Quisqualis indica, piscuala, ye una especie de planta fanerógama de la familia Combretaceae.
Ye nativa d'Asia tropical: China, Taiwán, India, Nepal, Sri Lanka, Indochina: Camboya; Laos; Myanmar; Tailandia; Vietnam, Malasia, Papúa Nueva Guinea; Filipines; África: Tanzania, República Democrática d'El Congu, Benín; Costa de Marfil, Ghana, Malí, Nixeria, Sierra Lleona, Togu.
Ye un parrotal enredadera maderiza, perennifolia, que puede algamar de 3-10 m. Fueyes elíptica, opuestes, punta acuminada, y base redonda, de 7-15 cm; los pecíolus vieyos fáense espinosos. Flores tubulares, fragantes, de color blancu a rosa y colloráu. Frutu de 30-35 mm de llargu, elipsoide, y cuenta co cinco prominentes nales. Sabe a almendra al maurecer. Y esvalíxase per agua.
Topar na espesura del monte secundariu de Filipines, India, Malasia. Cultívase, y ta naturalizáu n'árees tropicales. Tolera namái hasta -2 °C
Usar en medicina tradicional. Decocciones del raigañu, grana o frutu úsense como antihelmíntico, y pa solliviar la foria. La decocción del frutu pa gargarismos; los frutos pa combatir nefritis. Les fueyes sollivien el dolor y la fiebre. Los raigaños pa tratar reumatismu.
Aisllóse'l acedu quisquálico d'esta planta.
Combretum indicum describióse por (L.) DeFilipps y espublizóse en Useful Plants of the Commonwealth of Dominica, West Indies 277. 1998.[1]
Quisqualis villosa Roxb.[2]
Quisqualis indica, piscuala, ye una especie de planta fanerógama de la familia Combretaceae.
Der Rangunschlinger (Combretum indicum, Syn.: Quisqualis indica), in anderen Sprachen englisch Chinese honeysuckle oder Rangoon Creeper, spanisch quiscual, Filipino niyog-niyogan, Hindi Madhu Malti oder Madhumalti genannt, ist eine Pflanzenart aus der Gattung der Langfäden (Combretum) in der Familie der Flügelsamengewächse (Combretaceae).
Der Rangunschlinger wächst als Liane, also als verholzende Schlingpflanze, die Wuchshöhen von 2,5 bis zu 8 Metern erreichen kann. Die Rinde ist gelb behaart. Die 5 bis 9 Millimeter lang gestielten Laubblätter besitzen eine 5 bis 18 Zentimeter lange und 2,5 bis 7 Zentimeter breite elliptische Blattspreite.
Die zwittrigen, duftenden Blüten sind fünfzählig. Die Kronblätter sind zu einer 5 bis 9 Zentimeter langen Röhre verwachsen, ihre Farbe ändert sich von anfangs Weiß über Gelb bis dann Rosa bis Rot. Es sind zehn Staubblätter vorhanden. Der Fruchtknoten ist unterständig.
Die 30 bis 35 Millimeter lange Frucht ist elliptisch, ist anfangs rot, wird bei der Reife grünlich schwarz oder braun und hat fünf vorstehende Flügel. Die reife Frucht schmeckt nach Mandeln.
Die Areale des Rangunschlinger liegen auf Höhenlagen unterhalb von 1500 Meter in China, Bangladesch, Kambodscha, Indien (inklusive Andamanen), Indonesien, Laos, Malaysia, Myanmar, Nepal, Pakistan, Papua-Neuguinea, Singapur, Sri Lanka, Thailand, Vietnam, an der Küste Ostafrikas, Inseln des Indischen Ozeans, Pazifischen Inseln und den Philippinen. Der Rangunschlinger wird in Dickichten, Sekundärwäldern, primären Regenwäldern oder an Flussläufen gefunden. Diese Art wird nun in allen tropischen Bereichen als Zierpflanze kultiviert.
Synonyme für Combretum indicum sind: Quisqualis indica L., Kleinia quadricolor Crantz, Mekistus sinensis Loureiro ex B.A.Gomes, Ourouparia enormis Yamamoto, Quisqualis glabra N.L.Burman, Quisqualis grandiflora Miquel, Quisqualis indica var. oxypetala Kurz, Quisqualis indica var. villosa (Roxburgh) C.B.Clarke, Quisqualis longiflora C.Presl, Quisqualis loureiroi G.Don, Quisqualis obovata Schumacher & Thonning, Quisqualis pubescens N.L.Burman, Quisqualis sinensis Lindl., Quisqualis spinosa Blanco, Quisqualis villosa Roxburgh.
Verschiedene Pflanzenteile werden in der traditionellen Medizin genutzt. Die Früchte werden als Wurmmittel verwendet, Packungen aus den Blättern gelten als Schmerzmittel. Eine Heilwirkung von Inhaltsstoffen dieser Pflanzenart wurde in Untersuchungen am Deutschen Krebsforschungszentrum Heidelberg an mehreren Tumorzelllinien bestätigt.[1]
Der Rangunschlinger (Combretum indicum, Syn.: Quisqualis indica), in anderen Sprachen englisch Chinese honeysuckle oder Rangoon Creeper, spanisch quiscual, Filipino niyog-niyogan, Hindi Madhu Malti oder Madhumalti genannt, ist eine Pflanzenart aus der Gattung der Langfäden (Combretum) in der Familie der Flügelsamengewächse (Combretaceae).
Ing bawebawe (Quisqualis indica), a mayayaus Chinese honeysuckle ampong Rangoon Creeper king Ingles[1] ampong niyog-niyogan king Tagalug, metung yang baging a maki malutung sampagang pakakumpul, at mayayakit ya king Asia. Mayayakit ya murin kareng dakal a dake ning yatu antimong tanaman a pampasanting (ornamental) o kabud ne mu tutubu. Deng aliwang lagyu ning tanaman, ila pin deng Quiscual (Castila), Madhu Malti or Madhumalti ( Hindi), Akar Dani (Malay) ampong Radha Manoharam (Telugu). Ing lagyu ning genus, Latin ya para king Nanu ya yan? (What is that?).
Magamitan la reng butul para king pamanulu kareng bulati king atsan (Roundworm ampong Pinworm). Makalasun ya king bulati at papaten na la king bituka.
Ing bawebawe (Quisqualis indica), a mayayaus Chinese honeysuckle ampong Rangoon Creeper king Ingles ampong niyog-niyogan king Tagalug, metung yang baging a maki malutung sampagang pakakumpul, at mayayakit ya king Asia. Mayayakit ya murin kareng dakal a dake ning yatu antimong tanaman a pampasanting (ornamental) o kabud ne mu tutubu. Deng aliwang lagyu ning tanaman, ila pin deng Quiscual (Castila), Madhu Malti or Madhumalti ( Hindi), Akar Dani (Malay) ampong Radha Manoharam (Telugu). Ing lagyu ning genus, Latin ya para king Nanu ya yan? (What is that?).
