Leopardus pardalis has multiple common names throughout its range, including "gato maracaja" in Brazil and Paraguay, "gato onza" in Argentina, Bolivia, and Peru, and "manigordo" in Costa Rica, Nicaragua, Panama, and Venezuela.
Leopardus pardalis has keen senses of smell and vision. It uses its sense of smell to locate, track, and approach prey as well as to determine territorial boundaries. They have acute binocular vision that is well-developed for hunting at night. Leopardus pardalis communicates with conspecifics using chemical signals to demarcate territorial boundaries and vocalizations (e.g., mews and yowls) to attract and communicate with potential mates.
Communication Channels: tactile ; acoustic ; chemical
Other Communication Modes: pheromones ; scent marks
Perception Channels: visual ; tactile ; acoustic ; chemical
Due to their abundance and broad distribution, ocelots are list as a species of "least concern" according to the IUCN Red List of Threatened Species. Major threats to their persistence include habitat loss and fragmentation, illegal trade as pets and pelts, and retaliatory killings by poultry farmers. Despite this, ocelots have made a strong recovery and it was estimated that there were between 1.5 and 3 million ocelots living in 1996.
Due to their popularity in Western fur trade, ocelots were nearly extinct by the mid 1980's. Concern over their potential extinction contributed to the formation of the 1975 Convention on International Trade in Endangered Species of Wild Fauna and Flora (CITES). The selling of ocelot fur significantly decreased in the 1980's and is no longer considered a threat to their survival.
Once found as far east as Louisiana and Arkansas and now found only in southernmost Texas, Leopardus pardalis albescens is the only subspecies that is classified as endangered. This subspecies' declining numbers are likely the result of habitat loss, which is forcing individuals to have larger home ranges in order to support their daily prey requirements. However, larger home ranges may decrease mating opportunities.
US Federal List: endangered
CITES: appendix i
State of Michigan List: no special status
IUCN Red List of Threatened Species: least concern
In regions where natural prey abundances have been significantly reduced, ocelots may kill and eat domestic fowl.
From the early 1960's to the mid 1980's, there was high demand for spotted-cat furs in Western society. During this time, a coat made of ocelot fur could sell for $40,000 (U.S.) in western Germany. Ocelots were also popular as exotic pets, costing as much as $800 per individual. After the 1975 Convention on International Trade in Endangered Species of Wild Fauna and Flora (CITES), the international trade of ocelots and their by-products (e.g., fur) became illegal in most countries. However, one can still buy such items at the Managua International Airport in Nicaragua or illegally on the black market.
Ocelots may be beneficial to humans by controlling rodent populations that could be considered agricultural pests.
Positive Impacts: pet trade ; body parts are source of valuable material; controls pest population
Ocelots significantly impact their environment as predators. Although they feed primarily on terrestrial vertebrates, ocelots are opportunistic hunters and prey upon many types of animals. Occasionally, they serve as prey for larger carnivores (e.g., jaguar, Panthera onca) and are host to numerous parasites.
Commensal/Parasitic Species:
Ocelots are highly skilled hunters, tracking prey by odor trails, and have an average of 0.9 prey captures per kilometer traveled. Once a prey item is captured, they eat at the kill site and cover the remains when they are finished. Similar to other felids, ocelots are well-adapted to their carnivorous diet, shearing ingested tissue from carcasses with their carnassials, while depending on strong digestive enzymes to help break down ingested proteins.
The diet of ocelots consists of 65 to 66% small rodents, 12 to 18% reptiles, 6 to 10% medium-sized mammals, 4 to 11% birds, and 2 to 7% crustaceans and fish. Their primary prey consists of nocturnal species, including cane mice (Zygodontomys), spiny rats (Echimyidae), common agoutis (Dasyprocta), opossums (Didelphimorphia), and armadillos (Cingulata). Although most prey weighs less than 1 to 3% of their body weight, ocelots also take larger prey, including lesser anteaters (Tamandua tetradactyla), red brocket deer Mazama americana, squirrel monkeys (Saimiri sciureus), and land tortoises (Testudinidae).
Animal Foods: birds; mammals; reptiles; fish; mollusks; aquatic crustaceans
Primary Diet: carnivore (Eats terrestrial vertebrates)
Ocelots are most populous in Central America but can be found in all countries between southeastern United States (Texas, Arizona) and northern Argentina. They are found in higher density clusters in northern Central America, northwestern South America, northeastern South America, and central southern South America.
Biogeographic Regions: neotropical (Native )
Ocelots are found in a variety of habitats, including tropical forests, savannah grasslands, mangrove forests and marshes, and thorn scrub regions. They generally live at elevations below 1,200 m, but have been sighted at 3,800 m as well. Their primary habitat requirement is dense vegetative cover. Ocelots are found in open areas only when it's cloudy or at night when there is a new moon.
Range elevation: <1200 to 3800 m.
Habitat Regions: tropical
Terrestrial Biomes: savanna or grassland ; chaparral ; forest ; rainforest ; scrub forest
Wetlands: marsh
In the wild, ocelots live between 7 and 10 years. The oldest known captive ocelot lived to be 21.5 years old in the Phoenix Zoo.
Range lifespan
Status: wild: 7 to 10 years.
Range lifespan
Status: captivity: 21.5 (high) years.
Average lifespan
Status: captivity: 20.3 years.
Ocelots are the largest member of the genus Leopardus. They weigh between 8.5 and 16 kg, are between 65 and 97 cm long, and males are considerably larger than females. Their pelage is shorter and less soft and thick than their close relative, the margay (Leopardus wiedii). Their ventral pelage is white and their dorsal pelage ranges from off-white to tawny-yellow to reddish-gray. Pelage coloration varies with habitat, as ocelots from arid scrub regions have grayer coats than those found in tropical forests. Entirely black individuals have been seen but are rare. Usually, ocelots have dark streaks, blotches, or rosettes arranged in small clusters around dark-colored areas that tend to run in parallel, horizontal chains. Rosettes and blotches are bordered with black and have a lighter-colored center. Ocelots have two black stripes on their cheeks, black ears with a central yellow spot, and one or two black transverse bars on the insides of the legs. Facial patterns are very distinct, permitting easy recognition of individuals. Their long tail is typically ringed, but may only be marked with dark bars on the dorsal surface. Relative to body-size, they have large paws, which is why their Spanish name is "manigordo", meaning big feet. Additionally, their fore paws are broader than their hind paws. Like other members of the suborder Feliformia, ocelots lack a third molar, have an absent or reduced postglenoid foramen at the base of the skulls, and an anterior palatine canal that passes through the maxilla. They have a concave muzzle and the dental formula is 3/3, 1/1, 3/2, 1/1 for a total of 30 teeth. Their basal metabolic rate is approximately 0.298 cm^3 oxygen/hour.
Range mass: 8.5 to 16 kg.
Range length: 65 to 97 cm.
Average basal metabolic rate: .298 cm3.O2/g/hr.
Other Physical Features: endothermic ; homoiothermic; bilateral symmetry
Sexual Dimorphism: male larger
Average basal metabolic rate: 17.368 W.
Although predators themselves, ocelots occasionally become the prey of harpy eagles (Harpia harpyja), pumas (Puma concolor), jaguars (Panthera onca), and anacondas (Eunectes murinus). Many of the characteristics that make them great predators may be useful as antipredator defense mechanisms (e.g., camouflage, keen senses, etc.).
Known Predators:
Anti-predator Adaptations: cryptic
Ocelots are solitary and polygynous, with a single male home range overlapping those of several females. During estrus, females attract potential mates by making loud yowls, similar to those made by domestic cats (Felis catus). After mating pairs are formed, ocelots copulate between 5 and 10 times daily. The likelihood of conception per estrus, which lasts approximately 5 days, is 0.6.
Mating System: polygynous
Ocelots are year-round breeders in the tropics, but autumn and winter birthing peaks reportedly occur in the northern parts of their range (e.g., Mexico and Texas). Estrus lasts 4.63 days on average, and their estrus cycle lasts 25.11 days on average. Once pregnant, females create a den in thick brush where parturition occurs. Gestation lasts 79 to 85 days, and litter sizes range from 1 to 3 kittens, with an average of 1.63 kittens/litter. Young weigh between 200 and 340 g at birth. Females are thought to have 1 litter every 2 years.
Ocelots are weaned by 6 weeks old and reach adult size at about 8 to 10 months old. Females reach sexual maturity at 18 to 22 months old and may breed until they are 13 years old. Males may become sexually mature as early as 15 months; however, spermatogenesis typically begins around 30 months. Evidence suggests that sexual maturation in males is related to territory acquisition.
Breeding interval: Ocelots typically have one to two young every two years.
Range number of offspring: 1 to 3.
Average number of offspring: 1.63.
Range gestation period: 79 to 85 days.
Average weaning age: 6 weeks.
Average time to independence: 12 months.
Range age at sexual or reproductive maturity (female): 18 to 22 months.
Range age at sexual or reproductive maturity (male): 15 (low) months.
Average age at sexual or reproductive maturity (male): 30 months.
Key Reproductive Features: iteroparous ; year-round breeding ; gonochoric/gonochoristic/dioecious (sexes separate); sexual ; viviparous
Average birth mass: 255.5 g.
Average number of offspring: 2.
Females alone provide parental care to their young. Juvenile ocelots are weaned by 6 weeks old and begin to observe their mother during hunts a few months after birth. They are independent at approximately 1 year, but may be tolerated in their mother's home range until about 2 years old. After dispersing, juveniles must find their own territories.
Parental Investment: altricial ; female parental care ; pre-weaning/fledging (Provisioning: Female, Protecting: Female); pre-independence (Provisioning: Female, Protecting: Female)
Report on a study assessing demography of ocelots on Barro Colorado Island, with scientists hypothesizing as to the causes of these unsually high numbers.
Oselot (lat. Leopardus pardalis) - pələng pişikləri cinsinə aid heyvan növü.
Oselotun başdan quyruğa qədər bədəninin uzunluğu 100–140 sm, hündürlüyü 50 sm-ə qədər, kütləsi 10-16 kq olur.
Oselot (lat. Leopardus pardalis) - pələng pişikləri cinsinə aid heyvan növü.
Oselotun başdan quyruğa qədər bədəninin uzunluğu 100–140 sm, hündürlüyü 50 sm-ə qədər, kütləsi 10-16 kq olur.
An oselot (diwar ar ger nahouatlek ocelotl), pe Leopardus pardalis (e latin), anvet ivez loupard livet, a zo ur c'hazh gouez eus kreiz ha Suamerika. Betek kreisteiz Texas ha Trinidad e oa bet gwelet. Gallout a ra muzuliañ 100 cm ha kaout ul lost a 45 cm. Pouezañ a ra etre 10 ha 15 kg. Heñvel a-walc'h eo ouzh an onsila hag ar margay a vev en hevelep rannvro met brasoc'h eo.
Meura anv zo dezhañ hervez ar broioù: manigordo (en Costa Rica ha Panamá), cunaguaro (en Venezuela), tigrillo (en Colombia, Mec'hiko, Ecuador, El Salvador ha Perou), jaguatirica (en Brazil), jaguarete´i pe mbarakaja (en guaraní jaguarete pe kazh) (en Paraguay), ha gato onza en Arc'hantina.
Tiriad an oselot Un aneval-noz eo ha stag-kenañ ouzh e dachennad. Betek ar marv e stourmo da zifenn e dachenn. Evel hogozik an holl gizhier e vev e-unanik, war-bouez e-pad an amzer-ouennañ. E-pad an deiz e c'hell rannañ ul lec'h-ehan gant un oselot eus an hevelep reizh. E-pad an amzer-ouennañ (en diskaramzer ar peurliesañ) e klask ar barez ur c'hev pe ur wezenn gleuz ma c'han etre daou ha pevar c'holen. Krediñ a reer e pad an dougen betek 70 devezh.
Daoust ma c'hell an oselot pignat mat-tre e hemolc'h war an douar ar peurliesañ. Debriñ a ra marmouzien, skrignerien, naered, kroc'heneged, pesked hag evned. Gallout a ra tapout ivez anevaled-ti bihan evel ar moc'h bihan pe an evned-porzh. Preizhoù bihanoc'h egetañ a blij dezhañ muioc'h ha gant e c'hwesha eo e kav anezho ar peurliesañ zoken m'en deus ur gweled-noz eus ar c'hentañ.
Blevad an oselot a zo heñvel ouzh hini ar jagoar hag evitañ e vez hemolc'het. Daoust ma ne riskl ket da vont da get amañ en arvar e darnioù 'zo eus e diriad. War stagaden I ar CITES eo meneget.
An oselot (diwar ar ger nahouatlek ocelotl), pe Leopardus pardalis (e latin), anvet ivez loupard livet, a zo ur c'hazh gouez eus kreiz ha Suamerika. Betek kreisteiz Texas ha Trinidad e oa bet gwelet. Gallout a ra muzuliañ 100 cm ha kaout ul lost a 45 cm. Pouezañ a ra etre 10 ha 15 kg. Heñvel a-walc'h eo ouzh an onsila hag ar margay a vev en hevelep rannvro met brasoc'h eo.
L'ocelot (Leopardus pardalis, abans Felis pardalis) és una espècie de fèlid carnívor que es troba a Amèrica distribuït en nombroses subespècies.
El nom ocelot prové de la paraula nàhuatl ōcēlōtl, la qual es fa servir generalment per referir-se al jaguar (Panthera onca) més que per l'ocelot.[1][2][3]
El gènere Leopardus, al qual pertany l'ocelot, està format per 9 espècies similars a l'ocelot, com són el gat de Geoffroy i el gat margay, les quals són també endèmiques de Sud-amèrica i Centreamèrica.
L'ocelot té una mida que varia entre els 68 i 100 centímetres de longitud, més una cua que varia entre 26 i 45 centímetres. El seu pes oscil·la generalment entre 8 i 10 quilograms, tot i que s'han registrat individus més pesats,[4][5] fet que fa que sigui l'espècie més gran del gènere Leopardus. Té un pelatge suau, unes orelles arrodonides, i uns peus de les potes davanteres relativament grans. Malgrat les similituds amb el gat tigrat i el gat margay, els quals viuen a les mateixes regions, l'ocelot és més gran. A més, és el felí amb la temperatura del cos més baixa en repòs.
El patró del pelatge de l'ocelot és relativament variable, poden ser de qualsevol tonalitat entre el color crema i el marró vermellós, o de vegades gris, amb taques negres. En molts individus, algunes de les taques, especialment les de l'esquena, es barregen formant ratlles irregulars. El pèl és curt i més pàl·lid o blanc al ventre. També té una taca blanca anomenada ocel, a la part posterior de les orelles, dues línies negres a banda i banda del musell, i bandes negres a la cua.[6]
L'ocelot es troba distribuït per Sud-amèrica i el Centreamèrica i a Mèxic, encara que se l'ha vist a Texas i a Trinidad, al Carib.[7] Els països on viu són: Argentina, Belize, Bolívia, Brasil, Colòmbia, Costa Rica, l'Equador, El Salvador, Guatemala, Guyana, Hondures, Mèxic, Panamà, Paraguai, Perú, Nicaragua, Surinam, Estats Units i Veneçuela. És probable que estigui extint a Uruguai.[8]
Una vegada l'ocelot va viure als matollars de garriga d'estats nord-americans del golf de Mèxic, com Texas, Arizona, Louisiana i Arkansas.[9] Als Estats Units, actualment només viu en petites àrees del sud de Texas i molt rarament a Arizona. El 7 de novembre de 2009, es va fotografiar un ocelot a les muntanyes del comtat de Cochise, a Arizona, fet que representa la primera prova verificable de la presència d'aquest felí a l'estat.[10] El febrer de 2011, l'Arizona Game and Fish Department va confirmar que s'havia vist un altre ocelot a les muntanyes Huachuca, al sud d'Arizona.[11]
Malgrat tot, la presència contínua de l'ocelot als Estats Units és qüestionable, com a resultat principalment de la introducció de gossos, dels trets dels ramaders, de la pèrdua d'hàbitat i de la introducció de les carreteres. Els joves ocelots mascles són freqüentment morts per cotxes, mentre es desplacen en la seva recerca d'un territori.
Els ocelots només viuen en zones amb cobertura de vegetació relativament densa, encara que ocasionalment poden caçar de nit a zones més obertes. Es troben en boscos tropicals, boscos espinosos, manglars i sabanes, en alçades fins als 1200 metres.[5]
L'ocelot és una espècie principalment nocturna i molt territorial, fins al punt de lluitar amb ferocitat, de vegades fins a la mort, durant les disputes territorials.
Marca el seu territori amb orina especialment aspre. Com la majoria dels felins és solitari, trobant-se generalment només per aparellar-se. No obstant això, durant el dia descansa als arbres o enmig de fullatge dens, i de tant en tant pot compartir el seu lloc amb un altre individu del mateix sexe. Els mascles ocupen territoris que abasten entre 3,5 i 46 km2, mentre que les femelles ocupen territoris més petits que no se superposen, que ocupen una superfície entre 0,8 i 15 km2. Els territoris són marcats ruixant orina i deixant fems en llocs prominents, que de vegades esdevenen latrines.[5]
L'ocelot caça en un territori que arriba als 18 km2, capturant principalment petits mamífers (cérvols i diferents rosegadors), rèptils i amfibis (llangardaixos, tortugues i granotes), crancs, ocells i peixos.[6] Gairebé la majora de les seves preses són molt més petites que el mateix ocelot, sent els rosegadors, els conills i els opòssums la major part de la seva dieta.[5] Alguns estudis suggereixen que segueix i troba les preses a través de l'olor als camins, encara que també té una molt bona visió, fins i tot nocturna.
