The diet of Hainan hares has not been described. However, they are presumed to be herbivores, in keeping with other hares, pikas, and rabbits.
Primary Diet: herbivore (Folivore )
Due to expansion of land use for agriculture and harvesting, this hare has lost what is estimated to be upwards of 90% of its natural habitat, with less than 2 sq km left of optimal habitat. It is also under pressure from poaching for pelts and meat, and competition may exist with feral European hares, pikas, and rabbits. The Hainan hare is a China Key List - II protected species, but as of 1995 there were no laws regarding the conservation of this species. The species was Red Listed in 2008. The estimated population size is 250 to 500 individuals.
There is little information on communication and perception of Hainan hares. The species has external physical features associated with sight, touch, taste, and hearing. Other hares, pikas, and rabbits use pheromones and scent marks for perception.
Communication Channels: visual ; tactile ; acoustic ; chemical
Perception Channels: visual ; tactile ; acoustic ; chemical
The species was first reported by Robert Swinhoe in 1870, but until recently was considered a subspecies of Burmese hares.
Hainan hares are of little significance economically.
Hainan hares have historically been, and to a lesser extent still are, hunted for meat and skin.
Positive Impacts: food ; body parts are source of valuable material
The role of Hainan hares in the ecosystem has not been described. In the past, it may have been a significant prey species, as is the case for most common hares and jackrabbits. However, this is unlikely the case today, as populations have declined.
Hainan hares (Lepus hainanus) are found only on the western side of China's Hainan Dao island.
Biogeographic Regions: oriental (Native )
Other Geographic Terms: island endemic
The natural habitat of Hainan hares is the grasslands and shrub-forests of Hainan, China. Historically, the hares inhabited most lowland areas of the island. In 1995, due to the loss of natural habitat, Hainan hares were found only near the ranger stations of two deer ranches. A 1999 survey found that the species was also present in Tongtieling Forest Area.
Range elevation: 0 to 300 m.
Habitat Regions: tropical ; terrestrial
Terrestrial Biomes: savanna or grassland ; scrub forest
Other Habitat Features: agricultural
The life span of this species has not been reported, but its closest relative, Burmese hares, have an estimated lifespan of 6 years.
Dorsally, the hares have a a pale brown soft coat with tinges of black and chestnut. They have white circles around the eyes extending forward toward the muzzle and back toward the ear. On the ventral side, the coat is white. The feet are light brown with white markings and the tail is brownish-black on top with stripes oriented transversely, but pale to white on the bottom. Seasonal variation has been observed in the summer coat being less vibrant than the winter coat. This species of hare has short ears, which tend to be less than 95 mm in length. The skull is rounded with small auditory bullae, a broad, short rostrum, an upwardly directed suborbital process, and upper incisors forming a Y-shaped groove that is often filled with cementum.
Range mass: 1,250 to 1,750 g.
Average length: 35.6 cm.
Sexual Dimorphism: sexes alike
Other Physical Features: endothermic ; bilateral symmetry
In their natural range these hares face little predation pressure, most likely due to low predator abundance in the region.
The mating system of Hainan hares has not been reported. However, like many other common hares and jackrabbits, they are believed polygynandrous.
Mating System: polygynandrous (promiscuous)
Little is known about the reproductive behavior of Hainan hares. However, other common hares and jackrabbits that live near the equator breed throughout the year and have approximately 8 litters containing 1 to 2 young. Their closest relatives, Burmese hares, have a gestation period of 35 to 40 days.
Key Reproductive Features: iteroparous ; gonochoric/gonochoristic/dioecious (sexes separate); sexual ; viviparous
Though the parental investment of Hainan hares has not been investigated, most hares, pikas, and rabbits have limited parental investment compared to other mammals. Mothers typically visit their young to allow them to nurse once a day. Weaning typically occurs at 1 or 2 months of age and sexual maturity shortly following at roughly 4 to 6 months of age. Males are not involved in caring for the young.
Parental Investment: precocial ; female parental care ; pre-fertilization (Provisioning); pre-hatching/birth (Provisioning: Female, Protecting: Female); pre-weaning/fledging (Provisioning: Female)
Lepus hainanus és una espècie de llebre endèmica de l'illa de Hainan (Xina). És un animal petit de menys de 40 cm de llarg i només pesa 1,5 kg. El seu cap és petit i rodó. Té orelles tan llargues que són més llargues que les potes posteriors. La part superior de la cua és negre, mentre que la inferior és blanca. Té un pelatge més colorit que el de la majoria d'altres llebres: l'esquena és marró, blanca i negra; el ventre és blanc; els flancs són una mescla de groc marronós i blanc marronós; i les potes són de color marró fosc.
