ಡಾರ್ಟರ್ ಅಥವಾ ಸ್ನೇಕ್ ಬರ್ಡ್ (snakebirds) ಗಳು ಮುಖ್ಯವಾಗಿ ಆನ್ಹಿಂಜಿಡೆ ಜಾತಿಗೆ ಸೇರಿದ ಉಷ್ಣವಲಯಕ್ಕೆ ವಿಶಿಷ್ಟವಾದ ನೀರುಹಕ್ಕಿಗಳಾಗಿವೆ. ಇವುಗಳಲ್ಲಿ 4 ಜಾತಿಯ ಪಕ್ಷಿಗಳನ್ನಾಗಿ ವಿಂಗಡಿಸಲಾಗಿದೆ. ಇವುಗಳಲ್ಲಿ ಮೂರು ಸರ್ವೇ ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಮತ್ತು ಎಲ್ಲೆಡೆ ಕಾಣಸಿಗುತ್ತದೆ. ಆದರೆ ನಾಲ್ಕನೆಯದು ಅತಿ ವಿರಳವಾಗಿದೆ ಎಂದು ಐಯುಸಿಎನ್ ವರ್ಗೀಕರಿಸಿ ಎಚ್ಚರಿಕೆ ನೀಡಿದೆ. ‘ಸ್ನೇಕ್ ಬರ್ಡ್’ (snakebird) ಎಂಬ ಪದವನ್ನು ಯಾವುದೇ ಪ್ರದೇಶದ ನಿರ್ದಿಷ್ಟ ಹಕ್ಕಿಗೆ ಸೂಚಿಸದೇ ಈ ಜಾತಿಗೆ ಸೇರುವ ವಿವಿಧ ಪಕ್ಷಿಗಳಿಗೆ ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಈ ಹೆಸರಿನಿಂದ ಕರೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ. ಈ ರೀತಿಯ ಪಕ್ಷಿಗಳಿಗೆ ತೆಳುವಾದ ಉದ್ದನೆಯ ಕುತ್ತಿಗೆ ಇದ್ದು, ಈ ಕುತ್ತಿಗೆಯು ಹಾವಿನ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಕಾಣುತ್ತವೆ. ಇವು ನೀರಿನಲ್ಲಿ ಈಜುವಾಗ ಇವುಗಳ ದೇಹವು ನೀರಿನಲ್ಲಿ ಮುಳುಗಿದ್ದು , ಕುತ್ತಿಗೆ ಮಾತ್ರ ಕಾಣುತ್ತಿರುತ್ತವೆ. ಇದು ಹಾವಿನ ರೀತಿ ಗೋಚರಿಸುತ್ತದೆ. ಅಥವಾ ಇವು ಜೋಡಿಯಾಗಿ ನೀರಿನಲ್ಲಿ ಹೋಗುತ್ತಿರುವಾಗ ತಿರುಗಿದಲ್ಲಿ ಅವುಗಳು ಬಂಧಿಯಾದಂತೆ ಕಾಣುತ್ತವೆ. ಡಾರ್ಟರ್ ಎಂಬ ಪದವನ್ನು ಭೌಗೋಳಿಕ ಹೆಸರಿನಲ್ಲಿ ನಿರ್ದಿಷ್ಟ ಜಾತಿಯ ಪಕ್ಷಿಗೆ ಕರೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ. ಇದು ಈ ಪಕ್ಷಿಯ ಆಹಾರ ಸಂಗ್ರಹಣೆಯ ವಿಧಾನದ ಮೂಲಕ ಸೂಚಿಸಿದಂತಾಗುತ್ತದೆ. ಮೀನುಗಳನ್ನು ತನ್ನ ಚಿಕ್ಕ ಹಾಗೂ ಚೂಪನೆಯ ಕೊಕ್ಕಿನಿಂದ ಹೆಕ್ಕಿ ತಿನ್ನುತ್ತವೆ. ಅಮೆರಿಕಾದ ಡಾರ್ಟರ್ (ಎ.ಆನ್ಹಿಂಗಾ) ಅನ್ನು ಆನ್ಹಿಂಗಾ ಎಂದು ಗುರುತಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ಇದನ್ನು ನೀರು ಕೋಳಿ ("water turkey") ಎಂದು ಉತ್ತರ ಸಂಯುಕ್ತ ರಾಷ್ಟ್ರಗಳಲ್ಲಿ ಕರೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ. ಇದಕ್ಕೆ ಗೋಚರಿಸುವ ಕಾರಣವೆಂದರೆ, ಅಮೆರಿಕಾ ಡಾರ್ಟರ್ ವು ಸ್ವಲ್ಪಮಟ್ಟಿಗೆ ಕಾಡು ಕೋಳಿಗೆ ಹೋಲಿಕೆಯಾಗುವುದಿಲ್ಲ. ಅವುಗಳು ಭಾರಿ ದೊಡ್ಡ, ಉದ್ದ ಬಾಲವನ್ನು ಹೊಂದಿದ ಕಪ್ಪು ಹಕ್ಕಿಗಳಾಗಿದ್ದು, ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ಆಹಾರಕ್ಕಾಗಿ ಭೇಟೆಯಾಡುತ್ತವೆ.[೨]
ಅನ್ಹಿಂಗಾ ಇದು Tupi ajíŋa ಎಂಬ ಪದದಿಂದ ಹುಟ್ಟಿಕೊಂಡಿದೆ (ಇದನ್ನು ಅವಿಂಗಾ ಅಥವಾ áyinga or ayingá ) ಎಂದೂ ಕರೆಯುತ್ತಾರೆ). ಸ್ಥಳೀಯ ಪುರಾಣ ಕಥೆ ಪ್ರಕಾರ ಕೆಟ್ಟದ್ದನ್ನು ಮಾಡುವ ಅತಿಮಾನುಷ ಶಕ್ತಿಯುಳ್ಳ ಕಾಡಿನ ಪಕ್ಷಿಯಾಗಿದೆ. ಇದನ್ನು ‘ದೆವ್ವದ ಹಕ್ಕಿ’ ಎಂದೂ ಭಾಷಾಂತರ ಮಾಡಲಾಗಿದೆ. ಇದರ ಹೆಸರನ್ನು anhingá or ಅನ್ಹಿಂಗಾ ಅನ್ಹಿಂಗಾ ಅತವಾ ಅನ್ಹಂಗಾ ಎಂದು ಬದಲಾಯಿಸಲಾಗಿದೆ. ಮತ್ತು ಇದನ್ನು ಟುಪಿ ಪೋರ್ಚುಗೀಸ್ನಲ್ಲಿ Língua Geral ಎಂದು ಕರೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ. ಆದಾಗ್ಯೂ ಮೊದಲು ಇದರ ಹೆಸರನ್ನು 1818ರಲ್ಲಿ ಇಂಗ್ಲಿಷ್ನಲ್ಲಿ ದಾಖಲಿಸಲಾಗಿದೆ. ಇದನ್ನು ಹಳೆಯ ವಿಶ್ವದ ಡಾರ್ಟರ್ ಎಂದು ಗುರುತಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ಈಗ ಇದನ್ನು ಆಧುನಿಕವಾಗಿ ಅನ್ಹಿಂಗಾ ಎಂದು ಎಲ್ಲೆಡೆ ಬಳಸಲಾಗುತ್ತಿದೆ.[೩]
