Multimedia w Wikimedia Commons Gallus – rodzaj ptaka z podrodziny bażantów (Phasianinae) w rodzinie kurowatych (Phasianidae).
Zasięg występowania
Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Azji Południowej[7].
Morfologia
Długość ciała samców 65–80 cm, samic 35–46 cm; masa ciała samców 672–1450 g, samic 485–1050 g[8].
Systematyka
Etymologia
-
Gallus: łac. gallus „kogut, kogut gospodarski”[9].
-
Alector: gr. αλεκτωρ alektōr, αλεκτορος alektoros „kogut”[10]. Gatunek typowy: Phasianus gallus Linneaus, 1758.
-
Creagrius: gr. κρεαγριον kreagrion „haczyk, widły” (tj. haczyko-ogonowy), od zdrobnienia κρεαγρα kreagra „hak do mięsa”, od κρεας kreas, κρεως kreōs „mięso”; αγρεω agreō „złapać”[11]. Gatunek typowy: Phasianus varius Shaw, 1798.
-
Gallina: łac. gallina „kura”, od gallus „kogut”[12]. Gatunek typowy: Phasianus gallus Linneaus, 1758.
-
Pliogallus: gr. πλειων pleiōn „więcej, większy”, forma wyższa od πολυς polus „dużo”; rodzaj Gallus Brisson, 1760 (kur)[13]. Gatunek typowy: †Pliogallus crassipes Gaillard, 1939.
Podział systematyczny
Do rodzaju należą następujące gatunki[14]:
Przypisy
-
↑ Gallus, w: Integrated Taxonomic Information System (ang.).
-
↑ M.J. Brisson: Ornithologie, ou, Méthode contenant la division des oiseaux en ordres, sections, genres, especes & leurs variétés: a laquelle on a joint une description exacte de chaque espece, avec les citations des auteurs qui en ont traité, les noms quils leur ont donnés, ceux que leur ont donnés les différentes nations, & les noms vulgaires. T. 1. Parisiis: Ad Ripam Augustinorum, apud Cl. Joannem-Baptistam Bauche, bibliopolam, ad Insigne S. Genovesae, & S. Joannis in Deserto, 1760, s. 26, 166. (łac. • fr.)
-
↑ F. de P. von Schrank: Fauna Boica: durchgedachte Geschichte der in Baiern einheimischen und zahmen Thiere. T. 1. Nürnberg: in der Stein’schen Buchhandlung, 1798, s. 135. (niem.)
-
↑ C.W.L. Gloger: Gemeinnütziges Hand- und Hilfsbuch der Naturgeschichte. Breslau: A. Schulz, 1841, s. 387. (niem.)
-
↑ G.R. Gray: A list of the genera of birds: with their synonyma an indication of the typical species of each genus. Wyd. 2. London: R. and J.E. Taylor, 1841, s. 78. (ang.)
-
↑ C. Gaillard. Contribution a l’étude des oiseaux fossiles. „Archives du Muséum d'Histoire Naturelle de Lyon”. 15 (2), s. 59, 1939 (fr.).
-
↑ F.Gill & D. Donsker: Pheasants, partridges & francolins (ang.). IOC World Bird List: Version 8.2. [dostęp 2018-09-10].
-
↑ P.J.K. McGowan: Family Phasianidae (Pheasants and Partridges). W: J. del Hoyo, A. Elliott & J. Sargatal: Handbook of the Birds of the World. Cz. 2: New World Vultures to Guineafowl. Barcelona: Lynx Edicions, 1994, s. 529–530. ISBN 84-87334-15-6. (ang.)
-
↑ Jobling 2018 ↓, s. Gallus.
-
↑ Jobling 2018 ↓, s. Alector.
-
↑ Jobling 2018 ↓, s. Creagrius.
-
↑ Jobling 2018 ↓, s. Gallina.
-
↑ Jobling 2018 ↓, s. Pliogallus.
-
↑ Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Plemię: Gallini Brehm,CL, 1831 (wersja: 2017-05-11). W: Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2018-09-10].
Bibliografia
- J.A. Jobling: Key to Scientific Names in Ornithology. W: J. del Hoyo, A. Elliott, J. Sargatal, D.A. Christie & E. de Juana (red.): Handbook of the Birds of the World Alive. Barcelona: Lynx Edicions, 2018. [dostęp 2018-09-10]. (ang.)