Der Hainan-Hase (Lepus hainanus) ist eine Säugetierart aus der Gattung der Echten Hasen innerhalb der Hasenartigen. Er ist auf der zu China gehörenden Insel Hainan endemisch.
Der Hainan-Hase ist eine vergleichsweise kleine Hasenart mit einer maximalen Körperlänge von 35 bis 40 Zentimetern und einem Körpergewicht von 1,3 bis 1,8 Kilogramm. Die Ohrlänge beträgt 80 bis 100 Millimeter und die Hinterfußlänge 76 bis 96 Millimeter.[1] Das Fell ist weich und hell gefärbt. Die Rückenseite ist sandbraun mit dunkel-kastanienbraunen und schwarzen Einfärbungen, die Körperseiten sind kastanienbraun und der Bauch ist weiß.[2][1] Um die Augen besitzen die Tiere helle Augenringe, die sich nach hinten bis zum Ansatz der Ohren und nach vorn bis zur Schnauze fortsetzen. Der Schwanz hat an der Oberseite eine schwarze Streifung und ist an der Unterseite weiß. Die Füße sind hellbraun mit weißen Sprenkeln.[1]
Verglichen mit dem Chinesischen Hasen (L. sinensis) hat er einen kleineren und mehr rundlichen Kopf und ist heller gefärbt.[2] Das Winterfell der Art ist zudem heller als das Sommerfell.[1]
Der Hainan-Hase ist ein Endemit der Insel Hainan in der gleichnamigen chinesischen Provinz Hainan.[2]
Die Art kommt vor allem im trockenen Grasland im Nord- und Südwesten der Insel vor, während der Osten der Insel weniger geeignet ist. Optimal ist flaches, trockenes Farmland mit Sträuchern oder Plantagen, während sie in landwirtschaftlich bewirtschafteten Gebieten und in den Bergen nicht vorkommen.[2][1] Die Art bewohnte ursprünglich wahrscheinlich das gesamte Flachland der Insel mit Ausnahme des Nordostens bis in Höhen von etwa 300 Metern, im Jahr 1995 wurde sie jedoch nur noch im Bereich einzelner Hirschfarmen im Bereich der zentralen Westküste nachgewiesen.[3][1]
Der Hainan-Hase ist nachtaktiv, wobei die Hauptaktivität nach Sonnenuntergang und am frühen Morgen besteht. Gelegentlich fressen diese Hasen auch am Tag. Wie alle Hasen ernähren sie sich vor allem von Gräsern und Kräutern. Sie graben keine Bauten und ruhen im Gras.[2]
Daten und Beobachtungen zur Fortpflanzung sind kaum vorhanden.[1]
Der Hainan-Hase wird als eigenständige Art den Echten Hasen (Gattung Lepus) zugeordnet. Die wissenschaftliche Erstbeschreibung stammt von Robert Swinhoe aus dem Jahr 1870, der ihn aus dem Umland der Hauptstadt Haikou beschrieb und bereits als eigenständige Art unter dem Namen Lepus hainanus einführte.[1] Er wird teilweise als Unterart des Burmesischen Hasen (L. peguensis) betrachtet und je nach Analysemethode kann er sowohl als Unterart wie auch als eigenständig interpretiert werden.[1]
Innerhalb der Art werden keine Unterarten unterscheiden.[1]
Die Art wird von der International Union for Conservation of Nature and Natural Resources (IUCN) seit 2016 aufgrund der Bestandsgröße als bedroht ("endangered"), zuvor als gefährdet ("vulnerable"), eingestuft.[3] Die aktuelle Population wird auf 250 bis 500 Tiere geschätzt und es wird angenommen, dass auf der Insel nur noch etwa 2 km2 optimaler Lebensraum für diese Art verfügbar sind.[3]
Der Hainan-Hase wurde in der Vergangenheit aufgrund seines Fells und des Fleisches intensiv bejagt. Die Überjagung gemeinsam mit der Ausbreitung der landwirtschaftlichen Flächen führten zu einem starken Rückgang der Tiere bis in die 1990er Jahre, wo er teilweise nur noch sehr selten nachgewiesen werden konnte und lokal ausgestorben war.[3][2] Zudem wurden durch die landwirtschaftliche Nutzung sowie die Ausbreitung von Siedlungen etwa 90 % der Insel für die Art unbewohnbar und die Konkurrenz zum eingeführten Wildkaninchen (Oryctolagus cuniculus) stellt eine weitere Bedrohung für den Hainan-Hasen dar.[1] Eine Populationszählungen im Jahr 1995 schätzte die Anzahl der Tiere an dem Fundort Da Tien auf etwa 157 Tiere pro Quadratkilometer und in Bang Xi auf 62 Tiere pro Quadratkilometer.[3]
Der Hainan-Hase (Lepus hainanus) ist eine Säugetierart aus der Gattung der Echten Hasen innerhalb der Hasenartigen. Er ist auf der zu China gehörenden Insel Hainan endemisch.
