Cheirogaleus lavasoensis és una espècie de primat de la família dels quirogalèids. És endèmic de Madagascar. L'holotip tenia una llargada total de 53,7 cm, la cua de 27 cm, els peus de 5,3 cm, les orelles de 2,6 cm i un pes de 297 g.[1] Com que fou descoberta fa poc, l'estat de conservació d'aquesta espècie encara no ha sigut avaluat. El seu nom específic, lavasoensis, significa 'de Lavasoa' en llatí.[1]
Cheirogaleus lavasoensis és una espècie de primat de la família dels quirogalèids. És endèmic de Madagascar. L'holotip tenia una llargada total de 53,7 cm, la cua de 27 cm, els peus de 5,3 cm, les orelles de 2,6 cm i un pes de 297 g. Com que fou descoberta fa poc, l'estat de conservació d'aquesta espècie encara no ha sigut avaluat. El seu nom específic, lavasoensis, significa 'de Lavasoa' en llatí.
Der Lavasoa-Fettschwanzmaki (Cheirogaleus lavasoensis) ist eine Primatenart aus der Gruppe der Lemuren. Die Art wurde im Jahr 2013 beschrieben und ist ausschließlich aus drei kleinen Waldfragmenten an den südlichen Abhängen der Lavasoa-Berge in der Région Anosy im südöstlichen Madagaskar bekannt. Sie wurde bisher mit dem Rötlichen Fettschwanzmaki (Cheirogaleus crossleyi) gleichgesetzt. Erst DNA-Analysen bestätigten die Eigenständigkeit der Art.
Der Holotyp, ein ausgewachsenes Männchen, hat eine Gesamtlänge von 53,7 cm bei einem Gewicht von 297 g. Der Kopf ist 5,4 cm lang und 3,4 cm breit, die Ohren 2,6 cm lang und 1,9 cm breit. Die Schwanzlänge beträgt 27 cm, die des Hinterfußes 5,3 cm. Das Fell der Tiere ist im Allgemeinen rötlich gefärbt. Besonders ausgeprägt ist die rötliche Färbung auf der Kopfoberseite und im Gesicht. Die Augen sind von einem 3 bis 4 mm breiten, schwarzen Ring umgeben, der mit der dunkel pigmentierten Nase breit verbunden ist. Die Ohren sind innen und außen mit schwärzlichen Haaren bedeckt. Zum Schwanz hin wird das Fell zunehmend mehr graubraun, der Schwanz ist vollständig graubraun. Das Bauchfell und die Innenseiten von Armen und Beinen sind hell cremefarben. Ein cremefarbener Streifen zieht sich von den Seiten zum Nacken. Auf den meisten Teilen des Körpers sind die Haare zweifarbig, dunkelgrau zum Körper und farbig zur Spitze hin.
Der Lavasoa-Fettschwanzmaki unterscheidet sich von den geographisch am nächsten lebenden Fettschwanzmakis, dem Westlichen Fettschwanzmaki (C. medius) und dem Braunen Fettschwanzmaki (C. major), durch seine rötlich-braune Kopffärbung und die dunkle, zugespitzte Schnauze. Dieselben Merkmale, sowie der relativ schmale Augenring, unterscheiden ihn vom Rückenstreifen-Fettschwanzmaki (Cheirogaleus sibreei). Von seinem nächsten Verwandten, einer bisher unbeschriebenen und mit dem provisorischen Namen Cheirogaleus sp. Ranomafana/Andrambovato bezeichneten Art, unterscheidet sich der Lavasoa-Fettschwanzmaki durch seinen kürzeren und schmaleren Kopf, die längeren und breiteren Ohren und den kürzeren Schwanz. Von seinem zweitnächsten Verwandten, dem Rötlichen Fettschwanzmaki unterscheidet ihn sein kürzerer Kopf und die breiteren Ohren. Mit den beiden letzten Arten hat er die größtenteils rötliche Fellfarbe gemeinsam.
