Миациддер (лат. Miacidae †) — байыркы жырткычтардын бир тукуму.
Miacidae ("small points") is a former paraphyletic family of extinct primitive placental mammals that lived in North America, Europe and Asia during the Paleocene and Eocene epochs, about 65-33,9 million years ago.[9][10][11][12] These mammals were basal to order Carnivora, the crown-group within the Carnivoraformes.
Miacids are thought to have evolved into the modern carnivorous mammals of the order Carnivora. They were small carnivores, superficially marten-like or civet-like with long, lithe bodies and long tails. Some species were arboreal, while others lived on the ground.[13]
They probably fed on invertebrates, lizards, birds, and smaller mammals like shrews and opossums. Their teeth and skulls show that the miacids were less developed than modern carnivorans. They had carnivoran-type carnassials, but lacked fully ossified auditory bullae (rounded protrusions).
Miacidae as traditionally conceived is not a monophyletic group; it is a paraphyletic array of stem taxa. Traditionally, Miacidae and Viverravidae had been classified in a superfamily, Miacoidea. Today, Carnivora and Miacoidea are grouped together in the crown-clade Carnivoramorpha, and the Miacoidea are regarded as basal carnivoramorphs. Some species of the genus Miacis are closely related to the order Carnivora, but only the species Miacis australis and Miacis cognitus are a true carnivorans, as they are classified in the family Amphicyonidae within Caniformia.
The divergence of carnivorans from miacids is now inferred to have occurred in the middle-Eocene (ca. 42 million years ago).[14] Traditionally, the Viverravidae (viverravids) had been thought to be the earliest carnivorans, with fossil records first appearing in the Paleocene of North America about 66 million years ago, but recent cranial morphology evidence now places them outside the order Carnivora.[15] Later authorities disagreed, and propose that the viverravids arose in North America 66-60 million years ago, spread to Asia then later to Europe, and were the first carnivorans and possessed the first true pair of carnassial teeth.[16]: p8
It has been proposed that miacids arose in North America and Europe 60-50 million years ago then later spread to Asia.[17] Like the earlier viverravids, they possessed a true pair of carnassial teeth and therefore are related to order Carnivora.[18] They also possessed a full set of cheek teeth, were weasel to small fox sized, and lived in forests. All modern carnivorans arose from them.[16]: p9
†Miacidae 
.jpg){kind=small}
.jpg){kind=small}
.jpg){kind=small}
.jpg){kind=small}
{{cite journal}}: CS1 maint: multiple names: authors list (link) Miacidae ("small points") is a former paraphyletic family of extinct primitive placental mammals that lived in North America, Europe and Asia during the Paleocene and Eocene epochs, about 65-33,9 million years ago. These mammals were basal to order Carnivora, the crown-group within the Carnivoraformes.
Miacids are thought to have evolved into the modern carnivorous mammals of the order Carnivora. They were small carnivores, superficially marten-like or civet-like with long, lithe bodies and long tails. Some species were arboreal, while others lived on the ground.
They probably fed on invertebrates, lizards, birds, and smaller mammals like shrews and opossums. Their teeth and skulls show that the miacids were less developed than modern carnivorans. They had carnivoran-type carnassials, but lacked fully ossified auditory bullae (rounded protrusions).
Los miácidos (Miacidae) son una familia de mamíferos del período Paleoceno y Eoceno entre hace 65 y 33 millones de años, y existieron aproximadamente 32 millones de años. Son considerados como miembros basales del actual orden Carnivora.
Su tamaño promedio es el de un hurón y se parecía físicamente al género Cimolestes, un género insectívoro que originó a los primeros mamíferos carnívoros.
