Smużka jednobarwna[2] (Sicista concolor) – gatunek gryzonia z rodziny skoczkowatych (Dipodidae), występujący w Azji Wschodniej i Południowej.
Gatunek opisał naukowo w 1892 r. E. Büchner, jako Sminthus concolor; później rodzaj Sminthus został uznany za synonim rodzaju Sicista. Miejsce typowe jest położone w prowincji Gansu w Chinach, na północnych stokach gór Xining. Potrzebne są dalsze badania nad doniesieniami o występowaniu w północno-wschodnich prowincjach Heilongjiang i Jilin, aby ustalić relację tych populacji ze stwierdzoną w tym rejonie smużką długoogonową (Sicista caudata)[4]. Wyróżnione podgatunki Sicista concolor flavus i S. c. leathemi zostały uznane za synonimy[3].
Smużka jednobarwna żyje w chińskich prowincjach Heilongjiang, Jilin, Sinciang, Qinghai, Gansu, Shaanxi, Syczuan i Junnan, oraz w Dżammu i Kaszmirze w północnych Indiach i Pakistanie[4]. Jest to gatunek górski, spotykany od wysokości 2100 do 4000 m n.p.m. Zamieszkuje zarośla piętra subalpejskiego i piętra alpejskiego w Himalajach, oraz wilgotne trawiaste zbocza gór i pola tarasowe[3].
Gryzoń ten prowadzi naziemny tryb życia, kopie nory, jest aktywny nocą. Żywi się owocami i nasionami. Wije kuliste gniazda z trawy, ukryte w szczelinach skalnych lub krzewach. Uważa się, że w ciągu roku samica rodzi jeden miot liczący od 3 do 6 młodych[3].
Smużka jednobarwna ma duży zasięg i nie są znane zagrożenia dla tego gatunku. Jest uznawana za gatunek najmniejszej troski. Indyjskie prawodawstwo uznaje ją za szkodnika[3].
Smużka jednobarwna (Sicista concolor) – gatunek gryzonia z rodziny skoczkowatych (Dipodidae), występujący w Azji Wschodniej i Południowej.
