Paspalum notatum, o herba badia (Bahia Grass), és una espècie de poàcia tropical o subtropical perenne. És notable per la seva inflorescència en forma de V composta per racems amb moltes espiguetes cadascuna de 2,8-3,5 mm de llarg.
És de creixement lent i prostrada amb estolons i rizomes. Les fulles tenen làmines de 2–6 mm d'amplada. Les tiges normalment fan de 20 a 75 cm d'alt.
És nativa de Mèxic i Amèrica del Sud però s'ha naturalitzat a Amèrica del Nord i a altres llocs. Prefereix els sòls sorrencs i tolera l'ombra i altres condicions difícils com la salinitat i la secada.
Principalment es cultiva com farratge i com a gespa de baixes necessitats de manteniment.
Paspalum notatum, o herba badia (Bahia Grass), és una espècie de poàcia tropical o subtropical perenne. És notable per la seva inflorescència en forma de V composta per racems amb moltes espiguetes cadascuna de 2,8-3,5 mm de llarg.
És de creixement lent i prostrada amb estolons i rizomes. Les fulles tenen làmines de 2–6 mm d'amplada. Les tiges normalment fan de 20 a 75 cm d'alt.
És nativa de Mèxic i Amèrica del Sud però s'ha naturalitzat a Amèrica del Nord i a altres llocs. Prefereix els sòls sorrencs i tolera l'ombra i altres condicions difícils com la salinitat i la secada.
Principalment es cultiva com farratge i com a gespa de baixes necessitats de manteniment.
Paspalum notatum, known commonly as bahiagrass, common bahia, and Pensacola bahia, is a tropical to subtropical perennial grass (family Poaceae). It is known for its prominent V-shaped inflorescence consisting of two spike-like racemes containing multiple tiny spikelets, each about 2.8–3.5 millimetres (0.11–0.14 in) long.
This grass is low-growing and creeping with stolons and stout, scaly rhizomes. The stolons are pressed firmly to the ground and root freely from the internodes, forming a dense sod. The flat, tough-textured leaves are usually hairless, with blades 2–6 millimetres (0.079–0.236 in) wide. They are flat, folded, and inrolled, tapering to a fine point. The leaf bases at the terminus of each rhizome usually have a purplish hue. The stems reach 20–75 centimetres (7.9–29.5 in) tall.[1]
The terminal dual racemes are each attached to the top of a slender stem or with one slightly below the other. There is occasionally a third. The spikelets closely overlap in two rows. They are broad, rounded, smooth and shiny. Inside each spikelet is a tiny flower. The tiny, black, featherlike stigmas and black stamens can be seen dangling at the tips of the flowers.
Bahia grass is native to Mexico and South America, but has been naturalized elsewhere in North America and in other regions. It prefers sandy soils and is tolerant of shade. It is also fairly hardy, tolerating saline conditions and drought.[2]
This grass is used primarily as a forage. The nutritive value remains high when mature, but it is not very productive. It is also valued as an erosion-controlling soil stabilizer, as well as for its productivity, ease of establishment, and persistence. It makes a relatively low-maintenance turf as well, with its toleration for minimal maintenance, drought tolerance, and with less disease and insect damage than some of the other warm-season grasses.[3]
Paspalum notatum, known commonly as bahiagrass, common bahia, and Pensacola bahia, is a tropical to subtropical perennial grass (family Poaceae). It is known for its prominent V-shaped inflorescence consisting of two spike-like racemes containing multiple tiny spikelets, each about 2.8–3.5 millimetres (0.11–0.14 in) long.
This grass is low-growing and creeping with stolons and stout, scaly rhizomes. The stolons are pressed firmly to the ground and root freely from the internodes, forming a dense sod. The flat, tough-textured leaves are usually hairless, with blades 2–6 millimetres (0.079–0.236 in) wide. They are flat, folded, and inrolled, tapering to a fine point. The leaf bases at the terminus of each rhizome usually have a purplish hue. The stems reach 20–75 centimetres (7.9–29.5 in) tall.
The terminal dual racemes are each attached to the top of a slender stem or with one slightly below the other. There is occasionally a third. The spikelets closely overlap in two rows. They are broad, rounded, smooth and shiny. Inside each spikelet is a tiny flower. The tiny, black, featherlike stigmas and black stamens can be seen dangling at the tips of the flowers.
Bahia grass is native to Mexico and South America, but has been naturalized elsewhere in North America and in other regions. It prefers sandy soils and is tolerant of shade. It is also fairly hardy, tolerating saline conditions and drought.
