Bombus balteatus, the golden-belted bumble bee, is a species of bumblebee with a boreal and high altitude distribution in northern Eurasia and North America.
This species is found in Finland, northern Sweden, Russia,[3] and North America from arctic Alaska, Canada, and mountain ranges in the United States such as the Sierra Nevada and the White Mountains down south to New Mexico.[4] Their preferred habitat includes high altitude and boreal regions, and they are often found at higher elevations than the tree line.[1] Bombus balteatus is often most abundant where Castilleja, Chrysothammnus, and Mertensia plant species are common.[5] Some populations of bees, including in the Rocky Mountains, specifically Mount Evans, Niwot Ridge and Pennsylvania Mountain have declined in the 21st century.
Bombus balteatus is a long-tongued bumblebee. Often the tongue length reaches two-thirds or more the length of the body.[5] This morphological feature allows them to specialize on flowers with long corollas.[6] In North America, workers can be identified by a distinctive black abdomen pattern and robust body.[5]
The most closely related species are Bombus hyperboreus, Bombus frigidus, and Bombus mixtus, which all occur in Western North America and Arctic Europe.[5]
In the Rocky Mountains, USA, many native plants species include flowers with elongated corollas. With abundant resources, B. balteatus can be a dominant species in the ecosystem.[7] However, Rocky Mountain bumblebees, including B. balteatus and Bombus sylvicola, have shown changes in abundance and foraging range as long-tubed floral resources are declining at higher altitudes; they have also exhibited a trend towards shorter tongues over the last 40 years.[6] This is indicative of niche expansion; although this species of bumblebee is considered highly specialized, it is now adapting to forage on a broader range of morphologically diverse flowering plants.[6] Immigration by short-tongued bumble bees into higher altitudes, as well as an increase in the number of Bombus balteatus individuals with shorter tongues, has also occurred as a result of warming and climate change. This creates new competition for long-tongued B. balteatus for limited floral resources.[6]
{{cite journal}}: Check |url= value (help) Bombus balteatus, the golden-belted bumble bee, is a species of bumblebee with a boreal and high altitude distribution in northern Eurasia and North America.
Bombus balteatus es una especie de abejorro de distribución boreal y de gran altitud que se distribuye en el norte de Eurasia y Norteamérica.
Esta especie se encuentra en Finlandia, en el norte de Suecia, Rusia[1] y Norteamérica desde la zona ártica de Alaska y Canadá, en cadenas montañosas de los Estados Unidos como la Sierra Nevada y las montañas Blancas hacia el sur hasta Nuevo México.[2] Su hábitat preferido incluye las regiones altas y boreales, a menudo se encuentran en elevaciones más altas que la línea de árboles.[3]Bombus balteatus es a menudo más abundante donde son comunes las especies de plantas de los géneros Castilleja, Chrysothammnus y Mertensia.[4] Algunas poblaciones de esta especie , incluidas las de las Montañas Rocosas, específicamente las del Monte Evans, de Niwot Ridge y de la montaña Pennsylvania, han disminuido en el siglo XXI.
Bombus balteatus tiene una larga lengua. A menudo la longitud de la lengua alcanza dos tercios o más de la longitud del cuerpo.[4] Esta característica morfológica les permite especializarse en flores con corolas largas.[5] En Norteamérica, las obreras pueden ser identificadas por un patrón distintivo de abdomen negro y un cuerpo robusto.[4]
Las especies más estrechamente relacionadas con esta son Bombus hyperboreus, Bombus frigidus y Bombus mixtus, todas ellas presentes en el oeste de Norteamérica y en el Ártico europeo.[4]
En las Montañas Rocosas, EE.UU., muchas especies de plantas nativas incluyen flores con corolas alargadas con abundantes recursos. B. balteatus puede ser una especie dominante en el ecosistema.[6] Sin embargo, los abejorros de las Montañas Rocosas, incluyendo B. balteatus y Bombus sylvicola, han mostrado cambios en la abundancia y en el rango de alimentación a medida que los recursos florales de tubo largo están disminuyendo en altitudes más elevadas; también han exhibido una tendencia hacia lenguas más cortas en los últimos 40 años.[5] Esto es indicativo de la expansión de cambios en el ecosistema; aunque esta especie de abejorro se considera altamente especializada, ahora se está adaptando para alimentarse de una gama más amplia de plantas con flores morfológicamente diversas.[5] La inmigración de los abejorros de lengua corta a altitudes más altas, así como el aumento del número de individuos de Bombus balteatus con lenguas más cortas, también se ha producido como resultado del calentamiento y el cambio climático. Esto crea una nueva competencia por parte de individuos B. balteatus de lengua larga por los limitados recursos florales.[5]
|número-autores= (ayuda) 
Datos: Q2629478
Multimedia:
Especies: Bombus balteatus
Bombus balteatus es una especie de abejorro de distribución boreal y de gran altitud que se distribuye en el norte de Eurasia y Norteamérica.
Bombus balteatus est une espèce de bourdons. Il fait partie du sous-genre Alpinobombus.
Elle peut être trouvée en Russie, Finlande et Amérique du Nord.
Bombus balteatus est une espèce de bourdons. Il fait partie du sous-genre Alpinobombus.
Elle peut être trouvée en Russie, Finlande et Amérique du Nord.