Il-Liebru ta' Hainan magħruf xjentifikament bħala Lepus hainanus huwa speċi ta' mammiferu plaċentat tal-familja Leporidae (leporidu) fl-ordni Lagomorpha (lagomorfu) jinsab fil-kontinent ta' l-Asja u huwa liebru endemiku taċ-Ċina.
L-isem komuni Liebru ta' Hainan kif ukoll l-isem xjentifiku Lepus hainanus ifissru it-2 l-istess u juru biċ-ċar il-lokalita fejn jinsab mifrux dan il-liebru endemiku dik tal-gżira ta' Hainan, fin-naħa ta' Nofs in-nhar taċ-Ċina. Il-popolazzjoni ta' dan il-leporidu tinsab bl-akbar densita fin-naħa tal-Punent bejn il-Majjistral u l-Lbiċċ tal-gżira fejn hemm abitat ideali, fil-Lvant, fuq il-muntanji u f' artijiet agrikoli dan il-liebru ma' jgħix jew jinsab f' numru żgħir ħafna.
Dan il-liebru huwa 1 minn 3 speċi li qegħdin ikklassifikati fis-sottoġeneru Indolagus u m' hemm 'l ebda sottospeċi magħrufa.
Il-Liebru ta' Hainan magħruf xjentifikament bħala Lepus hainanus huwa speċi ta' mammiferu plaċentat tal-familja Leporidae (leporidu) fl-ordni Lagomorpha (lagomorfu) jinsab fil-kontinent ta' l-Asja u huwa liebru endemiku taċ-Ċina.
L-isem komuni Liebru ta' Hainan kif ukoll l-isem xjentifiku Lepus hainanus ifissru it-2 l-istess u juru biċ-ċar il-lokalita fejn jinsab mifrux dan il-liebru endemiku dik tal-gżira ta' Hainan, fin-naħa ta' Nofs in-nhar taċ-Ċina. Il-popolazzjoni ta' dan il-leporidu tinsab bl-akbar densita fin-naħa tal-Punent bejn il-Majjistral u l-Lbiċċ tal-gżira fejn hemm abitat ideali, fil-Lvant, fuq il-muntanji u f' artijiet agrikoli dan il-liebru ma' jgħix jew jinsab f' numru żgħir ħafna.
அய்னான் முயல் (ஆங்கிலப்பெயர்: Hainan Hare, உயிரியல் பெயர்: Lepus hainanus) என்பது சீனாவின் அய்னான் தீவில் காணப்படும் ஒருவகை முயல் இனம் ஆகும்.
இது ஒரு சிறிய முயல் இனம் ஆகும். இதன் உடலின் நீளம் 40 சென்டிமீட்டருக்கும் குறைவாகவே உள்ளது. இதன் எடை வெறும் 1.5 கிலோகிராம் ஆகும். இதன் தலை சிறியதாகவும் உருண்டையாகவும் இருக்கும். இது நீளமான காதுகளை கொண்டிருக்கும். இதன் காதுகளின் நீளமானது இதன் பின்னங்கால்களின் நீளத்தை விட அதிகம். வாலின் மேல் பகுதி கருப்பு நிறத்திலும், கீழ்ப்பகுதி வெள்ளை நிறத்திலும் காணப்படும். மற்ற பெரும்பாலான முயல்களை விட இதன் ரோமமானது பல வண்ணங்களில் காணப்படும். இதன் முதுகு பழுப்பான கருப்பு மற்றும் வெள்ளை நிறத்திலும், வயிறு வெள்ளை நிறத்திலும், பக்கவாட்டு ரோமங்கள் பழுப்பான மஞ்சள் மற்றும் பழுப்பான வெள்ளை நிறங்களின் கலவையாகவும், மற்றும் இதன் கால்கள் அடர் பழுப்பு நிறத்திலும் காணப்படும்.
