]. U.S. Department of Agriculture, Forest Service, Rocky Mountain Research Station, Fire Sciences Laboratory (Producer). Available: http://www.fs.fed.us/database/feis/
Management considerations
(
англиски
)
добавил Fire Effects Information System Plants
More info for the terms:
cover,
density,
marsh,
restoration,
seedAlthough narrowleaf cattail is useful in wetland restoration
projects, without control it will form dense stands that eventually
outcompete other valuable wildlife food and cover species [
4]. It can
be controlled with herbicides and through marsh drawdowns or by flooding
over freshly cut stubble to reduce oxygen to the rhizomes [
15].
A study of the effects of cutting cattail, then flooding the area,
showed that stem densities were reduced by 89 percent the first year.
When cut a second time, densities were reduced by 99 percent. No
fruiting heads or seed germination occurred following cutting and
flooding [
1].
Draining a New Brunswick marsh caused a 36 percent increase in
narrowleaf cattail cover and a 50 percent increase in stem density.
However, plant height and basal diameter were reduced by 16.54 percent
and 7.14, respectively [
30].
- библиографски навод
- Snyder, S. A. 1993. Typha angustifolia. In: Fire Effects Information System, [Online]. U.S. Department of Agriculture, Forest Service, Rocky Mountain Research Station, Fire Sciences Laboratory (Producer). Available: http://www.fs.fed.us/database/feis/
Nutritional Value
(
англиски
)
добавил Fire Effects Information System Plants
More info for the term:
litterFood values for leaf litter of the narrowleaf cattail hybrid, T.
à glauca, have been listed [
22]:
type time %nitrogen %phosphorus %ash
green early July 2.77 0.29 6.55
senesced early Feb. 0.63 0.05 3.89
- библиографски навод
- Snyder, S. A. 1993. Typha angustifolia. In: Fire Effects Information System, [Online]. U.S. Department of Agriculture, Forest Service, Rocky Mountain Research Station, Fire Sciences Laboratory (Producer). Available: http://www.fs.fed.us/database/feis/
Occurrence in North America
(
англиски
)
добавил Fire Effects Information System Plants
AL AR CA CT DE FL GA IL IN IA
KY LA ME MD MA MI MN MS MO MT
NE NH NJ NY NC OH OR PA RI SC
TN TX UT VT VA WV WI WY MB NB
NS ON PQ
- библиографски навод
- Snyder, S. A. 1993. Typha angustifolia. In: Fire Effects Information System, [Online]. U.S. Department of Agriculture, Forest Service, Rocky Mountain Research Station, Fire Sciences Laboratory (Producer). Available: http://www.fs.fed.us/database/feis/
Other uses and values
(
англиски
)
добавил Fire Effects Information System Plants
Rhizomes are eaten whole or ground into flour. Shoots, seeds, flowers,
pollen, and stems are also eaten. Stems and leaves are woven into
baskets and rope or used in roofing, bedding, and paper manufacturing
[
10,
15]. Many other uses for narrowleaf cattail have been documented
[
21].
- библиографски навод
- Snyder, S. A. 1993. Typha angustifolia. In: Fire Effects Information System, [Online]. U.S. Department of Agriculture, Forest Service, Rocky Mountain Research Station, Fire Sciences Laboratory (Producer). Available: http://www.fs.fed.us/database/feis/
Phenology
(
англиски
)
добавил Fire Effects Information System Plants
More info on this topic. More info for the terms:
formation,
marsh,
rhizomeLeaves emerge in the spring, flowering is initiated in early to
mid-summer, and the greatest clonal growth occurs in the fall [
15].
Under good conditions, seeds germinate from May to September [
4].
Aerial shoot growth continues into November or until the first freeze
when plants go dormant [
20]. Development times in a Wisconsin marsh
were: April: aerial shoot sprout, new rhizome formation, leaves; May:
new shoots; June: spikes formed; July: basal shoots and flower head
development; August through September: maturation of flower head [
4].
- библиографски навод
- Snyder, S. A. 1993. Typha angustifolia. In: Fire Effects Information System, [Online]. U.S. Department of Agriculture, Forest Service, Rocky Mountain Research Station, Fire Sciences Laboratory (Producer). Available: http://www.fs.fed.us/database/feis/
Plant Response to Fire
(
англиски
)
добавил Fire Effects Information System Plants
Narrowleaf cattail will sprout following fire if rhizomes are not
consumed [
1,
4].
- библиографски навод
- Snyder, S. A. 1993. Typha angustifolia. In: Fire Effects Information System, [Online]. U.S. Department of Agriculture, Forest Service, Rocky Mountain Research Station, Fire Sciences Laboratory (Producer). Available: http://www.fs.fed.us/database/feis/
Post-fire Regeneration
(
англиски
)
добавил Fire Effects Information System Plants
More info for the terms:
ground residual colonizer,
herb,
rhizome Rhizomatous herb, rhizome in soil
Ground residual colonizer (on-site, initial community)
- библиографски навод
- Snyder, S. A. 1993. Typha angustifolia. In: Fire Effects Information System, [Online]. U.S. Department of Agriculture, Forest Service, Rocky Mountain Research Station, Fire Sciences Laboratory (Producer). Available: http://www.fs.fed.us/database/feis/
Regeneration Processes
(
англиски
)
добавил Fire Effects Information System Plants
More info for the term:
seedCattails reproduce by seed and rhizomes. Their primary means of
colonizing is by seed, and once established, colonies are maintained by
vegetative reproduction [
16]. Seeds are wind pollinated and require
moisture, but not oxygen for germination [
15]. Laboratory studies have
shown that seeds germinate best in water 1 inch (2.5 cm) deep, but can
germinate in water as deep as 16 inches (40 cm) [
4]. In the field seed
germination usually occurs following exposure of mudflats.
Narrowleaf cattail was found in wetland seedbanks that had been
drained for more than 70 years [
32].
- библиографски навод
- Snyder, S. A. 1993. Typha angustifolia. In: Fire Effects Information System, [Online]. U.S. Department of Agriculture, Forest Service, Rocky Mountain Research Station, Fire Sciences Laboratory (Producer). Available: http://www.fs.fed.us/database/feis/
Regional Distribution in the Western United States
(
англиски
)
добавил Fire Effects Information System Plants
More info on this topic. This species can be found in the following regions of the western United States (according to the Bureau of Land Management classification of Physiographic Regions of the western United States):
1 Northern Pacific Border
2 Cascade Mountains
3 Southern Pacific Border
5 Columbia Plateau
8 Northern Rocky Mountains
9 Middle Rocky Mountains
10 Wyoming Basin
14 Great Plains
- библиографски навод
- Snyder, S. A. 1993. Typha angustifolia. In: Fire Effects Information System, [Online]. U.S. Department of Agriculture, Forest Service, Rocky Mountain Research Station, Fire Sciences Laboratory (Producer). Available: http://www.fs.fed.us/database/feis/
Successional Status
(
англиски
)
добавил Fire Effects Information System Plants
More info on this topic. More info for the term:
litterNarrowleaf cattail is considered an early to mid-seral species and a
dominant in disturbed wetlands [
15]. In the absence of disturbance,
narrowleaf cattail dominates marshes in dense, monotypic stands [
18].
Under these conditions productivity is lowered because of litter
buildup, and narrowleaf cattail outcompetes other species.
Narrowleaf cattail replaces cordgrass (Spartina spp.) in marshes
where coastal wetlands are diked or tidally restricted [
2,
23].
- библиографски навод
- Snyder, S. A. 1993. Typha angustifolia. In: Fire Effects Information System, [Online]. U.S. Department of Agriculture, Forest Service, Rocky Mountain Research Station, Fire Sciences Laboratory (Producer). Available: http://www.fs.fed.us/database/feis/
Taxonomy
(
англиски
)
добавил Fire Effects Information System Plants
The currently accepted scientific name for narrowleaf cattail is
Typha angustifolia L. in the family Typhaceae [
12].
Typha angustifolia hybridizes with T. latifolia to form T. ÃÂ glauca
Godron. [
14].
- библиографски навод
- Snyder, S. A. 1993. Typha angustifolia. In: Fire Effects Information System, [Online]. U.S. Department of Agriculture, Forest Service, Rocky Mountain Research Station, Fire Sciences Laboratory (Producer). Available: http://www.fs.fed.us/database/feis/
Value for rehabilitation of disturbed sites
(
англиски
)
добавил Fire Effects Information System Plants
More info for the terms:
cover,
restoration,
rhizomeNarrowleaf cattail is used in prairie wetland restoration [
17]. It
is used to create wetlands for mitigating the effects of wastewater
treatment plants and landfills [
9]. A shoreline restoration project to
provide cover for largemouth bass and other fish determined that rhizome
transplants have better survivorship than transplanted greenhouse stock [
7].
- библиографски навод
- Snyder, S. A. 1993. Typha angustifolia. In: Fire Effects Information System, [Online]. U.S. Department of Agriculture, Forest Service, Rocky Mountain Research Station, Fire Sciences Laboratory (Producer). Available: http://www.fs.fed.us/database/feis/
Cyclicity
(
португалски
)
добавил IABIN
Ano todo
- соработничко мреж. место
-
IABIN
Distribution
(
португалски
)
добавил IABIN
Chile Central
- соработничко мреж. место
-
IABIN
Life Cycle
(
португалски
)
добавил IABIN
Perene
- соработничко мреж. место
-
IABIN
Reproduction
(
португалски
)
добавил IABIN
Vegetativa/Brotamento
- соработничко мреж. место
-
IABIN
Behavior
(
португалски
)
добавил IABIN
ÁFRICA, ÁSIA TEMPERADA, EUROPA, AMÉRICA DO NORTE
- соработничко мреж. место
-
IABIN
Distribution
(
шпански; кастиљски
)
добавил IABIN
I, III, IV, V, RM, VII, IX, X
- соработничко мреж. место
-
IABIN
Comprehensive Description
(
англиски
)
добавил North American Flora
Typha angustifolia L. Sp. PI. 971, 1753
Typha domxngensis Pers. Syn. PI. 2 : 532. 1807.
Typha spiralis Raf . Atl. Jour. 1 : 148. 1832.
Typha gracilis Raf. New Fl. 2 : 91. 1837.
Typha latifolia angustifolia Wood, Class Book 367. 1845.
Typha angustifolia domingensis Griseb. Fl. Brit. W. Ind. 512. 1864.
Typha americana L,. C. Rich.; Rohrb. Verh. Bot. Ver. Brand. 11 : 97, as synonym. 1870.
Typha bracieata Greene, Bull. Calif. Acad. 2 : 413. 1887.
Typha dominginensis Kronf. Verh. Zool.-Bot. Ges. Wien 39: 163. 1889.
Typha angustifolia dominginensis Kronf. Verh. Zool.-Bot. Ges. "Wien 39 : 163, as synonym. 1889.
Stems slender, l^Jm. tall ; leaves narrowly linear, 3-20 mm. broad ; racemes lightor dark-brown, the staminate and pistillate portions usually separated by a small interval, each 1-4 dm. in length; pistillate portion with bractlets, 0.5-2 cm. in diameter; stigmas linear or oblong-linear ; hairs accompanying the pistillate* flowers with or without club-shaped tips ; pollen-grains simple ; the denuded rachis of the mature pistillate raceme slender, 3-4.5 mm. thick, roughened by the short, rigid pedicels which are 1 mm. or less in length.
Type locality : Europe.
Distribution : Marshes, chiefly along the coast, from Nova Scotia to Florida, and westward to California ; Mexico to Panama, Colombia, Guiana, and Patagonia ; Bermuda, Bahamas, Greater Antilles, and Danish West Indies ; also in Europe and Asia.
- библиографски навод
- Percy Wilson, Per Axel Rydberg, Norman Taylor, Nathaniel Lord Britton, John Kunkel Small, George Valentine Nash. 1909. PANDANALES-POALES; TYPHACEAE, SPARGANACEAE, ELODEACEAE, HYDROCHARITACEAE, ZANNICHELLIACEAE, ZOSTERACEAE, CYMODOCEACEAE, NAIADACEAE, LILAEACEAE, SCHEUCHZERIACEAE, ALISMACEAE, BUTOMACEAE, POACEAE (pars). North American flora. vol 17(1). New York Botanical Garden, New York, NY
Typha angustifolia
(
астурски
)
добавил wikipedia AST
Typha angustifolia (L.), totora, espadaña, anea, ye una planta perenne yerbácea del xéneru Typha. Esta totora atópase nel Hemisferiu Norte en llugares pantanosos. En Norteamérica, ye una planta introducida. Tamién s'atopa en delles güelgues de Perú y Chile.
Typha angustifolia convive nel so rangu con Typha latifolia, cola que s'hibrida como Typha x glauca (Typha angustifolia x T. latifolia). La espadaña común, alcuéntrase xeneralmente n'agües menos fondes que la espadaña de fueya estrecha.
Usu culinariu
El tarmu ye comestible, y llámase bồn bồn en Vietnam.photo
![src=]()
Exemplares de
Typha angustifolia
- Castellanu: aenea, albardines, anea, anea basta, aneas, bayón, bayunco, bohordo, bohordos delgaos, bohordos nanos, cepotañas, ciscas, cuete, enea, espadaña, espadaña de llaguna, espadaña de panoya, espadaña estrecha, espadaña fina, fuso, juncia, xuncu, moros, nea, pelusa, puros, sisca, vela de llobu.[2]
Referencies
Enllaces esternos
Esta páxina forma parte del wikiproyeutu Botánica, un esfuerciu collaborativu col fin d'ameyorar y organizar tolos conteníos rellacionaos con esti tema. Visita la páxina d'alderique del proyeutu pa collaborar y facer entrugues o suxerencies.