L'ocelot s'aparella generalment un cop per any, encara que la femella es pot aparellar de nou poc després de donar a llum. L'aparellament pot tenir lloc en qualsevol moment de l'any. El cicle estral té una durada que varia entre 7 i 10 dies. Després de l'aparellament, la femella cerca un cau en una cova, una escletxa a la roca, un forat d'un arbre o entre matolls densos (preferiblement espinosos). El període de gestació té una durada que va dels 79 als 82 dies, després dels quals la femella sol donar a llum només un gatet, el qual neix amb els ulls tancats i un pelatge prim. Les ventrades formades per dos o tres gatets també es poden produir, encara que són menys freqüents. El reduït nombre de cries d'una ventrada i el relativament infreqüent aparellament, fan que l'ocelot sigui particularment vulnerable a la pèrdua de població.[5]
En comparació amb altres felins, els gatets d'ocelot creixen amb força lentitud. El pes de les cries en néixer es troba al voltant dels 250 grams. Entre el quinzè i divuitè dia obren els ulls, i comencen a sortir del cau als tres mesos, encara que segueixen amb la mare fins als dos anys, moment en el qual se'n separen per establir-se en el seu propi territori. Els ocelots viuen fins a 20 anys en captivitat.[5]
Com molts felins salvatges, ocasionalment es fan servir com a animals de companyia. Salvador Dalí viatjava freqüentment amb Babou, el seu ocelot,[12] fins i tot a bord del transatlàntic de luxe SS France.[13] El músic de Gram Parsons tingué un ocelot com a animal de companyia a la part posterior de l'àrea de la piscina de la llar familiar a Winter Haven, Florida, on va viure durant la seva adolescència, a mitjan dècada de 1960.[14]
El poble Mochica de l'antic Perú adorava els animals i sovint representava l'ocelot en el seu art.[15]
L'ocelot té un aspecte similar al del gat domèstic. El seu pelatge és semblant al de la pantera nebulosa o el jaguar i per això fa un temps fou considerat especialment valuós. Com a resultat, centenars de milers d'ocelots foren morts per a obtenir-ne la pell i per tant fou classificat com a espècie amenaçada entre 1972 i 1996, si bé el 2008 ha estat classificada com en "risc mínim" dins la Llista Vermella de la UICN.
Actualment hi ha unes 10 espècies reconegudes:[16]
L'ocelot (Leopardus pardalis, abans Felis pardalis) és una espècie de fèlid carnívor que es troba a Amèrica distribuït en nombroses subespècies.
Rhywogaeth o gath sy'n byw yn Ne America a Chanolbarth America, gan gynnwys ynysoedd Trinidad a Margarita, yw'r oselot (lluosog: oselotiaid;[2] Leopardus pardalis).
Rhywogaeth o gath sy'n byw yn Ne America a Chanolbarth America, gan gynnwys ynysoedd Trinidad a Margarita, yw'r oselot (lluosog: oselotiaid; Leopardus pardalis).
Ocelot velký (Leopardus pardalis) je malá kočkovitá šelma. Obývá tropickou a subtropickou Ameriku. Vyznačuje se výrazně zbarvenou žluto-rezavou srstí s množstvím tmavých skvrn, rozet a pruhů. Celkově je poměrně silně stavěn a má relativně krátký ocas. Dosahuje celkové délky 0,9 až 1,5 metru a hmotnosti 6 až 20 kg. Dobře šplhá a ve dne někdy odpočívá ve větvích stromů, nicméně obecně jde o zemního tvora. Umí velmi dobře plavat. Jeho potravu tvoří různí menší a středně velcí živočichové, především hlodavci, vačice, králíci, ptáci, plazi a ryby. Dokáže zabít i opice, pásovce, lenochody či kapybary.
Jeho kůže byla dříve považována za zvlášť cennou. V důsledku toho byly zabity stovky tisíc ocelotů, což způsobilo výrazný pokles počtu jedinců. Ocelot byl Mezinárodním svazem ochrany přírody veden jako zranitelný od roku 1972 do roku 1996, nicméně nyní (2017) je veden jako málo dotčený.
Název ocelota pochází z aztéckého jazyka nahuatl, kde má toto slovo podobu ocēlōtl (vyslovuje se oːˈseːloːt͡ɬ (IPA)), ale znamená v překladu jaguár. Skutečný ocelot má v nahuatlu jméno tlālocēlōtl, což znamená „zemní jaguár“.[2] Další možný původ jména je z latinského cellatus, což může znamenat „značený skvrnami ve tvaru očí“.[3]
Ocelot má krátkou, hustou, skoro sametovou srst. Rozlišujícím znakem jsou skvrny uspořádané v řetězcích na těle.
Zbarvení a kresba je podobná jako u kočky margay. Základní zbarvení je žlutohnědé. Skvrny jsou hnědé (intenzita hnědé se směrem od středu k okrajům snižuje). Směrem k břichu skvrnitost a intenzita základního zbarvení ustupují. Od očí přes temeno hlavy prochází černý pruh. Okraje ušních boltců jsou černé. Na zadní straně boltců je bílá skvrna. Konec ocasu je výrazně černě pruhovaný. V křovinatých územích je barva srsti tmavší až šedá.
Ocelot je nejrozšířenější malou kočkou Ameriky. Žije na většině území pevninské Střední a velké části Jižní Ameriky. Svými severními okraji zasahuje oblast rozšíření i do Severní Ameriky. Na jihu se jeho území táhne až do jižní Brazílie, severní Argentiny a Uruguaye, na severu až po jih USA do států Texas a Arizona. Jediný stát Jižní Ameriky, kde se nevyskytuje, je Chile. Svou domovinu má i na ostrovech Trinidad a Tobago.[4]
Obývá travnaté kraje, bažiny, křovinaté a lesnaté území, tropické a subtropické lesy.
Ocelot je výhradně masožravec. Na lov se vydává sám v noci.
Loví malé hlodavce, ptáky, ještěrky, ryby, netopýry, ale i větší zvířata (opice, želvy, mladé jeleny, pásovce, mravenečníky).
Březost trvá 79–85 dní. K páření dochází na podzim (říjen–listopad). Samice se rozmnožují od stáří 18 až 22 měsíců, samci od stáří dvou let. Rodí průměrně tři mláďata, ta se osamostatňují přibližně v roce a půl. Oceloti se dožívají v zajetí až 20 let, v přírodě to je podstatně méně – okolo 15 let.
Obrázky, zvuky či videa k tématu ocelot velký ve Wikimedia Commons
Tento článek není dostatečně ozdrojován a může tedy obsahovat informace, které je třeba ověřit.Ocelot velký (Leopardus pardalis) je malá kočkovitá šelma. Obývá tropickou a subtropickou Ameriku. Vyznačuje se výrazně zbarvenou žluto-rezavou srstí s množstvím tmavých skvrn, rozet a pruhů. Celkově je poměrně silně stavěn a má relativně krátký ocas. Dosahuje celkové délky 0,9 až 1,5 metru a hmotnosti 6 až 20 kg. Dobře šplhá a ve dne někdy odpočívá ve větvích stromů, nicméně obecně jde o zemního tvora. Umí velmi dobře plavat. Jeho potravu tvoří různí menší a středně velcí živočichové, především hlodavci, vačice, králíci, ptáci, plazi a ryby. Dokáže zabít i opice, pásovce, lenochody či kapybary.
Jeho kůže byla dříve považována za zvlášť cennou. V důsledku toho byly zabity stovky tisíc ocelotů, což způsobilo výrazný pokles počtu jedinců. Ocelot byl Mezinárodním svazem ochrany přírody veden jako zranitelný od roku 1972 do roku 1996, nicméně nyní (2017) je veden jako málo dotčený.
Ozelot (latin: Leopardus pardalis) er et kattedyr udbredt i Syd- og Mellemamerika samt Mexico, men er blevet set så langt mod nord som Texas, USA. Den kan blive op til 100 cm lang med en 45 cm lang hale og vejer 10-15 kg. Selvom den ligner oncilla og margay, der begge lever i samme region, er ozelotten større. Navnet kommer fra "ocelotl" i det indianske sprog Nahuatl.
Chinchay,[1] Yantana icha Atalla puma (Leopardus pardalis) nisqaqa huk aycha mikhuq, aycha uquq ñuñuq uywam, Awya Yalapi kawsaq.
Wikispecies nisqaqa qillqasqa p'anqayuqmi kay hawa: Chinchay
Chinchay, Yantana icha Atalla puma (Leopardus pardalis) nisqaqa huk aycha mikhuq, aycha uquq ñuñuq uywam, Awya Yalapi kawsaq.
Leopardus pardalis sī seng-oa̍h tī Tiong-lâm Bí-chiu ê chi̍t chióng iá-seng niau-kho tōng-bu̍t.
Ang Leopardus pardalis ((English: ocelot, Tagalog: aselot, PPA: /ˈɒsəlɒt/) ay isang pusang ligaw na makatutubo sa timog-kanlurang Estados Unidos, Mexico, Central, at South America. Ito ay nilista sa Least Concern ng IUCN Red List na ang populasayon ng mga ito ay mahigit 40,000 mga indibidweal at ito ay matatag.
Leopardus pardalis es un taxon.
Leopardus pardalis sī seng-oa̍h tī Tiong-lâm Bí-chiu ê chi̍t chióng iá-seng niau-kho tōng-bu̍t.
Ang Leopardus pardalis ((English: ocelot, Tagalog: aselot, PPA: /ˈɒsəlɒt/) ay isang pusang ligaw na makatutubo sa timog-kanlurang Estados Unidos, Mexico, Central, at South America. Ito ay nilista sa Least Concern ng IUCN Red List na ang populasayon ng mga ito ay mahigit 40,000 mga indibidweal at ito ay matatag.
Ocelot (/ ɒsəlɒt /; Leopardus pardalis) ya iku salah sawijining jinis karnivora kang kaya kucing. Dawane 70–90 cm. Dhuwure kira-kira 6 kaki (2 mèter). Duwe jeneng ilmiyah Leopardus Pardalis. Habitate ana ing Amérika Lor, Amérika Tengah, Amérika Kidul, lan Mexico. Ocelot uga diarani macan tutul cilik.
Ocelot iku meh mirib karo kucing dhomestik. Wulune kaya Jaguar lan tau dianggep kéwan sing berharga banget. Kamangka, biyèn akèh ocelot kang dipateni kanggo dijupuk wulune. Kucing iki diklompokake ing spésies terancam cures saka taun 1972 nganti tekan taun 1996. Saiki, ocelot dianggep kéwan sing mrihatinake déning 2008 Pratélan Merah IUCN.
The ocelot (/ˈɒsəlɒt/; Leopardus pardalis), an aa kent as the dwarf leopard, is a wild cat distributit extensively ower Sooth Americae includin the islands o Trinidad an Margarita, Central Americae, an Mexico. It haes been reportit as far north as Texas.[4][5] North o Mexico, it is foond regularly anly in the extreme soothren pairt o Texas,[6] altho thare are rare sichtins in soothren Arizona.[7]
The ocelot is similar in appearance tae a domestic cat. Its fur resembles that o a cloodit leopard or jaguar an wis ance regardit as particularly valuable. As a result, hundreds o thoosands o ocelots wur ance killed for thair fur. The feline wis classified a "vulnerable" endangered species frae 1972 till 1996, an is nou ratit "least concern" bi the 2008 IUCN Reid Leet.
The ocelot (/ˈɒsəlɒt/; Leopardus pardalis), an aa kent as the dwarf leopard, is a wild cat distributit extensively ower Sooth Americae includin the islands o Trinidad an Margarita, Central Americae, an Mexico. It haes been reportit as far north as Texas. North o Mexico, it is foond regularly anly in the extreme soothren pairt o Texas, altho thare are rare sichtins in soothren Arizona.
The ocelot is similar in appearance tae a domestic cat. Its fur resembles that o a cloodit leopard or jaguar an wis ance regardit as particularly valuable. As a result, hundreds o thoosands o ocelots wur ance killed for thair fur. The feline wis classified a "vulnerable" endangered species frae 1972 till 1996, an is nou ratit "least concern" bi the 2008 IUCN Reid Leet.
Oceloto (Leopardus pardalis) esas mikra noktala e foresta karnivora felini qua vivas en Sud-Amerika e centrala Amerika til Texas.
Ozelot anku parsê piçûk (Leopardus pardalis, bi latînî "leopardê biçûk"), ji famîleya pisîkan e û li Amrîkaya Başûr û Navîn dijî. Navê "ozelot" ji peyva ocelotl a zimanê nahuatl tê. Ev pisîka kovî kêm-zêde 10-15 kg tê, dirêjiya wê (tê de teriya wê jî ye) 1,5 m ye.
Ozelot anku parsê piçûk (Leopardus pardalis, bi latînî "leopardê biçûk"), ji famîleya pisîkan e û li Amrîkaya Başûr û Navîn dijî. Navê "ozelot" ji peyva ocelotl a zimanê nahuatl tê. Ev pisîka kovî kêm-zêde 10-15 kg tê, dirêjiya wê (tê de teriya wê jî ye) 1,5 m ye.
Tlālocēlōtl, tlahcoocēlōtl [1] [2] [3][4] ocēlōton īhuān ocēlōtl (Latintlahtolcopa Leopardus pardalis ahnōzo Felis pardalis) in yōlcatl.
Tlālocēlōtl, tlahcoocēlōtl ocēlōton īhuān ocēlōtl (Latintlahtolcopa Leopardus pardalis ahnōzo Felis pardalis) in yōlcatl.
Ο Οσελότος είναι σαρκοφάγο θηλαστικό της οικογενείας των αιλουριδών. Ανήκει στην υποοικογένεια των αιλουρινών και εντάσσεται ανάμεσα στα μέλη μιας «ομάδας» που απαρτίζουν τις αποκαλούμενες αγριόγατες, η οποία περιλαμβάνει διάφορα γένη. Το είδος έχει την επιστημονική ονομασία Leopardus pardalis, απαντά αποκλειστικά στην Αμερική και περιλαμβάνει 10 υποείδη.[2][3]
Ο οσελότος ανήκει στις μικρές προς μέσου μεγέθους αγριόγατες, με διαστάσεις περίπου όσο μιας οικιακής γάτας και απαντάται στην αμερικανική ήπειρο. Διαθέτει από τα ωραιότερα τριχώματα στην κατηγορία των αιλουροειδών και, κάποτε, η γούνα του υπήρξε πολύτιμη, με αποτέλεσμα χιλιάδες άτομα να έχουν εξοντωθεί και να κινδυνεύσουν άμεσα οι πληθυσμοί του. Παρά την ευρεία εξάπλωση που εμφανίζει, η τάση των πληθυσμών του παραμένει καθοδική (βλ. Κατάσταση πληθυσμού)[4].
Η λατινική επιστημονική ονομασία του γένους Leopardus είναι η άμεση απόδοση της λέξης Λεόπαρδος, η οποία είναι αντιδάνεια και προέρχεται από τα επί μέρους συνθετικά λέων + πάρδος. Η λέξη πάρδος, με τη σειρά της, είναι το αρσενικό της λέξης πάρδαλις (βλ. παρακάτω) η οποία έχει πρωτογενή σημασία και σημαίνει «λεοπάρδαλη», ζώο που ήταν ευρύτατα διαδεδομένο και αγαπητό στην αρχαιότητα. Επομένως, οποιαδήποτε επιστημονική ονομασία περιλαμβάνει αυτούσια την λέξη ή κάποια επί μέρους συνθετικά της, έχει τη σημασία της λεοπάρδαλης. Ακόμη και η λέξη «παρδαλός» είναι μεταγενέστερη και σημαίνει «αυτός που έχει στίξεις ή κηλίδες σαν της λεοπάρδαλης».[6]
Η λέξη pardus «πάρδος» είναι το αρσενικό της λέξης «πάρδαλις», και είναι μεταγενέστερη. Ο όρος πάρδαλις είναι παλαιά λόγια ονομασία που χρησιμοποιήθηκε για να περιγράψει την λεοπάρδαλη και προέρχεται από την αρχαία λέξη πόρδαλις. Το Λεξικό Απολλωνίου του Σοφιστού, αναφέρεται με σαφήνεια: πόρδαλις: ο άρσην, η δε θήλεια πάρδαλις. Πρόκειται για δάνεια λέξη που, πιθανόν, έχει ανατολική προέλευση και συνδέεται με την ιρανική Pwrδηκ, την περσική palang και την αρχ. ινδική prdãku-. Ωστόσο το επίθημα -αλις δεν εξηγείται ετυμολογικά.[6]
Η λέξη οσελότος, που αποτελεί την κοινότερη λαϊκή ονομασία του θηλαστικού σε πολλές γλώσσες, προέρχεται από την γλώσσα Νάουατλ και, συγκεκριμένα, από το ōcēlōtl (προφ. oːˈseːloːt͡ɬ, Οσέλοτλ) που, ωστόσο, αναφέρεται περισσότερο στον ιαγουάρο (Panthera onca).[7][8]
Ο οσελότος απαντά με πολλές -και ενδιαφέρουσες- ονομασίες στις χώρες κατανομής του, μερικές από τις οποίες είναι: tirica (Αργεντινή), cunaguaro (Αργεντινή, Βενεζουέλα), tigrezillo (Βολιβία), jaguatirica (Βραζιλία), maracaya (Κολομβία), manigordo (Κόστα Ρίκα, Νικαράγουα, Παναμάς, Βενεζουέλα), gato tigre (Παναμάς), pumillo, tigrillo (Περού), hétigrikati (Σουρινάμ).[9]
Το είδος περιγράφηκε για πρώτη φορά από τον Λινναίο, το 1758.[10] Το γένος Leopardus θεωρείται ο παλαιότερος κλάδος των αιλουροειδών που «πέρασε» στην αμερικανική ήπειρο, ενώ «ακολούθησαν» τα γένη Lynx και Puma. Γενετικές μελέτες δείχνουν ότι το Leopardus σχηματίζει ευδιάκριτο κλάδο εντός της υποοικογένειας των Felinae και εξελίχθηκε πρώτα στη Νότια Αμερική περίπου 10 με 12.000.000 χρόνια πριν.
