Melanostoma is a large genus of hoverflies.[2] Little is known of their biology, but they are suspected to be general predators of small insects in leaf litter.[3][4]
{{cite book}}: |format= requires |url= (help) Melanostoma is a large genus of hoverflies. Little is known of their biology, but they are suspected to be general predators of small insects in leaf litter.
Melanostoma es un género numeroso de sírfidos.[2] Se sabe poco de su biología pero se cree que son predadores generalistas de insectos pequeños en la hojarasca.[3][4]
Melanostoma es un género numeroso de sírfidos. Se sabe poco de su biología pero se cree que son predadores generalistas de insectos pequeños en la hojarasca.
Melanostoma est un genre d'insectes diptères du sous-ordre des Brachycera (les Brachycera sont des mouches muscoïdes aux antennes courtes) et de la famille des Syrphidae.
Selon Fauna Europaea (2 juillet 2013)[1]
Selon ITIS (2 juillet 2013)[2]
Melanostoma est un genre d'insectes diptères du sous-ordre des Brachycera (les Brachycera sont des mouches muscoïdes aux antennes courtes) et de la famille des Syrphidae.
Melanostoma is een geslacht van vliegen uit de familie van de zweefvliegen (Syrphidae). De wetenschappelijke naam van het geslacht werd in 1860 voorgesteld door Ignaz Rudolph Schiner.[1] Als typesoort wees hij Syrphus mellinus (Linnaeus, 1758) aan, de gewone driehoekszweefvlieg.
In zijn boek Fauna austriaca: Die Fliegen (Diptera) uit 1862 gaf Schiner een uitgebreidere beschrijving van het geslacht en van enkele soorten:[2] het zijn middelgrote, bij uitzondering grotere, bijna naakte soorten met een metaalzwarte of zwartgroene kleur, die op het achterlijf onderbroken is door lichte vlekken of banden. Het achterlijf is over het algemeen gestreept, langwerpig, en de vleugels reiken tot over het achterlijf uit. In rust liggen ze parallel op het lichaam.
Uiterlijk lijken deze vliegen op die uit het geslacht Platycheirus Le Peletier & Seville, 1828. In 1970 heeft Hugo Andersson de kenmerken aangegeven waarin deze geslachten verschillen; dit gaat onder meer over de structuur van het metasternum.[3]
Over de levenscyclus van vliegen uit dit geslacht is weinig bekend, hoewel het een omvangrijk geslacht is met veelvoorkomende soorten zoals de gewone driehoekszweefvlieg en de slanke driehoekszweefvlieg. Schiner schreef dat de larven, zoals die uit het geslacht Syrphus, waarschijnlijk van bladluizen leven.[2] In het laboratorium is men er inderdaad in geslaagd om verschillende Melanostoma-soorten te kweken door de larven van bladluizen te voorzien.[4]
Melanostoma is een geslacht van vliegen uit de familie van de zweefvliegen (Syrphidae). De wetenschappelijke naam van het geslacht werd in 1860 voorgesteld door Ignaz Rudolph Schiner. Als typesoort wees hij Syrphus mellinus (Linnaeus, 1758) aan, de gewone driehoekszweefvlieg.
In zijn boek Fauna austriaca: Die Fliegen (Diptera) uit 1862 gaf Schiner een uitgebreidere beschrijving van het geslacht en van enkele soorten: het zijn middelgrote, bij uitzondering grotere, bijna naakte soorten met een metaalzwarte of zwartgroene kleur, die op het achterlijf onderbroken is door lichte vlekken of banden. Het achterlijf is over het algemeen gestreept, langwerpig, en de vleugels reiken tot over het achterlijf uit. In rust liggen ze parallel op het lichaam.
Uiterlijk lijken deze vliegen op die uit het geslacht Platycheirus Le Peletier & Seville, 1828. In 1970 heeft Hugo Andersson de kenmerken aangegeven waarin deze geslachten verschillen; dit gaat onder meer over de structuur van het metasternum.
Over de levenscyclus van vliegen uit dit geslacht is weinig bekend, hoewel het een omvangrijk geslacht is met veelvoorkomende soorten zoals de gewone driehoekszweefvlieg en de slanke driehoekszweefvlieg. Schiner schreef dat de larven, zoals die uit het geslacht Syrphus, waarschijnlijk van bladluizen leven. In het laboratorium is men er inderdaad in geslaagd om verschillende Melanostoma-soorten te kweken door de larven van bladluizen te voorzien.
Gressblomsterfluer (slekten Melanostoma) er en gruppe av fluer som tilhører familien blomsterfluer (Syrphidae). Gruppen omfatter over 50 beskrevne arter, av disse finnes tre i Norge.