- лиценца
- cc-by-sa-3.0
- авторски права
- Wikipedia authors and editors
Typha angustifolia: Brief Summary
(
астурски
)
добавил wikipedia AST
Typha angustifolia (L.), totora, espadaña, anea, ye una planta perenne yerbácea del xéneru Typha. Esta totora atópase nel Hemisferiu Norte en llugares pantanosos. En Norteamérica, ye una planta introducida. Tamién s'atopa en delles güelgues de Perú y Chile.
Typha angustifolia convive nel so rangu con Typha latifolia, cola que s'hibrida como Typha x glauca (Typha angustifolia x T. latifolia). La espadaña común, alcuéntrase xeneralmente n'agües menos fondes que la espadaña de fueya estrecha.
- лиценца
- cc-by-sa-3.0
- авторски права
- Wikipedia authors and editors
Boga de fulla estreta
(
каталонски; валенсиски
)
добавил wikipedia CA
La boga, bova o balca de fulla estreta (Typha angustifolia) és un hidròfit herbaci i perenne del gènere Typha. És una espècie aquàtica, originària del vell món que prolifera comunament a la vora de rius, aiguamolls permanents i llacs.[1] La planta té molts noms populars: balca, balca de fulla estreta, bova, bova de cadires, ciri, coets, espadanya, fusell.[2]
Les fulles de la planta són planes, molt estretes (entre 3 i 10 mm d'ample) i 80 a 150 mm de llargada en la maduresa; 12 a 16 fulles sorgeixen de cada brot vegetatiu.[3] A la maduresa, tenen tiges distintius que són gairebé tan altes com les fulles, les tiges estan cobertes amb caps de flors de color marró, tou, en forma de salsitxa, pot atènyer d'un a tres metres.[4] Les plantes tenen fortes arrels rizomatoses, que poden estendre fins a 70 cm i solen ser de 2 a 3,5 cm de diàmetre.[5]
![src=]()
Cadires amb seient de boga
L'àrea de distribució geogràfica de la boga de fulla estreta se superposa amb l'espècie molt similar boga de fulla ampla (Typha latifolia). Es distingeix de T. latifolia per les seves fulles més estretes i per una clara separació en dues seccions diferents (flors estaminades a dalt i flors pistil·lades a baix) en els capítols florals.[5] Aquestes dues espècies hibriden i donen Typha x glauca que és un híbrid estèril.[6] L'espècie ha estat introduïda des d'Europa a les costes d'Amèrica del Nord[7] i terra endins.[8]
Ús
Són conreades com a plantes ornamentals. Les fulles assecades s'utilitzen per fer seients, estores, cistells i altres objectes. La matèria fibrosa de les inflorescències s'utilitza com a aïllant.[1] Les seves arrels depuren l’aigua i per això aquesta planta s’utilitza per a fer aiguamolls artificials,[9] i es recreen els canyars i boguers en projectes de renaturalització de les vores, per augmentar la capacitat d'autodespol·lució, per crear l'hàbitat d'ocells (bitó i boscaler comuns), libèl·lules, peixos joves i amfibis.[10]
Diverses parts de la planta són comestibles, els brots latents de les arrels i les bases de les fulles, el nucli interior de la tija, les espigues verdes, la flor de pol·len madur i arrels feculoses.[11][12] La tija comestible és anomenada bồn bồn a Vietnam.[13]
Referències
-
↑ 1,0 1,1 «boga». L'Enciclopèdia.cat. Barcelona: Grup Enciclopèdia Catalana.
-
↑ «Boga de fulla estreta». Cercaterm. TERMCAT, Centre de Terminologia.
-
↑ «Typha angustifolia - narrow leaf cattail». Global Biodiversity Information Facility.
-
↑ «Typha angustifolia L.». FloraCatalana.net La flora del nostre entorn. [Consulta: 5 setembre del 2015].
-
↑ 5,0 5,1 Rook, Earl J. S. «Typha angustifolia: Narrow Leaf Cattail», 26-02-2006.
-
↑ Selbo, Sarena M. «The potential for hybridization between Typha angustifolia and Typha latifolia in a constructed wetland». Aquatic Botany, 78, 4, 2004, pàg. 361–369. DOI: 10.1016/j.aquabot.2004.01.003.
-
↑ Stuckey, R. L.; Salamon, D. P. «Typha angustifolia in North America: masquerading as a native». Am. J. Bot., 74, 1987, pàg. 757.
-
↑ Mills, Edward L.; Leach, Joseph H.; Carlton, James T.; Secor, Carol L. «Exotic Species in the Great Lakes: A History of Biotic Crises and Anthropogenic Introductions». Journal of Great Lakes Research, 19, 1, 1993, pàg. 1–54. DOI: 10.1016/S0380-1330(93)71197-1. «The distributional history of the narrow-leaved cattail, a brackish water species native to the Atlantic coast, is debatable. The plant is thought to have invaded inland slowly with the early canal, railroad, and highway systems. It began a rapid inland expansion in through Central New York in the first half of the 20th Century when the de-icing of highways using salt became more widespread.»; vegeu p. 46.
-
↑ Puértolas i Carasusán, Núria. «Les zones humides». El Bages. [Consulta: 5 setembre del 2015].
-
↑ Nonhof, Cor. «Streefbeelden natte ruigten». Koninklijke Nederlande Natuurhistorische Vereniging.
-
↑ Elias, Thomas S.; Dykeman, Peter A. Edible Wild Plants. New York, NY: Sterling Publishing Co., Inc., 2009, p. 69–70. ISBN 978-1-4027-6715-9.
-
↑ «Typha angustifolia - Small reed mace». Plants for a Future.
-
↑ Sour hot pot
En altres projectes de
Wikimedia:
Commons (Galeria) Commons (Categoria) 
- лиценца
- cc-by-sa-3.0
- авторски права
- Autors i editors de Wikipedia
Boga de fulla estreta: Brief Summary
(
каталонски; валенсиски
)
добавил wikipedia CA
La boga, bova o balca de fulla estreta (Typha angustifolia) és un hidròfit herbaci i perenne del gènere Typha. És una espècie aquàtica, originària del vell món que prolifera comunament a la vora de rius, aiguamolls permanents i llacs. La planta té molts noms populars: balca, balca de fulla estreta, bova, bova de cadires, ciri, coets, espadanya, fusell.
Les fulles de la planta són planes, molt estretes (entre 3 i 10 mm d'ample) i 80 a 150 mm de llargada en la maduresa; 12 a 16 fulles sorgeixen de cada brot vegetatiu. A la maduresa, tenen tiges distintius que són gairebé tan altes com les fulles, les tiges estan cobertes amb caps de flors de color marró, tou, en forma de salsitxa, pot atènyer d'un a tres metres. Les plantes tenen fortes arrels rizomatoses, que poden estendre fins a 70 cm i solen ser de 2 a 3,5 cm de diàmetre.
![src=]()
Cadires amb seient de boga
L'àrea de distribució geogràfica de la boga de fulla estreta se superposa amb l'espècie molt similar boga de fulla ampla (Typha latifolia). Es distingeix de T. latifolia per les seves fulles més estretes i per una clara separació en dues seccions diferents (flors estaminades a dalt i flors pistil·lades a baix) en els capítols florals. Aquestes dues espècies hibriden i donen Typha x glauca que és un híbrid estèril. L'espècie ha estat introduïda des d'Europa a les costes d'Amèrica del Nord i terra endins.
- лиценца
- cc-by-sa-3.0
- авторски права
- Autors i editors de Wikipedia
Cynffon-y-gath gulddail
(
велшки
)
добавил wikipedia CY
Planhigyn blodeuol yw Typhaceae Cynffon-y-gath gulddail sy'n enw benywaidd. Mae'n perthyn i'r teulu Typhaceae. Yr enw gwyddonol (Lladin) yw Typha angustifolia a'r enw Saesneg yw Lesser bulrush.[1] Ceir enwau Cymraeg eraill ar y planhigyn hwn gan gynnwys Cynffon y Gath Gulddail, Cynffon y Gath Leiaf, Ffon y Plant, Ffynwewyr Ellyllon, Ffynwewyr y Plant, Hesgen Felfedog, Hesgen Felfedog Goraidd, Hesgen Felfedog Leiaf, Rhodell, Rholbren Calfelfed, Tapr y Dŵr.
Gweler hefyd
Cyfeiriadau
- лиценца
- cc-by-sa-3.0
- авторски права
- Awduron a golygyddion Wikipedia
Cynffon-y-gath gulddail: Brief Summary
(
велшки
)
добавил wikipedia CY
Planhigyn blodeuol yw Typhaceae Cynffon-y-gath gulddail sy'n enw benywaidd. Mae'n perthyn i'r teulu Typhaceae. Yr enw gwyddonol (Lladin) yw Typha angustifolia a'r enw Saesneg yw Lesser bulrush. Ceir enwau Cymraeg eraill ar y planhigyn hwn gan gynnwys Cynffon y Gath Gulddail, Cynffon y Gath Leiaf, Ffon y Plant, Ffynwewyr Ellyllon, Ffynwewyr y Plant, Hesgen Felfedog, Hesgen Felfedog Goraidd, Hesgen Felfedog Leiaf, Rhodell, Rholbren Calfelfed, Tapr y Dŵr.
- лиценца
- cc-by-sa-3.0
- авторски права
- Awduron a golygyddion Wikipedia
Orobinec úzkolistý
(
чешки
)
добавил wikipedia CZ
Orobinec úzkolistý (Typha angustifolia L.) je druh jednoděložné rostliny z čeledi orobincovité.
Popis
Jedná se o vytrvalou , cca 1-3 m vysokou rostliny s oddenkem. Listy jsou jednoduché, střídavé, přisedlé, uspořádané do 2 řad. Čepele jsou celistvé, čárkovité se souběžnou žilnatinou, jsou asi 3 mm-1 cm široké (tedy užší než u orobince širokolistého, zato širší než u orobince sítinovitého, víceméně tmavozelené. Květy jsou v květenstvích, hustých tlustých klasech složených z mnoha květů, někdy se tento typ květenství nazývá palice. Jedná se o jednodomé rostliny, květy jsou jednopohlavné, oddělené do zvláštních částí květenství, dole jsou samičí, nahoře samčí. Jsou to 2 oddělené palice, samičí a samčí, umístěné za sebou, nahoře je samčí. Mezi palicemi je mezera cca 3-8 cm, tím se liší od orobince širokolistého, u kterého mezi palicemi žádná mezera není či je, ale nejvýše 2,5 cm. Samičí a samčí palice je přibližně stejně dlouhá (orobinec sítinovitý má samičí palici poloviční až čtvrtinové délky oproti samčí). Okvětí je zakrnělé, v podobě laločnatých a vidlicovitých chlupů, uspořádaných do nepravidelných přeslenů. Samčí květy obsahují nejčastěji 3 tyčinky, nitky jsou na bázi v různé délce srostlé. Pyl se šíří pomocí větru. V samičích květech je gyneceum složené z jednoho plodolistu (monomerické). Semeník je svrchní. Plod je suchý, pukavý, jedná se o měchýřek, který je však velmi drobný a před puknutím vypadá jako nažka. Plody se šíří pomocí větru, létací aparát jsou chlupy okvětí.
Rozšíření ve světě
Orobinec úzkolistý má rozsáhlý areál, roste Evropě a Asii, Austrálii v Severní Americe a v některých částech Afriky.
Rozšíření v ČR
V ČR roztroušeně od nížin do podhůří, ve vyšších horských polohách zpravidla chybí. Je to vodní rostlina, často tvořící monocenózy, společenstvo as. Typhaetum angustifoliae ze sv. Phragmition communis.
Reference
-
↑ Červený seznam IUCN 2018.1. 5. července 2018. Dostupné online. [cit. 2018-08-11]
Literatura
- Zdeněk Kaplan: Typhaceae Juss., in: Karel Kubát a kolektiv: Klíč ke květeně České republiky, Academia, Praha 2002, ISBN 80-200-0836-5
- Josef Dostál: Nová květena ČSSR – díl 2, Academia, Praha 1989, ISBN 80-200-0095-X
Externí odkazy
- лиценца
- cc-by-sa-3.0
- авторски права
- Wikipedia autoři a editory
Orobinec úzkolistý: Brief Summary
(
чешки
)
добавил wikipedia CZ
Orobinec úzkolistý (Typha angustifolia L.) je druh jednoděložné rostliny z čeledi orobincovité.
- лиценца
- cc-by-sa-3.0
- авторски права
- Wikipedia autoři a editory
Smalbladet dunhammer
(
дански
)
добавил wikipedia DA
Smalbladet dunhammer (Typha angustifolia) er en sumpplante, der vokser ved søbredder og vandløb. Den er mellem 1 og 2,5 meter høj og har lange blade, der er ca. 1 cm brede. Frøstanden er ved modenhed op til 2 cm bred.