Ko e kalonikakala ko e fuʻu ʻakau siʻi ia. ʻOku manongi ʻaupito, ka ʻoku ʻikai kau ki he kakala koeʻuhi ko e ʻakau ʻomi ia.
ʻOku kamata hinehina ʻa e matalaʻiʻakau foʻou ʻi he hengihengi, pea ʻoku hoko ki he kulokula ʻi he efiafi.
Ko e kalonikakala ko e fuʻu ʻakau siʻi ia. ʻOku manongi ʻaupito, ka ʻoku ʻikai kau ki he kakala koeʻuhi ko e ʻakau ʻomi ia.
ʻOku kamata hinehina ʻa e matalaʻiʻakau foʻou ʻi he hengihengi, pea ʻoku hoko ki he kulokula ʻi he efiafi.
Ang niyog-niyogan (Combretum indicum o Quisqualis indica) ay isang halamang baging na may habang 2.5 hanggang 8 metro na matatagpuan sa Asya. Ang mga dahon ng niyog-niyogan ay pahaba at matutulis na may habang 7 hanggang 15 sentimetro. Ang mga bulaklak ng halamang ito ay mahalimuyak ay hugis tubo. Ang mga bulaklak na ito ay nag-iiba iba ang kulay habang ito ay nagkakagulang, puti hanggang sa maging kulay rosas hanggang sa ito ay maging pula. Ang pag-iiba-iba ng kulay ng bulaklak ng niyog-niyogan ay malamang na isang likas na pamamaraan ng halamang ito upang makapag hikayat ng mga polinisador tulad ng mga gamu-gamo, bubuyog at mga ibon. Tinatawag itong niyog-niyogan dahil lasang niyog o pili ang bunga nito kapag magulang na.
Sa Pilipinas, ang niyog-niyogan ay matatagpuan sa mga kabundukan subalit dahil sa mga pakinabang ng halamang ito, ang mga tao ay nagtatanim na nito sa kanilang bakuran sa loob na ng ilang siglo.
Ang niyog-niyogan ay ginagamit bilang halamang gamot. Ang nilagang ugat, buto o bunga ay ginagamit bilang pamurga sa mga bulate sa tiyan at gamot sa pagtatae. Ang mga dahon nito ay ginagamit rin upang maibsan ang lagnat ng pasyente. Ang pinaglagaan ng mga bunga ng niyog-niyogan ay ginagamit ring pang mumog. Ang mga ugat ay gamot din sa rayuma.
मधुमालती (Honeysuckle) एक वनस्पति है जो क्षुप (झाड़ी) या लता के रूप में होती है। यह कैप्रीफोलिआसी वंश में आती है। इसकी लगभग १८० प्रजातियाँ ज्ञात हैं। इनमें से लगभग १०० प्रजातियाँ चीन में, २० भारत में, २० यूरोप में, तथा २० उत्तरी अमेरिका में पायी जाती हैं। इसकी सबसे प्रसिद्ध प्रजातियाँ हैं- लोनिकेरा जैपोनिका (Lonicera japonica या जापानी मधुमालती या चीनी मधुमालती), लोनिकेरा पेरिक्लिमेनम (Lonicera periclymenum या woodbine), तथा लोनिकेरा सेमपर्विरेन्स ( Lonicera sempervirens या trumpet honeysuckle, या woodbine honeysuckle). मधुमालिका की कुछ प्रजातियों के पुष्पों की ओर गुंजन पक्षी (Hummingbirds) बहुत आकर्षित होते हैं।
इसका नाम 'मधुमालती' इसलिये सार्थक है क्योंकि इसके पुष्पों से खाद्य मधु निकाला जा सकता है। एशिया के अलावा विश्व के कई अन्य भागों में यह सौन्दर्य हेतु उगायी गयी या स्वतः फैली हुई झाड़ी के रूप में भी पायी जाती है।
मधुमालती ( इंग्रजी नाव - Rangoon Creeper) हा एक सुंदर फुलांचा बहुवर्षायू वेल आहे.
मधुमालती (शास्त्रीय नाव - Combretum indicum) हा आशियात सर्वत्र आढळणारा एक सुंदर फुलांचा सदाहरित वेल आहे. उत्तम वाढीसाठी त्याला चांगल्या आधाराची गरज असते. घराचे उंच छप्पर, आसपासची उंच झाडे, कुंपण, प्रवेशदारापुढील मांडव असा कोणताही आधार मिळाल्यास तो आठ ते दहा मीटरपर्यंत विस्तारू शकतो. बहराच्या काळात लालपांढऱ्या फुलांनी बहरलेला हा वेल शोभिवंत दिसतो तसेच पाण्याचा चांगला निचरा होणारी जमीन असल्यास त्याची आणखी विशेष काळजी घ्यावी लागत नाही.[१] त्यामुळे तो बागांमध्ये तसेच घराच्या आसपास मुद्दाम लावला जातो.
ह्या वेलाच्या मधुमालती ह्या नावाची इतरही काही झाडांशी गल्लत होण्याची शक्यता असते. माधवी (Hiptage Benghalensis) ह्या झाडालाही भारतात काही ठिकाणी मधुमालती हे नाव आहे[२]. गणेशपूजेसाठी जी २१ प्रकारची पत्री वाहिली जाते त्यांमध्ये मधुमालती असे नाव आहे पण प्रत्यक्षात ते झाड मालती किंवा चमेली ( Jasminum Gradiflorum) म्हणजे ह्या मधुमालतीपेक्षा पूर्णपणे वेगळे आहे.[३]
मधुमालतीची पाने गर्द हिरवी आणि फांदीवर समोरासमोर असतात. पानांचा आकार एकूणच लंबवर्तुळाकार म्हणजे देठाकडे गोलाकार पण टोकाला निमुळता होत गेलेला ( acuminate) असून लांबी साधारण ७ ते १५ सें मी असते.
मधुमालतीला वर्षभर तुरळक फुले येतात पण मुख्य बहर उन्हाळ्यात असतो. फुले फांदीच्या टोकावर गुच्छाने येतात आणि झाडावर दोन तीन दिवस टिकतात. मधुमालतीच्या फुलांना गोलाकार पाच पाकळ्या आणि हिरवा लांब देठ असतो. फुलांची लांबी अडीच ते तीन सें मी असते. फुले रात्री उमलतात. उमलताना त्यांचा रंग पांढरा असतो पण हळूहळू एक दोन दिवसात तो बदलत बदलत फिकट गुलाबी, गुलाबी आणि शेवटी तांबडा होतो. त्यामुळे झाडावर एकच वेळी पांढरी, फिकट गुलाबी, गुलाबी आणि तांबडी फुले दिसतात आणि असा बहरलेला वेल बहुरंगी दिसतो. सुरुवातीस फुले आडवी असतात पण नंतर ती जमिनीकडे झुकतात. फुलांचे परागीभवन कीटकांद्वारे व पक्षांद्वारे होते. वेगवेगळ्या रंगांच्या फुलामुळे वेगवेगळे कीटक व पक्षी फुलांकडे आकर्षित होतात. फुले सुवासिक असतात आणि त्यांचा आसमंतात दरवळणारा सुगंध दूरवरही जाणवतो.