Estos animales se caracterizaban porque podían trepar a los árboles y eran semejantes a las jinetas.[1] Poseían cuerpos pequeños y alargados, y larga cola. También poseen el mismo tipo de dentadura que los miembros de la orden Carnivora pero carecían de una cavidad auditiva completamente osificada.[2]Además, contaban con un cerebro más desarrollado y características morfológicas aptas para la depredación.[3] Usaban la inteligencia para localizar a sus presas, y sus poderosas garras para atraparla. Sus dientes estaban diseñados parar cortar y desgarrar la carne de sus presas.[4] La familia Miacidae estaba formada por 42 géneros,[5] divididos en dos subfamilias: Miacinos y viverravinos. El primero de estos grupos originó a los caniformes, mientras que el segundo originó a los feliformes.[2] Miacis sería el caniforme más primitivo.
origen
Los miácidos (Miacidae) son una familia de mamíferos del período Paleoceno y Eoceno entre hace 65 y 33 millones de años, y existieron aproximadamente 32 millones de años. Son considerados como miembros basales del actual orden Carnivora.
Su tamaño promedio es el de un hurón y se parecía físicamente al género Cimolestes, un género insectívoro que originó a los primeros mamíferos carnívoros.
Miacidit (Miacidae) on sukupuuttoon kuollut petoeläinheimo. Ensimmäiset lajit ilmestyivät 60-50 miljoonaa vuotta sitten. Ne kehittyivät Pohjois-Amerikan ja Euroopan metsissä ja levittäytyivät myöhemmin Aasiaan. Niillä ja niiden sukulaisilla viveravvideilla (Viverravidae) oli kehittyneet raateluhampaat kuten varsinaisilla petoeläimillä. Miacidit ja viverravidit olivat kaikkien nykyisten petoeläinten esi-isiä.
Miacidit (Miacidae) on sukupuuttoon kuollut petoeläinheimo. Ensimmäiset lajit ilmestyivät 60-50 miljoonaa vuotta sitten. Ne kehittyivät Pohjois-Amerikan ja Euroopan metsissä ja levittäytyivät myöhemmin Aasiaan. Niillä ja niiden sukulaisilla viveravvideilla (Viverravidae) oli kehittyneet raateluhampaat kuten varsinaisilla petoeläimillä. Miacidit ja viverravidit olivat kaikkien nykyisten petoeläinten esi-isiä.
Les Miacidae (miacidés en français), constituent une famille éteinte de carnivores « primitifs » (Carnivoramorpha).
Ils ont vécu au Paléocène et durant l’Éocène, il y a environ -66 à –33,9 millions d’années. Les miacidés ont donc vécu durant une période d’environ 32 millions d’années.[1]
Les paléontologues pensent que ce sont eux qui ont évolué pour donner les mammifères carnivores modernes de l'ordre des Carnivora[2].
D'après les données fossiles disponibles, il s'agissait de petits carnivores (de la taille d'une martre ou d'une civette) avec une longue queue.
Certaines espèces étaient arboricoles, tandis que d'autres chassaient au niveau du sol.
Ils se nourrissaient probablement d’invertébrés, de lézards, d’oiseaux et de petits mammifères tels que des musaraignes et des opossums.
Leurs dents et crânes montrent que les miacidés étaient moins développés que les carnivores modernes. Ils présentent de nombreux caractères propres aux carnassiers mais leur cochlée était moins complexe (pas de protection ossifiée).
La famille des Miacidae, telle que traditionnellement conçue ne forme pas un groupe monophylétique mais un groupe taxonomique paraphylétique.
Traditionnellement, les Miacidae et les Viverravidae étaient classés dans une super-famille, les Miacoidea. Aujourd'hui, Carnivora et Miacoidea sont regroupés dans le groupe couronne des Carnivoramorpha, et les Miacoidea sont considérés comme des carnivoramorphes basaux.
Certaines espèces du genre Miacis sont étroitement liées à l'ordre des Carnivora, mais seule l'espèce Miacis cognitus est un vrai carnivore (et classée comme telle dans les Caniformia.
La divergence des carnivores d'avec les miacidés est maintenant supposée dater du milieu de l’Eocène (il y a environ 42 millions d'années).