Beskrivelse
Smalbladet dunhammer er en løvfældende flerårig urt med opret, slank vækst. Bladene er tykke og svampede at føle på. De er oprette og linieformede med hel rand. Begge sider er grågrønne. Blomsterstanden bærer øverst et aks med gule hanblomster, så et stykke nøgen stængel, og nedenunder et brunt, hunligt aks. Det hunlige aks bliver til dunhammeren, som er frøstanden. Frugterne er små nødder med gulgrå frøhår. Frøene spirer villigt.
Rodnettet består af en vandret rodstængel, der bærer blade, blomsterstængel og trævlerødder. Planten er meget aggressiv, og bør holdes under skarpt opsyn, så den ikke fortrænger andre.
Højde x bredde og årlig tilvækst: 1,00 x 0,50 m (100 x 10 cm/år).
Voksested
Smalbladet dunhammer gror på mineralrig bund i rørsumpen ved søer, damme og vandhuller. Den træffes mest almindeligt i Østdanmark, hvor den vokser sammen med bl.a. brudelys, gul iris, høj sødgræs, kæmpestar og tagrør.
Smalbladet dunhammer mangler helt på Mols.
Kilder
- Signe Frederiksen et al., Dansk flora, 2. udgave, Gyldendal 2012. ISBN 8702112191.
Eksterne henvisninger
- лиценца
- cc-by-sa-3.0
- авторски права
- Wikipedia-forfattere og redaktører
Smalbladet dunhammer: Brief Summary
(
дански
)
добавил wikipedia DA
Smalbladet dunhammer (Typha angustifolia) er en sumpplante, der vokser ved søbredder og vandløb. Den er mellem 1 og 2,5 meter høj og har lange blade, der er ca. 1 cm brede. Frøstanden er ved modenhed op til 2 cm bred.
- лиценца
- cc-by-sa-3.0
- авторски права
- Wikipedia-forfattere og redaktører
Schmalblättriger Rohrkolben
(
германски
)
добавил wikipedia DE
![src=]()
Wuchsform am Gewässerrand
Der Schmalblättrige Rohrkolben (Typha angustifolia) ist eine Pflanzen-Art in der Familie der Rohrkolbengewächse (Typhaceae).
Beschreibung
Der Schmalblättrige Rohrkolben ist eine ausdauernde, krautige Pflanze, die Wuchshöhen von 1 bis 2 Metern erreicht. Die unterirdischen Ausläufer der Pflanze sind etwa 1 cm dick, meist nur kurz horizontal kriechend und dann aufgerichtet. Die Stängel sind beblättert. Die Laubblätter sind (3 bis) 5 bis 8 (bis 10) mm breit. Die Blattabschnitte haben neun deutliche und zwei bis vier kleinere randliche Luftkammern.
Die männlichen Blüten sind mit Perigonhaaren ausgestattet. Männliche und weibliche Blütenkolben sind durch einen (1,5 bis) 2,5 bis 3,5 cm langen blütenlosen Abschnitt getrennt. Die weiblichen Kolben sind 2,5 bis 4 cm lang und dunkelbraun. Die männlichen Kolben an der Spitze der Pflanze sind zwei- bis dreimal so lang.
Die Chromosomenzahl der Art ist 2n = 30.[1]
Verbreitung
Der Schmalblättrige Rohrkolben ist in den gemäßigten Zonen der Nordhalbkugel weit verbreitet.[2]
Ökologie
Der Verlandungspionier hat meist kurze unterirdische Ausläufer, die der vegetativen Vermehrung dienen. Seine Blüten sind proterogyn, anemogam und selbstfertil. Die männlichen Blüten sollen sich erst drei Tage nach den weiblichen Blüten öffnen; ist bis dahin keine Fremdbestäubung erfolgt, kann es zur Selbstbestäubung kommen. Die Blütezeit liegt zwischen Juni und August.
Standorte
Man trifft diese Pflanzenart ziemlich selten an Ufern oder in Gräben, im Röhricht vorwiegend stehender oder langsam fließender, warmer, oft kalkarmer Gewässer über humosem Schlammboden. Nach Ellenberg ist sie eine Lichtpflanze, ein Wechselwasserzeiger, ein Schwachsäure- bis Schwachbasezeiger, stickstoffreiche Standorte bevorzugend, salzertragend und eine Charakterart der Assoziation Typhetum angustifolii aus dem Verband der Stillwasser-Röhrichte im Süßwasser (Phragmition australis).[1] Als Verlandungspionier bildet sie häufig reine Bestände, wird aber trotzdem gelegentlich übersehen, weil oft die nichtblühenden Exemplare überwiegen.
Verwendung
Nahrung
Die Rhizome können ähnlich wie die Kartoffel gekocht und gegessen werden. Dabei kann auf einem Hektar die zehnfache Menge an Rhizomen geerntet werden, als würden dort Kartoffeln wachsen (ca. 350 Tonnen frische Rhizome). Die Wurzelstöcke ergeben ein Mehl, welches sich für Gebäcke gut eignet. Getrocknete Wurzelstöcke bestehen aus 46 % Stärke und Zucker und aus mindestens 20 % Fasern. Rohrkolbenmehl enthält mehr Fett als Mais-, Reis-, Weizen- und Kartoffelmehl. Es enthält mehr Minerale und Kohlenhydrate als Kartoffelmehl und mehr Protein als Mais und Reis. Ferner sind Jungtriebe, Mark, Blüten und Pollen essbar.
Textilien
Die Blätter enthalten etwa 25 – 35 % Fasern. Durch eine chemisch-technische Trennung können diese gewonnen werden. Sie wurden für Mölbelstopfen, Sackleinen und gröbere Garne verwendet. Sie können mit Leinen, Hanf, Sisal und Jute verglichen werden. Man soll etwa 10 Tonnen Fasern pro Hektar gewinnen können.
Technische Verwertung
Aus Rohrkolben kann man Papier herstellen. Ferner kann man auch aus faserreichen Teilen (Blätter und Stängel) Faserplatten, Zellulose, Viehfutter, Streu und Äthylalkohol herstellen. Aus den Wurzelstöcken kann auch Äthylalkohol hergestellt werden.
Sonstige Verwendungen
Die Rohrkolbenflocken können als Kapokersatz eingesetzt werden. Das Öl aus den Samen eignet sich gemäß Vagn J. Brǿndegaard sowohl als Speiseöl und als Rohstoff für industrielle Verwendungen.[3] Die Art wird zur dekorativen Gestaltung von Uferpartien als Zierpflanze eingesetzt. Die Samen eignen sich hervorragend als Zunder und wurden in der Antike zum Entzünden eines Feuers verwendet.
Literatur
-
Erich Oberdorfer: Pflanzensoziologische Exkursionsflora für Deutschland und angrenzende Gebiete. 8. Auflage. Stuttgart, Verlag Eugen Ulmer, 2001. Seite 115. ISBN 3-8001-3131-5
-
Heinz Ellenberg: Vegetation Mitteleuropas mit den Alpen in ökologischer, dynamischer und historischer Sicht. 5., stark veränderte und verbesserte Auflage. Ulmer, Stuttgart 1996, ISBN 3-8001-2696-6.
Einzelnachweise
-
↑ a b Erich Oberdorfer: Pflanzensoziologische Exkursionsflora für Deutschland und angrenzende Gebiete. Unter Mitarbeit von Angelika Schwabe und Theo Müller. 8., stark überarbeitete und ergänzte Auflage. Eugen Ulmer, Stuttgart (Hohenheim) 2001, ISBN 3-8001-3131-5, S. 115.
-
↑ Rafaël Govaerts (Hrsg.): Typha angustifolia. In: World Checklist of Selected Plant Families (WCSP) – The Board of Trustees of the Royal Botanic Gardens, Kew, abgerufen am 5. Juni 2020.
-
↑ http://www.kslab.ksla.se/Brondegaard/artiklar/175.pdf@1@2Vorlage:Toter Link/www.kslab.ksla.se (Seite nicht mehr abrufbar, Suche in Webarchiven)
![src=]( "i")
Info: Der Link wurde automatisch als defekt markiert. Bitte prüfe den Link gemäß Anleitung und entferne dann diesen Hinweis.
- лиценца
- cc-by-sa-3.0
- авторски права
- Autoren und Herausgeber von Wikipedia
Schmalblättriger Rohrkolben: Brief Summary
(
германски
)
добавил wikipedia DE
![src=]()
Wuchsform am Gewässerrand
Der Schmalblättrige Rohrkolben (Typha angustifolia) ist eine Pflanzen-Art in der Familie der Rohrkolbengewächse (Typhaceae).
- лиценца
- cc-by-sa-3.0
- авторски права
- Autoren und Herausgeber von Wikipedia
Bossan
(
мански
)
добавил wikipedia emerging languages
She lus sheer-vio lussagh 'sy ghenus Typha eh bossan (Typha angustifolia). T'eh ry-akin er feie ny lieh-chruinney hwoaie.
Jalloo-oaylleeaght
Ta gass neuvanglaneagh echey as duillagyn linnagh echey, 5-8mm er lheead. Ta'n spadix echey er ny rheynn ayns firrynagh as bwoirrinagh. Ta ny blaaghyn bwoirrinagh ec cass y spadix as 2-4cm er lhiurid. Ta teepalyn ec ny blaaghyn firrynagh, as t'adsyn 7-12cm er lhiurid.
Ymmyd
Ta kuse dy oltyn bossan yn-ee 'syn imbagh oc: buinnaghyn, cree ny gish, spadices neuappee, pollin appee, as fraueyn.[1]
Imraaghyn
-
↑ [1982] (2009) Edible Wild Plants. New York, NY: Sterling Publishing Co., Inc., 69-70. ISBN 9781402767159.
Kianglaghyn mooie
- лиценца
- cc-by-sa-3.0
- авторски права
- Wikipedia authors and editors
Bossan: Brief Summary
(
мански
)
добавил wikipedia emerging languages
She lus sheer-vio lussagh 'sy ghenus Typha eh bossan (Typha angustifolia). T'eh ry-akin er feie ny lieh-chruinney hwoaie.
- лиценца
- cc-by-sa-3.0
- авторски права
- Wikipedia authors and editors
Burra cascistretta
(
корзикански
)
добавил wikipedia emerging languages
A Burra cascistretta (Typha angustifolia) hè una spezia di pianta chì face parte di a famiglia di i Typhaceae. Hè alta da 1 à 2 metri. E so casce sò larghe 5 à 9 mm. Si trova à u cantu di i fiumi è di i stagni. Hè cumuna in Europa, in Africa, in America è in Australia. A sessualità di a burra cascistretta hè monoìca (a pianta cumporta i fiori maschili è feminili annantu à listessu pede).
Parechji sinonimi di Typha angustifolia sò:
-
Typha bracteata Greene
-
Typha elatior Boenn.
-
Typha minor Curtis
-
Massula angustifolia Dulac
In Corsica
A burra cascistretta hè schersa in Corsica. Difatti, esistenu in Corsica parechje spezie di burra (Gamisans 1993):
Referenze
- Gamisans, J. & Jeanmonod, J. (1993) Catalogu di e piante vascularie di Corsica - Catalogue des plantes vasculaires de la Corse, Cunservatoriu è giardinu botanicu di a cità di Geneva: Geneva (in francese)
Da vede dinù
- лиценца
- cc-by-sa-3.0
- авторски права
- Autori è editori di Wikipedia
Burra cascistretta: Brief Summary
(
корзикански
)
добавил wikipedia emerging languages
A Burra cascistretta (Typha angustifolia) hè una spezia di pianta chì face parte di a famiglia di i Typhaceae. Hè alta da 1 à 2 metri. E so casce sò larghe 5 à 9 mm. Si trova à u cantu di i fiumi è di i stagni. Hè cumuna in Europa, in Africa, in America è in Australia. A sessualità di a burra cascistretta hè monoìca (a pianta cumporta i fiori maschili è feminili annantu à listessu pede).
Parechji sinonimi di Typha angustifolia sò:
Typha bracteata Greene Typha elatior Boenn. Typha minor Curtis Massula angustifolia Dulac
![src=]()
Una burriccia
- лиценца
- cc-by-sa-3.0
- авторски права
- Autori è editori di Wikipedia
Lytse tuorrebout
(
западнофризиски
)
добавил wikipedia emerging languages
De Lytse Tuorrebout (Typha angustifolia) is in skaai yn de Tuorrebout (famylje). De Lytse Tuorrebout komt foar oan wâlkanten, op sompen en yn reidlannen en is geskikt om yn middelgrutte of grutte fivers te plantsjen.
Dizze soarte hat slanker blêd as syn grutte broer, de Grutte Tuorrebout (Typha latifolia). Yn hichte ûntrint de lytse tuorrebout de grutte net safolle. In hichte fan twa meter is berikber. Yn juny/july bloeie alle soarten tuorrebouten mei manlike en froulike ljochtbrune ieren, dêr't de blommen oan sitte. By rypheid binne de froulike ieren gieleftich oant grieneftich. De froulike blommen sitte yn 'e oksels fan de lytse skutblêden.
Sjoch ek
List fan planten
Keppeling om utens
Ofbylden dy't by dit ûnderwerp hearre, binne te finen yn de kategory
fan
Wikimedia Commons.
- лиценца
- cc-by-sa-3.0
- авторски права
- Wikipedia auteurs en redakteuren
Lytse tuorrebout: Brief Summary
(
западнофризиски
)
добавил wikipedia emerging languages
De Lytse Tuorrebout (Typha angustifolia) is in skaai yn de Tuorrebout (famylje). De Lytse Tuorrebout komt foar oan wâlkanten, op sompen en yn reidlannen en is geskikt om yn middelgrutte of grutte fivers te plantsjen.
