Rosa micrantha ye un parrotal de la familia de les rosácees.
Parrotal erecto, densamente ramificáu, d'hasta 1,5 m d'altor, con cañes colgantes n'arcu. Toes los escayos iguales, robustes, bien numberoses, con superficie d'insertamientu de 6-12 mm de llargu y 2-5 mm d'anchu, curvaes en gabitu. Tarmos y fueyes nueves, de cutiu con matices acolorataos. Fueyes vexetatives xeneralmente con 5-7 foliolos. Foliolus elípticos o obovaos anchos de 1,5-3 cm de llargu y 1-2 cm d'anchu, estrechaos na base, doblemente serruchaos nos cantos, con numberoses glándules y delicáu golor a mazanes, polo xeneral bastante coriacees, casi glabros en dambes cares. Flores escasamente solitaries, xeneralmente en grupos de 2-4 n'inflorescencies de tipu umbela, de color rosa claru o balnco, d'hasta 3 cm de diámetru. Pedúnculu floral de 1-2 cm de llargu, claramente más llargu que los hipsofilos, provistu de numberoses glándules. Sépalu curvaos escontra tras dempués del floriamientu, na base ovaos, los esteriores de forma llanceolada a filamentosa, con foliolus provistos de pilosidá glandular o dentaos. Pétalos de 1-1,5 cm de llargu, davezu más curtios que los sépalos. Estilu llargu y glabro. Frutu ováu o esféricu, de 1-2 cm de llargu, coriáceo, y color coloráu escarlata.
Dende Marruecos, pasando pola Península Ibérica (alcontrada preferentemente nel interior, escasa na mariña) y la rexón alpina, hasta Escocia, pel este hasta Polonia, nel sur dende Italia hasta'l Cáucasu y Asia Menor, pasando polos Balcanes. Habita en carbes pocu mestos, en llenderos de los montes, en fasteres soleyeres, principalmente n'árees continentales. Floria en primavera. [1]
Rosa micrantha describióse por Borrer ex Sm. y espublizóse en English Botany 35: pl. 2490. 1813. [2]
Rosa: nome xenéricu que provién direutamente y ensin cambeos del llatín rosa que deriva de la mesma del griegu antiguu rhódon, , col significáu que conocemos: «la rosa» o «la flor de la rosal»
micrantha: epítetu llatín que significa "con pequeñes flores".[3]
El roser de flor petita (Rosa micrantha) és un arbust de la família de les rosàcies, també conegut com a gavarrera de flor petita, roser boscà, roser de guilla o roser de marge.[1] A Catalunya el podem trobar gairebé a la totalitat del territori en zones de bardisses i alzinars.
És un arbust que pot arribar a fer fins a 3 metres d'alçada amb branques plenes d'agullons corbats i desiguals. Les fulles són compostes amb 5-7 folíols, d'1,5 a 4 cm. de llargada i doblement dentats.[2]
La floració té lloc entre els mesos de maig i juliol. Les flors mesuren entre 2,5 i 5 cm. i de color rosat.
Els fruits són d'aproximadament d'1 cm. i de color vermell.
El roser de flor petita (Rosa micrantha) és un arbust de la família de les rosàcies, també conegut com a gavarrera de flor petita, roser boscà, roser de guilla o roser de marge. A Catalunya el podem trobar gairebé a la totalitat del territori en zones de bardisses i alzinars.
És un arbust que pot arribar a fer fins a 3 metres d'alçada amb branques plenes d'agullons corbats i desiguals. Les fulles són compostes amb 5-7 folíols, d'1,5 a 4 cm. de llargada i doblement dentats.
La floració té lloc entre els mesos de maig i juliol. Les flors mesuren entre 2,5 i 5 cm. i de color rosat.
Els fruits són d'aproximadament d'1 cm. i de color vermell.