फुले गळून पडल्यावर त्याजागी फळे येतात. मात्र महाराष्ट्रात ह्या झाडाला फळे आलेली क्वचितच पाहायला मिळतात[१]. त्यामुळे बियांमुळे नवीन झाड तयार करता येत असले तरी महाराष्ट्रात मात्र फांदीपासून छाट कलमाने नवीन रोपे तयार केली जातात. ह्या झाडाच्या मुळाला नवीन फुटवे येतात ते तेथून काढून दुसरीकडे लावल्यास नवीन झाड तयार होऊ शकते. ह्या वेलीची फळे चीन, इंडोनेशिया अशा काही देशांत औषधी समजली जातात.[१]
|शीर्षक=
(सहाय्य) |शीर्षक=
(सहाय्य) |शीर्षक=
(सहाय्य) मधुमालती (Honeysuckle) एक वनस्पति है जो क्षुप (झाड़ी) या लता के रूप में होती है। यह कैप्रीफोलिआसी वंश में आती है। इसकी लगभग १८० प्रजातियाँ ज्ञात हैं। इनमें से लगभग १०० प्रजातियाँ चीन में, २० भारत में, २० यूरोप में, तथा २० उत्तरी अमेरिका में पायी जाती हैं। इसकी सबसे प्रसिद्ध प्रजातियाँ हैं- लोनिकेरा जैपोनिका (Lonicera japonica या जापानी मधुमालती या चीनी मधुमालती), लोनिकेरा पेरिक्लिमेनम (Lonicera periclymenum या woodbine), तथा लोनिकेरा सेमपर्विरेन्स ( Lonicera sempervirens या trumpet honeysuckle, या woodbine honeysuckle). मधुमालिका की कुछ प्रजातियों के पुष्पों की ओर गुंजन पक्षी (Hummingbirds) बहुत आकर्षित होते हैं।
इसका नाम 'मधुमालती' इसलिये सार्थक है क्योंकि इसके पुष्पों से खाद्य मधु निकाला जा सकता है। एशिया के अलावा विश्व के कई अन्य भागों में यह सौन्दर्य हेतु उगायी गयी या स्वतः फैली हुई झाड़ी के रूप में भी पायी जाती है।
मधुमालती ( इंग्रजी नाव - Rangoon Creeper) हा एक सुंदर फुलांचा बहुवर्षायू वेल आहे.
मधुमालती (शास्त्रीय नाव - Combretum indicum) हा आशियात सर्वत्र आढळणारा एक सुंदर फुलांचा सदाहरित वेल आहे. उत्तम वाढीसाठी त्याला चांगल्या आधाराची गरज असते. घराचे उंच छप्पर, आसपासची उंच झाडे, कुंपण, प्रवेशदारापुढील मांडव असा कोणताही आधार मिळाल्यास तो आठ ते दहा मीटरपर्यंत विस्तारू शकतो. बहराच्या काळात लालपांढऱ्या फुलांनी बहरलेला हा वेल शोभिवंत दिसतो तसेच पाण्याचा चांगला निचरा होणारी जमीन असल्यास त्याची आणखी विशेष काळजी घ्यावी लागत नाही. त्यामुळे तो बागांमध्ये तसेच घराच्या आसपास मुद्दाम लावला जातो.
ह्या वेलाच्या मधुमालती ह्या नावाची इतरही काही झाडांशी गल्लत होण्याची शक्यता असते. माधवी (Hiptage Benghalensis) ह्या झाडालाही भारतात काही ठिकाणी मधुमालती हे नाव आहे. गणेशपूजेसाठी जी २१ प्रकारची पत्री वाहिली जाते त्यांमध्ये मधुमालती असे नाव आहे पण प्रत्यक्षात ते झाड मालती किंवा चमेली ( Jasminum Gradiflorum) म्हणजे ह्या मधुमालतीपेक्षा पूर्णपणे वेगळे आहे.
मधुमालतीची पाने गर्द हिरवी आणि फांदीवर समोरासमोर असतात. पानांचा आकार एकूणच लंबवर्तुळाकार म्हणजे देठाकडे गोलाकार पण टोकाला निमुळता होत गेलेला ( acuminate) असून लांबी साधारण ७ ते १५ सें मी असते.
मधुमालतीला वर्षभर तुरळक फुले येतात पण मुख्य बहर उन्हाळ्यात असतो. फुले फांदीच्या टोकावर गुच्छाने येतात आणि झाडावर दोन तीन दिवस टिकतात. मधुमालतीच्या फुलांना गोलाकार पाच पाकळ्या आणि हिरवा लांब देठ असतो. फुलांची लांबी अडीच ते तीन सें मी असते. फुले रात्री उमलतात. उमलताना त्यांचा रंग पांढरा असतो पण हळूहळू एक दोन दिवसात तो बदलत बदलत फिकट गुलाबी, गुलाबी आणि शेवटी तांबडा होतो. त्यामुळे झाडावर एकच वेळी पांढरी, फिकट गुलाबी, गुलाबी आणि तांबडी फुले दिसतात आणि असा बहरलेला वेल बहुरंगी दिसतो. सुरुवातीस फुले आडवी असतात पण नंतर ती जमिनीकडे झुकतात. फुलांचे परागीभवन कीटकांद्वारे व पक्षांद्वारे होते. वेगवेगळ्या रंगांच्या फुलामुळे वेगवेगळे कीटक व पक्षी फुलांकडे आकर्षित होतात. फुले सुवासिक असतात आणि त्यांचा आसमंतात दरवळणारा सुगंध दूरवरही जाणवतो.
फुले गळून पडल्यावर त्याजागी फळे येतात. मात्र महाराष्ट्रात ह्या झाडाला फळे आलेली क्वचितच पाहायला मिळतात. त्यामुळे बियांमुळे नवीन झाड तयार करता येत असले तरी महाराष्ट्रात मात्र फांदीपासून छाट कलमाने नवीन रोपे तयार केली जातात. ह्या झाडाच्या मुळाला नवीन फुटवे येतात ते तेथून काढून दुसरीकडे लावल्यास नवीन झाड तयार होऊ शकते. ह्या वेलीची फळे चीन, इंडोनेशिया अशा काही देशांत औषधी समजली जातात.