Dizze soarte hat slanker blêd as syn grutte broer, de Grutte Tuorrebout (Typha latifolia). Yn hichte ûntrint de lytse tuorrebout de grutte net safolle. In hichte fan twa meter is berikber. Yn juny/july bloeie alle soarten tuorrebouten mei manlike en froulike ljochtbrune ieren, dêr't de blommen oan sitte. By rypheid binne de froulike ieren gieleftich oant grieneftich. De froulike blommen sitte yn 'e oksels fan de lytse skutblêden.
- лиценца
- cc-by-sa-3.0
- авторски права
- Wikipedia auteurs en redakteuren
Mjeńša rogož
(
долнолужички
)
добавил wikipedia emerging languages
Mjeńša rogož (Typha angustifolia) jo rostlina ze swójźby rogožowych rostlinow (Typhaceae).
Wopis
Łopjena su na dolnem boku zwětšego wjelbowane a dośěgnu šyrokosć wót 3 až do 10 mm. Žeńske a muske bažuli ma wótstawk wót něźi 3 až do 5 (2-8) cm.
Stojnišćo
Rosćo na brjogach a w groblach.
Rozšyrjenje
Wužywanje
Nožki
-
↑ Starosta: Dolnoserbsko-nimski słownik, Niedersorbisch-deutsches Wörterbuch, Bautzen 1999, ISBN 3-7420-1096-4, bok 410
-
↑ W internetowem słowniku: Rohrkolben
Žrědła
- Schauer - Caspari: Pflanzenführer für unterwegs, ISBN 978-3-8354-0354-3, 2. nakład, 2008, bok 340, pód lema Breitblättiger Rohrkolben (Typha latifolia) ako pódobna družyna Schmalblättriger Rohrkolben (Typha angustifolia) (nim.)
- Spohn, Aichele, Golte-Bechtle, Spohn: Was blüht denn da? Kosmos Naturführer (2008), ISBN 978-3-440-11379-0, bok 362, pód lema Breitblättriger Rohrkolben (Typha latifolia) ako pódobna družyna Schmalblättriger Rohrkolben (Typha angustifolia) (nim.)
- лиценца
- cc-by-sa-3.0
- авторски права
- Wikipedia authors and editors
Mjeńša rogož: Brief Summary
(
долнолужички
)
добавил wikipedia emerging languages
Mjeńša rogož (Typha angustifolia) jo rostlina ze swójźby rogožowych rostlinow (Typhaceae).
- лиценца
- cc-by-sa-3.0
- авторски права
- Wikipedia authors and editors
சம்பு
(
тамилски
)
добавил wikipedia emerging languages
சம்பு, சண்பு, கண்பு (Typha angustifolia மேலும் lesser bulrush,[1] narrowleaf cattail அல்லது lesser reedmace) என்பது ஒரு சதுப்பு நில அல்லது நீர்த் தாவரம் ஆகும். இது டைபா (Typha) என்னும் பேரினத்தைச் சேர்ந்தது. இது பொதுவாக வடக்கு அரைக்கோளத்தில் உப்புத் தன்மை நிறைந்த இடங்களில் காணப்படுகிறது.[2] இந்த தாவரத்தின் இலைகள் தட்டையானவை, அகலத்தில் மிகவும் குறுகியவை (¼ "-½" அகலம்), மற்றும் இவை முதிர்ச்சியடையும் போது 3'-6' உயரம் கொண்டவையாக இருக்கும். ஒவ்வொரு தாவர பதியவங்குரத்திலிருந்தும் 12-16 இலைகள் தோன்றுகின்றன. முதிர்ச்சியடையும்போது, இவை இலைகளைப் போல உயரமான தனித்துவமான தண்டுகளைக் கொண்டுள்ளன. இத்தாவரத்தின் தண்டுகளின் உச்சியியல் பஞ்சுபோன்ற, உட்பகுதியைக் கொண்ட பழுப்பு நிற கம்பங்கதிர் போன்ற இணர் தோன்றுகின்றது. இத்தாவரமானது மட்ட நிலத்தண்டுக் கிழங்கு வேர்களைக் கொண்டுள்ளன. இவை 27" நீட்டிக்கக்கூடியவை மற்றும் பொதுவாக இவை ¾" -1½ " விட்டம் கொண்டவை.[3][4]
மலர்
இதன் மலர் மஞ்சரியானது கம்பின் கதிர் போன்றது. 12 அங்குல நீளமும் 0.2 5-9 அங்குல குறுக்களவும் உள்ளது. 'ஸ்பைக்' என்ற பூந்துணர் பழுப்பு நிறமானது. இதன் மலரில் ஆண்மலர், மெல்லியதாகவும் வெளுத்துப் போயுமிருக்கும்; இணரின் மேலே இருக்கும். பெண் மலர் மலட்டு மலர்களுடன் சேர்ந்து அடியில் இருக்கும். மலட்டு மலரில் மலட்டுச் சூலகமும், மலரடிச் செதில்களும் கூடியிருக்கும். ஆண்மலரில் இரண்டு தாதிழைகள் உள்ளன. பெரிதும் மூன்று தாது இழைகளில் தாது உண்டாகும். தாதுக்காம்புகள் துணியில் கம்பியிருக்கும். தாதுப்பைகளின் இணைப்பு நீண்டு தடித்து இருக்கும். தாதுப்பை நான்கு செல் உடையது. அடியில் ஒட்டியிருக்கும். மகரந்தம் நல்ல மஞ்சள் நிறமானது. பெண் மலர் ஒரு மெல்லிய மடலின் உள்ளே இருக்கும். சூலகம் ஒரு செல் உடையது. சூல்தண்டு நீண்டு உதிராது இருக்கும். சூல்முடி பிளந்திருக்கும். இதன் விதை மிக மெல்லியது. விதை-கனிச்சுவரில் ஒட்டியிருக்கும். கரு உருண்டையானது.
பரவல்
இந்த இனமானது ஐரோப்பாவிலிருந்து வட அமெரிக்காவிற்கு அறிமுகப்படுத்தப்பட்டது என்று கூறப்படுகிறது.[5] வட அமெரிக்காவில், இது கடலோரத்திலிருந்து உள்நாட்டுப் பகுதிக்கும் கொண்டு செல்லப்பட்டதாக கருதப்படுகிறது.[6]
பயன்கள்
இதன் நீண்ட இலைதான் 'சம்பு' எனப்படும். இதனைக் கொண்டு தட்டிகள், பத்திப்பாய்கள், குடலைகள் முதலியவற்றை வேய்வர்.
சமையல் பயன்பாடு
இத் தாவரத்தின் பல பகுதிகள் உண்ணக்கூடியவை. இதன் பல்வேறு பருவங்களில் வேர்கள் மற்றும் இலைகளின் அடிப்பகுதி, தண்டுகளின் உள் பகுதி, பச்சை பூக்கும் கூர்முனை, பழுத்த மகரந்தம் மற்றும் மாவுச்சத்து வேர்கள் உட்பட.[7] இதன் உண்ணக்கூடிய தண்டுகள் வியட்நாமில் பான் பான் என்று அழைக்கப்படுகிறது. புகைப்படம்
இலக்கியங்களில்
இது சங்க இலக்கிங்களில் கண்பு என்ற பெயரால் அழைக்கப்பட்டுள்ளது. பெரும்பானற்றுப்படையில் சிறுபிள்ளைகள் கண்பினது புல்லிய காயாகிய கதிரை முறித்து அக்காயில் தோன்றிய தாதை மார்பிலே அடித்துக்கொண்டு விளையாடுவர் என்று கூறுகின்றார் கடியலூர் உருத்திரங்கண்ணனார்.
பொன்காண் கட்டளை கடுப்ப கண் பின்
புன்காய்ச் சுண்ணம் புடைத்த மார்பின் பெரும்பாணாற்றுப்படை- 220-221
இவ்வடிகளுக்கு நச்சினார்க்கினியர் 'பொன்னை உரைத்து மாற்றுக்காணும் உரை கல்லை ஒப்பக் கண்பினது புல்லிய காயில் தோன்றிய தாதை, அக்கதிரை முறித்து அடித்துக்கொண்ட மார்பினை உடைய சிறுபிள்ளைகள்' என்று உரை கூறுகின்றார்.[8]
குறிப்புகள்
- лиценца
- cc-by-sa-3.0
- авторски права
- விக்கிபீடியா ஆசிரியர்கள் மற்றும் ஆசிரியர்கள்
சம்பு: Brief Summary
(
тамилски
)
добавил wikipedia emerging languages
![src=]()
கதிர்களுடன்கூடிய சம்பு
சம்பு, சண்பு, கண்பு (Typha angustifolia மேலும் lesser bulrush, narrowleaf cattail அல்லது lesser reedmace) என்பது ஒரு சதுப்பு நில அல்லது நீர்த் தாவரம் ஆகும். இது டைபா (Typha) என்னும் பேரினத்தைச் சேர்ந்தது. இது பொதுவாக வடக்கு அரைக்கோளத்தில் உப்புத் தன்மை நிறைந்த இடங்களில் காணப்படுகிறது. இந்த தாவரத்தின் இலைகள் தட்டையானவை, அகலத்தில் மிகவும் குறுகியவை (¼ "-½" அகலம்), மற்றும் இவை முதிர்ச்சியடையும் போது 3'-6' உயரம் கொண்டவையாக இருக்கும். ஒவ்வொரு தாவர பதியவங்குரத்திலிருந்தும் 12-16 இலைகள் தோன்றுகின்றன. முதிர்ச்சியடையும்போது, இவை இலைகளைப் போல உயரமான தனித்துவமான தண்டுகளைக் கொண்டுள்ளன. இத்தாவரத்தின் தண்டுகளின் உச்சியியல் பஞ்சுபோன்ற, உட்பகுதியைக் கொண்ட பழுப்பு நிற கம்பங்கதிர் போன்ற இணர் தோன்றுகின்றது. இத்தாவரமானது மட்ட நிலத்தண்டுக் கிழங்கு வேர்களைக் கொண்டுள்ளன. இவை 27" நீட்டிக்கக்கூடியவை மற்றும் பொதுவாக இவை ¾" -1½ " விட்டம் கொண்டவை.
- лиценца
- cc-by-sa-3.0
- авторски права
- விக்கிபீடியா ஆசிரியர்கள் மற்றும் ஆசிரியர்கள்
Bak dah
добавил wikipedia emerging_languages
Bak dah nakeuh sijeunèh bak naleueng rayek nyang jitimoh lam paya, biasajih toe pasie tapi na cit nyang jitimoh lam glé. Lam padum-padum boh bahsa da'irah laén bak nyoe geukheun ngön nan lèmbang (Beutawi); wawalingian, asiwung raja mantri (Sunda); embĕt (Jawa); ampĕt (Madura)[4]. Lam bahsa Inggréh, bak nyoe geukheun lesser bulrush, narrowleaf cattail, atawa lesser reedmace. Lam bahsa Meulayu Aceh, bak nyoe geukheun cit ngön nan batang obor.
Nè kitab
- лиценца
- cc-by-sa-3.0
- авторски права
- Wikipedia authors and editors
Bak dah: Brief Summary
добавил wikipedia emerging_languages
Bak dah nakeuh sijeunèh bak naleueng rayek nyang jitimoh lam paya, biasajih toe pasie tapi na cit nyang jitimoh lam glé. Lam padum-padum boh bahsa da'irah laén bak nyoe geukheun ngön nan lèmbang (Beutawi); wawalingian, asiwung raja mantri (Sunda); embĕt (Jawa); ampĕt (Madura). Lam bahsa Inggréh, bak nyoe geukheun lesser bulrush, narrowleaf cattail, atawa lesser reedmace. Lam bahsa Meulayu Aceh, bak nyoe geukheun cit ngön nan batang obor.
- лиценца
- cc-by-sa-3.0
- авторски права
- Wikipedia authors and editors
Typha angustifolia
(
англиски
)
добавил wikipedia EN
Typha angustifolia L. (also lesser bulrush,[3] narrowleaf cattail[4] or lesser reedmace) is a perennial herbaceous plant of genus Typha. This cattail is an "obligate wetland" species that is commonly found in the northern hemisphere in brackish locations.[5]
Description
The plant's leaves are flat, very narrow (¼"–½" wide), and 3'–6' tall when mature; 12–16 leaves arise from each vegetative shoot. At maturity, they have distinctive stalks that are about as tall as the leaves; the stalks are topped with brown, fluffy, sausage-shaped flowering heads. The plants have sturdy, rhizomatous roots that can extend 27" and are typically ¾"–1½" in diameter.[6][7]
Distribution
Typha angustifolia, habitus
It has been proposed that the species was introduced from Europe to North America.[8] In North America, it is also thought to have been introduced from coastal to inland locations.[9]
The geographic range of Typha angustifolia overlaps with the very similar species Typha latifolia (broadleaf or common cattail). T. angustifolia can be distinguished from T. latifolia by its narrower leaves and by a clear separation of two different regions (staminate flowers above and pistilate flowers below) on the flowering heads.[6] The species hybridize as Typha x glauca (Typha angustifolia x T. latifolia) (white cattail); Typha x glauca is not a distinct species, but is rather a sterile F1 hybrid.[10] Broadleaf cattail is usually found in shallower water than narrowleaf cattail.
