Selysiothemis nigra és una espècie de libel·lúlids que es distribueix per Àsia Central, Orient Mitjà i als voltants del mar Negre i Mediterrani, incloent illes com les Balears.[1] Es tracta d'una espècie migradora, capaç de reproduir-se en aigües permanents i temporals i salobres.[1] Prefereixen aigües estancades costaneres o en zones desèrtiques, poc profundes i sense ombra, encara que les poblacions més estables s'han trobat en llacs profunds a l'interior d'Espanya.[1]
Selysiothemis nigra és una espècie de libel·lúlids que es distribueix per Àsia Central, Orient Mitjà i als voltants del mar Negre i Mediterrani, incloent illes com les Balears. Es tracta d'una espècie migradora, capaç de reproduir-se en aigües permanents i temporals i salobres. Prefereixen aigües estancades costaneres o en zones desèrtiques, poc profundes i sense ombra, encara que les poblacions més estables s'han trobat en llacs profunds a l'interior d'Espanya.
Das Teufelchen (Selysiothemis nigra) ist der einzige Vertreter der Libellengattung Selysiothemis aus der Familie der Segellibellen. Sie ist von Zentralasien bis in die Mittelmeerländer verbreitet.
Der um die 20 Millimeter lange Hinterleib (Abdomen) ist bei ausgefärbten Männchen schwarz und ist auf der Unterseite weiß bereift. Juvenile Männchen, sowie Weibchen hingegen sind blass grau-gelb mit einer schwarzen Zeichnung. Diese setzt sich aus einem dorsalen Streifen auf dem zweiten und dritten Segment, sowie auf den Querkanten dieser Segmente zusammen. Der dorsale Streifen setzt sich fort ist aber auf den Segmenten vier mit sieben am Übergang zum nächsten Segment unterbrochen. Auch verengt er sich auf diesen Segmenten in der Mitte des Segmentes. Auf dem achten mit zehnten Segment wird er wieder breiter. Die oberen Hinterleibsanhänge sind kürzer als das neunte Segment und von der Seite gesehen nahezu halbkreisförmig gekrümmt. Die breiten und stumpfen unteren Hinterleibsanhänge sind nur knapp kürzer als die oberen.
Bei den ausgewachsenen Männchen ist der Brustkorb (Thorax) ebenfalls schwarz und auf der Bauchseite weißlich. Dazu gesellen sich weiße Härchen. Die Weibchen hingegen sind goldbraun und werden nach unten weißlich. Die Beine sind schwarz und an den Hüften (Coxa) sowie an der Innenseite des Schenkels (Femur) gelblich weiß. Die circa 25 Millimeter messenden Hinterflügel sind wie die Vorderflügel durchsichtig und besitzen ein weißes Flügelmal (Pterostigma). Die Flügeladerung ist weiß.
Während die Unterlippe (Labium) bei den adulten Männchen weißlich ist, geht sie bei den juvenilen Männchen, sowie bei den Weibchen ins gelblich weiße. Die Oberlippe (Labrum) ist trüb orange. Das Gesicht sowie die sich anschließende Stirn (Frons) sind gräulich olivfarben zur Mitte hin verdunkelt bei den adulten Männchen und grünlich weiß bei den Weibchen und noch nicht voll ausgefärbten Männchen. Zusätzlich findet sich bei letzteren eine scharf abgrenzende Stirnbasallinie. Der Scheitel (Vertex) ist ebenfalls dunkel olivfarben.
Das Teufelchen (Selysiothemis nigra) ist der einzige Vertreter der Libellengattung Selysiothemis aus der Familie der Segellibellen. Sie ist von Zentralasien bis in die Mittelmeerländer verbreitet.
Selysiothemis nigra, the black pennant, is a monotypic species of dragonfly in the family Libellulidae. It occurs in Central Asia and the Middle East. In Europe it is mostly confined to the coastal areas of the Mediterranean and the Black Sea.
Selysiothemis nigra, the black pennant, is a monotypic species of dragonfly in the family Libellulidae. It occurs in Central Asia and the Middle East. In Europe it is mostly confined to the coastal areas of the Mediterranean and the Black Sea.
Selysiothemis nigra es la única especie del género Selysiothemis, en la familia Libellulidae. Habita en Asia Central, Oriente Medio y Europa, donde está presente en las áreas costeras del Mar Mediterráneo y el Mar Negro.
Selysiothemis nigra es la única especie del género Selysiothemis, en la familia Libellulidae. Habita en Asia Central, Oriente Medio y Europa, donde está presente en las áreas costeras del Mar Mediterráneo y el Mar Negro.
Selysiothemis nigra est une espèce d'insectes de la famille des Libellulidae appartenant au sous-ordre des anisoptères dans l'ordre des odonates. C'est la seule espèce du genre Selysiothemis[1].
On retrouve Selysiothemis nigra en Asie centrale et de l'est. En Europe, l'espèce est mentionnée dans les régions côtières de la Méditerranée et de la mer Noire.
Selysiothemis nigra est une espèce d'insectes de la famille des Libellulidae appartenant au sous-ordre des anisoptères dans l'ordre des odonates. C'est la seule espèce du genre Selysiothemis.
Het windvaantje (Selysiothemis nigra) is een libellensoort uit de familie van de korenbouten (Libellulidae), onderorde echte libellen (Anisoptera).[2]
De soort staat op de Rode Lijst van de IUCN als niet bedreigd, beoordelingsjaar 2010, de trend van de populatie is volgens de IUCN stijgend.[1]
De wetenschappelijke naam Selysiothemis nigra is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1825 door Vander Linden.
