Skeletocutis nivea (Jungh.) Jean Keller 1979

Kleine kaaszwam (Skeletocutis nivea) is een schimmel op naaldhout die behoort tot de familie Polyporaceae.

Kleine kaaszwam groeit op de onderkant van dode takken en dood hout. Het vruchtlichaam is wit, maar wordt bij het ouder worden bruin en heeft dunne poriën.

• Poriën

• Dwarsdoornede

Synoniemen

Tyromyces chioneus ^[1]
Trametes nivea (Jungh.) Corner 1989^[2]
Incrustoporia semipileata (Peck) Domanski 1972^[3]
Incrustoporia nivea (Jungh.) Ryvarden 1972^[4]
Leptotrimitus semipileatus (Peck) Pouzar 1966^[5]
Leptoporus semipileatus (Peck) Pilát 1938^[6]
Polyporus hymeniicola Murrill 1920^[7]
Tyromyces semipileatus (Peck) Murrill 1907^[8]
Microporus niveus (Jungh.) Kuntze 1898^[9]
Polystictus niveus (Jungh.) Cooke 1886^[10]
Polyporus semipileatus Peck 1883^[11]
Polyporus niveus Jungh. 1839^[12]
Polyporus chioneus ^[13]

Zie de categorie Skeletocutis nivea van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.

Vos an lenga piemontèisa Për amprende a dovré 'l sistema dle parlà locaj ch'a varda sì.

Cost capìtol a l'é mach në sbòss. Da finì.

Ambient

A chërs an dzora a branch për tèra ëd latifeuje.

Comestibilità

A venta mai mangé un bolè trovà se un a l'é nen un bon conossidor dij bolè!
As peul nen mangesse.

Arferiment bibliogràfich për chi a veul fé dj'arserche pì ancreuse

Skeletocutis nivea (Jungh.) Jean Keller

Aiuto per
la lettura Ayuda para
la lectura Help for
Reading Rintré ant
la Piòla Contaté
j'Aministrator Lìber për
Amprende Coression
ortogràfica Tastadura
piemontèisa Portaj
e Proget Agiut pr'ij
Contributor Travajòt
sempi

Młody, rozpostarty owocnik

Szkieletnica biaława (Skeletocutis nivea (Jungh.) Jean Keller ) – gatunek grzybów należący do rodziny żagwiowatych (Polyporaceae)^[1].

Systematyka i nazewnictwo

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Skeletocutis, Polyporaceae, Polyporales, Incertae sedis, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi^[1].

Po raz pierwszy gatunek ten został opisany w 1839 r. przez F. W. Junghuhna jako Polyporus niveus. Do rodzaju Skeletocutis przeniósł go Jean Keller w 1979 r^[1].

Niektóre synonimy nazwy naukowej^[2]:

Nazwę polską nadał Władysław Wojewoda w 2003 r., Stanisław Domański w 1965 r. opisywał ten gatunek pod nazwą białak półkonsolowaty^[3].

Morfologia

Owocnik jednoroczny, rozpostarty lub rozpostarto-odgięty, tworzący półeczkowate „kapelusiki”, rzadko tylko tworzy owocniki siedzące. Owocniki występują pojedynczo lub w grupach. Powierzchnia górna ma barwę od białej do kremowej, jest naga lub delikatnie owłosiona. Hymenofor rurkowaty, o barwie od białej do kremowej. Rurki mają długość do 2 mm. Pory okrągławe, bardzo drobne: na jednym milimetrze mieści się ich 8-10. Miąższ biały, o grubości do 5 mm, odróżnia się wyraźnie od warstwy rurek^[4].

Cechy mikroskopowe

Podstawki z zaciskami, grubościenne, o rozmiarach 10-14 × 3,5-5 um. Na jednej powstają po 4 bezbarwne, nieamyloidalne bazydiospory. Mają kiełbaskowaty kształt i rozmiary 4-5 x 0.5-1 um. Cystyd brak, z rzadka występują cystydiole o rozmiarach 10-12 x 3-4 um^[4].

Występowanie i siedlisko

Na świecie szeroko rozprzestrzeniony. Najwięcej stanowisk podano z Europy i Ameryki Północnej, ale jego występowanie potwierdzono także w Ameryce Środkowej i Południowej, Japonii, Afryce i Nowej Zelandii^[5].

Grzyb nadrzewny, saprotrof. Występuje na martwym drewnie w lasach – na pniach i opadłych gałęziach, głównie na drewnie liściastym. Owocniki wytwarza od kwietnia do października^[3]. Obserwowano występowanie na takich drzewach i krzewach, jak: klon, kasztanowiec, olcha, brzoza, kasztan, dereń, leszczyna, głóg, szczodrzeniec, eukaliptus, buk, jesion, orzech włoski, jabłoń, chmielograb, Pittosporium, platan, topola, śliwa, grusza, robinia, dąb, wierzba, bez, jarząb, lipa i wiąz, w kilku przypadkach na świerku^[4], a w Polsce również na jodle^[3].

Znaczenie

Saprotrof, powoduje białą zgniliznę drewna^[4].

Przypisy