Culinary use
Several parts of the plant are edible, including during various seasons the dormant sprouts on roots and bases of leaves, the inner core of the stalk, green bloom spikes, ripe pollen, and starchy roots.[11][12] It can be prepared in the same way as Typha latifolia.[13] The edible stem is called bồn bồn in Vietnam.photo
References
-
^ Tropicos Typha angustifolia
-
^ The Plant List Typha angustifolia
-
^ BSBI List 2007 (xls). Botanical Society of Britain and Ireland. Archived from the original (xls) on 26 June 2015. Retrieved 17 October 2014.
-
^ USDA, NRCS (n.d.). "Typha angustifolia". The PLANTS Database (plants.usda.gov). Greensboro, North Carolina: National Plant Data Team. Retrieved 12 December 2015.
-
^ "Typha angustifolia - narrow leaf cattail". Global Biodiversity Information Facility. Retrieved 16 March 2011.
-
^ a b Rook, Earl J. S. (26 February 2004). "Typha angustifolia: Narrow Leaf Cattail". Retrieved 13 September 2008.
-
^ "PLANTS Profile for Typha angustifolia (narrowleaf cattail)". U. S. Department of Agriculture. Retrieved 13 September 2008.
-
^ Stuckey, R. L.; Salamon, D. P. (1987). "Typha angustifolia in North America: masquerading as a native". Am. J. Bot. 74: 757.
-
^ Mills, Edward L.; Leach, Joseph H.; Carlton, James T.; Secor, Carol L. (1993). "Exotic Species in the Great Lakes: A History of Biotic Crises and Anthropogenic Introductions" (PDF). Journal of Great Lakes Research. 19 (1): 1–54. doi:10.1016/S0380-1330(93)71197-1. Retrieved 21 October 2013. The distributional history of the narrow-leaved cattail, a brackish water species native to the Atlantic coast, is debatable. The plant is thought to have invaded inland slowly with the early canal, railroad, and highway systems. It began a rapid inland expansion in through Central New York in the first half of the 20th Century when the de-icing of highways using salt became more widespread. The link is to a preprint of the published article; see p. 46.
-
^ Selbo, Sarena M.; Snow, Allison A. (2004). "The potential for hybridization between Typha angustifolia and Typha latifolia in a constructed wetland" (PDF). Aquatic Botany. 78 (4): 361–369. doi:10.1016/j.aquabot.2004.01.003. Retrieved 21 October 2013.
-
^ Elias, Thomas S.; Dykeman, Peter A. (2009) [1982]. Edible Wild Plants. New York, NY: Sterling Publishing Co., Inc. pp. 69–70. ISBN 978-1-4027-6715-9.
-
^ "Typha angustifolia - Small reed mace". Plants for a Future. Retrieved 16 March 2011.
-
^ Elias, Thomas S.; Dykeman, Peter A. (2009) [1982]. Edible Wild Plants: A North American Field Guide to Over 200 Natural Foods. New York: Sterling. p. 69. ISBN 978-1-4027-6715-9. OCLC 244766414.
- лиценца
- cc-by-sa-3.0
- авторски права
- Wikipedia authors and editors
Typha angustifolia: Brief Summary
(
англиски
)
добавил wikipedia EN
Typha angustifolia L. (also lesser bulrush, narrowleaf cattail or lesser reedmace) is a perennial herbaceous plant of genus Typha. This cattail is an "obligate wetland" species that is commonly found in the northern hemisphere in brackish locations.
- лиценца
- cc-by-sa-3.0
- авторски права
- Wikipedia authors and editors
Typha angustifolia
(
шпански; кастиљски
)
добавил wikipedia ES
La totora, espadaña o anea, Typha angustifolia (L.), es una planta perenne herbácea del género Typha de la familia Typhaceae. Esta totora se encuentra en casi todos los continentes con excepción de Australia en lugares pantanosos. En Norteamérica, es una planta introducida. También se encuentra en algunos humedales de Perú y Chile. Typha angustifolia convive en su rango con Typha latifolia, con la que se hibrida como Typha × glauca (Typha angustifolia × T. latifolia). La espadaña común se encuentra generalmente en aguas menos profundas que la espadaña de hoja estrecha.
Uso culinario
Varias partes de la planta son comestibles, incluidos durante varias estaciones los brotes latentes en las raíces y las bases de las hojas, el núcleo interno del tallo, las espigas de las flores verdes, el polen maduro y las raíces almidonadas.[2][3] Se puede preparar de la misma forma que la Typha latifolia.[4] photo El tallo es comestible, y se llama bồn bồn en Vietnam.[5]
Nombres comunes
![src=]()
Ejemplares de
Typha angustifolia
- Castellano: aenea, albardines, anea, anea basta, aneas, bayón, bayunco, bohordo, bohordos delgados, bohordos enanos, cepotañas, ciscas, cuete, enea, espadaña, espadaña de laguna, espadaña de mazorca, espadaña estrecha, espadaña fina, fuso, juncia, junco, moros, nea, pelusa, puros, sisca, vela de lobo.[6]
Referencias
- лиценца
- cc-by-sa-3.0
- авторски права
- Autores y editores de Wikipedia
Typha angustifolia: Brief Summary
(
шпански; кастиљски
)
добавил wikipedia ES
La totora, espadaña o anea, Typha angustifolia (L.), es una planta perenne herbácea del género Typha de la familia Typhaceae. Esta totora se encuentra en casi todos los continentes con excepción de Australia en lugares pantanosos. En Norteamérica, es una planta introducida. También se encuentra en algunos humedales de Perú y Chile. Typha angustifolia convive en su rango con Typha latifolia, con la que se hibrida como Typha × glauca (Typha angustifolia × T. latifolia). La espadaña común se encuentra generalmente en aguas menos profundas que la espadaña de hoja estrecha.
- лиценца
- cc-by-sa-3.0
- авторски права
- Autores y editores de Wikipedia
Ahtalehine hundinui
(
естонски
)
добавил wikipedia ET
- лиценца
- cc-by-sa-3.0
- авторски права
- Vikipeedia autorid ja toimetajad
Ahtalehine hundinui: Brief Summary
(
естонски
)
добавил wikipedia ET
Ahtalehine hundinui (Typha angustifolia) on hundinuialiste sugukonda kuuluv mitmeaastane veetaim.
Ahtalehine hundinui kasvab parasvöötmes ja eelistab märgi toiteaineterikkaid kasvukohti. Taim on introdutseeritud ka Põhja-Ameerikasse.
Taim sarnaneb väga samasse perekonda kuuluva laialehise hundinuiaga (Typha latifolium). Ahtalehise hundinuia vars on 150–300 cm pikk, lehtede laius kuni 1,2 cm (laialehisel 1,5–3,5 cm).
Taim on ühekojaline ja moodustab tõlviku (nuia).
Eestis esineb teda hajusalt.
- лиценца
- cc-by-sa-3.0
- авторски права
- Vikipeedia autorid ja toimetajad
Lezka hostoestu
(
баскиски
)
добавил wikipedia EU
(RLQ=window.RLQ||[]).push(function(){mw.log.warn("Gadget "ErrefAurrebista" was not loaded. Please migrate it to use ResourceLoader. See u003Chttps://eu.wikipedia.org/wiki/Berezi:Gadgetaku003E.");});
- лиценца
- cc-by-sa-3.0
- авторски права
- Wikipediako egileak eta editoreak
Lezka hostoestu: Brief Summary
(
баскиски
)
добавил wikipedia EU
Lezka hostoestua (Typha angustifolia) kanaberaren antzeko zurtoina duen landarea da, Ipar hemisferioan jatorria duena. Lezkadietan askotan agertzen da.
Lezka hostozabalarekin batera Typha × glauca (T. angustifolia × T. latifolia) hibridoa sortu du.
- лиценца
- cc-by-sa-3.0
- авторски права
- Wikipediako egileak eta editoreak
Kapeaosmankäämi
(
фински
)
добавил wikipedia FI
Kapeaosmankäämi (Typha angustifolia) on osmankäämeihin kuuluva monivuotinen, rantavesissä kasvava kasvi. Laji on yleinen suuressa osassa Eurooppaa ja Pohjois-Amerikkaa.
Ulkonäkö ja koko
![src=]()
Kapeaosmankäämin kukinto.
Kapeaosmankäämi kasvattaa 1,5–2 metriä, joskus jopa 3 metriä pitkän, melko ohuen varren. Juurakko on suikerteleva ja sisältä taikinamainen. Pitkät, vihreät lehdet kasvavat kaljussa varressa vuorottain, enimmäkseen varren tyviosasta, ja ulottuvat usein kukintoa korkeammalle. Lehdet ovat tavallisesti noin 7 mm leveitä, tasasoukkia, litteitä, jäykähköjä ja hohkaisia. Lehden tuppi on pitkä ja tiiviisti vartta ympyröivä. Lehden kärkiosa on kierteinen. Varren kärjessä sijaitseva tiivis, lieriömäinen kukinto on kaksiosainen. Kukinnon yläosassa sijaitsevat hedekukat ja alaosassa sijaitsevat emikukat ovat selvästi toisistaan erillään. Kanelinruskea emikukkaosa kasvaa 15–20 cm pitkäksi ja 1–1,5 cm paksuksi. Kapeaosmankäämi kukkii Suomessa heinä-elokuussa.[2] Kasvin suurimmissa kukinnoissa voi olla jopa yli 100 000 pientä kukkaa.[3]
Kapeaosmankäämi muistuttaa läheisesti leveäosmankäämiä (Typha latifolia), mutta jälkimmäisen lehdet ovat leveämpiä ja hede- ja emikukkaosat yhteenkasvaneita. Lajit voivat myös risteytyä keskenään.[2]
Levinneisyys
Kapeaosmankäämiä tavataan suurimmassa osassa Eurooppaa aivan pohjoisimpia osia lukuun ottamatta. Euroopasta levinneisyysalue jatkuu yhtenäisenä Pohjois-Afrikkaan, sekä satunnaisempana Keski-Aasian kautta Keski-Siperiaan. Lisäksi lajia kasvaa myös Yhdysvaltain itä- ja keskiosissa.[4] Suomessa kapeaosmankäämi on paikoitellen yleinen Etelä-Suomessa varsinkin rannikkoalueilla linjan Pori–Tampere–Lappeenranta eteläpuolella. Harvinaisena ja hyvin satunnaisesti lajia kasvaa aina Kokkolan korkeudelle saakka.[5][6]
Elinympäristö
Kapeaosmankäämi kasvaa melko syvässä vedessä rehevissä järvissä ja vähäsuolaisissa murtovesilahdissa.[2] Kasvupaikat ovat yleensä liejupohjaisia.[6]
Käyttö
Kapeaosmankäämiä on aikaisemmin hyödynnetty monin tavoin. Kasvin lehtiä käytettiin entisaikaan viljalyhteiden sitomiseen.[4] Lisäksi leveäosmankäämin tavoin kasvin kukintoja käytettiin tyynyjen täytteenä untuvien kanssa. Paksua juurta on entisaikoina käytetty hätäravintona. Myös kapeaosmankäämin pieniä kevätversoja voi syödä raakana tai keitettynä. Lajia viljellään nykyään jonkin verran koristekasvina ja käytetään kuivakukkana.[3][7]
Lähteet
-
Kuopion katoava kasvimaailma. Toim. Renvall, Pertti & Fagerstén, Reino & Knuutinen, Jorma & Vainio, Outi. Kuopion luonnontieteellisen museon julkaisuja 6. Kuopio 2002.
-
Retkeilykasvio. Toim. Hämet-Ahti, Leena & Suominen, Juha & Ulvinen, Tauno & Uotila, Pertti. Luonnontieteellinen keskusmuseo, Kasvimuseo, Helsinki 1998.
Viitteet
-
↑ Zhuang, X.: Typha angustifolia IUCN Red List of Threatened Species. Version 2016.2. 2011. International Union for Conservation of Nature, IUCN, Iucnredlist.org. Viitattu 31.10.2016. (englanniksi)
-
↑ a b c Retkeilykasvio 1998, s. 524.
-
↑ a b Arne Anderberg: Den virtuella floran: Kaveldun Naturhistoriska riksmuseet. Viitattu 8.12.2010. (ruotsiksi)
-
↑ a b Arne Anderberg: Den virtuella floran: Smalkaveldun Naturhistoriska riksmuseet. Viitattu 8.12.2010. (ruotsiksi)
-
↑ Lampinen, R. & Lahti, T. 2010: Kasviatlas 2009: Kapeaosmankäämin levinneisyys Suomessa. Helsingin Yliopisto, Luonnontieteellinen keskusmuseo, Kasvimuseo, Helsinki. Viitattu 8.12.2010.
-
↑ a b Kuopion katoava kasvimaailma 2002, s. 105.
-
↑ Yrttitarha 2000. Länsi-Pirkanmaan Koulutuskuntayhtymä. Viitattu 8.12.2010.
Aiheesta muualla
- лиценца
- cc-by-sa-3.0
- авторски права
- Wikipedian tekijät ja toimittajat
Kapeaosmankäämi: Brief Summary
(
фински
)
добавил wikipedia FI
Kapeaosmankäämi (Typha angustifolia) on osmankäämeihin kuuluva monivuotinen, rantavesissä kasvava kasvi. Laji on yleinen suuressa osassa Eurooppaa ja Pohjois-Amerikkaa.
