Pinus eremitana (lat. Pinus eremitana) - şamkimilər fəsiləsinin şam ağacı cinsinə aid bitki növü.
Pinus eremitana (lat. Pinus eremitana) - şamkimilər fəsiləsinin şam ağacı cinsinə aid bitki növü.
Pinus fenzeliana (lat. Pinus fenzeliana) - şamkimilər fəsiləsinin şam ağacı cinsinə aid bitki növü.
Pinus fenzeliana (lat. Pinus fenzeliana) - şamkimilər fəsiləsinin şam ağacı cinsinə aid bitki növü.
Pinus orthophylla (lat. Pinus orthophylla) - şamkimilər fəsiləsinin şam ağacı cinsinə aid bitki növü.
Pinus orthophylla (lat. Pinus orthophylla) - şamkimilər fəsiləsinin şam ağacı cinsinə aid bitki növü.
Pinus fenzeliana je čínská pětijehličná a nepříliš mrazuvzdorná borovice.
Stálezelený jehličnatý strom, dorůstající do výšky 20 m. Kmen je přímý a dosahuje průměru 1 m. Větve jsou dlouhé, tenké, vodorovné a rostoucí v široce rozložených patrech, s jehlicemi pouze na koncích. Koruna je vejčitá či válcovitá, otevřená a později deštníkovitá. Borka je tmavohnědá nebo šedohnědá, loupající se, a později, u základny kmenu velkých stromů, rozpraskaná do malých čtvercových bloků. Letorosty jsou v prvním roce světle hnědé, později sesycháním tmavě červenohnědé a vzácně také stříbrnomodrošedozelené, tenké, bez chlupů a podélně rýhované. Zimní pupeny jsou 7-10 mm dlouhé, mírně pryskyřičnaté, válcovitě kuželovité či vejčité. Jehlice jsou tenké a ohebné, přímé či pokleslé a tmavozelené; jehlice se vyskytují ve svazečcích (Fasciculus) po 5 ; jehlice jsou 5-19 cm dlouhé a 0,5-0,8 mm široké, na okrajích pilovité a v průřezu trojúhelníkové; s 3 pryskyřičnými kanálky, pryskyřičné kanálky jsou 2 krajní a 1 středový; s 1 cévním svazkem; s řadami zelenobílých průduchů (Stomata) pouze na vnitřních površích.
Samčí (pylové) šištice (Microstrobilus) jsou světle červenozelené a 15-30 mm dlouhé. Samičí (semenné) šištice - šišky (Megastrobilus) jsou úzce vejčité, elipsoidně vejčité či válcovitě elipsoidní, zprvu zelené a později dozráváním žlutohnědé a na 1-2 cm dlouhých stopkách; šišky jsou 6-14 cm dlouhé, 3-6 cm široké; obvykle pryskyřičnaté; rozevíravé; vyskytují se u základen letorostů po jedné nebo v přeslenech po 2-4 . Šupiny šišek jsou téměř klínovité nebo obdélníkově vejčité; ve středu šišky 2-2,5 cm dlouhé a 1,5-2 cm široké. Výrůstky (Apophysis) jsou široce téměř kosočtverečné, se zpět zahnutým vzdáleným okrajem. Přírůstek prvního roku (Umbo) je trojúhelníkový, přímý nebo zpět stočený a vyskytuje se na konci šupiny. Semena jsou červenohnědá nebo světle hnědá, obvejčitě elipsoidní, 8-15 mm dlouhá a 5-8 mm široká a s tenkým osemením. Křídla semen jsou nevyvinutá, 2-7 mm dlouhá či výrazně kratší. K opylení dochází v dubnu. Semena dozrávají v říjnu až listopadu druhého roku.