Der Lebensraum von Cheirogaleus lavasoensis liegt in der Übergangszone von trockenem Dornwald zu feuchten Wäldern und weist eine gemischte Vegetation auf, die von Pflanzen aus den feuchteren Wäldern dominiert wird, aber auch Florenelemente aus den trockenen Dornwäldern enthält. Die drei Waldfragmente sind Überreste eines größeren Waldes im Süden der Lavasoa-Berge. Wahrscheinlich umfasst die Population der Art heute nur noch weniger als 50 Tiere.
Der Lavasoa-Fettschwanzmaki (Cheirogaleus lavasoensis) ist eine Primatenart aus der Gruppe der Lemuren. Die Art wurde im Jahr 2013 beschrieben und ist ausschließlich aus drei kleinen Waldfragmenten an den südlichen Abhängen der Lavasoa-Berge in der Région Anosy im südöstlichen Madagaskar bekannt. Sie wurde bisher mit dem Rötlichen Fettschwanzmaki (Cheirogaleus crossleyi) gleichgesetzt. Erst DNA-Analysen bestätigten die Eigenständigkeit der Art.
The Lavasoa dwarf lemur (Cheirogaleus lavasoensis) is a small, nocturnal strepsirrhine primate and a species of lemur that is endemic to three small, isolated patches of forest on the southern slopes of the Lavasoa Mountains in southern Madagascar. Fewer than 50 individuals are thought to exist. Its habitat lies in a transitional zone between three ecoregions: dry spiny bush, humid littoral forest, and humid forest. First collected in 2001 and thought to be a subpopulation of the furry-eared dwarf lemur (C. crossleyi), it was not formally described until 2013. It is one of six species of dwarf lemur, though the research that identified it also suggested the existence of many more new species.
The Lavasoa dwarf lemur belongs to the genus Cheirogaleus (dwarf lemurs) within the family Cheirogaleidae. Between October 2001 and December 2006, researchers collected ten mature adults (five male and five female) along with six immature individuals. The lemurs were released after they were measured and small tissue samples were taken from their ears. The holotype (AH-X-00-181) was an adult male, captured, recorded, and released at Petit Lavasoa on 10 October 2001. The analysis was published in 2013 by Dana Thiele and Andreas Hapke of Johannes Gutenberg University and Emilienne Razafimahatratra of the University of Antananarivo.[3]
In the two decades prior to 2013, only two dwarf lemur species were known, but in 2000 primatologist Colin Groves raised the number to seven based on morphological data acquired from museum samples. However, in 2009 and 2011, two of these new species were rejected. The Lavasoa dwarf lemur, named for the Lavasoa Mountains in southern Madagascar, became the sixth known species in 2013 when it was differentiated from the furry-eared dwarf lemur (C. crossleyi) through analyses of mitochondrial and nuclear material performed by a team of German and Malagasy researchers. Furthermore, their research suggested the existence of three more new dwarf lemur species that they provisionally named Cheirogaleus sp. Ranomafana Andrambovato, Cheirogaleus sp. Bekaraoka Sambava, and Cheirogaleus sp. Ambanja, based on the regions the samples were collected. The Lavasoa dwarf lemur is most closely related to C. sp. Ranomafana/Andrambovato. The authors speculated that even greater species diversity may be found among dwarf lemurs by future studies due to their large geographic range and the great genetic distance exhibited within the genus.[4]
The Lavasoa dwarf lemur is a small lemur, weighing 0.3 kg (0.66 lb) and measuring 50–55 cm (20–22 in) in length. Its eyes are surrounded by black fur that forms a 3–4 mm (0.12–0.16 in) ring around the eyes. The black fur runs from the eyes to the animal's pointed nose. The rest of the fur on its head is reddish-brown, except for a thin strip between the eyes which is lighter in color. The back of the Lavasoa dwarf lemur is reddish-brown at the neck which fades to gray-brown at the posterior end.[3] The underside of the lemur is a cream color. Hands and feet are grey-brown in most individuals, but reddish-brown in a minority. Throughout the animal exhibits dichromatic hairs with gray bases.[4]
The Lavasoa dwarf lemur can be distinguished from the furry-eared dwarf lemur by its wider ears and smaller head.[3] It can be distinguished from its closest relative, Cheirogaleus sp. Ranomafana Andrambovato, by these two traits plus a shorter tail. The coloration patterns are very similar between all three species. This coloration pattern contrasts with Lavasoa dwarf lemur's closest geographic neighbors, the greater dwarf lemur (C. major) and the fat-tailed dwarf lemur (C. medius).[4]