- лиценца
- cc-by-sa-3.0
- авторски права
- Wikipedian tekijät ja toimittajat
Massette à feuilles étroites
(
француски
)
добавил wikipedia FR
Typha angustifolia
La massette à feuilles étroites (Typha angustifolia), appelée aussi roseau à massette ou quenouille au Canada[1], est une plante de la famille des Typhaceae. Après Typha latifolia, c'est la plus commune du genre Typha.
C'est une plante herbacée pérenne qui pousse dans les régions tempérées et tropicales de l'hémisphère nord. Elle comprend un rhizome stolonifère submergé et peut supporter des eaux légèrement saumâtres. La plante peut mesurer entre 1 et 3 m de haut, elle possède des feuilles alternes étroites de 3 à 10 mm, vert franc. L'inflorescence est formée de deux épis superposés espacés de 2 à 8 cm. L'épi mâle, au-dessus, est garni de poils roux plus longs que les étamines, tandis que l'épi femelle est cylindrique et grêle, brun-fauve (large à maturité de 1,5 à 2 cm au maximum)[2]. C'est une plante utile, entre autres, pour des mammifères semi-aquatiques (rats musqués par exemple).
Caractéristiques
- Organes reproducteurs
- Graine
- Habitat et répartition
- Habitat type : roselières européennes
- Aire de répartition : cosmopolite
Données d'après : Julve, Ph., 1998 ff. - Baseflor. Index botanique, écologique et chorologique de la flore de France. Version: 23 avril 2004.
Notes et références
Source
![src=]()
Typha angustifolia dans la région de la
Volga
DORIS : Données pour l'Observation, la Reconnaissance et l'Identification de la faune et de la flore subaquatique.
- лиценца
- cc-by-sa-3.0
- авторски права
- Auteurs et éditeurs de Wikipedia
Massette à feuilles étroites: Brief Summary
(
француски
)
добавил wikipedia FR
Typha angustifolia
La massette à feuilles étroites (Typha angustifolia), appelée aussi roseau à massette ou quenouille au Canada, est une plante de la famille des Typhaceae. Après Typha latifolia, c'est la plus commune du genre Typha.
C'est une plante herbacée pérenne qui pousse dans les régions tempérées et tropicales de l'hémisphère nord. Elle comprend un rhizome stolonifère submergé et peut supporter des eaux légèrement saumâtres. La plante peut mesurer entre 1 et 3 m de haut, elle possède des feuilles alternes étroites de 3 à 10 mm, vert franc. L'inflorescence est formée de deux épis superposés espacés de 2 à 8 cm. L'épi mâle, au-dessus, est garni de poils roux plus longs que les étamines, tandis que l'épi femelle est cylindrique et grêle, brun-fauve (large à maturité de 1,5 à 2 cm au maximum). C'est une plante utile, entre autres, pour des mammifères semi-aquatiques (rats musqués par exemple).
- лиценца
- cc-by-sa-3.0
- авторски права
- Auteurs et éditeurs de Wikipedia
Uskolisni rogoz
(
хрватски
)
добавил wikipedia hr Croatian
- лиценца
- cc-by-sa-3.0
- авторски права
- Autori i urednici Wikipedije
Uskolisni rogoz: Brief Summary
(
хрватски
)
добавил wikipedia hr Croatian
Uskolisni rogoz (lat. Typha angustifolia), vodena trajnica iz porodice rogozovki. Vrsta je rogoza smještena u tribus Typheae, raširena po velikim predjelima Euroazije i Sjeverne Amerike. Raste i u Hrvatskoj gdje je vernakularno poznata kao ševar, kućina i pavir.
- лиценца
- cc-by-sa-3.0
- авторски права
- Autori i urednici Wikipedije
Wuska rohodź
(
горнолужички
)
добавил wikipedia HSB
Wuska rohodź (Typha angustifolia) je rostlina ze swójby rohodźowych rostlinow (Typhaceae).
Wopis
Łopjena su na delnim boku zwjetša zhorbjene a docpěja šěrokosć wot 3 hač do 10 mm. Žónske a muske potače ma wotstawk wot něhdźe 3 hač do 5 (2-8) cm.
Stejnišćo
Rosće na brjohach a w hrjebjach.
Rozšěrjenje
Wužiwanje
Nóžki
-
↑ W internetowym słowniku: Rohrkolben
Žórła
- Schauer - Caspari: Pflanzenführer für unterwegs, ISBN 978-3-8354-0354-3, 2. nakład, 2008, strona 340, pod hesłom Breitblättiger Rohrkolben (Typha latifolia) jako podobna družina Schmalblättriger Rohrkolben (Typha angustifolia) (němsce)
- Spohn, Aichele, Golte-Bechtle, Spohn: Was blüht denn da? Kosmos Naturführer (2008), ISBN 978-3-440-11379-0, strona 362, pod hesłom Breitblättriger Rohrkolben (Typha latifolia) jako podobna družina Schmalblättriger Rohrkolben (Typha angustifolia) (němsce)
- Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
- Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
- Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
- Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)
Eksterne wotkazy
- лиценца
- cc-by-sa-3.0
- авторски права
- Wikipedia authors and editors
Wuska rohodź: Brief Summary
(
горнолужички
)
добавил wikipedia HSB
Wuska rohodź (Typha angustifolia) je rostlina ze swójby rohodźowych rostlinow (Typhaceae).
- лиценца
- cc-by-sa-3.0
- авторски права
- Wikipedia authors and editors
Lembang (tumbuhan)
(
индонезиски
)
добавил wikipedia ID
Lembang atau embet (Typha angustifolia L.) adalah sejenis tumbuhan serupa rumput besar yang menghuni rawa-rawa, terutama dekat pantai namun juga di pegunungan. Ia dikenal dengan nama-nama daerah seperti lèmbang (Btw.); wawalingian, asiwung raja mantri (Sd.); embĕt (Jw.); ampĕt (Md.); takténas (Tim.)[4]. Dalam bahasa Inggris, tumbuhan ini disebut lesser bulrush, narrowleaf cattail, atau lesser reedmace. Dalam bahasa Aceh, disebut bak dah atau sering disebut batang obor.
Pengenalan
Tumbuhan rawa serupa rumput yang menahun, tegak, kekar, tinggi 1,5-3 m, dengan batang membulat. Daun bentuk garis, agak meruncing, 8-22 cm × 6-16 mm, terbagi dalam banyak ruang dan tumbuh dalam seludang.[5] Perbungaan tersusun dalam rupa bulir berbentuk cerutu; bunga-bunga jantan terkumpul di bagian ujung sepanjang 15–30 cm, dan bunga-bunga betina mengelompok serupa cerutu yang lebih pendek, dipisahkan oleh tangkai yang telanjang sepanjang 0,5–12 cm. Di antara bunga-bunga itu terdapat rambut-rambut panjang seperti wol.[6] Bunganya yang jantan sama panjangnya dengan bunga betina, tapi lebih kurus dan ramping. Adapun akarnya, ada pada sisi dasar daun. Ia berbentuk rimpang yang rebah. Panjangnya 70 cm dengan diameter 2 cm. Perbanyakan dilakukan dengan rimpang, atau rumpunnya. Di alam liar, bijinya diterbangkan oleh angin, sehingga membentuk tanaman baru.[5]
Ekologi dan sebaran
Tanaman lembang banyak ditemui di Bawean, Madura, dan Karimunjawa, tetapi sayang tanaman ini tak begitu dikenali.[7] Umumnya lembang tumbuh di paya-paya dataran rendah dan di perairan payau; namun didapati pula di rawa-rawa pegunungan hingga ketinggian 1.725 m dpl. Di belakang pantai, lembang kerap berasosiasi dengan vegetasi mangrove. Umum dijumpai, tetapi sering melimpah secara lokal saja. Tanaman ini acapkali suka menggerombol.[6]
Marga Typha, tidak terkecuali lembang, menyebar di kawasan tropika, ke utara hingga lingkar kutub dan ke selatan hingga sekitar 35°LS. Di Asia Tenggara, embet tercatat dari Burma, Thailand, Vietnam, Kamboja, Malaysia, Singapura, Brunei, Indonesia, Timor Timur dan Papua Nugini. Di Indonesia didapati di pulau-pulau Sumatra, Jawa, Karimunjawa, Bawean, Madura, Kangean dan Papua.[6]
Manfaat
Tangkai-tangkainya, di Pekalongan, dimanfaatkan sebagai bahan anyaman. Daun-daunnya untuk membuat tikar dan topi. Tangkai dan daunnya, dahulu, di Aceh digunakan untuk membuat kipas tradisional. Rambut-rambut bunganya, dulu, di sekitar Jakarta dipakai sebagai pengganti kapuk untuk mengisi jok kereta. Tongkol buahnya yang belum masak betul digunakan sebagai sumbu mesiu. Tunas-tunasnya yang muda diambil untuk sayuran.[4]
Embet juga tidak jarang ditanam sebagai tanaman hias di kolam-kolam halaman rumah[4]. Biasa dipadukan dengan eceng gondok atau selada air. Tanaman semacam ini dari famili Typhaceae dapat pula digunakan sebagai ornamen rangkaian bunga potong.[5] Belakangan ini embet mulai dimanfaatkan sebagai tanaman filter untuk meningkatkan efektivitas rawa buatan sebagai bagian dari instalasi pengolah air limbah industri[8][9]
Catatan kaki
-
^ Linné, C. von & L. Salvius. 1753. Species plantarum :exhibentes plantas rite cognitas, ad genera relatas, cum differentiis specificis, nominibus... Tomus II: 971. Holmiae :Impensis Laurentii Salvii.
-
^ Tropicos: Typha angustifolia
-
^ The Plant List: Typha angustifolia
-
^ a b c Heyne, K. 1987. Tumbuhan Berguna Indonesia I: 115. Badan Litbang Kehutanan, Departemen Kehutanan. Jakarta. (versi berbahasa Belanda -1922- I: 58, sebagai Typha domingensis Pers. var. javanica Gèze)
-
^ a b c Marianto, Lukito Adi (2005). Merawat Tanaman Air. hlm.36 – 37. Depok: Agromedia Pustaka. ISBN 979-3084-13-8.
-
^ a b c Giesen, W., S. Wulffraat, M. Zieren & L. Scholten. 2006. Mangrove Guidebook for Southeast Asia: 324-5. RAP Publication 2006/07. FAO and Wetlands International.
-
^ Sastrapradja, Setijati; Bimantoro, Rahadian (1981). Tanaman Air. 23:10 – 11. Jakarta: LBN - LIPI bekerjasama dengan Balai Pustaka.
-
^ Abdulgani, H., M. Izzati, Sudarno. 2013. Pengolahan limbah cair industri kerupuk dengan sistem subsurface flow constructed wetland menggunakan tanaman Typha angustifolia. Prosiding Seminar Nasional Pengelolaan Sumberdaya Alam dan Lingkungan 2013. ISBN 978-602-17-0011-2
-
^ Febriani, S., Zulfarina, & Suwondo. t.t. Pertumbuhan Typha angustifolia akibat pendedahan limbah cair pabrik kelapa sawit, sebagai sumber belajar pencemaran lingkungan bagi siswa SMA. Makalah tidak diterbitkan.
Pranala luar
![src=]()
Artikel bertopik tumbuhan ini adalah sebuah rintisan. Anda dapat membantu Wikipedia dengan mengembangkannya.
- лиценца
- cc-by-sa-3.0
- авторски права
- Penulis dan editor Wikipedia
Lembang (tumbuhan): Brief Summary
(
индонезиски
)
добавил wikipedia ID
Untuk pengertian yang lain, lihat
Lembang (disambiguasi).
Lembang atau embet (Typha angustifolia L.) adalah sejenis tumbuhan serupa rumput besar yang menghuni rawa-rawa, terutama dekat pantai namun juga di pegunungan. Ia dikenal dengan nama-nama daerah seperti lèmbang (Btw.); wawalingian, asiwung raja mantri (Sd.); embĕt (Jw.); ampĕt (Md.); takténas (Tim.). Dalam bahasa Inggris, tumbuhan ini disebut lesser bulrush, narrowleaf cattail, atau lesser reedmace. Dalam bahasa Aceh, disebut bak dah atau sering disebut batang obor.
- лиценца
- cc-by-sa-3.0
- авторски права
- Penulis dan editor Wikipedia
Siauralapis švendras
(
литвански
)
добавил wikipedia LT
Siauralapis švendras (lot. Typha angustifolia, angl. Lesser Bulrush, vok. Schmalblättriger Rohrkolben) – švendrinių šeimos, švendrų genties augalas. Paplitęs šiaurės pusrutulyje. Šiaurės Amerikoje introdukuotas.
Aukštis 1 – 3 m. Lapų plotis 3 – 10 mm. Vasaros pabaigoje suformuoja rudą burbuolę. Auga paežerėse, supelkėjusiose, dažnai užliejamose vietose. Siauralapio švendro lapai ir burbuolės gerokai mažesnės nei plačialapio švendro. Vikiteka
- лиценца
- cc-by-sa-3.0
- авторски права
- Vikipedijos autoriai ir redaktoriai
Kleine lisdodde
(
холандски; фламански
)
добавил wikipedia NL
De kleine lisdodde (Typha angustifolia) is een plant uit de lisdoddefamilie (Typhaceae). De plant komt voor langs oevers, op drijftillen en in rietlanden en is geschikt om in een middelgrote of grote vijver te planten.