Ο οσελότος απαντά αποκλειστικά στην αμερικανική ήπειρο, όπου κατανέμεται ευρέως από τις Ν. ΗΠΑ, μέχρι την βορειοκεντρική Αργεντινή. Στις ΗΠΑ απαντά σε μικρούς αριθμούς στο Ν. Τέξας (περιοχές του ποταμού Ρίο Γκράντε), κοντά στα σύνορα με το Μεξικό, ενώ υπάρχει καταγραφή κάποιων -ελάχιστων- ατόμων στην Ν. Αριζόνα. Κατόπιν, δια μέσου της Κεντρικής Αμερικής και κάποιων νησιών της Καραϊβικής (Τρίνιδαδ, Μαργαρίτα), η εξάπλωση επεκτείνεται στην Νότια Αμερική, εκεί όπου απαντούν οι συμπαγέστεροι πληθυσμοί. Για την Χιλή και την Ουρουγουάη δεν υπάρχουν κάποιες ενδείξεις ύπαρξης του είδους.
Κάποτε, ο οσελότος υπήρξε περισσότερο διαδεδομένος στο νότο των Ηνωμένων Πολιτειών με αναφορές, όχι μόνον από το Ν. Τέξας -όπου απαντά μέχρι σήμερα- αλλά και από την Αριζόνα, τη Λουιζιάνα και το Αρκάνσας. Στις 7 Νοεμβρίου 2009, ένας (1) οσελότος φωτογραφήθηκε στα βουνά της απώτατης ΝΑ. Αριζόνας, που ήταν η πρώτη απόδειξη της παρουσίας της αγριόγατας στην πολιτεία.[12] Περίπου στην ίδια περιοχή, στα Όρη Ουατσούκα (Huachuca), επιβεβαιώθηκε η παρουσία ακόμη ενός ατόμου, τον Φεβρουάριο του 2011.[13]
Οι οσελότοι είναι από τα λίγα μικρά αιλουροειδή που η κατανομή και η πυκνότητά τους έχουν μελετηθεί σε διαφορετικά οικοσυστήματα.[14]
Το είδος καταλαμβάνει ευρύ φάσμα οικοτόπων σε μαγκρόβια δάση και παράκτιους βάλτους, λιβάδια στη σαβάνα και βοσκοτόπια, θαμνότοπους με αγκαθωτά φυτά, καθώς και σε τροπικά δάση όλων των ειδών (πρωτοβάθμια, δευτεροβάθμια, αειθαλή, εποχιακά και ορεινά), αν και εμφανίζεται συνήθως σε υψόμετρα κάτω από τα 1.200 μ.[15]. Γενικά, φαίνεται ότι δείχνει μεγάλη ευελιξία στην επιλογή των ενδιαιτημάτων, μεγαλύτερη από αυτήν που, παλαιότερα, πιστευόταν.[16]
Οι οσελότοι, αν και αιλουροειδή μέσου μεγέθους, είναι τα μεγαλύτερα σε διαστάσεις μέλη του γένους Leopardus. Διαθέτουν την πιο κομψή, μαλακή γούνα με όμορφους χρωματικούς συνδυασμούς, γεγονός που τούς κόστισε πολύ ακριβά, διότι κυνηγήθηκαν ανηλεώς γι’ αυτήν. Από πολλούς ερευνητές θεωρείται από τις ομορφότερες γούνες αιλουροειδών, παγκοσμίως.[17] Το χρώμα και το μοτίβο του τριχώματος μπορεί να ποικίλλει, από κρεμ έως κοκκινωπό-καφέ, αλλά και μερικές φορές γκριζωπό, με καλοσχηματισμένες μαύρες ροζέτες. Σε πολλά άτομα, κάποιες από αυτές, ειδικά στην ράχη του ζώου, συνενώνονται για να σχηματίσουν ακανόνιστες, καμπύλες λωρίδες ή ζώνες. Το ύψος της τρίχας της γούνας είναι, γενικά, μικρό.
Στο πίσω μέρος των στρογγυλεμένων αυτιών υπάρχουν οι χαρακτηριστικές λευκές κηλίδες που παρατηρούνται σε πολλά αιλουροειδή και που, πιθανότατα, παίζουν ρόλο στην επικοινωνία μεταξύ των μελών μιας ομάδας, οι οφθαλμίσκοι (ocelli). Δύο μαύρες ρίγες «διατρέχουν» τις δύο πλευρές του προσώπου και μία από την κορυφή κάθε οφθαλμού προς την κορυφή του κεφαλιού, κάνοντάς το ακόμη πιο όμορφο. Οι οφθαλμοί περιβάλλονται από λευκές τρίχες. Τα εμπρόσθια πέλματα είναι σχετικά μεγάλα, ενώ η μακριά ουρά διαθέτει μαύρες μπάρες στην βάση και μαύρους δακτυλίους στο άκρο της.
Οι οσελότοι κυνηγούν καλύπτοντας έκταση 18 χμ², περίπου. Συλλαμβάνουν κυρίως μικρά ζώα, όπως θηλαστικά, σαύρες, χελώνες, βατράχια, καβούρια, πουλιά και ψάρια.[20] Τα θηράματα είναι, συνήθως, μικρότερα από τους ίδιους, με τα τρωκτικά, τα οπόσουμ, τα αρμαδίλος και τα κουνέλια να αποτελούν το μεγαλύτερο μέρος της διατροφής τους.[19] Το μέσο βάρος των θηλαστικών που συλλαμβάνουν είναι 1,4 κιλά, περίπου.[16]
Μελέτες έδειξαν ότι από τα επίγεια και νυκτόβια τρωκτικά, σε μεγάλη αφθονία, που συλλαμβάνονται, τα περισσότερα είναι των οικογενειών Cricetidae και Echimyidae. Μεγαλύτερα θηράματα περιλαμβάνουν μικρούς μυρμηκοφάγους, σκιουροπιθήκους και χελώνες. Με βάση την ανάλυση περιττωμάτων βρέθηκε ότι η διατροφή του οσελότου αποτελείται κατά 65% από μικρά τρωκτικά, 18% ερπετά (ως επί το πλείστον ιγκουάνα), 7% μαλακόστρακα και ψάρια, 6% μεσαίου μεγέθους θηλαστικά και 4% πουλιά.[14] Πιθανότατα, οι οσελότοι ακολουθούν το θήραμα μέσω οσμής, ωστόσο διαθέτουν εξαιρετική όραση, ιδιαίτερα νυκτερινή.
Ο οσελότος είναι ζώο κατά βάσιν εσπερο-νυκτόβιο (nocturno-crepuscular), αν και μπορεί να δραστηριοποιείται και κατά τη διάρκεια της ημέρας,[21] για περισσότερο από 12 ώρες κάθε 24ωρο. Επίσης, είναι πολύ εδαφικός (territorial), αγωνιζόμενος σκληρά, μερικές φορές μέχρι θανάτου σε διεκδικήσεις ζωτικού χώρου. Όπως και τα άλλα αιλουροειδή σηματοδοτεί το έδαφος μέσα στο οποίο κινείται με ούρα ή/και κόπρανα, αφήνοντας περιττώματα σε εμφανή σημεία.[19] Στις ανοικτές περιοχές, στις οποίες είναι εκτεθειμένοι, οι οσελότοι κινούνται μόνον κατά τις ασέληνες νύκτες ή στις βαριά συννεφιασμένες ημέρες.[14]
Γενικά, οι οσελότοι είναι μοναχικοί, και βρίσκονται μαζί μόνο για να ζευγαρώσουν. Ωστόσο, κατά τη διάρκεια της ημέρας αναπαύονται σε δέντρα ή στα πυκνά φυλλώματα, οπότε περιστασιακά θα μοιραστούν αυτόν τον χώρο με άλλα άτομα, ακόμη και του ίδιου φύλου. Τα αρσενικά καταλαμβάνουν εδάφη της τάξης των 3,5 - 46 χμ², ενώ τα θηλυκά καταλαμβάνουν μικρότερες, μη-επικαλυπτόμενες περιοχές των 0,8 έως 15 χμ². Η μέση ημερήσια απόσταση που καλύπτουν τα αρσενικά είναι από 1,8 έως 7,6 χλμ, δύο φορές, περίπου, όσο τα θηλυκά.[14]
Παρόλο που κινούνται και αναζητούν την τροφή τους στο έδαφος, οι οσελότοι είναι εξαιρετικοί αναρριχητές και κολυμβητές.[17]
Συνήθως, οι οσελότοι αναπαράγονται μόνο μία (1) φορά κάθε δεύτερο έτος, αλλά το θηλυκό μπορεί να ξαναζευγαρώσει εάν χάσει κάποια γέννα. Το ζευγάρωμα μπορεί να συμβεί ανά πάσα στιγμή του έτους, για παράδειγμα στο Τέξας και στο Μεξικό είναι όλο το χρόνο, αλλά στην ΒΑ. Αργεντινή και την Παραγουάη είναι από Οκτώβριο μέχρι Ιανουάριο.[14] Ο οίστρος διαρκεί 7-10 ημέρες και μετά το ζευγάρωμα, το θηλυκό αναζητεί ένα κρησφύγετο σε μια σπηλιά ή σε ένα βραχώδες κοίλωμα, στην κουφάλα ενός δένδρου ή μέσα σε έναν πυκνό -κατά προτίμηση- αγκαθωτό θάμνο.
Η κύηση διαρκεί 79-85 (Mondolfi, 1986) ημέρες και η γέννα αποτελείται συνήθως από ένα (1) μόνο γατάκι, που γεννιέται με τα μάτια κλειστά και λεπτό τρίχωμα. Γέννες με 2 ή 3 γατάκια μπορεί να προκύψουν, είναι όμως λιγότερο συχνές. Το μικρό μέγεθος γέννας και η σχετικά αραιή αναπαραγωγή κάνουν τον οσελότο ιδιαίτερα ευάλωτο στις πληθυσμιακές απώλειες Σε σύγκριση με άλλες μικρές αγριόγατες, τα μικρά του οσελότου μεγαλώνουν αρκετά αργά. Ζυγίζουν περίπου 250 γραμμάρια κατά τη γέννηση, και δεν ανοίγουν τα μάτια τους για 15 έως 18 ημέρες. Διαθέτουν ήδη κηλίδες κατά τη γέννηση, αλλά το τρίχωμά τους είναι γκρίζο και τα μάτια τους είναι μπλε, αλλάζοντας σε καφέ στους τρεις μήνες της ηλικίας, περίπου.Αρχίζουν να εγκαταλείπουν την φωλιά στους 3 μήνες, αλλά παραμένουν με τη μητέρα τους για έως και 2 χρόνια, πριν φύγουν και αναζητήσουν την δική τους περιοχή.
Οι οσελότοι αναπαράγονται από τους 18-22 μήνες για τα θηλυκά και μετά τα 2,5 έτη για τα αρσενικά.[14] Ζουν έως και 20 χρόνια σε αιχμαλωσία,[19] αλλά μόνον 7-10 χρόνια σε άγρια κατάσταση.[14]
Ο οσελότος έχει περιγραφεί ως «ανεκτικός» στην διατάραξη των οικοτόπων και εξακολουθεί να διαβιοί σε δασικά σημεία πλησίον ανθρώπινων οικισμών. Ωστόσο, πρόσφατες μελέτες τον «απεικονίζουν» ως περισσότερο εξειδικευμένο που λειτουργεί κάτω από σκληρούς περιβαλλοντικούς περιορισμούς.[15]. Παρόλο που το εμπόριο γούνας του έχει κηρυχθεί παράνομο δεκαετίες πριν, εξακολουθεί να υφίσταται, αν και σε μικρότερο βαθμό. Άλλες απειλές είναι η απώλεια και ο κατακερματισμός των ενδιαιτημάτων του, το παράνομο εμπόριο ζωντανών ατόμων, καθώς και τα αντίποινα για την λεηλασία των πουλερικών που επιφέρει σε κατοικημένες περιοχές.[22].
Περιστασιακά, οι οσελότοι μπορεί να αποτελέσουν θήραμα μεγαλύτερων αρπακτικών, όπως ιαγουάρων, ανακόντα ή αρπυιών.[17]
Η γενική κατάσταση του παγκόσμιου πληθυσμού θεωρείται καλή, γι’ αυτό και η IUCN κατατάσσει τον οσελότο στα Είδη Ελαχίστης Ανησυχίας (LC),[22] ωστόσο, αυτή η «εικόνα» δεν είναι ομοιόμορφη σε όλες τις, κατά τόπους, κατανομές των πληθυσμών του. Δηλαδή, παρά την ευρεία εξάπλωση, η τοπική κατανομή του οσελότου διαφέρει σημαντικά. Έτσι, ενώ στο Μπελίζ και την Κόστα Ρίκα τείνει να αποτελεί από τις πιο διαδεδομένες αγριόγατες, στο Τέξας είναι σπανιότατος. Ευάλωτο είδος (VU) είναι στην Κολομβία [23] και την Αργεντινή,[24] ενώ στη Βραζιλία είναι διαδεδομένο μόνο στην Λεκάνη του Αμαζονίου, έξω από την οποία θεωρείται, επίσης, Ευάλωτο (VU).[25] Επίσης, μεγάλο πρόβλημα αποτελεί η καθοδική τάση των πληθυσμών του, κυρίως λόγω απωλείας των ενδιαιτημάτων του.[22]
Η πυκνότητα του πληθυσμού σε όλη την επικράτεια, κυμαίνεται από 5 έως 100 άτομα/100 χμ² και, συνήθως, είναι υψηλότερη από εκείνη των συμπατρικών αιλουροειδών.[16]
Ο εναπομείνας πληθυσμός στο Τέξας μειώθηκε από 80 έως 120 άτομα, το 1995, σε λιγότερα από 50 άτομα στα τελευταία χρόνια με, περίπου, τους μισούς θανάτους να οφείλονται σε τροχαία ατυχήματα.[26][27] Τα περισσότερα σωζόμενα άτομα παραμένουν σε θαμνότοπους κοντά ή μέσα στο Εθνικό Καταφύγιο Άγριας Ζωής Λαγκούνα Ατασκόζα (Laguna Atascosa) κοντά στο Μπράουνσβιλ (Brownsville) του Ν. Τέξας, 30-35 ζώα, περίπου.[28]
Στο Τρινιδάδ, ο κατακερματισμός των ενδιαιτημάτων, καθώς και η παράνομη λαθροθηρία είναι σημαντικές απειλές για την επιβίωση των ελάχιστων πληθυσμών στο νησί. Όμως, δεν έχουν διενεργηθεί κάποιες σημαντικές μελέτες ώστε να εκτιμηθεί αξιόπιστα η εκεί κατάσταση. Ιστορικά αρχεία δείχνουν ότι το είδος υπήρχε και στο Τομπάγκο, αλλά έχει, εδώ και καιρό, εξαφανιστεί από το νησί.
Όπως πολλές άγριες γάτες, οι οσελότοι περιστασιακά εκτρέφονται ως κατοικίδια ζώα. Ο πιο γνωστός οσελότος ήταν ο Μπαμπού (Babou), που ανήκε στον ιδιόρρυθμο ζωγράφο Νταλί, που τον έπαιρνε μαζί στα ταξίδια του.[30]
Οι προκολομβιανοί Μότσε (Moche) του Περού λάτρευαν ως θεό τον οσελότο και, συχνά, τον απεικόνιζαν στην τέχνη τους.[31]
i. ^ Στην ελληνική βιβλιογραφία ο οσελότος αναφέρεται και ως Πάρδαλις [32]
Ο Οσελότος είναι σαρκοφάγο θηλαστικό της οικογενείας των αιλουριδών. Ανήκει στην υποοικογένεια των αιλουρινών και εντάσσεται ανάμεσα στα μέλη μιας «ομάδας» που απαρτίζουν τις αποκαλούμενες αγριόγατες, η οποία περιλαμβάνει διάφορα γένη. Το είδος έχει την επιστημονική ονομασία Leopardus pardalis, απαντά αποκλειστικά στην Αμερική και περιλαμβάνει 10 υποείδη.