On a longtemps considéré que les Viverravidae (viverravidés) avaient été les premiers carnivores, sur la base de témoins fossiles apparaissant il y a environ 60 millions d'années au Paléocène en Amérique du Nord, mais des preuves récentes, basées sur la morphologie crânienne, les placent à l'extérieur de l'ordre des Carnivora[2].
Les Miacidae (miacidés en français), constituent une famille éteinte de carnivores « primitifs » (Carnivoramorpha).
Ils ont vécu au Paléocène et durant l’Éocène, il y a environ -66 à –33,9 millions d’années. Les miacidés ont donc vécu durant une période d’environ 32 millions d’années.
Les paléontologues pensent que ce sont eux qui ont évolué pour donner les mammifères carnivores modernes de l'ordre des Carnivora.
I Miacidi (Miacidae) sono una famiglia di antichi mammiferi carnivori, vissuti tra il Paleocene e l'Eocene. I loro resti sono stati rinvenuti in Nordamerica, in Europa e in Asia.
I Miacidi in realtà sono considerati i più antichi e primitivi tra tutti i carnivori. Probabilmente da questa famiglia derivarono, più o meno direttamente, tutte le famiglie di Caniformia, come i canidi, gli ursidi, i procionidi e i mustelidi. Dall'aspetto vagamente simile a quello di donnole e martore.
La taglia dei Miacidi era piuttosto piccola e di solito non superavano i 40 centimetri di lunghezza; di certo cacciavano piccole prede come rettili e minuscoli mammiferi. Il corpo era ancora allungato e le zampe erano corte come nei contemporanei Creodonti (i mammiferi predatori dominanti del periodo), ma la formula dentaria era già evoluta e i denti carnassiali erano già simili a quelli degli odierni carnivori.
I Miacidi si caratterizzano dal possedere tutti un orifizio infraorbitale, una colonna rostrata entoimpanica e una profonda fossa per il timpano tensore muscolare nell'orecchio medio. Queste caratteristiche sono invece assenti nei Viverravidi. La famiglia Miacidi è per il momento considerata parafiletica poiché i suoi componenti sono uniti solo dalla mancanza di caratteristiche diagnostiche riconosciute in cladi successivi. Allo stesso modo, gli antenati diretti dei Miacidi sono sconosciuti e la polarità dei caratteri in questo gruppo è irrisolta.[5]
Studi filogenetici e paleontologici molecolari recenti hanno suggerito che il medio-Eocene (48,6-37,2 milioni di anni fa) è stato un periodo critico nella prima evoluzione dell'ordine dei carnivori. La grande e rapida radiazione di questi animali cominciata già alla fine del Paleocene (55,8 milioni) ha portato alla comparsa di numerosi generi sparsi in tutto l'emisfero settentrionale del globo e alla presenza simultanea di più specie dello stesso genere nello stesso territorio. Fulcro di questa ampia radiazione (che ha comunque raggiunto l'Europa e la Cina) è stato a lungo considerato il Nordamerica e in particolare i territori oggi appartenenti a Wyoming, California, Texas e Utah.
Recenti scoperte del 2013 effettuate nel bacino di Le Quesnoy (vicino a Parigi) hanno rivoluzionato questa teoria: in strati risalenti al passaggio tra Paleocene ed Eocene (58,3 milioni di anni fa), i paleontologi hanno rinvenuto denti (molari e premolari) appartenenti alle specie Vassacyon taxidiotis, Gracilocyon solei e (Miacis) Dormaalocyon latouri. La precoce presenza di queste specie dimostrerebbe una iniziale diversificazione della famiglia avvenuta in Europa alla fine del Paleocene e una solamente successiva diffusione e radiazione nordamericana.[6]
Risalgono comunque già al primissimo Eocene del bacino meridionale del Bighorn in Wyoming i generi Uintacyon, Eogale e le prime specie di Miacis (M.Deutschi, M.igniculus, M.petilus e M.rosei)[7] mentre fanno la loro comparsa 50,3 milioni di anni fa i generi Vulpavus, Palaearctonyx, Dawsonicyon Paroödectes e Oödectes, oltre alle specie cinesi di Miacis (M. boqinghensis, M.invictus e M.lushiensis).