Små, slanke blomsterfluer, svarte (inkludert ansiktet), blanke med mer eller mindre omfattende lyse støvflekker, vanligvis med gule flekker på bakkroppen som hos hunnen gjerne er trekantede. De skiller seg fra den nærtbeslektede slekten Platycheirus på at beina alltid er slanke. Vingene er glassklare. Larvene er litt gjennomsiktig grønne.
Gressblomsterfluene er ofte meget tallrike på gressenger, men også på våtmark, i lysninger i skogen og på ulike slags kulturmark. De besøker mange slags blomster, og kan være aktive ved så lave temperaturer som 8 ° celsius. De spiser mest pollen. I likhet med svært mange andre Syrphinae lever larvene av bladlus. De overvintrer som larver, voksne fluer kan påtreffes hele sommerhalvåret.
Alle fluer gjennomgår en fullstendig forvandling, med et puppestadium mellom stadiet som larve og voksen.
Gressblomsterfluer (slekten Melanostoma) er en gruppe av fluer som tilhører familien blomsterfluer (Syrphidae). Gruppen omfatter over 50 beskrevne arter, av disse finnes tre i Norge.
Gräsblomflugor (Melanostoma) är ett släkte i familjen blomflugor.
Gräsblomflugor är ganska små blomflugor med en längd på mellan 5 och 10 millimeter. De har svart grundfärg och oftast orangegula fläckar på bakkroppen, men även helt svarta flugor förekommer. Dessa kan vara svåra att skilja från arter i släktet fotblomflugor. Honan har bredare bakkropp än hanen.
Gräsblomflugorna trivs i gräsmarker, våtmarker, skogsgläntor och andra öppna marker. De är aktiva i förhållandevis låga temperaturer, ner till cirka 8 °C. Larverna lever på bladlöss och andra små leddjur som lever i markskiktet. Flera olika parasitsteklar lägger ägg i gräsblomflugornas puppor. De fullvuxna flugorna lever på pollen från många olika blommor.
Det finns mer än 50 kända arter av gräsblomflugor i världen. Av dem förekommer cirka 20 i palearktiska områden och 3 i Norden. I etiopiska regionen finns 24 arter.
Tre arter är kända i Norden, men det är inte helt klarlagt hur artindelningen ska vara. En del studier pekar på att mörk och kort gräsblomfluga är varianter av samma art, medan andra studier indikerar att de ska delas in i ännu fler arter.
Nationalnyckeln till Sveriges flora och fauna. Tvåvingar: Blomflugor: Syrphinae. Diptera: Syrphidae: Syrphinae. 2009. Artdatabanken, SLU, Uppsala, ISBN 978-91-88506-66-5
Wikimedia Commons har media som rör gräsblomflugor.
Gräsblomflugor (Melanostoma) är ett släkte i familjen blomflugor.
Melanostoma là một chi ruồi trong họ Syrphidae.[1]
Bài viết phân họ ruồi giả ong Syrphinae này vẫn còn sơ khai. Bạn có thể giúp Wikipedia bằng cách mở rộng nội dung để bài được hoàn chỉnh hơn. Melanostoma Schiner, 1860
Синонимы
Черноротки (лат. Melanostoma) — род мух-журчалок из подсемейства Syrphinae[1].
Виды рода Melanostoma похожи на представителей рода Platycheirus, отличаясь двулопастными сурстилями гениталий самцов и наличием узкого метастернума у самцов и самок[2]. Глаза голые. Усики сильно варьируют в окраске от тёмно-коричневого до жёлтого цвета. Щиток черноватый, блестящий. Крылья покрыты микротрихиями. Крылья самок длиннее, чем у самцов. У самцов брюшко с параллельными краями, у самок, как правило, овальное[3][4].
О биологии видов рода мало известно, однако известно, что личинки являются хищниками охотящимися на более мелких насекомых живущих в опавшей листве[5]. Вид Melanostoma mellinum (Linnaeus, 1758) питается 32 видами тлей. Яйца откладывают небольшими партиями[6], которые вылупляются на 2-7 день после откладки. Продолжительность развития личинок составляет от 10 от 31 дня[4].
Долгое время некоторых представителей рода Melanostoma рассматривали в составе рода Platycheirus, а некоторые специалисты не рассматривали Melanostoma, как отдельный род. Современный самостоятельный статус рода определился в 1970-х годах[2]. На основании молукулярно-генетических и сравнительно-морфологических исследований в 2014 году описан вид Melanostoma certum Ståhls, Haarto, 2014 и виды Melanostoma dubium (Zetterstedt, 1838), Melanostoma clausseni Barkalov, 2009 и Melanostoma tschernovi Barkalov, 2009 сведены в синонимы типовому виду Melanostoma mellinum (Linnaeus, 1758). Виды Melanostoma pumicatum (Meigen, 1838) и Melanostoma fimbriatum (Loew, 1838) перенесены в род Platycheirus[3][7].
