dcsimg

Distribution ( шпански; кастиљски )

добавил IABIN
Chile Central
лиценца
cc-by-nc-sa-3.0
авторски права
Universidad de Santiago de Chile
автор
Pablo Gutierrez
соработничко мреж. место
IABIN

Carcharhinus ( азерски )

добавил wikipedia AZ

Carcharhinus (lat. Carcharhinus) - carcharhinidae fəsiləsinə aid heyvan cinsi.

Sinonimləri

  • Aprionodon Gill, 1861
  • Eulamia Gill, 1862
  • Galeolamna Owen, 1853
  • Gillisqualus Whitley, 1934
  • Hypoprion J. P. Müller and Henle, 1838
  • Platypodon Gill, 1862
  • Pterolamiops S. Springer, 1951
  • Uranga Whitley, 1943

İstinadlar

лиценца
cc-by-sa-3.0
авторски права
Vikipediya müəllifləri və redaktorları
изворно
посети извор
соработничко мреж. место
wikipedia AZ

Carcharhinus: Brief Summary ( азерски )

добавил wikipedia AZ

Carcharhinus (lat. Carcharhinus) - carcharhinidae fəsiləsinə aid heyvan cinsi.

лиценца
cc-by-sa-3.0
авторски права
Vikipediya müəllifləri və redaktorları
изворно
посети извор
соработничко мреж. место
wikipedia AZ

Carcharhinus ( каталонски; валенсиски )

добавил wikipedia CA

Carcharhinus és un gènere de taurons. És el gènere tipus de la família dels carcarínids.

Espècies

Referències

 src= A Wikimedia Commons hi ha contingut multimèdia relatiu a: Carcharhinus Modifica l'enllaç a Wikidata
  1. Sepkoski, Jack «A compendium of fossil marine animal genera (Chondrichthyes entry)». Bulletins of American Paleontology, 364, 2002, p.560 [Consulta: 9 gener 2008].
  2. «Carcharhinus acronotus, Blacknose shark : fisheries, gamefish».
  3. «Carcharhinus albimarginatus, Silvertip shark : fisheries, gamefish».
  4. «Carcharhinus altimus, Bignose shark : fisheries».
  5. «Carcharhinus amblyrhynchoides, Graceful shark : fisheries».
  6. Compagno, L.J.V., 1984. FAO species catalogue. Vol. 4. Sharks of the world. An annotated and illustrated catalogue of shark species known to date. Part 2 - Carcharhiniformes. FAO Fish. Synop. 125(4/2):251-655
  7. «Carcharhinus amboinensis, Pigeye shark : fisheries, gamefish».
  8. «Carcharhinus borneensis, Borneo shark : fisheries».
  9. «Carcharhinus brachyurus, Copper shark : fisheries, gamefish».
  10. «Carcharhinus brevipinna, Spinner shark : fisheries, gamefish».
  11. «Carcharhinus cautus, Nervous shark : fisheries».
  12. «Carcharhinus dussumieri, Whitecheek shark : fisheries».
  13. «Carcharhinus falciformis, Silky shark : fisheries».
  14. «Carcharhinus fitzroyensis, Creek whaler : fisheries».
  15. «Carcharhinus galapagensis, Galapagos shark : fisheries».
  16. «Carcharhinus hemiodon, Pondicherry shark : fisheries».
  17. «Carcharhinus isodon, Finetooth shark : fisheries».
  18. «Carcharhinus leucas, Bull shark : fisheries, gamefish».
  19. «Carcharhinus limbatus, Blacktip shark : fisheries, gamefish».
  20. «Carcharhinus longimanus, Oceanic whitetip shark : fisheries, gamefish».
  21. «Carcharhinus macloti, Hardnose shark : fisheries».
  22. «Carcharhinus melanopterus, Blacktip reef shark : fisheries, aquarium».
  23. «Carcharhinus obscurus, Dusky shark : fisheries, gamefish».
  24. «Carcharhinus perezii, Caribbean reef shark : fisheries».
  25. «Carcharhinus plumbeus, Sandbar shark : fisheries, gamefish».
  26. «Carcharhinus porosus, Smalltail shark : fisheries».
лиценца
cc-by-sa-3.0
авторски права
Autors i editors de Wikipedia
изворно
посети извор
соработничко мреж. место
wikipedia CA

Carcharhinus: Brief Summary ( каталонски; валенсиски )

добавил wikipedia CA

Carcharhinus és un gènere de taurons. És el gènere tipus de la família dels carcarínids.

лиценца
cc-by-sa-3.0
авторски права
Autors i editors de Wikipedia
изворно
посети извор
соработничко мреж. место
wikipedia CA

Carcharhinus ( германски )

добавил wikipedia DE

Die Gattung Carcharhinus ist die umfangreichste Gattung der Requiemhaie (Carcharhinidae). Sie umfasst über 30 Arten. Die Vertreter dieser Gruppe kommen in allen Meeresgewässern der tropischen und gemäßigten Breiten vor und finden sich auch im Brackwasser, zum Beispiel vor Flussmündungen, und im Süßwasser.

Ihr wissenschaftlicher Name leitet sich aus dem Griechischen von karcharos, „scharf“ und rhis (Genitiv rhinos), „Nase“ ab. Sie sind auch Namensgeber der Familie der Requiemhaie (Carcharhinidae).

Merkmale

Die meist zwischen einem und bis maximal etwa 4 Meter langen Carcharhinus-Arten besitzen eine Afterflosse und zwei Rückenflossen, von denen die vordere größer ist als die hintere. Die Rückenflossen sind im Regelfall sichelförmig und aufrecht stehend, bei einigen Arten können sie mehr oder weniger stark abgerundet sein. Die Brustflossen sind ebenfalls groß und sichelförmig ausgebildet, eine Ausnahme bildet hierbei der Weißspitzen-Hochseehai mit seinen sehr großen, flügelartigen und stark abgerundeten Flossen. Der Beginn der ersten Rückenflosse liegt bei den meisten Arten über den Brustflossen oder unmittelbar hinter dem Ende der freien Innenkante der Brustflossen. Ein artspezifischer Interdorsalkamm kann vorhanden sein. Die Analflosse ist meistens etwa so groß oder etwas größer als die zweite Rückenflosse. Die Schwanzflosse besitzt einen vergleichsweise kleinen unteren und einen sehr großen oberen Lobus.

Die Rückenfarbe ist bei den meisten Arten grau bis grau-braun, seltener auch bronzefarben oder bläulich. Der Bauch kann die gleiche Farbe wie der Rücken aufweisen oder deutlich heller bis weiß sein. Bei vielen Arten zeigen die Flossenspitzen eine arttypische schwarze oder weiße Färbung, zudem können Zeichnungsmuster an den Flanken der Tiere auftreten.

Die Schnauze ist lang und breit abgeflacht oder zugespitzt. Sie zeichnen sich zudem durch fünf Kiemenspalten, rundliche Augen mit Nickhaut und klingenartige einspitzige Zähne aus. Von den anderen Gattungen dieser Familie unterscheiden sie sich dadurch, dass sie kein Spritzloch besitzen und bei ihnen die Schneiden der Oberkieferzähne und (mit wenigen Ausnahmen) die des Unterkiefers immer gezähnt sind. Weitere Merkmale betreffen die Anordnung und Größe der Flossen in Relation zueinander.

Verbreitung und Lebensraum

 src=
Galapagoshai (Carcharhinus galapagensis)

Die Arten der Gattung Carcharhinus kommen weltweit in allen gemäßigten bis tropischen Meeresgebieten vor. Dabei gibt es eine Reihe von Arten, die nur in eng begrenzten Küstengebieten anzutreffen sind wie etwa der Australische Schwarzspitzenhai (C. tilstoni) und weitere Arten der australischen Küsten oder der Karibische Riffhai (C. perezi) im Bereich der Karibik; von einigen Arten existieren zudem nur sehr wenige Belegexemplare wie etwa vom Pondicherryhai (C. hemiodon), von dem nur 20 Exemplare bekannt sind. Daneben existieren es eine Reihe von kosmopolitischen Arten, die in fast allen Meeresgebieten mit Ausnahme der Polarmeere anzutreffen sind, darunter etwa der Weißspitzen-Hochseehai (C. longimanus) und der Seidenhai (C. falciformis).

Die meisten Arten leben zudem im Bereich der Küsten, der Riffgebiete und des Kontinentalschelfs und dringen nicht weit in das Pelagial vor. Einige Arten kommen bis in die Buchten von Süßwasserflüssen vor, allerdings dringt nur der Bullenhai (C. leucas) regelmäßig in große Flusssysteme Asiens oder Afrikas ein. Echte Süßwasserhaie wie die Flusshaie (Gattung Glyphis) gibt es dagegen in dieser Gattung nicht. Ausgesprochene Hochseearten sind ausschließlich der Weißspitzen-Hochseehai und der Seidenhai.

Im Mittelmeer sind 10 Arten der Gattung mehr oder weniger regelmäßig anzutreffen. Einige dieser Arten sind Gelegenheitsgäste, die über die Straße von Gibraltar oder den Suezkanal eindringen. Andere Arten leben dauerhaft im Mittelmeer und bringen hier auch ihre Jungen zur Welt.

Lebensweise

Carcharhinus-Arten sind in der Regel sehr aktive und mit geringem bis moderatem Tempo schwimmende Haiarten. Sie sind tag- und nachtaktiv und halten sich artspezifisch vor allem tagsüber in der Nähe der Wasseroberfläche auf. Im Regelfall handelt es sich um Einzelgänger, die sich jedoch zur Jagd auch in kleineren oder größeren Gruppen zusammenfinden können.

Ernährung

 src=
Weißspitzen-Hochseehai (Carcharhinus longimanus) begleitet von Lotsenfischen (Naucrates ductor)

Carcharhinus-Arten sind wie alle Requiemhaie starke Schwimmer und ernähren sich räuberisch von verschiedenen Fischen, darunter anderen Haien, Tintenfischen, Krebstieren, Schildkröten und Meeressäugern wie Robben sowie gelegentlich von Seevögeln. Ausgesprochene Nahrungsspezialisten gibt es dabei nicht, das artspezifische Nahrungsspektrum hängt vor allem von der Größe und der Meeresregion sowie davon ab, ob die Tiere im Freiwasser oder am Grund jagen.

Insbesondere die großen Haie wie der Weißspitzen-Hochseehai und der Seidenhai, aber auch Haie anderer Gattungen wie der Blauhai (Prionace glauca), der Tigerhai (Galeocerdo cuvier) oder auch der Weiße Hai (Carcharodon carcharias), sind in der Auswahl der Beutetiere nicht wählerisch und attackieren auf der Jagd alle der Größe nach passenden möglichen Beutetiere (opportunistischer Räuber). Die breite Nahrungspalette ermöglicht es diesen Arten, mit fast jedem marinen Habitat zurechtzukommen.[1] Entsprechend können sie allerdings auch für Schwimmer und Taucher potentiell gefährlich werden, da sie auch diese als Beute betrachten.

Fortpflanzung

 src=
Junger Schwarzspitzen-Riffhai am Strand

Die Arten der Gattung sind lebendgebärend und bilden eine Dottersack-Plazenta aus (plazental vivipar). Die Weibchen bringen artabhängig und abhängig von der Größe der Mutter zwischen einem und etwa 15 Jungtiere zur Welt. Die Tragzeiten unterscheiden sich dabei je nach Art, Region und Population und können zwischen 9 und 24 Monaten iliegen. Die Geschlechtsreife erreichen die sehr langsam wachsenden Tiere bei einer Länge, die je nach Art bei etwa einem bis zwei Metern liegt, wobei die geschlechtsreifen Weibchen meist etwas länger und älter sind.

Systematik

Man unterscheidet in der Gattung insgesamt 36 Arten. Die Unterscheidung der Arten ist dabei häufig sehr schwierig, da sich die Hauptbestimmungsmerkmale wie etwa die relativen Körperproportionen und die Form der Placoidschuppen im Laufe der Ontogenese verändern. Außerdem kommt bei einigen Arten ein deutlicher Geschlechtsdimorphismus bezüglich der Färbung und der Zahnformen vor. Ein wichtiges Unterscheidungsmerkmal ist auch die Anzahl der Rückenwirbel, wodurch eine eindeutige Bestimmung zur Unterscheidung von äußerlich sehr ähnlichen Arten nur durch eine Kombination äußerer und innerer Merkmale möglich ist. Häufig hilft das regionale Auftreten oder das Verhalten der Tiere bei der Bestimmung.

Die ehemals als eigene Gattung geführten Nachthaie (ehemals Gattung Hypoprion) werden heute dieser Gattung zugeordnet. Die Gattung Carcharhinus enthält folgende 36 Arten:

 src=
Kleiner Schwarzspitzenhai (Carcharhinus limbatus)

Die Gattung Carcharhinus ist mit sehr hoher Wahrscheinlichkeit paraphyletisch hinsichtlich des Blauhais (Prionace glauca) und des Weißspitzen-Riffhais (Triaenodon obesus), müssten diese also einschließen.[5][6]

Menschen und Carcharhinus-Arten

 src=
Seidenhai (Carcharhinus falciformis)

Innerhalb der Gattung Carcharhinus befinden sich eine Reihe von sehr großen Haiarten, die zudem regelmäßig in Küstengebieten anzutreffen sind. Entsprechend werden viele der Arten als potenziell gefährlich für den Menschen eingestuft, darunter vor allem der Seidenhai, der Bullenhai und der Weißspitzen-Hochseehai. Es gibt eine Reihe dokumentierter Fällen von Angriffen auf Schwimmer, Taucher und Boote durch diese Arten sowie weitere, bei denen sie als Angreifer vermutet werden.

siehe auch: → Gefährdung von Menschen durch Haie

Viele Carcharhinus-Arten stehen allerdings auf der Rote Liste der bedrohten Arten der IUCN als bedrohte bis stark gefährdete Arten. Als Gefährdungsursachen werden der hohe Druck durch die Fischerei in einem großen Teil der Verbreitungsgebiete der Haie angegeben. Sie werden dabei vor allem als Beifang bei der Hochseefischerei mit Langleinen und Schleppnetzen gefangen. Die großen Flossen der Hochseearten sind zudem sehr begehrt als Basis der bekannten Haifischflossensuppe, die Kadaver werden nach der Entfernung entsorgt. Aufgrund der sehr ungenauen Daten zur Hochseefischerei liegen kaum konkrete Fangzahlen oder Angaben zu Populationsgrößen und -veränderungen vor.

Belege

  1. Exkurs Opportunistischer Räuber im Artporträt Tigerhai, de Maddalena & Bänsch 2005; Seite 2007
  2. a b William T. White: A redescription of Carcharhinus dussumieri and C. sealei, with resurrection of C. coatesi and C. tjutjot as valid species (Chondrichthyes: Carcharhinidae). Zootaxa 3241: 1–34 (2012)
  3. William T. White & Simon Weigmann: Carcharhinus humani sp. nov., a new whaler shark (Carcharhiniformes: Carcharhinidae) from the western Indian Ocean. Zootaxa 3821 (1): 71–87 (2014)
  4. William T. White, Peter M. Kyne and Mark Harris. 2019. Lost before Found: A New Species of Whaler Shark Carcharhinus obsolerus from the Western Central Pacific known only from Historic Records. PLoS ONE. 14(1): e0209387. DOI: 10.1371/journal.pone.0209387
  5. Mine Dosay-Akbulut: The phylogenetic relationship within the genus Carcharhinus. In: Comptes Rendus Biologies. 331, 2008, S. 500, doi:10.1016/j.crvi.2008.04.001.
  6. Vasiliki Kousteni, Sofia Mazzoleni, Katerina Vasileiadou u. Michail Rovatsos: Complete Mitochondrial DNA Genome of Nine Species of Sharks and Rays and Their Phylogenetic Placement among Modern Elasmobranchs. Genes 2021, 12, 324. doi: 10.3390/genes12030324

Literatur

Weblinks

 src=
– Sammlung von Bildern, Videos und Audiodateien
  • Carcharhinus auf Fishbase.org (englisch)
  • Welt Online AFP/mcz: Ungleiche Eltern - Weltweit erstmals hybride Haie entdeckt, vom 3. Januar 2012; Welt Online Ulli Kulke: Hybride Haie - Das Ende des biologischen Artbegriffs scheint nahe, vom 4. Januar 2012; Zeit Online AFP: Evolution - Australische Forscher finden Hybride aus zwei Hai-Arten, vom 3. Januar 2012
 title=
лиценца
cc-by-sa-3.0
авторски права
Autoren und Herausgeber von Wikipedia
изворно
посети извор
соработничко мреж. место
wikipedia DE

Carcharhinus: Brief Summary ( германски )

добавил wikipedia DE

Die Gattung Carcharhinus ist die umfangreichste Gattung der Requiemhaie (Carcharhinidae). Sie umfasst über 30 Arten. Die Vertreter dieser Gruppe kommen in allen Meeresgewässern der tropischen und gemäßigten Breiten vor und finden sich auch im Brackwasser, zum Beispiel vor Flussmündungen, und im Süßwasser.

Ihr wissenschaftlicher Name leitet sich aus dem Griechischen von karcharos, „scharf“ und rhis (Genitiv rhinos), „Nase“ ab. Sie sind auch Namensgeber der Familie der Requiemhaie (Carcharhinidae).

лиценца
cc-by-sa-3.0
авторски права
Autoren und Herausgeber von Wikipedia
изворно
посети извор
соработничко мреж. место
wikipedia DE

Carcharhinus ( англиски )

добавил wikipedia EN

Carcharhinus is the type genus of the family Carcharhinidae, the requiem sharks. One of 12 genera in its family, it contains over half of the species therein. It contains 35 extant and eight extinct species to date, with likely more species yet to be described.[3]

Species

Extant

T Type species

Fossil

See also

References

  1. ^ Carrier, J.C.; J.A. Musick & M.R. Heithaus (2004). Biology of Sharks and Their Relatives. CRC Press. p. 52. ISBN 0-8493-1514-X.
  2. ^ a b Cicimurri & Knight, 2009
  3. ^ Froese, Rainer and Pauly, Daniel, eds. (2011). Species of Carcharhinus in FishBase. February 2011 version.
  4. ^ Harris et al., 2019
  5. ^ a b Carcharhinus egertoni at Fossilworks.org
  6. ^ a b c De Aráujo Távora et al., 2010
  7. ^ a b Carcharhinus priscus at Fossilworks.org
  8. ^ Carrillo Briceño et al., 2015
  9. ^ Aguilera & De Aguilera, 2001
  10. ^ C. ackermani at Fossilworks.org
  11. ^ C. gibbesi at Fossilworks.org
  12. ^ a b Adnet et al., 2007
  13. ^ C. balochenisis at Fossilworks.org
  14. ^ C. perseus at Fossilworks.org
  15. ^ C. nigeriensis at Fossilworks.org
  16. ^ Halstead & Middleton, 1974

Bibliography

лиценца
cc-by-sa-3.0
авторски права
Wikipedia authors and editors
изворно
посети извор
соработничко мреж. место
wikipedia EN

Carcharhinus: Brief Summary ( англиски )

добавил wikipedia EN

Carcharhinus is the type genus of the family Carcharhinidae, the requiem sharks. One of 12 genera in its family, it contains over half of the species therein. It contains 35 extant and eight extinct species to date, with likely more species yet to be described.

лиценца
cc-by-sa-3.0
авторски права
Wikipedia authors and editors
изворно
посети извор
соработничко мреж. место
wikipedia EN

Carcharhinus ( шпански; кастиљски )

добавил wikipedia ES

Carcharhinus es un género elasmobranquios carcarriniformes de la familia Carcharhinidae distribuidos por todos los océanos del mundo.

Especies

Véase también

 title=
лиценца
cc-by-sa-3.0
авторски права
Autores y editores de Wikipedia
изворно
посети извор
соработничко мреж. место
wikipedia ES

Carcharhinus: Brief Summary ( шпански; кастиљски )

добавил wikipedia ES

Carcharhinus es un género elasmobranquios carcarriniformes de la familia Carcharhinidae distribuidos por todos los océanos del mundo.

лиценца
cc-by-sa-3.0
авторски права
Autores y editores de Wikipedia
изворно
посети извор
соработничко мреж. место
wikipedia ES

Hallhai ( естонски )

добавил wikipedia ET

Hallhai (Carcharhinus) on hallhailaste sugukonda kuuluv haide perekond.

лиценца
cc-by-sa-3.0
авторски права
Vikipeedia autorid ja toimetajad
изворно
посети извор
соработничко мреж. место
wikipedia ET

Carcharhinus ( баскиски )

добавил wikipedia EU

Carcharhinus Carcharhinidae familiako marrazo generoa da. Arrainen barruko Carcharhiniformes ordenan sailkatzen da.