Ο οσελότος ανήκει στις μικρές προς μέσου μεγέθους αγριόγατες, με διαστάσεις περίπου όσο μιας οικιακής γάτας και απαντάται στην αμερικανική ήπειρο. Διαθέτει από τα ωραιότερα τριχώματα στην κατηγορία των αιλουροειδών και, κάποτε, η γούνα του υπήρξε πολύτιμη, με αποτέλεσμα χιλιάδες άτομα να έχουν εξοντωθεί και να κινδυνεύσουν άμεσα οι πληθυσμοί του. Παρά την ευρεία εξάπλωση που εμφανίζει, η τάση των πληθυσμών του παραμένει καθοδική (βλ. Κατάσταση πληθυσμού).
Από το 1960 μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του 1970, υπολογίστηκε ότι μέχρι 200.000 οσελότοι θανατώνονταν ετησίως για την πολύτιμη γούνα τους.Ацэлёт (Leopardus pardalis) — распаўсюджаны ў Паўднёвай Амэрыцы від зь сямейства каціных (Felidae).
Яго даўжыня складае 100 см, а даўжыня хваста — дадатковыя 45 см, маса да 18 кг.
— сховішча мультымэдыйных матэрыялаў
Ацэлёт (Leopardus pardalis) — распаўсюджаны ў Паўднёвай Амэрыцы від зь сямейства каціных (Felidae).
Оцелот (лат. Leopardus pardalis ) – Felidae семьяысь Америкаын улӥсь пичи пöйшур.
Оцелот (лат. Leopardus pardalis ) – Кечывалвел Америкыште да Йӱдвел Америкыште пырыс-влак (Felidae) йамагатын гыч изи янлык. Капше 68 - 100 см, почше 26 - 45 см, нелытше 8 - 18 кг.
Оцелот (лат. Leopardus pardalis ) – Кечывалвел Америкыште да Йӱдвел Америкыште пырыс-влак (Felidae) йамагатын гыч изи янлык. Капше 68 - 100 см, почше 26 - 45 см, нелытше 8 - 18 кг.
ऑसेलॉट (Ocelot), जिसे बौना तेन्दुआ (dwarf leopard) भी कहा जाता है एक प्रकार की जंगली बिल्ली है जो दक्षिण अमेरिका, मध्य अमेरिका और मेक्सिको में पाई जाती है। कुछ सूत्रों के हवाले से यह संयुक्त राज्य अमेरिका के टेक्सास राज्य में और कैरिबियाई सागर के त्रिनिदाद द्वीप पर देखी जा चुकी है। यह देखने में पालतू बिल्ली जैसी है हालांकि इसकी ख़ाल जैगुआर और बादली तेन्दुए जैसी होती है। किसी ज़माने में इनकी ख़ाल के लिए यह लाखो की संख्या में मारे गए लेकिन फिर इन्हें बचने के लिए इन्हें 1972 से 1996 काल में विलुप्तप्राय जाति घोषित कर दिया गया। इनकी आबादी बढ़ी और 2008 आईयूसीएन लाल सूची में इन्हें संकटमुक्त कहा गया है।[2]
ऑसेलॉट की लम्बाई 68 से 100 सेमी की होती है जिसके अतिरिक्त 26 से 45 सेमी की दुम होती है। इसका वज़न 8 से 18 किलो के बीच होता है, हालांकि इस से भी बड़े जानवर कभी-कभार मिल जाते हैं। लेपरडस जंगली बिल्लियों के वंश में ज़्यादातर छोटी अकार की बिल्लियाँ होती हैं और ऑसेलॉट उनमें सबसे बड़ा है। इसकी ख़ाल मुलायम और रंग ख़ाकी-लाल से भूरे के बीच होता है। इसपर बने धब्बे एकत्रित होकर इसपर धारियों जैसे डिज़ाइन बना देते हैं। हर कान के पीछे एक सफ़ेद धब्बा होता है जिसे जीववैज्ञानिक 'ओसेली' (ocelli) या 'नकली आँख' कहते हैं। इसकी लम्बी पूँछ पर काली धारी होती है।[3][4]
ऑसेलॉट निशाचरता (रात को सक्रियता) दिखता है और अपना निजी क्षेत्र चुनकर उसकी जी-जान से रक्षा करता है। क्षेत्रीय नियंत्रण के लिए ऑसेलॉटों में प्रखर लड़ाइयाँ होती हैं और वे मरने तक लड़ने को तैयार रहते हैं। यह जानवर अपने क्षेत्र को मूत्र से चिह्नित करता है। इस अकेला ही रहना पसंद है और नर-मादा केवल ब्याहने के लिए ही मिलते हैं और फिर अलग हो जाते हैं। दिन के वक़्त यह सोते हैं और उस समय कभी-कभी दूसरे ऑसेलॉट के अपने क्षेत्र में आने को भी अनदेखा कर के सह लेते हैं। नरों का क्षेत्र 3.5 से 46 वर्ग किमी और मादाओं का क्षेत्र 0.8 से 15 वर्ग किमी का होता है। यह अपने से छोटे स्तनधारियों (ख़रगोश, चूहे, ओपॉसमों), गिरगिटों, कछुओं, मेंढकों, पक्षियों, केकड़ों और मछलियों को ग्रास बनाते हैं। इनकी सूंघने और देखने की शक्तियाँ दोनों बहुत तेज़ होती हैं।[5]
बहुत सी अन्य जंगली बिल्लियों की तरह ऑसेलॉटों को भी पालतू बनाया जा सकता है। प्रसिद्द स्पेनी चित्रकार सेल्वाडोर दाली ने एक 'बाबू' नामक ऑसेलॉट पाला हुआ था जिसे वह समुद्री जहाज़ों पर भी अपने साथ लाया करते थे।[6] प्राचीन पेरू की मोचे सभ्यता में इसे एक पवित्र जानवर मानकर ऑसेलॉट को पूजा जाता था।
ऑसेलॉट (Ocelot), जिसे बौना तेन्दुआ (dwarf leopard) भी कहा जाता है एक प्रकार की जंगली बिल्ली है जो दक्षिण अमेरिका, मध्य अमेरिका और मेक्सिको में पाई जाती है। कुछ सूत्रों के हवाले से यह संयुक्त राज्य अमेरिका के टेक्सास राज्य में और कैरिबियाई सागर के त्रिनिदाद द्वीप पर देखी जा चुकी है। यह देखने में पालतू बिल्ली जैसी है हालांकि इसकी ख़ाल जैगुआर और बादली तेन्दुए जैसी होती है। किसी ज़माने में इनकी ख़ाल के लिए यह लाखो की संख्या में मारे गए लेकिन फिर इन्हें बचने के लिए इन्हें 1972 से 1996 काल में विलुप्तप्राय जाति घोषित कर दिया गया। इनकी आबादी बढ़ी और 2008 आईयूसीएन लाल सूची में इन्हें संकटमुक्त कहा गया है।
ကျားသစ်ကွက်တောကြောင်၏ သိပ္ပံအမည်မှာ လီယိုပါဒတ် ပါဒါလစ် ဖြစ်သည်။ ကြောင်ရိုင်းတစ်မျိုးဖြစ်ပြီး အမေရိကန်ပြည်ထောင်စုအနောက်တောင်ပိုင်း၊ မက္ကဆီကို၊ ဗဟိုအမေရိကနှင့် တောင်အမေရိကတို့တွင် တွေ့ရသည်။ အမေရိ ကန် ပြည်ထောင်စုတွင် ယင်းတို့ကို တက္ကဆက်ပြည်နယ်တောင်ပိုင်းနှင့် အရီဇိုးနားပြည်နယ်တောင်ပိုင်းတို့တွင် တွေ့ရသည်။ [၁]
ကျားသစ်ကွက်တောကြောင် (ခ) တောင်အမေရိက တောကြောင် (Ocelot) ၏အသွင်သဏ္ဌာန်မှာ အိမ်မွေးကြောင်နှင့် အတူတူဖြစ်သည်။ အပြင်က အရေခွံကသာ ကျားသစ်တစ်ကောင်ဖြစ်ကြောင်း အဆင်းကြောင်းနှင့် ထင်သာမြင်သာ ရှိစေသွားပါသည်။ အိုဆီလော့ (The ocelot) ဟုခေါ်ပြီး Dwarf leopard (ကျားသစ်ပု/တောကြောင်ပု) ဟူ၍လည်း ခေါ်တွင်သည်။ အရွယ် အစားအားဖြင့် ၂၇ ကနေ ၃၉ လက်မကြား အထိ အရှည်ရှိပြီး အသက် ၂၀ တန်းအထိ နေနိုင်ပါသည်။ ဖား၊ ယုန်၊ ပုတက်၊ ငါး၊ ဖွတ်၊ ငှက်တို့ကဲ့သို့သော သားကောင်အသေးစားများကိုသာ အမဲလိုက်ဖမ်းဆီး စားသောက်နိုင်ပါသည်။
ကျားသစ်ကွက်တောကြောင်ကို တောင်အမေရိကတိုက်တစ်ခုလုံးတွင် တွေ့ရ သည်။ မာဂရီတားကျွန်းနှင့် ထရီနီဒက်ကျွန်းတို့တွင်လည်း တွေ့ရသည်။ ယင်းအပြင် ဗဟိုအမေရိက၊ မက္ကဆီကိုနှင့် အမေရိကန်ပြည်ထောင်စုတောင်ပိုင်းတို့ တွင်လည်း တွေ့ရသည်။ ကျားသစ်ကွက်တောကြောင်ကို တွေ့ရသော နိုင်ငံများမှာ အာဂျင်တီးနား၊ ဘလိဇ့်၊ ဘိုလီးဗီးယား၊ ဘရာဇီး၊ ကိုလံဘီယာ၊ ကော်စတာရီကာ၊ အီကွေဒေါ၊ အယ်လ်ဆာဗေဒို၊ ဂွာတီမာလာ၊ ဂိုင်ယာနာ၊ ဟွန်ဒူရပ်စ်၊ မက္ကဆီကို၊ နီကာရာဂွာ၊ ပနားမား၊ ပါရာဂွေး၊ ပီရူး၊ ဆူရီနမ်၊ ထရီနီဒက်နှင့် တိုဘာဂို၊ အမေရိကန်ပြည်ထောင်စုနှင့် ဗင်နီဇွဲလားတို့ ဖြစ်သည်။ ဥရုဂွေးနိုင်ငံတွင်မူ မျိုးပြုန်းတီးပျောက်ကွယ်သွားပြီ ဟု ယူဆရသည်။ [၂]
ကျားသစ်ကွက်တောကြောင်၏ အပြင်အရေခွံသည် ကမ္ဘာ့ ဈေးကြီး သားရေအမျိုးအစားထဲတွင် ပါဝင်သောကြောင့် လွန်ခဲ့သည့် နှစ်ပေါင်းများစွာကတည်းက အမဲလိုက်အဖမ်းဆီးသတ်ဖြတ်ခံရသော တိရစ္ဆာန်များ ဖြစ်ပါသည်။ အိမ်မွေးအနေနှင့်လည်း ဈေးကြီးပေး အိမ်မွေးတဲ့ အလေ့အထလည်း ရှိပါသေးသည်။
ထို့ကြောင့် ၁၉၇၂ ခုနှစ်မှ စ၍ ကမ္ဘာ့အရှားပါးဆုံး တိရစ္ဆာန်၊ မထိခိုက်ရ တိရစ္ဆာန်အဖြစ် ယနေ့တိုင် သတ်မှတ်ထား သည်။
ကျားသစ်ကွက်တောကြောင်၏ သိပ္ပံအမည်မှာ လီယိုပါဒတ် ပါဒါလစ် ဖြစ်သည်။ ကြောင်ရိုင်းတစ်မျိုးဖြစ်ပြီး အမေရိကန်ပြည်ထောင်စုအနောက်တောင်ပိုင်း၊ မက္ကဆီကို၊ ဗဟိုအမေရိကနှင့် တောင်အမေရိကတို့တွင် တွေ့ရသည်။ အမေရိ ကန် ပြည်ထောင်စုတွင် ယင်းတို့ကို တက္ကဆက်ပြည်နယ်တောင်ပိုင်းနှင့် အရီဇိုးနားပြည်နယ်တောင်ပိုင်းတို့တွင် တွေ့ရသည်။
ოცელოტი (ლათ. Leopardus pardalis, აცტეკეფიშ ნინაშა „océlotl“) — მახვამილარი ძუძუშმაწუალი ჩხოლარი კატუშობურეფიშ ფანიაშე, ხე ლათინურ ამერიკას.
ოცელოტი (ლათ. Leopardus pardalis, აცტეკეფიშ ნინაშა „océlotl“) — მახვამილარი ძუძუშმაწუალი ჩხოლარი კატუშობურეფიშ ფანიაშე, ხე ლათინურ ამერიკას.
Оцелот (латиназул мацӀалда Leopardus pardalis) – Felidae хъизан гӀалхул гьитӀинаб вахӀшияб хӀайван.
The ocelot (Leopardus pardalis) is a medium-sized spotted wild cat that reaches 40–50 cm (15.7–19.7 in) at the shoulders and weighs between 7 and 15.5 kg (15.4 and 34.2 lb) on average. It is native to the southwestern United States, Mexico, Central and South America, and the Caribbean islands of Trinidad and Margarita. Carl Linnaeus scientifically described it in 1758. Two subspecies are recognized.
The ocelot is efficient at climbing, leaping and swimming. It prefers areas close to water sources with dense vegetation cover and high prey availability. It preys on small terrestrial mammals, such as armadillos, opossums, and lagomorphs. It is typically active during twilight and at night and tends to be solitary and territorial. Both sexes become sexually mature at around two years of age and can breed throughout the year; peak mating season varies geographically. After a gestation period of two to three months the female gives birth to a litter of one to three kittens. They stay with their mother for up to two years, after which they leave to establish their own home ranges.
The ocelot is listed as Least Concern on the IUCN Red List, and is threatened by habitat destruction, hunting, and traffic accidents. While its range is very large, various populations are decreasing in many parts of its range. The association of the ocelot with humans dates back to the Aztec and Incan civilizations; it has occasionally been kept as a pet.