Bombus balteatus is een vliesvleugelig insect uit de familie bijen en hommels (Apidae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1832 door Dahlbom.[1]
Bronnen, noten en/of referenties
Fjellhumle også kalt høyfjellshumle (Bombus balteatus Dahlbom) er en våre store alpine humlearter.
Fjellhumle er en stor humle hvor den sørlige bestanden har et innslag av 25 til over 50% melanisme (mørkere farge i pelsen). Brystet er sort med to gule bånd. Bakkroppen med et bredt gult bånd på de første leddene. Bakkroppspissen er lyst gulig eller rødlig. Hannene har gjerne en mer diffuse farger med store variasjoner.
Målene kan variere, og særlig lengden er unøyaktig da bakkroppen kan trekkes sammen eller strekkes ut.
Radial cellen: 5,00 mm (4,75-5,25 mm)
Det er få kjente bolfunn i Norge. Bolene er små og underjordiske og bygge i musebol.
Høyfjellet over hele Norge.
Fjellhumle også kalt høyfjellshumle (Bombus balteatus Dahlbom) er en våre store alpine humlearter.
Fjällhumla (Bombus balteatus) är en insekt i överfamiljen bin (Apoidea).
Humlan förekommer i norra Skandinavien (Norge, norra Sverige och norra till mellersta Finland[1]), i arktiska, nordvästra Nordamerika i Alaska och Kanada samt i berg och bergskedjor i USA (som Sierra Nevada, White Mountains till Truchas Peak i norra New Mexico[3] samt bergen i Kalifornien i söder).[4] Den har också påträffats i Ryssland österut till Sibirien (Novaja Zemlja, Wrangels ö och en del andra öar).[1] I Sverige är den vanlig i hela fjällkedjan samt i angränsande områden.[5]
Fjällhumlan är en stor, långtungad humla. Den har svart mellankropp med gul till orange krage och ett likadant färgat band i slutet av mellankroppen. Bakkroppen har samma gula till orangeröda färg med undantag för ett svart band ganska långt bak. Yttersta bakkroppsspetsen är vit till rödbrun. Utseendet har stora variationer. Melanistiska (svartfärgade) individer förekommer; dessa kan ha vit bakkroppsspets.[5][6] Drottningen är påtagligt större än de övriga kasterna, med en medellängd på 23 mm. Hanarna är i medeltal 17 mm långa, och arbetarna 13 mm.[7]
Fjällhumlan förekommer främst i bergsregioner, särskilt i Nordamerika[4] där den håller sig ovan trädgränsen[1], men också på hedmark, ängar och vägrenar[5]. Drottningen är aktiv från juni till mitten av augusti, arbetare och hanar från juli till september[6]. Näringsväxter är svarthö, fjällvedel, fjällmaskros, rödklöver, kråkvicker, midsommarblomster, gullris, rödblära, nordisk stormhatt[5] samt, i Nordamerika, mjölkesläktet, fjärvesläktet, astersläktet, målarborstar, penstemonsläktet och nävor[6].
Wikispecies har information om Bombus balteatus.
Джміль золотисто-підперезаний поширений у північній Скандинавії і в західній частині Північної Америки від Аляски, по всій Канаді та в горах і гірських хребтах в США (Сьєрра-Невада, Білі Гори[1]) Каліфорнії і Нью-Мексико на півдні[2]. Він також був знайдений у Сибіру (Іркутськ і Магаданська область)[3] . У Швеції поширений у гірських і в прилеглих до них районах[4].
Це великий джміль. Волоски на грудях утворюють чорну перев'язь, яка розділяє передню та задню частину грудей, що вкриті жовтими, або помаранчевими волосками. Забарвлення черевця коливається від жовтого до оранжево-червоного кольору, за винятком чорної смужки, ближче до заднього кінця черевця. Забарвлення вершини черевця різноманітне (від білого до червонувато-коричневого кольору). Трапляються меланісти.[5]
Золотисто-підперезані джмелі поширені, в основному, в гірських районах, особливо в Північній Америці. Літ матки з червня до середини серпня, робочих особин і самців — з липня по вересень[6]. Ці джмелі є запилювачами бартсії альпійської, астрагалу альпійського, кульбаби, лучної конюшини, мишачого горошку, герані лісової, золотарника звичайного, смілки дводомної, аконіту Бессера і, в Північній Америці, іван-чаю, мертензії, айстри, кастиллеї.
Bombus balteatus là một loài Hymenoptera trong họ Apidae. Loài này được Dahlbom mô tả khoa học năm 1832.[2]
Bài viết phân họ Ong mật này vẫn còn sơ khai. Bạn có thể giúp Wikipedia bằng cách mở rộng nội dung để bài được hoàn chỉnh hơn.
Bombus balteatus là một loài Hymenoptera trong họ Apidae. Loài này được Dahlbom mô tả khoa học năm 1832.
Латинское название Bombus balteatus Dahlbom, 1832[1] ITIS 714786 NCBI 85657
Bombus balteatus (лат.) — вид шмелей, обитающий на севере Евразии и в Северной Америке.
Вид распространён в Финляндии, севере Швеции, России[2] и в Северной Америке[3]. Чаще всего встречаются на севере и на большой высоте в горах.
Bombus balteatus имеет длинный язык, составляющий две третьи длины шмеля. Эта особенность помогает специализироваться больше на цветках с длинными лепестками.
Bombus balteatus (лат.) — вид шмелей, обитающий на севере Евразии и в Северной Америке.