Rosa micrantha, the small-flowered sweet briar, is a species of flowering plant in the family Rosaceae.[2] It is native to most of Europe, the Atlas Mountains of Africa, the Caucasus region, Turkey, Lebanon, and Syria, and it has been introduced to eastern North America, Argentina, and New Zealand.[1] A shrub reaching 3.5 m (11 ft), it is not readily available in commerce.[3]
Rosa micrantha, the small-flowered sweet briar, is a species of flowering plant in the family Rosaceae. It is native to most of Europe, the Atlas Mountains of Africa, the Caucasus region, Turkey, Lebanon, and Syria, and it has been introduced to eastern North America, Argentina, and New Zealand. A shrub reaching 3.5 m (11 ft), it is not readily available in commerce.
Close-up of flower
Flowers can be pink
Flowers and foliage
Hips
Hips remain after leaves abscise
Botanical illustration
Rosa micrantha es un arbusto de la familia de las rosáceas.
Arbusto erecto, densamente ramificado, de hasta 1,5 m de altura, con ramas colgantes en arco. Todas las espinas iguales, robustas, muy numerosas, con superficie de inserción de 6-12 mm de largo y 2-5 mm de ancho, curvadas en gancho. Tallos y hojas jóvenes, a menudo con matices rojizos. Hojas vegetativas generalmente con 5-7 folíolos. Folíolos elípticos u obovados anchos de 1,5-3 cm de largo y 1-2 cm de ancho, estrechados en la base, doblemente aserrados en los bordes, con numerosas glándulas y delicado olor a manzanas, por lo general bastante coriáceas, casi glabros en ambas caras. Flores rara vez solitarias, generalmente en grupos de 2-4 en inflorescencias de tipo umbela, de color rosa claro o blanco, de hasta 3 cm de diámetro. Pedúnculo floral de 1-2 cm de largo, claramente más largo que los hipsofilos, provisto de numerosas glándulas. Sépalo curvados hacia atrás después de la floración, en la base ovados, los exteriores de forma lanceolada a filamentosa, con folíolos provistos de pilosidad glandular o dentados. Pétalos de 1-1,5 cm de largo, habitualmente más cortos que los sépalos. Estilo largo y glabro. Fruto ovado o esférico, de 1-2 cm de largo, coriáceo, de color rojo escarlata.
Desde Marruecos, pasando por la península ibérica (localizada preferentemente en el interior, escasa en el litoral) y la región alpina, hasta Escocia, por el este hasta Polonia, en el sur desde Italia hasta el Cáucaso y Asia Menor, pasando por los Balcanes. Habita en matorrales poco densos, en linderos de los bosques, en laderas soleadas, principalmente en áreas continentales. Florece en primavera.[1]
Rosa micrantha fue descrita por Borrer ex Sm. y publicado en English Botany 35: pl. 2490. 1813.[2]
Rosa: nombre genérico que proviene directamente y sin cambios del latín rosa que deriva a su vez del griego antiguo rhódon, , con el significado que conocemos: «la rosa» o «la flor del rosal»
micrantha: epíteto latíno que significa "con pequeñas flores".[3]
Rosa micrantha est une espèce de rosiers, appartenant à la section des Caninæ, originaire d'Europe occidentale et centrale jusqu'à l'Ukraine[1].
Synonyme : Rosa floribunda Steven ex Besser.
C'est un arbrisseau formant un buisson de trois mètres de haut et de large, dont les tiges munies de nombreux aiguillons recourbés, s'arquent vers le sol. Les feuilles imparipennées, comptent de 5 à 7 folioles à bords à double dentelure. Les fleurs, de 1 à 4 cm de diamètre, blanches à rose pâle, isolées ou groupées par 4, écloses en juin, donnent des fruits, des cynorrhodons ovoïdes de couleur rouge vif qui perdent rapidement leurs sépales.
Il a été introduit en France vers 1800 et en quelques lieux, naturalisé en Amérique du Nord.