L'abbondante materiale fossile nordamericano disponibile, anche se spesso limitato a dentature più o meno complete, consente la distinzione di numerose specie endemiche del genere Miacis e le affinità di queste specie con altri generi vicini a loro come Procynodictis (sicuramente imparentato con Miacis gracilis) e altri di recente classificazione come Geruttia sandiegonensis (sicuramente affine a Miacis (Harpalodon) sylvestris) e Walshius pacificus (anche lui molto simile al Procynodictis).
Schema aggiornato dopo gli studi cladistici di Spaulding, Flynn e Stucky del 2010[8] e quelli di Solè, Smith, Coillot, Bast e Smith del 2014[9].
Carnivoramorpha |---†Viverravidae |--+--o †Vassacyon | | |--†V. taxidiotis | | |--†V. bowni | | `--†V. promicrodon | `--o †Vulpavus | |--† 6 specie | |--V. profectus | `--+--V. ovatus | `-o †Palaearctonyx meadi |--o †Gracilocyon | `--+--†G. solei | |--†(Miacis)G. rosei | |--†G. rundlei | `--+--†G. winkleri | `--+--o †Oödectes | | |--†O. jepseni | | |--†O. herpestoides | | `--†O. pugnax | `--o †Paroödectes feisti |--+--o †Uintacyon | | `-†10 specie | |--o †Xinyuictis tenius | `--o †Zodiocyon zetesios |--o †Dormaalocyon latouri |--o †Eogale parydros `--o †Miacis |--†M. deutschi |--†M. igniculus `--+--†M. petilus |--†M. exiguus |--†M. latidens |--†M. parvivorus |--+--+--†M. medius | | |?--+--†M. australis | | | |?--†M. cognitus | | | `?--+--o †Simamphicyon helveticus | | | `--o †Amphicyonidae | | `?--o †Miocyon | | `--† 4 specie | |--†Miacis hookwayi | |--†Miacis washakius | |--†Prodaphaenus uintensis | |--+--o †Harpalodon sylvestris | | |?--o †Ceruttia sandiegoensis | | `--+--o †Prohesperocyon wilsoni | | `--o Canidae | |--+--†Miacis gracilis | | `--o †Procynodictis | | |--†P. vulpiceps | | |--†P. progressus | | `--o †Walchius pacificus | `--+--o †Tapocyon | | `--† 2 specie | |--o†Quercygale | | `-- †4 specie | |?--o Messelogale kessleri | `?--o Paramiacis |--+--†M. boqinghensis | |--†M. invictus | `--†M. lushiensis `--o †Dawsonicyon isami
url (aiuto). URL consultato il 17 febbraio 2016). I Miacidi (Miacidae) sono una famiglia di antichi mammiferi carnivori, vissuti tra il Paleocene e l'Eocene. I loro resti sono stati rinvenuti in Nordamerica, in Europa e in Asia.
De Miacidae is een min of meer kunstmatige familie die de voorouders van de moderne roofdieren (Carnivora) omvat. De miaciden leefden gedurende het Paleoceen en Eoceen, de eerste twee tijdperken van het Cenozoïcum. Miacis uit het Eoceen is de naamgever van de familie, die voorheen samen met de Viverravidae geclassificeerd werd in de superfamilie Miacoidea.