The name "ocelot" comes from the Nahuatl word ōcēlōtl (pronounced [oːˈseːloːt͡ɬ]), which generally refers to the jaguar, rather than the ocelot.[3][4][5] Another possible origin for the name is the Latin ocellatus ("having little eyes" or "marked with eye-like spots"), in reference to the cat's spotted coat.[6]
Other vernacular names for the ocelot include cunaguaro (Venezuela), gato onza (Argentina), gato tigre (Panama), heitigrikati (Suriname), jaguatirica, maracaja (Brazil), manigordo (Costa Rica, Panama and Venezuela), mathuntori, ocelote, onsa, pumillo, tiger cat (Belize), tigrecillo (Bolivia) and tigrillo (Colombia, Ecuador, Guatemala, and Peru).[2][7]
Felis pardalis was the scientific name proposed for the ocelot by Carl Linnaeus in 1758.[8] The genus Leopardus was proposed by John Edward Gray in 1842 for several spotted cat skins in the collection of the Natural History Museum, London.[9][10]
Several ocelot specimens were described in the nineteenth and twentieth centuries, including:[2][11]
In 1919, Allen reviewed the specimens described until 1914, placed them into the genus Leopardus and recognized nine subspecies as valid taxa based on the colors and spot patterns of skins.[10] In 1941, Pocock reviewed dozens of ocelot skins in the collection of the Natural History Museum and regrouped them to nine different subspecies, also based on their colors and spots.[22] Later authors recognized 10 subspecies as valid.[23][24][11]
In 1998, results of a mtDNA control region analysis of ocelot samples indicated that four major ocelot groups exist, one each in Central America, northwestern South America, northeastern South America and southern South America south of the Amazon River.[25] A 2010 study of morphological features noted significant differences in the size and color of the Central and South American populations, suggesting they could be separate species.[26] In 2013, a study of craniometric variation and microsatellite diversity in ocelots throughout the range recognized three subspecies: L. p. albescens from the Texas–Mexico border, L. p. pardis from Central America and L. p. pseudopardalis from South America, though L. p. mitis may comprise the ocelot population in the southern part of South America.[27]
In 2017, the Cat Classification Task Force of the IUCN Cat Specialist Group noted that up to four subspecies can be identified, but recognized only two as valid taxa. These two taxa differ in morphological features and are geographically separated by the Andes:[28]
Results of a phylogenetic study indicate that the Leopardus lineage genetically diverged from the Felidae around 8 million years ago (mya). The ocelot is estimated to have diverged from the margay (Leopardus wieldii) between 2.41 and 1.01 mya. The relationships of the ocelot within the Felidae is considered as follows:[29][30]
CaracalServal (Leptailurus serval)
Caracal (C. caracal)
African golden cat (C. aurata)
LeopardusOcelot (L. pardalis)
Margay (L. wieldii)
Andean mountain cat (L. jacobita)
Pampas cat (L. colocolo)
Geoffroy's cat (L. geoffroyi)
Kodkod (L. guigna)
Oncilla (L. tigrinus)
LynxBobcat (L. rufus)
Canada lynx (L. canadensis)
Eurasian lynx (L. lynx)
Iberian lynx (L. pardinus)
PumaCougar (P. concolor)
The ocelot's fur is extensively marked with solid black markings on a creamy, tawny, yellowish, reddish gray or gray background color. The spots on the head and limbs are small, but markings on the back, cheeks, and flanks are open or closed bands and stripes. A few dark stripes run straight from the back of the neck up to the tip of the tail. Its neck and undersides are white, and the insides of the legs are marked with a few horizontal streaks. Its round ears are marked with a bright white spot.[6] Its fur is short, about 0.8 cm (0.3 in) long on the belly, but with about 1 cm (0.4 in) long guard hairs on the back.[2] The body has a notably strong odor.[31] Each ocelot has a unique color pattern, which can be used to identify individuals.[32] Its eyes are brown, but reflect in a golden hue when illuminated.[33] It has 28 to 30 teeth, with the dental formula 3.1.2–3.13.1.2.1.[2] It has a bite force quotient at the canine tip of 113.8.[34] Only one ocelot is known to possess albinism, and the appearance of such a trait in ocelots is likely an indication of deforestation.[35]
With a head-and-body length ranging from 55 to 100 cm (21.7 to 39.4 in) and a 30 to 45 cm (11.8 to 17.7 in) long tail, the ocelot is the largest member of the genus Leopardus.[6] It typically reaches 40–50 cm (15.7–19.7 in) at the shoulder.[2] The weight of females ranges between 7 and 12 kg (15 and 26 lb) and of males between 8 and 18 kg (17.6 and 39.7 lb).[6][36] Its footprint measures nearly 5 cm × 5 cm (2 in × 2 in).[37]
The ocelot can be confused with the margay (Leopardus wiedii) and the oncilla (L. tigrinus), though the ocelot is noticeably larger and heavier with a shorter tail. Though all three have rosettes on their coats, the ocelot typically has a more blotched pattern; the oncilla has dark spots on its underbelly unlike the other two. Other differences lie in the facial markings, appearance of the tail and fur characteristics.[6][38] The ocelot is similar in size to a bobcat (Lynx rufus), though larger individuals have occasionally been recorded.[39] The jaguar is notably larger and heavier, and has rosettes instead of spots and stripes.[40]
The ocelot ranges from the southwestern United States to northern Argentina, up to an elevation of 3,000 m (9,800 ft).[1] In the United States, it is found in Texas and Arizona, and is extirpated from Louisiana and Arkansas.[41] Fossils of ocelots were found in Florida, specifically in the Reddick Fossil Site.[6][42]
It inhabits tropical forests, thorn forests, mangrove swamps and savannas.[6] A 2019 study in the Brazilian Amazon showed that it prefers habitats with good availability of prey and water, and tends to avoid other predators. It favors areas with dense forest cover and water sources, far from roads and human settlement, avoiding steep slopes and highly elevated areas due to lack of prey.[43][44][45] In areas where ocelots coexist with larger predators such as cougars and humans, they may tune their active hours to avoid them, and seek dense cover to avoid competitors.[46][47] It can adapt well to its surroundings; as such, factors other than the aforementioned are not significant in its choice of habitat.[45]
It shares a large part of its range with the jaguar, jaguarundi, margay, oncilla and cougar.[6]
The ocelot is usually solitary and active mainly during twilight and at night. Radio collared individuals in the Cocha Cashu Biological Station in Peru rested during the day and became active earliest in the late afternoon; they moved between 3.2 and 17 hours until dawn and then returned to their dens.[48]
During the daytime, it rests on trees, in dens below large trees or other cool, sheltered sites on the ground. It is agile in climbing and leaping, and escapes predators by jumping on trees. It is also an efficient swimmer. It scent-marks its territory by spraying urine. The territories of males are 3.5–46 km2 (1.4–17.8 sq mi) large, while those of females cover 0.8–15 km2 (0.3–5.8 sq mi). Territories of females rarely overlap, whereas the territory of a male includes those of two to three females. Social interaction between sexes is minimal, though a few adults have been observed together even in non-mating periods, and some juveniles interact with their parents.[6] Data from camera trapping studies confirm that several ocelot individuals deposit scat in one or several communal sites, called latrines.[49][50][51] Ocelots can be aggressive in defending its territory, fighting even to death.[52]
The population density of ocelots has been observed to be high in areas with high rainfall, but tends to decrease with increasing latitude; highest densities have been recorded in the tropics.[53] In 2014, the ocelot population density in Barro Colorado Island was estimated to be 1.59–1.74/km2 (4.1–4.5/sq mi), greater than 0.984/km2 (2.55/sq mi) recorded in northwestern Amazon in Peru in 2010, which was the densest ocelot population recorded thus far.[54][55]
Potential predators of the ocelot in Texas include the cougar, coyote and American alligator, while ocelot kittens are vulnerable to raptors such as the great horned owl, as well as feral dogs, feral pigs and snakes.[56] Studies have found that adult ocelots are vulnerable to predation by both cougars and jaguars, with decreasing water sources in Guatemala causing predatory encounters with the latter.[57][58]
Ocelots have been observed to follow scent trails to acquire prey. They walk slowly at a speed of about 0.3 km/h (0.2 mph) searching for prey.[48] Alternatively, an ocelot may wait for prey for 30 to 60 minutes at a certain site, and move to another walking at 0.8–1.4 km/h (0.5–0.9 mph) if unsuccessful. An ocelot typically prefers hunting in areas with vegetation cover, avoiding open areas, especially on moonlit nights, so as not to be seen by the prey. As a carnivore, it preys on small terrestrial mammals such as rodents, lagomorphs, armadillos, opossums, also fish, crustaceans, insects, reptiles and birds. It usually feeds on the kill immediately, but removes bird feathers before. It typically preys on animals that weigh less than 1 kg (2.2 lb), but rarely targets large ungulates such as deer, sheep and peccaries, as well as anteaters, monkeys and iguanas. It requires 600–800 g (21–28 oz) of food every day to satisfy its energy requirements.[6]
Primates prevail in the diet of ocelots in southeastern Brazil,[59] and iguanas in a tropical deciduous forest in Mexico.[60] The composition of the diet varies by season; in Venezuela, ocelots were found to prefer iguanas and rodents in the dry season and then switch to land crabs in the wet season.[61] In southeastern Brazil, ocelots have a similar prey preference as margays and oncillas. The oncillas focus on tree-living marsupials and birds while the margays are not as selective.[62]
Both male and female ocelots produce a long-range "yowl" in the mating season and a short-range "meow".[63] Ocelots can mate any time during the year. The peak mating season varies geographically; in Argentina and Paraguay peaks have been observed in autumn, and in Mexico and Texas in autumn and winter. Estrus lasts four to five days, and recurs every 25 days in a non-pregnant female.[36] A study in southern Brazil showed that sperm production in ocelots, margays and oncillas peaks in summer.[64] Captive ocelots spend more time together when mating; both scent-mark extensively and eat less during this time.[2] Breeding ocelots in captivity is often difficult.[65]
A litter of one to three is born after a gestation period of two to three months. Females give birth in dens, usually located in dense vegetation. A newborn kitten weighs 200–340 g (7.1–12.0 oz).[6][36] The kitten is born with spots and stripes, though on a gray background; the color changes to golden as the ocelot grows older.[31] A study in southern Texas revealed that a mother keeps a litter in a den for 13 to 64 days, and shifts the young to two or three dens.[66] The kitten's eyes open 15 to 18 days after birth. Kittens begin to leave the den at the age of three months. They remain with their mother for up to two years, and then start dispersing and establishing their own territory. In comparison to other felids, ocelots have a relatively longer duration between births and a narrow litter size. Captive ocelots live for up to 20 years.[6]
.jpg)
Throughout its range, the ocelot is threatened by loss and fragmentation of habitat.[1] In Texas, the fertile land that supports dense cover and constitutes the optimum habitat for the ocelot is being lost to agriculture. The habitat is often fragmented into small pockets that cannot support ocelots well, leading to deaths due to starvation. Traffic accidents have emerged as a major threat over the years as ocelots try to expand beyond their natural habitat to new areas and get hit by vehicles.[67] In the Atlantic Forest in northeastern Argentina, it is affected by logging and poaching of prey species.[68]
The fur trade was a flourishing business in the 1960s and the 1970s that resulted in severe exploitation of felids such as the ocelot and the jaguar.[69] In the 1960s, ocelot skins were among the most highly preferred in the US, reaching an all-time high of 140,000 skins traded in 1970.[70] This was followed by prohibitions on commercial trade of spotted cat skins in several range states such as Brazil and the US, causing ocelot skins in trade to plummet.[69][71] In 1986, the European Economic Community banned import of ocelot skins, and in 1989, the ocelot was included in Appendix I of the Convention on International Trade in Endangered Species of Wild Fauna and Flora. However, hunting of ocelots for skins has continued and is still a major threat to ocelot survival.[6]
Another threat has been the international pet trade; this typically involves capturing ocelot kittens by killing their mothers; these cats are then sold to tourists. Though it is banned in several countries, pet trade survives; in some areas of Central and South America ocelots are still sold in a few local markets.[72]
The ocelot is listed as Least Concern on the IUCN Red List because of its wide distribution in the Americas. Ocelot hunting is banned in Argentina, Brazil, Bolivia, Colombia, Costa Rica, French Guiana, Guatemala, Honduras, Mexico, Nicaragua, Panama, Paraguay, Suriname, Trinidad and Tobago, the United States, Uruguay, and Venezuela; hunting is regulated in Peru. As of 2013, the global population was estimated at more than 40,000 mature individuals.[1] Ocelot populations were stable in some Amazon basin areas as of 2013.[73] As of 2012, the ocelot population in Argentina's subtropical regions was estimated to consist of 1,500 to 8,000 mature individuals.[74] It has been recorded in oil palm landscapes and big cattle ranches in the Colombian Llanos and inter-Andean valleys.[75]
In Texas and northeastern Mexico, ocelot populations have reduced drastically; as of 2014, the population in Texas is estimated to be 50–80 individuals. The reduced numbers have led to increased inbreeding and low genetic diversity.[1][76] Despite this, the US Fish and Wildlife Service failed to acknowledge the ocelot population in Texas as a distinct population segment worthy of listing as endangered.[77] The US Fish and Wildlife Service, the Texas Parks and Wildlife Department and The Nature Conservancy are among agencies actively involved in ocelot conservation efforts, such as the protection and regeneration of vegetation in the Rio Grande Valley.[67][6] NatureServe considers the ocelot Apparently Secure globally, but Critically Imperiled in both Texas and Arizona.[78]
The American Zoo and Aquarium Association established a Species Survival Plan for the ocelot populations in Brazil. In 2006, the captive population in North American zoos consisted of 16 ocelots representing six founders and their offspring. Some litters were produced using artificial insemination.[79] The Emperor Valley Zoo in Trinidad keeps foremost confiscated and trapped ocelots.[80]
Ocelots have been associated with humans since the time of the Aztec and Incan civilizations, who depicted ocelots in their art and mythology. Representations of ocelots appear in every artistic medium, from Moche ceramics to murals, architectural details, and landscape features. Ocelot bones were made into thin, pointed instruments to pierce ears and limbs for ritual bloodletting. Several figurines depicting ocelots and similar felids are known. In her 1904 work A Penitential Rite of the Ancient Mexicans, archaeologist Zelia Nuttall described a statue depicting an ocelot or another felid excavated in Mexico City and its relation to the Aztec deity Tezcatlipoca. She argued that the sculpture depicted an ocelot, writing,[81]
"According to the well-known myth, Tezcatlipoca, when cast down from heaven by Quetzalcoatl, "fell into the water where he transformed himself into an ocelot" and arose to kill certain giants.
Moreover, she described a photograph of a seated person to corroborate her claim:[81]
At the back of his head, above his left hand, the head of an ocelot is visible, whose skin hangs behind his back, the tail ending below his knee. Besides this the personage wears leggings made of the spotted ocelot skin and a rattlesnake girdle from which hang two conventionalized hearts. It is interesting to find that in a note written beneath its photograph the late Senor Islas de Bustamante, independently identified the above figure as a representation of "Ocelotl-Tezcatlipoca" or Tlatoca-ocelot, lit. the Lord Ocelot ... and described as wearing "the beard of the mask of Tezcatlipoca".
Like many other felids, occasionally ocelots are kept as pets. They might demand a lot of attention from their owners and have a tendency to chew on or suck on objects, such as fabric and the fingers of their owners; this can lead them to accidentally ingest objects such as tennis balls. Agile and playful, pet ocelots can be troublesome to keep due to their habit of leaping around and potentially damaging objects; ocelots may unintentionally injure their owners with bites. Nevertheless, carefully raised ocelots can be highly affectionate.[82] Painter Salvador Dalí kept a pet ocelot named Babou that was seen with him at many places he visited, including a voyage aboard SS France. When one of the diners at a New York restaurant was alarmed by his ocelot, Dali told her that it was a common domestic cat that he had "painted over in an op art design".[83][84][85][86] Opera singer Lily Pons and musician Gram Parsons are also known to have kept ocelots.[84][87]
.jpg)
-8.jpg)
{{cite book}}: CS1 maint: multiple names: authors list (link) The ocelot (Leopardus pardalis) is a medium-sized spotted wild cat that reaches 40–50 cm (15.7–19.7 in) at the shoulders and weighs between 7 and 15.5 kg (15.4 and 34.2 lb) on average. It is native to the southwestern United States, Mexico, Central and South America, and the Caribbean islands of Trinidad and Margarita. Carl Linnaeus scientifically described it in 1758. Two subspecies are recognized.
The ocelot is efficient at climbing, leaping and swimming. It prefers areas close to water sources with dense vegetation cover and high prey availability. It preys on small terrestrial mammals, such as armadillos, opossums, and lagomorphs. It is typically active during twilight and at night and tends to be solitary and territorial. Both sexes become sexually mature at around two years of age and can breed throughout the year; peak mating season varies geographically. After a gestation period of two to three months the female gives birth to a litter of one to three kittens. They stay with their mother for up to two years, after which they leave to establish their own home ranges.
The ocelot is listed as Least Concern on the IUCN Red List, and is threatened by habitat destruction, hunting, and traffic accidents. While its range is very large, various populations are decreasing in many parts of its range. The association of the ocelot with humans dates back to the Aztec and Incan civilizations; it has occasionally been kept as a pet.
Oceloto estas specio de felisedo (granda kato) kun bele makulita felo. Ĝi vivas en Suda Ameriko. Felo de granda oceloto (Leopardus pardalis) havas flavgrizan hararon kun rozoj (ringformaj makuloj), estas ŝatata kiel pelto, pro kiu ĉiujare estas mortigataj centmiloj da tiuj elegantaj bestoj, spite al ŝtata protektado.
Oceloto estas specio de felisedo (granda kato) kun bele makulita felo. Ĝi vivas en Suda Ameriko. Felo de granda oceloto (Leopardus pardalis) havas flavgrizan hararon kun rozoj (ringformaj makuloj), estas ŝatata kiel pelto, pro kiu ĉiujare estas mortigataj centmiloj da tiuj elegantaj bestoj, spite al ŝtata protektado.
See artikkel räägib imetajast; perekonna kohta vaata artiklit Otselot (perekond) Otselot (Leopardus pardalis) on loomtoiduline imetaja kaslaste sugukonnast.
Otselot elab Lõuna- ja Kesk-Ameerika metsades ning lagendikel ja on väga osav ronija.
Otseloti pikkus koos sabaga on veidi vähem kui 120 cm.
Otselotte on kütitud nende ilusa, pruunikaskollaste ja mustade rosetilaadsete laikudega karusnaha pärast. Kuigi nende müük on nüüd keelatud, on paljud otselottide elupaigad metsa maharaiumise tõttu hävimas. Ühendriikides on otselot arvatud ohustatud liikide hulka.[2]
Otselot (Leopardus pardalis) on loomtoiduline imetaja kaslaste sugukonnast.
Otselot elab Lõuna- ja Kesk-Ameerika metsades ning lagendikel ja on väga osav ronija.
Otseloti pikkus koos sabaga on veidi vähem kui 120 cm.
Otselotte on kütitud nende ilusa, pruunikaskollaste ja mustade rosetilaadsete laikudega karusnaha pärast. Kuigi nende müük on nüüd keelatud, on paljud otselottide elupaigad metsa maharaiumise tõttu hävimas. Ühendriikides on otselot arvatud ohustatud liikide hulka.
Ozelotea edo Leopardus pardalis Leopardus generoko animalia da. Artiodaktiloen barruko Felinae azpifamilia eta Felidae familian sailkatuta dago.
1,35 m inguru luzea eta 50 cm inguru garaia. Itxuraz basakatuaren antzekoa da, baina handiagoa. Ile gris gorrixka izaten du bizkarrean, eta zuri horixka sabelaldean. Animalia gauzalea da, eta iluntzean irteten da tximinoak, saguak eta arratoiak harrapatzera. Oilategietan ere kalte handiak egin ditzake. Bezatzen erraza da. Mexikotik Argentinara bitarteko oihan eta sabanetan bizi da.