Like other dwarf lemurs, the Lavasoa dwarf lemur is nocturnal and arboreal, living in the upper canopy of the forest. During the dry winter, they hibernate for several months. Little is known about their behavior because they are primarily active during the rainy season, at which time the forests become challenging for scientists to reach.[5][6]
The Lavasoa dwarf lemur is endemic to the southern slopes of the Lavasoa Mountains in the Anosy Region of Madagascar. It is only found in three small fragmentary forests (Grand Lavasoa, Petit Lavasoa, and Ambatotsirongorongo), located within a transitional zone between dry spiny bush, humid littoral forest, and humid forest. Despite containing some flora from the drier regions, its habitat general resembles humid forests.[4]
The three forest fragments in which the Lavasoa dwarf lemur is found used to be a part of a larger forest that once covered the southern range of the Lavasoa Mountains, as illustrated by aerial photographs from 1957. These remaining forest fragments are contained within a new protected area around Ambatotsirongorongo (Nouvelle Aire Protégée Ambatotsirongorongo), which is part of the national service of protected areas (Système des Aires Protégées de Madagascar, SAPM). Thiele et al. estimated that 50, maybe fewer, Lavasoa dwarf lemurs live within this range.[4]
The Lavasoa dwarf lemur (Cheirogaleus lavasoensis) is a small, nocturnal strepsirrhine primate and a species of lemur that is endemic to three small, isolated patches of forest on the southern slopes of the Lavasoa Mountains in southern Madagascar. Fewer than 50 individuals are thought to exist. Its habitat lies in a transitional zone between three ecoregions: dry spiny bush, humid littoral forest, and humid forest. First collected in 2001 and thought to be a subpopulation of the furry-eared dwarf lemur (C. crossleyi), it was not formally described until 2013. It is one of six species of dwarf lemur, though the research that identified it also suggested the existence of many more new species.
El lémur enano de Lavasoa (Cheirogaleus lavasoensis) es un pequeño primate nocturno estrepsirrino y una especie de lémur que es endémica de tres pequeños parches aislados de bosque en la ladera sur de las montañas de Lavasoa en el sur de Madagascar. Se piensa que existen menos de 50 individuos. Su hábitat se encuentra en una zona de transición entre tres ecorregiones: arbusto seco espinoso, bosque litoral húmedo y bosque húmedo. Primero se recogió en 2001 y se cree que es una subpoblación del lémur enano de orejas peludas (C. crossleyi), no fue descrita formalmente hasta 2013. Es una de las seis especies constatadas que existen de lémur enano, a pesar de que se ha sugerido la existencia de muchas más especies nuevas.
El lémur enano de Lavasoa pertenece al género Cheirogaleus (lémures enanos) dentro de la familia Cheirogaleidae. Entre octubre de 2001 y diciembre de 2006, los investigadores recolectaron diez adultos maduros (cinco machos y cinco hembras) junto con otros seis individuos inmaduros. Los lémures fueron puestos en libertad después de ser medidos y de que les fueran extraídas pequeñas muestras de tejido de sus oídos. El holotipo (AH-X-00-181) era un macho adulto capturado, marcado y liberado en el Petit Lavasoa el 10 de octubre de 2001. El análisis fue publicado en 2013 por Dana Thiele y Andreas Hapke de la Universidad Johannes Gutenberg y Emilienne Razafimahatratra de la Universidad de Antananarivo.[1][2]
El lémur enano de Lavasoa (Cheirogaleus lavasoensis) es un pequeño primate nocturno estrepsirrino y una especie de lémur que es endémica de tres pequeños parches aislados de bosque en la ladera sur de las montañas de Lavasoa en el sur de Madagascar. Se piensa que existen menos de 50 individuos. Su hábitat se encuentra en una zona de transición entre tres ecorregiones: arbusto seco espinoso, bosque litoral húmedo y bosque húmedo. Primero se recogió en 2001 y se cree que es una subpoblación del lémur enano de orejas peludas (C. crossleyi), no fue descrita formalmente hasta 2013. Es una de las seis especies constatadas que existen de lémur enano, a pesar de que se ha sugerido la existencia de muchas más especies nuevas.