Espeziea

# Espeziea Irudia Egoera 1 Carcharhinus acronotus
Blacknose shark nmfs.jpg
daturik gabe 2 Carcharhinus albimarginatus
Silvertip shark.jpg
Status iucn3.1 VU.svg 3 Carcharhinus altimus
Carcharhinus altimus nefsc.jpg
daturik gabe 4 Carcharhinus amblyrhynchoides
Carcharhinus amblyrhynchoides phuket.JPG
daturik gabe 5 Carcharhinus amblyrhynchos
Grey5b.jpg
daturik gabe 6 Carcharhinus amboinensis
Carcharhinus amboinensis ranong.jpg
daturik gabe 7 Carcharhinus borneensis daturik gabe 8 Carcharhinus brachyurus
Bronze whaler auckland.jpg
daturik gabe 9 Carcharhinus brevipinna
Carcharhinus brevipinna JNC3080 Body.JPG
daturik gabe 10 Carcharhinus caquetius daturik gabe 11 Carcharhinus cautus
Carcharhinus cautus csiro-nfc.jpg
daturik gabe 12 Carcharhinus cerdale
Carcharhinus porosus sorona.jpg
daturik gabe 13 Carcharhinus coatesi daturik gabe 14 Carcharhinus dussumieri
Carcharhinus dussumieri terengganu.jpg
daturik gabe 15 Carcharhinus falciformis
Carcharhinus falciformis off Cuba.jpg
Status iucn3.1 VU.svg 16 Carcharhinus fitzroyensis
Carcharhinus fitzroyensis csiro-nfc.jpg
Status iucn3.1 LC.svg 17 Carcharhinus galapagensis
Carcharinus galapagensis 1.jpg
daturik gabe 18 Carcharhinus hemiodon
Carcharhinus hemiodon nmfs 2.png
daturik gabe 19 Carcharhinus humani daturik gabe 20 Carcharhinus isodon
Finetooth shark nmfs.jpg
Status iucn3.1 LC.svg 21 Carcharhinus latistomus daturik gabe 22 Carcharhinus leiodon
Carcharhinus leiodon nmfs 2.png
daturik gabe 23 Carcharhinus leucas
Bullshark Beqa Fiji 2007.jpg
daturik gabe 24 Carcharhinus limbatus
Carcharhinus limbatus - Caraibische zwartpunthaai.jpg
daturik gabe 25 Carcharhinus longimanus
Oceanic Whitetip Shark.png
Status iucn3.1 VU.svg 26 Carcharhinus macloti
Carcharhinus macloti csiro-nfc.jpg
daturik gabe 27 Carcharhinus macrops daturik gabe 28 Carcharhinus melanopterus
Carcharhinus melanopterus mirihi.jpg
daturik gabe 29 Carcharhinus menisorrah daturik gabe 30 Carcharhinus obscunella daturik gabe 31 Carcharhinus obscurus
Carcharhinus obscurus at Seaworld.jpg
Status iucn3.1 VU.svg 32 Carcharhinus obsolerus
Carcharhinus obsolerus.png
daturik gabe 33 Carcharhinus perezii
Caribbean reef shark.jpg
daturik gabe 34 Carcharhinus pleurotaenia daturik gabe 35 Carcharhinus plumbeus
Carcharhinus plumbeus georgia.jpg
Status iucn3.1 VU.svg 36 Carcharhinus porosus
Smalltail shark nmfs.jpg
daturik gabe 37 Carcharhinus remotoides daturik gabe 38 Carcharhinus sealei
Carcharhinus sealei terengganu.jpg
daturik gabe 39 Carcharhinus signatus
Carcharhinus signatus nmfs.jpg
Status iucn3.1 VU.svg 40 Carcharhinus sorrah
Carcharias sorrah by muller and henle.png
daturik gabe 41 Carcharhinus tilstoni
Carcharhinus tilstoni csiro-nfc.jpg
Status iucn3.1 LC.svg 42 Carcharhinus tjutjot daturik gabe 43 Carcharhinus wheeleri daturik gabe
(RLQ=window.RLQ||[]).push(function(){mw.log.warn("Gadget "ErrefAurrebista" was not loaded. Please migrate it to use ResourceLoader. See u003Chttps://eu.wikipedia.org/wiki/Berezi:Gadgetaku003E.");});
лиценца
cc-by-sa-3.0
авторски права
Wikipediako egileak eta editoreak
изворно
посети извор
соработничко мреж. место
wikipedia EU

Carcharhinus: Brief Summary ( баскиски )

добавил wikipedia EU

Carcharhinus Carcharhinidae familiako marrazo generoa da. Arrainen barruko Carcharhiniformes ordenan sailkatzen da.

лиценца
cc-by-sa-3.0
авторски права
Wikipediako egileak eta editoreak
изворно
посети извор
соработничко мреж. место
wikipedia EU

Täplähait ( фински )

добавил wikipedia FI

Täplähait[1] (Carcharhinus) on luomihaikalojen lahkoon (Carcharhiniformes) ja tiikerihaiden heimoon (Carcharhinidae) kuuluva haikalojen suku. Se on tiikerihaiden suurin suku, ja sisältää 35 lajia.[1][2] Monet lajit muistuttavat läheisesti toisiaan ja ovat vaikeasti määritettävissä. Mustat ja valkoiset täplät evien kärjissä ovat usein harhaanjohtavia.[1][3]

Lajit

Sukuun kuuluu 35 lajia.[2]

Lähteet

  1. a b c Palmén, Ernst & Nurminen, Matti (toim.): Eläinten maailma, Otavan iso eläintietosanakirja. 1. Aarnikotka–Iibikset, s. 443. Helsinki: Otava, 1974. ISBN 951-1-01065-4.
  2. a b Species in the genus Carcharhinus. FishBase. Froese, R. & Pauly, D. (toim.). Viitattu 26.1.2019. (englanniksi)
  3. Liu, Shang-Yin Vanson & Chan, Chia-Ling Carynn & Lin, Oceana & Hu, Chieh-Shen & Chen, Chaolun Allen: DNA Barcoding of Shark Meats Identify Species Composition and CITES-Listed Species from the Markets in Taiwan. PLoS ONE, 18.11.2013, 8. vsk, nro 11, s. e79373. Public Library of Science. PubMed:24260209. doi:10.1371/journal.pone.0079373. ISSN 1932-6203. Artikkelin verkkoversio Viitattu 26.1.2019. (englanniksi)
Tämä kaloihin liittyvä artikkeli on tynkä. Voit auttaa Wikipediaa laajentamalla artikkelia.
лиценца
cc-by-sa-3.0
авторски права
Wikipedian tekijät ja toimittajat
изворно
посети извор
соработничко мреж. место
wikipedia FI

Täplähait: Brief Summary ( фински )

добавил wikipedia FI

Täplähait (Carcharhinus) on luomihaikalojen lahkoon (Carcharhiniformes) ja tiikerihaiden heimoon (Carcharhinidae) kuuluva haikalojen suku. Se on tiikerihaiden suurin suku, ja sisältää 35 lajia. Monet lajit muistuttavat läheisesti toisiaan ja ovat vaikeasti määritettävissä. Mustat ja valkoiset täplät evien kärjissä ovat usein harhaanjohtavia.

лиценца
cc-by-sa-3.0
авторски права
Wikipedian tekijät ja toimittajat
изворно
посети извор
соработничко мреж. место
wikipedia FI

Carcharhinus ( француски )

добавил wikipedia FR

Carcharhinus est un genre de requins de la famille des Carcharhinidae. Il compte une trentaine d'espèces de requins au corps fuselé et mesurant entre un et 4 mètres de long. Leur première nageoire dorsale est plus grande que la seconde et les nageoires pectorales sont bien développées. La nageoire caudale a un lobe supérieure plus grand que le lobe inférieur. Ces requins sont vivipares, et ils se nourrissent principalement de poissons osseux et quelquefois de crustacés et de céphalopodes, voire d'autres petits requins ou de sources de nourriture plus diverses.

Description

Carcharhinus vient du grec καρχαρος (karcharos), « coupant », et du grec, ρινος (rhinos), « nez »[1].

Les Carcharhinus mesure habituellement entre un et 4 mètres[2]. Ils ont un corps fuselé, présentant une nageoire anale et deux nageoires dorsales, dont la première est plus longue que la seconde. Les nageoires dorsales sont généralement en forme de faucille et dressées, et chez certaines espèces elles peuvent être plus ou moins arrondies. Les nageoires pectorales sont grandes et en forme de croissant à l'exception du Requin longimane, avec ses très grandes nageoires[2]. La première nageoire dorsale est implantée dans la plupart des cas au-dessus des pectorales ou immédiatement après l'extrémité de leur bordure arrière libre. Une crête est parfois présente entre les nageoires dorsales suivant l'espèce. La nageoire anale est habituellement de la même taille ou légèrement plus grande que la deuxième nageoire dorsale. La nageoire caudale a un petit lobe inférieur et un très grand lobe supérieur[2].

Le dos est gris à gris-brun chez la plupart des espèces, plus rarement bronze ou bleuâtre. L'abdomen est généralement beaucoup plus clair voire blanc. Chez de nombreuses espèces les extrémités des nageoires d'ailettes présentent une couleur noire ou blanche caractéristique, et un motif particulier peu également apparaître sur les flancs. Le museau est long et large, aplati ou pointue[2]. Ces requins se caractérisent également par cinq fentes branchiales, des yeux ronds avec une membrane nictitante et des dents en forme de lames pointues simples. Ils diffèrent de l'autre genre de leur famille en ce qu'ils n'ont pas de stigmate et que leurs dents sont généralement dentelées[2].

Biologie

Les espèces du genre Carcharhinus sont généralement très actives. Elles sont diurnes et nocturnes et chassent surtout pendant la journée près de la surface de l'eau. En général, ce sont des requins solitaires, mais ils peuvent se réunir en groupes plus ou moins grands pour chasser[3].

Alimentation

Les requins du genre Carcharhinus, comme tous les requins de la famille des Carcharhinidae, sont de bons nageurs et se nourrissent de divers poissons, ainsi que d'autres requins plus petits, de calmars, de crustacés, et encore plus occasionnellement de tortues et mammifères marins tels que les phoques et d'oiseaux de mer[3].

Reproduction

Les espèces du genre Carcharhinus sont vivipares ; après que les embryons en développement aient épuisé leur réserve en vitellus, le sac vitellin vide se développe en une connexion avec le placenta qui permet à l'embryon d'être nourri par sa mère. Les femelles donnent naissance à entre un et 15 jeunes, suivant l'espèce et la taille de l'animal. La durée de la gestation varie en fonction de l'espèce, de la région et de la population entre 9 et 24 mois. La maturité sexuelle est atteinte lorsque ces animaux atteignent une taille d'environ un à deux mètres suivant l'espèce. Les femelles matures sont généralement un peu plus grandes que les mâles[3].

