dcsimg
Image de Agaric des bois
Life » » Fungi » » Basidiomycota » » Agaricaceae »

Agaric Des Bois

Agaricus sylvicola (Vittad.) Peck 1872

Agaricus abruptibulbus ( asturien )

fourni par wikipedia AST
'Agaricus abruptibulbus'
Carauterístiques micolóxiques
Symbol question.svg
Gills icon.png
Himeniu con llámines
Convex cap icon.svg
El sombreru ye convexu
Free gills icon2.png
Les llámines son llibres
Ring stipe icon.png
El pie tien aniellu
Brown spore print icon.png
Espores de color marrón
Saprotrophic ecology icon.png
La ecoloxía ye saprófita
Edible toxicity icon.png
Comestibilidá: comestible[editar datos en Wikidata]

Abruptibulbus Agaricus ye una especie de fungu del xéneru Agaricus. Ye comúnmente conocíu como'l Agaricus bulbu abruto[1] o la cogorda bombilla plana.[2] Descrita per primer vegada pol micólogu Charles Horton Peck,[3] esta especie de bulbosa de tarmu comestible güel un pocu a anís , y vuélvese mariellu cuando ye cutíu o cortáu. L'fungu ye de tamañu mediu, con una tapa de tinte blancu-amarillenton sobre un delgáu estipe que tien un bulbu anchu y planu na base.


Taxonomía y clasificación

La especie foi nomada orixinalmente como abruptus Agaricus pol micólogu Charles Horton Peck en 1900.[4] Nel so Informe de 1904 de la publicación Yhe State Botanist, camudó'l nome pol de Agaricus abruptibulbus. Esplicó que Elias Magnus Fries nomara a principios del sieglu XX una especie nel subxéneru flammula, qu'él llamó Agaricus abruptus, el subxéneru alzóse más tarde a la categoría de xéneru, y a la especie dióse-y el nome flammula abruptus. En virtú de les transición de nomenclatura de la dómina, nun taba claru si Agaricus abruptus va siguir tando disponibles pal so usu, polo que camudó'l nome.[3]

Abruptibulbus Agaricus pertenez al clado de les arvenses del xéneru Agaricus (xuntu coles especies A. silvicola, A. arvensis y semotus A. ).[5]

Dellos autores americanos consideren qu'esta especie ye un sinónimu de l'A. silvicola,[6][7] ente que dalgunos n'Europa dixeron ye sinonimia cola especie similar A. essettei. Los micólogos Steve Trudell y Ammirati Joseph señalaron nuna guía de campu de 2009: "El nome d'A. abruptibulbus aplicóse a los formularios con bases d'estípite bulboses, pero la variación en forma d'estípite ye tan grande, que l'usu d'esti nome abandonóse en gran midida".[8]

Descripción

La tapa ye d'hasta 8 cm (3,1 in) de diámetru, de forma convexa, dacuando con un umbo , y de color ablancazáu. Dempués de ser rayáu o cutíu, la tapa vuélvese mariellu. El estípite ye de 8-12 cm (3.1 a 4.7 pulgaes) de llongura por 1-3 cm (0,39 a 1,2 pulgaes) d'espesura y bulbosa. Un grande, anular blancu aniellu ta presente nel estípite. La papada apego ye gratis, y el color ye abuxáu de primeres, pero vuélvese marrón dempués de que les espores desenvuélvense. Les amueses goler un pocu d'anís . La impresión d'espores ye de color marrón a púrpura marrón. Les espores son de forma elíptica, y son por 6-8 4-5 micres . La superficie de la tapa enllórdiase mariella si una gota d'esleida d'hidróxidu de potasiu aplícase.[9]

Especies similares

Agaricus silvicola ye bien similar n'apariencia y tamién crez nos montes, pero pueden estremase pola falta d'una base bulbosa abruptamente.[9] Agaricus arvensis tien una estatura más robustu, escarez de la base bulbosa, y crez en zones abiertes como cubiertes d'hierba prado y campos. Tien más grandes que les espores d'A. abruptibulbus, típicamente 7.0-9.2 4.4-5.5 por m.[10]

Bioacumulación de cadmiu

Abruptibulbus Agaricus conocer a bioacumularse l'elementu tóxicu cadmiu -n'otres pallabres, qu'absuerbe cadmiu más rápidu que lo pierde ye-tan especímenes recoyíos na naturaleza de cutiu tienen mayores concentraciones d'esti elementu que'l suelu nel que s'atopen.[11][12] Amás, cuando se cultiven nel llaboratoriu, la presencia de cadmiu nel mediu de cultivu aguiya la crecedera d'hasta 100% na presencia de cadmiu 0,5 mg por llitru de mediu nutriente.[13] Créese que la capacidá d'unión a cadmiu vien partir d'un baxu pesu molecular d'unión a metal de proteínes llamáu cadmiu-mycophosphatin.[14][15]

