তৰোৱাল নেজীয়া পখিলা (ইংৰাজী: Spot Swordtail, বৈজ্ঞানিক নাম- Graphium nomius) দক্ষিণ-পূব এছিয়াত দেখা পোৱা এটা চাতকনেজীয়া পখিলাৰ প্ৰজাতি৷ ইয়াৰ পাখিৰ দাঁতিত থকা স্পষ্ট বগা ফোঁটবোৰৰ বাবে ইয়াৰ ইংৰাজী নাম 'Spot Swordtails' ৰখা হয়৷
তৰোৱাল নেজীয়া পখিলা ছিক্কিম আৰু অসমকে ধৰি পূব আৰু দক্ষিণ ভাৰত, শ্ৰীলংকা, নেপাল, বাংলাদেশ, ম্যানমাৰ, থাইলেণ্ড, ভিয়েটনাম, লাওছ আদি দেশত দেখা পোৱা যায়৷
তৰোৱাল নেজীয়া পখিলা মতা-মাইকী উভয়ৰে পাখিৰ ওপৰৰ অংশ নীলা-বগা৷ Fore wing: cell with five broad transverse black bands, tail black, edged and tipped with white.
Underside white, the black markings very similar but of a bronze-brown with the following exceptions:—Fore wing: extensions below the median vein of the basal, subbasal, and median transverse bands crossing the cell, and the inner portion below vein 4 of the terminal broad band, black: on the hind wing the inner discal band is broken, irregular and black, and is bordered by a series of red spots outwardly edged with black ; Antennae black; head, thorax and abdomen creamy white, with a medial broad longitudinal stripe; beneath, the abdomen with lateral black stripes.[1]
Wing expanse of 68–95 mm.
Generally found in deciduous forest areas, among bushes with lesser secondary growth. Locally abundant below 3000 feet and less common above this level. Generally stays close to hilly and forested country.
Shy and wary. Flies close to the ground . Has a dodgy and fast flight, especially when disturbed. Often visits flowers. Spot Swordtails may be seen to cluster around flowering trees. They are fond of Gmelina arborea, a deciduous tree from dry areas. Basks close to the ground, with wings partially open or completely spread.Known migrant in Sri Lanka.[1]
Individuals are active from February to June. They are most abundant in March–April. It has been recorded in Western India from July onwards for a few months. In the Nilgiris it has been recorded from February to October.
Eggs are spherical, yellowish and slightly shiny. They are laid singly on the upper surface or at the margin on the under-side of young leaves or buds.
Black with green underside. It has white transverse stripes. The anterior and posterior segments are yellowish. It has a pair of spines on each thoracic and anal segments. Glossy green osmeterium. Sluggish caterpillar which feeds mainly in the evening and at night.
Has the usual horn which characterizes this group, and also two short processes on the head, and is of some shade of earthy-brown.[1]
The larval host plants are Miliusa tomentosum, Miliusa velutina and Polyalthia longifolia of the Family Anonaceae. Miliusa tomentosum is a deciduous tree. The pupae of the previous year's brood emerge, seek mates and lay eggs just as the tree puts out new growth.
তৰোৱাল নেজীয়া পখিলা (ইংৰাজী: Spot Swordtail, বৈজ্ঞানিক নাম- Graphium nomius) দক্ষিণ-পূব এছিয়াত দেখা পোৱা এটা চাতকনেজীয়া পখিলাৰ প্ৰজাতি৷ ইয়াৰ পাখিৰ দাঁতিত থকা স্পষ্ট বগা ফোঁটবোৰৰ বাবে ইয়াৰ ইংৰাজী নাম 'Spot Swordtails' ৰখা হয়৷
கத்திவால் அழகி (Graphium nomius) என்பது அழகிகள் குடும்பத்தைச்சேர்ந்த பட்டாம்பூச்சி ஆகும். இது தெற்காசியாவிலும் தென்கிழக்காசியாவிலும் காணப்படுகிறது. இவை கூட்டமாக சேற்றில் நீர் உறிஞ்சுவதும் காட்டில் மரத்தைச்சுற்றி வருவதும் கண்ணைக்கவரும் காட்சியாகும்.