ಆನ್ಹಿಂಗಾಡೆಯು ದೊಡ್ಡ ಹಕ್ಕಿಯಾಗಿದ್ದು, ಇದು ಲಿಂಗ ಮಾದರಿಯಲ್ಲಿ ದ್ವಿರೂಪಿಯಾಗಿದ್ದು ಪುಕ್ಕಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿವೆ. ಇವು ತಮ್ಮ ರೆಕ್ಕೆಯ80 to 100 cm (2.6 to 3.3 ft) ಮೂಲಕ ಕ್ರಮಿಸಿ ದೂರವನ್ನು ಮತ್ತು120 cm (3.9 ft) ತೂಕವನ್ನು ಅಳೆಯುತ್ತವೆ.1,050 to 1,350 grams (37 to 48 oz) ಗಂಡು ಪಕ್ಷಿಗಳು ಕಪ್ಪು ಮತ್ತು ಮಬ್ಬು ಕಂದುಬಣ್ಣದ ಪುಕ್ಕಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದು, ಸಣ್ಣನೆಯ ನೆಟ್ಟಗೆ ನಿಲ್ಲಬಲ್ಲ ಜುಟ್ಟನ್ನು ಕತ್ತಿನ ಹಿಂಭಾಗದಲ್ಲಿ ಹೊಂದಿದೆ ಮತ್ತು ಹೆಣ್ಣು ಹಕ್ಕಿಗಿಂದ ದೊಡ್ಡದಾದ ಕೊಕ್ಕನ್ನು ಹೊಂದಿರುತ್ತವೆ. ಹೆಣ್ಣು ಹಕ್ಕಿಗಳು ಹೆಚ್ಚು ಮಬ್ಬಾದ ಪುಕ್ಕಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿರುತ್ತವೆ. ಇದರಲ್ಲಿ ಮುಖ್ಯವಾಗಿ ಕುತ್ತಿಗೆ ಮತ್ತು ಕೆಳಗಿನ ಭಾಗಗಳು ಹಾಗೂ ಸ್ವಲ್ಪ ಉಳಿದ ಭಾಗಗಳು ಸೇರಿರುತ್ತವೆ. ಈ ಎರಡೂ ಲಿಂಗಗಳ ಪಕ್ಷಿಗಳು ಉದ್ದ ಹೆಗಲನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದು, ಇವುಗಳ ಮೇಲಿನ ರೆಕ್ಕೆಗಳ ಬುಡದ ಗರಿಗಳಲ್ಲಿ ಬೂದು ಬಣ್ಣದ ಚುಕ್ಕೆಗಳಿರುವತ್ತವೆ. ಇದರ ಕೊಕ್ಕಿನ ತುದಿಯು ಅತ್ಯಂತ ಚೂಪಾಗಿ ಗರಗಸದಂತೆ ಇದೆ. ಇದಕ್ಕೆ ಡೆಸ್ಮೊಗ್ನಾಥಸ್ ಪ್ಯಾಲೆಟ್ ಇದ್ದು ಯಾವುದೇ ಮೂಗಿನ ಹೊರಳೆ ಇರುವುದಿಲ್ಲ. ಈ ಡಾರ್ಟರ್ ಪಕ್ಷಿಗಳು ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಜಾಲಪೊರೆಯುಳ್ಳ ಪಾದವನ್ನು ಹೊಂದಿರುತ್ತವೆ ಮತ್ತು ಅವುಗಳ ಕಾಲು ಸಣ್ಣವಾಗಿರುತ್ತದೆ. ಮತ್ತು ಅವುಗಳ ದೇಹದ ಹಿಂದೆ ಕಾಲುಗಳು ಇರುತ್ತವೆ.[೪]
ಕಳೆಗುಂದಿದ ಗರಿಗಳು ಇರುವುದಿಲ್ಲ ಆದರೆ ವರ್ಷಾವಧಿಯಲ್ಲಿ ಗರಿಗಳ ಸ್ವಲ್ಪಭಾಗವು ತನ್ನ ಬಣ್ಣವನ್ನು ಸ್ವಲ್ಪಮಟ್ಟಿಗೆ ಬದಲಾಯಿಸುತ್ತವೆ. ಆದರೆ ಸಂತಾನೋತ್ಪತ್ತಿಯ ಕಾಲದಲ್ಲಿ ಅವುಗಳ ಚಿಕ್ಕ ಗುಲುರ್ ಪೊರೆಗಳು ಗುಲಾಬಿ ಅಥವಾ ಹಳದಿ ಬಣ್ಣದಿಂದ ಕಪ್ಪು ಬಣ್ಣಕ್ಕೆ ಮಾರ್ಪಡುತ್ತವೆ ಮತ್ತು ಮುಖದ ಚರ್ಮವನ್ನು ಬದಲಾಯಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತವೆ. ಹಳದಿ ಅಥವಾ ಹಸಿರು ಹಳದಿ ಬಣ್ಣವು ಆಕಾಶನೀಲಿ ಬಣ್ಣಕ್ಕೆ ಪರಿವರ್ತನೆ ಹೊಂದುತ್ತವೆ. ಕಣ್ಣಿನ ಪಾಪೆಗಳು ಹಳದಿ, ಕೆಂಪು ಅಥವಾ ಕಂದು ಬಣ್ಣಗಳಿಗೆ ಆಗಾಗ ಬದಲಾಗುತ್ತಿರುತ್ತದೆ.[೫]
ಡಾರ್ಟರ್ನ ಕೂಗಿನಲ್ಲಿ ಲಟಲಟ ಸದ್ದು ಮಾಡುವುದು ರೆಂಬೆಯ ಮೇಲೆ ಕುಳಿತುಕೊಳ್ಳುವಾಗ ಸದ್ದು ಮಾಡುವುದೂ ಕೂಡ ಸೇರಿರುತ್ತವೆ. ಗೂಡು ಕಟ್ಟುವ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ ಅವು ಕರ್ಕಶವಾಗಿ ಕೂಗುವ,ಗುರುಗುಟ್ಟುವ,ಮತ್ತು ಲಟಪಟ ಸದ್ದು ಮಾಡುವ ಮೂಲಕ ತಮ್ಮ ಸಂಜ್ಞೆಯನ್ನು ನೀಡುತ್ತವೆ. ಸಂತಾನೋತ್ಪತ್ತಿಯ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ ಕೆಲವುಬಾರಿ ಕಾಕಾ ಎಂದು ಕೂಗುವ ಮೂಲಕ ನಿಟ್ಟುಸಿರು ಬಿಡುವ ಶಬ್ದದ ಮೂಲಕ ಮತ್ತು ಹಿಸ್ ಎಂಬ ಶಬ್ದದ ಮೂಲಕ ಸಂಜ್ಞೆಯನ್ನು ನೀಡುತ್ತವೆ. ಗೂಡಿನಲ್ಲಿರುವ ಮರಿಗಳು ಕ್ವಾ ಕ್ವಾ ಎಂಬ ಶಬ್ದಗಳ ಮೂಲಕ ಸಂಜ್ಞೆಯನ್ನು ರವಾನಿಸುತ್ತವೆ.[೫]
ಡಾರ್ಟರ್ಸ್ ಇವು ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ಉಷ್ಣವಲಯದಲ್ಲಿ ಹಂಚಿಕೆಯನ್ನು ಹೊಂದಿವೆ. ಉಪ ಉಷ್ಣವಲಯಗಳು ಮತ್ತು ಬೆಚ್ಚಗಿನ ವಾತಾವರಣಗಳಲ್ಲಿ ಅವು ಸುತ್ತಾಡುತ್ತಾ ಇರುತ್ತವೆ. ಇವುಗಳು ವಸಾಹತು ಇರುವ ಮತ್ತು ಶುದ್ದವಾದ ನೀರಿನ ಸರೋವರಗಳ, ನದಿಗಳ,ಜವುಗು ಭೂಮಿಯ, ಹೂಳು ಭೂಮಿಯ ಅಕ್ಕ ಪಕ್ಕದಲ್ಲಿ ವಾಸಿಸುವ ಲಕ್ಷಣಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿವೆ. ಮತ್ತು ಕೆಲವು ಸಂದರ್ಭಗಳಲ್ಲಿ ಉಪ್ಪುನೀರಿನ ನದಿಮುಖಗಳಲ್ಲಿ, ಕೊಲ್ಲಿಗಳಲ್ಲಿ, ತಗ್ಗಾದ ಮರುಳು ದಿಬ್ಬದಲ್ಲಿ ಮತ್ತು ಉಷ್ಣವಲಯ ಲಗೂನ್ ಮತ್ತು ಮ್ಯಾಂಗ್ರೂವ್ಗಳಲ್ಲಿಯೂ ಕೂಡ ಕಂಡುಬರುತ್ತವೆ. ಹೆಚ್ಚಿನವು ಸ್ಥಾಯಿಯಾಗಿ ವಾಸಿಸುವ ಲಕ್ಷಣವನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದು ತಂಪಾದ ಪ್ರದೇಶಗಳಲ್ಲಿ ವಾಸಿಸುವ ಪಕ್ಷಿಗಳು ವಲಸೆಹೋಗುವ ಸ್ವಭಾವವನ್ನು ಹೊಂದಿರುತ್ತವೆ. ಅವು ಹಾರಾಡುವ ವೈಷಿಷ್ಠ್ಯವೆಂದರೆ ಅವು ರೆಕ್ಕೆಯನ್ನು ಬಿಡಿಸಿಕೊಂಡು ಹಾರಾಡುತ್ತವೆ ಮತ್ತು ಅವು ಯಾವಾಗಲು ಹಾರಾಡುವಾಗ ಸಮಸ್ಯೆಗಳನ್ನು ಎದುರಿಸುವುದಿಲ್ಲ. ಗಟ್ಟಿಯಾದ ನೆಲದಲ್ಲಿ ಅವು ವೇಗದ ನಡಿಗೆಯನ್ನು ಹೊಂದಿರುತ್ತವೆ ಆಗಾಗ ತಮ್ಮ ಸ್ಥಿಮಿತವನ್ನು ಕಾಪಾಡಿಕೊಳ್ಳಲು ಪೆಲಿಕನ್(ತನ್ನ ರಕ್ತವನ್ನೇ ಊಡಿ ಮರಿಗಳನ್ನು ಬೆಳೆಸುತ್ತವೆ ಎಂಬ ಕತೆಯನ್ನು ಹೊಂದಿದ, ಮೀನುಗಳನ್ನು ಶೇಖರಿಸಿಟ್ಟುಕೊಳ್ಳುವ ಸಲುವಾಗಿ ಗಂಟಲು ಚೀಲವುಳ್ಳ ನೀರುಹಕ್ಕಿ)ಯಂತೆಯೇ ರೆಕ್ಕೆಗಳನ್ನು ಬಿಡಿಸುತ್ತಿರುತ್ತವೆ. ಇವು ಗುಂಪು ಗುಂಪಾಗಿರುವತ್ತ ತಮ್ಮ ಒಲವನ್ನು ತೋರಿಸುತ್ತವೆ-ಕೆಲವೊಂದು ವೇಳೆ ನೂರಾರು ಪಕ್ಷಿಗಳು ಜೊತೆ ಸೇರುತ್ತವೆ ಮತ್ತು ಕೊಕ್ಕರೆಗಳು, ಕ್ರೌಂಚ, ಅಥವಾ ಉದ್ದಕಾಲಿನ ನೀರುಹಕ್ಕಿಗಳ ಜೊತೆ ಬೆರೆಯುತ್ತವೆ.ಆದರೆ ಅವು ತಮ್ಮ ಗೂಡಿನ ವಿಷಯದಲ್ಲಿ ಮಾತ್ರ ತುಂಬ ಪ್ರಾಂತ್ಯವಾದಿಗಳಾಗಿರುತ್ತವೆ.ಅದರ ವಾಸ್ತವ್ಯದ ಹತ್ತಿರದ ಗೂಡಿನ ಪಕ್ಷಿಯನ್ನು ಹೊರತುಪಡಿಸಿ ಜೋಡಿ ಪಕ್ಷಿಗಳು ಅದರಲ್ಲಿಯೂ ಗಂಡು ಪಕ್ಷಿಗಳು ಉಳಿದ ಪಕ್ಷಿಗಳು ಗೂಡಿನ ಹತ್ತಿರ ಬಂದರೆ ತನ್ನ ಉದ್ದನೆಯ ಕತ್ತು ಮತ್ತು ಚುಂಚಿನಿಂದ ತಿವಿಯುತ್ತವೆ. ಪೂರ್ವ ದೇಶದ ಡಾರ್ಟರ್ (ಮೆಲೆನೊಗಾಸ್ಟಾರ್ ಸೆನ್ಸು ಸ್ಟ್ರಿಕ್ಟೋ) ಗಳನ್ನು ಸಂತಾನೋತ್ಪತ್ತಿ ಸಾಧ್ಯವಿರುವ ವರ್ಗಕ್ಕೆ ಸೇರಿಸಲಾಗಿದೆ. ಆದರೆ ಮಾನವನ ಮಧ್ಯ ಪ್ರವೇಶ (ಮೊಟ್ಟೆಗಳನ್ನು ಶೇಖರಿಸುವುದು ಮತ್ತು ಬೇಟೆಯಾಡುವುದು ಮುಂತಾದವುಗಳಿಂದ)ದಿಂದ ಇವುಗಳ ಸಂತತಿಯು ಅಳಿವಿನಂಚಿಗೆ ಸಾಗಲು ಕಾರಣವಾಗಿದೆ.[೨]
ಡಾರ್ಟರ್ಗಳು ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ಮಧ್ಯಮ ಗಾತ್ರದ ಮೀನುಗಳನ್ನು[೬] ಹಿಡಿದು ತಿನ್ನುತ್ತವೆ ಮತ್ತು ಬಹಳ ಅಪರೂಪದ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ ಅವು ಇತರ ಕಶೇರುಕಗಳನ್ನು[೭] ಮತ್ತು ಮಧ್ಯಮ ಆಕಾರಕ್ಕಿಂತ ಸ್ವಲ್ಪ ದೊಡ್ಡ ಆಕಾರದ ಕಶೇರುಕಗಳನ್ನು ಹಿಡಿದು ತಿನ್ನುತ್ತವೆ.[೮] ಇವು ತನ್ನ ಮುಂಗಾಲುಗಳನ್ನು ಮುಂದೆ ಚಾಚಿ ಗಂಭಿರ ನಡಿಗೆಯನ್ನು ನಡೆಯುತ್ತಾ ತನ್ನ ಬೇಟೆಗಾಗಿ ಹೊಂಚು ಹಾಕುತ್ತವೆ.ನಂತರ ಅವು ತಮ್ಮ ಚೂಪಾದ ಚುಂಚಿನಿಂದ ತನ್ನ ಬೇಟೆಯನ್ನು ಬೇಟೆಯಾಡುತ್ತವೆ. ಅವುಗಳ ಕುತ್ತಿಗೆಯ ಮತ್ತು ಎದೆಯ ಅಡಿಪದರವು 5-7ರಷ್ಟು ಉಬ್ಬಿರುವುದರಿಂದ ಅವುಗಳಿಗೆ ಬೇಟೆಯಾಡುವಾಗ ಯಾಂತ್ರಿವಾಗಿ ಅಲ್ಲಿಯ ಸ್ನಾಯುಗಳು ತಮ್ಮ ಕುತ್ತಿಗೆಯ ಚಲನೆಗೆ ಸಹಕರಿಸುವುದರೊಂದಿಗೆ ತಮ್ಮ ಚುಂಚನ್ನು ಈಟಿಯನ್ನು ಎಸೆದಂತೆ ಬೀಸುವುದು ಸಾಧ್ಯವಾಗುತ್ತದೆ. ತಮ್ಮ ಬೇಟೆಯನ್ನು ಹಿಡಿದನಂತರ ಅವು ಗಟ್ಟಿಯಾದ ನೆಲಕ್ಕೆ ಬಂದು ತಮ್ಮ ಬೇಟೆಯನ್ನು ಗಾಳಿಯಲ್ಲಿ ಮೇಲಕ್ಕೆ ಹಾರಿಸಿ ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ ಹಿಡಿಯುತ್ತಾ ನೀರು ಕಾಗೆಯಂತೆಯೇ ಬೇಟೆಯ ತಲೆಯನ್ನು ಮೊದಲು ತಿನ್ನುತ್ತಾ ಆಸ್ವಾದಿಸುತ್ತವೆ. ನೀರಿನಲ್ಲಿ ಬೇಟೆಗಾಗಿ ಹೊಂದಾಗ ತಮ್ಮ ಗರಿಗಳು ಒದ್ದೆಯಾಗಿ ಅಂದ ಹಾಳಾಗದಂತೆ ಕಾಪಾಡಿಕೊಳ್ಳುವ ಸಲುವಾಗಿ ಅವು ವಿಶೇಷ ಗ್ರಂಥಿಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿರುತ್ತವೆ. ನೀರಲ್ಲಿ ಈಜಿದ ನಂತರ ಅವು ತಮ್ಮ ಗರಿಗಳನ್ನು ಒಣಗಿಸಿಕೊಳ್ಳುವ ಸಲುವಾಗಿ ಸುರಕ್ಷಿತ ಸ್ಥಳಗಳಿಗೆ ಹೋಗಿ ತಮ್ಮ ರೆಕ್ಕೆಗಳನ್ನು ಹರಡಿಕೊಂಡು ಕುಳಿತುಕೊಳ್ಳುತ್ತವೆ.[೫]
ಡಾರ್ಟರ್ಗಳು ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ದೊಡ್ಡ ಪರಭಕ್ಷಕ ಪ್ರಾಣಿಗಳ ಸಾಲಿನಲ್ಲಿ ಸೇರುತ್ತವೆ. ಆಸ್ಟ್ರೇಲಿಯಾದ ರಾವನ್ (ಕೊರ್ವಸ್ ಕೊರೊನೊಯ್ಡ್ ) ಮತ್ತು ಹೌಸ್ ಕ್ರೋ (ಕೋರ್ವಸ್ ಸ್ಪೆಲ್ಡನ್ಸ್) ಗಳಂತೆ ಮೂರು ಬೆರಳುಗಳನ್ನು ಮುಂದಕ್ಕೆ ಚಾಚಿ ಒಂದು ಬೆರಳನ್ನು ಹಿಂದಕ್ಕೆ ಚಾಚಿರುತ್ತವೆ. ಮತ್ತು ಬೇಟೆಗಾರ ಪಕ್ಷಿಗಳಾದ ಮಾರ್ಶ ಹ್ಯಾರಿಯರ್ಸ್ (ಸರ್ಕಸ್ ಎರುಜಿನೊಸ್ ಕೊಂಪ್ಲೆಕ್ಸ್) ಅಥವಾ ಪಲ್ಲಾಸದ ಮೀನು-ಹದ್ದು (ಹೆಲಿಯಾಯಿಟಸ್ ಲಿಕೊರಿಪಸ್) ಗಳಂತೆಯೇ ಇರುತ್ತವೆ. ಪರಭಕ್ಷಕ ಪಕ್ಷಿಗಳಲ್ಲಿ ಕ್ರೊಕೊಡೈಲಸ್ ಕ್ರೊಕೊಡೈಲ್ ಇವುಗಳನ್ನೂ ಕೂಡ ಪತ್ತೆಹಚ್ಚಲಾಗಿದೆ. ಆದರೆ ಕೆಲವು ಮಾಂಸಹಾರಿಗಳು ಡಾರ್ಟರ್ಗಿಂತ ಚೆನ್ನಾಗಿ ಬೇಟೆಯಾಡುವುದನ್ನು ಬಲ್ಲವುಗಳಾಗಿವೆ. ಡಾರ್ಟರ್ನಲ್ಲಿರುವಂತೆ ಉದ್ದನೆಯ ಕುತ್ತಿಗೆ ಮತ್ತು ಚೂಪಾದ ಚುಂಚು ಹೊಂದಿರುವ ಈ ತಾಂತ್ರಿಕತೆಯಿಂದಾಗಿ ಪರಭಕ್ಷಕ ಪಕ್ಷಿಗಳು ಮಾಮಲ್ಸ್ ಪ್ರಾಣಿಗಳಿಂತ ಹೆಚ್ಚು ಅಪಾಯಕಾರಿಯಾಗಿವೆ. ಮತ್ತು ಅವುಗಳು ಈ ಕಾರಣದಿಂದಲೇ ತಾವು ಇದ್ದಲೇ ಬೇಟೆಗಾಗಿ ಕಾಯದೇ ಬೇಟೆಯಿರುವಲ್ಲಿ ಮುನ್ನುಗ್ಗಿ ಬೇಟೆಯಾಡುತ್ತವೆ.[೯]
