Hyacinthoides és un gènere de plantes herbàcies, perennes i bulboses pertanyent a la família Hyacinthaceae. Les 4 espècies conegudes es troben distribuïdes en Euràsia i moltes de les espècies del gènere són populars en jardineria, com plantes ornamentals. Les 4 espècies i els seus corresponents sinònims són:
Klokkeskilla (Hyacinthoides) er en slægt med 3 arter, der er udbredt i Syd- og Sydvesteuropa. Det er flerårige, urteagtige planter, der danner løg som overvintringsorganer. I løget forberedes fire grundstillede, hele, linjeformede blade, der er ensartet mørkegrønne på begge sider. Fra midten af løget fremkommer desuden den blomsterbærende stængel, som bærer en endestillet klase af blomster. De er 3-tallige, regelmæssige og klokkeformede med blå, lyserøde eller hvide kronblade. Frugten er en trerummet kapsel med 3-30 sorte frø.
Arter
Die Hasenglöckchen (Hyacinthoides) sind eine Pflanzengattung innerhalb der Familie Spargelgewächse (Asparagaceae). Der botanische Gattungsname Hyacinthoides ist aus dem Gattungsnamen Hyacinthus und dem griechischen oides für ähnlich hergeleitet. Heimatgebiete der Arten liegen im westlichen Europa und im nordwestlichen Afrika.
Hyacinthoides-Arten sind ausdauernde krautige Pflanzen. Diese Geophyten bilden eiförmige Zwiebeln als Überdauerungsorgane aus. Je Zwiebel werden nur wenige grundständige Laubblätter gebildet; sie sind einfach und parallelnervig.
Auf einem Blütenstandsstängel stehen in einem endständigen, traubige Blütenstand viele Blüten zusammen mit zwei Tragblättern je Blüte. Die zwittrigen Blüten sind dreizählig. Die sechs gleichgeformten Blütenhüllblätter sind nur kurz an ihrer Basis röhrig verwachsen. Sie sind 1,5 bis 2 cm lang und weiß über rosa bis blau. Es sind zwei Kreise mit je drei Staubblättern vorhanden. Die drei Fruchtblätter sind zu einem oberständigen Fruchtknoten verwachsen mit ein bis zehn Samenanlagen je Fruchtknotenkammer. Es sind Septalnektarien vorhanden. Der einfache Griffel endet in einer geschwollenen Narbe.
Die dreilappige und dreikammerige Kapselfrucht enthält 3 bis 30 schwarze, mehr oder weniger kugelige, ungeflügelte Samen.
Bei manchen Autoren gehören die Arten zur Gattung Scilla. Ein Synonym für Hyacinthoides Heister ex Fabricius ist Endymion Dum.
Es gibt nur etwa zwölf Hyacinthoides-Arten[2][3]:
Es gibt eine Reihe von Hybriden, die als Zierpflanzen verwendet werden:
Die Hasenglöckchen (Hyacinthoides) sind eine Pflanzengattung innerhalb der Familie Spargelgewächse (Asparagaceae). Der botanische Gattungsname Hyacinthoides ist aus dem Gattungsnamen Hyacinthus und dem griechischen oides für ähnlich hergeleitet. Heimatgebiete der Arten liegen im westlichen Europa und im nordwestlichen Afrika.
Hyacinthoides /ˌhaɪəsɪnˈθɔɪdiːz/ is a genus of flowering plants in the family Asparagaceae, known as bluebells.
Hyacinthoides is classified in the subfamily Scilloideae (now part of the family Asparagaceae, but formerly treated as a separate family, called Hyacinthaceae), alongside genera such as Scilla and Ornithogalum.[2] Hyacinthoides is differentiated from these other genera by the presence of two bracts at the base of each flower, rather than one bract per flower or no bracts in the other genera.[3]
According to the World Checklist of Selected Plant Families as of July 2012, the genus contains 11 species and one interspecific hybrid.[4] The majority of species are distributed around the Mediterranean Basin, with only one species, Hyacinthoides non-scripta (the familiar spring flower of bluebell woods in the British Isles and elsewhere) occurring further north in north-western Europe.[1] Hyacinthoides species belong, according to analysis using molecular phylogenetics, to three groups.[1]
Hyacinthoides /ˌhaɪəsɪnˈθɔɪdiːz/ is a genus of flowering plants in the family Asparagaceae, known as bluebells.