தென்னிந்தியா, கிழக்கிந்தியா, சிக்கிம், அசாம், இலங்கை, நேப்பாளம், வங்க தேசம், மியான்மர், தாய்லாந்து, வியட்னாம், இலாவோசு, கம்பூச்சியா ஆகிய பகுதிகளில் இவை காணப்படுகின்றன.
இப்பட்டாம்பூச்சியின் மேற்புறமிருக்கும் கறுப்புப் பட்டைகளின் அகலமே தனது நெருங்கிய இனமான ஐம்பட்டை கத்திவால் அழகியிடமிருந்து வேறுபடுத்திக் காட்டுகிறது. பின்னிறக்கையில் கீழ்ப்புறம் தெரியும் கறுப்புக்குறிகள் மேற்பகுதியிலுள்ளவை ஊடுருவுவதால் மட்டுமின்றி கறுப்புச்செதில்கள் இருப்பதாலும்கூட.[1]
இப்பூச்சின் அகலம் 94–100 மிமீ இருக்கும்.
ஆண்பூச்சியிலும் பெண்பூச்சியிலும் மேற்பகுதி நீலங்கலந்த வெள்ளை நிறைத்தில் இருக்கும். முன்னிறக்கையில் ஐந்து பட்டைகள் இருக்கும். பின்னிறக்கை மண்ணிறமாக இருக்கும். கீழ்ப்புறம் வெள்ளையாக இருக்கும். அதன்மேல் பழுப்புநிறக்கோடுகள் இருக்கும். உணர்வுக்கொம்புகள் கறுப்பாகவும் வயிற்றுப்பகுதி பாலாடை நிறத்திலும் இருக்கும். வயிற்றின் கீழ்ப்புறம் நீண்ட அகலமானதொரு கோடும், பக்கப்புறங்களில் கறுப்புக்கோடுகளும் இருக்கும்.[1]
இறக்கை அகலம் 68–95 மிமீ இருக்கும்.
குறிப்பிட்ட இடங்களில் போதிய எண்ணிக்கையில் தென்படக்கூடியது. அழிவாய்ப்பு எதுவும் அறியப்படவில்லை.[2]
பொதுவாக இலையுதிர் காடுகளில் புதர்களிலும் தாழ்வான மரங்களிலும் காணப்படுகின்றன. கடல்மட்டத்திலிருந்து 3000 அடி உயரம்வரை நல்ல எண்ணிக்கையிலும் அதற்குமேல் அவ்வப்போதும் காணலாம். இவை குன்றுகள், காடுகள் ஆகியவற்றுக்கருகேயுள்ள ஊர்களிலும் தென்படுகின்றன.
மனிதர்களிடமிருந்து எச்சரிக்கையுடன் விலகியிருக்கும். சிறு அச்சுறுத்தலின்போதும் தப்பித்து விரைந்து பறக்கும். மலர்நிரம்பிய மரங்களைச் சுற்றி கூட்டம் கூட்டமாகத் திரியும். குமில் மழங்களை விரும்பும். வெயில் காலங்களில் மொத்தமாக ஈரிப்பான இடங்களில் குவியும். தரைக்கருகே வெயில்காயும். அந்நேரம் இறக்கைகளை சிறிதோ முழுவதுமோ பரிப்பி நிற்கும். இங்கைக்கு வலசை போகும்.
வளர்ந்த வண்ணத்துப்பூச்சிகளை பிப்பிரவரி முதல் சூன் வரை காணலாம். மார்ச்சு ஏப்பிரல் மாதங்களில் அதிக எண்ணிக்கையில் காணப்படும். இந்தியாவின் மேற்குப்பகுதிகளில் சூலையிலிருந்து சில மாதங்கள் இவை பதிவாகியுள்ளன. குறிப்பாக நீலமலையில் அக்டோபர்வரை தென்படுகின்றன.