Distribution et habitat

Les espèces du genre Carcharhinus se rencontrent dans le monde entier dans les zones marines tempérées et tropicales. La plupart des espèces vivent dans des zones côtières et les zones de récifs du plateau continental et ne pénètrent pas profondément dans la zone pélagique[4]. Certaines espèces grandissent dans les estuaires de rivières d'eau douce, mais seul le Requin bouledogue (C. leucas) pénètre régulièrement dans les grands systèmes fluviaux d'Asie ou d'Afrique. Deux espèces, le Requin longimane et le Requin soyeux ont une préférence pour l'habitat océanique, et sont cosmopolites, évitant seulement les eaux polaires[3].

Liste d'espèces

On distingue un total de 34 espèces dans ce genre, bien que toutes ne sont pas unanimement reconnues et font actuellement l'objet d'un débat. La distinction des espèces est souvent très difficile, et la forme des dents, les marques sur les nageoires et le nombre de vertèbres sont souvent des éléments déterminants pour les caractériser.

Selon World Register of Marine Species (4 mars 2014)[5] :

FishBase (4 mars 2014)[6] considère Carcharhinus cerdale Gilbert, 1898 comme espèce valide, alors que ce taxon est synonymisé avec Carcharhinus porosus pour WoRMS. ITIS (4 mars 2014)[7] ne reconnait pas Carcharhinus leiodon, Carcharhinus macrops, mais reconnait Carcharhinus wheeleri, considéré comme synonyme de Carcharhinus amblyrhynchos par WoRMS et FishBase.

Espèces éteintes :

Relations avec l'Homme

Dans le genre Carcharhinus il y a un certain nombre de très grandes espèces de requins, qui sont également présentes régulièrement dans les zones côtières. En conséquence, de nombreuses espèces sont considérées comme potentiellement dangereux pour l'Homme, notamment le Requin soyeux, le Requin bouledogue et le Requin longimane. Il y a un certain nombre de cas recensés d'attaques sur les nageurs, les plongeurs et les bateaux de ces espèces ainsi que d'autres de ce genre[3].

De nombreuses espèces de Carcharhinus sont placées sur la Liste rouge des espèces menacées par l'Union internationale pour la conservation de la nature (UICN) en tant qu'espèces quasi-menacées ou vulnérables. Les principales menaces qui planent sur ce requin sont la pêche, ces requins étant des prises accessoires courantes de la pêche en haute mer à la palangre et au chalut. Les grandes nageoires des espèces océaniques sont également très recherchées pour confectionner la soupe d'ailerons de requin, par la pratique du shark finning[3].

Galerie

Notes et références

  1. FishBase, consulté le 27 octobre 2014
  2. a b c d et e (en) L. J. V. Compagno, Sharks of the world. An annotated and illustrated catalogue of shark species known to date. Part 2. Carcharhiniformes., Rome, FAO Species Catalogue for Fishery Purposes Vol. 4. FAO, 1984 (ISBN 92-5-101383-7)
  3. a b c d e et f (en) Matthias Voigt et Dietmar Weber, Field Guide for Sharks of the Genus Carcharhinus, Munich, Allemagne, F. Pfeil, 2011, 151 p. (ISBN 978-3-89937-132-1)
  4. (en) William C. Hamlett, Sharks, Skates, and Rays : The Biology of Elasmobranch Fishes, Baltimore/London, JHU Press, 1999, 515 p. (ISBN 0-8018-6048-2 et 9780801860485, lire en ligne)
  5. World Register of Marine Species, consulté le 4 mars 2014
  6. FishBase, consulté le 4 mars 2014
  7. Integrated Taxonomic Information System (ITIS), www.itis.gov, CC0 https://doi.org/10.5066/F7KH0KBK, consulté le 4 mars 2014

Références taxinomiques

лиценца
cc-by-sa-3.0
авторски права
Auteurs et éditeurs de Wikipedia
изворно
посети извор
соработничко мреж. место
wikipedia FR

Carcharhinus: Brief Summary ( француски )

добавил wikipedia FR

Carcharhinus est un genre de requins de la famille des Carcharhinidae. Il compte une trentaine d'espèces de requins au corps fuselé et mesurant entre un et 4 mètres de long. Leur première nageoire dorsale est plus grande que la seconde et les nageoires pectorales sont bien développées. La nageoire caudale a un lobe supérieure plus grand que le lobe inférieur. Ces requins sont vivipares, et ils se nourrissent principalement de poissons osseux et quelquefois de crustacés et de céphalopodes, voire d'autres petits requins ou de sources de nourriture plus diverses.

лиценца
cc-by-sa-3.0
авторски права
Auteurs et éditeurs de Wikipedia
изворно
посети извор
соработничко мреж. место
wikipedia FR

Carcharhinus ( галициски )

добавил wikipedia gl Galician

 src=
Tiburón de puntas prateadas (Carcharhinus albimarginatus).
 src=
Tiburón gris (Carcharhinus plumbeus).

Carcharhinus é un xénero de tiburóns carcarriniformes, o tipo da familia dos carcarrínidos.

Comprende 31 especies actuais, que se distribúen polos mares e océanos de todo o mundo.

Especies

Notas

  1. Sepkoski, Jack (2002): A compendium of fossil marine animal genera (Chondrichthyes entry). Bulletins of American Paleontology, volume 364, p. 560. [1] Arquivado 10 de maio de 2012 en Wayback Machine.
  2. "Carcharhinus acronotus summary page". FishBase (en inglés). Consultado o 2019-06-20.
  3. "Carcharhinus albimarginatus summary page". FishBase (en inglés). Consultado o 2019-06-20.
  4. 4,00 4,01 4,02 4,03 4,04 4,05 4,06 4,07 4,08 4,09 4,10 4,11 4,12 Lahuerta e Vázquez (2000), pp. 182-182.
  5. "Carcharhinus altimus summary page". FishBase (en inglés). Consultado o 2019-06-20.
  6. "Carcharhinus amblyrhynchoides summary page". FishBase (en inglés). Consultado o 2019-06-20.
  7. "Carcharhinus amblyrhynchos summary page". FishBase (en inglés). Consultado o 2019-06-20.
  8. "Carcharhinus amboinensis summary page". FishBase (en inglés). Consultado o 2019-06-20.
  9. "Carcharhinus borneensis summary page". FishBase (en inglés). Consultado o 2019-06-20.
  10. "Carcharhinus brachyurus summary page". FishBase (en inglés). Consultado o 2019-06-20.
  11. "Carcharhinus brevipinna summary page". FishBase (en inglés). Consultado o 2019-06-20.
  12. "Carcharhinus cautus summary page". FishBase (en inglés). Consultado o 2019-06-20.
  13. "Carcharhinus dussumieri summary page". FishBase (en inglés). Consultado o 2019-06-20.
  14. "Carcharhinus falciformis summary page". FishBase (en inglés). Consultado o 2019-06-20.
  15. "Carcharhinus fitzroyensis summary page". FishBase (en inglés). Consultado o 2019-06-20.
  16. "Carcharhinus galapagensis summary page". FishBase (en inglés). Consultado o 2019-06-20.
  17. "Carcharhinus hemiodon summary page". FishBase (en inglés). Consultado o 2019-06-20.
  18. "Carcharhinus isodon summary page". FishBase (en inglés). Consultado o 2019-06-20.
  19. "Carcharhinus leucas summary page". FishBase (en inglés). Consultado o 2019-06-20.
  20. "Carcharhinus limbatus summary page". FishBase (en inglés). Consultado o 2019-06-20.
  21. "Carcharhinus longimanus summary page". FishBase (en inglés). Consultado o 2019-06-20.
  22. "Carcharhinus macloti summary page". FishBase (en inglés). Consultado o 2019-06-20.
  23. "Carcharhinus melanopterus summary page". FishBase (en inglés). Consultado o 2019-06-20.
  24. "Carcharhinus obscurus summary page". FishBase (en inglés). Consultado o 2019-06-20.
  25. "Carcharhinus perezi summary page". FishBase (en inglés). Consultado o 2019-06-20.
  26. "Carcharhinus plumbeus summary page". FishBase (en inglés). Consultado o 2019-06-20.
  27. "Carcharhinus porosus summary page". FishBase (en inglés). Consultado o 2019-06-20.
  28. "Carcharhinus sealei summary page". FishBase (en inglés). Consultado o 2019-06-20.
  29. "Carcharhinus signatus summary page". FishBase (en inglés). Consultado o 2019-06-20.
  30. "Carcharhinus sorrah summary page". FishBase (en inglés). Consultado o 2019-06-20.
  31. "Carcharhinus tilstoni summary page". FishBase (en inglés). Consultado o 2019-06-20.

Véxase tamén

Bibliografia

  • Compagno, Leonard; Marc Dando & Sarah Fowler (2005): Sharks of the World. New Jersey: Princeton University Press. ISBN 0-691-12072-2.
  • Lahuerta Mouriño, F. e Vázquez Álvarez, F. X. (2000): Vocabulario multilingüe de organismos acuáticos. Santiago de Compostela: Xunta de Galicia. ISBN 84-453-2913-8.
  • Rodríguez Villanueva, X. L. e Xavier Vázquez (1992): Peixes do mar de Galicia. (I) Lampreas raias e tiburóns. Vigo: Edicións Xerais de Galicia. ISBN 84-7507-654-8.

Outros artigos

лиценца
cc-by-sa-3.0
авторски права
Autores e editores de Wikipedia
изворно
посети извор
соработничко мреж. место
wikipedia gl Galician

Carcharhinus: Brief Summary ( галициски )

добавил wikipedia gl Galician
 src= Tiburón de puntas prateadas (Carcharhinus albimarginatus).  src= Tiburón gris (Carcharhinus plumbeus).

Carcharhinus é un xénero de tiburóns carcarriniformes, o tipo da familia dos carcarrínidos.

Comprende 31 especies actuais, que se distribúen polos mares e océanos de todo o mundo.

лиценца
cc-by-sa-3.0
авторски права
Autores e editores de Wikipedia
изворно
посети извор
соработничко мреж. место
wikipedia gl Galician

Carcharhinus ( хрватски )

добавил wikipedia hr Croatian

Carcharhinus, rod morskih pasa iz porodice plavetnih pasa ili kučaka (Carcharhinidae) i reda kučkova (Carcharhiniformes).

Karakteristika im je da imajuj vitko, vretenasto tijelo, dužine do 4 m i izduženu gubicu. Od 35 priznatih vrsta u Jadranu su prisutne dvije vrste trupan oblokrilac ili C. longimanus i trupan šiljokrilac ili C. plumbeus.

