Although the species is also reported to occur in Japan and Korea, some Asian collections show significant morphologic and habitat differences from the North American plants. It is probably most closely related to Carex paleacea and to the South American C. darwinii, and differs from C. paleacea primarily by having acute, rather than awned, scales. Previous reports from eastern North American were misidentifications (J. Cayouette 1987).
Carex lyngbyei (lat. Carex lyngbyei) - cilkimilər fəsiləsinin cil cinsinə aid bitki növü.
Carex lyngbyei (lat. Carex lyngbyei) - cilkimilər fəsiləsinin cil cinsinə aid bitki növü.
Carex lyngbyei is a species of sedge known by the common name Lyngbye's sedge. It is native to the west coast of North America from Alaska to California, where it "is the common sedge of the Pacific coastal salt marshes."[1] It is also known from Greenland[2][3] and Iceland. It prefers to grow in silty sediment rather than sand[4] and in habitat with brackish water, such as salt marshes. This sedge produces stems 25 centimeters to well over one meter tall from a network of long rhizomes. The leaves have reddish brown sheaths which do not have spots. The inflorescence produces stiff, nodding spikes on peduncles. The fruit is coated in a leathery yellowish brown sac called a perigynium. This is a pioneer species, one of the first plants to colonize the mud of tidal flats in its range.[5]
{{cite book}}
: CS1 maint: others (link) {{cite book}}
: CS1 maint: others (link) Carex lyngbyei is a species of sedge known by the common name Lyngbye's sedge. It is native to the west coast of North America from Alaska to California, where it "is the common sedge of the Pacific coastal salt marshes." It is also known from Greenland and Iceland. It prefers to grow in silty sediment rather than sand and in habitat with brackish water, such as salt marshes. This sedge produces stems 25 centimeters to well over one meter tall from a network of long rhizomes. The leaves have reddish brown sheaths which do not have spots. The inflorescence produces stiff, nodding spikes on peduncles. The fruit is coated in a leathery yellowish brown sac called a perigynium. This is a pioneer species, one of the first plants to colonize the mud of tidal flats in its range.
Carex lyngbyei Hornem. es una especie de planta herbácea de la familia de las ciperáceas.
Es nativa de la costa oeste de América del Norte desde Alaska a California, donde "es la más común de las juncias de marismas costeras del Pacífico."[1] También se encuentran en Groenlandia e Islandia. Crece en el hábitat con agua salobre, como las marismas de agua salada.
Esta juncia produce tallos de 25 cm a más de un metro de altura desde una red de largos rizomas. Las hojas tienen vainas de color marrón rojizo, que no tiene manchas. La inflorescencia se produce rígida con púas en los pedúnculos. El fruto está recubierto en un saco de cuero marrón amarillento llamado perigynium. Esta es pionera de las especies, es una de las primeras plantas para colonizar el barro de planicies que cubre la marea.[2]
Carex lyngbyei fue descrita por Jens Wilken Hornemann y publicado en Flora Danica 11(32): 6, pl. 1888. 1827.[3]
Ver: Carex
Carex lyngbyei Hornem. es una especie de planta herbácea de la familia de las ciperáceas.
Carex lyngbyei adalah spesies tumbuhan seperti rumput yang tergolong ke dalam famili Cyperaceae. Spesies ini juga merupakan bagian dari ordo Poales. Spesies Carex lyngbyei sendiri merupakan bagian dari genus Carex.[1] Nama ilmiah dari spesies ini pertama kali diterbitkan oleh Hornem..
Carex lyngbyei adalah spesies tumbuhan seperti rumput yang tergolong ke dalam famili Cyperaceae. Spesies ini juga merupakan bagian dari ordo Poales. Spesies Carex lyngbyei sendiri merupakan bagian dari genus Carex. Nama ilmiah dari spesies ini pertama kali diterbitkan oleh Hornem..
Gulstör, græna eða bleikja (fræðiheiti: Carex lyngbyei) er stör sem vex víða á Vesturströnd Norður-Ameríku, frá Alaska til Kaliforníu, en einnig á Grænlandi, í Færeyjum og á Íslandi. Gulstör vex víða í votum mýrum, flóum, síkjum, á grynningum í vötnum og jafnvel í ísöltu vatni. Gulstörin er stórvaxin og blaðmikil. Hún er græn eða gulgræn planta með renglum. Blöð hennar eru breið og flöt. Karlöxin eru eitt eða fleiri en kvenöxin tvö, þrjú eða fleiri og hanga á löngum leggjum. Stoðblaðið á gulstör nær upp að toppaxinu. Axhlífar eru móleitar og nokkuð lengri en hulstrin.
Gulstör er góð og lystug fóðurjurt og er ein algengasta tegundin á starengjum Íslands. Gulstörin er einnig kölluð græna eða bleikja en nöfnin eru dregin af lit hennar.
Gulstör, græna eða bleikja (fræðiheiti: Carex lyngbyei) er stör sem vex víða á Vesturströnd Norður-Ameríku, frá Alaska til Kaliforníu, en einnig á Grænlandi, í Færeyjum og á Íslandi. Gulstör vex víða í votum mýrum, flóum, síkjum, á grynningum í vötnum og jafnvel í ísöltu vatni. Gulstörin er stórvaxin og blaðmikil. Hún er græn eða gulgræn planta með renglum. Blöð hennar eru breið og flöt. Karlöxin eru eitt eða fleiri en kvenöxin tvö, þrjú eða fleiri og hanga á löngum leggjum. Stoðblaðið á gulstör nær upp að toppaxinu. Axhlífar eru móleitar og nokkuð lengri en hulstrin.