இப்பட்டாம்பூச்சியின் முட்டைகள் உருண்டையாக, மஞ்சள்நிறத்தில் சிறிது பளபளவென இருக்கும். அவை ஒற்றையாக இலையின் மேற்புறத்திலோ குருத்திலைகளின் அடிப்பகுதிகளிலும் மொட்டுக்களின் அடிப்பகுதியிலும் இடப்படும்.
கருப்பு நிறத்தில் அடிப்புறம் பச்சையாக இருக்கும். குறுக்காக கோடுகள் வெள்ளை நிறத்தில் இருக்கும். தலைப்புறமும் பின்புறமும் மஞ்சளாக இருக்கும். தொண்டைக்கட்டிலும் புட்டப்பகுதியிலும் முள்போன்று இருக்கும். நெஞ்சுப்பகுதி பளபளப்பான பச்சைநிறத்தில் இருக்கும். மாலையிலும் இரவிலும் தின்னும் மந்தமான கம்பளிப்புழுவாகும்.[1]
இப்பேரினத்துக்கு உரித்தான கொம்புபோன்ற அமைப்பு கூட்டுப்புழுவுக்கு இருக்கும். தலைப்பகுதியில் சிறு நூட்டங்கள் இருக்கும். மண்பழுப்பு நிறத்தில் இருக்கும். கம்பளிப்புழுவின் உணவுச்செடியிலல்லாது இடுக்குகளிலும் பாறைகளுக்கடியிலும் வாலினால் ஒட்டிக்கொண்டிருக்கும்.[1]
கம்பளிப்புழுக்கள் இரும்புலி (Polyalthia cerasoides), நெட்டிலிங்கம் (Polyalthia longifolia), கொத்துகளா (Miliusa velutina) முதலிய செடிகளின் இலைகளை உண்ணும். இவைதவிர சில இலையுதிர் மரங்களும் உணவாகும். ஒரு தலைமுறையின் கூட்டுப்புழுக்கள் சரியான நேரத்தில் வெளிவந்து இணைதேடி இலையுதிர் மரங்கள் துளிர்விடும் காலத்தில் முட்டையிடுகின்றன.
இப்பட்டாம்பூச்சிகள் இலங்கை கிழக்கு மாகாணத்தின் பட்டாம்பூச்சி என சூற்றடல், புத்தாக்க சக்தி அமைச்சினால் அறிவிக்கப்பட்டுள்ளது.[3]
கத்திவால் அழகி (Graphium nomius) என்பது அழகிகள் குடும்பத்தைச்சேர்ந்த பட்டாம்பூச்சி ஆகும். இது தெற்காசியாவிலும் தென்கிழக்காசியாவிலும் காணப்படுகிறது. இவை கூட்டமாக சேற்றில் நீர் உறிஞ்சுவதும் காட்டில் மரத்தைச்சுற்றி வருவதும் கண்ணைக்கவரும் காட்சியாகும்.
Graphium nomius, the spot swordtail,[1][2] is a butterfly found in South and Southeast Asia that belongs to the swallowtail family. The species was first described by Eugenius Johann Christoph Esper in 1793.[1][2] One of the grandest sights is a host of spot swordtails mud-puddling or swarming around a flowering forest tree.
The spot swordtail gets its name from the line of distinct white spots along the margin of its wings.
It is known from southern and eastern India (including Sikkim and Assam), Sri Lanka, Nepal, Bangladesh, Myanmar, Thailand, Vietnam, Laos and Kampuchea.