Lemur kerdil Lavasoa (Cheirogaleus lavasoensis) ialah sejenis primat strepsirrhine nokturnal dan satu spesies lemur yang endemik di tiga tompok hutan kecil dan pencil di cerun selatan Pergunungan Lavasoa di Madagaskar selatan. Kurang daripada 50 individu difikirkan wujud. Habitatnya terletak di zon peralihan di antara ekokawasan: semak berduri kering, hutan pesisir lembap, dan hutan lembap. Pertama kali dikumpulkan pada 2001 dan difikirkan merupakan subpopulasi lemur kerdil bertelinga berbulu (C. crossleyi), ia tidak digambarkan secara rasmi sehingga 2013. Ia merupakan salah satu daripada enam spesies lemur kerdil, sungguhpun penyelidikan yang mengenal pastinya juga mencadangkan kewujudan banyak lagi spesies baharu.
Tidak banyak yang diketahui mengenai tingkah laku lemur ini kerana ia lebih aktif semasa musim hujan, pada waktu ini hutan lebih sukar dicapai ahli sains.[1]
Lemur kerdil Lavasoa (Cheirogaleus lavasoensis) ialah sejenis primat strepsirrhine nokturnal dan satu spesies lemur yang endemik di tiga tompok hutan kecil dan pencil di cerun selatan Pergunungan Lavasoa di Madagaskar selatan. Kurang daripada 50 individu difikirkan wujud. Habitatnya terletak di zon peralihan di antara ekokawasan: semak berduri kering, hutan pesisir lembap, dan hutan lembap. Pertama kali dikumpulkan pada 2001 dan difikirkan merupakan subpopulasi lemur kerdil bertelinga berbulu (C. crossleyi), ia tidak digambarkan secara rasmi sehingga 2013. Ia merupakan salah satu daripada enam spesies lemur kerdil, sungguhpun penyelidikan yang mengenal pastinya juga mencadangkan kewujudan banyak lagi spesies baharu.
Tidak banyak yang diketahui mengenai tingkah laku lemur ini kerana ia lebih aktif semasa musim hujan, pada waktu ini hutan lebih sukar dicapai ahli sains.
Cheirogaleus lavasoensis is een nachtactieve zoogdier uit de familie van de dwergmaki's (Cheirogaleidae).
Cheirogaleus lavasoensis werd ontdekt in 2001, maar men determineerde het dier aanvankelijk als Cheirogaleus crossleyi. Na genetisch onderzoek van 16 exemplaren werd geconcludeerd dat het hier om een nieuwe soort ging. De wetenschappelijke naam van de soort werd in 2013 geldig gepubliceerd in het bijbehorend rapport door drie van de onderzoekers, namelijk Dana Thiele en Andreas Hapke van de Johannes Gutenberg Universiteit en Emilienne Razafimahatratra van de Groupe d'Étude et de Recherche sur les Primates de Madagascar (GERP).
Het dier is endemisch op Madagaskar en komt enkel voor in drie kleine bossen (Grand Lavasoa, Petit Lavasoa en Ambatotsirongorongo) op de bergketen Lavasoa-Ambatotsirongorongo in de zuidelijke regio Anosy. Dit is een overgangsgebied van doornig struikgewas naar regenwouden aan de kust. Net als alle dwergmaki's leeft Cheirogaleus lavasoensis voornamelijk in de wouden, maar incidenteel betreedt het doornig struikgewas op zoek naar bepaalde planten.
De drie bossen waar het dier leeft maakten vroeger deel uit van één groot regenwoud, zoals te zien is op luchtfoto's uit de jaren 60. Tegenwoordig maken ze deel uit van een beschermd gebied dat rond Ambatotsirongorongo ligt: Nouvelle Aire Protégée Ambatotsirongorongo. Biologen schatten het aantal soorten in 2013 op ongeveer 50 exemplaren.