Familie Miacidae†
De miaciden waren voornamelijk kleine marterachtige of hondachtige roofdieren (wat blijkt uit de naamgeving: -cyon = hond, gale/ictis = marter, wezel) die joegen op vogels, spitsmuizen, buidelratten en kleine reptielen. Sommige soorten leefden in de bomen, terwijl andere soorten bodembewoners waren. Bijzonder aan de Miacidae is dat deze dieren ongeveer tweemaal zoveel tanden en kiezen hadden dan de moderne roofdieren. In tegenstelling tot de tegenwoordige Carnivora, stonden ze niet aan de top van de voedselketen: deze plaats werd in genomen door grote krokodillen (onder andere Leidyosuchus), reusachtige looproofvogels (Gastornis) en twee andere groepen roofzoogdieren, de creodonten en de mesonychiden. Pas in de loop van het Eoceen evolueren uit de Miacidae meer ontwikkelde en grotere soorten die uiteindelijk de dominante roofdieren zullen worden vanaf het Laat-Eoceen.
De Noord-Amerikaanse Uintacyon is de oudst bekende miacide en was mogelijk een immigrant vanuit oostelijk Azië. Het geslacht overleefde tot aan het Duchesnean.[1]
Tot een basale miaciden behoren naast Uintacyon ook Oodectes, Vassacyon en Vulpavus. Een groot aantal soorten wordt aan Miacis toegeschreven, dat wijdverspreid was over de noordelijke continenten. Inmiddels zijn diverse voormalige Miacis-soorten hernoemd tot afzonderlijke geslachten. Miacis ontstond vermoedelijk ten tijde van het PETM en verscheen in het vroegste Eoceen in zowel Noord-Amerika als West-Europa. De nauw verwante Xinyuictis (voorheen M. tenuis) leefde in dezelfde periode in China.[2]
In het Midden-Bridgerian begon het klimaat te veranderen. Hoewel Noord-Amerika warm en vochtig bleef, werd het klimaat wel koeler en droger in vergelijking met de voorgaande periode. Deze veranderingen in het ecosysteem zorgden voor nieuwe omstandigheden en leidde onder meer tot nieuwe geslachten miaciden. Zowel Palaearctonyx als Dawsonicyon zijn alleen bekend uit het Midden-Bridgerian. Uit de bouw van de elleboog- en heupgewrichten en de voorpoten blijkt dat Dawsonicyon net als veel verwanten een boomlevende carnivoor was.[3]
Aan het einde van het Uintan veranderde het klimaat nog meer en de miaciden probeerden zich met hondachtige vormen als Tapocyon, Procynodictis en Prodaphaenus aan te passen. Vanaf het Duchesnean werden de miaciden vervangen door de eerste echte carnivoren. De eerste echte carnivoren zoals de beerhond Daphoenus en de vroege hondachtige Hesperocyon waren nog kleine generalisten met formaat van een kleine vos en de bouw van een mangoest, maar verder ontwikkeld dan de miaciden. De Canidae is de enige hedendaagse familie carnivoren die direct te linken is aan specifieke miaciden, in het bijzonder Miacis cognitus, Lycophocyon en Procynodictis. Deze miaciden hebben overeenkomsten, met name in het gebit, met Hesperocyon en diens verwanten, want een afstammings- of zustergroeprelatie suggereert. Van de overige hedendaagse families carnivoren zijn geen tussenvormen bekend. De eerste feliformen verschenen aan het einde van het Eoceen in de Oude Wereld.[4]
Bronnen, noten en/of referentiesDe Miacidae is een min of meer kunstmatige familie die de voorouders van de moderne roofdieren (Carnivora) omvat. De miaciden leefden gedurende het Paleoceen en Eoceen, de eerste twee tijdperken van het Cenozoïcum. Miacis uit het Eoceen is de naamgever van de familie, die voorheen samen met de Viverravidae geclassificeerd werd in de superfamilie Miacoidea.
Miacider (Miacidae) var en gruppe rovpattedyrlignende dyr som utviklet seg fra miacoider (Miacoidea) i paleocen og eocen og ble til tidlige rovpattedyr for omkring 48 millioner år siden. Miacoidea er en parafyletisk gruppe som oppsto for omkring 60 mya. Miacoidene, som hadde rovtannlignende jeksler, regnes som basale for rovpattedyrene (Carnivora).
