Els amfibàmids (Amphibamidae) és un grup extint de temnospòndils que visqueren des de finals del període Carbonífer fins a començaments del període Permià, en el que avui és Europa, Amèrica del Nord i Àfrica. Presentaven grandàries menors a 40 cm, caracteritzant-se a més per posseir extremitats robustes i proporcionalment llargues, cues curtes, ossos palatals molt reduïts i costelles indeferenciades i curtes.
The Amphibamidae are an extinct family of dissorophoid temnospondyls known from Late Carboniferous-Early Permian strata in the United States.[1]
Amphibamidae has traditionally included small-bodied, terrestrial dissorophoids. The name is attributed to Moodie (1909),[2] but it was rarely used because it originally referred only to Amphibamus. Similar monogeneric families were also erected for other small, terrestrial dissorophoids (e.g., Doleserpetontidae), and most of the taxa now recognized as amphibamiforms were placed within the Dissorophidae.
Clack & Milner (1993) revived the Amphibamidae to include Amphibamus, Platyrhinops, Doleserpeton, and Tersomius[3]. Daly (1994) further expanded the composition of the Amphibamidae to include the newly described Eoscopus as well as the Early Triassic form Micropholis.[4] She suggested that the micromelerpetids were also amphibamids, which has not been validated by more recent workers. Subsequent phylogenetic work verified the monophyly of the Amphibamidae,[5] with recent analyses also recovering the branchiosaurids nested within the amphibamids.[6]
Schoch (2018) erected the new clade Amphibamiformes to include the traditional amphibamids and the nested branchiosaurids and subsequently restricted the Amphibamidae to two taxa: Doleserpeton annectens from the Dolese Brothers Limestone Quarry near Richards Spur, Oklahoma and Amphibamus grandiceps from Mazon Creek, Illinois. These taxa are united by several features, such as a medially expanded choana.
The Amphibamidae have typically been recovered close to some or all of the lissamphibian crown. Until the description of Gerobatrachus, Doleserpeton was considered to be the closest extinct relative to the crown group.[7] Below is a modified cladogram from Anderson et al. (2008) showing Batrachia nested in the Amphibamidae, with Gerobatrachus as the sister taxon of Batrachia (anurans and caudates) and Doleserpeton and Amphibamus as successive outgroups:[7]
AmphibamidaeGerobatrachus
BatrachiaThere is continued debate over the origin of lissamphibians, including whether they are monophyletic or whether batrachians and caecilians are descended from different clades of tetrapods or temnospondyls.[8] If they are monophyletic, there is also a debate about which clade they are nested in, with some hypotheses suggesting a lepospondyl origin, in which case amphibamids would not be closely related to any extant amphibians.[9]
The Amphibamidae are an extinct family of dissorophoid temnospondyls known from Late Carboniferous-Early Permian strata in the United States.
Amphibamidae es un grupo extinto de temnospóndilos que vivieron desde finales del período Carbonífero hasta comienzos del período Pérmico, en lo que hoy es Europa, Norteamérica y África.
Gerobatrachus es considerado por algunos un taxón hermano de Batrachia, los modernos anfibios.[2]
Presentaban tamaños menores a 40 cm, caracterizándose además por poseer extremidades robustas y proporcionalmente largas, colas cortas, huesos palatales muy reducidos y costillas indeferenciadas y cortas.
Cladograma según Fröbisch y Reisz (2008):[3]
AmphibamidaeAmphibamidae es un grupo extinto de temnospóndilos que vivieron desde finales del período Carbonífero hasta comienzos del período Pérmico, en lo que hoy es Europa, Norteamérica y África.
Gerobatrachus es considerado por algunos un taxón hermano de Batrachia, los modernos anfibios.
Presentaban tamaños menores a 40 cm, caracterizándose además por poseer extremidades robustas y proporcionalmente largas, colas cortas, huesos palatales muy reducidos y costillas indeferenciadas y cortas.
Les Amphibamidae (amphibamidés en français) sont une famille d'amphibiens de l'ordre des temnospondyles ayant vécu du début du Permien au début du Trias, ou même jusqu'à nos jours si les lissamphibiens modernes proviennent de cette famille comme le suggèrent des études récentes[2],[3]. Le nom de la famille vient d’Amphibamus du début du Permien des États-Unis ; les plus récents représentants fossiles comme Micropholis ont vécu au début du Trias dans l'actuel bassin du Karoo en Afrique du Sud.
Cladogramme de Schoch et Rubidge (2005)[4]:
AmphibamidaeCladogramme de Huttenlocker et al. (2007)[5]:
Amphibamidae"Tersomius" mosesi
"Tersomius" sp.