Een volwassen exemplaar weegt ongeveer 300 gram en is 50 tot 55 centimeter groot. Zijn kop is kleiner dan die van C. crossleyi, bovendien zijn de oren naar verhouding groter. De vacht van Cheirogaleus lavasoensis varieert van roodbruin op de kop en het bovenlijf tot grijsbruin richting zijn staart. De onderzijde is crèmekleurig. De kop is roodbruin met een lichtere streep op de neusbrug. Verder heeft het dier een zwarte tekening rond zijn ogen dat doorloopt tot zijn spitse neus. De poten zijn grijsbruin bij de meeste exemplaren, sommige hebben roodbruine poten.
Net als alle dwergmaki's is Cheirogaleus lavasoensis een nachtdier en brengt het vrijwel zijn hele leven door in bomen. Hij leeft in de bovenste boomlaag, waar hij tijdens de droge winter een aantal maanden zijn winterslaap houdt. In het regenseizoen is hij het actiefst, maar dan zijn de bossen moeilijk te bereiken. Hierdoor is slechts weinig over zijn gedrag bekend.
Bronnen, noten en/of referentiesCheirogaleus lavasoensis is een nachtactieve zoogdier uit de familie van de dwergmaki's (Cheirogaleidae).
Lêmure-anão-de-Lavasoa (Cheirogaleus lavasoensis) é uma espécie de lêmure da família Cheirogaleidae endêmica de Madagascar. Ocorre no sudoeste da ilha em três pequenos fragmentos de floresta na encosta sul das Montanhas Lavasoa. Estima-se que existam apenas 50 indivíduos na natureza.
A espécie é endêmica das encostas austrais das Montanhas Lavasoa na região de Anosy ao sul de Madagascar. Pode ser encontrada em apenas três pequenos fragmentos de florestas (Grand Lavasoa, Petit Lavasoa e Ambatotsirongorongo), localizados numa zona de transição entre arbustos espinhosos secos, florestas úmidas litorâneas e florestas úmidas.[3]
Os três fragmentos em que a espécie é encontrada provém de uma grande área florestal que cobria a parte sul das montanhas Lavasoa, como demonstrado por fotografias áreas feitas em 1957. Estes fragmentos florestais estão contidos dentro de uma nova área protegida próxima à Ambatotsirongorongo (Nouvelle Aire Protégée Ambatotsirongorongo), que é parte de um serviço nacional de áreas protegidas (Système des Aires Protégées de Madagascar, SAPM). Thiele e colaboradores estimaram que 50, ou talvez menos, indivíduos existam dentro do território estipulado para a espécie.[3]
Lêmure-anão-de-Lavasoa (Cheirogaleus lavasoensis) é uma espécie de lêmure da família Cheirogaleidae endêmica de Madagascar. Ocorre no sudoeste da ilha em três pequenos fragmentos de floresta na encosta sul das Montanhas Lavasoa. Estima-se que existam apenas 50 indivíduos na natureza.
Cheirogaleus lavasoensis är en primat i familjen muslemurer som beskrevs 2013 som art. Den lever endemisk i bergstrakten Lavasoa på sydöstra Madagaskar. Området är delvis täckt av torr skog med taggiga växter och delvis av fuktig skog. Enligt de första uppskattningarna är beståndet bara 50 exemplar eller mindre.[1] Arten listas inte än av IUCN.[2]
Arten påminner om Cheirogaleus crossleyi som var längre känd men Cheirogaleus lavasoensis har ett kortare huvud och större öron.[3] Dessutom visade genetiska undersökningar att det är olika arter.[4]
Cheirogaleus lavasoensis når en kroppslängd av cirka 26 cm (huvud och bål), har en ungefär 27 cm lång svans och väger omkring 300 g. Pälsen har på ovansidan en rödbrun (framåt) till gråbrun (bakåt inklusive svans) färg. Arten har svarta ögonringar och den nakna huden på näsan är svart. Även på öronen förekommer många svarta hår. Undersidan är täckt av ljusare till vitaktig päls.[1][3]
Inget är känt om levnadssättet.[1]
Cheirogaleus lavasoensis är en primat i familjen muslemurer som beskrevs 2013 som art. Den lever endemisk i bergstrakten Lavasoa på sydöstra Madagaskar. Området är delvis täckt av torr skog med taggiga växter och delvis av fuktig skog. Enligt de första uppskattningarna är beståndet bara 50 exemplar eller mindre. Arten listas inte än av IUCN.