Ozelotea edo Leopardus pardalis Leopardus generoko animalia da. Artiodaktiloen barruko Felinae azpifamilia eta Felidae familian sailkatuta dago.
1,35 m inguru luzea eta 50 cm inguru garaia. Itxuraz basakatuaren antzekoa da, baina handiagoa. Ile gris gorrixka izaten du bizkarrean, eta zuri horixka sabelaldean. Animalia gauzalea da, eta iluntzean irteten da tximinoak, saguak eta arratoiak harrapatzera. Oilategietan ere kalte handiak egin ditzake. Bezatzen erraza da. Mexikotik Argentinara bitarteko oihan eta sabanetan bizi da.
Oselotti (Leopardus pardalis, ”pieni leopardi”) on Keski- ja Etelä-Amerikassa sekä Meksikossa elävä pieni kissaeläin. Nimi oselotti tulee nahuatlin kielen sanasta ocelotl sekä azteekin kielen sanasta tlalocelot ja tarkoittaa peltotiikeriä (sanatarkasti pellon/peltojen suuri kissa).
Oselotti on melko pieni, mutta se lasketaan isoihin kissapetoihin kuuluvaksi. Oselotin ruumiin pituus on 55–100 senttimetriä, häntä on 27–45 senttimetriä pitkä. Aikuinen eläin on noin 7–18 kilogramman painoinen.[2] Ruumiinrakenteeltaan oselotti muistuttaa ilvestä pitkine jalkoineen, hännän kuitenkin ollessa pitempi kuin ilveksellä. Oselotin turkin pohjaväri on kellanruskea, kuviot ovat tummanruskeita tai mustia. Siksi oselotti muistuttaa vähän leopardia. Vatsapuolen turkki on huomattavasti vaaleampi. Oselotin turkin kuviointi ja yleisvärisävy vaihtelevat suuresti elinympäristön mukaisesti. Oselotti on arka eläin ja kiipeilee taitavasti puissa. Oselotti on läheistä sukua myös pitkähäntäkissalle.
Oselotin levinneisyysalueeseen kuuluvat osa Pohjois-, Keski- ja Etelä-Amerikkaa Arizonasta ja Texasista etelään aina pohjoiseen Argentiinaan asti.[2] Oselotti pitää sade- ja mangrovemetsistä, eikä se viihdy avoimessa maastossa.
Oselotit ovat uhanalaisia eläimiä. Ennen niitä salametsästettiin niiden kauniin turkin takia,[2] ja nykyään oselotteja onkin Texasissa jäljellä enää vain noin 120. Turkiskaupan säännöstely on kuitenkin elvyyttänyt kantaa. Maailmanlaajuinen oselottikanta arvioidaan nykyään 800 000–3 000 000 yksilön kokoiseksi.
Oselotti lähtee iltayöllä piilostaan metsästysretkilleen. Vaikka oselotti on hyvin taitava kiipeilijä, suurin osa ravinnosta koostuu maalla liikkuvista pieneläimistä. Oselotit voivat metsästää yksin tai puolison kanssa. Metsästäessä oselotit kommunikoivat naukumalla. Sen ravinto vaihtelee vuodenaikojen mukaan, mutta koostuu lähinnä hiiristä, rotista ja muista pienistä maankamaralla elävistä jyrsijöistä. Oselotti syö myös muun muassa kaniineja, käärmeitä, liskoja ja lintuja. Sadekausina se voi pyydystää myös kaloja ja maalla eläviä äyriäisiä, jotka runsastuvat näinä aikoina.
Oselotti pyydystää isompien kissaeläinten tapaan hiipien. Oselotille hajuaisti on hyvin tärkeä pyydystäessä, mutta sillä on myös erittäin hyvä hämäränäkö. Oselotti metsästää poikkeuksetta öisin.
Oselotilla on kissaeläinten tavoin suhteellisen laaja reviiri. Kissaeläinten tapaan oselotti on myös suurimmaksi osaksi yksin elävä, vaikkakin se saattaa joskus jakaa lepopaikkansa toisen samaa sukupuolta olevan oselotin kanssa. Oselotti puolustaa reviiriään varsin raivokkaasti. Joskus nämä reviirikiistat johtavat toisen osapuolen kuolemaan, mikä on epätavallista kissaeläinten yhteydessä.
Pariutumisen jälkeen naaras etsii itselleen luolan, tyhjän puunrungon tai tiheän, mieluiten piikikkään pensaikon johon se tekee pesän. Naaras kantaa noin 70 päivää ja synnyttää yleensä 2–3 pentualähde?. Pennut syntyvät syksyllä. Pennut ovat monien muiden kissaeläinten tavoin syntyessään sokeita. Emo imettää pentuja noin kahden kuukauden ajan, jonka jälkeen pennut saavat vain kiinteää ravintoa. Pennut itsenäistyvät kahden vuoden ikäisenä ja jättävät emon lähtien omille teilleen.
Oselotti (Leopardus pardalis, ”pieni leopardi”) on Keski- ja Etelä-Amerikassa sekä Meksikossa elävä pieni kissaeläin. Nimi oselotti tulee nahuatlin kielen sanasta ocelotl sekä azteekin kielen sanasta tlalocelot ja tarkoittaa peltotiikeriä (sanatarkasti pellon/peltojen suuri kissa).
Cat fiáin sa Domhan Úr, ó dheas ó Texas go Meiriceá Theas. A fhionnadh ciarbhuí nó liath, agus pátrún de spotaí, stríoca is fáinní dubha air.
Ocelot (lat. Leopardus pardalis), poznat i kao obojeni leopard, McKenneyeva divlja mačka te Manigordo (u Kostariki), divlja je mačka sa staništem u Južnoj i Srednjoj Americi te Meksiku, iako je primjećena i u SAD-u, Trinidadu i Tobagu te Karibima. Naraste do jednoga metra uz prosječnu težinu od 10 do 15 kilograma što ga čini najvećim pripadnikom u rodu Leopardus. Istrebljivani su zbog svoga krzna što ih je dovelo na popis ugroženih vrsta u osamdesetim godinama dvadesetoga stoljeća, no od 2006. godine njihov status je, prema IUCN-u, vrlo siguran.
Ime ocelot dolazi od riječi ōcēlōtl (oːˈseːloːtɬ) koja se ponajprije odnosi na jaguara.[1]
Navedene su podvrste ocelota i njihova staništa:
Ocelot je aktivniji noću. U borbama za teritorij borit će se i do smrti s drugim pripadnicima svoje vrste. Većinu godine živi usamljeno, a izuzetak je doba parenja. Dan provodi po drveću ili uzvisini povremeno dijeleći svoje stanište s drugim ocelotom istoga spola. Vrijeme potrebno da ženka okoti mladunčad procjenjuje se na 70 dana, pri čemu na svijet dolaze 2-4 ocelota.
Iako se vrlo dobro snalazi na drveću, primarno je životinja koja provodi vrijeme na tlu. Lovi životinje koje su manje od njega prateći njihov miris, iako ima vrlo razvijen vid.
Oceloti se ponekad drže u kućanstvima kao ljubimci. Poznati slikar dvadesetoga stoljeća Salvador Dalí često je putovao sa svojim ocelotom, a vodio ga je i na luksuzne brodove tijekom dalekih putovanja.[2] Pripadnici naroda Moche u Peruu klanjali su se životinjama te često prikazivali ocelote u svojoj umjetnosti.[3]
U Wikimedijinu spremniku nalazi se članak na temu: Ocelot
Wikivrste imaju podatke o: Ocelotu
Ocelot (lat. Leopardus pardalis), poznat i kao obojeni leopard, McKenneyeva divlja mačka te Manigordo (u Kostariki), divlja je mačka sa staništem u Južnoj i Srednjoj Americi te Meksiku, iako je primjećena i u SAD-u, Trinidadu i Tobagu te Karibima. Naraste do jednoga metra uz prosječnu težinu od 10 do 15 kilograma što ga čini najvećim pripadnikom u rodu Leopardus. Istrebljivani su zbog svoga krzna što ih je dovelo na popis ugroženih vrsta u osamdesetim godinama dvadesetoga stoljeća, no od 2006. godine njihov status je, prema IUCN-u, vrlo siguran.
Ocelot (/ ɒsəlɒt /; Leopardus pardalis), juga dikenal sebagai macan tutul kurcaci, adalah kucing liar tersebar secara luas di seluruh Amerika Selatan termasuk kepulauan Trinidad dan Margarita, Amerika Tengah, dan Meksiko. Mereka telah dilaporkan terlihat sejauh utara Texas. Utara Meksiko, mereka ditemukan teratur hanya di bagian selatan dari Texas, meskipun ada penampakan langka di Arizona selatan.
Ocelot ini mirip dalam tampilannya kucing domestik. Bulunya menyerupai macan dahan atau Jaguar dan pernah dianggap sebagai sangat berharga. Akibatnya, ratusan ribu ocelots dulunya dibunuh untuk bulu mereka. Kucing ini diklasifikasikan sebagai "rentan" spesies terancam punah dari 1972 sampai tahun 1996, dan sekarang dinilai "paling keprihatinan" oleh 2008 Daftar Merah IUCN.
Ocelot (/ ɒsəlɒt /; Leopardus pardalis), juga dikenal sebagai macan tutul kurcaci, adalah kucing liar tersebar secara luas di seluruh Amerika Selatan termasuk kepulauan Trinidad dan Margarita, Amerika Tengah, dan Meksiko. Mereka telah dilaporkan terlihat sejauh utara Texas. Utara Meksiko, mereka ditemukan teratur hanya di bagian selatan dari Texas, meskipun ada penampakan langka di Arizona selatan.
Ocelot ini mirip dalam tampilannya kucing domestik. Bulunya menyerupai macan dahan atau Jaguar dan pernah dianggap sebagai sangat berharga. Akibatnya, ratusan ribu ocelots dulunya dibunuh untuk bulu mereka. Kucing ini diklasifikasikan sebagai "rentan" spesies terancam punah dari 1972 sampai tahun 1996, dan sekarang dinilai "paling keprihatinan" oleh 2008 Daftar Merah IUCN.
Pardusköttur eða ocelot (fræðiheiti: Leopardus pardalis) er villiköttur sem er að finna í Suður-Ameríku, Mið-Ameríku og Mexíkó, og hefur einnig látið á sér kræla í Texas, Trínidad og karabísku eyjunum. Skinnið af parduskettinum hefur mikið verið notað í feldi og aðrar skinnvörur.
Leopardus pardalis (Nahuatlice: ōcēlōtl [oːˈseːloːtɬ]) est mammale subfamiliae Felinarum, in Mexico, America Media, et America Meridionali endemica, sed tam septentrionalis quam in Arcansia, Arizona, et Texia, atque in Trinitate in Mari Caribico raro observata.
Haec stipula ad mammale spectat. Amplifica, si potes! Leopardus pardalis (Nahuatlice: ōcēlōtl [oːˈseːloːtɬ]) est mammale subfamiliae Felinarum, in Mexico, America Media, et America Meridionali endemica, sed tam septentrionalis quam in Arcansia, Arizona, et Texia, atque in Trinitate in Mari Caribico raro observata.
Ocelotas (lot. Leopardus pardalis, angl. Ocelot, vok. Ocelot) – katinių (Felidae) šeimos plėšrus žinduolis.
Šio plėšrūno kūno ilgis siekia iki 1 m, uodegos – iki 40 cm. Gyvūno aukštis – iki 50 cm. Galva pailga, ausys apvalios. Ant kaktos ir skruostų matomos dvi juodos juostos. Nugaros ir šonų kailis – geltonas arba pilkas, su juodomis išilginėmis juostomis, kurias sudaro arti viena kitos esančių juodų dėmių eilės. Krūtinė ir pilvas – gelsvi. Kojos – taškuotos. Dėl gražaus kailio ocelotai yra medžiojami.
Išore ocelotas panašus į kitą savo genties atstovę – ilgauodegę katę, tik yra stambesnis.
Ocelotas paplitęs Amerikos žemyne. Jo arealas driekiasi nuo Centrinės Amerikos iki Pietų Amerikos centrinės dalies.
Labiausiai į šiaurę nutolusi ocelotų paplitimo sritis – Teksaso valstija (JAV). Kiek rečiau ocelotai sutinkami Trinidado saloje (Karibuose).
Tankiausia ocelotų populiacija yra tropiniuose miškuose. Atvirų vietovių plėšrūnas vengia.
Amerikos kontinente yra priskaičiuojama 11 oceloto porūšių:
Ocelotai gyvena miškuose ir tankiuose krūmuose, gerai laipioja medžiais. Šios katės yra aktyvios sutemose ir naktį.
Subrendę plėšrūnai sugeba pagauti ir įveikti mažesnes beždžiones. Ocelotas taip pat medžioja paukščius, graužikus, roplius.
Oceloto patelė paprastai atsiveda du jauniklius. Mažyliai motinos pienu maitinasi septynias savaites. Vėliau į jų racioną įeina ocelotės sumedžiotas grobis. Jauni ocelotai bręsta iki 2 metų amžiaus. Tuomet palieka gimtąjį arealą ir keliauja ieškoti savų medžioklės plotų.
Ocelotas (lot. Leopardus pardalis, angl. Ocelot, vok. Ocelot) – katinių (Felidae) šeimos plėšrus žinduolis.
Šio plėšrūno kūno ilgis siekia iki 1 m, uodegos – iki 40 cm. Gyvūno aukštis – iki 50 cm. Galva pailga, ausys apvalios. Ant kaktos ir skruostų matomos dvi juodos juostos. Nugaros ir šonų kailis – geltonas arba pilkas, su juodomis išilginėmis juostomis, kurias sudaro arti viena kitos esančių juodų dėmių eilės. Krūtinė ir pilvas – gelsvi. Kojos – taškuotos. Dėl gražaus kailio ocelotai yra medžiojami.
Išore ocelotas panašus į kitą savo genties atstovę – ilgauodegę katę, tik yra stambesnis.
Ocelots (Leopardus pardalis) ir neliela auguma kaķu dzimtas (Felidae) plēsējs, kas pieder pie Dienvidamerikas kaķu ģints (Leopardus). Ocelotam ir 10 pasugas.
Tas sastopams Dienvidamerikā, ieskaitot Trinidādas un Margaritas salas un Centrālamerikā. Tā izplatības ziemeļu robeža ir Meksika un Teksasas galējie dienvidi ASV.[1] Retu reizi to var novērot arī Arizonas dienvidos.[2]
Ocelots atgādina mazu jaguāru, un tā kažokāda tika uzskatīta par īpaši vērtīgu. Lai to iegūtu, tika nogalināti tūkstošiem ocelotu, līdz 1972. gadā tā kļuva apdraudēta suga. Pateicoties aizsardzības pasākumiem, kopš 1996. gada ocelotu populācija ir sākusi atjaunoties un kopš 2008. gada tā vairs netiek klasificēta kā apdraudēta suga,[3] tomēr dažas pasugas joprojām ir kritiski apdraudētas.
Ocelots ir lielākais no visiem Dienvidamerikas kaķiem. Tā ķermeņa garums, galvu ieskaitot, ir 55—101,5 cm, papildus astes garums 27—45 cm, svars 6,6—18,6 kg.[4]
Tam ir mīksts, zīdains un īss matojums, noapaļotas ausis un relatīvi lielas priekšķepas. Kažoka krāsa var būt dažāda, no gaiši zeltaini brūnas līdz tumši sarkanbrūnai vai pelēkbrūnai. Uz gaišākā pamata izceļas melni vai tumši brūni, rozetes veida vai pildīti plankumi. Rozetes iekšienē matojums ir tumšāk ruds nekā pārējā kažoka pamatkrāsa. Dažiem indivīdiem plankumi var saplūst kopā, veidojot neregulāras formas garensvītras, īpaši bieži to var redzēt uz muguras. Pavēdere un pakakle ir gaišākas nekā mugura. Uz melno ausu aizmugurējās plaknes ocelotam ir koši balti laukumi. Uz katra vaiga un pieres tam ir divas melnas svītras. Aste ir samērā gara, un uz tās bieži plankumu vietā veidojas melni gredzeni.[1]
Ocelots pamatā ir nakts dzīvnieks un ļoti teritoriāls. Tas bezbailīgi aizstāv savu teritoriju, un šādas cīņas reizēm beidzas ar nāvi. Lai paziņotu par ieņemtu teritoriju, ocelots to iezīmē ar urīnu un fekālijām. Lai arī tas ir vientuļnieks un parasti satiekas tikai, lai pārotos, reizēm var novērot viena dzimuma ocelotus kopīgi atpūšamies koku zaros. Atpūtai tas piemeklē lapotnes segtu, ēnainu vietu. Tēviņa teritorija ir 3,5—46 km² liela, mātītes teritorija ir mazāka — 0,8 līdz 15 km². Teritorijas nemēdz savstarpēji pārklāties.[5]
Ocelots parasti medī maza izmēra dzīvniekus. Tie var būt dažādi mazi zīdītāji, piemēram, dažādi grauzēji, truši un oposumi. Tas medī arī ķirzakas, bruņurupuči, vardes, krabji, putni un zivis.[6] Visi upuri parasti ir daudz mazāki par pašu ocelotu, lielākie ir truši, bruņneši, mērkaķi un oposumi.[4] Medījumu tas atrod, izmantojot ožu, bet ocelotam ir arī ļoti laba redze gan dienā, gan naktī. Tas ļoti labi peld, rāpjas kokos, bet lielāko daļu sava medījuma tos nomedī uz zemes.[4]
Ocelots pārojas vienu reizi gadā, lai gan mātīte sapārojas atkārtoti, ja mazuļi iet bojā. Pārošanās var notikt jebkurā gada periodā. Pēc sapārošanās, pāris šķiras un mazuļus audzina tikai mātīte. Tā piemeklē vietu migai, kas var būt kāda ala klinšainā apvidū, koka dobums vai ērkšķainu krūmu un koku biežņa. Grūsnības periods ilgst 79—82 dienas. Parasti piedzimst viens akls un plānām pūkām klāts kaķēns. Retos gadījumos ir 2 vai 3 kaķēni.[5] Salīdzinot ar citiem maza auguma kaķiem, ocelota kaķēni aug lēnām. Piedzimstot tie sver 250 g, acis tiem atveras pēc 15—18 dienām. Migu tie sāk pamest 3 mēnešu vecumā, bet paliek kopā ar savu māti līdz 2 gadu vecumam. Tad tie atdalās no ģimenes un nodibina savu teritoriju. Nebrīvē ocelots var sasniegt 20 gadu vecumu.[5]
Ocelots (Leopardus pardalis) ir neliela auguma kaķu dzimtas (Felidae) plēsējs, kas pieder pie Dienvidamerikas kaķu ģints (Leopardus). Ocelotam ir 10 pasugas.
