Multimedia w Wikimedia Commons Kowalik algierski[3] (Sitta ledanti) – gatunek małego ptaka z rodziny kowalikowatych (Sittidae). Jako jedyny ptak występuje endemicznie w Algierii. Zagrożony wyginięciem.
Całkowity zasięg występowania wynosi około 240 km. Znany z czterech lokacji w północno-wschodniej Algierii, od Parku Narodowego Taza do okolic miasta Djimla (Prowincja Dżidżal). W okolicach góry Babor odpowiedni habitat stanowi 2,5 km2 powierzchni. Miejsca, z których znany jest ten gatunek oddalone są o około 30 km i oddzielone niezasiedlanym przez niego habitatem[4].
Początkowo sądzono, że zasięg tego gatunku ograniczony jest do zasięgu występowania krytycznie zagrożonej jodły numidyjskiej (Abies numidica). W roku 1990 i 1991 zlokalizowano kowalika algierskiego także w zaroślach dębów Quercus canariensis oraz Quercus afares na wysokości 900-1400 m n.p.m[5].
Długość ciała wynosi 12,5 cm[4], w tym ogona 37-42 mm i dzioba 16,8-18,7 mm. Skrzydło mierzy 71-76 mm[6]. Dziób szary. Czoło czarne, na wierzchu głowy przechodzi w ciemnoszary. Biała brew, czarny pasek oczny, pozostała część głowy z wyjątkiem brody biała. Spód ciała żółtokremowy, lecz jasny. Sterówki ciemne z wzorem podobnym jak u kowalika zwyczajnego (S. europea).
Według IUCN gatunek zagrożony wyginięciem (EN, Endangered). Populacja szacowana jest na nie więcej niż 1000 osobników. Zagrożenie stanowią pożary lasów i wypasanie bydła, jak i wybudowane w latach '70 drogi, przez które następuje erozja. Ba górze Babor i Tamentout ma miejsce nielegalna wycinka drzew, zaś na całym terytorium ptaki niepokojone są ludzką działalnością militarną[4].
Kowalik algierski (Sitta ledanti) – gatunek małego ptaka z rodziny kowalikowatych (Sittidae). Jako jedyny ptak występuje endemicznie w Algierii. Zagrożony wyginięciem.