Podle některých botaniků existuje jedna varieta borovice Pinus fenzeliana: Pinus fenzeliana varieta dabeshanensis [2], tato varieta je nicméně jinými botaniky považována za samostatný druh: Pinus dabeshanensis.[3]
Domovinou borovice Pinus fenzeliana je Čína (provincie Chaj-nan, Chu-nan a Kuang-tung a autonomní oblast Kuang-si).[4]
Strom často roste na strmých horských svazích a skalnatých horských hřebenech v rozsahu nadmořských výšek 500-1800 m v monokulturních porostech, či tvoří smíšené porosty s dalšími jehličnany, například s dakrydiem Dacrydium pectinatum a v nižších nadmořských výškách také s krytosemennými rostlinami. Borovice Pinus fenzeliana je mrazuvzdorná do –6,6 °C.
Vzhledem k poměrně nízkým stavům populace tohoto stromu je pouze příležitostně využíván pro dřevo použitelné ve stavebnictví a tesařství. Kácení je zaměřeno a omezeno na dobře přístupné oblasti.
Borovice Pinus fenzeliana je považována za téměř ohroženou a tendence stavu populace tohoto stromu není známa. Strom roste v několika chráněných oblastech v Číně.
Pinus fenzeliana je čínská pětijehličná a nepříliš mrazuvzdorná borovice.
Pinus fenzeliana ist eine Pflanzenart aus der Gattung der Kiefern (Pinus) innerhalb der Familie der Kieferngewächse (Pinaceae). Das natürliche Verbreitungsgebiet liegt in Vietnam und im Süden von China einschließlich der Insel Hainan. Das Holz ist von guter Qualität und wird lokal in geringem Umfang genutzt, das Harz wird in Nordvietnam als Klebstoff verwendet.
Pinus fenzeliana wächst als immergrüner Baum, der Wuchshöhen von bis zu 50 Metern, in vielen Gebieten maximale Wuchshöhen von jedoch nur 20 bis 30 Metern erreicht. Der Stamm erreicht einen Brusthöhendurchmesser von bis zu 1 Meter. Die Stammborke junger Bäume und die Borke der Äste ist glatt und dünn. Die Stammborke älterer Bäume ist braun, dunkelbraun oder graubraun, schuppig und blättert ab. Die Äste sind weit ausladend und bilden eine breite, schirm- oder kuppelförmige Krone. Die benadelten Zweige sind dünn. Junge Triebe sind anfangs blass braun, manchmal glauk und später graubraun, kahl oder selten in den Rillen schwach flaumig behaart.[1]
Die vegetativen Knospen sind eiförmig bis zylindrisch und etwas harzig. Die Niederblätter sind dunkelbraun. Die Nadeln wachsen zu fünft in einer früh abfallenden Nadelscheide aus zarten, braunen Schuppen. Einige Nadeln können schon früher und unabhängig von den anderen abfallen und lassen damit unvollständige Nadelbündel mit weniger als fünf Nadeln zurück. Die Nadeln variieren sehr stark in ihrer Länge, zumindest zwischen unterschiedlichen Beständen. Sie sind abstehend oder hängend, dünn, biegsam, 4 bis 18 Zentimeter lang und 1 bis 1,5 Millimeter breit. Der Nadelrand ist sehr fein gesägt. Die Farbe der Nadeln ist glaukgrün, die beiden adaxialen Seiten tragen dünne Spaltöffnungslinien.[1]
Die Pollenzapfen wachsen in kleinen Gruppen. Sie sind kurz-zylindrisch.[1]
Die Samenzapfen wachsen einzeln oder zu zweit bis zu dritt an kräftigen Stielen. Sie sind in Größe und Form variabel und können klein eiförmig bis lang zylindrisch sein, stehen anfangs aufrecht und sind später nach unten geneigt bis hängend. Sie sind selten ab 3 meist 5 bis 15 und manchmal bis 17 Zentimeter lang. Die Samenschuppen sind weich holzig, an der Basis mehr oder weniger biegsam und keilförmig bis länglich geformt. Die Apophyse ist rhombisch und an der Basis und der Spitze des Zapfens länglich, gebogen oder mehr oder weniger gerade. Reife Zapfen sind zerfurcht, gelblich braun bis rötlich braun und unter Witterungseinfluss graubraun. Die Spitze ist dünn oder etwas verdickt und meist aufgebogen. Der Umbo liegt terminal und ist klein und stumpf.[2]