It differs from Graphium antiphates chiefly in the greater width of the black markings on the upperside, especially of the basal and subbasal bands that cross the forewing, both of which also extend to the dorsum. On the hindwing the black markings of the underside on the basal and discal areas are not only seen by transparency from below, but are actually represented, though only partially, by black scaling; the width of the dark grey terminal portion is also greater, and it has a tendency to turn to dusky black anteriorly, so that the sub-terminal series of black lunules are obscured anteriorly and are difficult to make out. Underside: markings similar to those of the typical form, but broader; forewing with the discal transverse band that reaches from costa to vein 1; hindwing: the black bands that cross the cell broader and proportionately closer together.[3][4]
It has a 94–100 mm expanse. Males and females. Upperside bluish-white. Forewing: cell with five broad transverse black bands, the basal and subbasal bands produced to the dorsum, the medial band generally extended into interspace 2, the preapical ended on the median rein, and the fifth or apical from costa along the discocellulars extends on both sides of these and terminates at lower apex of cell; beyond the fifth band is a short macular transverse bar of the ground colour that terminates on vein 5, followed by a very broad black terminal band that occupies about one-third of the width of the wing and is traversed by a transverse subterminal series of rounded spots of the ground colour. Hindwing: ground colour along dorsum and above vein 7 whitish; a streak along the dorsum, a subbasal and an inner discal transverse band from costa across cell, and a very broad terminal band, black; the former two joined near the tornus by cross lunular black marks, the terminal band traversed by a series of slender lunules of the ground colour; a small black spot in interspace 1 above tornus and another at base of interspace 4; the black at the apices of interspaces 2 to 4 and the lunules of the ground colour thereon suffused with grey; tail black, edged and tipped with white.[3] Underside white, the black markings very similar but of a bronze brown with the following exceptions: Forewing: extensions below the median vein of the basal, subbasal, and median transverse bands crossing the cell, and the inner portion below vein 4 of the terminal broad band, black: on the hindwing the inner discal band is broken, irregular and black, and is bordered by a series of red spots outwardly edged with black; the subterminal series of lunules of the ground colour are broadly edged on the outer side with black; the grey patch in the caudal region is replaced by ochraceous grey. Antennae black; head, thorax and abdomen creamy white, with a medial broad longitudinal stripe; beneath, the abdomen with lateral black stripes.[3]
It has a wingspan of 68–95 mm.
This butterfly is fairly common and tends to be local. It is not known to be threatened.[5]
Generally found in deciduous forest areas, among bushes with lesser secondary growth. Locally abundant below 3,000 feet (910 m) and less common above this level. Generally stays close to hilly and forested country.
It is shy and wary. It flies close to the ground and has a dodgy and fast flight, especially when disturbed. They often visit flowers. Spot swordtails may be seen to cluster around flowering trees. They are fond of Gmelina arborea, a deciduous tree from dry areas. Large numbers can be seen settling on damp roads and wet patches, especially in hot summers. It basks close to the ground, with wings partially open or completely spread.
It is a known migrant in Sri Lanka.
Individuals are active from February to June. They are most abundant in March–April. It has been recorded in western India from July onwards for a few months. In the Nilgiris it has been recorded from February to October.
Eggs are spherical, yellowish and slightly shiny. They are laid singly on the upper surface or at the margin on the underside of young leaves or buds.[3]
The larva is black with a green underside. It has white transverse stripes. The anterior and posterior segments are yellowish. It has a pair of spines on each thoracic and anal segments. Glossy green osmeterium. It is a sluggish caterpillar which feeds mainly in the evening and at night.[3]
"Not so thick proportionally at the fourth segment as those of agamemnon, sarpedon and doson, and is somewhat quadrangular. It has four pairs of spines which are small but sharp. The most usual colour......is black, banded on the sides with narrow white stripes, except on the first three or four segments and the last., on which there is more or less rusty red ; but the shade varies very much, and in some the groundcolour is green." (Davidson and Aitken)[3]
Has the usual horn which characterizes this group, and also two short processes on the head, and is of some shade of earthy brown. It is attached by the tail and a close band and is not on the food plant but in crevices or under stones or roots.[3]
The larval host plants are Miliusa tomentosum, Miliusa velutina and Polyalthia longifolia of the family Annonaceae. Miliusa tomentosum is a deciduous tree. The pupae of the previous year's brood emerge, seek mates and lay eggs just as the tree puts out new growth.