Miacidene begynte å dele seg i to grener for omkring 42 millioner år siden; en gruppe med fullt tannsett (Miacidae) og en med redusert tannsett (Viverravidae). Gruppen med fullt tannsett utviklet seg senere til Caniformia (hundelignende rovpattedyr), mens gruppen med redusert tannsett utviklet seg til Feliformia (kattelignende rovpattedyr).
Miacidene lignet mårdyr i formen og hadde små kropper med korte lemmer og lange haler. Et særtrekk var at baklemmene typisk var lengre enn framlemmene. Flere av artene levde i trærne. Fossile funn viser at tannsett hos miacidene vare mindre utviklet enn hos moderne rovpattedyr. Kosten besto trolig av virvelløse dyr, øgler, fugler, små pattedyr og annet.
Viverravidae (†) |--o Raphictis (†) | `-- Raphictis gausion (†) |--o Didymictis (Didymictidae) (†) | |-- Didymictis vanclevae (†) | `-- Didymictis protenus (†) |?-o Bryanictis (Didymictidae) (†) | |-- Bryanictis microlestes (Didymictis microlestes) (†) | `-- Bryanictis paulus (†) |?-o Protictis (Didymictidae) (†) | |-- Protictis paralus (†) | |-- Protictis simpsoni (†) | |-- Protictis minor (†) | `--+-- Protictis haydenianus (Didymictis haydenianus, Didymictis primus) (†) | `--+-- Protictis agastor (†) | `-- Protictis dellensis (†) |?- Simpsonictis tenuis (Didymictis tenuis) (†) |-- Ictidopappus (†) |-- Pristinictis connata (†) `--o Viverravus (†) |-- Viverravus gracilis (†) |-- Viverravus minutus (†) `-- Viverravus sicarius (†)
.jpg){kind=small}
Denne zoologirelaterte artikkelen er foreløpig kort eller mangelfull, og du kan hjelpe Wikipedia ved å utvide den. Miacider (Miacidae) var en gruppe rovpattedyrlignende dyr som utviklet seg fra miacoider (Miacoidea) i paleocen og eocen og ble til tidlige rovpattedyr for omkring 48 millioner år siden. Miacoidea er en parafyletisk gruppe som oppsto for omkring 60 mya. Miacoidene, som hadde rovtannlignende jeksler, regnes som basale for rovpattedyrene (Carnivora).
Miacidene begynte å dele seg i to grener for omkring 42 millioner år siden; en gruppe med fullt tannsett (Miacidae) og en med redusert tannsett (Viverravidae). Gruppen med fullt tannsett utviklet seg senere til Caniformia (hundelignende rovpattedyr), mens gruppen med redusert tannsett utviklet seg til Feliformia (kattelignende rovpattedyr).
Miacidene lignet mårdyr i formen og hadde små kropper med korte lemmer og lange haler. Et særtrekk var at baklemmene typisk var lengre enn framlemmene. Flere av artene levde i trærne. Fossile funn viser at tannsett hos miacidene vare mindre utviklet enn hos moderne rovpattedyr. Kosten besto trolig av virvelløse dyr, øgler, fugler, små pattedyr og annet.
Os Miacídeos[1] (nome científico: Miacidae) são uma família de mamíferos placentários carnívoros extintos, muito comuns durante os períodos Eoceno e Oligoceno, parte da superordem Ferae e coorte Laurasiatheria. Junto com os Viverravidae, formam a superfamília Miacoidea, às vezes reunidos num clado Carnivoramorpha, sendo os ancestrais da Ordem Carnivora.
