Mycetina cruciata ye una especie de coleópteru de la familia Endomychidae.
Mycetina cruciata ye una especie de coleópteru de la familia Endomychidae.
Der Kreuzbinden-Pilzkäfer (Mycetina cruciata, ursprünglich als Chrysomela cruciata beschrieben) ist ein Käfer aus der Familie der Stäublingskäfer.
Kreuzbinden-Pilzkäfer werden 3,8 bis 4,5 Millimeter lang. Die Fühler und die Beine sind schwarz, während der Halsschild sowie die Flügeldecken von oranger bis roter Farbe sind. Den Namen verdankt der Käfer einer schwarzen Kreuzzeichnung auf den Flügeldecken (Abb. 1 rechts). Häufig ist der Querbalken des Kreuzes aufgelöst, der Käfer ist dann entlang der Naht schwarz und trägt auf jeder Flügeldecke einen schwarzen Fleck (übrige Abbildungen).
Die Fühler sind gegliedert, wobei das 9. Fühlerglied von konischer Form ist. Die beiden Endglieder haben die größte Breite. Bei den männlichen Käfern findet sich ein zusätzliches 6. Ventralsegment.
Auch andere Käfer weisen eine ähnliche Färbung und Kreuzzeichnung auf, dazu gehören aus der Familie der Baumschwammkäfer der Vierfleckige Baumschwammkäfer (Mycetophagus quadripustulatus), der allerdings einen rötlichen Kopf und rötliche Beine hat und Mycetophagus quadriguttatus, der ebenfalls rötliche Beine hat, dazu eine undeutlichere Zeichnung auf den Flügeldecken. Aus der Familie der Schwarzkäfer weist der Gelbbindige Schwarzkäfer (Diaperis boleti) eine schwarze Binde auf seinen gelben bis dunkel orangefarbenen Flügeldecken auf, ist aber deutlich größer. Beim Scharlachroten Stäublingskäfer (Endomychus coccineus) aus der gleichen Familie wie der Kreuzbinden-Pilzkäfer ist die schwarze Zeichnung in Punkt- und nicht in Kreuzform.
Die Larven ernähren sich ebenfalls von Pilzen. Sie sind von brauner Farbe. Der segmentierte Rücken weist lappenartige Auswüchse an den Rändern der Segmente auf. Von vorne nach hinten verläuft ein heller dorsalomedianer Strich.[1] Die Larven ähneln denjenigen des Stäublingskäfers Aphorista vittata,[2] der jedoch nur in den Vereinigten Staaten vorkommt.
Kreuzbinden-Pilzkäfer leben bevorzugt in hügeligen bis montanen Regionen bis 1350 Metern[3] Höhe. Ihr Verbreitungsgebiet erstreckt sich über Europa (außer im äußersten Norden) und den Kaukasus.
Man findet sie von April bis September meist auf Unterseiten von liegenden Laub- und Nadelhölzern, welche von Pilzmycelien durchzogen sind, dort oft gemeinsam mit dem Kahnkäfer Scaphidium quadrimaculatum. Zu den Pilzen, von denen sich Kreuzbinden-Pilzkäfer ernähren, gehören zum Beispiel die Reihige Tramete (Antrodia serialis), Zunderschwamm (Fomes fomentarius), der Rotrandige Baumschwamm (Fomitopsis pinicola), der Flache Lackporling (Ganoderma applanatum), der Gemeine Wurzelschwamm (Heterobasidion annosum), der Tannen-Feuerschwamm (Phellinus hartigii) und die Schmetterlings-Tramete (Trametes versicolor).[4]
Der Kreuzbinden-Pilzkäfer (Mycetina cruciata, ursprünglich als Chrysomela cruciata beschrieben) ist ein Käfer aus der Familie der Stäublingskäfer.
Mycetina cruciata is a species of beetle belonging to the family Endomychidae.[1]
It is native to Europe.[1]
Mycetina cruciata is a species of beetle belonging to the family Endomychidae.
It is native to Europe.
Mycetina cruciata es una especie de coleóptero de la familia Endomychidae.
Datos: Q1166079
Multimedia:
Mycetina cruciata es una especie de coleóptero de la familia Endomychidae.
Mycetina cruciata is een keversoort uit de familie zwamkevers (Endomychidae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1783 door Johann Gottlieb Schaller.[1]
Bronnen, noten en/of referenties
Niepokazek[1] (Mycetina cruciata) – gatunek chrząszcza z rodziny wygłodkowatych i podrodziny Lycoperdininae.
Gatunek ten opisany został po raz pierwszy w 1783 roku jako Chrysomela cruciata[2].