Vrste

  1. Carcharhinus acronotus (Poey, 1860)
  2. Carcharhinus albimarginatus (Rüppell, 1837)
  3. Carcharhinus altimus (Springer, 1950)
  4. Carcharhinus amblyrhynchoides (Whitley, 1934)
  5. Carcharhinus amblyrhynchos (Bleeker, 1856)
  6. Carcharhinus amboinensis (Müller & Henle, 1839)
  7. Carcharhinus borneensis (Bleeker, 1858)
  8. Carcharhinus brachyurus (Günther, 1870)
  9. Carcharhinus brevipinna (Müller & Henle, 1839)
  10. Carcharhinus cautus (Whitley, 1945)
  11. Carcharhinus cerdale Gilbert, 1898
  12. Carcharhinus coatesi (Whitley, 1939)
  13. Carcharhinus dussumieri (Müller & Henle, 1839)
  14. Carcharhinus falciformis (Müller & Henle, 1839)
  15. Carcharhinus fitzroyensis (Whitley, 1943)
  16. Carcharhinus galapagensis (Snodgrass & Heller, 1905)
  17. Carcharhinus hemiodon (Müller & Henle, 1839)
  18. Carcharhinus humani White & Weigmann, 2014
  19. Carcharhinus isodon (Müller & Henle, 1839)
  20. Carcharhinus leiodon Garrick, 1985
  21. Carcharhinus leucas (Müller & Henle, 1839)
  22. Carcharhinus limbatus (Müller & Henle, 1839)
  23. Carcharhinus longimanus (Poey, 1861)
  24. Carcharhinus macloti (Müller & Henle, 1839)
  25. Carcharhinus macrops Liu, 1983
  26. Carcharhinus melanopterus (Quoy & Gaimard, 1824)
  27. Carcharhinus obscurus (Lesueur, 1818)
  28. Carcharhinus perezii (Poey, 1876)
  29. Carcharhinus plumbeus (Nardo, 1827)
  30. Carcharhinus porosus (Ranzani, 1839)
  31. Carcharhinus sealei (Pietschmann, 1913)
  32. Carcharhinus signatus (Poey, 1868)
  33. Carcharhinus sorrah (Müller & Henle, 1839)
  34. Carcharhinus tilstoni (Whitley, 1950)
  35. Carcharhinus tjutjot (Bleeker, 1852)
Logotip Zajedničkog poslužitelja
Na Zajedničkom poslužitelju postoje datoteke vezane uz: Carcharhinus
Logotip Wikivrsta
Wikivrste imaju podatke o: Carcharhinus

Izvori

лиценца
cc-by-sa-3.0
авторски права
Autori i urednici Wikipedije
изворно
посети извор
соработничко мреж. место
wikipedia hr Croatian

Carcharhinus: Brief Summary ( хрватски )

добавил wikipedia hr Croatian

Carcharhinus, rod morskih pasa iz porodice plavetnih pasa ili kučaka (Carcharhinidae) i reda kučkova (Carcharhiniformes).

Karakteristika im je da imajuj vitko, vretenasto tijelo, dužine do 4 m i izduženu gubicu. Od 35 priznatih vrsta u Jadranu su prisutne dvije vrste trupan oblokrilac ili C. longimanus i trupan šiljokrilac ili C. plumbeus.

лиценца
cc-by-sa-3.0
авторски права
Autori i urednici Wikipedije
изворно
посети извор
соработничко мреж. место
wikipedia hr Croatian

Carcharhinus ( италијански )

добавил wikipedia IT

Carcharhinus Blainville, 1816 è il genere più numeroso degli squali requiem (Carcharhinidae). Comprende oltre 30 specie diffuse nei mari tropicali e temperati di tutto il mondo, nonché, in alcuni casi, anche in acque salmastre, ad esempio in prossimità degli estuari, e in acque dolci.

Il nome deriva dai termini greci karcharos, «aguzzo», e rhis (genitivo rhinos), «naso». Da questo genere prende il nome l'intera famiglia dei Carcarinidi (Carcharhinidae).

Descrizione

Le specie di Carcharhinus misurano da uno ad un massimo di circa 4 metri e presentano una pinna anale e due pinne dorsali, delle quali quella anteriore più grande della posteriore. Le pinne dorsali sono generalmente a forma di falce ed erette, ma in alcune specie possono essere più o meno arrotondate. Anche le pinne pettorali sono grandi e a forma di falce, ad eccezione di quelle del longimano, a forma di ala e fortemente arrotondate. Nella maggior parte delle specie la prima pinna dorsale ha inizio a livello delle pinne pettorali o immediatamente dietro l'estremità del loro bordo interno libero. Può essere presente una cresta interdorsale specie-specifica. La pinna anale è generalmente grande o leggermente più grande della seconda pinna dorsale. La pinna caudale ha un lobo inferiore relativamente piccolo e un lobo superiore molto grande.

La colorazione dorsale della maggior parte delle specie va dal grigio al grigio-brunastro; solo raramente è bronzea o bluastra. Il lato ventrale può essere dello stesso colore del dorso o essere notevolmente più chiaro, persino bianco. In molte specie le punte delle pinne mostrano una tipica colorazione bianca o nera e in alcuni casi possono apparire anche dei disegni sui fianchi.

Questi squali hanno il muso lungo e largo, appiattito o appuntito, cinque fessure branchiali, occhi rotondi dotati di membrana nittitante e denti a punta singola a forma di lama. Differiscono dagli altri generi di questa famiglia in quanto sono privi di spiracolo e hanno i margini taglienti dei denti superiori e (con poche eccezioni) inferiori sempre seghettati. Altre differenze riguardano la dimensione e la disposizione delle pinne l'una rispetto all'altra.

Distribuzione e habitat

 src=
Squalo delle Galapagos (Carcharhinus galapagensis).

Le specie del genere Carcharhinus sono presenti in tutto il mondo in acque marine temperate e tropicali. Un certo numero di specie è presente unicamente in una limitata area costiera, come lo squalo pinna nera australiano (C. tilstoni) e altre specie della costa australiana o lo squalo di scogliera dei Caraibi (C. perezii) delle isole omonime; alcune specie sono estremamente rare, come lo squalo di Pondicherry (C. hemiodon), noto solamente a partire da 20 esemplari. Al contrario esistono anche specie cosmopolite che si possono trovare in quasi tutti i mari, ad eccezione di quelli polari, come il longimano (C. longimanus) e lo squalo seta (C. falciformis).

La maggior parte delle specie vive in acque costiere, nelle barriere coralline e sulla piattaforma continentale e non si spinge molto in acque pelagiche. Alcune specie sono presenti anche nelle acque salmastre degli estuari, ma solo lo squalo leuca (C. leucas) si spinge regolarmente nei grandi sistemi fluviali dell'Asia o dell'Africa. Veri squali d'acqua dolce come gli squali di fiume (genere Glyphis) non esistono in questo genere. Le specie più propriamente pelagiche sono il longimano e lo squalo sericeo.

Nel Mediterraneo si trovano più o meno regolarmente 10 specie di questo genere. Alcune di queste sono visitatori occasionali che entrano attraverso lo stretto di Gibilterra o il canale di Suez. Altre specie vi risiedono stabilmente e vi si riproducono.

Biologia

Le specie di Carcharhinus sono generalmente squali molto attivi che si spostano nuotando a velocità moderata. Sono attive di giorno e di notte e, a seconda della specie, si mantengono vicine alla superficie dell'acqua, soprattutto di giorno. Di norma, sono animali solitari, ma possono anche riunirsi in gruppi più piccoli o più grandi per cacciare.

Alimentazione

 src=
Longimano (Carcharhinus longimanus) accompagnato da pesci pilota (Naucrates ductor).

Le specie di Carcharhinus, come tutti gli squali requiem, sono forti nuotatori e si nutrono predando una grande varietà di pesci, compresi altri squali, cefalopodi, crostacei, tartarughe e mammiferi marini come le foche e occasionalmente uccelli marini. Non vi sono specialisti alimentari veri e propri, ma il regime alimentare di ciascuna specie dipende principalmente dalle sue dimensioni e dalla regione marina in cui vive, nonché dal fatto se cacci in acque libere o sul fondo.

In particolare le specie più grandi, come il longimano e lo squalo sericeo, così come i grandi squali appartenenti ad altri generi come la verdesca (Prionace glauca), lo squalo tigre (Galeocerdo cuvier) e lo squalo bianco (Carcharodon carcharias), non sono schizzinosi riguardo alle loro prede e quando sono a caccia attaccano tutte le possibili prede di dimensioni adeguate (predatori opportunisti). L'ampia gamma di cibo disponibile consente a queste specie di adattarsi a quasi tutti gli habitat marini[1]. Tuttavia, per lo stesso motivo, possono anche essere potenzialmente pericolosi per nuotatori e subacquei, dal momento che questi ultimi vengono considerati possibili prede.

Riproduzione

 src=
Piccolo squalo pinne nere di scogliera nell'acqua bassa.

Le specie di questo genere sono vivipare placentate: in esse il sacco vitellino si trasforma in una placenta fissata alla parete dell'utero, dalla quale si dipartono dei cordoni ombelicali che trasportano il nutrimento dalla madre ai piccoli. A seconda della specie e delle proprie dimensioni, le femmine danno alla luce da uno a circa 15 piccoli. Il periodo di gestazione varia a seconda della specie, della regione e della popolazione ed è compreso tra 9 e 24 mesi. Sono animali a crescita molto lenta, che diventano sessualmente maturi quando raggiungono una lunghezza che, a seconda delle specie, è di circa uno o due metri; pertanto, le femmine sessualmente mature sono di solito un po' più lunghe e anziane.

Tassonomia

Il genere comprende in tutto 36 specie. La loro identificazione, però, è spesso molto difficile, in quanto le principali caratteristiche distintive, come le proporzioni corporee relative e la forma delle squame placoidi, cambiano nel corso dell'ontogenesi. Inoltre, in alcune specie è presente un evidente dimorfismo sessuale in termini di colorazione e forma dei denti. Un'altra importante caratteristica distintiva è il numero delle vertebre; pertanto, la determinazione corretta tra due specie esternamente molto simili è possibile solo attraverso l'analisi di caratteristiche esterne e interne. La presenza in una determinata area o il comportamento degli animali, comunque, spesso aiuta a riconoscere correttamente una specie.

Gli squali notturni, che in passato venivano posti in un genere separato (Hypoprion), vengono ora assegnati a questo genere. Il genere Carcharhinus comprende le seguenti 36 specie:

 src=
Squalo orlato (Carcharhinus limbatus).