Os miacídeos apareceram abruptamente na América do Norte na forma do gênero Uintacyon, conhecido desde o período Paleoceno Superior, seguido sucessivamente por mais três linhagens: Miacis, Vassacyon e Vulpavus. O surgimento abrupto destes gêneros provavelmente sugere ancestrais asiáticos ou europeus. Vassacyon é muito similar a Uintacyon, e pode ser seu descendente, assim como Vulpavus guarda semelhanças com Miacis, podendo ser um descendente direto da linhagem seqüencial Miacis deutschi-Miacis exiguus.
|-Viverravidae |--+-- Oodectes |--+-- Vulpavus ovatus |--+-- Vulpavus profectus `--+--+---- Miacis parvivorus `--+--+-- "Miacis" sylvestris | `-- Prohesperocyon | `--+-- Tapocyon `--+--+-- Gustafsonia | `-- Daphoenus (Amphicyonidae) +----- Caniformia `--+-- Feliformia
Os Miacídeos (nome científico: Miacidae) são uma família de mamíferos placentários carnívoros extintos, muito comuns durante os períodos Eoceno e Oligoceno, parte da superordem Ferae e coorte Laurasiatheria. Junto com os Viverravidae, formam a superfamília Miacoidea, às vezes reunidos num clado Carnivoramorpha, sendo os ancestrais da Ordem Carnivora.
Os miacídeos apareceram abruptamente na América do Norte na forma do gênero Uintacyon, conhecido desde o período Paleoceno Superior, seguido sucessivamente por mais três linhagens: Miacis, Vassacyon e Vulpavus. O surgimento abrupto destes gêneros provavelmente sugere ancestrais asiáticos ou europeus. Vassacyon é muito similar a Uintacyon, e pode ser seu descendente, assim como Vulpavus guarda semelhanças com Miacis, podendo ser um descendente direto da linhagem seqüencial Miacis deutschi-Miacis exiguus.
Miaciderna (Miacidae) är en djurfamilj som levde för cirka 50 miljoner år sedan. De har sedan utvecklats till bland annat våra moderna hunddjur, och andra liknande djur.
Överfamiljen Miacoidea består förutom av denna familj av familjen Viverravidae. Det är från Miacidae som hundar, björnar, halvbjörnar och vesslor utvecklats, och från Viverravidae som bland annat katter och hyenor har utvecklats.
Miaciderna (Miacidae) är en djurfamilj som levde för cirka 50 miljoner år sedan. De har sedan utvecklats till bland annat våra moderna hunddjur, och andra liknande djur.
Överfamiljen Miacoidea består förutom av denna familj av familjen Viverravidae. Det är från Miacidae som hundar, björnar, halvbjörnar och vesslor utvecklats, och från Viverravidae som bland annat katter och hyenor har utvecklats.
Miyasidler (Miacoidea), etçiller (Carnivora) takımının ilkel bir üst familyası. Paleosen devri ile Eosen devirleri arasında yaşamışlardır. Eozän devri sürecinde bu hayvanlardan modern etçiller türemişdir.
Miyasidler çoğunlukla sansarımsı küçük etçillerdi. Omurgasızlar, kertenkeleler, kuşlar ve küçük memeliler ile beslenirlerdi. Bazı türler ağaçlarda, bazı türler yerde yaşarlardı. Dişleri ve tırnakları modern etçillerde olduğu kadar iyi gelişmiş değildi.
Miacoidea üst familyası iki familyaya ayrılır: Miacidae ve Viverravidae familyaları. Miacidae familyasından köpeğimsiler, Viverravidae familyasından ise kedimsiler türemişdir.
Takım Etçiller
Miyasidler (Miacoidea), etçiller (Carnivora) takımının ilkel bir üst familyası. Paleosen devri ile Eosen devirleri arasında yaşamışlardır. Eozän devri sürecinde bu hayvanlardan modern etçiller türemişdir.
Miyasidler çoğunlukla sansarımsı küçük etçillerdi. Omurgasızlar, kertenkeleler, kuşlar ve küçük memeliler ile beslenirlerdi. Bazı türler ağaçlarda, bazı türler yerde yaşarlardı. Dişleri ve tırnakları modern etçillerde olduğu kadar iyi gelişmiş değildi.