Die Samen sind verkehrt eiförmig oder ellipsoid, 10 bis 15 Millimeter lang, und bei Samenabgabe meist ohne Flügel. Falls ein Flügel vorhanden ist, ist er nur schwach entwickelt bis klein, immer kürzer als der Samen und löst sich leicht ab.[3]
Das natürliche Verbreitungsgebiet von Pinus fenzeliana liegt im Süden Chinas in der Provinz Guangdong einschließlich der Insel Hainan, in Guangxi und im Süden von Hunan und in Vietnam.[3] Sie wächst in Höhen von meist 700 bis 1500 Metern, seltener ab 500 oder bis 1800 Metern auf steilen Berghängen und felsigen Bergkämmen, meist über Gebieten, die durch immergrüne Laubbäume geprägt sind. Die Art kann Reinbestände bilden, doch wächst sie meist zusammen mit anderen Nadelbäumen, in tieferen Lagen auch mit Bedecktsamern. In Vietnam, aber auch in einigen Gebieten in China, findet man sie nur auf karstigem Kalkstein.[4] Das Verbreitungsgebiet wird der Winterhärtezone 9 zugerechnet mit mittleren jährlichen Minimaltemperaturen von −6,6 bis −1,2 °Celsius (20 bis 30 °Fahrenheit).[5]
In der Roten Liste der IUCN wird Pinus fenzeliana als gering gefährdet („Near Threatened“) eingestuft. Die Art hat ein recht großes Verbreitungsgebiet im Süden Chinas und im Norden Vietnams. Über einen Rückgang der Bestände auf Hainan und im Norden von Vietnam wurde berichtet, wobei unklar ist, wie stark die Bestände betroffen sind. Das Ausmaß kann bis zu 30 Prozent betragen. Umfangreiche Bestände gibt es in Guangdon im Nan Ling. Eine Gefährdung geht hauptsächlich durch das Abholzen der Bäume aus, das sich aber auf gut zugängliche Gebiete beschränkt. In Vietnam hat das Abholzen in einigen Gebieten zum Verlust von Populationen geführt. Doch wächst Pinus fenzeliana sowohl in China als auch in Vietnam in mehreren geschützten Gebieten.[4]
Pinus fenzeliana ist eine Art aus der Gattung der Kiefern (Pinus), in der sie der Untergattung Strobus, Sektion Quinquefoliae, Untersektion Strobus zugeordnet ist.[6] Die Art wurde erst 1931 vom österreichischen Botaniker Heinrich von Handel-Mazzetti in seinem Artikel Kleine Beiträge zur Kenntnis der Flora von China[5] in der Oesterreichischen Botanischen Zeitschrift erstbeschrieben.[7] Das Artepitheton fenzeliana ehrt einen „Fenzel“ genannten Mann, der das Typusexemplar gefunden hat.[1]
Die Flora of China unterscheidet neben Pinus fenzeliana[8] auch Pinus kwangtungensis Chun ex Tsiang[9] mit jeweils zwei Varietäten, die von Aljos Farjon ohne weiterer Unterteilung der früher erstbeschriebenen Art Pinus fenzeliana zugeordnet sind. Damit ist Pinus kwangtungensis nur ein Synonym.[3] James E. Eckenwalder ordnet die als Pinus kwangtungensis Chun ex Tsiang beschriebenen Exemplare als Pinus parviflora var. kwangtungensis (W.Y. Chun ex Tsiang) Eckenwalder der Art Pinus parviflora zu[10], Exemplare die als Pinus fenzeliana beschrieben, wurden als Varietät Pinus armandii var. fenzeliana Pinus armandii zu.[11] Diese Einordnung wird jedoch nicht allgemein anerkannt. Roman Businský beschrieb 2004 in einer Revision der Untersektion Strobus in Asien zwei neue Arten, Pinus orthophylla auf Hainan und Pinus eremitana aus dem Norden Vietnams. Dabei überschneiden sich die in der Veröffentlichung angegebenen Unterscheidungsmerkmale in einem Ausmaß, dass ein eigener Artstatus nicht gerechtfertigt ist, diese jedoch möglicherweise als Varietäten von Pinus fenzeliana anerkannt werden könnten.[3]
Weitere Synonyme der Art sind Pinus parviflora var. fenzeliana (Hand.-Mazz.) C.L.Wu, Pinus wangii subsp. kwangtungensis (Chun ex Tsiang) Businský, Pinus wangii var. kwangtungensis (Chun ex Tsiang) Silba und Pinus wangii subsp. varifolia (Nan Li & Y.C.Zhong) Businský.