அய்னான் முயல் (ஆங்கிலப்பெயர்: Hainan Hare, உயிரியல் பெயர்: Lepus hainanus) என்பது சீனாவின் அய்னான் தீவில் காணப்படும் ஒருவகை முயல் இனம் ஆகும்.
The Hainan hare (Lepus hainanus) is a hare endemic to Hainan Island, China. The species was first described by Robert Swinhoe in 1870.
The Hainan hare is small; its body length is less than 40 centimetres (16 in) and weighs only 1.5 kilograms (3.3 lb). Its head is small and round. It has long ears that are longer than its hind feet. The upper part of the tail is black, while the under parts are white. It has a more colorful coat than most other hares: its back is brownish black and white, its belly is white, the fur on the flank is a mixture of brownish yellow and brownish white, and its limbs are dark brown.
The Hainan hare is a solitary animal and active at night or dusk. It does not live in burrows, but hides in bushes. It likes to live in flat, cool land with many bushes.
The Hainan hare is found in the dry grassland of western Hainan Island. It does not live in mountains or agricultural land.
In previous years, the Hainan hare was slaughtered for skin, and this continues to some degree. It is also threatened by loss of habitat. Most of the habitat and animals on Hainan are threatened by similar factors, like the Hainan black crested gibbon, one of the world's rarest primates.
There is no control for overhunting of this rabbit and habitat destruction, even though it is considered endangered. Little is known on specific populations.
The Hainan hare (Lepus hainanus) is a hare endemic to Hainan Island, China. The species was first described by Robert Swinhoe in 1870.
La liebre de Hainan (Lepus hainanus) es una especie de mamífero lagomorfo de la familia Leporidae endémica de la isla de Hainan (China).[1][2]
Es un animal pequeño de menos de 40 cm de largo, y solo pesa 1,5 kg. Su cabeza es pequeña y redonda. Tiene unas orejas tan largas que son más largas que las patas posteriores. La parte superior de la cola es negra, mientras que la inferior es blanca. Tiene un pelaje más colorido que la mayoría de liebres: la espalda es castaña, blanca y negra; el vientre es blanco; los costados son una mezcla de amarillo y blanco parduzco; y las patas son de color castaño oscuro.
La liebre de Hainan (Lepus hainanus) es una especie de mamífero lagomorfo de la familia Leporidae endémica de la isla de Hainan (China).
Es un animal pequeño de menos de 40 cm de largo, y solo pesa 1,5 kg. Su cabeza es pequeña y redonda. Tiene unas orejas tan largas que son más largas que las patas posteriores. La parte superior de la cola es negra, mientras que la inferior es blanca. Tiene un pelaje más colorido que la mayoría de liebres: la espalda es castaña, blanca y negra; el vientre es blanco; los costados son una mezcla de amarillo y blanco parduzco; y las patas son de color castaño oscuro.
Lepus hainanus Lepus generoko animalia da. Lagomorpharen barruko Leporidae familian sailkatuta dago.
Lepus hainanus Lepus generoko animalia da. Lagomorpharen barruko Leporidae familian sailkatuta dago.
La lepre di Hainan (Lepus hainanus Swinhoe, 1870) è un mammifero lagomorfo della famiglia dei Leporidi.
La specie è endemica dell'isola di Hainan, in Cina sud-orientale: un tempo diffusa un po' in tutto il nord, l'est ed il sud dellìisola, attualmente sopravvive solo nelle zone protette.
Il suo habitat è costituito dalle aree pianeggianti e collinari, con presenza di cespugli e scarsa copertura arborea: tende invece ad evitare aree umide e montane[3].
Misura meno di 45 cm di lunghezza, per un peso massimo che si aggira attorno al chilo e mezzo.
L'aspetto nel suo complesso è piuttosto minuto: la testa è piccola e arrotondata, con grosse orecchie (più lunghe dei piedi delle zampe posteriori).
Il pelo è bruno scuro su dorso e zampe, con brizzolature bianche e nere sul quarto posteriore e sfumature giallastre sui fianchi, mentre il ventre è biancastro: bianca è anche la faccia inferiore della coda a fiocco, mentre la faccia superiore è nera.