È molto probabile che il genere Carcharhinus sia parafiletico rispetto a Prionace, il genere monospecifico cui appartiene la verdesca (Prionace glauca), quindi dovrebbe includerlo. Secondo uno studio di biologia molecolare effettuato nel 2008, la verdesca è una sister species dello squalo nasuto (C. altimus) e dello squalo seta (C. falciformis), che si trovano situati al centro dell'albero filogenetico del genere[5].

Rapporti con l'uomo

 src=
Squalo seta (Carcharhinus falciformis).

All'interno del genere Carcharhinus vi è un certo numero di specie di squali molto grandi che si possono trovare regolarmente anche nelle zone costiere. Di conseguenza, molte di esse sono ritenute potenzialmente pericolose per l'uomo, in particolare lo squalo seta, lo squalo leuca e il longimano. Esistono numerosi casi documentati di attacchi di queste specie a nuotatori, subacquei e imbarcazioni, nonché altri di cui sono ritenuti i principali indiziati.

Magnifying glass icon mgx2.svgLo stesso argomento in dettaglio: Selachimorpha § Interazioni con l'uomo.

Tuttavia, molte specie di Carcharhinus figurano sulla Lista rossa della IUCN come specie minacciate di estinzione. L'elevata pressione provocata dalla pesca commerciale in gran parte del loro areale viene indicata come la principale causa di minaccia. Non sono oggetto di caccia, ma finiscono tra le catture accessorie della pesca d'altura con palangari e reti da traino. Le grosse pinne delle specie pelagiche sono molto apprezzate anche come base della famosa zuppa di pinne di squalo: una volta rimosse le pinne, le carcasse vengono gettate in mare. A causa della difficoltà nel raccogliere informazioni inerenti alla pesca d'altura, non vi sono dati precisi riguardo al numero di catture, né informazioni sull'entità e sulle variazioni delle popolazioni di questi squali.

Note

  1. ^ G. Notarbartolo di Sciara e I. Bianchi, Guida degli squali e delle razze del Mediterraneo, Franco Muzzio Editore, 1998, pp. 189-190, ISBN 88-7021-799-X.
  2. ^ a b William T. White, A redescription of Carcharhinus dussumieri and C. sealei, with resurrection of C. coatesi and C. tjutjot as valid species (Chondrichthyes: Carcharhinidae), in Zootaxa, vol. 3241, 2012, pp. 1-34.
  3. ^ William T. White e Simon Weigmann, Carcharhinus humani sp. nov., a new whaler shark (Carcharhiniformes: Carcharhinidae) from the western Indian Ocean, in Zootaxa, vol. 3821, n. 1, 2014, pp. 71-87.
  4. ^ William T. White, Peter M. Kyne e Mark Harris, Lost before Found: A New Species of Whaler Shark Carcharhinus obsoletus from the Western Central Pacific known only from Historic Records, in PLoS ONE, vol. 14, n. 1, 2019, p. e0209387, DOI:10.1371/journal.pone.0209387.
  5. ^ Mine Dosay-Akbulut, The phylogenetic relationship within the genus Carcharhinus, in Comptes Rendus Biologies, vol. 331, 2008, p. 500, DOI:10.1016/j.crvi.2008.04.001.

Bibliografia

 title=
лиценца
cc-by-sa-3.0
авторски права
Autori e redattori di Wikipedia
изворно
посети извор
соработничко мреж. место
wikipedia IT

Carcharhinus: Brief Summary ( италијански )

добавил wikipedia IT

Carcharhinus Blainville, 1816 è il genere più numeroso degli squali requiem (Carcharhinidae). Comprende oltre 30 specie diffuse nei mari tropicali e temperati di tutto il mondo, nonché, in alcuni casi, anche in acque salmastre, ad esempio in prossimità degli estuari, e in acque dolci.

Il nome deriva dai termini greci karcharos, «aguzzo», e rhis (genitivo rhinos), «naso». Da questo genere prende il nome l'intera famiglia dei Carcarinidi (Carcharhinidae).

лиценца
cc-by-sa-3.0
авторски права
Autori e redattori di Wikipedia
изворно
посети извор
соработничко мреж. место
wikipedia IT

Carcharhinus ( холандски; фламански )

добавил wikipedia NL

Carcharhinus is een geslacht van requiemhaaien (Carcharhinidae) en kent 31 soorten.[2] Deze haaien hebben een lang en gestroomlijnd lichaam en een lange slanke staartvin met een gelobde punt. Zij komen vooral voor in Stille en Indische oceanen. Zij kunnen tot 3 meter lang en 200 kilo zwaar worden. Sommige soorten komen vooral in open water voor (zoals de oceanische witpunthaai), ander soorten treft men aan op of in de buurt van koraalriffen zoals de grijze rifhaai.

Taxonomie

Bronnen, noten en/of referenties
  1. Blainville, H. de 1816, Prodrome d'une nouvelle distribution systématique du règne animal. Bulletin de la Société Philomathique de Paris v. 8: 105-112 [sic for 113-120] +121-124.
  2. (en) Carcharhinus. FishBase. Ed. Ranier Froese and Daniel Pauly. Februari 2008 version. N.p.: FishBase, 2008.
  3. a b Poey, F. 1858-61, Memorias sobra la historia natural de la Isla de Cuba, acompañadas de sumarios Latinos y extractos en Francés. Tomo 2. La Habana. [Sections have subtitles.]. Memorias sobre la historia natural de la Isla de Cuba, ... v. 2: 1-96 (1858), 97-336 (1860), 337-442, (1861), Pls. 1-19. [For publication dates of parts see p. 427 and remarks under ref. 3497 above.]
  4. Rüppell, W.P.E.S. 1835-38, Neue Wirbelthiere zu der Fauna von Abyssinien gehörig. Fische des Rothen Meeres. Frankfurt-am-Main. 1-148, Pls. 1-33. [1835:1-28, Pls. 1-7; 1836:29-52, Pls. 8-14; 1837:53-80, Pls. 15-21; 1838:81-148, Pls. 22-33.]. Fische des Rothen Meeres. Frankfurt-am-Main. [For dates see Sawyer 1952 [ref. 13582].]
  5. Springer, S. 1950 (9 Feb.), A revision of North American sharks allied to the genus Carcharhinus. American Museum Novitates No. 1451: 1-13.
  6. Whitley, G.P. 1934 (30 June), Notes on some Australian sharks. Memoirs of the Queensland Museum v. 10 (pt 4): 180-200, Pls. 27-29.
  7. Bleeker, P. 1856, Carcharias (Prionodon) amblyrhynchos, eene nieuwe haaisoort, gevangen nabij het eiland Solombo. Natuurkundig Tijdschrift voor Nederlandsch Indië v. 10: 467-468.
  8. a b c d e f g h i j Müller, J. en F.G.J. Henle 1838-41, Systematische Beschreibung der Plagiostomen. Berlin. Systematische Beschreibung der Plagiostomen.: i-xxii + 1-200, 60 pls. [Pp. 1-28 published in 1838, reset pp. 27-28, 29-102 in 1839, i-xxii + 103-200 in 1841.]
  9. Bleeker, P. 1858, Twaalfde bijdrage tot de kennis der vischfauna van Borneo. Visschen van Sinkawang. Acta Societatis Regiae Scientiarum Indo-Neêrlandicae v. 5 (art. 7): 1-10. [Written Oct. 1857 and Mar. 1858. Published in vol. for 1858-59, year uncertain.]
  10. Günther, A. 1870 (25 June), Catalogue of the fishes in the British Museum. Catalogue of the Physostomi, containing the families Gymnotidae, Symbranchidae, Muraenidae, Pegasidae, and of the Lophobranchii, Plectognathi, Dipnoi, ...[thru] ... Leptocardii, in the British Museum. Catalogue of the fishes in the British Museum.v. 8: i-xxv + 1-549.
  11. Whitley, G.P. 1945 (11 June), New sharks and fishes from Western Australia. Part 2. Australian Zoologist v. 11 (pt 1): 1-42, Pl.1.
  12. Whitley, G.P. 1943 (15 Sept.), Ichthyological descriptions and notes. Proceedings of the Linnean Society of New South Wales v. 68 (pts 3-4): 114-144.
  13. Snodgrass, R.E. en E. Heller 1905 (31 Jan.), Papers from the Hopkins-Stanford Galapagos Expedition, 1898-1899. XVII. Shore fishes of the Revillagigedo, Clipperton, Cocos and Galapagos Islands. Proceedings of the Washington Academy of Science.v. 6: 333-427.
  14. Garrick, J.A.F. 1985 Additions to a revision of the shark genus Carcharhinus: synonymy of Aprionodon and Hypoprion, and description of a new species of Carcharhinus (Carcharhinidae). NOAA Tech. Rep. NMFS 34.U.S. Department of Commerce, National Oceanic and Atmospheric Administration, National Marine Fisheries Service. 26 p.
  15. Liu, J.-X. 1983 (Jan.), Description of a new species of the shark genus Carcharhinus from China. Acta Zootaxonomica Sinica v. 8 (no. 1): 101-103. [In Chinese, English summary.]
  16. Quoy, J.R.C. en J.P. Gaimard 1824-25, Description des Poissons. Chapter IX. In: Freycinet, L. de, Voyage autour du Monde...exécuté sur les corvettes de L.M. "L'Uranie" et "La Physicienne," pendant les années 1817, 1818, 1819 et 1820. Paris. Description des Poissons. Chapter IX. In: Freycinet, L. de, Voyage autour du Monde...: 192-401 [1-328 in 1824; 329-616 in 1825], Atlas pls. 43-65. [See Whitley 1943:136-137 [ref. 4702] for route and localities; for dates see Sherborn & Woodward 1901:392 [ref. 13447].]
  17. Lesueur, C.A. 1818 (May/Sept.), Description of several new species of North American fishes. Journal of the Academy of Natural Sciences, Philadelphia v. 1 (pt 2): 222-235; 359-368, Pls. 10, 11, 14. [Pp. 222-235 published in May, pp. 359-368 in Sept.]
  18. Poey, F. 1876 (31 Dec.), Enumeratio piscium cubensium (Parte III). Anales de la Sociedad Española de Historia Natural, Madrid v. 5: 373-404, Pls. 7-10.
  19. Nardo, G.D. 1827, Prodromus observationum et disquisitionum Adriaticae ichthyologiae. Giornale di fisica, chimica e storia naturele, medicina, ed arti. Dec. II, v. 10: 22-40. [Nardo 1827 [ref. 19740] is essentailly the same but with many slight changes; earliest not established.]
  20. Ranzani, C. 1839, De novis speciebus piscium. Dissertatio prima. Novi Commentarii Academiae Scientiarum Instituti Bononiensis v. 4 [1840]: 65-83, Pls. 8-13. [A separate was apparently published in 1839, pp. 1-19, Pls. 1-6 [so we have dated the species to 1839].]
  21. Pietschmann, V. 1913, Fische des Wiesbadener Museums. [Includes 5 subtitles.]. Jahrbücher des Nassauischen Vereins für Naturkunde. Wiesbaden v. 66: 170-201, Pls. 1-2.
  22. Poey, F. 1868, Synopsis piscium cubensium. Catalogo Razonado de los peces de la isla de Cuba. Repertorio Fisico-Natural de la Isla de Cuba v. 2: 279-484. [For dates of sections see Norman 1938 [ref. 7314].]
  23. Whitley, G.P. 1950 (7 July), A new shark from north-western Australia. Western Australian Naturalist v. 2 (no. 5): 100-105.
лиценца
cc-by-sa-3.0
авторски права
Wikipedia-auteurs en -editors
изворно
посети извор
соработничко мреж. место
wikipedia NL

