Mewa krótkodzioba (Rissa brevirostris) – gatunek ptaka morskiego z rodziny mewowatych (Laridae). Występuje na Wyspach Pribilof, Wyspie Bogoslof i Wyspie Buldir (Alaska, USA) oraz na Wyspach Komandorskich (Rosja). Czasami zalatuje do Japonii. Zasięg jej występowania to ok. 1,740 km².
Wśród innych mew wyróżnia się krótkim dziobem i małym rozmiarem. Głowa, brzuch i pierś są czysto białe, oczy czarne, dziób żółty. Skrzydła mają szary kolor, od góry widać dwa białe półksiężyce. lotki pierwszorzędowe czarne, z jednym białym półksiężycem i dwoma białymi plamkami. Ogon, kuper, pokrywy podogonowe i nadogonowe także są białe. Nogi są ciemnoczerwone, pazury czarne.
Jeszcze bardzo młode pisklęta mają białą głowę, pierś i skrzydła, resztę ciała szarą. Nogi i dziób – czarne. Z czasem skrzydła i wierzch ciała bardziej szarzeją, a dziób i nogi czerwienieją.
U ptaków z pierwszego lata na szyi są 2 szare pasy, a wewnętrzna strona skrzydeł jest biało obrzeżona, co przy złożonych skrzydłach układa się w kształt litery "W".
Występuje na otwartym morzu oraz na klifach.
Zjada małe ryby, małe kalmary i morskie bezkręgowce.
Mewy krótkodziobe gniazdują w koloniach na pionowych klifach. Przylatują tam w kwietniu i odlatują w okolicach września. Wyprowadzają pojedynczy lęg, w którym są zwykle 2 jaja. Są inkubowane przez 23 do 32 dni, a pisklęta opuszczają gniazdo w 38-48 dnia życia[3].
Jest ptakiem narażonym na wyginięcie. W roku 1988 była przez IUCN klasyfikowana jeszcze jako niższego ryzyka – ang. : Least Concern (LC). W 1994 roku została zaklasyfikowana do zagrożonych wyginięciem – VU (Vurnerable), bo od roku 1970 do połowy 1990 r. jej populacja zmniejszyła się o 35%. Obecnie na wolności znajduje się ok. 291 000 – 321 000 tych mew.
Mewa krótkodzioba (Rissa brevirostris) – gatunek ptaka morskiego z rodziny mewowatych (Laridae). Występuje na Wyspach Pribilof, Wyspie Bogoslof i Wyspie Buldir (Alaska, USA) oraz na Wyspach Komandorskich (Rosja). Czasami zalatuje do Japonii. Zasięg jej występowania to ok. 1,740 km².