Gulstör er góð og lystug fóðurjurt og er ein algengasta tegundin á starengjum Íslands. Gulstörin er einnig kölluð græna eða bleikja en nöfnin eru dregin af lit hennar.
Кореневища довгі. Стебла тупуваті або гостро прямокутні, 25–130 см, голі. Листя: піхви червоно-коричневі; пластини 3–8 мм шириною. Плоди покриті жовтувато-коричневим шкіряним покривом. 2n = 68, 70, 72.
Північна Америка: Гренландія, західне узбережжя США й Канади від Аляски до Каліфорнії; Європа: Фарерські острови, Ісландія. Азія: російська східна Азія, Японія, Корея. Населяє прибережні солончаки, солонуваті болота.
Carex lyngbyei là một loài thực vật có hoa trong họ Cói. Loài này được Hornem. mô tả khoa học đầu tiên năm 1827.[1]
Carex lyngbyei là một loài thực vật có hoa trong họ Cói. Loài này được Hornem. mô tả khoa học đầu tiên năm 1827.
Carex lyngbyei Hornem., 1827
СинонимыОсо́ка скрытопло́дная, или Осо́ка пильчатопло́дная (лат. Carex lyngbyei) — многолетнее травянистое растение, вид рода Осока (Carex) семейства Осоковые (Cyperaceae).
Зелёное, тёмно-зелёное или сизо-зелёное растение с ползучим корневищем и толстыми побегами.
Стебли крепкие, большей частью гладкие, могут быть сильно шероховатыми и остро-трёхгранными, наверху поникающие, 30—120 см высотой[2], окружены при основании красновато-коричневыми, красновато-пурпурными, каштановыми или тёмно-бурыми, широкими, лосняшимися, слабо килеватыми, безлистными влагалищами листьев, в перепончатой части сетчато расщеплёнными.
Листья плоские, жёсткие, (3)5-10 мм шириной[2], быстро заострённые, с несколько назад завёрнутым краем, короче стебля.
Колоски в количестве 5—7[2], расставленные. Верхние (1)[2]—3 колоска тычиночные, веретоновидные, булавовидные или линейно-продолговатые, до 6—7 см длиной[2]; нижние 1—4 колоска пестичные или обоеполые (в последнем случае они наверху и с немногими незаметными тычиночными цветками, или верхний из них с хорошо заметной тычиночной частью), многоцветковые, густые, узкоцилиндрические или продолговатые, 2—8 см длиной[2], 0,8—1,2 см шириной[2], на гладких ножках 3-10 см длиной, поникающие. Чешуи тычиночных колосков ржавые или тёмно-бурые, линейно-ланцетные, с коротким остроконечием; пестичных — ланцетные, продолговато-ланцетные или яйцевидные, шиловидно-заострённые, без ости или с остью 1,5—4 мм длиной, каштановые и тёмно-бурые, со светлой серединой, с тремя жилками, в (1,5)2[2]—2,5(3[2]) раза длиннее мешочков, им равные или несколько короче и у́же их. Мешочки плоско-выпуклые, широко-яйцевидные или продолговато-яйцевидные, кожистые или перепончатые, (2,7)3[2]—3,5(4) мм длиной, пепельно-зелёные или сизоватые, позже буроватые, с обеих сторон с 6—8 тонкими жилками, в основании округлые, с коротким, цельным, мозолисто утолщённым, желтоватым, глянцевитым носиком, редко без него. Рылец 2. Нижний кроющий лист без влагалища, превышает соцветие.
Плодоносит в июне-августе.
Число хромосом 2n=76.
Вид описан с Фарерских островов.
Вид варьирует по длине кроющих чешуй, которые или значительно превышают длину мешочка (в 1,5 раза), или немного и редко почти равны им, а также по размерам пестичных колосков и по длине их ножки.
Европа: Исландия, Фарерские острова; Дальний Восток: все районы, преимущественно в приморской полосе, в том числе восток Чукотского полуострова, бассейны рек Канчалан, Анадыря, бассейн Пенжины и район Пенжинской губы, залив Корфа, посёлок Беринговский, Корякия, бассейн реки Тырмы — притока Буреи, Курилы (юг), Сахалин; Восточная Азия: Северо-Восточный Китай, острова Хоккайдо и Хонсю; Северная Америка: Алеутские острова, тихоокеанское побережье от Аляски, в том числе арктической (залив Коцебу), до северной части штата Калифорния, Лабрадор, южная оконечность и юго-западная часть Гренландии (к югу от 62° северной широты).
Растёт на сырых и болотистых местах по морским побережьям (иногда в полосе приливов), в приморских тундрах и на приморских лугах; встречается также в районах значительно удалённых от моря, где растёт по берегам зарастающих водоёмов, мелководьям, илистым отмелям, болотистым пойменным лугам, окраинам сфагновых болот; часто образует заросли.
Осо́ка скрытопло́дная, или Осо́ка пильчатопло́дная (лат. Carex lyngbyei) — многолетнее травянистое растение, вид рода Осока (Carex) семейства Осоковые (Cyperaceae).