Tas sastopams Dienvidamerikā, ieskaitot Trinidādas un Margaritas salas un Centrālamerikā. Tā izplatības ziemeļu robeža ir Meksika un Teksasas galējie dienvidi ASV. Retu reizi to var novērot arī Arizonas dienvidos.
Ocelots atgādina mazu jaguāru, un tā kažokāda tika uzskatīta par īpaši vērtīgu. Lai to iegūtu, tika nogalināti tūkstošiem ocelotu, līdz 1972. gadā tā kļuva apdraudēta suga. Pateicoties aizsardzības pasākumiem, kopš 1996. gada ocelotu populācija ir sākusi atjaunoties un kopš 2008. gada tā vairs netiek klasificēta kā apdraudēta suga, tomēr dažas pasugas joprojām ir kritiski apdraudētas.
De ocelot of pardelkat (Leopardus pardalis) is een kleine katachtige die samen met de margay, de tijgerkat, de Geoffroykat en de nachtkat tot de groep van de pardelkatten behoort. De ocelot leeft van Midden-Amerika tot in Zuid-Amerika. De wetenschappelijke naam van de soort werd als Felis pardalis in 1758 gepubliceerd door Carl Linnaeus.[2]
De ocelot wordt ook wel de pardelkat genoemd. De ocelot heeft opvallend lange poten. Het lichaam wordt ongeveer 125 centimeter lang en heeft een staart van bijna 40 centimeter. De ocelot wordt maximaal 16 kilogram zwaar.[3] Naast een luipaardtekening kan de ocelot ook een zwarte vacht hebben.
Veel verschillende omgevingen vormen het leefgebied van de ocelot, variërend van scrublands tot tropisch regenwoud. Het is een uitstekende klimmer. Hij komt juist veel voor in rots- en struikgebieden. Vochtige gebieden hebben echter de voorkeur van deze kat. De ocelot komt voor in Texas, en alle landen van Midden- en Zuid-Amerika (behalve Chili en Uruguay). Er is veel op het dier gejaagd om zijn vacht. Desondanks is het de meest voorkomende katachtige in Zuid-Amerika. Het voortbestaan wordt bedreigd door het kappen van hun leefgebied.
De ocelotten hebben niet altijd dezelfde prooien. Welke prooien ze vangen hangt af van het seizoen. Ze eten vooral kleine knaagdieren zoals ratten, konijnen, eekhoorns en agoeti's. Verder ook kleine herten, apen, kleine vogels en hagedissen. Ook van insecten, slangen, kleine schildpadden, kikkers, landkrabben en vissen is waargenomen dat ze op het menu stonden.
Ocelotten zijn goede klimmers en brengen veel tijd door in de bomen. De ocelot jaagt voornamelijk 's nachts en vooral op de grond. Zodra hij een prooidier heeft ontdekt, drukt hij zich tegen de bodem en wacht een moment af om toe te slaan. De goed ontwikkelde ogen en oren komen uitstekend van pas bij het nachtelijk opsporen van prooidieren. Met een beet in de nek wordt het slachtoffer snel gedood.
De ocelot leeft solitair of soms in paartjes. Ocelotten zijn territoriaal en het territorium van een mannelijk dier overlapt vaak met dat van meerdere wijfjes. Midden op de dag rust de ocelot meestal in een holle boom of op een boomtak. Door middel van urine markeert de ocelot bomen en struiken langs de grens van het territorium.
De paartijd loopt van oktober tot januari. Ongeveer 115 dagen na de paring[4] worden één tot vier jongen geboren, verborgen tussen de wortels van een omgevallen boom, in dicht struikgewas, een rotsspleet of in een holle boom. Al bij de geboorte hebben de kleine ocelotten een volledige luipaardtekening. Het vrouwtje voedt de jongen alleen op.
Het woord ocelot komt uit het Nahuatl, de taal van de Azteken. Zij noemden het dier echter tlahcoocelotl, het dier dat zij ocelotl noemden is de jaguar.
De ocelot wordt zo nu en dan gehouden als huisdier. Zo reisde Salvador Dalí geregeld rond met zijn ocelot Babou, onder meer aan boord van het luxueuze cruiseschip SS France. Muzikant Gram Parsons hield een ocelot in zijn tuin, waar het dier een zwembad tot zijn beschikking had.
Het Moche-volk uit antiek Peru vereerde deze dieren en ze werden dan ook vaak afgebeeld in hun kunst.
Bronnen, noten en/of referentiesDe ocelot of pardelkat (Leopardus pardalis) is een kleine katachtige die samen met de margay, de tijgerkat, de Geoffroykat en de nachtkat tot de groep van de pardelkatten behoort. De ocelot leeft van Midden-Amerika tot in Zuid-Amerika. De wetenschappelijke naam van de soort werd als Felis pardalis in 1758 gepubliceerd door Carl Linnaeus.
Ozeloten (Leopardus pardalis, tidlegare Felis pardalis) er eit kattedyr som lever i skog og på steppar i Sør- og Mellomamerika. Han er spesielt kjend for den fine pelsen sin, og vart av den grunn tidlegare rekna som ein sårbar art, men bestanden er no rekna som livskraftig.
Ozeloten er gul eller gråaktig avhengig av kor tørr biotopen er. Pelsen er kledd med svarte flekkar og strekar, og vert rekna som særs fin. Kroppslengda er som på ein stor huskatt (65-100 cm), og vekta ligg i overkant av 10 kg.
Ozelotar lever åleine eller parvis i skogar og på steppar frå Mexico til nord i Argentina. Dei jaktar om natta, hovudsakleg på små pattedyr, fugl og krypdyr. Dei sym og klatrar godt, og fangar gjerne byttet sitt i trea.
Kullstorleiken er på 2-4 ungar, som vert fødde om hausten etter at hoa har gått drektig i litt over to månadar.
Ozeloten (Leopardus pardalis, tidlegare Felis pardalis) er eit kattedyr som lever i skog og på steppar i Sør- og Mellomamerika. Han er spesielt kjend for den fine pelsen sin, og vart av den grunn tidlegare rekna som ein sårbar art, men bestanden er no rekna som livskraftig.
Ozeloten (Leopardus pardalis) er den største av de små, flekkede kattedyrene. Arten har, i likhet med de andre artene i ozelotlinjen, kun 18 kromosompar.[2] Det vanligste blant katter er 19 kromosompar.[2]
Ozeloten har gul-beige grunnfarge med sorte rosetter med mørkere rødbrun farge og sorte og markeringer. Kroppslengden er på 90–150 cm fra hode til halespiss. Vekten er fra 7 til 16 kg (typisk cirka 11 kg[1]). Hanndyrene er størst.
Det er beskrevet en rekke underarter gjennom årene, men genetisk forskning på 1990-tallet viste at arten i hovedsak kan deles i fire distinkte populasjoner: Sentralamerika og Mexico, nord-nordvest Sør-Amerika, nord-nordøst Sør-Amerika, og sør Sør-Amerika (Sør-Amerika sør for Amazonas).[3]
Ozeloten finnes kun i svært begrenset omfang (80–120 dyr[4]) nord for Rio Grande i USA og den har lenge vært i sterk tilbakegang i Mexico, men arten er utbredt gjennom hele Sentral-Amerika og videre sørover i Sør-Amerika (unntatt i Chile) til Argentina, det sørlige Brasil og Uruguay.
Selv om ozeleoten kan finnes høyt til fjells, foretrekker den å ferdes i områder hvor den lett kan gjemme seg, som i regnskogen og ved overgrodde elvebredder. Den er meget sky for mennesker og holder seg langt unna bebodde områder.
Som andre katter hviler ozeloten om dagen – gjerne sovende i et tre. Om natten starter jakten på mat. Kosten er svært variert og kan blant annet være fugl, kaniner, slanger, reptiler, insekter og fisk. Ozeloten er en dyktig svømmer.
Drektighetstiden er mellom 70–80 dager. Kullet er 1–4 unger som veier rundt 250 gram. Hannen forlater hunnen før ungene er født.
Ozeloten (Leopardus pardalis) er den største av de små, flekkede kattedyrene. Arten har, i likhet med de andre artene i ozelotlinjen, kun 18 kromosompar. Det vanligste blant katter er 19 kromosompar.
Multimedia w Wikimedia Commons 
Hasło w Wikisłowniku Ocelot wielki[3], ocelot[4][a] (Leopardus pardalis) – gatunek drapieżnego ssaka z rodziny kotowatych (Felidae).
Występuje przeważnie w wilgotnych lasach. Często przebywa niedaleko ludzkich siedzib. Spotykany również na polach i na plantacjach trzciny cukrowej.
Oceloty żywią się wieloma zwierzętami, w tym: szczurami, świnkami morskimi, małpami, pancernikami, mrówkojadami, aguti, różnymi jeleniowatymi, młodymi pekari, jaszczurkami, wężami, żółwiami i różnymi ptakami. Często zakradają się do kurników.
Dojrzałość płciową samice osiągają w wieku 2 lat, a samce pół roku później. Okres godowy trwa od października do stycznia. Po ciąży trwającej ok. 70 dni w dziupli rodzą się 2-4 kocięta, które otwierają oczy po 15 dniach. Dwa lata młode uczą się od matki różnych technik polowań, a wkrótce potem wyruszają na poszukiwanie własnego terytorium.
Oceloty mają krótką, jedwabistą sierść o barwie zależnej od otoczenia, w którym żyją. Koty żyjące w lasach mają żółtą lub rudą sierść, a zamieszkujące krzaki – szarą.
Nieregularny wzór z ciemnych plam i pręg zdobi futro ocelota. Na grzbiecie i bokach plamy tworzą rozety, na głowie, ogonie i łapach przechodzą w ciemne pasy. Brzuch jest jasny. Uszy czarne (z białymi plamkami) i zaokrąglone są osadzone na niewielkiej głowie. Ma silne łapy z ostrymi pazurami.
Te małe koty nie łączą się w pary. Prowadzą nocny tryb życia. Dzień spędzają na drzewach, w nocy polują.
Wyróżnia się 10 podgatunków[5][1]:
Najintensywniej polowano na oceloty w latach 60. i 70. Z powodu pięknego rysunku i jedwabistości futra, skóry tych kotów były i są bardzo cenne. Obecnie oceloty są chronione przepisami konwencji waszyngtońskiej (CITES) i choć handel skórami jest zabroniony, nadal się je zabija.
Ocelot wielki, ocelot (Leopardus pardalis) – gatunek drapieżnego ssaka z rodziny kotowatych (Felidae).
Ocelotul (Leopardus pardalis) este un mamifer din familia Felidae. Poate atinge 1 metru lungime si poate cantari 21,5 kilograme. Populațiile de ocelot sunt concentrate în junglele tropicale dese din America Centrală și America de Sud, în zona ecuatorială. Se hrănește cu mici căprioare, rozătoare, păsări, reptile, pești.
Ocelotul este de două ori mai mare decât o pisică domestică și este strâns înrudit cu leopardul. Este prețuit pentru blana sa spectaculoasă, încă din vremea civilizației maya.
Din păcate, frumusețea sa l-a făcut să fie vânat până la dispariție în America de Nord și de Sud. O populație izolată de până la 120 oceloți încă trăiește în Texas.
Ocelot veľký (lat. Leopardus pardalis alebo Felis pardalis) alebo len ocelot je malá mačkovitá šelma podobná leopardovi. Obýva Strednú a Južnú Ameriku.
Vie dobre šplhať po stromoch a cez deň odpočíva vo vetvách stromov. Ocelot veľký má dobre vyvinutý čuch a patrí medzi dobrých plavcov.
Ocelot má krátku, hustú, skoro zamatovú srsť. Rozlišujúcim znakom sú škvrny, ktoré sú usporiadané v reťazcoch na tele.
Zafarbenie a kresba ocelota sa veľmi podobá Zafarbeniu aké má mačka dlhochvostá (lat. Leopardus wiedi). Základné sfarbenie je žlto-hnedé. Škvrny sú hnedé (intenzita hnedej sa smerom od stredu ku krajom znižuje). Smerom k bruchu škvrnitosť a intenzita základného sfarbenia ustupuje. Od oblasti očí cez temeno hlavy sa tiahne čierny pruh. Okraje ušných boltcov sú čierne. Na zadnej strane ušných boltcov je biela škvrna. Koniec chvostu je výrazne čierne pruhovaný.
Commons ponúka multimediálne súbory na tému Ocelot veľký
Wikidruhy ponúkajú informácie na tému Ocelot veľký
Tento článok týkajúci sa živočíchov je zatiaľ „výhonok“. Pomôž Wikipédii tým, že ho doplníš a rozšíriš. Ocelot veľký (lat. Leopardus pardalis alebo Felis pardalis) alebo len ocelot je malá mačkovitá šelma podobná leopardovi. Obýva Strednú a Južnú Ameriku.
Vie dobre šplhať po stromoch a cez deň odpočíva vo vetvách stromov. Ocelot veľký má dobre vyvinutý čuch a patrí medzi dobrých plavcov.
glej članek
Sinonimi[2]Felis buffoni Brass, 1911
F. chati Gray, 1827
F. hamiltonii J. B. Fischer, 1829
F. mexicana Kerr, 1792
F. pardalis Linnaeus, 1758
Leopardus griseus Gray, 1842
Ozelot (znanstveno ime Leopardus pardalis) je divja mačka, ki živi predvsem v severnem delu Južne Amerike, v Mehiki ter na jugu ZDA[3].
Skupno z repom meri v dolžino od 95 do 130 cm. Težak je okoli 14 kg.
V naravi živi od 8 do 11 let v ujetništvu pa do 20. Prehranjuje se z majhnimi sesalci, kot so pasavci, zajci ter oposumi, pa tudi z žabami, kuščaricami ter ribami. Ozeloti se parijo na vsake dve leti. Nimajo določenega letnega čas parjenja. Brejost traja približno 70 dni, samica pa običajno skoti enega ali dva mladiča.
Ozelot (znanstveno ime Leopardus pardalis) je divja mačka, ki živi predvsem v severnem delu Južne Amerike, v Mehiki ter na jugu ZDA.
Ozelot[2] (Leopardus pardalis) är ett litet kattdjur som lever i Syd- och Centralamerika.
Ozeloten lever främst i Centralamerika och i norra och mellersta Sydamerika. Begränsning i norr är Texas och i söder Argentina. Den är troligen utdöd i Uruguay.