ಅವು ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ವಸಾಹತು ಇರುವ ಪ್ರದೇಶಗಳಲ್ಲೇ ಸಂತಾನೋತ್ಪತ್ತಿ ಕಾರ್ಯವನ್ನು ಮಾಡುತ್ತವೆ.ಅಪರೂಪಕ್ಕೆ ಅವು ನೀರು ಕಾಗೆಗಳು ಅಥವಾ ಕ್ರೌಂಚ ಪಕ್ಷಿಗಳ ಜೊತೆಯಲ್ಲಿಯೂ ಬೆರೆಯುತ್ತವೆ. ಡಾರ್ಟೆರ್ಸ್ ಪಕ್ಷಿಗಳು ಕನಿಷ್ಠಪಕ್ಷ ಸಂತಾನೋತ್ಪತ್ತಿಯ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿಯಾದರೂ ಏಕ ಸಂಗಾತಿಯನ್ನು ಹೊಂದಿರುತ್ತವೆ. ತನ್ನ ಸಂಗಾತಿಗಳನ್ನು ಆಕರ್ಷಿಸಲು ಅವು ವಿಧವಿಧದ ಬಂಗಿಯಲ್ಲಿ ಪ್ರದರ್ಶನ ಮಾಡುತ್ತವೆ. ಗಂಡು ಪಕ್ಷಿಗಳು ತಮ್ಮ ಸಂಗಾತಿಯನ್ನು ಆಕರ್ಷಿಸಲು ತಮ್ಮ ಎರಡೂ ರೆಕ್ಕೆಗಳನ್ನು (ಅಗಲಕ್ಕೆ ಚಾಚದೇ) ಮೇಲಕ್ಕೆ ಚಾಚುತ್ತವೆ ಮತ್ತು ತನ್ನ ಚುಂಚನ್ನು ಬಾಗಿಸುವುದು ಲಟ್ಟನೆ ಮುರಿಯುವುದು ಮುಂತಾದ ಪ್ರಕ್ರಿಯೆಗಳನ್ನು ಮಾಡುತ್ತವೆ. ಸಂಗಾತಿ ಪಕ್ಷಿಗಳು ತಮ್ಮ ಚುಂಚುಗಳನ್ನು ಒಂದಕ್ಕೊಂದು ತಿಕ್ಕುತ್ತವೆ ಮತ್ತು ಮೇಲಕ್ಕೆ ಕಮಾನು ಆಕಾರದಲ್ಲಿ ಬಾಗಿಸುತ್ತವೆ ಮತ್ತು ತಮ್ಮ ಕುತ್ತಿಗೆಗಳನ್ನು ಒಂದಕ್ಕೊಂದು ಸುತ್ತಿಕೊಳ್ಳುವಂತೆ ಬಂಧಿಸುತ್ತವೆ. ಒಂದು ವೇಳೆ ಒಂದು ಸಂಗಾತಿಯು ಗೂಡಿಗೆ ಬಂದರೆ ಅಥವಾ ಮತ್ತೊಂದನ್ನು ಗೂಡಿನಲ್ಲಿ ಬಿಟ್ಟು ಹೊರನಡೆದರೆ ಗಂಡು ಮತ್ತು ಹೆಣ್ಣು ಎರಡೂ ಪಕ್ಷಿಗಳು ಏಕರೀತಿಯ ಸಂಜ್ಞೆಯನ್ನು ತೋರುತ್ತವೆ ಹೇಗೆಂದರೆ ಗಂಡು ಪಕ್ಷಿಯು ಪ್ರಣಯ ಪೂರ್ವದಲ್ಲಿ ತನ್ನ ಸಂಗಾತಿಯನ್ನು ಆಕರ್ಷಿಸಲು ಮಾಡಿದಂತಹ ಆಕಾರಗಳನ್ನೇ ಪ್ರದರ್ಶಿಸುತ್ತವೆ.ಈ ಪಕ್ಷಿಗಳು ಒಂದಕ್ಕೊಂದು ತಮ್ಮ ಬಾಯಿಯನ್ನು ಅಗಲವಾಗಿ ತೆರೆದುಕೊಂಡೂ ಸಹ ತಮ್ಮ ಪ್ರೇಮವನ್ನು ಸೂಚಿಸುತ್ತವೆ.[೯]
ಈ ಪಕ್ಷಿಗಳು ವಾಸಿಸುವ ಪ್ರದೇಶದ ಉತ್ತರದ ತುದಿಯಲ್ಲಿ ಸಂತಾನೋತ್ಪತ್ತಿಯು ಕಾಲಕ್ಕನುಗುಣವಾಗಿದೆ (ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ಮಾರ್ಚ್/ಎಪ್ರಿಲ್ ತಿಂಗಳುಗಳಲ್ಲಿ), ಉಳಿದೆಡೆಗಳಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲ ಕಾಲಗಳಲ್ಲಿಯೂ ಅವುಗಳು ತಮ್ಮ ಸಂತಾನೋತ್ಪತ್ತಿಯನ್ನು ಮಾಡುತ್ತಿರುವುದನ್ನು ನಾವು ಕಾಣಬಹುದಾಗಿದೆ. ಇವು ಗೂಡುಗಳನ್ನು ಮರದ ಪೊಟರೆಗಳಲ್ಲಿ ಮರದ ಎಲೆಗಳಿಂದ ಹೆಣೆದಿರುತ್ತವೆ. ಅವುಗಳನ್ನು ನೀರಿನ ಸಮೀಪವಿರುವ ಮರಗಳಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ಕಟ್ಟಿರುತ್ತವೆ. ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ಗೂಡು ಕಟ್ಟುವ ಕಾರ್ಯದಲ್ಲಿ ಪಾಲ್ಗೊಳ್ಳುವ ಹೆಣ್ಣು ಪಕ್ಷಿಗೆ ಗಂಡು ಪಕ್ಷಿಯು ಗೂಡಿನ ಪರಿಕರಗಳನ್ನು ತಂದೊದಗಿಸುತ್ತದೆ. ಗೂಡು ಕಟ್ಟುವಿಕೆಯ ಕಾರ್ಯವು ಹೆಚ್ಚೆಂದರೆ ಮೂರು ದಿನಗಳಲ್ಲಿ ಮುಗಿದುಹೋಗುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಗೂಡಿನಲ್ಲಿಯೇ ಅವು ತಮ್ಮ ಮೈಥುನ ಕ್ರಿಯೆಯನ್ನು ನಡೆಸುತ್ತವೆ. ಮಂಕಾದ ಹಸಿರು ಬಣ್ಣವನ್ನು ಹೊಂದಿದ ಎರಡರಿಂದ ಆರು (ಹೆಚ್ಚಾಗಿ 4ಕ್ಕಿಂತ ಹೆಚ್ಚು)ಮೊಟ್ಟೆಗಳನ್ನು ಒತ್ತೊತ್ತಾಗಿ ಇಡುತ್ತದೆ. ಮೊಟ್ಟೆಗಳನ್ನು 24–48 ಗಂಟೆಗಳೊಳಗೆ ಇಡುತ್ತವೆ ಮತ್ತು ಕಾವು ಕೊಡುವ ಸಮಯವು 25 ರಿಂದ 30 ದಿನಗಳಾಗಿರುತ್ತವೆ. ಮೊದಲು ಇಟ್ಟ ಮೊಟ್ಟೆಗಳಿಂದ ಪ್ರಾರಂಭವಾಗಿ ಬೇರೆ ಬೇರೆ ಕಾಲದಲ್ಲಿ ಮೊಟ್ಟೆಗಳು ಒಡೆದು ಹೊರಬರುತ್ತವೆ. ಅವು ಮೊಟ್ಟೆಗಳಿಗೆ ಬೆಚ್ಚನೆಯ ವಾತಾವರಣವನ್ನು ನೀಡುವ ಸಲುವಾಗಿ ತಮ್ಮ ಅಗಲವಾದ ಕಾಲನ್ನು ಬಳಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತವೆ ಏಕೆಂದರೆ ಅವು ಕೂಡ ಅವುಗಳ ಸಂಬಂದಿ ಪಕ್ಷಿಗಳಂತೆ ಹಲವಾರು ಮೊಟ್ಟೆಗಳನ್ನು ಇಡುವ ಸ್ವಭಾವವನ್ನು ಹೊಂದಿರುತ್ತವೆ. ಕೊನೆಯಲ್ಲಿ ಮೊಟ್ಟೆಯೊಡೆದು ಹೊರಬರುವ ಮರಿಯು ಆಹಾರದ ಕೊರತೆಯಿಂದ ವರ್ಷಗಟ್ಟಲೆ ನರಳುತ್ತದೆ. ನಂತರ ದೊಡ್ಡ ಮರಿಗಳು ತಂದೆ ತಾಯಿಗಳಂತೆ ಪಾತ್ರವಹಿಸಿ ಸಣ್ಣ ಮರಿಯನ್ನು ಬೆಳೆಸುತ್ತವೆ. ಅವು ಸಣ್ಣವಿರುವಾಗ ಅರ್ಧ ಜೀರ್ಣವಾದ ಆಹಾರಗಳನ್ನು ನೀಡಿ ಬೆಳೆಸಲಾಗುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ದೊಡ್ಡದಾಗಿ ಬೆಳೆದ ನಂತರ ಅವುಗಳಿಗೆ ಗಟ್ಟಿ ಆಹಾರಗಳನ್ನು ನೀಡಲಾಗುತ್ತದೆ. ಇದಾದ ನಂತರ ಸಣ್ಣ ಮರಿಯನ್ನು ಅದು ಬೇಟೆಯಾಡಲು ಸಮರ್ಥವಾಗುವ ವರೆಗೆ ಅಂದರೆ ಸುಮಾರು ಎರಡು ವಾರಗಳ ವರೆಗೆ ಸಲಹಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ.[೧೦]
ಈ ಪಕ್ಷಿಗಳು ಲೈಂಗಿಕ ಪರಿಪಕ್ವತೆಗೆ ಸುಮಾರು 2 ವರ್ಷಗಳ ನಂತರ ಬರುತ್ತವೆ ಮತ್ತು ಸುಮಾರು ಸರಾಸರಿ ಒಂಬತ್ತು ವರ್ಷಗಳ ವರೆಗೆ ಬದುಕಬಲ್ಲವುಗಳಾಗಿರುತ್ತವೆ. ಅತ್ಯಂತ ಹೆಚ್ಚು ಕಾಲ ಬದುಕಿದ ಉದಾಹರಣೆಯೆಂದರೆ ಹದಿನಾರು ವರ್ಷಕ್ಕಿಂತಲೂ ಹೆಚ್ಚಾಗಿರುತ್ತದೆ.[೧೧]
ಡಾರ್ಟರ್ನ ಮೊಟ್ಟೆಗಳು ತಿನ್ನಲು ಯೋಗ್ಯವಾಗಿದ್ದು ಕೆಲವು ಜನರ ಪ್ರಕಾರ ಇವು ತುಂಬ ರುಚಿಕರವಾಗಿರುತ್ತವೆ ಮತ್ತು ಇವುಗಳನ್ನು ಸ್ಥಳಿಯವಾಗಿ ಮನುಷ್ಯರು ಆಹಾರವಾಗಿ ಬಳಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ. ಅಪರೂಪದ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ ದೊಡ್ಡ ಪಕ್ಷಿಗಳನ್ನೂ ತಿನ್ನಲಾಗುತ್ತದೆ. ಅವು ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ಮಾಂಸಾಹಾರ ಪ್ರಾಣಿಗಳಾಗಿವೆ(ಸ್ಥಳಿಯ ಬಾತುಕೋಳಿಗೆ ಹೋಲಿಸಿದರೆ) ಇತರ ಮೀನು ಹಿಡಿಯುವ ಪಕ್ಷಿಗಳಾದ ನೀರುಕಾಗೆ ಅಥವಾ ಸಮುದ್ರ ಬಾತುಕೋಳಿಗಳಂತೆ ಇವು ಒಂದೇ ರೀತಿಯ ಆಹಾರಗಳನ್ನು ಇಷ್ಟಪಡುವುದು ಕಂಡುಬರುವುದಿಲ್ಲ. ಡಾರ್ಟರ್ನ ಮೊಟ್ಟೆ ಮತ್ತು ಗೂಡಿನ ಮರಿಗಳನ್ನು ಹಿಡಿದು ತಂದು ಆಹಾರಕ್ಕಾಗಿಯೂ ಮತ್ತು ಸಾಕಣೆಗಾಗಿಯೂ ಬಳಸುವ ವಾಡಿಕೆ ಇದೆ. ಆಸ್ಸಾಮ್ ಮತ್ತು ಬಂಗಾಳದಲ್ಲಿ ಕೆಲವು ಬೇಸ್ತರು ಅವುಗಳನ್ನು ಪಳಗಿಸಿ ಮೀನು ಹಿಡಿಯಲೂ ಸಹ ಬಳಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ. ಈಗ ಹಲವಾರು ದಶಕಗಳಲ್ಲಿ ಅಲೆಮಾರಿಗಳಾಗಿದ್ದ ಪಕ್ಷಿಗಳು ಒಂದೇ ಸ್ಥಳದಲ್ಲಿ ನೆಲೆಸಿರುವುದರಿಂದ ಹಳೆಯ ಸಂಪ್ರದಾಯಗಳು ಅಳಿವಿನಂಚಿಗೆ ಬಂದಿವೆ. ನಿಷ್ಪತ್ತಿ ಭಾಷಾ ಶಾಸ್ತ್ರದಲ್ಲಿನ ಅನ್ಹಿಂಗಾದ ಬಗ್ಗೆ ಸಿಗುವ ವಿವರಣೆಗಳು ಈ ಮೇಲ್ಕಾಣಿಸಿದಂತೆ ಇದ್ದು ಟೂಪಿ ಭಾಷೆಯಲ್ಲಿನ ಅಮೇರಿಕಾದ ಡಾರ್ಟರ್ ಕೆಟ್ಟ ಸಂಕೇತಗಳ ಪಕ್ಷಿಗಳ ರಾಜನೆಂಬ ಶಬ್ದಕ್ಕೆ ಸಂಬಂದಿಸಿದ್ದೆಂದು ತೋರುತ್ತದೆ.[೫]
ಈ ಪಕ್ಷಿಗಳ ಕುಟುಂಬವು ತನ್ನ ವಂಶ ಸಾಲಿಗೆ ಸೇರುವ ಉದ್ದ ನೆತ್ತಿಯ ಹದ್ದು, ಕಡಲು ನೀರು ಕಾಗೆಗಳ ಕುಟುಂಬ ಸಂಕುಲಕ್ಕೆ ಹತ್ತಿರದ ಸಾಮ್ಯತೆ ಹೊಂದಿವೆ. ಕಪ್ಪು ಕಡಲು ಹಕ್ಕಿಗಳು ಮತ್ತು ನೀರು ಹದ್ದುಗಳ ದೇಹ ರಚನೆ ಮತ್ತು ಕಾಲುಗಳ ಅಸ್ತಿಗಳು ಈ ನೀರುಕಾಗೆ ಹದ್ದುಗಳಿಗೆ ತೀರಾ ಸಾಮ್ಯತೆ ಹೊಂದಿರುವುದರಿಂದ, ಆ ಪಕ್ಷಿ ಕುಟುಂಬವನ್ನು ಇವುಗಳ ಸಹೋದರ ವರ್ಗವೆಂದು ಊಹಿಸಬಹುದು. ಕಾಡುಗಳಲ್ಲಿರುವ ಹದ್ದುಗಳ ಪಳೆಯುಳಿಕೆಗಳನ್ನು ಮೊದಮೊದಲು ನೀರುಕಾಗೆ ಅಥವಾ ಕಡಲು ಹದ್ದುಗಳದ್ದೆಂದೇ ನಂಬಲಾಗಿತ್ತು. ಕೆಲವು ಪುರಾತನ ಕಾಲದ ಲೇಖಕರು ನೀರುಕಾಗೆ ಹಕ್ಕಿ ಗಳನ್ನು ಫಾಲಾಕ್ರೊಕೊರಾಸಿಡೇ ವರ್ಗದಲ್ಲಿ ಕಡಲು ಹದ್ದುಗಳ ಉಪಕುಟುಂಬವಾಗಿ ಸೇರಿಸಿದ್ದರು. ಆದರೆ ಇಂದಿದ ದಿನಗಳಲ್ಲಿ ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಇವುಗಳನ್ನು ದಢೂತಿ ಕಡಲು ಕಾಗೆಗಳ ಪ್ರಭೇದವಾಗಿ ಪರಿಗಣಿಸುತ್ತಾರೆ. ಆದಾಗಿಯೂ ಇವುಗಳನ್ನು ಪಳೆಯುಳಿಕೆಗಳ[೧೨] ಆಧಾರದಿಂದ ಯಾವ ಪ್ರಭೇದಕ್ಕೆ ಸೇರುತ್ತವೆಂದು ಅಂದಾಜಿಸಬಹುದು. ಇನ್ನು ಕೆಲವು ಅನ್ಹಿಂಗಿಡೇ ಪಕ್ಷಿಗಳನ್ನು ದೊಡ್ಡ ವಂಶ ಕುಟುಂಬವಾದ ಫಾಲಾಕ್ರೊಕೊರಾಸಿಡೇಯೊಂದಿಗೆ ಸಮೀಕರಿಸುತ್ತಾರೆ.[೧೩]
