Gentiana pannonica Scop.

Goryczka panońska (Gentiana pannonica Scop.) – gatunek rośliny z rodziny goryczkowate (Gentianaceae Juss.). Występuje naturalnie w Północnych Alpach Wapiennych (w Bawarii i Austrii)^[3] oraz w Szumawie^[4].

Morfologia

Pokrój

Bylina dorastająca do 15–60 cm wysokości. Łodyga wzniesiona i pusta w środku. Korzeń jest gruby i palowy. Sięga do głębokości 1 m^[3].

Liście

Liście odziomkowe są ogonkowe, jajowate. Liście łodygowe są naprzeciwległe. Mają lancetowaty kształt. Wierzchołek jest ostry^[3].

Kwiat w przybliżeniu

Kwiaty

Rozwijają się w kątach górnych liści (pojedynczo lub potrójnie) lub na szczycie łodygi (zebrane liczne kwiaty). Działki kielicha są zrośnięte. W górnej części zakończone są ząbkami wygiętymi na zewnątrz. Płatki są zrośnięte, przez co korona kwiatu ma dzwonkowaty kształt. Z zewnątrz mają barwę od czerwonej do fioletowej, natomiast wewnątrz są żółtawe z licznymi ciemnymi plamkami. Kwiat dorasta do 2,5–5 cm średnicy^[3].

Gatunki podobne

Roślinę tą można pomylić tylko z goryczką purpurową (Gentiana purpurea), od której różni się dzwonkowaty kielichem i silnym podłużnym unerwieniem^[3].

Biologia i ekologia

Rośnie na łąkach alpejskich, wśród wysokich bylin i w górskich lasach. Występuje na wysokości od 1300 do 2300 m n.p.m. Najlepiej rośnie na glebach wapiennych, bogatych w próchnicę. Kwitnie od czerwca do września^[3].

Zastosowanie

Dawniej korzenie tego gatunku były używane w medycynie ludowej. Ponadto korzenie służyły do produkcji wódki goryczkowej. W wyniku tej działalności roślina wyginęła w wielu swoich naturalnych siedliskach. Obecnie w krajach alpejskich znajduje się pod ochroną^[3].

Przypisy