One or more of the preceding sentences incorporates text from this source, which is in the public domain: Bingham, C.T. (1907). The Fauna of British India, Including Ceylon and Burma. Vol. II (1st ed.). London: Taylor and Francis, Ltd. pp. 101–103. Graphium nomius, the spot swordtail, is a butterfly found in South and Southeast Asia that belongs to the swallowtail family. The species was first described by Eugenius Johann Christoph Esper in 1793. One of the grandest sights is a host of spot swordtails mud-puddling or swarming around a flowering forest tree.
The spot swordtail gets its name from the line of distinct white spots along the margin of its wings.
L'espèce Graphium nomius est un lépidoptère appartenant à la famille des Papilionidae.
Graphium nomius is een vlinder uit de familie van de pages (Papilionidae).[1] De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1793 door Eugen Johann Christoph Esper.
Bronnen, noten en/of referenties
Graphium nomius er en sommerfugl i familiegruppen svalestjerter. Den lever sørøst i Asia.
Kroppen har et ytre skjelett (hudplater) som holder de bløte indre organer på plass. Det ytre hudskjelettet er bygd opp for det meste av kitin. Bakkroppens indre organer består av fordøyelsesorganer, forplantningsorganer og åndedrett. Åndedrettet hos sommerfugler foregår ikke ved lunger, men ved at luft hentes inn og ut av kroppen gjennom små hull i hudskjelettet (spirakler). I kroppen er det et svært finmasket system av trakéer som leder oksygenet til kroppens vitale deler. En blodvæske som sirkulerer i kroppen, pumpes rundt av et avlangt rørformet hjerte.
Brystpartiet består for det meste av vingenes muskulatur. Sanseorganer, for syn, smak og lukt er stort sett plassert i hodet. Nervesystemet består av en bukmarg med to nervestrenger og én nerveknute (ganglion) i hvert kroppssegment. Den første nerveknuten, som ligger foran munnåpningen, er spesielt stor og omtales som hjerne.
Larvens hode består av en hard hodekapsel med noen punktøyne. Under øynene er det noen små antenner larven bruker til å finne riktig føde. Larvens bakkropp består nesten bare av fordøyelsessystemet. Dette er ganske kort og mye av maten larven spiser passerer før all næringen er tatt opp. Avføringen kommer ut som små kuler helt bakerst på kroppen. Larvene ånder gjennom åpninger i hudskjelettet (spirakler), langs kroppens sider.
Parringen skjer ved sammenkobling mellom de to kjønnene.
Larven er radikalt forskjellige fra de voksne, både i levevis og i kroppsbygning. Larven lever som plantespiser.
Graphium nomius tilhører gruppen av insekter med fullstendig forvandling (holometabole insekter), som gjennomgår en metamorfose i løpet av utviklingen. Mellom larvestadiet og det voksne stadiet er et puppestadium, en hvileperiode, der sommerfuglens indre og ytre organer endres. Larvens bøyelige og myke kropp omdannes til en puppe med et hardt skall. Når skallet er hardt begynner omdanningen fra larve til den voksne (imago) sommerfuglen. De indre organer brytes i varierende grad ned til en cellemasse. En omorganisering skjer og dyret bygges opp igjen. Puppeperioden varierer etter temperaturen.
Graphium nomius er en sommerfugl i familiegruppen svalestjerter. Den lever sørøst i Asia.
_W_IMG_9180.jpg)
_at_23_Mile,_Duars,_WB_W_IMG_5883.jpg)
_W_IMG_9180.jpg)
