Lustrzeń meksykański[2], astianaks meksykański[2] (Astyanax mexicanus) – gatunek słodkowodnej ryby z rodziny kąsaczowatych (Characidae), który wytworzył ślepe formy jaskiniowe, zwane m.in. ślepczykiem jaskiniowym.
Lustrzeń meksykański opisywany był pod różnymi nazwami, po raz pierwszy jako Tetragonopterus mexicanus, traktowany jako podgatunek Astyanax fasciatus. Ostatecznie został uznany za odrębny gatunek w tzw. kladzie Astyanax[3].
Meksyk i Gwatemala oraz stany Teksas i Nowy Meksyk w USA[3]. Zasiedla skaliste i piaszczyste dna potoków oraz małych i dużych rzek[4].
Charakterystyczną cechą form żyjących w całkowitych ciemnościach podwodnych jaskiń jest brak oczu oraz utrata pigmentacji. Brak zmysłu wzroku rekompensuje lustrzeniom wyostrzony węch i słuch. Żywią się bezkręgowcami, które znajdują przy pomocy silnie wyostrzonego węchu[5].
William Jeffery z University of Maryland odkrył, że oczy tych ryb formują się w fazie embrionalnej i zanikają w późniejszym stadium rozwoju (apoptoza).
Długość ciała dorosłych osobników lustrzenia meksykańskiego nie przekracza 12 cm (przeciętnie 7,5 cm)[4]. Lustrzenie żyjące w wodach otwartych żywią się owadami i skorupiakami.
Lustrzeń meksykański, astianaks meksykański (Astyanax mexicanus) – gatunek słodkowodnej ryby z rodziny kąsaczowatych (Characidae), który wytworzył ślepe formy jaskiniowe, zwane m.in. ślepczykiem jaskiniowym.
Osobny artykuł: Astyanax. Osobny artykuł: ślepczyk jaskiniowy.