This grass is used primarily as a forage. The nutritive value remains high when mature, but it is not very productive. It is also valued as an erosion-controlling soil stabilizer, as well as for its productivity, ease of establishment, and persistence. It makes a relatively low-maintenance turf as well, with its toleration for minimal maintenance, drought tolerance, and with less disease and insect damage than some of the other warm-season grasses.
El pasto bahía (Paspalum notatum) es una especie de gramínea tropical a subtropical, perenne de la familia Poaceae. Es notable por su prominente inflorescencia dual, en forma de V; con dos espigas tipo racimos que contienen múltiples espiguillas diminutas, cada una de 2,8-3,5 mm de largo.
Es un pasto perenne, cespitosa, de lento crecimiento, y formador de estolones y gruesos y escamosos rizomas. Los estolones se afirman fuertemente al terreno, tienen cortos entrenudos, y las raíces forman densas tramas radiculares. Hojas chatas, glabras, correosas, con láminas de 1 dm x 2-6 mm. Lígula anillada, densa, pelos cortos. Las bases foliares al término de cada rizoma usualmente tienen un matiz purpúreo. Los estípites, de solo dos nudos, alcanzan de 2-11 dm de altura.[1]
Los racimos terminales duales están al tope de un tallo muy fino, o uno un poco más alto que el otro. Infrecuentemente, puede haber un tercero debajo de los dos terminales. Las espiguillas se superponen en dos filas. Dentro de cada espiguilla hay una diminuta flor. Estigmas y estambres, negros, pueden llegar a verse.
Fruto cariopse oval, de 2,5 a 3,5 mm de largo. Está naturalizado en muchos lugares del mundo. Prefiere suelo arenoso, y tolera sombra, salinidad, y extrema sequedad. Semilla de junio a noviembre.
Es endémica de Norteamérica: México; Centroamérica: Belice, Costa Rica, El Salvador, Honduras; el Caribe: Antigua y Barbuda, Dominica, Granada, Martinica, San Cristóbal y Nieves, Santa Lucía, San Vicente y Granadinas, Trinidad y Tobago; Sudamérica: Guayana Francesa, Chile, Perú, Guyana, Surinam, Venezuela, Colombia, noreste argentino, Brasil, este de Bolivia, Paraguay, Uruguay. Crece de 0 a 1200 msnm.
Pasto principalmente usado como forrajero. Su valor nutritivo permanece alto cuando madura, pero en general no es productivo en demasía. Se valora como estabilizador de la erosión, facilidad de establecerse y persistencia. Es de relativamente bajo mantenimiento como "pasto de turf", con pocas enfermedades y problemas de insectos.
Generalmente es resistente a la sequía, aunque en esos casos disminuye su valor nutritivo. Por su resistencia es usada en Sudamérica como pasto para ganados. Por su gran capacidad de extensión se usa como césped de jardín.[2]
Paspalum notatum fue descrito por Johannes Flüggé y publicado en Graminum Monographiae ... Pars. I. Paspalum. Reimaria 106. 1810. [3]
Tiene un número de cromosomas de 2n = 40
El nombre del género deriva del griego paspalos (una especie de mijo).[4]
Zacate común, pasto bahía, bahía, frente de toro, cañamazo, grama dulce, horqueta, kavaju, remolino, trencilla, yerba vasey, lengua de vaca (Venezuela), pasto horqueta (Argentina), macana (Colombia), grama negra (Bolivia), pasto kavaju (Paraguay), saca cebo (Cuba)
El pasto bahía (Paspalum notatum) es una especie de gramínea tropical a subtropical, perenne de la familia Poaceae. Es notable por su prominente inflorescencia dual, en forma de V; con dos espigas tipo racimos que contienen múltiples espiguillas diminutas, cada una de 2,8-3,5 mm de largo.
Paspalum notatum é uma espécie de planta com flor pertencente à família Poaceae.
É popularmente chamada de grama-bahia, grama-batatais, grama-forquilha, grama-mato-grosso e grama-pensacola. É nativa do sul e do centro da América.[1] A autoridade científica da espécie é Flüggé, tendo sido publicada em Graminum Monographiae...Pars. I. Paspalum. Reimaria 106. 1810.[2]
Trata-se de uma espécie presente no Bioma Pampa, nativa e endêmica do mesmo. Ocorrente no Rio Grande do Sul, Santa Catarina, Uruguai e Argentina.
A grama forquilha sofreu biopirataria e foi roubada do Brasil, e utilizada no exterior. Hoje para utilizá-la é necessário que se pague royalts.
Não se encontra na lista de espécies ameaçadas, mas ela é endêmica dos Campos Sulinos (Bioma Pampa e Campos de altitude do Bioma Mata atlântica).