Hyacinthoides es un género de plantas herbáceas, perennes y bulbosas de la subfamilia de las escilóideas dentro de las asparagáceas. Las cuatro especies conocidas se encuentran distribuidas en Eurasia y muchas de las especies del género son populares en jardinería, como plantas ornamentales.
Todas las hojas basales, lineares, planas. Flores en racimo, con 2 brácteas por flor. Periantio campanulado, con tépalos libres. Estambres soldados a los tépalos. Anteras medifijas, introrsas. Estigma capitado. Cápsula con hasta 12 semillas.
El género fue descrito por Philipp Conrad Fabricius y publicado en Enumeratio Methodica Plantarum 2. 1759.[1]
Las especies y sus correspondientes sinónimos son:
Los híbridos interespecíficos entre H. hispanica y H. non-scripta reciben el nombre de Hyacinthoides × massartiana.
Hyacinthoides es un género de plantas herbáceas, perennes y bulbosas de la subfamilia de las escilóideas dentro de las asparagáceas. Las cuatro especies conocidas se encuentran distribuidas en Eurasia y muchas de las especies del género son populares en jardinería, como plantas ornamentales.
Hyacinthoides est un genre de plantes herbacées monocotylédones. Il appartient à la famille des Liliaceae selon la classification classique. La classification phylogénétique le place dans la famille des Hyacinthaceae (ou optionnellement dans celle des Asparagaceae).
C'est le genre de la jacinthe des bois. Cette plante rustique et sans problème s'établit très facilement, et convient aux jardins semi-sauvages où son caractère envahissant produit un effet naturel et champêtre. C'est également le genre de la jacinthe d'Espagne.
Hyacinthoides ×massartiana Geerinck est un robuste hybride entre Hyacinthoides non-scripta et Hyacinthoides hispanica subsp. hispanica.
Cet hybride est naturalisé çà et là, comme dans l'ouest des Pays-Bas. Comme il est fertile et peut se croiser en retour, il constitue une menace pour la jacinthe des bois.
Hyacinthoides est un genre de plantes herbacées monocotylédones. Il appartient à la famille des Liliaceae selon la classification classique. La classification phylogénétique le place dans la famille des Hyacinthaceae (ou optionnellement dans celle des Asparagaceae).
C'est le genre de la jacinthe des bois. Cette plante rustique et sans problème s'établit très facilement, et convient aux jardins semi-sauvages où son caractère envahissant produit un effet naturel et champêtre. C'est également le genre de la jacinthe d'Espagne.
Luibh bheag le bleib is ea an cloigín gorm a athnuaitear gach bliain, dúchasach d'iarthar na hEorpa. Na duilleoga beiltchruthach, an bláthra aontaobhach. Na bláthanna 1.5-2 cm ar leithead, clogchruthach cromtha, gorm ach uaireanta scothbhándearg nó bán. Go minic déanann sé coilíneachtaí ollmhóra i gcoillte is ar bharr aillte.
Plavo zvonce (lat. Hyacinthoides) biljni rod iz porodice šparogovki. Pripada mu oko desetak vrsta lukovičastih trajnica iz zapadne Europe, Apeninskog i Iberskog poluotoka i sjeverozapadne Afrike[1]. U Hrvatskoj raste jedino H. hispanica. [2]
Plavo zvonce (lat. Hyacinthoides) biljni rod iz porodice šparogovki. Pripada mu oko desetak vrsta lukovičastih trajnica iz zapadne Europe, Apeninskog i Iberskog poluotoka i sjeverozapadne Afrike. U Hrvatskoj raste jedino H. hispanica.
Česnička (Hyacinthoides) je ród ze swójby hyacintowych rostlinow (Hyacinthaceae).