Si tratta di animali prevalentemente solitari, attivi al tramonto o durante la notte, mentre durante il giorno riposano nel folto dei cespugli: non scavano infatti tane. In caso di pericolo, l'animale si immobilizza per non essere visto, rimanendo perfettamente immobile fino a quando l'aggressore non si avvicina troppo: a questo punto, la lepre schizza via con una caratteristica traiettoria a zig-zag, atta a disorientare l'aggressore ed a guadagnare terreno, consentendo all'animale di rifugiarsi nel folto della vegetazione od in qualche anfratto della roccia.
Si tratta di animali erbivori, che si nutrono prevalentemente di foglie, erba e germogli, ma che non disdegnano di mangiare anche frutta, cortecce ed in genere qualunque materiale di origine vegetale che i loro robusti denti riescano a rosicchiare e triturare. Come tutti i lagomorfi, anche la lepre di Hainan è solita praticare la coprofagia, ingerendo parte delle proprie feci al fine di estrarre la maggiore quantità possibile di nutrimento dal proprio cibo.
Non molto studiata finora, non pare tuttavia dissimile come modalità e tempi da quella della congenere lepre comune (Lepus europaeus).
La lepre di Hainan (Lepus hainanus Swinhoe, 1870) è un mammifero lagomorfo della famiglia dei Leporidi.
De hainanhaas (Lepus hainanus) is een zoogdier uit de familie van de hazen en konijnen (Leporidae). De wetenschappelijke naam van de soort werd voor het eerst geldig gepubliceerd door Swinhoe in 1870.
De soort komt voor in China.
Bronnen, noten en/of referentiesDe hainanhaas (Lepus hainanus) is een zoogdier uit de familie van de hazen en konijnen (Leporidae). De wetenschappelijke naam van de soort werd voor het eerst geldig gepubliceerd door Swinhoe in 1870.
A lebre-de-hainan (Lepus hainanus) é um leporídeo endêmico da ilha de Hainan (Ainão), China.
Hainanhare (Lepus hainanus[2][3][4][5][6]) är en däggdjursart som beskrevs av Swinhoe 1870. Lepus hainanus ingår i släktet harar och familjen harar och kaniner.[7][8] IUCN kategoriserar arten globalt som sårbar.[1] Inga underarter finns listade.[7]
Denna hare lever endemisk på ön Hainan och vistas där i låglandet eller i kulliga områden. Habitatet utgörs av gräsmarker.[1]
Wikimedia Commons har media som rör Hainanhare.
Hainanhare (Lepus hainanus) är en däggdjursart som beskrevs av Swinhoe 1870. Lepus hainanus ingår i släktet harar och familjen harar och kaniner. IUCN kategoriserar arten globalt som sårbar. Inga underarter finns listade.
Denna hare lever endemisk på ön Hainan och vistas där i låglandet eller i kulliga områden. Habitatet utgörs av gräsmarker.
Країна проживання: Китай (Хайнань). Був знайдений від рівня моря до приблизно 300 м. Мешкає на луках.
Це одиночні тварини, які активні вночі або в сутінках. Не живуть у норах, але ховаються в кущах.
Досягає максимальної довжиною 40 см і важить всього 1,5 кг. Голова маленька й кругла. Він має довгі вуха, які довші, ніж задні лапи. Верхня частина хвоста чорна, нижня — біла. Він має більш барвисте хутро, ніж більшість інших зайців: спина буро-чорна і біла, черево біле, шерсть на боках являє собою суміш коричнево-жовтого і коричнево-білого, кінцівки темно-коричневі.
Thỏ rừng Hải Nam (Lepus hainanus) là một loài động vật có vú trong họ Leporidae, bộ Thỏ. Loài này được Swinhoe mô tả năm 1870.[1] Thỏ rừng Hải Nam sinh sống ở đảo Hải Nam, Trung Quốc. Thỏ rừng Hải Nam dài 40 cm và cân nặng 1,5 kg.
Phương tiện liên quan tới Lepus hainanus tại Wikimedia Commons
.png){kind=small}
Bài viết liên quan đến động vật có vú này vẫn còn sơ khai. Bạn có thể giúp Wikipedia bằng cách mở rộng nội dung để bài được hoàn chỉnh hơn. Thỏ rừng Hải Nam (Lepus hainanus) là một loài động vật có vú trong họ Leporidae, bộ Thỏ. Loài này được Swinhoe mô tả năm 1870. Thỏ rừng Hải Nam sinh sống ở đảo Hải Nam, Trung Quốc. Thỏ rừng Hải Nam dài 40 cm và cân nặng 1,5 kg.
