Wyżlin polny (Misopates orontium (L.) Raf.) – gatunek rośliny z rodziny babkowate, wcześniej zaliczany był do rodziny trędownikowatych.
Pierwotnie występowała w północnej Afryce i rejonie śródziemnomorskim, obecnie rozpowszechniona w całej Europie, wschodniej Afryce i na płw. Indyjskim[2]. W Polsce w zachodniej i południowo-zachodniej części kraju, rzadki, archeofit, uznawany za chwast.
Morfologia
- Pokrój
- Roślina jednoroczna o wysokości od 10 do 30 cm, wyjątkowo do 50 cm.
- Łodyga
- Wzniesiona, delikatna.
- Liście
- Lancetowate, równowąskie o długości 3 – 5 cm.
- Kwiaty
- Różowoczerwone, korona kwiatowa o długości 8 – 10 mm. Kwiaty w luźnych ulistnionych gronach.
Biologia i ekologia
Roślina jednoroczna. W Polsce kwitnie od czerwca do września. Rośnie na polach, przydrożach, winnicach, szczególnie na glebach piaszczystych ubogich w wapń.
Zagrożenia i ochrona
Gatunek umieszczony na polskiej czerwonej liście w kategorii EN (zagrożony)[3].
Przypisy
-
↑ Stevens P.F.: Angiosperm Phylogeny Website (ang.). 2001–. [dostęp 2010-04-06].
-
↑ Taxon: Misopates orontium (L.) Raf. (ang.). Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2010-04-13].
-
↑ Kaźmierczakowa R., Bloch-Orłowska J., Celka Z., Cwener A., Dajdok Z., Michalska-Hejduk D., Pawlikowski P., Szczęśniak E., Ziarnek K.: Polska czerwona lista paprotników i roślin kwiatowych. Polish red list of pteridophytes and flowering plants. Kraków: Instytut Ochrony Przyrody Polskiej Akademii Nauk, 2016. ISBN 978-83-61191-88-9.
Bibliografia
- Bertram Münker: Kwiaty polne i leśne. Warszawa: Świat Książki, 1998, s. 176-177. ISBN 83-7129-756-4.
