dcsimg

Großer Birkensplintkäfer ( германски )

добавил wikipedia DE

Der Große Birkensplintkäfer (Scolytus ratzeburgii) ist ein Rüsselkäfer aus der Unterfamilie der Borkenkäfer (Scolytinae). Da er seine Brutsysteme in der Rinde der Wirtsbäume anlegt, wird er den Rindenbrütern zugerechnet.

Merkmale

Die Käfer werden fünf bis sieben Millimeter lang und haben einen walzenförmigen, schwarz glänzenden Körper. Die Flügeldeckennaht verläuft bis zum Ende parallel. Die Flügeldecken sind rötlich und mit groben und feinen Punktreihen strukturiert. Die Schienen (Tibien) der Vorderbeine sind außen glatt und laufen in einen Hakenzahn aus. Das Halsschild verdeckt den Kopf von oben gesehen nicht. Die Stirn hat beim männlichen Tier einen schwachen kurzen, beim weiblichen dagegen einen kräftigen Längskiel. Der Bauch steigt ab dem zweiten Sternit zum Ende hin schräg an. Das zweite Sternit hat keinen Dornfortsatz, sondern verläuft glatt, das dritte trägt beim männlichen Tier in der Mitte einen großen, knopfförmigen Höcker.

Verbreitung

Die Art ist in Mittel- und Nordeuropa, Norditalien, Osteuropa, Russland und der Mongolei, östlich bis nach Japan verbreitet.

Lebensweise

Der Große Birkensplintkäfer lebt vor allem an Birken, wobei die Sandbirke (Betula pendula) bevorzugt wird. Seltener besiedelt die Art die Moor-Birke (Betula pubescens) und Ulmus laciniata. Bevorzugt werden alte, kränkelnde Birken. Das Fraßbild ist von außen sofort an den zahlreichen Begattungslöchern bzw. Luftlöchern zu erkennen, die meist in einer Reihe senkrecht, seltener waagerecht oder schräg am Stamm verlaufen. Entsprechend der Größe der Tiere haben sie meist einen Durchmesser zwischen zwei und drei Millimetern. Der Muttergang beginnt meist mit einer hakenförmigen Krümmung und ist als einarmiger Längsgang bis zehn Zentimeter lang. Dicht nebeneinander entspringen Larvengänge, die am Anfang bzw. Ende des Mutterganges oft auch nach oben und unten abbiegen, meist sind es 50 bis 60 Stück.

Der Große Birkensplintkäfer bildet eine Generation pro Jahr, die von Juni bis Juli fliegt.

Literatur

  • Fritz Schwerdtfeger: Die Waldkrankheiten. Lehrbuch der Forstpathologie und des Forstschutzes. 4., neubearbeitete Auflage. Parey, Hamburg und Berlin 1981, ISBN 3-490-09116-7
  • Sabine Grüne: Handbuch zur Bestimmung der europäischen Borkenkäfer Verlag M. & H. Schaper, Hannover 1979, ISBN 3-7944-0103-4
  • Edmund Reitter: Fauna Germanica – Die Käfer des Deutschen Reiches. Band 5, K. G. Lutz, Stuttgart 1916
  • Edmund Reitter: Fauna Germanica – Die Käfer des Deutschen Reiches. 5 Bände, Stuttgart K. G. Lutz 1908 – 1916, Digitale Bibliothek Band 134, Directmedia Publishing GmbH, Berlin 2006, ISBN 3-89853-534-7

Weblinks

 src=
– Album mit Bildern, Videos und Audiodateien
 title=
лиценца
cc-by-sa-3.0
авторски права
Autoren und Herausgeber von Wikipedia
изворно
посети извор
соработничко мреж. место
wikipedia DE

Großer Birkensplintkäfer: Brief Summary ( германски )

добавил wikipedia DE

Der Große Birkensplintkäfer (Scolytus ratzeburgii) ist ein Rüsselkäfer aus der Unterfamilie der Borkenkäfer (Scolytinae). Da er seine Brutsysteme in der Rinde der Wirtsbäume anlegt, wird er den Rindenbrütern zugerechnet.

лиценца
cc-by-sa-3.0
авторски права
Autoren und Herausgeber von Wikipedia
изворно
посети извор
соработничко мреж. место
wikipedia DE

Ogłodek brzozowiec ( полски )

добавил wikipedia POL
REF orange.svg
Ten artykuł od 2012-09 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł.
Należy dodać przypisy do treści niemających odnośników do wiarygodnych źródeł.
(Dodanie listy źródeł bibliograficznych lub linków zewnętrznych nie jest wystarczające).
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.
Commons Multimedia w Wikimedia Commons
 src=
Żerowisko

Ogłodek brzozowiec (Scolytus ratzeburgi) – gatunek chrząszcza z rodziny kornikowatych. Występuje w Europie od Hiszpanii po Rosję[1].

Cechy rozpoznawcze

Największy z ogłodków żyjących w Polsce o wymiarach 4,5-7 mm i smolistoczarnym, błyszczącym ciele. Pokrywy skrzydłowe są niekiedy jaśniejsze o barwie czerwonobrunatnej. Pierwszy odcinek odwłoka wznosi się ostro do góry. Samiec na 3 sternicie odwłokowym ma pośrodku duży, guzikowaty wyrostek, a na 4 sternicie licząc od środka – wyraźne zgrubienie. Samica na segmentach odwłoka wyrostków nie posiada. Czoło owada jest płaskie, pokryte gęstymi, żółtymi włoskami. Rośliną żywicielską tego owada jest tylko brzoza. Owad zimuje w postaci larwy. Roi się w czerwcu i lipcu.

Obraz żerowania

Ogłodek wywodzi się pod korą. Żerowiskiem jest chodnik macierzysty pojedynczy, jednoramienny, podłużny, często rozpoczynający się hakowatym wygięciem. Długość chodnika wynosi do 10 cm i szerokość 3-4,5 mm. W chodniku macierzystym znajdują się liczne otwory wentylacyjne. Chodniki larwalne do 60 sztuk, ułożone szeregowo, gęsto obok siebie, długości do 25 cm i często faliste, naruszające biel drewna, a zakończone kolebkami poczwarkowymi zagłębionymi w korze.

Ekologia

Generacja tego gatunku jest jednoroczna. Ogłodek brzozowiec jest gatunkiem monogamicznym i monofagicznym. Występuje na terenie całego kraju.

Znaczenie gospodarcze

Atakuje osłabione brzozy od wierzchołka ku dołowi. Zakłada swoje żerowiska na konarach, gałęziach i pniach. Występuje też na zdrowych drzewach, powodując ich obumieranie.

Przypisy

  1. Scolytus ratzeburgi. W: Fauna Europaea [on-line]. [dostęp 2014-11-03].
лиценца
cc-by-sa-3.0
авторски права
Autorzy i redaktorzy Wikipedii
изворно
посети извор
соработничко мреж. место
wikipedia POL

Ogłodek brzozowiec: Brief Summary ( полски )

добавил wikipedia POL
 src= Żerowisko

Ogłodek brzozowiec (Scolytus ratzeburgi) – gatunek chrząszcza z rodziny kornikowatych. Występuje w Europie od Hiszpanii po Rosję.

лиценца
cc-by-sa-3.0
авторски права
Autorzy i redaktorzy Wikipedii
изворно
посети извор
соработничко мреж. место
wikipedia POL