Ozeloten är ett kattdjur som placeras i underfamiljen Felinae som omfattar de mindre arterna inom gruppen. Den beskrevs första gången taxonomiskt av Carl von Linné 1758 i den tionde upplagan av hans verk Systema naturae. Dess artepitet pardalis betyder ungefär "liten leopard". Trivialnamnet ozelot härstammar från nahuatl-språkets ocelotl och aztekiskans tlalocelot.[3]
Wilson & Reeder (2005) delar upp arten i tio underarter med följande utbredning:[4]
Ozeloten är 68–100 cm lång, och har utöver det en svans på 26–45 cm. Den väger 8–18 kg men enskilda individer kan bli betydligt större än genomsnittet.[5][6] Mankhöjden ligger på 45 cm. I förhållande till kroppen är tassarna stora varför arten på spanska fick namnet "manigordo", som betyder "stor fot". Artens tandformel är I 3/3 C 1/1 P 3/2 M 1/1, och den har alltså 30 tänder.[7]
Ozeloten har gulbrun päls med ringformiga mörka fläckar. Innanför ringarna är pälsen mörkare än utanför. Vid halsen liknar fläckarna remsor och på benen punkter.[7]
Ozeloten föredrar regnskog och mangroveskog samt savann med hög gräs. Öppen terräng uppsöker den bara om natten. I bergstrakter förekommer arten vanligen upp till 1 200 meter över havet, i sällsynta fall upp till 3 000 meter.[1][5]
Arten lever främst ensam och är huvudsakligen aktiv under dygnets mörka timmar. Under dagen vilar den i större trädhålor, gömd i högt gräs eller liggande på en gren. Den jagar mest på marken men klättrar och simmar bra. Bytesdjuren utgörs till cirka 65 procent av små gnagare, ungefär 15 procent av mindre kräldjur som ormar, cirka 5 till 10 procent av fåglar, cirka 5 till 10 procent av medelstora däggdjur samt ungefär 5 procent av fiskar och kräftdjur. Till de vanligaste bytesdjuren räknas agutier, rörmöss, lansråttor (Echimyidae), pungråttor och bältdjur.[7]
Ozeloten stannar alltid i samma område och hanarnas revir överlappar honornas. Hanens reviret är upp till 31 km² stort (vanligen 4–18 km²) medan honans revir bara uppgår till 2–11 km².[7][8]
Parningen kan ske året om men i tempererade trakter föds ungarna vanligtvis under hösten eller vintern. Två och en halv månader (79–85 dagar) efter parningen föder honan oftast 2 ungar, ibland 1 eller 3. Efter ungefär sex veckor slutar ungarna att dia, och ett år efter födseln är ungarna självständiga. Könsmognaden infaller för honor efter 18–22 månader och för hanar i genomsnitt efter 30 månader, i sällsynta fall redan efter 15 månader.[7]
Ozelotpäls har varit mycket eftertraktat. Bara USA importerade året 1969 cirka 133 000 pälsar och en ytterrock av ozelotpäls kostade vid denna tid cirka 40 000 amerikanska dollar.[5] Därför var djurarten av IUCN tidvis listats som sårbar (VU).[1] Idag är det förbjudet att handla med produkter som härstammar från ozelot. Det gäller också handel mellan privatpersoner samt försäljning av produkter i andra hand. För ozeloten finns dock hopp - i stora delar av dess utbredningsområde är utvecklingstrenden för arten positiv efter pälshandelsförbuden och sedan områdets tidigare topprovdjur, jaguaren, försvunnit eller minskat kraftigt.
Ozelotens päls har också gjort den eftertraktad som förebild inom tamkattavel och i vissa länder (främst USA) erkänns ocicat som officiell raskatt. Rasen har dock inga anlag från ozelot utan härstammar från abessinier och siames med inslag av amerikansk tabby (American Shorthair).
Salvador Dali hade en ozelot vid namn Babou som sällskapsdjur.[9]
Ozelot fanns även att se på den numera nerlagda Hällingsjö Djurpark under tidigt 1960-tal.
Wikimedia Commons har media som rör Ozelot.
Ozelot (Leopardus pardalis) är ett litet kattdjur som lever i Syd- och Centralamerika.
Oselo (Leopardus pardalis), kedigiller familyasının Leopardus cinsine ait türdür. Meksika, Güney Amerika ve Orta Amerika'da yaşayan bu türün uzunluğu kuyruğu ile birlikte 130 cm'yi bulur.
Kedigiller ile ilgili bu madde bir taslaktır. Madde içeriğini geliştirerek Vikipedi'ye katkıda bulunabilirsiniz. Оцелот[3][4], леопард оцелот (Leopardus pardalis) — хижий ссавець роду леопардів (Leopardus) родини котових (Felidae). Мешкає в Латинській Америці. Англійською вид називають «леопард карликовий» (dwarf leopard).
Довжина оцелота від голови до хвоста становить від 100 до 140 см, висота — близько 50 см, вага — від 10 до 18 кг. Забарвлення хутра жовтувато-коричневе з чорними кільцеподібними плямами, які всередині дещо темніші ніж назовні. На шиї й навколо плечей плями переходять у смуги, на лапах — у крапки. Черево й підборіддя забарвлені в білий колір. Вуха чорного кольору з великими білими крапками на задній стороні.
Оцелот зовні нагадує марги, але більший.
Оцелот поширений у Центральній Америці, північних і центральних частинах Південної Америки. Найпівнічніший регіон мешкання оцелотів — американський штат Техас. Його популяція зосереджена в тропічних лісах, оцелот уникає відкритих просторів.
Оцелоти живуть поодинці й полюють передусім уночі. Під час денної спеки полюбляють ховатися в дуплах дерев. Полюють на землі, хоча чудово лазять по деревах і скелях. Здобич оцелотів — переважно невеликі ссавці й птахи, проте іноді вони ловлять змій. Найбільші оцелоти часом можуть подужати невеликих віслюків і свиней. Оцелоти міцно прив'язані до свого ареалу. Ареали самців сягають до 31 км² і перетинаються з ареалами однієї або декількох самиць, які сягають до 14 км².
Спаровування може відбуватися в будь-яку пору року. Через два з половиною місяці опісля на світ з'являються одне або двоє кошенят, які годуються молоком протягом семи тижнів. У дворічному віці молоді оцелоти полишають свою домівку.
Хутро оцелота довгий час було популярним у чинбарів[джерело?]. Наприклад, 1969 року в США було ввезено понад 133 тисячі шкур оцелотів. У 1980-х роках шуби з хутра оцелота продавалися за $40 000, а жива тварина, домашній улюбленець, продавалася за $800. Через інтенсивне полювання на оцелота він став украй рідкісною твариною. Завдяки новим міждержавним угодам полювання на оцелотів та продаж будь-яких продуктів, виготовлених з оцелотів, заборонено.
Оцелот, як і ягуар, вважалися священними тваринами в деяких давніх народів Мезоамерики — наприклад ольмеків, ацтеків, майя[джерело?]. Можливо це пов'язано з тим, що оцелот, як хижак, найкраще оберігав посіви давніх індіанців від травоїдних.
Оцелот, леопард оцелот (Leopardus pardalis) — хижий ссавець роду леопардів (Leopardus) родини котових (Felidae). Мешкає в Латинській Америці. Англійською вид називають «леопард карликовий» (dwarf leopard).
Ocelot (danh pháp hai phần: Leopardus pardalis) là một loài mèo hoang phân bố rộng rãi ở khắp Nam Mỹ, Trung Mỹ. Chúng được ghi nhận về phía bắc tận tiểu bang Texas, và về phía đông tận Trinidad và Barbados ở Caribbean.[3][4] Về phía bắc México, chúng thường được tìm thấy ở phần cực nam của Texas,[5] dù có một số được quan sát hiếm hoi ở phía nam Arizona.[6]. Loài mèo có bề ngoài tương tự mèo nhà. Bộ lông giống báo gấm hoặc báo đốm và đã từng được xem là đặc biệt có giá trị. Kết quả hàng trăm ngàn cá thể bị giết để lấy lông. Mèo ocelot đã được phân loại "dễ bị đe dọa" từ năm 1972 cho đến năm 1996.
Hiện có các phân loài sau được công nhận:[2]
Mèo ocelot dài khoảng 68–100 cm, đuôi dài 26–45 cm, và thường nặng 8–18 kg. Chúng có hình dáng đẹp, lông mượt, đôi tai tròn và bàn chân trước tương đối lớn.
Giống như hầu hết các loài mèo, mèo ocelot sống đơn độc và chủ yếu sinh hoạt. Chúng bảo vệ lãnh thổ rất quyết liệt, đôi khi đánh nhau đến chết trong tranh chấp lãnh thổ. Con đực có lãnh thổ của 3,5-46 km2, trong khi con cái là 0,8-15 km2. Vùng lãnh thổ được đánh dấu bằng nước tiểu hoặc phân ở những vị trí nổi bật.
Mèo ocelot chủ yếu săn bắt động vật nhỏ, bao gồm cả động vật có vú, thằn lằn, rùa, ếch, cua, chim và cá. Hầu hết con mồi nhỏ hơn so với chúng như động vật gặm nhấm, thỏ và thú có túi ôpôt.
Mèo ocelot thường chỉ sinh sản mỗi năm một lần, mặc dù con cái có thể giao phối một lần nữa ngay sau khi mất một lứa. Giao phối có thể xảy ra bất cứ lúc nào trong năm, và sự động dục kéo dài 7-10 ngày. Sau khi giao phối, con cái sẽ tìm một cái hang trong một dốc đá, một cây rỗng, hoặc một bụi cây rậm, gai góc. Thai kỳ kéo dài 79-82 ngày, và thường là chỉ sinh ra một con mèo con duy nhất, chưa mở mắt. Đôi khi lứa đẻ là hai hoặc ba con, nhưng ít phổ biến.
So với những loài mèo nhỏ khác, mèo ocelot con phát triển khá chậm. Chúng nặng khoảng 250 gram lúc mới sinh, và mở mắt sau 15-18 ngày. Chúng bắt đầu rời tổ sau 3 tháng, nhưng vẫn còn ở với mẹ cho đến 2 năm, trước khi thiết lập lãnh thổ riêng của mình. Chúng sống đến 20 năm trong điều kiện nuôi nhốt.
Mèo ocelot chủ yếu là hoạt động về đêm và có ý thức chiếm lãnh thổ riêng rất cao. Nó sẽ chiến đấu quyết liệt, đôi khi cho đến chết trong các vụ tranh chấp lãnh thổ. Ngoài ra, mèo ocelot đánh dấu lãnh thổ của mình bằng nước tiểu. Giống như hầu hết các loài mèo, nó là loài đơn độc, thường chỉ gặp nhau khi giao phối. Tuy nhiên, trong ngày, nó nằm trong cây hay tán lá rậm rạp khác, và đôi khi chia sẻ vị trí của nó với một mèo rừng khác cùng giới tính. Con đực chiếm lãnh thổ 3,5 đến 46 km2, trong khi con cái chiếm lãnh thổ nhỏ hơn và không chồng lấn với diện tích 0,8 đến 15 km vuông. Vùng lãnh thổ được đánh dấu bằng nước tiểu phun và bằng cách để lại phân tại các địa điểm nổi bật, đôi khi thích các địa điểm vệ sinh đặc biệt. Mèo ocelot săn trên một phạm vi 18 km2 (6,9 sq mi), chủ yếu là động vật nhỏ, bao gồm cả động vật có vú, thằn lằn, rùa, ếch, cua, chim, và cá[7]. Hầu như tất cả của con mồi săn mèo rừng là xa nhỏ hơn so với chính nó, với các động vật gặm nhấm, thỏ, và thú có túi ôpôt hình thành phần lớn nhất của chế độ ăn. Nghiên cứu cho thấy rằng nó sau và tìm thấy con mồi thông qua những con đường mòn mùi, nhưng mèo rừng cũng có tầm nhìn rất tốt, bao gồm cả khả năng nhìn ban đêm.
Mèo ocelot phân bố rộng rãi khắp Nam Mỹ, Trung Mỹ và México. Đã có trường hợp ghi nhận xa về phía bắc tận tiểu bang Texas, và tại miền đông Trinidad và Barbados trong vùng biển Caribbean[3][4][8]. Các quốc gia trong phạm vi này là: Argentina, Belize, Bolivia, Brazil, Colombia, Costa Rica, Ecuador, El Salvador, Guatemala, Guyana, Honduras, México, Panama, Paraguay, Peru, Nicaragua, Suriname, Hoa Kỳ và Venezuela. Con mèo có khả năng tuyệt chủng trong Uruguay[1]. Mèo ocelot đã từng sinh sống ở các bụi cây chaparral của bờ biển vùng Vịnh phía nam và phía đông Texas, và có thể được tìm thấy ở Arizona, Louisiana, Arkansas[9]. Tại Hoa Kỳ, nó bây giờ chỉ dao động trong một số khu vực nhỏ của bụi cây rậm rạp ở Nam Texas và hiếm khi được nhìn thấy ở Arizona. Ngày 07 tháng 11 năm 2009, một cá thể mèo được chụp ảnh ở vùng núi của quận Cochise, Arizona. Đây là bằng chứng đầu tiên kiểm chứng sự hiện diện của mèo ocelot ở tiểu bang này[10]. Trong tháng 2 năm 2011, Arizona Game and Fish Department khẳng định nhìn thấy của một mèo rừng ở dãy núi Huachuca nam Arizona[11].
Mèo ocelot chỉ sinh sống ở các khu vực có thực vật bao phủ khá rậm, dù chúng thỉnh thoảng săn ở các vùng mở về đêm. Chúng được tìm thấy ở rừng nhiệt đới, rừng bụi cây mận gai, vùng đầm lầy có cây đước và xa vẳn ở độ cao lên đến 1.200 mét (3.900 ft).[12]
|coauthor= bị phản đối (trợ giúp) |accessdate= (trợ giúp) Ocelot (danh pháp hai phần: Leopardus pardalis) là một loài mèo hoang phân bố rộng rãi ở khắp Nam Mỹ, Trung Mỹ. Chúng được ghi nhận về phía bắc tận tiểu bang Texas, và về phía đông tận Trinidad và Barbados ở Caribbean. Về phía bắc México, chúng thường được tìm thấy ở phần cực nam của Texas, dù có một số được quan sát hiếm hoi ở phía nam Arizona.. Loài mèo có bề ngoài tương tự mèo nhà. Bộ lông giống báo gấm hoặc báo đốm và đã từng được xem là đặc biệt có giá trị. Kết quả hàng trăm ngàn cá thể bị giết để lấy lông. Mèo ocelot đã được phân loại "dễ bị đe dọa" từ năm 1972 cho đến năm 1996.
虎貓（學名Leopardus pardalis），又名美洲豹貓，是產於南美、中美和墨西哥以及美國最南端、加勒比地區的野生貓科動物。體長可達100厘米，尾長45厘米，體重10-15千克，是虎貓屬中體型最大的一種。同屬的小斑虎貓和長尾虎貓與其外表相近，分布於同一地區。
虎貓的皮毛接近美洲豹，因此被遭到大量的捕殺，面臨生存的威脅。
虎貓大多在夜晚活動，具有領地性。與大多數貓科動物一樣，它們是獨居動物，只在交配的時候聚集。虎貓的孕期為70天，每胎可產2-4仔，在每年秋天產子。
虎貓的視覺十分靈敏，具有夜視能力，其食物包括猴類、蛇、嚙齒類、魚、兩棲類和鳥，有時也捕食家養的小豬和禽類。這些動物基本都比它自身的身體小很多。
包括以下一些已知亞種：
虎貓（學名Leopardus pardalis），又名美洲豹貓，是產於南美、中美和墨西哥以及美國最南端、加勒比地區的野生貓科動物。體長可達100厘米，尾長45厘米，體重10-15千克，是虎貓屬中體型最大的一種。同屬的小斑虎貓和長尾虎貓與其外表相近，分布於同一地區。
虎貓的皮毛接近美洲豹，因此被遭到大量的捕殺，面臨生存的威脅。
この項目では、ネコ科の肉食動物について説明しています。ステルスゲーム：『メタルギア』シリーズの登場人物については「リボルバー・オセロット」を、日本のドラマ制作会社については「オセロット (企業)」をご覧ください。 
オセロット（Ocelot、学名：Leopardus pardalis）は、哺乳綱食肉目ネコ科オセロット属に分類される食肉類。ここではLeopardus属に含めているが、Felis属に含めてF. pardalisとされることもある。
同じ地域に生息するジャガーネコやマーゲイと類似した外観をもつが、オセロットの体長は65-120 cm、尾の長さは 27–61 cm、体重9-16 kg とより大型である。体毛は短く、四肢は頑丈。黒い斑紋で縁取られたオレンジ色の斑紋（梅花紋）。種小名pardalisは「ヒョウ」の意。地色は灰白色や黄色、濃褐色など個体によってさまざまで、体前方から後方に向かって黒く縁取られた斑が並んでいる。虹彩は褐色。
名前の由来は、ナワトル語の「ocelotl」。
オセロットは主に南アメリカの熱帯雨林に生息しているが、メキシコやアメリカ・テキサス州の一部にも分布しており、草原や人間の集落近くに姿を現すこともある[1]。夜行性でその行動範囲は非常に広い。普段は単独で行動し、他の個体と出会うのは通常は交尾のためだけである。ただし、樹上や深い茂みの中で休息をとる日中はまれに他の個体と場所を共有することもある。繁殖期については初夏と冬である、定まっていない、などの説がある。妊娠期間は約70日で、一度の出産で1-4子を産む。
他のネコ科の動物と異なり泳ぎが上手く[1]、樹上生活に適応しており木登りも行うが、大抵は地上を行動圏としている。自身よりはるかに小型のサル、ヘビ、シロミミオポッサム、げっ歯類及び鳥類等を捕食する。オセロットは非常に鋭い視力を持つが、獲物を追跡するのに臭いを辿ることが研究によって判明している。
オセロットの毛皮は非常に高価なものとされ、また人に慣れやすく今なおヤマネコの中でペットとして最も人気のある種類であるため、乱獲が続いた。多くの国で絶滅危惧種に指定されている。
LEAST CONCERN (IUCN Red List Ver. 3.1 (2001))
オセロット（Ocelot、学名：Leopardus pardalis）は、哺乳綱食肉目ネコ科オセロット属に分類される食肉類。ここではLeopardus属に含めているが、Felis属に含めてF. pardalisとされることもある。