Carcharhinus: Brief Summary ( холандски; фламански )

добавил wikipedia NL

Carcharhinus is een geslacht van requiemhaaien (Carcharhinidae) en kent 31 soorten. Deze haaien hebben een lang en gestroomlijnd lichaam en een lange slanke staartvin met een gelobde punt. Zij komen vooral voor in Stille en Indische oceanen. Zij kunnen tot 3 meter lang en 200 kilo zwaar worden. Sommige soorten komen vooral in open water voor (zoals de oceanische witpunthaai), ander soorten treft men aan op of in de buurt van koraalriffen zoals de grijze rifhaai.

лиценца
cc-by-sa-3.0
авторски права
Wikipedia-auteurs en -editors
изворно
посети извор
соработничко мреж. место
wikipedia NL

Carcharhinus ( полски )

добавил wikipedia POL
Commons Multimedia w Wikimedia Commons

Carcharhinusrodzaj dużych, drapieżnych ryb chrzęstnoszkieletowych z rodziny żarłaczowatych (Carcharhinidae). Niektóre gatunki są niebezpieczne dla człowieka.

Klasyfikacja

Gatunki zaliczane do tego rodzaju[2]:

Eschmeyer i Fricke wymieniają wśród ważnych taksonów C. acarenatus[2] (według innych to młodszy synonim C. brachyurus[11][12]). Pozycja taksonomiczna tego gatunku pozostaje dyskusyjna i wymaga dalszych badań[2].

Hybrydy

Żarłacz czarnopłetwy i Carcharhinus tilstoni krzyżują się w warunkach naturalnych[13].

Zobacz też

Przypisy

  1. Carcharhinus, w: Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. a b c Eschmeyer, W. N. & Fricke, R.: Catalog of Fishes electronic version (2 October 2012) (ang.). California Academy of Sciences. [dostęp 7 grudnia 2012].
  3. a b c Edward Jackowski. Nazewnictwo ryb [nazwy naukowe, polskie i angielskie]. „Magazyn Przemysłu Rybnego”. 6, 2001. ISSN 1428-362X (pol.).
  4. a b c Edward Ciołkowiak: Niebezpieczne zwierzęta morskie. Warszawa: BEL, 2005. ISBN 838-99-68-00297-8.
  5. a b Ryby : encyklopedia zwierząt. Henryk Garbarczyk, Małgorzata Garbarczyk i Leszek Myszkowski (tłum.). Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN : Dorota Szatańska, 2007. ISBN 978-83-01-15140-9.
  6. a b c Stanisław Rutkowicz: Encyklopedia ryb morskich. Gdańsk: Wydawnictwo Morskie, 1982. ISBN 83-215-2103-7.
  7. William T. White i Simon Weigmann. Carcharhinus humani sp. nov., a new whaler shark (Carcharhiniformes: Carcharhinidae) from the western Indian Ocean. „Zootaxa”. 3821 (1), s. 71–87, 2014. DOI: 10.11646/zootaxa.3821.1.5 (ang.).
  8. a b c d Eugeniusz Grabda, Tomasz Heese: Polskie nazewnictwo popularne krągłouste i ryby - Cyclostomata et Pisces. Koszalin: Wyższa Szkoła Inżynierska w Koszalinie, 1991.
  9. William T. White, Peter M. Kyne i Mark Harris. Lost before found: A new species of whaler shark Carcharhinus obsolerus from the Western Central Pacific known only from historic records. „PLoS ONE”. 14(1): e0209387, 2019. DOI: 10.1371/journal.pone.0209387 (ang.).
  10. Bailly, Nicolas: Carcharhinus plumbeus (ang.). World Register of Marine Species, 2012. [dostęp 2012-11-18].
  11. Compagno L.J.V.. Sharks of the World: An annotated and illustrated catalogue of shark species known to date FAO Fisheries Synopsis. . 4 (125), 1984. Rzym: Food and Agriculture Organization of the United Nations.
  12. Carcharias acarenatus w: Integrated Taxonomic Information System (ang)
  13. Morgan et al. Detection of interspecies hybridisation in Chondrichthyes: hybrids and hybrid offspring between Australian (Carcharhinus tilstoni) and common (C. limbatus) blacktip shark found in an Australian fishery. „Conservation Genetics”, 15 listopada 2011 (online). DOI: 10.1007/s10592-011-0298-6 (ang.).
лиценца
cc-by-sa-3.0
авторски права
Autorzy i redaktorzy Wikipedii
изворно
посети извор
соработничко мреж. место
wikipedia POL

Carcharhinus: Brief Summary ( полски )

добавил wikipedia POL

Carcharhinus – rodzaj dużych, drapieżnych ryb chrzęstnoszkieletowych z rodziny żarłaczowatych (Carcharhinidae). Niektóre gatunki są niebezpieczne dla człowieka.

лиценца
cc-by-sa-3.0
авторски права
Autorzy i redaktorzy Wikipedii
изворно
посети извор
соработничко мреж. место
wikipedia POL

Carcharhinus ( португалски )

добавил wikipedia PT
лиценца
cc-by-sa-3.0
авторски права
Autores e editores de Wikipedia
изворно
посети извор
соработничко мреж. место
wikipedia PT

Carcharhinus: Brief Summary ( португалски )

добавил wikipedia PT

Carcharhinus é um gênero de tubarões.

лиценца
cc-by-sa-3.0
авторски права
Autores e editores de Wikipedia
изворно
посети извор
соработничко мреж. место
wikipedia PT

Carcharhinus ( шведски )

добавил wikipedia SV

Carcharhinus är det släkte av gråhajar som omfattar flest arter, 31 stycken, däribland tjurhajen. Arterna lever i alla tropiska hav och föredrar bräckt vatten som vid flodmynningar, eller sötvatten. Släktet är typsläkte för familjen gråhajar.

De flesta av de mellan en och sju meter långa gråbruna arterna av Carcharhinus har en analfena och två ryggfenor. Den främre av ryggfenorna är större än den bakre. De kännetecknas också av fem gälöppningar, runda ögon och tänder med en spets.

Arter i släktet Carcharhinus

Källor

лиценца
cc-by-sa-3.0
авторски права
Wikipedia författare och redaktörer
изворно
посети извор
соработничко мреж. место
wikipedia SV

Carcharhinus: Brief Summary ( шведски )

добавил wikipedia SV

Carcharhinus är det släkte av gråhajar som omfattar flest arter, 31 stycken, däribland tjurhajen. Arterna lever i alla tropiska hav och föredrar bräckt vatten som vid flodmynningar, eller sötvatten. Släktet är typsläkte för familjen gråhajar.

De flesta av de mellan en och sju meter långa gråbruna arterna av Carcharhinus har en analfena och två ryggfenor. Den främre av ryggfenorna är större än den bakre. De kännetecknas också av fem gälöppningar, runda ögon och tänder med en spets.

лиценца
cc-by-sa-3.0
авторски права
Wikipedia författare och redaktörer
изворно
посети извор
соработничко мреж. место
wikipedia SV

Сіра акула ( украински )

добавил wikipedia UK

Джерела


лиценца
cc-by-sa-3.0
авторски права
Автори та редактори Вікіпедії
изворно
посети извор
соработничко мреж. место
wikipedia UK

Сіра акула: Brief Summary ( украински )

добавил wikipedia UK
лиценца
cc-by-sa-3.0
авторски права
Автори та редактори Вікіпедії
изворно
посети извор
соработничко мреж. место
wikipedia UK

Carcharhinus ( виетнамски )

добавил wikipedia VI

Cá mập mắt trắng, tên khoa học Carcharhinus, là một chi điển hình cá mập trong họ Carcharhinidae.

Các loài

Chi này gồm các loài:

Chú thích

  1. ^ Carrier, J.C., J.A. Musick and M.R. Heithaus (2004). Biology of Sharks and Their Relatives. CRC Press. tr. 52. ISBN 084931514X.

Tham khảo


лиценца
cc-by-sa-3.0
авторски права
Wikipedia tác giả và biên tập viên
изворно
посети извор
соработничко мреж. место
wikipedia VI

Carcharhinus: Brief Summary ( виетнамски )

добавил wikipedia VI

Cá mập mắt trắng, tên khoa học Carcharhinus, là một chi điển hình cá mập trong họ Carcharhinidae.

лиценца
cc-by-sa-3.0
авторски права
Wikipedia tác giả và biên tập viên
изворно
посети извор
соработничко мреж. место
wikipedia VI

Серые акулы (род) ( руски )

добавил wikipedia русскую Википедию
Царство: Животные
Подцарство: Эуметазои
Без ранга: Вторичноротые
Подтип: Позвоночные
Инфратип: Челюстноротые
Группа: Рыбы
Подкласс: Эвселяхии
Инфракласс: Пластиножаберные
Надотряд: Акулы
Семейство: Серые акулы
Триба: Carcharhinini
Род: Серые акулы
Международное научное название

Carcharhinus Blainville, 1816

Wikispecies-logo.svg
Систематика
на Викивидах
Commons-logo.svg
Изображения
на Викискладе
ITIS 160267NCBI 7806EOL 23812FW 34640

Се́рые аку́лы, или настоящие серые акулы[1] (лат. Carcharhinus) — род хищных рыб из семейства серых акул (Carcharhinidae).