ಅಂಗಾಂಗ ಮತ್ತು ಅಸ್ಥಿಪಂಜರದ ರಚನೆ ಹಾಗೂ ವಂಶವಾಹಿನಿಗಳನ್ನು ಪರೀಕ್ಷಿಸಿ ಜೀವವಿಕಾಸ ವಿಜ್ಞಾನವು, ಸ್ಥೂಲ ಪ್ರಭೇದಗಳನ್ನು ಕೂಡಾ ಗುಣಲಕ್ಷಣ ಮತ್ತು ನಡುವಳಿಕೆಗಳ ಆಧಾರದ ಮೇಲೆ ಇವುಗಳೊಂದಿಗೆ ಸಮೀಕರಿಸುವುದನ್ನು ಒಪ್ಪುತ್ತದೆ. ಆದರೆ ನೀರುಕಾಗೆ ಹದ್ದುಗಳು ಮತ್ತು ಕೆಲವು ಕಡಲು ಹದ್ದುಗಳು ಬಾಹ್ಯಗೋಚರ ಲಕ್ಷಣಗಳಲ್ಲಿ ಗ್ಯಾನೆಟ್ ಗುಂಪಿನ ಹದ್ದುಗಳೊಂದಿಗೆ ಪೂರ್ತಿಯಾಗಿ ಹೊಂದಿಕೆಯಾಗುವದಿಲ್ಲ. ಇವೆಲ್ಲವೂ ಸಿಂಪ್ಲೆಸಿಯೊಮಾರ್ಪಿಸ್ ಮತ್ತು ಫ್ರಿಗೇಟ್ಬರ್ಡ್, ಟ್ರಾಫಿಕ್ಬರ್ಡ್ ಮತ್ತು ಪೆಲಿಕಾನ್ಗಳಲ್ಲಿ ಕೂಡಾ ಕಂಡುಬರುತ್ತದೆ. ಸಿಂಪಲ್ಸಿಯೋಮೋರ್ಪಿಸ್,ಮಾಂಸಾಹಾರಿ ಕಡಲು ಹಕ್ಕಿ, ಉಷ್ಣವಲಯದ ಹದ್ದುಗಳು, ನೀರು ಗಿಡುಗ ಇವೇ ಮುಂತಾದ ಪ್ರಭೇದಗಳು ಕ್ಷಿಣಿಸಿವೆ. ಕಡಲು ಹದ್ದುಗಳಂತೆ, ಆದರೆ ಇತರ ಹಕ್ಕಿಗಳಿಗಿಂತ ಭಿನ್ನವಾಗಿ, ನೀರುಕಾಗೆಗಳು ತಮ್ಮ ಜಿಹ್ವಾಸ್ಥಿಯನ್ನು ಬಾಯಿಯ ಒಳಚರ್ಮವನ್ನು ಹಿಗ್ಗಿಸಲು ಬಳಸುತ್ತವೆ. ಆದರೆ ತೋರಿಕೆಗೆ ಕಾಣುವ ಪ್ರಮುಖ ಲಕ್ಷಣಗಳಾದ ನೀರುಕಾಗೆ ಮತ್ತು ಕಡಲು ಹದ್ದುಗಳ ಸಂಗಾತಿಗಳ ಸಂಯೋಗವು ವಂಶಾಭಿವೃದ್ಧಿಗೆ ಕಾರಣವಾಗಿದೆಯೋ ಅಥವಾ ಇವೆರಡೂ ಪ್ರಭೇದಗಳು ಬೇರೇಬೇರೆಯಾಗಿ ವಿಕಸನ ಹೊಂದಿದವೋ ಎಂಬುದು ಇದುವರೆಗೆ ಸ್ಪಸ್ಟವಾಗಿಲ್ಲ. ಗಂಡು ಪಕ್ಷಿಯ ಎತ್ತಿದ ರೆಕ್ಕೆಯು ಸೂಲ್ ಕುಟುಂಬದ ಪಕ್ಷಿಗಳು ವಂಶಾಭಿವೃದ್ಧಿ ನಡೆಸುತ್ತಿರುವಂತೆ ತೋರುತ್ತದೆ. ಎಲ್ಲಾ ಕಡಲು ಹದ್ದು ಮತ್ತು ನೀರು ಕಾಗೆಗಳಂತೆ, ಆದರೆ ಎಲ್ಲಾ ಗ್ಯಾನಟ್ ಮತ್ತು ಬೂಬಿಗಳಿಗಿಂತ ವಿಭಿನ್ನವಾಗಿ ನೀರುಕಾಗೆ ಪಕ್ಷಿಗಳು ತಮ್ಮ ಮಣಿಕಟ್ಟುಗಳನ್ನು ಭಾಗಿಸಿದಾಗ ರೆಕ್ಕೆಗಳನ್ನು ಎತ್ತಿದಂತೆ ಗೋಚರಿಸುತ್ತದೆ. ಆದರೆ ಇವುಗಳ ರೆಕ್ಕೆ ಬೀಸುವ ಪರ್ಯಾಯ ವಿಧಾನ ಮತ್ತು ಮೇಲಕ್ಕೆ ಹಾರುವ ವಿಧಾನವು ಅದ್ವಿತೀಯವಾಗಿದೆ. ಇವುಗಳು ಆಗಾಗ ನೆಲದ ಮೇಲೆ ನಡೆಯುವಾಗ ಹೊರಚಾಚಿದ ರೆಕ್ಕೆಗಳಿಂದ ದೇಹದ ಸಮತೋಲನ ಸಾಧಿಸುವುದು ಬಹುಶಃ ನೀರುಕಾಗೆಗಳ ಅಟಾಪೊಮೊರ್ಪಿಯಾಗಿರಬಹುದು. ಇದು ಇತರ ಸೂಲ್ಗಳಿಗಿಂತ ದಿಢೀರನೆ ಹಾರಲು ಅಥವಾ ನೀರಿನಲ್ಲಿ ಮುಳುಗಲು ಅಗತ್ಯವಾಗಿರಬಹುದು.[೧೪]
ಸೂಲ್ ಪ್ರಭೇದವು ಸಾಂಪ್ರದಾಯಿಕವಾಗಿ ಎತ್ತರದಲ್ಲಿ ಹಾರುವ ನೀರುಹಕ್ಕಿಗಳ ಪ್ಯಾರಾಫಿಲೆಟಿಕ್ ಗುಂಪಿನಿಂದ ಹೊರತಾಗಿ, ಫಿಲಿಕ್ಯಾನಿಫೋರ್ಮ್ ವಿಭಾಗದಲ್ಲಿ ಸೇರಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿದೆ. ಅಂದಾಜಿಸಿದ ಪರಂಪರೆಯ ಪ್ರಕಾರ ಅವೆಲ್ಲವುಗಳೂ ಒಂದೇ ವಿಭಾಗದಲ್ಲಿ ನಮೂದಿತವಾಗಿವೆ. ಎಲ್ಲಾ ಜಾಲಪಾದ ಪೊರೆಗಳಿರುವ ಹದ್ದುಗಳಂತೆ ಮತ್ತು ಒಳಚರ್ಮವಿರುವ ಪಕ್ಷಿಗಳೆಲ್ಲಾ ಇದೀಗ ಒಂದೇ ಲಕ್ಷಣವಿರುವ ಪ್ರಭೇದಗಳೆಂದು ತಿಳಿಯಲಾಗಿದೆ ಮತ್ತು ದಢೂತಿ ನೀರು ಗಿಡುಗಗಳು ಮೇಲ್ನೋಟಕ್ಕೆ ಸೂಲ್ಗಳಿಗಿಂತ ಸ್ಟ್ರೋಕ್ ಪಕ್ಷಿಗಳ ಹತ್ತಿರ ಸಂಬಂಧಿಯೆಂದು ಗುರುತಿಸಬಹುದು. ಹಾಗಾಗಿ ಸೂಲ್ ಹದ್ದು ಮತ್ತು ಮಾಂಸಾಹಾರಿ ಕಡಲು ಹಕ್ಕಿಗಳು ಮತ್ತು ಕೆಲವು ಇತಿಹಾಸಪೂರ್ವ ಸಂಬಂಧಿ ವಂಶಗಳನ್ನು ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ಫಾಲಾಕ್ರೊಕೊರಾಸಿಫಾರ್ಮ್ ಗಳೆಂದು ಬೇರ್ಪಡಿಸಿ ಹೆಸರಿಸಲಾಗಿತ್ತದೆ.[೧೫]
ನೀರುಕಾಗೆಗಳ ನಾಲ್ಕು ಪ್ರಭೇದಗಳು ಉಳಿದಿರುವುದನ್ನು ಗುರುತಿಸಲಾಗಿದೆ. ಎಲ್ಲಾ ಅನ್ಹಿಂಗಾ ಜಾತಿಯ ಉಪಪಂಗಡಗಳು ಮತ್ತು ಪ್ರಾಚೀನ ಕಾಲದ ಎಲ್ಲಾ ಕುಲಗಳೆಲ್ಲವನ್ನೂ ಆಗಾಗ ಮೆಲಾನೋಗಾಸ್ಟರ್ ಸಮೂಹದ ಉಪಪ್ರಭೇದಗಳಾಗಿ ವಿಂಗಡಿಸಲಾಗಿದೆ. ಕೆಳಗೆ ಹೆಸರಿಸಿದ ವಿಶಿಷ್ಟ ಗುಣದಿಂದ ಕೂಡಿದ ಅಮೆರಿಕನ್ ನೀರುಕಾಗೆಗಳನ್ನು ಮುಖ್ಯವಾಗಿ ಇವುಗಳ ಉಪಪ್ರಭೇದವಾಗಿ ಗುರುತಿಸಲಾಗಿದೆ.[೧೬]