মালতী বা মধুমালতী (বৈজ্ঞানিক নাম: Combretum indicum) এবিধ লতাজাতীয় গছ। ই Combretaceae। পৰিয়ালৰ অন্তৰ্গত এটা প্ৰজাতি। লতা অতি খীণ, বহু বছৰ হলে শকত হয়। পাতৰ সাজোন বিপৰীত-মুখী। পাত আয়তকাৰ, ডিম্বাকৃতি আৰু আগ সৰু; কাষত পাতল ঢউ খেলোৱা।
ইয়াৰ অন্য নামবোৰ হৈছে Quiscual (স্পেনিছ), Niyog-niyogan (ফিলিপিনো), মধুমালতি বা মধু মালতি (হিন্দী), ମଧୁ ମାଳତି মধুমালতি (উড়িয়া), মাধবীলতা (বাংলা), মধুমালোতি (মেইটেই), Akar Dani আকাৰ ডানি (মালয) , ৰংগন মালি இரங்கூன் மல்லி (তামিল) আৰু ৰাধা মনোহৰম (তেলেগু)।
মালতী বা মধুমালতী (বৈজ্ঞানিক নাম: Combretum indicum) এবিধ লতাজাতীয় গছ। ই Combretaceae। পৰিয়ালৰ অন্তৰ্গত এটা প্ৰজাতি। লতা অতি খীণ, বহু বছৰ হলে শকত হয়। পাতৰ সাজোন বিপৰীত-মুখী। পাত আয়তকাৰ, ডিম্বাকৃতি আৰু আগ সৰু; কাষত পাতল ঢউ খেলোৱা।
ইয়াৰ অন্য নামবোৰ হৈছে Quiscual (স্পেনিছ), Niyog-niyogan (ফিলিপিনো), মধুমালতি বা মধু মালতি (হিন্দী), ମଧୁ ମାଳତି মধুমালতি (উড়িয়া), মাধবীলতা (বাংলা), মধুমালোতি (মেইটেই), Akar Dani আকাৰ ডানি (মালয) , ৰংগন মালি இரங்கூன் மல்லி (তামিল) আৰু ৰাধা মনোহৰম (তেলেগু)।
రాధా మనోహరం లేదా రంగూన్ మల్లి (Quisqualis indica also known as the Chinese honeysuckle, Rangoon Creeper, and Combretum indicum)[1] ఆసియా ఖండంలో కనిపించే పొదలుగా పెరిగే ఎర్రని పువ్వుల మొక్క. It is found in many other parts of the world either as a cultivated ornamental or run wild. Other names for the plant include Quiscual (in Spanish), Niyog-niyogan (in Filipino), Madhu Malti or Madhumalti (in Hindi) and Radha Manoharam (in Telugu). The genus translates into Latin for What is that?.
రాధా మనోహరం లేదా రంగూన్ మల్లి (Quisqualis indica also known as the Chinese honeysuckle, Rangoon Creeper, and Combretum indicum) ఆసియా ఖండంలో కనిపించే పొదలుగా పెరిగే ఎర్రని పువ్వుల మొక్క. It is found in many other parts of the world either as a cultivated ornamental or run wild. Other names for the plant include Quiscual (in Spanish), Niyog-niyogan (in Filipino), Madhu Malti or Madhumalti (in Hindi) and Radha Manoharam (in Telugu). The genus translates into Latin for What is that?.
ပုံသဏ္ဌာန် : အခက်အလက်များပြားသောနွယ်ပင်မျိုးဖြစ်သည်။ အရွက်မှာ အရင်း၌ အဝိုက်သေးငယ်ပြီး ထိပ်ချွန်သည်။ ပွင့်စတွင်ဖြူပြီး တဖြည်းဖြည်း ပန်းရင့်ရောင် ပြောင်းသွားသည်။ ပွင့်ချပ်ပြွန်ရှည်သည်။ အပွင့်မှာရနံ့သင်းသည်။ အသီးမှာသေးငယ်ပြီး အစေ့မှာ တစ်စေ့ သာရှိသည်။ အစေ့မှာ အနက်ရောင်ဖြစ်သည်။ အပင် နွယ်ပင် ကြီးမျိုး ဖြစ်သည်။ ပင်စည် အခေါက် အပွေး အနည်းငယ် ရှိ၍ ညိုဝါ ရောင် ရှိ၏ ။ အခက် အလက် များစွာ ဖြာ၏ ။ အရွက် ရွက်ဆိုင် နီးပါး ထွက်သည် ။ရွက်ထိပ် ချွန့်သည် ။ရွက်ရင်း အဝိုက် သေး ငယ်သည် ။ ရွက်ညှာ ရင်း မာသည်။ ရွက်နား ညီ၍ လှိုင်း တွန့် အနည်း ငယ်ရှိသည်။ အပွင့် အရောင် ပြောက်ကျား ရှိ၏ ။ ပွင့်စ ၌ အဖြူ ရောင် ရှိသော် လည်း တဖြည်း ဖြည်း နီရဲသော အရောင် သို့ ပြောင်းသွား ၏ ။ ပွင့်ညှာ တံရှည် သည်။ အနံ့ သင်း၏ ။ တပေါင်း လမှ ဝါဆို လ အထိ ပွင့်သည်။ အသီး သေးငယ်သည် ။ ထောင့် ၅ ခု ပါသည် ။အစေ့ တစ်စေ့ တည်းပါ၍ အနက်ရောင် ရှိသည် ။နယုန်လ ၊ဝါဆိုလ တွင်သီး သည် ။ အသုံးပြုနိုင်သည့် အစိတ်အပိုင်းများ : အစေ့ ၊ အရွက် ။ မြန်မာနိုင်ငံတွင် တွေ့နိုင်သောနေရာများ : မြန်မာ နိုင်ငံ ပူအိုက် စွတ်စို သော ဒေသတွင် ပေါက်ရောက် သည်။ ပေါက်ရောက်ပုံ မြန်မာနိုင်ငံ အနှံ့ အပြား ၌ သဘာ၀ အလျောက် ပေါက်ရောက်သည်။ ဥယျာဉ် များ ၊ ပန်းခြံများ ၌ လည်း အလှ စိုက်ပျိုး ကြ၏ ။ အသုံးဝင်ပုံ : အာနိသင် မြန်မာ ဆေးကျမ်း များ အလိုအရ ထားဝယ်မှိုင်း သည် ခါးသက်သော အရသာ ရှိ ၏ ။ ဝမ်းကိုက် ရောဂါ ကို နိုင်၏ ။ အသုံးပြုပုံ- အစေ့ ၁ ။ ၎င်းအစေ့ ၂-၃ စေ့ကို ကြိတ်၍ ပျားရည်နှင့် ရောပြီး စားသုံးပါက သန်ကောင်များ သေကြေ ကျဆင်း လာမည်။ ၂ ။ အလွန် ပြင်းထန် စွာ ဖျားနာ လျက် ဝမ်းသွားသော အခါ အစေ့ကို ကြိတ်၍ စားခြင်း ဖြင့် ပျောက်ကင်း စေ၏ ။ အရွက် ၁ ။ဝမ်းကိုက် သော အခါ (ချွဲသက်သက် ဖြစ်စေ ၊ သွေးစ သွေးန များဖြင့် ရောပြွမ်း ၍ ဖြစ်စေ) ၎င်း အရွက်ကို ရေနွေး ဖြော၍ သုပ်စား ပါက ရက် အနည်းငယ် အတွင်း ပျောက်ကင်း၏ ။ ၂ ။ လေထိုး ခြင်း ၊အစာ မကြေခြင်း အတွက် ၎င်း အရွက် ကို ပြုတ်သောက် က ပျောက်ကင်း ၏ ။ [၁]