Pinus fenzeliana ähnelt der Art Pinus armandii, diese unterscheidet sich jedoch durch die dicken, harten Samenschalen und die an den Rändern nicht oder nur wenig zurückgebogene Apophyse. Pinus armandii hat auch ein weiteres Verbreitungsgebiet in China, Pinus fenzeliana ist auf Südchina beschränkt.[5]
Das Holz von Pinus fenzeliana ist gut als Bauholz, für Tischlerarbeiten und möglicherweise auch zur Möbelherstellung geeignet. Es wird jedoch hauptsächlich lokal verwendet, da es nur in geringen Mengen gefällt wird. In Vietnam wird das Harz gewonnen und als Klebstoff verwendet. Die Art wird jedoch nicht als Zierbaum verwendet.[3]
Pinus fenzeliana ist eine Pflanzenart aus der Gattung der Kiefern (Pinus) innerhalb der Familie der Kieferngewächse (Pinaceae). Das natürliche Verbreitungsgebiet liegt in Vietnam und im Süden von China einschließlich der Insel Hainan. Das Holz ist von guter Qualität und wird lokal in geringem Umfang genutzt, das Harz wird in Nordvietnam als Klebstoff verwendet.
Pinus fenzeliana commonly known as the Hainan white pine or Fenzel's pine, is a tree endemic to the island of Hainan off southern China.[2] This pine reaches heights of 20 m[3] with a trunk 1 m in diameter.
The leaves are needle-like, in fascicles of five, and 5–13 cm long. The seed cones are 6–11 cm long, with thick, woody scales; the seeds are large, about 8–15 mm long, with a vestigial 3 mm wing, similar to the related Chinese white pine (Pinus armandii). Hainan white pine differs from that species in the shorter needles, smaller cones, and in being adapted to a subtropical rainforest habitat.
A pine from the Dabie Mountains in Anhui, eastern China, first described as a species Pinus dabeshanensis, is occasionally treated as a variety of this species, but more commonly as a variety of P. armandii, which it more closely resembles.
Reports of Pinus fenzeliana from Vietnam have not been verified; trees in this area have proved to be either Vietnamese white pine (Pinus dalatensis) or Guangdong white pine (Pinus wangii), which both differ markedly in cone and seed size and shape, though similar in foliage.
Pinus fenzeliana commonly known as the Hainan white pine or Fenzel's pine, is a tree endemic to the island of Hainan off southern China. This pine reaches heights of 20 m with a trunk 1 m in diameter.
Pinus fenzeliana er furutegund einlend á eyjunni Hainan við suðurströnd Kína.[2] Hún nær 20 m[3] hæð með bol að 1 m í þvermál.
Barrnálarnar eru fimm saman, og 5–13 sm langar. Könglarnir eru 6–11 sm langir, með þykkum köngulskeljum: fræin eru stór, um 8–15 mm löng, með 3 mm væng, svipuðum og hjá hinni skyldu mjúkfuru (Pinus armandii). Pinus fenzeliana er með styttri nálar, minni köngla, og aðlöguð að heittempruðum regnskógabúsvæði.
Pinus fenzeliana er furutegund einlend á eyjunni Hainan við suðurströnd Kína. Hún nær 20 m hæð með bol að 1 m í þvermál.