Миациды[1] (лат. Miacidae) — семейство примитивных хищных млекопитающих, живших в палеоцене и эоцене (66,0—33,9 млн лет назад)[2]. Предполагается, что от них произошли все современные хищные (Carnivora).
Миациды были небольшими животными, похожими на куницу, с небольшим телом и длинным хвостом. Различные виды жили на деревьях или на земле. Питались, вероятно, беспозвоночными, ящерицами, насекомыми, птицами и мелкими млекопитающими (землеройками, опоссумами).
Судя по строению их зубов и черепа, были намного менее развитыми животными по сравнению с современными хищными. У них имелся хищный зуб, как и у современных хищных, но отсутствовала полностью оссифицированная слуховая ямка.
К середине третичного периода миациды уже обладали хорошо развитыми зубами, характерными для хищников. С формированием этого признака создались условия для дальнейшей эволюции. От миацид произошли все современные виды хищных.
Миациды разделились на две группы: Miacines (с полным составом моляров) и Viverravines (с уменьшенным количеством моляров и более специализированными хищными зубами).
По данным сайта Fossilworks, на сентябрь 2016 года в семейство включают 8 вымерших родов[3]:
Возможно семейству принадлежат следующие роды:
Многие роды, которые раньше относили к семейству Miacidae, систематики переместили на базальные позиции в отряд хищных или кладам Carnivoraformes и Carnivoramorpha.
Миациды (лат. Miacidae) — семейство примитивных хищных млекопитающих, живших в палеоцене и эоцене (66,0—33,9 млн лет назад). Предполагается, что от них произошли все современные хищные (Carnivora).
細齒獸科（学名：Miacidae）是古新世至始新世（約3300-6500萬年前）的原始肉食性動物。細齒獸類演化至現今肉食性的哺乳動物。
細齒獸類是細小像貂鼠的動物，身體及尾巴都很長。一些物種是棲息樹上的，其他的則生活在陸地。牠們可能吃無脊椎動物、蜥蜴、鳥類及細小的哺乳動物，如鼩鼱科及負鼠目等。牠們的牙齒及頭顱骨比現今的食肉目較少發育。牠們有裂齒，但沒有成骨的鼓泡。牠們像Cimolestes，故食肉目有可能是從與有蹄動物有關的食蟲動物演化而來。
細齒獸類可以分為兩類：有完整臼齒的miacine及有專門裂齒的viverravine。
細齒獸類傳統上並非單系群的，而是側系群。過往細齒獸科及古靈貓科被分類在另一個已滅絕的細齒獸超科，細齒獸超科是食肉目及古食肉目的直系祖先。現時食肉目及細齒獸超科都一同編在食肉形類中，而細齒獸超科是其基底。一些小古貓屬的物種演化成現今的食肉目，但當中只有Miacis cognitus是真正肉食性的。
由細齒獸科變成食肉目是始新世中期及末期的大勢所趨。於始新世中期，約4200萬年前，食肉目從細齒獸類中分化出來。於6000萬年前古新世北美洲出現的古靈貓科亦相信是最早期的食肉目，但頭蓋形態的研究發現牠們是屬於食肉目。[1]一些古生物學家認為古靈貓科是貓型總科的祖先，但卻備受質疑。
細齒獸科（学名：Miacidae）是古新世至始新世（約3300-6500萬年前）的原始肉食性動物。細齒獸類演化至現今肉食性的哺乳動物。
細齒獸類是細小像貂鼠的動物，身體及尾巴都很長。一些物種是棲息樹上的，其他的則生活在陸地。牠們可能吃無脊椎動物、蜥蜴、鳥類及細小的哺乳動物，如鼩鼱科及負鼠目等。牠們的牙齒及頭顱骨比現今的食肉目較少發育。牠們有裂齒，但沒有成骨的鼓泡。牠們像Cimolestes，故食肉目有可能是從與有蹄動物有關的食蟲動物演化而來。
細齒獸類可以分為兩類：有完整臼齒的miacine及有專門裂齒的viverravine。