ထားဝယ်မှိုင်းပင်ကို ဆေးဘက်ဝင်အပင်အဖြစ်သိထားကြပါသည်။ ရနံ့သင်းပျံ့စွာမွှေးသော ထားဝယ်မှိုင်းပန်းများသည် အခြားပန်းများနှင့်မတူဘဲ တစ်မူထူးခြားပါသည်။ ပန်းပွင့်သည် ပွင့်စတွင် အဖြူရောင်ဖြစ်ပြီး တစ်နေ့တည်းမှာပင် ပန်းရောင် သို့ပြောင်းလဲကာ နေ့မွန်းလွဲချိန်နှင့် ညနေခင်းမှာတော့ အနီရောင်အဖြစ်ပြောင်းလဲသွားပါသည်။
ရုက္ခဗေဒအမည်မှာ Quisqualis Indica ဖြစ်ပါသည်။ ထားဝယ်မှိုင်းပင်သည် နွယ်ပင်မျိုးဖြစ်ပြီး မြေဆီလွှာမရွေးပေါက်ရောက်နိုင်ပါသည်။ နေရောင်ခြည်ကိုနှစ်သက်ပြီး အချို့သော အိမ်ခြံဝင်းများတွင် ဝါးဖြင့်ပြုလုပ်ထားသော ပန်းရုံများအပေါ်သို့ နွယ်တက်လျက်လှပစွာဖူးပွင့်နေသည်ကိုတွေ့ရပါသည်။ အချို့ကလည်း အိမ်ခြံစည်းရိုးအဖြစ်စိုက်ပျိုးကြပါသည်။ ရေအသင့်အတင့်လောင်းရန်သာလိုအပ်ပြီး ဆောင်းရာသီတွင် ရေအနည်းငယ်သာလောင်းရပါသည်။
ထားဝယ်မှိုင်းပင်၏ မူလဇာတိနေရာမှာ အာရှတိုက်နှင့် နယူးဂီနီဖြစ်ပြီး မြန်မာနိုင်ငံတွင် အများအပြားတွေ့ရှိရပါသည်။ ရန်ကုန်မြို့နှင့်အနီးတဝိုက်နေရာများတွင် အလေ့ကျပေါက်ပင်အဖြစ်တွေ့ရှိရပါသည်။ ထားဝယ်မှိုင်းပင်၏ အရွက်များသည် အစိမ်းရင့်ရောင်ရှိပြီးအရွက်တစ်ရွက်စီသည် ၃.၅ စင်တီမီတာမှ ၁၅ စင်တီမီတာအထိရှည်လျားပြီး ၁.၅ စင်တီမီတာမှ ၅.၅ စင်တီမီတာအထိ ကျယ်ပြန့်ပါသည်။ ကြီးထွားနှုန်းမြန်သည့် အပင်မျိုးဖြစ်ပြီး တစ်နှစ်အတွင်းမှာပင် ၁၅ ပေအထိ မြင့်မားပြီး ၁၀ပေ အကျယ်ထိ ကြီးပွားပါသည်။ အဆောက်အဦး နံရံများတွင် တွယ်ကပ်စိုက်ပျိုးထားလျှင် အင်မတန်လှသောအပင်ဖြစ်ပါသည်။ ပွင့်ဖတ်လွှာ ၂ထပ် ပွင့်သော အပင်နှင့် ပွင့်ဖတ်လွှာ ၁ထပ်တည်း ပွင့်သောအပင်ဟူ၍ အပင် အမျိုးအစားနှစ်မျိုးရှိပါသည်။ ဓဝယ်မှိုင်းပန်း၏ ရနံ့သည် ညနေခင်းများနှင့် ညချမ်းအခါများမှာ ပို၍ မွှေးပျံ့ပါသည်။
အသီးများသည် ရှည်မျောမျောသဏ္ဌာန်ရှိပြီး အနက်ရောင်ဖြစ်ပါသည်။ အသီးတွင် အစေ့တစ်စေ့တည်းသာရှိပါသည်။ ထိုအစေ့မှ မျိုးပွားပါသည်။ အစေ့မှမျိုးပွားခြင်းအပြင် အမြစ်ကိုင်းကိုဖြတ်တောက်ပြီးနောက် အသစ်တဖန်စိုက်ပျိုးခြင်းဖြင့်လည်း အပင်အသစ်တစ်ပင်အဖြစ် မျိုးပွားယူနိုင်ပါသည်။ ဆောင်းရာသီကဲ့သို့ အေးသောရာသီများတွင် ကြီးထွားမှုမရှိဘဲငြိမ်သက်နေတတ်သော်လည်း ပူနွေးသောရာသီဥတုများတွင်မူ ရှင်သန်ကြီးထွားနှုန်းမြန်ပြီး အပွင့်များလည်း များများပွင့်ပါသည်။
ထားဝယ်မှိုင်းပင်၏ အစေ့နှင့်အရွက်သည် ဆေးဘက်ဝင်သည့်အတွက် လူတို့စားသုံးကြပါသည်။ ထားဝယ်မှိုင်းအရွက်နုလေးများကို ပြုတ်ပြီးသုပ်စားကြပါသည်။ အသီးသည် အရသာရှိပြီးဆေးဘက်ဝင်သည့် အစွမ်းသတ္တိကြောင့် လူတို့ နှစ်သက်စွာစားသုံးကြပါသည်။ ထားဝယ်မှိုင်းပင်သည် အပွင့်များအဆုပ်လိုက် အခဲလိုက်ပွင့်ခြင်းကြောင့် စိုက်ပျိုးထားသူတို့၏ အိမ်ခြံဝင်းကိုလှပစေရုံမျှမကဘဲ ဆေးဘက်ဝင်သော် အသီးနှင့်အရွက်တို့ကြောင့် အကျိုးကျေးဇူးများလှသည့် အပင်မျိုးဖြစ်ပါသည်။
Combretum indicum, also known as the Rangoon creeper,[1] is a vine with red flower clusters which is native to tropical Asia.
The Rangoon creeper is a ligneous vine that can reach from 2.5 meters to up to 8 meters. The leaves are elliptical with an acuminate tip and a rounded base. They grow from 7 to 15 centimeters and their arrangement is opposite. The flowers are fragrant and tubular and their color varies from white to pink to red. The 30 to 35 mm long fruit is ellipsoidal and has five prominent wings. The fruit tastes like almonds when mature.
Rangoon creeper is found in thickets or secondary forests of the Philippines, India, Pakistan and Malaysia. It has since been cultivated and naturalized in tropical areas such as Bangladesh, Burma, Vietnam, and Thailand.