ಅಳಿಸಿಹೋದ ಮಾರಿಶಸ್ ಮತ್ತು ಆಸ್ಟ್ರೇಲಿಯಾ ನೀರುಕಾಗೆಗಳನ್ನು ಕೇವಲ ಅವುಗಳ ಅಸ್ಥಿಪಂಜರದಿಂದ ಮಾತ್ರ ತಿಳಿಯಬಹುದು. ಅವುಗಳನ್ನು ಅನ್ಹಿಂಗಾ ನಾನಾ ಮತ್ತು ಅನ್ಹಿಂಗಾ ಪಾರ್ವಾ ಗಳೆಂದು ಹೆಸರಿಸಲಾಗಿದೆ. ಆದರೆ ವಾಸ್ತವದಲ್ಲಿ ಈ ಅಸ್ಥಿಗಳು ಅನುಕ್ರಮವಾಗಿ ಉದ್ದ ಬಾಲದ ಕಡಲ ಹಕ್ಕಿ ಮತ್ತು ಮೈಕ್ರೊಕಾರ್ಬೊ/ಫಾಲಾಕ್ರೊಕೊರಾಕ್ಸ್ ಆಫ್ರಿಕಾನಸ್ ಮತ್ತು ಲಿಟ್ಲ್ ಪೀಡ್ ಕಾರ್ಮೊರಾಂಟ್ , ಎಂ/ಪಿ ಮೆಲಾನೊಲ್ಯೂಕಸ್ ಎಂದು ತಪ್ಪಾಗಿ ಅರ್ಥೈಸಲಾಗಿತ್ತು. ಆದಾಗಿಯೂ ಪೂರ್ವಕಾಲದಲ್ಲಿ ಉಳಿದಿದ್ದ ಪ್ರಭೇದಗಳು, ಈಗ ಮಡ್ಗಾಸ್ಕರ್ ಭೂಭಾಗಗಳಲ್ಲೆಲ್ಲಾ ಆವರಿಸಿಕೊಂಡಿರುವ ಉದ್ದ ಬಾಲದ ನೀರುಕಾಗೆಗಳಿಗಿಂತ ಹೆಚ್ಚಿನ ಸಂಖ್ಯೆಯಲ್ಲಿದ್ದವು. ಹಾಗಾಗಿ ಅವುಗಳು ಅಳಿದುಹೋಗಿರುವ ಉಪಪ್ರಭೇದಗಳೆಂದು ಕರೆಯುವ ಮೈಕ್ರೋಕಾರ್ಬೋ ಆಫ್ರಿಕಾನಸ್ ನಾನಸ್ ಆಥವಾ ಇರಾನಿ ಭಾಷೆಯಂತೆ ಫಲಾಕ್ರೋಕೋರಸ್ ನಾನಸ್ ಗುಂಪಿಗೆ ಸೇರಿರಬಹುದೆಂದು ಅಂದಾಜಿಸಲಾಗಿದೆ. ಲ್ಯಾಟಿನ್ ಭಾಷೆಯಲ್ಲಿ ನಾನಸ್ ಎಂದರೆ ಸಣ್ಣಗಾತ್ರ ಅಥವಾ ಕುಬ್ಜ ಎಂದರ್ಥ. ಅಳಿದುಹೋದ ಪ್ಲಿಸ್ಟೋಸೆನ್ "ಅನ್ಹಿಂಗಾ ಲ್ಯಾಟಿಸೆಪ್ಸ್ " ವರ್ಗವು ಅಸ್ಟ್ರಾಲಾಸಿಯನ್ ನೀರುಕಾಗೆಗಳ ಒಂದು ವಿಶಿಷ್ಟವಾದ ಪ್ರಭೇದವಾಗಿತ್ತು. ಇವುಗಳು ಬಹುಶಃ ಕಳೆದ ಹಿಮಯುಗದ ಪಲೆಯೋ ಉಪಪಂಗಡಕ್ಕೆ ಸೇರಿದ್ದಿರಬಹುದೆಂದು ಊಹಿಸಲಾಗಿದೆ.[೧೭]
ಅನ್ಹಿಂಗಿಡೇ ಯ ಪಳೆಯುಳಿಕೆ ದಾಖಲೆಗಳು ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ದೊರಕುತ್ತವೆ. ಆದರೆ ಇವುಗಳಿಂದ ಊಹಿಸಿದ ಅಂಶಗಳಿಗೆ ಪುರಾವೆಗಳ ಕೊರತೆಯಿರುವಂತೆ ಕಂಡುಬರುತ್ತವೆ. ಫಲಾಕ್ರೋಕೋರಸಿಫೋರ್ಮ್ ಕುಟುಂಬಕ್ಕೆ ಸೇರಿರುವ ಇನ್ನಿತರ ಪ್ರಭೇದಗಳು ನಂತರದ ತರುವಾಯಗಳಲ್ಲಿ ಪೂರ್ತಿ ಈಸಿಯನ್ ಪ್ರದೇಶಗಳಲ್ಲಿ ಕಂಡುಬಂದವು. ಹೆಚ್ಚು ವಿಭಿನ್ನವಾಗಿರುವ ದಪ್ಪನೆಯ ಕಪ್ಪು ಕಡಲ ಹಕ್ಕಿಗಳು ಬಹುಶಃ ಪಲೆಯೋಸಿನ್ ಪ್ರದೇಶಗಳಲ್ಲಿ 50 ಮಿಲಿಯನ್ ವರ್ಷಗಳ ಹಿಂದಿನಿಂದ ಅಸ್ಥಿತ್ವದಲ್ಲಿದ್ದವು. ಗ್ಯಾನೆಟ್ಗಳ ಪಳೆಯುಳಿಕೆಗಳು 40 ಮಿಲಿಯನ್ ವರ್ಷಗಳ ಹಿಂದಿನಿಂದ ಮಧ್ಯ ಈಸಿಯನ್ ಭಾಗದಲ್ಲಿ ಅಸ್ಥಿತ್ವದಲ್ಲಿದ್ದವೆಂದು ಹೇಳುತ್ತವೆ. ಮತ್ತು ಕಡಲ ಹದ್ದುಗಳ ಪಳೆಯುಳಿಕೆಗಳು ನಂತರದ ದಿನಗಳಲ್ಲಿ ಕಂಡುಬಂದವು. ನೀರುಕಾಗೆಗಳ ಉಗಮ ಮತ್ತು ವಿಶಿಷ್ಟ ವಂಶಾವಳಿಯು 50-40 ಮಿಲಿಯನ್ ವರ್ಷ ಅಥವಾ ಅದಕ್ಕಿಂತ ಸ್ವಲ್ಪ ಹಿಂದಿನ ಕಾಲದಿಂದ ಅಸ್ಥಿತ್ವದಲ್ಲಿದ್ದವೆಂದು ಅಂದಾಜಿಸಲಾಗಿದೆ.[೧೮]
ಪೂರ್ವ ಮಿಯೋಸಿನ್ ಯುಗದ ಅನ್ಹಿಂಗಿಡೇ ಯ ಪಳೆಯುಳಿಕೆಗಳು ಕಂಡುಬಂದವು. ಹಲವು ಸಂಖ್ಯೆಯ ಇತಿಹಾಸಪೂರ್ವ ನೀರುಕಾಗೆಗಳು ಇದೀಗ ಅಸ್ಥಿತ್ವದಲ್ಲಿರುವ ನೀರುಕಾಗೆಗಳಂತೆಯೇ ಇದ್ದಿರುವುದು ಕಂಡುಬಂತು. ಅದರಂತೆಯೇ ಇಂದಿನ ದಿನದಲ್ಲಿ ಇದ್ದಿರುವ ಹಲವು ವಿಶೇಷ ಪ್ರಭೇದಗಳನ್ನು ಹೋಲುತ್ತಿತ್ತು. ಇವುಗಳ ಹಂಚಿಕೆಯು ದಕ್ಷಿಣ ಅಮೇರಿಕಾದಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚಾಗಿತ್ತು. ಮತ್ತು ಇದರಿಂದ ಈ ಕುಟುಂಬವು ಅಲ್ಲೇ ಜನ್ಮ ತಾಳಿರಬಹುದೆಂದು ಊಹಿಸಬಹುದು. ಕೆಲವು ವಂಶ ಪರಂಪರೆಗಳು ಅಂತಿಮವಾಗಿ ದೊಡ್ಡ ಪ್ರಮಾಣದಲ್ಲಿ ವಿನಾಶ ಹೊಂದಿದವು ಮತ್ತು ಪೂರ್ವಯುಗದಲ್ಲಿ ನಮೂದಿಸಿದಂತೆ ಹಾರಲಾಗದ ಪಕ್ಷಿಗಳಾಗಿ ಬದಲಾವಣೆಗೊಂಡವು. ಅವುಗಳ ವಿಭಿನ್ನತೆಗಳು ಅನುಮಾನಕ್ಕೀಡಾದವು ಆದರೆ ಇದು ಬದುಕುಳಿದಿರುವ, ಅದರಂತೆಯೇ ಹೋಲುವ ಮಾಕ್ರಾನ್ಹಿಂಗಾ ಪ್ರಭೇದವನ್ನು "ಅನ್ಹಿಂಗಾ" ಪ್ರಭೇದ ವೆಂದು ಊಹಿಸಿದ್ದರಿಂದಾಗಿತ್ತು.[೧೯]
ಪೂರ್ವಕಾಲದ ಅನ್ಹಿಂಗಾ ಪ್ರಭೇದದ ಪಕ್ಷಿಗಳು, ಯುರೋಪ್ನ ಉಷ್ಣ ಪ್ರದೇಶದಿಂದ ಒಳಗೊಂಡು ಮಿಯೋಸಿನ್ನ ತೇವಾಂಶ ಪ್ರದೇಶಗಳವರೆಗೆ ಈಗ ಅಸ್ಥಿತ್ವದಲ್ಲಿರುವ ಹವಾಗುಣದಲ್ಲೇ ಇದ್ದಿರಬಹುದು. ಅವುಗಳ ಗಣನೀಯವಾದ ತಾಕತ್ತು ಮತ್ತು ಖಂಡಗಳ ಪೂರ್ತಿ ವಿಶಾಲವಾಗಿ ಹರಡಿಕೊಳ್ಳುವ ಸಾಮರ್ಥ್ಯದಿಂದ ಸಣ್ಣ ವಂಶಾವಳಿಗಳು ಕೂಡಾ 20 ಮಿಲಿಯನ್ ವರ್ಷಗಳಿಂದ ಅಸ್ಥಿತ್ವದಲ್ಲಿರಲು ಕಾರಣವಾಗಿದೆ. ಪಳೆಯುಳಿಕೆಗಳ ಸಾಕ್ಷಿಯಾಧಾರದ ಮೇಲೆ ಜೀವಭೂಗೋಳಶಾಸ್ತ್ರವು ಇವುಗಳ ಸಂತತಿಯು ಸಮಭಾಜಕ ಪ್ರದೇಶಗಳ ಸುತ್ತಮುತ್ತ ಇತ್ತೆಂಬುದನ್ನು ಹೇಳುತ್ತದೆ. ಹಾಗೂ ಕಿರಿಯ ವಂಶಾವಳಿಯು ಅಮೇರಿಕಾದ ಪೂರ್ವಭಾಗದಲ್ಲಿದ್ದವೆಂದು ಹೇಳುತ್ತವೆ. ಹಾಡ್ಲೆ ವಂಶವಾಹಿನಿಯು ಇವುಗಳು ಬೆಳೆದು ಅಸ್ಥಿತ್ವದಲ್ಲಿರಲು ಕಾರಣವೆನ್ನಬಹುದು.[೨೧]
