Hemimycena cucullata es una especie de hongo basidiomiceto de la familia Mycenaceae, del orden Agaricales.[1]
Hemimycena cucullata es una especie de hongo basidiomiceto de la familia Mycenaceae, del orden Agaricales.
Białogrzybówka gipsowa (Hemimycena cucullata (Pers.) Singer) – gatunek grzybów z rodziny grzybówkowatych (Mycenaceae)[1].
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Mycena, Mycenaceae, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi [1].
Po raz pierwszy takson ten został zdiagnozowany przez Persoona w 1801 r. jako Agaricus cucullatus, do rodzaju Hemimycena przeniósł go Rolf Singer w 1961 r[1]. Synonimy naukowe[2]:
Polską nazwę zaproponował Władysław Wojewoda w 2003 r[3].
Średnica 1-3 cm, kształt początkowo stożkowaty, później wypukły z tępym garbem. Brzeg lekko żłobkowany, powierzchnia naga, gładka o barwie śnieżnobiałej lub kremowobiałej, środek często z jasnożółtym odcieniem. Jest niehigrofaniczny[4].
Bardzo gęste i przyrośnięte do trzonu z ząbkiem, białe[5].
Wysokość 2-5 cm, grubość 1 mm, kruchy, u nasady występują białe włoski grzybni. Powierzchnia gładka, lśniąca, tej samej barwy co kapelusz[4].
Cienki, kremowobiały. Ma łagodny smak i delikatnie ziołowy zapach[4].
Zarodniki wrzecionowate, o rozmiarach 0.3-11.7 × 4-5 μm, cienkościenne, hialinowe. Podstawki o rozmiarach 20-27 × 6-8 μm, 4-zarodnikowe, wąsko zgrubiałe. Cheilocystydy o rozmiarach 25-31 × 4-7 μm z tępym wierzchołkiem, bezbarwne i cienkościenne. Pleurocystyd i pilocystyd brak. Kaulocystydy o rozmiarach 26-30 × 5-6 μm, cylindryczne, o zmiennym wyglądzie. Strzępki w zewnętrznej warstwie owocnika proste, cylindryczne, bezbarwne, cienkościenne. Mają długość 20-40 μm i grubość 5,5-8 μm[5].
Występuje głównie w Europie, poza tym kontynentem opisano występowanie tego gatunku tylko w Kamerunie w Afryce[6]. W Europie Środkowej jest pospolity[4], W Polsce prawdopodobnie też. Nie jest znane dokładniej jego rozprzestrzenienie i częstość występowania, ale nie jest zagrożony, w literaturze mykologicznej podano wiele jego stanowisk[3].
Saprotrof. Rozwija się na świeżej ziemi w lasach liściastych, na składach drzewnych, na wysypiskach śmieci, w szklarniach. Rośnie wśród opadłych liści, gałązek, mchów, szczególnie w miejscach bogatych w substancje organiczne[4][3].
Jest w Polsce wiele gatunków białych białogrzybówek, ale wszystkie są mniejsze, o średnicy kapelusza poniżej 1,5 cm. Białogrzybówka gipsowa jest największa wśród wszystkich białogrzybówek występujących w Europie[4]. Najbardziej do niej podobna jest białogrzybówka mleczna (Hemimycena lactea), lecz jest mniejsza, ma bardziej luźne blaszki i rośnie tylko na igliwiu[7].
Białogrzybówka gipsowa (Hemimycena cucullata (Pers.) Singer) – gatunek grzybów z rodziny grzybówkowatych (Mycenaceae).