The flowers change in colour with age and it is thought that this is a strategy to gather more pollinators. The flower is initially white and opens at dusk. This attracts hawkmoths with long tongues for pollination. On the second day it turns pink and on the third it turns red attracting day flying bees and birds. The flower also changes from a horizontal orientation to a drooping pose.[2]
The seeds of this and related species, Quisqualis fructus and Q. chinensis, contain the chemical quisqualic acid, which is an agonist for the AMPA receptor, a kind of glutamate receptor in the brain. The chemical is linked to excitotoxicity (cell death).[3][4] The seeds have been used for treating roundworm and pinworm. It is toxic to the parasite and kills it in the digestive tract.
Dr John Ivor Murray sent a sample of the "nuts" to the Museum of Economic Botany in Edinburgh in 1861, with a note that they were "used by the Chinese for worms" and a description of the means of preparation and dosage.[5]
The vines twine round Casuarina equisetifolia for further growth support
Buds and flowers of Combretum indicum in West Bengal, India
Combretum indicum, also known as the Rangoon creeper, is a vine with red flower clusters which is native to tropical Asia.
Quisqualis indica, piscuala, es una especie de planta fanerógama de la familia Combretaceae.
La especie es nativa de Asia tropical China, Taiwán, India, Nepal, Sri Lanka, Indochina: Camboya; Laos; Birmania; Tailandia; Vietnam, Malasia, Papúa Nueva Guinea; Filipinas; África: Tanzania, Zaire, Benín; Costa de Marfil, Ghana, Malí, Nigeria, Sierra Leona, Togo, aunque también puede encontrarse frecuentemente en países de Sudamérica como Uruguay, Paraguay, Argentina, Chile y Brasil.
Es un arbusto enredadera leñosa, perennifolia, que puede alcanzar de 3-10 m. Hojas elíptica, opuestas, punta acuminada, y base redonda, de 7-15 cm; los pecíolos viejos se hacen espinosos. Flores tubulares, fragantes, de color blanco a rosa y rojo. Fruto de 30-35 mm de largo, elipsoide, y cuenta co cinco prominentes alas. Sabe a almendra al madurar. Y se dispersa por agua.
Se halla en la espesura del bosque secundario de Filipinas, India, Malasia. Se cultiva, y está naturalizado en áreas tropicales. Tolera sólo hasta -2 °C
Se usa en medicina tradicional. Decocciones de la raíz, semilla o fruto se usan como antihelmíntico, y para aliviar la diarrea. La decocción del fruto para gargarismos; los frutos para combatir nefritis. Las hojas alivian el dolor y la fiebre. Las raíces para tratar reumatismo.
Se ha aislado el ácido quisquálico de esta planta.
Combretum indicum fue descrita por (L.) DeFilipps y publicado en Useful Plants of the Commonwealth of Dominica, West Indies 277. 1998.[1]
Quisqualis indica, piscuala, es una especie de planta fanerógama de la familia Combretaceae.
Quisqualis indica, connue sous le nom de « Caractère des hommes » aux Antilles et en Guyane, ainsi que celui de « liane vermifuge » ailleurs, est une espèce de la famille des Combretaceae. Originaire de Chine, Quisqualis indica est une médecine chinoise couramment utilisée.
Ceguk (Combretum indicum) adalah perdu dengan akar yang merambat atau memanjang dengan panjang dari 2-8 m yang berasal dari Myanmar dan bisa ditemui di ketinggian 600 mdpl. Ceguk dikenal pula dengan nama dani, udani, wudani (Melayu), bidani (Sunda), kacekluk, kaceklik, ceguk, cekluk, wedani (Jawa), rabet dani (Madura), kunyi-rhabet, rhabet besi, sarandengan (Kangean), dan tikao (Bugis).[1]
Tumbuhan ini berkhasiat antitumor, ia juga berkhasiat askarisidal (ascaricidal) dan bekerja secara kompetitif dengan asam glutamat pada reseptor metabotropis glutamat, serta terkenal sebagai obat cacing. Hendaknya, jangan meminum ramuan ini bersamaan dengan teh, dikhawatirkan bisa cegukan.[1]
Ceguk (Combretum indicum) adalah perdu dengan akar yang merambat atau memanjang dengan panjang dari 2-8 m yang berasal dari Myanmar dan bisa ditemui di ketinggian 600 mdpl. Ceguk dikenal pula dengan nama dani, udani, wudani (Melayu), bidani (Sunda), kacekluk, kaceklik, ceguk, cekluk, wedani (Jawa), rabet dani (Madura), kunyi-rhabet, rhabet besi, sarandengan (Kangean), dan tikao (Bugis).
Pokok Akar Dani ialah penjalar Asia yang memiliki rumpun-rumpun bunga merah yang menarik. Ia boleh didapati di belukar atau hutan sekunder Filipina, India, dan Malaysia, serta juga di banyak kawasan yang lain di dunia, baik sebagai pokok hiasan yang ditanam mahupun sebagai pokok liar. Nama botaninya Quisqualis indica[1], dengan nama genusnya Quisqualis membawa pengertian "Apakah itu?" dalam bahasa Latin.
Pokok Akar Dani ialah pokok menjalar berlignin yang boleh mencapai antara 2.5 meter hingga 8 meter tingginya. Daunnya berbentuk elips, dengan hujungnya akuminat dan pangkalnya bulat. Daun tersebut yang panjangnya 7-15 sentimeter tumbuh dalam susunan bertentangan. Bunganya wangi dan berbentuk tiub, dengan warnanya berbeza-beza dari putih ke merah muda hingga merah. Buahnya 30-35 milimeter panjangnya, dan rasanya seakan-akan buah badam apabila matang. Ia berbentuk elips dan memiliki lima sayap yang ketara. Buah pokok ini disebarkan melalui air. Poko ini juga dikenali sebagai pokok "Drunken Sailor"
Pokok Akar Dani digunakan khususnya untuk dijadikan perubatan tradisional. Rebusan akar, biji atau buahnya boleh dipergunakan sebagai antihelmintik serta juga untuk mengurangkan cirit-birit. Rebusan buahnya juga boleh digunakan untuk merawat nefritis serta juga sebagai ubat kumur, manakala daunnya boleh digunakan untuk mengurangkan sakit yang diakibatkan oleh demam. Akarnya digunakan untuk merawat reumatisme (sengal-sengal tulang), manakala biji dari lenggainya digunakan untuk merawat cacing bulat dan cacing peniti kerana ia boleh meracuni parasit tersebut dan membunuhnya semasa di dalam saluran penghadaman.
Pokok Akar Dani ialah penjalar Asia yang memiliki rumpun-rumpun bunga merah yang menarik. Ia boleh didapati di belukar atau hutan sekunder Filipina, India, dan Malaysia, serta juga di banyak kawasan yang lain di dunia, baik sebagai pokok hiasan yang ditanam mahupun sebagai pokok liar. Nama botaninya Quisqualis indica, dengan nama genusnya Quisqualis membawa pengertian "Apakah itu?" dalam bahasa Latin.
