La Nigramentona iktero, Icterus gularis, estas specio de birdo de la familio de Ikteredoj kaj de ties tipa genro nome Ikteroj kiu enhavas speciojn kiuj montras flavajn kaj nigrajn kolorojn.
Ĝi troviĝas disvastigata en subtropikaj malaltaj teroj en Meksiko ĉe la Golfo de Meksiko kaj norda Centrameriko, ĉe la marbordo de Pacifiko kaj interne. Ĝi povas troviĝi ankaŭ en la suda pinto de Teksaso, (loke nomata Valo Rio Grande).
Ĝi estas 25 cm longa kaj 56 g peza, kaj pro tio ĝi estas la plej granda iktero de la genro Icterus. Tiu estas birdospecio kun ĉefe sulfurflava plumaro. Maskla plenkreskulo havas malgrandan nigrajn okulmaskon kiel brido el la bekobazo al la okulo, kiu pluas kaj kovras iomete la gorĝareon, kio nomigas la specion kaj rekte en la komuna nomo kaj en la latina scienca nomo kie gularis aludas al gorĝo. Dume Icterus aludas al la ĝenerala flava koloro. Estas nigraj ankaŭ la vosto kaj la flugiloj kiuj montras ne markatajn blankajn flugilstriojn kaj ankaŭ ne larĝan flavan ŝultromakulon. La beko estas tre fortika ĉebaze kaj griza (kun eburblanka unua duono de la suba makzelo), dum ankaŭ la kruroj estas grizaj.
Tiu birdo nestumas en malfermaj arbaroj. La nesto estas tre longa teksita saketo, ligata al fino de horizontala arbobranĉo, foje al telefonfosto.
Tiu birdo manĝas alte en arbo, foje ĉe subkreskaĵaro. Ili manĝas ĉefe insektojn kaj berojn.
Tiuj birdoj estas konstante loĝantaj birdoj, kaj malkiel la migrantaj ikteroj kiuj reproduktiĝas en Usono, tiu specio estas kazo de seksa unumorfismo -- kaj maskloj kaj inoj havas prilaboratajn kolorojn kaj bildon.
La Nigramentona iktero, Icterus gularis, estas specio de birdo de la familio de Ikteredoj kaj de ties tipa genro nome Ikteroj kiu enhavas speciojn kiuj montras flavajn kaj nigrajn kolorojn.
Ĝi troviĝas disvastigata en subtropikaj malaltaj teroj en Meksiko ĉe la Golfo de Meksiko kaj norda Centrameriko, ĉe la marbordo de Pacifiko kaj interne. Ĝi povas troviĝi ankaŭ en la suda pinto de Teksaso, (loke nomata Valo Rio Grande).
Ĝi estas 25 cm longa kaj 56 g peza, kaj pro tio ĝi estas la plej granda iktero de la genro Icterus. Tiu estas birdospecio kun ĉefe sulfurflava plumaro. Maskla plenkreskulo havas malgrandan nigrajn okulmaskon kiel brido el la bekobazo al la okulo, kiu pluas kaj kovras iomete la gorĝareon, kio nomigas la specion kaj rekte en la komuna nomo kaj en la latina scienca nomo kie gularis aludas al gorĝo. Dume Icterus aludas al la ĝenerala flava koloro. Estas nigraj ankaŭ la vosto kaj la flugiloj kiuj montras ne markatajn blankajn flugilstriojn kaj ankaŭ ne larĝan flavan ŝultromakulon. La beko estas tre fortika ĉebaze kaj griza (kun eburblanka unua duono de la suba makzelo), dum ankaŭ la kruroj estas grizaj.
Tiu birdo nestumas en malfermaj arbaroj. La nesto estas tre longa teksita saketo, ligata al fino de horizontala arbobranĉo, foje al telefonfosto.
Tiu birdo manĝas alte en arbo, foje ĉe subkreskaĵaro. Ili manĝas ĉefe insektojn kaj berojn.
Tiuj birdoj estas konstante loĝantaj birdoj, kaj malkiel la migrantaj ikteroj kiuj reproduktiĝas en Usono, tiu specio estas kazo de seksa unumorfismo -- kaj maskloj kaj inoj havas prilaboratajn kolorojn kaj bildon.