Distribución

L'fungu foi reportáu en Nueva York,[16] Mississippi,[17] Quebec , Canadá,[18] y Alemaña.[19]

Referencies

  1. Roody WC. (2003). Mushrooms of West Virginia and the Central Appalachians. Lexington, Kentucky: University Press of Kentucky, 46. ISBN 0-8131-9039-8.
  2. McKnight VB, McKnight KH. (1987). A Field Guide to Mushrooms: North America. Boston, Massachusetts: Houghton Mifflin, 254. ISBN 0-395-91090-0.
  3. 3,0 3,1 Peck CH.. «Report of the State Botanist 1904. Agaricus abruptibulbus Peck.». Report of the New York State Museum 94. http://nysl.nysed.gov/uhtbin/cgisirsi/?ps=O0reh1vG7d/NYSL/86600113/523/83580.
  4. «Agaricus abruptus Peck 1900». MycoBank. International Mycological Association. Consultáu'l 22 de setiembre de 2011.
  5. Mitchell DA, Bresinsky A.. «Phylogenetic relationships of Agaricus species based on ITS-2 and 28S ribosomal DNA sequences». Mycologia 91 (5). http://www.cybertruffle.org.uk/cyberliber/59350/0091/005/0811.htm.
  6. Murrill WA.. «Dark-spored agarics: III. Agaricus». Mycologia 14 (4). http://www.cybertruffle.org.uk/cyberliber/59350/0014/004/0200.htm.
  7. Hotson JW, Stuntz DE.. «The genus Agaricus in western Washington». Mycologia 30 (2). http://www.cybertruffle.org.uk/cyberliber/59350/0030/002/0204.htm.
  8. Ammirati J, Trudell S. (2009). Mushrooms of the Pacific Northwest: Timber Press Field Guide (Timber Press Field Guides). Portland, Oregon: Timber Press, 191. ISBN 0-88192-935-2.
  9. 9,0 9,1 Bessette AE, Roody WC, Bessette AR. (2007). Mushrooms of the Southeastern United States. Syracuse, New York: Syracuse University Press, 101. ISBN 978-0-8156-3112-5.
  10. Miller HR, Miller OK. (2006). North American Mushrooms: a Field Guide to Edible and Inedible Fungi. Guilford, Connecticut: Falcon Guide, 280. ISBN 0-7627-3109-5.
  11. Meisch H-O, Scholl AR, Schmitt JA.. «Cadmium as a growth factor for a mushroom Agaricus abruptibulus». Zeitschrift für Naturforschung Section C Journal of Biosciences 36 (9–10).
  12. Meisch H-O, Schmitt JA, Scholl AR.. «Growth stimulation by cadmium in the mushroom Agaricus abruptibulbus». Naturwissenschaften 66.
  13. Meisch H-O, Schmitt JA.. «Characterization studies on cadmium-mycophosphatin from the mushroom Agaricus macrosporus». Environmental Health Perspectives 65. PMID 3709455.
  14. «Field Trip Reports». Bulletin of the Torrey Botanical Club 119 (1). 1992.
  15. Overholts LO.. «Notes on Fungi from the Lower Mississippi Valley». Bulletin of the Torrey Botanical Club 65 (3).
  16. Pomerleau R, Cooke WB.. «IX International Botanical Congress: Field Trip Non. 22: Quebec Fungi». Mycologia 56 (4). http://www.cybertruffle.org.uk/cyberliber/59350/0056/004/0618.htm.
  17. Gerhardt Y.. «Checkliste der Großpilze von Berlin (West) 1970–1990» (n'alemán). Englera 13.
licence
cc-by-sa-3.0
droit d’auteur
Wikipedia authors and editors
original
visiter la source
site partenaire
wikipedia AST

Agaricus abruptibulbus: Brief Summary ( asturien )

fourni par wikipedia AST

Abruptibulbus Agaricus ye una especie de fungu del xéneru Agaricus. Ye comúnmente conocíu como'l Agaricus bulbu abruto o la cogorda bombilla plana. Descrita per primer vegada pol micólogu Charles Horton Peck, esta especie de bulbosa de tarmu comestible güel un pocu a anís , y vuélvese mariellu cuando ye cutíu o cortáu. L'fungu ye de tamañu mediu, con una tapa de tinte blancu-amarillenton sobre un delgáu estipe que tien un bulbu anchu y planu na base.


licence
cc-by-sa-3.0
droit d’auteur
Wikipedia authors and editors
original
visiter la source
site partenaire
wikipedia AST