Druckne sjömannen (Quisqualis indica) är en växt i qvisqvalissläktet som förekommer i södra Asien och östra Afrika. Arten odlas idag i alla tropiska regioner som prydnadsväxt och i kalla regioner finns den som krukväxt. Arten som även benämns Combretum indicum[1] är en tvåhjärtbladig växtart som först beskrevs av Carl von Linné, och fick sitt nu gällande namn av C. C. H. Jongkind. Combretum indicum ingår i släktet Combretum och familjen Combretaceae.[2][3] Inga underarter finns listade i Catalogue of Life.[2]
Druckne sjömannen är en klätterväxt som blir 2,5 till 8 meter hög. På kvistarna finns gula hår. Bladen är ovala och har en längd av 5 till 18 cm respektive en bredd av 2,5 till 7 cm. Bladen sitter på en 5 till 9 mm lång stjälk. Blomman skiftar i början mellan vit och gul och blir senare rosa till röd.
Den elliptiska frukten blir 30 till 35 mm lång och har först en röd färg som ändrar sig senare till grönsvart eller brun. Smaken kan jämföras med mandel.
Växtens ursprungliga levnadsområde ligger i regioner lägre än 1 500 meter över havet i Kina, Bangladesh, Burma, Indien, Indonesien, Kambodja, Laos, Malaysia, Nepal, Pakistan, Papua Nya Guinea, Singapore, Sri Lanka, Thailand, Vietnam, vid Afrikas östra kustlinje, Filippinerna samt på flera mindre öar i Indiska oceanen och Stilla havet. Arten hittas där i buskmark, regnskogar, odlade skogar och längs floder.
Druckne sjömannen används i den traditionella asiatiska medicinen. Frukterna ska hjälpa mot maskar och bladen brukas för att lindra värk. Att vissa ämnen från växten har en läkande effekt på tumörceller bekräftades 2008 av ett tyskt forskarlag.[4]
Druckne sjömannen (Quisqualis indica) är en växt i qvisqvalissläktet som förekommer i södra Asien och östra Afrika. Arten odlas idag i alla tropiska regioner som prydnadsväxt och i kalla regioner finns den som krukväxt. Arten som även benämns Combretum indicum är en tvåhjärtbladig växtart som först beskrevs av Carl von Linné, och fick sitt nu gällande namn av C. C. H. Jongkind. Combretum indicum ingår i släktet Combretum och familjen Combretaceae. Inga underarter finns listade i Catalogue of Life.
Кущиста ліана із зіркоподібними квітами у густих суцвіттях. Вони мають сильний приємний запах, схожий на бузковий. Квіти вкривають усю рослину в період цвітіння і мають різний відтінок кольору від майже білих до темно рожевих, що робить рослину надзвичайно декоративною. Складні листки парнорноперисті. Плід довгастий чорний гладкий з гострими краями.
Походить з Південно-східної Азії - Бірма, Малайський півострів, Нова Гвінея, Філіппіни
Застосовується у декоративному озеленені. Особливо популярний тайський гібрид з подвійними квітами.
Sử quân tử hay còn gọi dây giun (danh pháp hai phần: Combretum indicum) là một loài thực vật có hoa trong họ Trâm bầu. Loài này được Carl Linnaeus miêu tả khoa học đầu tiên năm 1762 dưới danh pháp Quisqualis indica. Năm 1998 Robert Anthony DeFilipps chuyển nó sang chi Combretum.[1]
Sử quân tử hay còn gọi dây giun (danh pháp hai phần: Combretum indicum) là một loài thực vật có hoa trong họ Trâm bầu. Loài này được Carl Linnaeus miêu tả khoa học đầu tiên năm 1762 dưới danh pháp Quisqualis indica. Năm 1998 Robert Anthony DeFilipps chuyển nó sang chi Combretum.
Quisqualis indica L.
Квисква́лис инди́йский (лат. Quisquális índica) — вид растений из рода Квисквалис.
Синонимы: Combretum indicum (L.) Jongkind, Kleinia quadricolor Crantz; Mekistus sinensis Lour. ex B.A.Gomes; Ourouparia enormis Yamamoto; Quisqualis glabra Burm.f.; Quisqualis grandiflora Miq.; Quisqualis indica var. oxypetala Kurz; Quisqualis indica var. villosa (Roxb.) C.B.Clarke; Quisqualis longiflora C.Presl; Quisqualis loureiroi G.Don; Quisqualis obovata Schumach. & Thonn.; Quisqualis pubescens Burm.f.; Quisqualis sinensis Lindl.; Quisqualis spinosa Blanco; Quisqualis villosa Roxb.
Названия на других языках[значимость факта?]: англ. Quisqualis, Rangoon-creeper, исп. Quisqual, кит. 使君子 shi jun zi, кор. 사군자 (식물), нем. Rangunschlinger, порт. arbusto-milagroso, фр. Quisqualis indica
Квисквалис индийский — вечнозелёная лиана, достигает 6 м в длину.
Листья овальные с заострённым концом, длиной 7-15 см.
Цветки пятилепестковые трубчатые, белые, по мере старения меняют окраску на красный цвет, обладают сильным ароматом.
Произрастает в Африке (Танзания, Заир, Бенин, Берег Слоновой Кости, Гана, Мали, Нигерия, Сьерра-Леоне, Того, Ангола), Юго-Восточной Азии (Китай — Фуцзянь, Сычуань; Тайвань, Камбоджа, Лаос, Бирма, Таиланд, Вьетнам, Малайзия), на Индостане (Индия, Непал, Шри-Ланка), на Филиппинах и в Папуа — Новой Гвинее.
Интродуцирован и широко распространён в тропических странах в культуре.
Растение используется в народной медицине. Листья могут быть использованы для облегчения боли, вызванной лихорадкой. Корни используются при лечении ревматизма.
Квисква́лис инди́йский (лат. Quisquális índica) — вид растений из рода Квисквалис.
Синонимы: Combretum indicum (L.) Jongkind, Kleinia quadricolor Crantz; Mekistus sinensis Lour. ex B.A.Gomes; Ourouparia enormis Yamamoto; Quisqualis glabra Burm.f.; Quisqualis grandiflora Miq.; Quisqualis indica var. oxypetala Kurz; Quisqualis indica var. villosa (Roxb.) C.B.Clarke; Quisqualis longiflora C.Presl; Quisqualis loureiroi G.Don; Quisqualis obovata Schumach. & Thonn.; Quisqualis pubescens Burm.f.; Quisqualis sinensis Lindl.; Quisqualis spinosa Blanco; Quisqualis villosa Roxb.