ಪ್ರೊಟೊಪ್ಲೋಟಸ್ , ಒಂದು ಸಣ್ಣ ಪ್ಯಾಲಿಯೋಜಿನೆ ಫಾಲಾಕ್ರೊಕೊರಾಸಿಫಾರ್ಮ್- ಸುಮಾತ್ರಾ , ಇಲ್ಲಿ ಇತಿಹಾಸಕಾಲದಲ್ಲಿ ಇದನ್ನು ಪ್ರಾರಂಭದ ನೀರುಕಾಗೆ ಎಂದು ಗುರುತಿಸಲಾಗುತ್ತಿತ್ತು. ಅದೇನೆ ಇದ್ದರೂ, ಇದನ್ನು ಅದರ ಮೂಲ ಕುಟುಂಬ (ಪ್ರೊಟೊಪ್ಲೊಟಿಡೆ) ಮತ್ತು ಬಾಸಲ್ನಿಂದ ಗುರುತಿಸಲಾಗುತ್ತಿತ್ತು. ಇವನ್ನು ನೀರುಕಾಗೆಯ ಅತೀ ಸಮೀಪದ ಸಹವರ್ತಿಗಳು ಎಂದು ಗುರುತಿಸಲಾಗುತ್ತಿತ್ತು.[೩೨]
ಡಾರ್ಟರ್ ಅಥವಾ ಸ್ನೇಕ್ ಬರ್ಡ್ (snakebirds) ಗಳು ಮುಖ್ಯವಾಗಿ ಆನ್ಹಿಂಜಿಡೆ ಜಾತಿಗೆ ಸೇರಿದ ಉಷ್ಣವಲಯಕ್ಕೆ ವಿಶಿಷ್ಟವಾದ ನೀರುಹಕ್ಕಿಗಳಾಗಿವೆ. ಇವುಗಳಲ್ಲಿ 4 ಜಾತಿಯ ಪಕ್ಷಿಗಳನ್ನಾಗಿ ವಿಂಗಡಿಸಲಾಗಿದೆ. ಇವುಗಳಲ್ಲಿ ಮೂರು ಸರ್ವೇ ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಮತ್ತು ಎಲ್ಲೆಡೆ ಕಾಣಸಿಗುತ್ತದೆ. ಆದರೆ ನಾಲ್ಕನೆಯದು ಅತಿ ವಿರಳವಾಗಿದೆ ಎಂದು ಐಯುಸಿಎನ್ ವರ್ಗೀಕರಿಸಿ ಎಚ್ಚರಿಕೆ ನೀಡಿದೆ. ‘ಸ್ನೇಕ್ ಬರ್ಡ್’ (snakebird) ಎಂಬ ಪದವನ್ನು ಯಾವುದೇ ಪ್ರದೇಶದ ನಿರ್ದಿಷ್ಟ ಹಕ್ಕಿಗೆ ಸೂಚಿಸದೇ ಈ ಜಾತಿಗೆ ಸೇರುವ ವಿವಿಧ ಪಕ್ಷಿಗಳಿಗೆ ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಈ ಹೆಸರಿನಿಂದ ಕರೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ. ಈ ರೀತಿಯ ಪಕ್ಷಿಗಳಿಗೆ ತೆಳುವಾದ ಉದ್ದನೆಯ ಕುತ್ತಿಗೆ ಇದ್ದು, ಈ ಕುತ್ತಿಗೆಯು ಹಾವಿನ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಕಾಣುತ್ತವೆ. ಇವು ನೀರಿನಲ್ಲಿ ಈಜುವಾಗ ಇವುಗಳ ದೇಹವು ನೀರಿನಲ್ಲಿ ಮುಳುಗಿದ್ದು , ಕುತ್ತಿಗೆ ಮಾತ್ರ ಕಾಣುತ್ತಿರುತ್ತವೆ. ಇದು ಹಾವಿನ ರೀತಿ ಗೋಚರಿಸುತ್ತದೆ. ಅಥವಾ ಇವು ಜೋಡಿಯಾಗಿ ನೀರಿನಲ್ಲಿ ಹೋಗುತ್ತಿರುವಾಗ ತಿರುಗಿದಲ್ಲಿ ಅವುಗಳು ಬಂಧಿಯಾದಂತೆ ಕಾಣುತ್ತವೆ. ಡಾರ್ಟರ್ ಎಂಬ ಪದವನ್ನು ಭೌಗೋಳಿಕ ಹೆಸರಿನಲ್ಲಿ ನಿರ್ದಿಷ್ಟ ಜಾತಿಯ ಪಕ್ಷಿಗೆ ಕರೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ. ಇದು ಈ ಪಕ್ಷಿಯ ಆಹಾರ ಸಂಗ್ರಹಣೆಯ ವಿಧಾನದ ಮೂಲಕ ಸೂಚಿಸಿದಂತಾಗುತ್ತದೆ. ಮೀನುಗಳನ್ನು ತನ್ನ ಚಿಕ್ಕ ಹಾಗೂ ಚೂಪನೆಯ ಕೊಕ್ಕಿನಿಂದ ಹೆಕ್ಕಿ ತಿನ್ನುತ್ತವೆ. ಅಮೆರಿಕಾದ ಡಾರ್ಟರ್ (ಎ.ಆನ್ಹಿಂಗಾ) ಅನ್ನು ಆನ್ಹಿಂಗಾ ಎಂದು ಗುರುತಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ಇದನ್ನು ನೀರು ಕೋಳಿ ("water turkey") ಎಂದು ಉತ್ತರ ಸಂಯುಕ್ತ ರಾಷ್ಟ್ರಗಳಲ್ಲಿ ಕರೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ. ಇದಕ್ಕೆ ಗೋಚರಿಸುವ ಕಾರಣವೆಂದರೆ, ಅಮೆರಿಕಾ ಡಾರ್ಟರ್ ವು ಸ್ವಲ್ಪಮಟ್ಟಿಗೆ ಕಾಡು ಕೋಳಿಗೆ ಹೋಲಿಕೆಯಾಗುವುದಿಲ್ಲ. ಅವುಗಳು ಭಾರಿ ದೊಡ್ಡ, ಉದ್ದ ಬಾಲವನ್ನು ಹೊಂದಿದ ಕಪ್ಪು ಹಕ್ಕಿಗಳಾಗಿದ್ದು, ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ಆಹಾರಕ್ಕಾಗಿ ಭೇಟೆಯಾಡುತ್ತವೆ.
ಅನ್ಹಿಂಗಾ ಇದು Tupi ajíŋa ಎಂಬ ಪದದಿಂದ ಹುಟ್ಟಿಕೊಂಡಿದೆ (ಇದನ್ನು ಅವಿಂಗಾ ಅಥವಾ áyinga or ayingá ) ಎಂದೂ ಕರೆಯುತ್ತಾರೆ). ಸ್ಥಳೀಯ ಪುರಾಣ ಕಥೆ ಪ್ರಕಾರ ಕೆಟ್ಟದ್ದನ್ನು ಮಾಡುವ ಅತಿಮಾನುಷ ಶಕ್ತಿಯುಳ್ಳ ಕಾಡಿನ ಪಕ್ಷಿಯಾಗಿದೆ. ಇದನ್ನು ‘ದೆವ್ವದ ಹಕ್ಕಿ’ ಎಂದೂ ಭಾಷಾಂತರ ಮಾಡಲಾಗಿದೆ. ಇದರ ಹೆಸರನ್ನು anhingá or ಅನ್ಹಿಂಗಾ ಅನ್ಹಿಂಗಾ ಅತವಾ ಅನ್ಹಂಗಾ ಎಂದು ಬದಲಾಯಿಸಲಾಗಿದೆ. ಮತ್ತು ಇದನ್ನು ಟುಪಿ ಪೋರ್ಚುಗೀಸ್ನಲ್ಲಿ Língua Geral ಎಂದು ಕರೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ. ಆದಾಗ್ಯೂ ಮೊದಲು ಇದರ ಹೆಸರನ್ನು 1818ರಲ್ಲಿ ಇಂಗ್ಲಿಷ್ನಲ್ಲಿ ದಾಖಲಿಸಲಾಗಿದೆ. ಇದನ್ನು ಹಳೆಯ ವಿಶ್ವದ ಡಾರ್ಟರ್ ಎಂದು ಗುರುತಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ಈಗ ಇದನ್ನು ಆಧುನಿಕವಾಗಿ ಅನ್ಹಿಂಗಾ ಎಂದು ಎಲ್ಲೆಡೆ ಬಳಸಲಾಗುತ್ತಿದೆ.