Bronnen, noten en/of referentiesSelysiothemis nigra – gatunek ważki z rodzaju Selysiothemis należącego do rodziny ważkowatych.
Selysiothemis nigra – gatunek ważki z rodzaju Selysiothemis należącego do rodziny ważkowatych.
Temni slaniščar (znanstveno ime Selysiothemis nigra) je vrsta raznokrilih kačjih pastirjev iz družine ploščcev, razširjena po večini Sredozemlja in na vzhodu do Srednje Azije.[2]
Je edini predstavnik svojega rodu, zelo majhen za raznokrilega kačjega pastirja, saj odrasli dosežejo v dolžino le 30 do 38 mm. Opazna je nesorazmerno velika glava. Samci s starostjo postajajo vedno temnejši in so sčasoma skoraj črni, z rahlim modrikastim odtenkom po trebušnem delu zadka in oprsja, le »obraz« ostane svetlejši. Samice in mladi samci so po telesu svetlorjavi, s črnim vzorcem po hrbtni strani zadka.[3]
Podoben je manjšim predstavnikom kamenjakov (rod Sympetrum), ki pa so bolj rdeči.[4] Od bliže lahko temnega slaniščarja prepoznamo tudi po širokih, redko ožiljenih krilih z bledimi pterostigmami, ki imajo temnejše vzdolžne robove, zaradi česar zgledajo kot enačaji (=
).[3]
Odrasli letajo od sredine maja do začetka avgusta, v Španiji tudi še septembra.[3]
Razmnožuje se v plitvih ribnikih in jezerih, vključno s polslanimi bazenčki, ki se poleti izsušijo, uspeva pa tudi v umetnih vodnih telesih, kot so betonski rezervoarji za vodo, ki so lahko precej globoka. Znan je po tem, da se seli na dolge razdalje, zato odrasle najdemo tudi daleč od vode.[2]
Območje razširjenosti je veliko, obsega večji del Sredozemlja, Bližnji vzhod in Srednjo Azijo do Kašmirja in skrajnega vzhoda Kitajske, a populacija nikjer ni zelo številčna. V Evropi je severni rob območja razširjenosti v Padski nižini, na Balkanu pa je prisotnost skoncentrirana na obalah Jadranskega morja. V začetku 20. stoletja so temne slaniščarje opazili v več državah, za katere prej ni bilo podatkov o pojavljanju, kar je delno posledica večje pozornosti, delno pa tudi povečevanju populacije.[2]
V Sloveniji je bil temni slaniščar prvič opažen leta 2012 v Škocjanskem zatoku;[4] tudi za nekatere druge države so znana le posamična opažanja, brez podatkov o razmnoževanju.[2]
Temni slaniščar (znanstveno ime Selysiothemis nigra) je vrsta raznokrilih kačjih pastirjev iz družine ploščcev, razširjena po večini Sredozemlja in na vzhodu do Srednje Azije.
Selysiothemis nigra là một loài chuồn chuồn trong chi đơn loài Selysiothemis thuộc họ Libellulidae. Loài này hiện diện ở Trung Á và Trung Đông. Ở châu Âu loài này là khá hiếm gặp và chủ yếu giới hạn trong các vùng duyên hải thuộc Địa Trung Hải và Biển Đen. Chiều dài cơ thể 30–35 mm, sải cánh khoảng 60 mm.
Selysiothemis nigra là một loài chuồn chuồn trong chi đơn loài Selysiothemis thuộc họ Libellulidae. Loài này hiện diện ở Trung Á và Trung Đông. Ở châu Âu loài này là khá hiếm gặp và chủ yếu giới hạn trong các vùng duyên hải thuộc Địa Trung Hải và Biển Đen. Chiều dài cơ thể 30–35 mm, sải cánh khoảng 60 mm.
Селисия чёрная[1] (лат. Selysiothemis nigra) — вид стрекоз семейства Настоящих стрекоз (Libellulidae). Представитель монотипичного рода Selysiothemis (Ris, 1897). Длина тела от головы до конца последнего брюшного сегмента около 30 - 35 мм, размах крыльев около 60 мм.
Вид встречается в Центральной Азии и на Ближнем Востоке. Достаточно редок в Восточном Средиземноморье, и также редок в более западных регионах. В Европе в основном имеет прибрежное распространение, отмечен в Болгарии, Греции, на территории бывшей Югославии, Италии, на Мальте и в Испании[2]. В Африке приурочен к оазисам Сахары[3]. Населяет Джунгарский Алатау в Юго-Восточный Казахстане[1].
В 2002 году одна особь была поймана на западной окраине села Покровка (Ковалёвка) Очаковского района Николаевской области (Украина) у берега озера Чирнино[2].
В 2006 году вид обнаружен в окрестностях Карадагского заповедника (Крым)[4].
В 2007 году, как новый вид для территории европейской части России, Селисия чёрная приводятся по материалу из Яшкульского и Черноземельского районов Республики Калмыкия в основном на территории заповедника «Чёрные земли»[5].
Вид занесён в Красную книгу Казахстана[1].
Селисия чёрная (лат. Selysiothemis nigra) — вид стрекоз семейства Настоящих стрекоз (Libellulidae). Представитель монотипичного рода Selysiothemis (Ris, 1897). Длина тела от головы до конца последнего брюшного сегмента около 30 - 35 мм, размах крыльев около 60 мм.