Arten påminner om Cheirogaleus crossleyi som var längre känd men Cheirogaleus lavasoensis har ett kortare huvud och större öron. Dessutom visade genetiska undersökningar att det är olika arter.
Cheirogaleus lavasoensis når en kroppslängd av cirka 26 cm (huvud och bål), har en ungefär 27 cm lång svans och väger omkring 300 g. Pälsen har på ovansidan en rödbrun (framåt) till gråbrun (bakåt inklusive svans) färg. Arten har svarta ögonringar och den nakna huden på näsan är svart. Även på öronen förekommer många svarta hår. Undersidan är täckt av ljusare till vitaktig päls.
Inget är känt om levnadssättet.
Це невеликий примат вагою 0.3 кг, 50-55 см в довжину. Очі оточені чорним хутром, яке утворює 3-4 мм кільця навколо очей. Інша частина хутра на голові червонувато-коричнева, за винятком тонкої смуги між очима, яка світлішого кольору. Спина червонувато-коричнева. Низ кремового кольору. Руки і ноги сіро-коричневі у більшості особин, але червонувато-коричнева в меншості. Ch. lavasoensis можна відрізнити від Cheirogaleus crossleyi за широкими вухами і меншою головою.
Ендемічним в трьох невеликих, ізольованих плямах лісу на південних схилах в горах Лавасоа в південній частині Мадагаскару. Менше 50 осіб, як вважають, існує. Його місце існування знаходиться в перехідній зоні між трьома екорегіонами: сухі колючі чагарники, вологий прибережний ліс і вологий ліс.
Це нічна тварина і проводить майже все своє життя на деревах, проживають під верхнім пологом лісу. Переходить в сплячий режим під час сухого періоду.
Cheirogaleus lavasoensis
Thiele, Razafimahatratra & Hapke, 2013
Cheirogaleus lavasoensis — вид крысиных лемуров. Описан в 2013 году.
Впервые особи Cheirogaleus lavasoensis были обнаружены в 2001 году, но из-за малого количества сравнительных данных из других частей острова, лемуры были отнесены к виду C. crossleyi. То что животные принадлежат к ещё не описанному виду было установлено с помощью анализа ДНК. Видовое название было дано в честь горного массива, близ которого были пойманы первые особи данного вида.
Ареал вида состоит из трех изолированных участков леса на южной оконечности Мадагаскара. Образ жизни — ночной. Во время зимы животные впадают в спячку в норах. Cheirogaleus lavasoensis достигают в длину 50—55 сантиметров и весят около 300 граммов[1]. От Cheirogaleus crossleyi они отличаются более вытянутой головой и широкими ушами. Глаза Cheirogaleus lavasoensis окружены резко очерченными темными кольцами шириной 3—4 миллиметра и пигментированной кожей, окраска которой распространяется на нос. Макушка и лоб красновато-коричневые, уши окрашены в темный цвет и покрыты черными волосами на внутренней и внешней стороне.
По мнению биологов, эти карликовые лемуры находятся на грани вымирания, их популяция оценивается всего в пять десятков особей.
Это заготовка статьи по приматологии. Вы можете помочь проекту, дополнив её. Cheirogaleus lavasoensis — вид крысиных лемуров. Описан в 2013 году.
라바소아난쟁이여우원숭이(Cheirogaleus lavasoensis)는 난쟁이여우원숭이의 일종이다. 작은 야행성 영장류로 마다가스카르 섬 남부 라바소아 산맥 남부 경사면 세 곳의 작은 고립된 지역에서 발견된다. 현존하는 개체수를 50마리 이하로 간주하고 있다. 서식지가 세 군데 생태지역(건조 가시 덤불 지역, 습윤 연안 지역 숲, 습윤 숲) 사이의 천이 지대에 있다. 2001년에 처음 수집되었어 잔털귀난쟁이여우원숭이의 아개체군으로 간주되었지만 2013년까지는 공식적으로 기재되지 않았다.[1]