Cladogramme de Fröbisch et Reisz (2008)[6]:
AmphibamidaeLes Amphibamidae contiennent le genre Gerobatrachus qui a été interprété comme un taxon-frère des batraciens, des amphibiens modernes[7]. Cela ferait des Amphibamidae un taxon paraphylétique, car il ne pourrait contenir tous les descendants du dernier ancêtre commun des amphibamidés. Si Gerobatrachus est le taxon-frère des batraciens, alors tous les batraciens (au sens strict du terme; anoures et urodèles) descendent d'un ancêtre amphibamidé. On trouvera ci-dessous un cladogramme modifié d'Anderson et al. (2008) montrant batraciens dans les Amphibamidae avec le genre Gerobatrachus comme taxon-frère des batraciens :
AmphibamidaeGerobatrachus
L'analyse cladistique d'Anderson et al. (2008) a soutenu une hypothèse polyphylétique d'ascendance des amphibiens modernes, certains groupes d'amphibiens actuels étant des descendants de temnospondylés tandis que d'autres seraient des descendants de lépospondyles, un autre grand groupe d'amphibiens du paléozoïque. Les Gymnophiona étant imbriqués dans les Lepospondyli, fait des Lissamphibia un groupe polyphylétique. Toutefois, le classement des batraciens dans les Amphibamidae a été contesté et d'autres hypothèses d'ascendance lissamphibienne demeurent. Certains auteurs dans des études plus récentes ont suggéré que les conclusions d'Anderson et al. (2008) sont peut-être fausses et que les lissamphibiens sont des descendants de lépospondyles[8],[9]. Cela ferait des Amphibamidae un groupe monophylétique beaucoup moins associé aux lissamphibiens.
Les Amphibamidae (amphibamidés en français) sont une famille d'amphibiens de l'ordre des temnospondyles ayant vécu du début du Permien au début du Trias, ou même jusqu'à nos jours si les lissamphibiens modernes proviennent de cette famille comme le suggèrent des études récentes,. Le nom de la famille vient d’Amphibamus du début du Permien des États-Unis ; les plus récents représentants fossiles comme Micropholis ont vécu au début du Trias dans l'actuel bassin du Karoo en Afrique du Sud.
Gli anfibamidi (Amphibamidae Moodie, 1912) sono una famiglia di anfibi estinti, appartenente ai Temnospondyli. Vissero tra il Carbonifero superiore e il Triassico inferiore (circa 307 - 248 milioni di anni fa), e i loro resti fossili sono stati ritrovati in Europa, Nordamerica e Africa. Sono spesso considerati vicini all'origine dei moderni anfibi (Lissamphibia), ovvero rane, salamandre e cecilie.[1]
Questi animali erano generalmente di piccole dimensioni, con una lunghezza di circa 10 - 30 centimetri. La testa era grande, arrotondata, con orbite grandi e piccoli denti marginali aguzzi. Le zampe erano relativamente corte ma robuste, e si suppone fossero animali parzialmente terrestri. L'osso quadrato, che negli anfibi primitivi era solito ossificarsi tardivamente, era pienamente sviluppato negli anfibamidi; quest'osso era dotato di un processo dorsale molto simile alla struttura che sostiene la zona timpanica nelle rane attuali.
Gli anfibamidi fanno parte dei dissorofoidi, un gruppo di anfibi temnospondili solitamente di piccole dimensioni, che si originarono nel Carbonifero e si diversificarono nel giro di pochi milioni di anni. Di seguito sono riportati vari cladogrammi che illustrano le parentele dei vari generi di anfibamidi.
Da Schoch e Rubidge (2005):
AmphibamidaeDa Huttenlocker et al. (2007):
Amphibamidae"Tersomius" mosesi
"Tersomius" sp.
Cladogramma tratto dallo studio di Fröbisch e Reisz (2008), in cui i dissorofidi sono considerati un insieme parafiletico:
AmphibamidaeGli anfibamidi includono il genere Gerobatrachus, che è stato interpretato come il sister taxon del clade Batrachia (anuri e urodeli); ciò renderebbe il taxon Amphibamidae parafiletico, dal momento che non conterrebbe tutti i discendenti dell'ultimo antenato comune degli anfibamidi. Se Gerobatrachus è il sister taxon dei Batrachia, allora tutti i moderni anfibi sarebbero i discendenti di un antenato anfibamide. Lo studio su Gerobatrachus (Anderson et al., 2008) è consistente con un'ipotesi polifiletica dell'origine degli anfibi odierni, dove le cecilie derivano dai lepospondili (un altro gruppo di anfibi arcaici). Altri studi ritengono che gli anfibamidi non siano gli antenati di rane e salamandre, e che tutti gli anfibi odierni siano discendenti dei lepospondili; ciò renderebbe gli anfibamidi un gruppo monofiletico e imparentato solo alla lontana con gli anfibi odierni (Marjanovic e Laurin, 2009).
Gli anfibamidi (Amphibamidae Moodie, 1912) sono una famiglia di anfibi estinti, appartenente ai Temnospondyli. Vissero tra il Carbonifero superiore e il Triassico inferiore (circa 307 - 248 milioni di anni fa), e i loro resti fossili sono stati ritrovati in Europa, Nordamerica e Africa. Sono spesso considerati vicini all'origine dei moderni anfibi (Lissamphibia), ovvero rane, salamandre e cecilie.
Amphibamidae Moodie, 1916
СинонимыAmphibamidae (лат.) — семейство ископаемых амфибий из отряда темноспондильных. Сравнительно некрупные организмы, чьи ископаемые остатки известны преимущественно из палеозойских отложений (c каменноугольного по пермский период) Центральной Европы и Северной Америки; исключение составляет род Micropholis, описанный из отложений нижнего триаса Южной Африки[1].
К семейству относят до 11 родов[2]:
Amphibamidae (лат.) — семейство ископаемых амфибий из отряда темноспондильных. Сравнительно некрупные организмы, чьи ископаемые остатки известны преимущественно из палеозойских отложений (c каменноугольного по пермский период) Центральной Европы и Северной Америки; исключение составляет род Micropholis, описанный из отложений нижнего триаса Южной Африки.