De kleine lisdodde heeft slanker blad dan de grote lisdodde (Typha latifolia). In hoogte ontlopen ze elkaar niet veel. Een lengte van 2 m is haalbaar. In juni en juli bloeien alle soorten lisdodde met mannelijke en vrouwelijke lichtbruine aren waaraan de bloemen zitten. Bij rijpheid zijn de vrouwelijke aren geel- tot groenachtig. De vrouwelijke bloemen bevinden zich in de oksels van de kleine schutbladen.
Externe links
- лиценца
- cc-by-sa-3.0
- авторски права
- Wikipedia-auteurs en -editors
Kleine lisdodde: Brief Summary
(
холандски; фламански
)
добавил wikipedia NL
De kleine lisdodde (Typha angustifolia) is een plant uit de lisdoddefamilie (Typhaceae). De plant komt voor langs oevers, op drijftillen en in rietlanden en is geschikt om in een middelgrote of grote vijver te planten.
![src=]()
Kleine lisdodde
De kleine lisdodde heeft slanker blad dan de grote lisdodde (Typha latifolia). In hoogte ontlopen ze elkaar niet veel. Een lengte van 2 m is haalbaar. In juni en juli bloeien alle soorten lisdodde met mannelijke en vrouwelijke lichtbruine aren waaraan de bloemen zitten. Bij rijpheid zijn de vrouwelijke aren geel- tot groenachtig. De vrouwelijke bloemen bevinden zich in de oksels van de kleine schutbladen.
- лиценца
- cc-by-sa-3.0
- авторски права
- Wikipedia-auteurs en -editors
Smalt dunkjevle
(
норвешки
)
добавил wikipedia NN
Smalt dunkjevle er ei av to norske plantar i dunkjevlefamilien (Typhaceae). Det er ei fleirårig vassplante som kan bli to meter høg, og veks i vatn, stundom brakkvatn. Ho har særs smale (1 cm) blad og både hoaks og hanaks på same planta. Hoakset er den mørke kjevla, hanakset den lyse dusken øvst. Blada blir ikkje høgare enn akset. Den mest synlege skilnaden på smalt dunkjevle og breitt dunkjevle er at han- og hoaks ikkje går i kvarandre.
Kjelde
Johannes Lid: Norsk og svensk flora. Oslo, 1974.
- лиценца
- cc-by-sa-3.0
- авторски права
- Wikipedia authors and editors
Smalt dunkjevle: Brief Summary
(
норвешки
)
добавил wikipedia NN
Smalt dunkjevle er ei av to norske plantar i dunkjevlefamilien (Typhaceae). Det er ei fleirårig vassplante som kan bli to meter høg, og veks i vatn, stundom brakkvatn. Ho har særs smale (1 cm) blad og både hoaks og hanaks på same planta. Hoakset er den mørke kjevla, hanakset den lyse dusken øvst. Blada blir ikkje høgare enn akset. Den mest synlege skilnaden på smalt dunkjevle og breitt dunkjevle er at han- og hoaks ikkje går i kvarandre.
- лиценца
- cc-by-sa-3.0
- авторски права
- Wikipedia authors and editors
Smal dunkjevle
(
норвешки
)
добавил wikipedia NO
Smal dunkjevle (Typha angustifolia) er en flerårig sumpplante.
Aksene er kolbeformede som hos andre dunkjevlearter. Hunblomstene sitter i den tykke delen av akset og hannblomstene i den tynne. Hos smal dunkjevle er det et tydelig mellomrom mellom hunn- og hannblomstene. Bladene er smalere enn hos slektningen bred dunkjevle. Arten kan bli opptil 2 m høy og vokser i tette bestander på grunt vann i sumper.[1]
Smal dunkjevle har en vid utbredelse på den nordlige halvkule. I Norge vokser den i kyststrøkene i den sørligste delen av Sør-Norge. I de siste tiåra har den spredt seg nordover på Østlandet.[2]
Referanser
Eksterne lenker
![src=]()
Typisk voksested for smal dunkjevle
- лиценца
- cc-by-sa-3.0
- авторски права
- Wikipedia forfattere og redaktører
Smal dunkjevle: Brief Summary
(
норвешки
)
добавил wikipedia NO
Smal dunkjevle (Typha angustifolia) er en flerårig sumpplante.
Aksene er kolbeformede som hos andre dunkjevlearter. Hunblomstene sitter i den tykke delen av akset og hannblomstene i den tynne. Hos smal dunkjevle er det et tydelig mellomrom mellom hunn- og hannblomstene. Bladene er smalere enn hos slektningen bred dunkjevle. Arten kan bli opptil 2 m høy og vokser i tette bestander på grunt vann i sumper.
Smal dunkjevle har en vid utbredelse på den nordlige halvkule. I Norge vokser den i kyststrøkene i den sørligste delen av Sør-Norge. I de siste tiåra har den spredt seg nordover på Østlandet.
- лиценца
- cc-by-sa-3.0
- авторски права
- Wikipedia forfattere og redaktører
Pałka wąskolistna
(
полски
)
добавил wikipedia POL
![src=]()
Kwiatostany pałki wąskolistnej
![src=]()
Szuwar pałki wąskolistnej
Pałka wąskolistna (Typha angustifolia, L.) – gatunek roślin należący do rodziny pałkowatych (Typhaceae). Gatunek szeroko rozprzestrzeniony. Rośnie dziko w Europie, Azji, Ameryce Północnej i niektórych krajach Afryki Północnej[3] W Polsce roślina na niżu jest dość pospolita, rzadko natomiast występuje w wyższych położeniach górskich[4] .
Morfologia
- Łodyga
- Prosta, wzniesiona, sztywna, walcowata, wysokości od 1 do 2,5 m. Kłącza płożące się po podłożu[4].
- Liście
- Ciemnozielone, wzniesione, długości do 3 m, szerokości do 1 cm[5]. Dłuższe od łodygi, przy podstawie rynienkowate. Ponad połowa objętości liści to przestwory powietrzne, a tylko około 10% to tkanka asymilacyjna[6].
- Kwiaty
- Roślina jednopienna, rozdzielnopłciowa. Kwiatostan typu kolba – w górnej części kwiaty męskie, w dolnej żeńskie, zawsze nieznacznie oddalone od siebie[4].
- Owoce
- Jednonasienne orzeszki, z pęczkiem włosków okwiatu (w formie puchu).
Biologia i ekologia
- Rozwój
- Roślina kwitnie pomiędzy czerwcem a sierpniem, kwiaty zapylane są przez wiatr. Nasiona opatrzone aparatem lotnym przenoszone są przez wiatr, czasami również przez wodę. Kłącza i pędy najsilniej rozrastają się w maju i czerwcu. Rozmnaża się głównie przez nasiona, rozmnażanie wegetatywne odgrywa mniejszą rolę[4].
- Siedlisko
- Spotykana w wodach stojących i wolno płynących od oligotroficznych do eutroficznych (stawy jeziora, brzegi rzek, rowy), na podłożu gliniastym lub piaszczystym. Rośnie do głębokości 1,5 m. Znosi dosyć duże wahania poziomu wody. Zazwyczaj występuje masowo, tworząc duże szuwary, często tworzące pas roślinności przybrzeżnej najdalej wnikający w toń wodną. Ma duży udział w zarastaniu zbiorników wodnych, w sukcesji roślin wodnych zwykle stanowi jednak fitocenozę dość krótkotrwałą. Może bowiem rozwijać się tylko w siedliskach, na których jej korzenie i kłącza są stale zanurzone w wodzie. Gdy teren, na którym rośnie ulegnie zlądowaceniu, pałka ginie, jej miejsce zajmują inne gatunki szuwarowe lub mszysto-turzycowe[4]. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla zespołu Typhetum angustifoliae[7]. W porównaniu do pałki szerokolistnej jest przystosowana do wzrostu na większej głębokości. Oba gatunki rosnąc w wodzie głębokiej miały węższe liście, więcej biomasy przypadało na liście oraz zmniejszeniu ulga intensywność rozmnażania wegetatywnego. Przy głębokości powyżej 15 pałka wąskolistna uzyskuje przewagę w konkurencji, właśnie dzięki wąskim liściom oraz rozmnażaniu głównie metodą generatywną[8]. Niemniej, w niektórych regionach tak pałka wąskolistna, jak i szerokolistna, czy ich krzyżówki, zajmują siedliska o podobnej głębokości (która ponadto potrafi być zmienna sezonowo)[9].
- Fizjologia
- Transport gazów, O2 do korzeni i CO2 z korzeni do pędu odbywa się w wyniku konwekcji. Różnica ciśnień zmierzona dla roślin tego gatunku wynosiła 570 Pa. W efekcie gazy mogą poruszać się z prędkością do 3,5 cm3 min-1. Na tempo przemieszczania znacząco wpływa temperatura otoczenia oraz wilgotność względna. Nie obserwowano pływu światła na szybkość przemieszania gazów[10].
- Oddziaływania międzygatunkowe
- Zacieniony szuwar pałki wąskolistnej jest siedliskiem dla organizmów peryfitonowych o umiarkowanych wymaganiach świetlnych, głównie okrzemek, podczas gdy światłożądne gatunki, głównie z grupy zielenic zasiedlają go rzadziej. Jednym z częściej porastających pędy pałki wąskolistnej gatunków okrzemek jest Eunotia lunaris[11].
- Genetyka
- Liczba chromosomów 2n = 30[12].
Nazewnictwo
W polskim nazewnictwie ludowym i tradycyjnym funkcjonowały następujące nazwy:kijki, pałka mała, pałka mniejsza, pałka wodna, rogoża wąskolistna, rogóżka. Cześć z nich dotyczy też innych przedstawicieli rodzaju. Nazwy typhe używał Teofrast. Nawiązuje ona do oparów (typhos – 'dym, mgła, opary'). Naukowa nazwa gatunkowa to zestawienie łacińskich słów angustus – 'wąski' i folium – 'liść'[13].
Zastosowanie
Pałka wąskolistna jest uprawiana jako roślina ozdobna w oczkach wodnych i stawach. Jest całkowicie mrozoodporna. Rozmnaża się z nasion lub przez podział na wiosnę. Ponieważ rozrasta się intensywnie, można ją sadzić w miejscach, w których da się kontrolować jej rozrastanie się [14].
Przypisy
-
↑ Stevens P.F.: Angiosperm Phylogeny Website (ang.). 2001–. [dostęp 2010-11-03].
-
↑ The Plant List. [dostęp 2015-02-03].
-
↑ Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2015-02-03].
-
↑ a b c d e Zbigniew Podbielkowski, Henryk Tomaszewicz: Zarys hydrobotaniki. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 1979. ISBN 83-01-00566-1.
-
↑ Stanisław Kłosowski, Grzegorz Kłosowski: Rośliny wodne i bagienne. Warszawa: Multico Oficyna Wydawnicza, 2007, seria: Flora Polski. ISBN 978-83-7073-248-6.
-
↑ J. Pazourek. The volumes of anatomical components in leaves of typha angustifolia L. and typha latifolia L.. „Biologia Plantarum”. 19 (2), s. 129-135, marzec 1977. DOI: 10.1007/BF02926750 (ang.).
-
↑ Władysław Matuszkiewicz: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa: PWN, 2006.
-
↑ James B. Grace, Robert G. Wetzel. Niche differentiation between two rhizomatous plant species:Typha latifoliaandTypha angustifolia. „Canadian Journal of Botany”. 60 (1), s. 46–57, 1982. DOI: 10.1139/b82-007. ISSN 0008-4026 (ang.).
-
↑ Andrew McKenzie-Gopsill, Heather Kirk, Wendy Van Drunen, Joanna R. Freeland, Marcel E. Dorken. No evidence for niche segregation in a North American Cattail (Typha) species complex. „Ecology and Evolution”. 5 (2), s. 952–961, maj 2012. Wiley-Blackwell. DOI: 10.1002/ece3.225. ISSN 2045-7758 (ang.).
-
↑ Malene Bendix, Troels Tornbjerg, Hans Brix. Internal gas transport in Typha latifolia L. and Typha angustifolia L. 1. Humidity-induced pressurization and convective throughflow. „Aquatic Botany”. 49 (2-3), s. 75–89, 1994. DOI: 10.1016/0304-3770(94)90030-2. ISSN 03043770 (ang.).
-
↑ Beata Mesyasz , Natalia Kuczyńska-Kippen. Periphytic algal communities: A comparison of Typha angustifolia L. and Chara tomentosa L. beds in three shallow lakes (West Poland). „Polish Journal of Ecology”. 54 (1), s. 15–27, 2006 (ang.).
-
↑ Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2014, s. 611. ISBN 978-83-01-14342-8.
-
↑ Ireneusz R. Moraczewski, Barbara Sudnik-Wójcikowska, Bożena Dubielecka, Lucjan Rutkowski, Kazimierz A. Nowak, Wojciech Borkowski, Halina Galera: Flora ojczysta — gatunki pospolite, chronione, ciekawe... (CD-ROM: Atlas roślin, słownik botaniczny i multimedialne klucze do oznaczania). Warszawa: Wydawnictwo Stigma, 2000. (pol.)
-
↑ Geoff Burnie i inni: Botanica. Rośliny ogrodowe. Könemann, 2005. ISBN 3-8331-1916-0.