Виды

Примечания

  1. Жизнь животных. Том 4. Ланцетники. Круглоротые. Хрящевые рыбы. Костные рыбы / под ред. Т. С. Расса, гл. ред. В. Е. Соколов. — 2-е изд. — М.: Просвещение, 1983. — С. 38. — 575 с.
  2. Решетников Ю. С., Котляр А. Н., Расс Т. С., Шатуновский М. И. Пятиязычный словарь названий животных. Рыбы. Латинский, русский, английский, немецкий, французский. / под общей редакцией акад. В. Е. Соколова. — М.: Рус. яз., 1989. — С. 31. — 12 500 экз.ISBN 5-200-00237-0.
лиценца
cc-by-sa-3.0
авторски права
Авторы и редакторы Википедии
изворно
посети извор
соработничко мреж. место
wikipedia русскую Википедию

Серые акулы (род): Brief Summary ( руски )

добавил wikipedia русскую Википедию

Се́рые аку́лы, или настоящие серые акулы (лат. Carcharhinus) — род хищных рыб из семейства серых акул (Carcharhinidae).

лиценца
cc-by-sa-3.0
авторски права
Авторы и редакторы Википедии
изворно
посети извор
соработничко мреж. место
wikipedia русскую Википедию

真鲨属 ( кинески )

добавил wikipedia 中文维基百科
模式種 Carcharias melanopterus
Quoy & Gaimard, 1824

真鯊屬Carcharhinus)是真鯊科的12個屬之一,下含35种鯊魚,是該科最大的一個屬,而且可能還有更多未命名的种存在[2]。其下最大的鯊魚是灰色真鲨,體長可超4米。而最小的印尼真鯊長度不超過70釐米。

参考文献

  1. ^ Carrier, J.C.; J.A. Musick & M.R. Heithaus. Biology of Sharks and Their Relatives. CRC Press. 2004: 52. ISBN 0-8493-1514-X.
  2. ^ Froese, Rainer, and Daniel Pauly, eds. (2011). Species of Carcharhinus in FishBase. 2011年February月版本.
物種識別信息
 title=
лиценца
cc-by-sa-3.0
авторски права
维基百科作者和编辑
изворно
посети извор
соработничко мреж. место
wikipedia 中文维基百科

真鲨属: Brief Summary ( кинески )

добавил wikipedia 中文维基百科

真鯊屬(Carcharhinus)是真鯊科的12個屬之一,下含35种鯊魚,是該科最大的一個屬,而且可能還有更多未命名的种存在。其下最大的鯊魚是灰色真鲨,體長可超4米。而最小的印尼真鯊長度不超過70釐米。

лиценца
cc-by-sa-3.0
авторски права
维基百科作者和编辑
изворно
посети извор
соработничко мреж. место
wikipedia 中文维基百科

メジロザメ属 ( јапонски )

добавил wikipedia 日本語
メジロザメ属 Carcharhinus-amblyrynchos.jpg
オグロメジロザメ
Carcharhinus amblyrhynchos
分類 : 動物界 Animalia : 脊索動物門 Chordata : 軟骨魚綱 Chondrichthyes : メジロザメ目 Carcharhiniformes : メジロザメ科 Carcharhinidae : メジロザメ属 Carcharhinus 学名 Carcharhinus Blainville, 1816[1]

メジロザメ属 Carcharhinusメジロザメ科の下位分類群。属名はギリシア語由来で「尖った吻」(karcharos 「鋭い、尖った」+ rhinos 「鼻、吻」)の意。

特徴[編集]

世界中の暖かい海に分布している。種によっては汽水域、淡水域でも生活できる。大きさは体長1 m 程度のものから3 m を超えるものまであり、比較的大型種を多く含む。外見はスマートな流線型。書物などでは標準的なサメの体型として説明されることが多い。形態的、生態的に似たものが多く、特徴的なものを除いて海中でメジロザメ属の種を同定するにはかなりの熟練を必要とする[2]

分類[編集]

現生種としておよそ30種が含まれる[3]

系統[編集]

次のような系統樹が得られている。ヨシキリザメネムリブカハナジロメジロザメの3種はそれぞれ独立の属とされているが、メジロザメ属の系統内に含まれることが分かっている[7]

メジロザメ科

Carcharhinus porosus




ホコサキ



ボルネオメジロザメ





ネムリブカ




Carcharhinus isodon




ハナグロザメ



ハナジロメジロザメ






Carcharhinus dussumieri



Carcharhinus sealei





オオメジロザメ



タイワンヤジブカ




クロヘリメジロザメ



ハナザメ





ハビレ



メジロザメ





ツマジロ




オグロメジロザメ




クロトガリザメ



ヨシキリザメ







ペレスメジロザメ




ヨゴレ




ドタブカ



ガラパゴスザメ







ホウライザメ




ナガハナメジロザメ





ツマグロ



Carcharhinus cautus





Carcharhinus leiodon




Carcharhinus amblyrhynchoides




カマストガリザメ



Carcharhinus tilstoni











脚注[編集]

  1. ^ WoRMS, Carcharhinus, World Register of Marine Species英語版, http://www.marinespecies.org/aphia.php?p=taxdetails&id=105719
  2. ^ A&A・フェッラーリ 『サメガイドブック-世界のサメ・エイ図鑑』 御船淳・山本毅訳、谷内透監修、ティビーエス・ブリタニカ、2001年、256頁
  3. ^ 仲谷一宏 (2011). サメ―海の王者たち―. ブックマン社. pp. 226-229.
  4. ^ Castro, J. I. (2011). “Resurrection of the name Carcharhinus cerdale, a species different from Carcharhinus porosus”. Aqua International Journal of Ichthyology 17 (1): 1-10.
  5. ^ White, WILLIAM T. (2012). “A redescription of Carcharhinus dussumieri and C. sealei, with resurrection of C. coatesi and C. tjutjot as valid species (Chondrichthyes: Carcharhinidae)”. Zootaxa 3241: 1-34..
  6. ^ White, W. T. & Weigmann, S. (2014). “Carcharhinus humani sp. nov., a new whaler shark (Carcharhiniformes: Carcharhinidae) from the western Indian Ocean”. Zootaxa 3821: 071-087.
  7. ^ Naylor, G.J.; Caira, J.N.; Jensen, K.; Rosana, K.A.; Straube, N.; Lakner, C. (2012). “Elasmobranch phylogeny: A mitochondrial estimate based on 595 species”. In Carrier, J.C.; Musick, J.A.; Heithaus, M.R., eds. The Biology of Sharks and Their Relatives (second ed.). CRC Press. pp. 31–57. ISBN 1-4398-3924-7. http://prosper.cofc.edu/~sharkevolution/pdfs/Naylor_et_al_Carrier%20Chapter%202.pdf.
 title=
лиценца
cc-by-sa-3.0
авторски права
ウィキペディアの著者と編集者
изворно
посети извор
соработничко мреж. место
wikipedia 日本語

メジロザメ属: Brief Summary ( јапонски )

добавил wikipedia 日本語

メジロザメ属 Carcharhinus はメジロザメ科の下位分類群。属名はギリシア語由来で「尖った吻」(karcharos 「鋭い、尖った」+ rhinos 「鼻、吻」)の意。

лиценца
cc-by-sa-3.0
авторски права
ウィキペディアの著者と編集者
изворно
посети извор
соработничко мреж. место
wikipedia 日本語

흉상어속 ( корејски )

добавил wikipedia 한국어 위키백과

흉상어속(Carcharhinus)은 흉상어과에 속하는 흉상어목의 모식속이다.

하위 종

  • Carcharhinus acronotus (Poey, 1860) (Blacknose shark)
  • Carcharhinus albimarginatus (Rüppell, 1837) (Silvertip shark)
  • 긴코상어 (Carcharhinus altimus) (S. Springer, 1950)
  • Carcharhinus amblyrhynchoides (Whitley, 1934) (Graceful shark)
  • 산호상어 (Carcharhinus amblyrhynchos) (Bleeker, 1856) (Grey reef shark)
  • Carcharhinus amboinensis (J. P. Müller & Henle, 1839) (Pigeye shark)
  • Carcharhinus borneensis (Bleeker, 1858) (Borneo shark)
  • 무태상어 (Carcharhinus brachyurus) (Günther, 1870)
  • Carcharhinus brevipinna (J. P. Müller & Henle, 1839) (Spinner shark)
  • Carcharhinus cerdale Gilbert, 1898 (Pacific smalltail shark)
  • Carcharhinus cautus (Whitley, 1945) (Nervous shark)
  • Carcharhinus coatesi (Whitley, 1939)
  • Carcharhinus dussumieri (J. P. Müller & Henle, 1839) (Whitecheek shark)
  • 미흑점성어 (Carcharhinus falciformis) (J. P. Müller & Henle, 1839)
  • Carcharhinus fitzroyensis (Whitley, 1943) (Creek whaler)
  • 갈라파고스상어 (Carcharhinus galapagensis) (Snodgrass & Heller, 1905)
  • Carcharhinus hemiodon (J. P. Müller & Henle, 1839) (Pondicherry shark)
  • Carcharhinus isodon (J. P. Müller & Henle, 1839) (Finetooth shark)
  • Carcharhinus leiodon Garrick, 1985 (Smooth tooth blacktip shark )
  • 황소상어 (Carcharhinus leucas) (J. P. Müller & Henle, 1839)
  • 흑단상어 (Carcharhinus limbatus) (J. P. Müller & Henle, 1839)
  • 장완흉상어 (Carcharhinus longimanus) (Poey, 1861)
  • Carcharhinus macloti (J. P. Müller & Henle, 1839) (Hardnose shark)
  • Carcharhinus macrops J. X. Liu, 1983
  • Carcharhinus melanopterus (Quoy & Gaimard, 1824) (Blacktip reef shark)
  • 흑상어 (Carcharhinus obscurus) (Lesueur, 1818)
  • Carcharhinus perezii (Poey, 1876) (Caribbean reef shark)
  • 흉상어 (Carcharhinus plumbeus) (Nardo, 1827)
  • Carcharhinus porosus (Ranzani, 1839) (Smalltail shark)
  • Carcharhinus sealei (Pietschmann, 1913) (Blackspot shark)
  • Carcharhinus signatus (Poey, 1868) (Night shark)
  • Carcharhinus sorrah (J. P. Müller & Henle, 1839) (Spot-tail shark)
  • Carcharhinus tilstoni (Whitley, 1950) (Australian blacktip shark)
  • Carcharhinus tjutjot (Bleeker, 1852)

각주

  • (영어) Froese, Rainer, and Daniel Pauly, eds. (2011년). 어류 정보 사이트 FishBase. Carcharhinus에 속한 종. 2011년 2월 판
 title=
лиценца
cc-by-sa-3.0
авторски права
Wikipedia 작가 및 편집자
изворно
посети извор
соработничко мреж. место
wikipedia 한국어 위키백과