Названия на других языках[значимость факта?]: англ. Quisqualis, Rangoon-creeper, исп. Quisqual, кит. 使君子 shi jun zi, кор. 사군자 (식물), нем. Rangunschlinger, порт. arbusto-milagroso, фр. Quisqualis indica
使君子(學名:Combretum indicum)[2]為使君子科使君子屬植物[2]。本種為古今中外著名的驅蟲藥,於治療小兒病患上至少已有1600多年歷史[3]。
本种別稱“留球子、留求子、史君子、史君根、吏君子、水君子、水君葉、四君子、四蜀使君子、病疳子、舀求子、君子仁、索子果、郭砸滿、杜蒺藜子、郎姆活、山羊屎、仰光藤”等[4][5][6][7]
分佈於臺灣、中國、印度、緬甸至菲律賓等地,中國國內分佈於重庆、四川、廣東、廣西及福建等省份。重庆市铜梁区水口镇是全国最大的使君子生产基地,早在清乾隆时期,该镇居民就开始种植使君子,距今已有200多年历史。在2014年,获得国家地理标识的称号。多生長於海拔1000-2500米的山坡、路旁、平地等向陽的灌木叢中[8][9]。
本种最早的学名“Quisqualis indica”由林奈所取,所在的使君子属(Quisqualis)曾被视为与风车藤属(Combretum)不同的属,直到1998年才将两属合并,改用现名。
过去也有学者将本种多毛的个体当作本种的变种,称为“毛使君子”(Quisqualis indica var. villosa),但现在已被鉴定为无效,只是本种的异名。
使君子是一種攀緣狀藤本植物,幼時呈灌木狀。幼嫩部份披棕黃色短柔毛。葉橢圓形、長圓形至卵狀披針形,對生或近對生,薄紙質,先端漸尖或有時尾尖,基部近圓形,表面近無毛,背面披棕黃色柔毛,全緣或稍呈淺波狀,側脈每邊7-8條,長約5-13厘米,寬約2.5-6厘米;葉柄披毛,無關節,幼時密披棕黃色柔毛,長約1厘米,落葉後宿存的葉柄基部逐漸硬化成剌狀體。 花為近傘房狀的穗狀花序,頂生,有花10餘朵,兩性;苞片卵形至線狀披針形,披毛,早落,長約5-8毫米;花萼綠色,萼裂片三角形,頂端有5枚小齒,披毛;萼管細長,披疏黃色短柔毛,長約5-9厘米;花瓣5片,長圓形或倒卵狀長圓形,頂端鈍圓,初開時為白色後轉變為紅色,長約1.2-2.4厘米,寬約2-10毫米;雄蕊10枚,花絲呈2輪高低排列,上輪著生於柱頭上方,伸出冠外,下輪生於柱頭下方,不伸出冠外;子房下位,呈紡錘形,披毛,5棱,1室,胚珠3顆;花柱柔弱,基部與萼管貼合,上部分離,略伸出冠外;柱頭微擴大,兩側稍扁平。果為核果,青黑或褐色,卵形至紡錘形,頂端狹尖,基部鈍圓,有明顯的圓形果梗痕,具5條縱棱,偶有4-9棱,無毛,革質,成熟後頂部開裂,開裂為3-5瓣,長約2.5-4厘米,寬約1.2-3.3厘米。種子1顆,圓柱狀紡錘形,白色,有多數縱皺紋,長約2.5厘米,寬約10毫米。 [2][9][10][11][12]
使君子乾燥成熟果實入藥,味甘,性温,無毒,歸脾、胃經,藥材主產於中國福建、江西、廣東、廣西、湖南、雲南、重庆、貴州等省地,中醫歸類為驅蟲藥、健脾藥。中藥名為使君子,藥用之名始載《開寶本草》,於能殺蟲消積、健脾,具驅蟲、抗皮膚真菌等功效,主治蟲積腹痛、腹脹、瀉痢、小兒疳積、乳食停滯等,現代臨床應用於驅蛔蟲、蟯蟲、絛蟲及外用於各類皮膚真菌感染、陰道毛滴蟲等治療上[2]。
使君子的葉入藥,味辛,性平,歸脾、胃經,中醫歸類為驅蟲藥。中藥名為使君子葉,具殺蟲解毒、理氣健脾等功效,主治小兒疽積、兒積、脘腹脹滿、瘡癤潰瘍等治療上[6]。
使君子的根入藥,味辛、苦,性平,歸脾、肺經,中醫歸類為健脾藥、宣肺藥。中藥名為使君子根,具降逆止咳、殺蟲健脾等功效,主治咳嗽、痢疾、蟲積等治療上[5]。
本品乾燥成熟果實,於秋季果皮變為紫黑色時採收,除去雜質後曬乾或烘乾;表面黑褐色至紫黑色,平滑具光澤,橢圓形或卵圓形,橫切面多為五角星形,棱角處果殼較厚,中間呈類圓形空腔,質地堅硬,種皮薄易脫落;子葉黃白色,2枚,斷面有裂紋,有油性;氣微香,味微甜。本品種載錄於《中國藥典》2005年版,定為中藥使君子的法定原植物來源種,主要透過性狀為指標,以控制藥材的質量。傳統經驗則認為以個大、色紫黑、具光澤、仁飽滿、色黃白者為佳[13]。
種子含氨基酸及其鹽類、脂肪酸類、三萜類及固醇類成份;果肉含脂肪類及可水解鞣質類成份;花和葉中含黃酮類成份;種仁含脂肪酸,當中以不飽和脂肪酸為主,亦含飽和脂肪酸。當中的使君子氨酸、使君子氨酸鉀為驅蟲活性成份[2]。
使君子(學名:Combretum indicum)為使君子科使君子屬植物。本種為古今中外著名的驅蟲藥,於治療小兒病患上至少已有1600多年歷史。
사군자(使君子)는 사군자과에 속하는 덩굴나무이다. 줄기의 길이 7m 가량이다. 잎은 마주나고 달걀 모양 또는 긴 길둥근 모양으로 길이는 7~12cm이다. 여름에서 가을에 걸쳐 흰 다섯잎 꽃이 줄기 끝의 잎겨드랑이에서 이삭 모양으로 피며, 후에 붉은색으로 변한다. 열매는 길이 3cm 가량의 원뿔 모양이며 검은색으로 익는다. 동남 아시아 원산인데, 꽃이 아주 아름답고 향기가 좋아 각국에서 재배한다. 열매는 니코틴 중독의 중화제, 회충 구제, 소아 감질, 살충제 등으로 쓰인다. 천군자(川君子)로도 불린다.
한방에서는 열매를 한약재로 사용하는데 동의보감 탕액편에 사군자 항목이있다.
사군자(使君子)는 사군자과에 속하는 덩굴나무이다. 줄기의 길이 7m 가량이다. 잎은 마주나고 달걀 모양 또는 긴 길둥근 모양으로 길이는 7~12cm이다. 여름에서 가을에 걸쳐 흰 다섯잎 꽃이 줄기 끝의 잎겨드랑이에서 이삭 모양으로 피며, 후에 붉은색으로 변한다. 열매는 길이 3cm 가량의 원뿔 모양이며 검은색으로 익는다. 동남 아시아 원산인데, 꽃이 아주 아름답고 향기가 좋아 각국에서 재배한다. 열매는 니코틴 중독의 중화제, 회충 구제, 소아 감질, 살충제 등으로 쓰인다. 천군자(川君子)로도 불린다.