Chrząszcz o owalnym, lekko wypukłym ciele długości od 3,8 do 4,5 mm. Ubarwiony jest lśniąco, jaskrawo czerwono z czarnym wzorem na pokrywach, złożonym z dwóch plam na każdej pokrywie: podłużnej wzdłuż szwu i poprzecznej w połowie długości. Typowo plamy te łączą się ze sobą w kształt krzyża, ale u ab. celebra plamy poprzeczne są małe i oddzielone od przepaski podłużnej. Długość trzeciego członu czułków nie przekracza dwukrotności długości członu poprzedniego. Przedplecze jest krótkie, znacznie szersze niż długie, z głęboką bruzdą u nasady i wyraźnymi bruzdami po bokach, o silnie wystających kątach przednich, na szeroko wykrojonej przedniej krawędzi zaopatrzone w błonę strydulacyjną. Powierzchnia tarczki jest gładka. Pokrywy są jajowate z dobrze rozwiniętymi guzami barkowymi, nieowłosione, skąpo i delikatnie punktowane. Szerokie przedpiersie ma tylny wyrostek sięgający za panewki przednich bioder. Dymorfizm płciowy silnie zaznacza się w budowie odnóży środkowej i tylnej pary. U samca ich golenie mają wierzchołki zagięte dośrodkowo, a te tylnej pary ponadto wcięcia na krawędziach wewnętrznych[3].
Owad mykofagiczny[3]. Bytuje w wilgotnych miejscach pod zagrzybiałą korą i w butwiejącym drewnie pniaków i pni drzew liściastych i iglastych (szczególnie świerków i sosen) oraz w grzybach nadrzewnych[3][1][4]. Spotykany jest rzadko i sporadycznie[4].
Gatunek palearktyczny. W Europie znany z Białorusi, Belgii, Bośni i Hercegowiny, Bułgarii, Chorwacji, Czarnogóry, Czech, Danii, Estonii, Finlandii, Francji, Grecji, Hiszpanii, Holandii, Liechtensteinu, Litwy, Luksemburgu, Łotwy, Mołdawii, Niemiec, Norwegii, Polski, Rumunii, Serbii, Słowacji, Słowenii, Szwecji, Szwajcarii, Ukrainy, Węgier i Włoch[2]. Poza Europą znany z Kaukazu[3][4]. Na północ sięga południa Fennoskandii i Karelii, a na zachód do Pirenejów[4]. W Polsce znany głównie z pogórzy, ale prawdopodobnie występuje w całym kraju[3][4].
Niepokazek (Mycetina cruciata) – gatunek chrząszcza z rodziny wygłodkowatych i podrodziny Lycoperdininae.
Gatunek ten opisany został po raz pierwszy w 1783 roku jako Chrysomela cruciata.
Chrząszcz o owalnym, lekko wypukłym ciele długości od 3,8 do 4,5 mm. Ubarwiony jest lśniąco, jaskrawo czerwono z czarnym wzorem na pokrywach, złożonym z dwóch plam na każdej pokrywie: podłużnej wzdłuż szwu i poprzecznej w połowie długości. Typowo plamy te łączą się ze sobą w kształt krzyża, ale u ab. celebra plamy poprzeczne są małe i oddzielone od przepaski podłużnej. Długość trzeciego członu czułków nie przekracza dwukrotności długości członu poprzedniego. Przedplecze jest krótkie, znacznie szersze niż długie, z głęboką bruzdą u nasady i wyraźnymi bruzdami po bokach, o silnie wystających kątach przednich, na szeroko wykrojonej przedniej krawędzi zaopatrzone w błonę strydulacyjną. Powierzchnia tarczki jest gładka. Pokrywy są jajowate z dobrze rozwiniętymi guzami barkowymi, nieowłosione, skąpo i delikatnie punktowane. Szerokie przedpiersie ma tylny wyrostek sięgający za panewki przednich bioder. Dymorfizm płciowy silnie zaznacza się w budowie odnóży środkowej i tylnej pary. U samca ich golenie mają wierzchołki zagięte dośrodkowo, a te tylnej pary ponadto wcięcia na krawędziach wewnętrznych.
Owad mykofagiczny. Bytuje w wilgotnych miejscach pod zagrzybiałą korą i w butwiejącym drewnie pniaków i pni drzew liściastych i iglastych (szczególnie świerków i sosen) oraz w grzybach nadrzewnych. Spotykany jest rzadko i sporadycznie.
Gatunek palearktyczny. W Europie znany z Białorusi, Belgii, Bośni i Hercegowiny, Bułgarii, Chorwacji, Czarnogóry, Czech, Danii, Estonii, Finlandii, Francji, Grecji, Hiszpanii, Holandii, Liechtensteinu, Litwy, Luksemburgu, Łotwy, Mołdawii, Niemiec, Norwegii, Polski, Rumunii, Serbii, Słowacji, Słowenii, Szwecji, Szwajcarii, Ukrainy, Węgier i Włoch. Poza Europą znany z Kaukazu. Na północ sięga południa Fennoskandii i Karelii, a na zachód do Pirenejów. W Polsce znany głównie z pogórzy, ale prawdopodobnie występuje w całym kraju.
Mycetina cruciata là một loài bọ cánh cứng trong họ Endomychidae. Loài này được Johann Gottlieb Schaller miêu tả khoa học năm 1783.[1]
Bài viết liên quan đến họ bọ cánh cứng Endomychidae này vẫn còn sơ khai. Bạn có thể giúp Wikipedia bằng cách mở rộng nội dung để bài được hoàn chỉnh hơn. Mycetina cruciata là một loài bọ cánh cứng trong họ Endomychidae. Loài này được Johann Gottlieb Schaller miêu tả khoa học năm 1783.