Wobsahuje sćěhowace družiny:
Hyacinthoides is een geslacht uit de aspergefamilie.
Hyacinthoides is een geslacht uit de aspergefamilie.
Hiacyntowiec[3], hiacyncik[4] (Hyacinthoides) – rodzaj roślin z rodziny szparagowatych. Obejmuje 8[5]–11[6] gatunków występujących w zachodniej Europie (kwitną wiosną) i w górach Afryki północno-zachodniej (te zakwitają głównie jesienią i zimą)[6]. Przedstawiciele rodzaju uprawiani są w ogrodach w strefie klimatu umiarkowanego[4], skąd okazjonalnie rozprzestrzeniają się i dziczeją (np. w Ameryce Północnej)[7].
Rodzaj z podrodziny Scilloideae Burnett (plemię Hyacintheae podplemię Hyacinthinae[10]) z rodziny szparagowatych w obrębie szparagowców. W poprzedniej wersji systemu (APG II z 2003) zaliczany był wraz z obecną podrodziną Scilloideae do wyodrębnianej rodziny hiacyntowatych[1].
Zaliczane do tego rodzaju gatunki dawniej włączano do rodzaju cebulica (Scilla) lub opisywano pod synonimiczną nazwą Endymion[8].
Rośliny ozdobne z powodu efektownych, pachnących kwiatów. Uprawiane są ogrodach skalnych oraz pod okapem drzew i na rabatach[4]. Opisywane jako łatwe w uprawie[9]. Cebule sadzi się jesienią. Najlepiej rosną w miejscach półcienistych i wilgotnych[4], w glebie przepuszczalnej[9].
Hiacyntowiec, hiacyncik (Hyacinthoides) – rodzaj roślin z rodziny szparagowatych. Obejmuje 8–11 gatunków występujących w zachodniej Europie (kwitną wiosną) i w górach Afryki północno-zachodniej (te zakwitają głównie jesienią i zimą). Przedstawiciele rodzaju uprawiani są w ogrodach w strefie klimatu umiarkowanego, skąd okazjonalnie rozprzestrzeniają się i dziczeją (np. w Ameryce Północnej).
Hiacyntowiec hiszpański Masowo kwitnący hiacyntowiec zwyczajny w lesie w Wielkiej BrytaniiHyacinthoides é um gênero da família Asparagaceae.[1][2]
Hyacinthoides é um gênero da família Asparagaceae.
Klockhyacintsläktet (Hyacinthoides) är ett släkte i familjen hyacintväxter med tolv arter från västra och södra Europa. De odlas ibland som trädgårdsväxter i Sverige.
Enligt Catalogue of Life ingår släktet i familjen sparrisväxter.[1]
Kladogram enligt Catalogue of Life[1]:
KlockhyacinterHyacinthoides là một chi thực vật có hoa trong họ Asparagaceae.[2]
Hyacinthoides là một chi thực vật có hoa trong họ Asparagaceae.
Западная Европа и Северо-Западная Африка.
Леса, кустарниковые заросли, вересковые пустоши, луга.
Часто культивируется и дичает. Многие популяции в Западной Европе, в частности, в Германии, образованы гибридными растениями (Hyacinthoides non-scripta × Hyacinthoides hispanica)[2].
Луковица ежегодно возобновляется и состоит из одной замкнутой запасающей сочной чешуи, образовавшейся из нескольких (до 5) сросшихся влагалищ базальных листьев, а также плёнчатой бесцветной влагалищной чешуи, которая охватывает основание зелёных листьев.
Цветоносы до 40 см в высоту.
Прицветников 2.
Сегменты околоцветника свободные, колокольчатые или распростёртые.
Цветки поникшие, трубчато-колокольчатые, голубые, сиреневые, белые или розовые.
По информации базы данных The Plant List, род включает 12 видов[3]:
Западная Европа и Северо-Западная Африка.
Леса, кустарниковые заросли, вересковые пустоши, луга.
Часто культивируется и дичает. Многие популяции в Западной Европе, в частности, в Германии, образованы гибридными растениями (Hyacinthoides non-scripta × Hyacinthoides hispanica).