-
↑ Metoda oceny i klasyfikacji rzek na podstawie makrofitów. W: Krzysztof Szoszkiewicz, Janina Zbierska, Szymon Jusik, Tomasz Zgoła: Makrofitowa Metoda Oceny Rzek: Podręcznik metodyczny do oceny i klasyfikacji stanu ekologicznego wód płynących w oparciu o rośliny wodne. Poznań: Bogucki Wydawnictwo Naukowe, 2010, s. 60–68. (pol.)
- лиценца
- cc-by-sa-3.0
- авторски права
- Autorzy i redaktorzy Wikipedii
Pałka wąskolistna: Brief Summary
(
полски
)
добавил wikipedia POL
![src=]()
Kwiatostany pałki wąskolistnej
![src=]()
Szuwar pałki wąskolistnej
Pałka wąskolistna (Typha angustifolia, L.) – gatunek roślin należący do rodziny pałkowatych (Typhaceae). Gatunek szeroko rozprzestrzeniony. Rośnie dziko w Europie, Azji, Ameryce Północnej i niektórych krajach Afryki Północnej W Polsce roślina na niżu jest dość pospolita, rzadko natomiast występuje w wyższych położeniach górskich .
- лиценца
- cc-by-sa-3.0
- авторски права
- Autorzy i redaktorzy Wikipedii
Typha angustifolia
(
португалски
)
добавил wikipedia PT
Thypha angustifolia é uma espécie de planta herbácea perene do gênero Typha. Esta taboa é uma espécie que requer um ambiente úmido, sendo comumente encontrada no hemisfério norte em locais salobros.[3][4]
Referências
- лиценца
- cc-by-sa-3.0
- авторски права
- Autores e editores de Wikipedia
Typha angustifolia: Brief Summary
(
португалски
)
добавил wikipedia PT
Thypha angustifolia é uma espécie de planta herbácea perene do gênero Typha. Esta taboa é uma espécie que requer um ambiente úmido, sendo comumente encontrada no hemisfério norte em locais salobros.
- лиценца
- cc-by-sa-3.0
- авторски права
- Autores e editores de Wikipedia
Typha angustifolia
(
романски; молдавски
)
добавил wikipedia RO
Typha angustifolia (de asemenea papură mică sau papură îngustă), este o plantă erbacee perenă din genul Typha. Acest papură este un element „obligatoriu zonelor umede”, specie care este de obicei găsită în emisfera nordică în locații salmastre. Frunzele plantei sunt plate, foarte înguste, acestea apar la fiecare fază vegetativă. La maturitate, ele au tulpini distincte, care sunt la fel de înalte ca și frunzele; tulpinile sunt acoperite cu capete de flori maro, pufoase în formă de cârnați. Plantele au rădăcini solide, care se pot extinde în diametru.
Referințe
- лиценца
- cc-by-sa-3.0
- авторски права
- Wikipedia autori și editori
Typha angustifolia: Brief Summary
(
романски; молдавски
)
добавил wikipedia RO
Typha angustifolia (de asemenea papură mică sau papură îngustă), este o plantă erbacee perenă din genul Typha. Acest papură este un element „obligatoriu zonelor umede”, specie care este de obicei găsită în emisfera nordică în locații salmastre. Frunzele plantei sunt plate, foarte înguste, acestea apar la fiecare fază vegetativă. La maturitate, ele au tulpini distincte, care sunt la fel de înalte ca și frunzele; tulpinile sunt acoperite cu capete de flori maro, pufoase în formă de cârnați. Plantele au rădăcini solide, care se pot extinde în diametru.
- лиценца
- cc-by-sa-3.0
- авторски права
- Wikipedia autori și editori
Smalkaveldun
(
шведски
)
добавил wikipedia SV
Smalkaveldun (Typha angustifolia) är en växtart i familjen kaveldunsväxter.
Beskrivning
Typiskt är att de smala bladen är vridna några varv.
Grunt sötvatten, men kan förekomma även i bräckt vatten.
Smalkaveldun bildar hybrider med andra arter där de möts. Hybriden med bredkaveldun (T. latifolia) har fått namnet Typha ×glauca Godron.
Användning
De långa bladen är starka, och de har därför kommit till användning för att knyta samman knippen och buntar av diverse slag.
Namn Trakt Referens Förklaring
Cigaretter [1] Dunkjävle Småland Västergötland [2] Båda benämningarna används även för
bredkaveldun,
Typha latifolia Kasgubbe Uppland [3] -
Angustifolia härleds från latin angust = smal och folium = blad. Angustifolia betyder sålunda smalbladig.
Referenser
-
^ Smalkaveldun i Carl Lindman, Bilder ur Nordens flora (andra upplagan, Wahlström och Widstrand, Stockholm 1917–1926)
-
^ Johan Ernst Rietx: Svenskt dialektlexikon, sida 316 [1], Gleerups, Lund 1862–1827, faksimilutgåva Malmö 1962
-
^ Johan Ernst Rietz: Svenskt dialektlexikon, sida 312 [2], Gleerups, Lund 1862–1867, faksimilutgåva Malmö 1962
Externa länkar
- лиценца
- cc-by-sa-3.0
- авторски права
- Wikipedia författare och redaktörer
Smalkaveldun: Brief Summary
(
шведски
)
добавил wikipedia SV
Smalkaveldun (Typha angustifolia) är en växtart i familjen kaveldunsväxter.
- лиценца
- cc-by-sa-3.0
- авторски права
- Wikipedia författare och redaktörer
Рогіз вузьколистий
(
украински
)
добавил wikipedia UK
Опис
Рогіз вузьколистий — багаторічна трав'яниста водяна рослина.
Висота рослини 1-2,5 м.
Має повзуче кореневище, від якого в обидва боки відходять надземні стебла до 2 м заввишки, вкриті листками, у нижній частині дуже довгими, лінійно-мечовидними. Від кореневища відходять також корені: тонші, спрямовані вгору відходять у воду і вбирають з неї поживні речовини. У стеблах і листках багато провідних пучків.
Дрібні одностатеві квітки, зібрані в густі циліндричні бурі або чорно-бурі суцвіття-китички. У нижній частині суцвіття — маточкові квітки, у верхній — тичинкові. Квітки біля основи оточені довгими волосками. Тичинкові квітки мають З тичинки, маточкові — одну маточку, що піднімається на довгій ніжці.
Саме вузьколінійними зеленими листками (4-10 мм завширшки) і вузькоциліндричною, бурою маточковою частиною суцвіття (10-35 см завдовжки), відмежованою від тичинкової частини голим проміжком осі (2-10 см завдовжки), рогіз вузьколистий відрізняється від близького рогозу широколистого.
Цвіте рогіз вузьколистий в червні—липні.
Плід — горішок. Рогіз — вітрозапильна рослина. Плоди поширюються вітром. Цьому сприяють пучки волосків біля плодів. Завдяки цим волоскам рослина може поширюватися і водою: вони дають змогу плодам утримуватися на поверхні води до трьох днів.
Поширення
Викопні рештки рогозу відомі з міоцену. Поширений по всій земній кулі.
Росте по берегах озер, ставків, у неглибоких водоймах, малих річках з повільною течією по всій Україні.
![src=]()
Приклад декоративного використання — для оздоблення штучної водойми, Нідерланди
Використання
З давніх часів рогіз вузьколистий використовують для різноманітних потреб. Як і решта рогозів він — цінна плетивна, волокниста, целюлозно-паперова, будівельна, харчова, кормова, лікарська і декоративна рослина.
-
Про це більш детально дивіться: Практичне використання рогозів.
З листків рогозу вузьколистого виготовляють рибальські снасті, кошики, мати тощо.
У гомеопатії використовують свіжі кореневища рогозу вузьколистого.
Надземна частина рогозу вузьколистого худобою не поїдається через низьку поживність.
Як декоративна рослина рогіз вузьколистий рекомендується для оформлення водних басейнів і вологих місць у парках і лісопарках. Жіночі суцвіття використовують для сухих букетів.
Див. також
Література
Примітки
Джерела і посилання
![src=]()
Вікісховище має мультимедійні дані за темою:
Typha angustifolia
-
Українська радянська енциклопедія : у 12 т. / гол. ред. М. П. Бажан ; редкол.: О. К. Антонов та ін. — 2-ге вид. — К. : Головна редакція УРЕ, 1974–1985., Том 9., К., 1983, стор. 417
-
Єлін Ю. Я., Зерова М. Я., Лушпа В. І., Шаброва С. І. Дари лісів. — К.: «Урожай», 1979, стор. 293—205 (укр.)
- лиценца
- cc-by-sa-3.0
- авторски права
- Автори та редактори Вікіпедії
Hương bồ lá hẹp
(
виетнамски
)
добавил wikipedia VI
Hương bồ lá hẹp hay còn gọi cỏ nến lá hẹp, bồn bồn, thủy hương, bồ hoàng (danh pháp: Typha angustifolia)[3] là một loài thực vật có hoa trong họ Hương bồ Typhaceae. Loài này được L. mô tả khoa học đầu tiên năm 1753.[4]
Phân bố
Cây mọc ở ruộng, đầm lầy, ven sông rạch, các vùng ngập nước nước ngọt, còn gặp trên bùn có nước lợ, có khi tạo thành đám ruộng trải dài khu vực vùng ôn đới và nhiệt đới.
Đặc điểm
Cây mọc ở đầm lầy, sống nhiều năm, có thân rễ bò, thân đứng cao 1–2 m. Lá dài 30–60 cm, phẳng, hẹp, rộng 4-10mm, cứng, gốc có bẹ, mọc đối xứng hai bên ôm thân. Hoa cái có lông mảnh trên trụ nhụy dài, có hoa lép, màu vàng nhạt mọc bên trên. Hoa đực có phiến hoa như sợi, thường có 3 nhị, đầu hoa đực hình trụ có màu nâu. Quả bế nhỏ, dài.
Cây thường ra hoa vào tháng 3-7.
Sử dụng
Xem bài chi tiết: Chi Hương bồ
Hình ảnh
Chú thích
Liên kết ngoài
- лиценца
- cc-by-sa-3.0
- авторски права
- Wikipedia tác giả và biên tập viên
Hương bồ lá hẹp: Brief Summary
(
виетнамски
)
добавил wikipedia VI
Hương bồ lá hẹp hay còn gọi cỏ nến lá hẹp, bồn bồn, thủy hương, bồ hoàng (danh pháp: Typha angustifolia) là một loài thực vật có hoa trong họ Hương bồ Typhaceae. Loài này được L. mô tả khoa học đầu tiên năm 1753.
- лиценца
- cc-by-sa-3.0
- авторски права
- Wikipedia tác giả và biên tập viên
Рогоз узколистный
(
руски
)
добавил wikipedia русскую Википедию
- лиценца
- cc-by-sa-3.0
- авторски права
- Авторы и редакторы Википедии
Рогоз узколистный: Brief Summary
(
руски
)
добавил wikipedia русскую Википедию
![src=]()
Осыпание созревших семян
- лиценца
- cc-by-sa-3.0
- авторски права
- Авторы и редакторы Википедии
水烛
(
кинески
)
добавил wikipedia 中文维基百科
水烛: Brief Summary
(
кинески
)
добавил wikipedia 中文维基百科
水烛（学名：Typha angustifolia）又稱蒲草、狭叶香蒲，是香蒲科香蒲属的植物。分布于印度、俄罗斯、尼泊尔、巴基斯坦、美洲及大洋洲、台湾岛、欧洲、日本以及中国大陆的吉林、河北、山东、内蒙古、江苏、黑龙江、陕西、甘肃、辽宁、河南、新疆、云南、湖北等地，生长于海拔50米至2,800米的地区，常生长在水边、沼泽中。
ホソバヒメガマ
(
јапонски
)
добавил wikipedia 日本語
ホソバヒメガマ: Brief Summary
(
јапонски
)
добавил wikipedia 日本語
ホソバヒメガマ (Typha angustifolia) は、ガマ属の多年生植物である。北半球の湿地帯に自生する。北アメリカには移入されたものだと主張する研究者もいる。
ホソバヒメガマの分布範囲は、ガマの分布範囲と重なる。この2種は、Typha x glauca (Typha angustifolia x T. latifolia)として交雑する。
Obrázky, zvuky či videa k tématu orobinec úzkolistý ve Wikimedia Commons
Ofbylden dy't by dit ûnderwerp hearre, binne te finen yn de kategory fan Wikimedia Commons. 
_1.jpg)
_1.jpg)
_1.jpg)
Artikulu hau biologiari buruzko zirriborroa da. Wikipedia lagun dezakezu edukia osatuz. 
(Nederlandstalige) Wikisource.
_1.jpg)
_1.jpg)
Wikimedia Commons har media som rör Smalkaveldun.
_1.jpg)
Bài viết liên quan đến Bộ Hòa thảo (Poales) này vẫn còn sơ khai. Bạn có thể giúp Wikipedia bằng cách mở rộng nội dung để bài được hoàn chỉnh hơn. 
提示：本条目的主题不是水蠟燭。
这是一篇與植物相關的小作品。你可以通过编辑或修订扩充其内容。 
分類（APG III） 界 : 植物界 Plantae 階級なし : 被子植物 angiosperms 階級なし : 単子葉類 monocots 階級なし : ツユクサ類 commelinids 目 : イネ目 Poales 科 : ガマ科 Typhaceae 属 : ガマ属 Typha 種 : ホソバヒメガマ T. angustifolia 学名 Typha angustifolia
_1.jpg)