Lepus hainanus (Swinhoe, 1870)
Ареал
Хайнаньский заяц (лат. Lepus hainanus) — вид млекопитающих отряда зайцеобразных.
Ареал: остров Хайнань в Китае. Обитает на высотах от уровня моря до примерно 300 м. Населяет луга.
Ведут одиночный образ жизни, активны ночью или в сумерках. Убежищем им служат густые кустарники.
Максимальная длина тела 40,0 см, вес не более 1,5 кг. Голова маленькая и круглая. Уши длинные, они длиннее задних лап. Верхняя часть хвоста чёрная, нижняя — белая. Хайнаньский заяц более контрастно окрашен, чем большинство других видов: спина буровато-черная с белым, брюхо белое, шерсть на боках представляет собой смесь коричневато-желтого и коричневато-белого, конечности тёмно-коричневые.
Хайнаньский заяц (лат. Lepus hainanus) — вид млекопитающих отряда зайцеобразных.
海南兔（学名：Lepus hainanus）为兔科兔属的哺乳动物，是中国的特有物种。分布于海南等地。该物种的模式产地在海南[2]，现已近乎绝迹。海南兔最早由英国外交官史温侯（Robert Swinhoe,1836-1877，郇和）于1868年发现并命名。
海南兔體型細小，體長小於40厘米，重量僅1.5公斤。牠的頭小而圓。它的長耳長度超過它的後腿。尾巴的上部是黑色的，而下部分是白色的。體色比其他大多數野兔更加多彩：背部呈棕黑色和白色，其腹部為白色，毛皮的側是一種混合的棕黃色和棕白色，而四肢是黑褐色。
海南兔是一個獨居的動物，在夜間或黃昏出沒，而且不居住在洞穴中，而是隱藏在灌木叢中。它喜歡生活在平坦，涼爽以及長滿灌木的地方。
海南兔被發現在海南島西部的乾旱草原，並不住在山上或農田。
在過去幾年，海南兔因漂亮皮毛而被捕殺，這在一定程度上仍然繼續。另外，牠也受到棲息地喪失的威脅。
海南兔（学名：Lepus hainanus）为兔科兔属的哺乳动物，是中国的特有物种。分布于海南等地。该物种的模式产地在海南，现已近乎绝迹。海南兔最早由英国外交官史温侯（Robert Swinhoe,1836-1877，郇和）于1868年发现并命名。
하이난멧토끼(Lepus hainanus)는 토끼과에 속하는 포유류의 일종이다.[2] 중국 하이난섬의 토착종이다.
몸통 길이가 45cm 이하이고 몸무게는 최대 약 1.5kg이다. 전체적인 모습은 작다. 작고 둥근 머리와 큰 눈을 갖고 있다. 등과 다리는 짙은 갈색이고 흰색과 검은색이 뒷쪽으로 갈수록 회색빛으로 변하며, 옆구리는 누르스름한 색조를 띠는 반면에 배쪽은 희끄무레한 색을 띤다.
주로 홀로 생활하는 독거형 동물로 해가 진 이후나 밤 시간 동안에 활동적인 반면에 낮 동안에는 덤불 속에서 쉰다. 하지만 땅을 파지는 않는다. 위험한 상황이 되면 눈에 띄지 않도록 얼어붙은 듯이 공격자로부터 너무 가까워질 때까지 철저히 가만히 있는다. 결정적으로 가까워지면 특징적인 지그재그 궤적을 가지고 뛰쳐나가 공격자가 어리둥절하게 만들고 울창한 초목 속이나 일부 바위 틈새에 피신한다.
초식동물로 주로 잎이나 출, 새싹을 먹지만 열매나 나무껍질을 싫어하지는 않는다. 대체로 어떤 식물이라도 갉아 먹을 수 있는 튼튼한 이빨을 갖고 있다. 다른 모든 토끼류처럼 하이난멧토끼 또한 음식에서 최대한 많은 양의 영양분을 추출하기 위해 자기 배설물의 일부를 먹는 식분증 동물이다.
번식에 대해서는 지금까지 많은 연구가 이루어지지 않았지만 숲멧토끼와 유사한 것으로 추정된다.
중국 남동부 하이난섬의 토착종이다. 한때 섬 북쪽과 동쪽, 남쪽에 조금 널리 분포했지만 현재는 보호 지역 안에서만 살고 있다. 서식지는 덤불과 드문드문 나무가 덮인 편평하고 구릉 지대로 이루어져 있다. 대신에 습윤 서식지나 산악 지대는 피하는 경향이 있다.