É uma ótima opção para áreas de tráfego intenso e encostas, pois alem de resistir ao pisoteio forma um sistema radicular profundo o que dificulta a erosão. Possui crescimento lento e do ponto de vista estético, um fator negativo é o surgimento de inflorescência em V, conhecido popularmente como “pé-de-galinha”, porém, estas estruturas só aparecem em caso de ausência de poda regular possibilitando a gramínea chegar ao florescimento.
Paspalum notatum é uma espécie de planta com flor pertencente à família Poaceae.
É popularmente chamada de grama-bahia, grama-batatais, grama-forquilha, grama-mato-grosso e grama-pensacola. É nativa do sul e do centro da América. A autoridade científica da espécie é Flüggé, tendo sido publicada em Graminum Monographiae...Pars. I. Paspalum. Reimaria 106. 1810.
Paspalum notatum là một loài thực vật có hoa trong họ Hòa thảo. Loài này được Flüggé mô tả khoa học đầu tiên năm 1810.[1]
Paspalum notatum là một loài thực vật có hoa trong họ Hòa thảo. Loài này được Flüggé mô tả khoa học đầu tiên năm 1810.
百喜草(學名:Paspalum notatum),又名巴西亚雀稗,是一種多年生草本植物,屬禾本科雀稗屬。主要分布於墨西哥與南美洲,並移植至北美洲與其他地方。
|access-date=
中的日期值 (帮助) アメリカスズメノヒエ Paspalum notatum Fluegge は、イネ科の草本で、日本では帰化植物である。バヒアグラス (Bahia grass) の名で牧草として用いられることもある。
地表に張り付いて伸びる匍匐茎を伸ばし、穂は太くてY字に分かれる。日本では都市近郊の道路脇でよく見かける雑草であるが、牧草として広く栽培され、それによって世界に広がった。
世界的には牧草としてよく知られている。また、根圏に窒素固定細菌と共生関係を持つとの報告がある。
太い地下茎を持つ多年生の草本[1]。一部を除いては、全体に無毛で、表面は滑らかで深緑を帯びる。地下茎は太くて木質で、先端は分枝して横に這って長く伸び、表面は枯れた葉鞘に包まれる。茎は高さ30-80cmになり、葉身は長さ10-30cm、幅は2-5mm、滑らかで厚みがあり、光沢がある[2]。基部近くは左右から二つ折りになる。葉鞘は左右から扁平で、背面には明らかな竜骨があり、葉身と同じく無毛で光沢がある。色は普通は淡緑色で、基部近くのものは淡紅色を帯びる。葉舌は退化して細かな毛の列となる。これと葉身の基部の縁に数本の長い毛が出るのが、この植物の無毛でない部分である。
花期は7-9月。花序は茎の先端に伸びた花茎の先に、普通は2本、時に3(-4)本の総(小穂が密生した枝)を出す。総は長さ6-15cnで小穂を二列につけ、太くて真っ直ぐで、斜め上に伸びてV字状になる。小穂は長さ2.5-3mm、無毛で淡緑色で、光沢がある。第1包穎はなく、第2包穎は小穂と同大、3-5脈を持つち、やや膨らむ。第1小花の護穎は第2包穎と同大だがやや扁平、第2小花の護穎もほぼ同大で革質。葯と柱頭は黒紫色。
日本では帰化植物。熱帯アメリカが原産とされるが、牧草として全世界の暖地に広がっている。日本では都市部や農耕地周辺の雑草として見られる[3]。
この種の四倍体では、根圏土壌において窒素固定細菌であるアゾトバクターの1種 Azotobacter paspali が常在し、それに対して本種の二倍体やそれ以外のスズメノヒエ属の植物ではこのような関係は定着しない。この種においては根の表面にこの細菌が多数付着しており、空中窒素の固定を行っている[4]。
日本産では総が二本出るものにキシュウスズメノヒエ等があるが、本種が遙かに大きい。大きさではシマスズメノヒエ、スズメノヒエなどが似るが、総が二本であるので区別はたやすい。他に葉鞘に竜骨があること、葉に光沢があること、葉舌が退化して毛列となること、葯と柱頭が黒紫色であることなどが確認できれば本種と判断していいとのこと[5]。
世界の暖地では牧草として栽培されている。この分野では、この植物はバヒアグラス(Bahia grass)と呼ばれ、放牧するにも干し草とするにも用いられている[6]。ただし日本の多くの地域においては、単に雑草である。
長田武正『日本のイネ科植物図譜(増補版)』,(1993),(平凡社)