Pinus fenzeliana Hand.-Mazz. – gatunek drzewa z rodziny sosnowatych (Pinaceae). Sosna ta występuje w Wietnamie i południowych Chinach (południowo-zachodnie Anhui, Kuangsi, centrum i północ Kuejczou, Hajnan, południowo-wschodni Henan, wschodni Hubei, południowo-wschodni Syczuan)[3].
Jedna wiązka przewodząca w liściu, trzy kanały żywiczne. Łupina nasienna cienka[3].
Gatunek jednopienny. Pylenie w kwietniu, nasiona dojrzewają w październiku-listopadzie następnego roku.
Występuje w górach, na wysokościach 900–1600 m n.p.m. Często tworzy jednogatunkowe populacje na stromych i niedostępnych zboczach.
Pozycja gatunku w obrębie rodzaju Pinus[5]:
Wyróżniane są dwie odmiany[4]:
Obydwie odmiany mają cienką, łatwo pękającą łupinę nasienną i ich zasięg ograniczony jest od północy przez rzekę Jangcy, podczas gdy sosna Armanda, do której zaliczana bywa odmiana var. dabeshanensis, występuje w całych Chinach. Szczegóły morfologiczne i zasięg występowania wskazują zatem na bliższy związek tej odmiany z P. fenzeliana niż z P. armandii[6].
Niektórzy autorzy włączają do P. fenzeliana także sosnę P. kwangtungensis Chun et Tsiang, traktując wówczas jej nazwę jako synonim P. fenzeliana[7]. W próbie rewizji gatunków azjatyckich sosen z podsekcji Strobus, Businský zaproponował nowe ujęcie taksonów, w tym gatunek Pinus orthophylla Businský, jako występujący na wyspie Hajnan, skąd pierwotnie zbierane materiały opisywano jako P. kwangtungensis czy P. leiophylla[8].
Międzynarodowa organizacja IUCN umieściła ten gatunek w Czerwonej księdze gatunków zagrożonych, przyznając mu kategorię zagrożenia NT (near threatened), uznając go za gatunek o podwyższonym ryzyku wyginięcia[9]. Po ponownej ocenie w 2011 r. klasyfikację tę utrzymano i opublikowano w roku 2013[2]. IUCN włącza do tego taksonu także Pinus kwangtungensis.
Drewno wykorzystywane jest do konstrukcji drewnianych i wyrobu terpentyny[4].
Pinus fenzeliana Hand.-Mazz. – gatunek drzewa z rodziny sosnowatych (Pinaceae). Sosna ta występuje w Wietnamie i południowych Chinach (południowo-zachodnie Anhui, Kuangsi, centrum i północ Kuejczou, Hajnan, południowo-wschodni Henan, wschodni Hubei, południowo-wschodni Syczuan).
Pinus fenzeliana é uma espécie de pinheiro originária do Velho Mundo, mais precisamente da região da Ásia.[1]
Pinus fenzeliana é uma espécie de pinheiro originária do Velho Mundo, mais precisamente da região da Ásia.
Thông trắng Hải Nam hay thông Fenzel (danh pháp hai phần: Pinus fenzeliana) là một loài thông đặc hữu của đảo Hải Nam ở miền nam Trung Quốc. Loài thông này là cây thân gỗ có chiều cao đạt tới 20 m với đường kính tới 1m.
Các lá hình kim, mọc thành bó 5 lá, dài 5–13 cm. Các nón dài 6–11 cm, với các vảy dạng gỗ và dày; các hạt lớn, dài khoảng 8–15 mm, với cánh dạng dấu vết dài 3 mm, tương tự như loài có họ hàng gần là thông trắng Trung Quốc (Pinus armandii). Thông trắng Hải Nam khác thông trắng Trung Quốc ở chỗ có các lá kim ngắn hơn, các nón nhỏ hơn và thích nghi với môi trường sống rừng mưa cận nhiệt đới.
Nhóm thông trong dãy núi Đại Biệt Sơn ở tỉnh An Huy miền đông Trung Quốc, đầu tiên được miêu tả như là loài Pinus dabeshanensis, đôi khi được coi là một thứ của loài này, nhưng nói chung hay được coi là thứ của Pinus armandii, loài giống nó nhiều hơn.
Thông báo về sự tồn tại của Pinus fenzeliana tại Việt Nam vẫn chưa được kiểm chứng; các quần thể cây trong khu vực này có thể thuộc về loài thông Đà Lạt (Pinus dalatensis) hay thông trắng Quảng Đông (Pinus wangii), với cả hai loài này đều khác thông trắng Hải Nam ở kích thước và hình dạng của nón và hạt, mặc dù bộ lá là tương tự.
Thông trắng Hải Nam hay thông Fenzel (danh pháp hai phần: Pinus fenzeliana) là một loài thông đặc hữu của đảo Hải Nam ở miền nam Trung Quốc. Loài thông này là cây thân gỗ có chiều cao đạt tới 20 m với đường kính tới 1m.
Các lá hình kim, mọc thành bó 5 lá, dài 5–13 cm. Các nón dài 6–11 cm, với các vảy dạng gỗ và dày; các hạt lớn, dài khoảng 8–15 mm, với cánh dạng dấu vết dài 3 mm, tương tự như loài có họ hàng gần là thông trắng Trung Quốc (Pinus armandii). Thông trắng Hải Nam khác thông trắng Trung Quốc ở chỗ có các lá kim ngắn hơn, các nón nhỏ hơn và thích nghi với môi trường sống rừng mưa cận nhiệt đới.
Nhóm thông trong dãy núi Đại Biệt Sơn ở tỉnh An Huy miền đông Trung Quốc, đầu tiên được miêu tả như là loài Pinus dabeshanensis, đôi khi được coi là một thứ của loài này, nhưng nói chung hay được coi là thứ của Pinus armandii, loài giống nó nhiều hơn.
Thông báo về sự tồn tại của Pinus fenzeliana tại Việt Nam vẫn chưa được kiểm chứng; các quần thể cây trong khu vực này có thể thuộc về loài thông Đà Lạt (Pinus dalatensis) hay thông trắng Quảng Đông (Pinus wangii), với cả hai loài này đều khác thông trắng Hải Nam ở kích thước và hình dạng của nón và hạt, mặc dù bộ lá là tương tự.
海南五针松(学名:Pinus fenzeliana)是松科松属的植物,为中国的特有植物。分布在中国大陆的广西、海南等地,生长于海拔1,000米至1,600米的地区,一般生于石边、山坡、山脊、散生或石灰岩山坡马尾松林中,目前已由人工引种栽培。
常綠喬木,高達50米,胸徑2米,幼樹樹皮為平滑灰色或灰白色,大樹樹皮暗褐色或灰褐色,有不規則的鱗狀塊片脫落裂痕。一年生枝較幼細,為無毛淡褐色,乾後變為深紅褐色。針葉5針為一束,細長柔軟,長10-20厘米,寬不到1毫米;中生或邊生樹脂管3個。球果長為卵圓形或卵狀橢圓形,成熟時黃褐色,多具樹脂,長5至9厘米,直徑3至6厘米,柄長1至2厘米。種鱗為楔狀倒卵形,種子為橢圓形,長8至15毫米,頂端具長2至4毫米的膜質種翅。海南五针松花期為4月,球果翌年10至11月成熟。[1]
海南松、粤松(中国树木分类学),海南五须松(植物分类学报),油松(海南),葵花松(贵州黔西等地)
大别五针松(学名:Pinus fenzeliana var. dabeshanensis)是松科松属的植物,为中国的特有植物。分布于中国大陆的湖北、安徽等地,生长于海拔900米至1,400米的地区,常生长在山坡路边、山坡、石壁陡坡地和石缝。
海南五针松(学名:Pinus fenzeliana)是松科松属的植物,为中国的特有植物。分布在中国大陆的广西、海南等地,生长于海拔1,000米至1,600米的地区,一般生于石边、山坡、山脊、散生或石灰岩山坡马尾松林中,目前已由人工引种栽培。