Rosa micrantha est une espèce de rosiers, appartenant à la section des Caninæ, originaire d'Europe occidentale et centrale jusqu'à l'Ukraine.
Synonyme : Rosa floribunda Steven ex Besser.
De kleinbloemige roos (Rosa micrantha) is een struik uit de rozenfamilie (Rosaceae) die vooral voorkomt op kalkhoudende bodem in gematigde streken van Europa en Noord-Afrika. Het aantal chromosomen is 2n = 28, 35 of 42.
De kleinbloemige roos is in Vlaanderen en Nederland een zeldzame tot zeer zeldzame plant, met als belangrijkste vindplaatsen de Leemstreek en aansluitend Zuid-Limburg, in de duinen en in het Rivierengebied. De kleinbloemige roos staat op de Nederlandse Rode lijst van planten als zeldzaam en matig afgenomen.
De soortsaanduiding micrantha betekent 'kleinbloemig'.
De kleinbloemige roos is een 50 - 350 cm hoge, losse, rechtopgaande struik (fanerofyt) met lange, boogvormig overhangende takken met verspreid staande, haakvormige stekels met een brede basis en een ongelijke grootte. De kleinbloemige roos vormt dichtbij de struik wortelopslag. Op de takken zitten geen klieren. De bladeren zijn oneven geveerd met 5 tot 7 ovale tot langwerpige deelblaadjes. De niet behaarde of licht behaarde bladsteel en bladspil zijn met klieren bezet en hebben vaak kleine stekeltjes. De bladeren hebben een duidelijke appelgeur. De blaadjes zijn 1,5 – 3 cm lang en 0,8 – 2 cm breed. Ze hebben een afgeronde voet en een toegespitste top. De bovenzijde van het blaadje heeft geen haren of de haren staan verspreid. De onderzijde is behaard en dicht bezet met kleverige kort gesteelde klieren. De rand van het blaadje is meervoudig gezaagd en is bezet met klieren. De met klieren bezette steunblaadjes kunnen wel of niet behaard zijn.
De struik bloeit in juni. De 2 – 3,5 cm grote, lichtroze of zelden witte bloemen zijn alleenstaand of staan in kleine groepjes van 2 - 3. De met klieren bezette bloemstelen zijn 1 - 2 cm lang. De kelkbladen zijn afstaand of teruggeslagen en vallen na de bloei snel af. Ze zijn aan de rand en op de rug dicht bezet met klieren. De meestal onbehaarde stijlen staan vrij.
De rode, 1 – 1,7 cm lange en 0,6 – 0,8 cm brede rozenbottel heeft meestal alleen in de onderste helft enkele gesteelde klieren. De rozenbottel heeft een opvallend lange hals. De met klieren bezette steel is twee tot drie keer zolang als de rozenbottel. Het stijlkanaal is 0,5 – 0,8 mm groot. De rozenbottel is een vlezige bloembodem met daarin de nootjesachtige vruchten.
De kleinbloemige roos groeit voornamelijk op zonnige of halfbeschaduwde plaatsen op matig voedselrijke, meestal kalkrijke bodem. Hij is te vinden in bosranden, heggen, struwelen van het ligusterverbond, op droge heide en op verruigde graslanden.
Hij komt van nature verspreid voor in gematigde streken van West-, Midden- en Zuid-Europa, in Turkije en in Noord-Afrika.
In Nederland is de soort zeldzaam in Zuid-Limburg en in het rivierengebied, in Vlaanderen zeer zeldzaam in de duinen, in de Leemstreek en in de Zandleemstreek.
De kleinbloemige roos is een kensoort voor het ligusterverbond (Berberidion vulgaris).
In België staat de soort op de lijst van wettelijk beschermde planten in België. Op de Vlaamse Rode Lijst (planten) wordt de kleinbloemige roos vermeld als ‘Met uitsterven bedreigd’.
Bronnen, noten en/of referentiesDe kleinbloemige roos (Rosa micrantha) is een struik uit de rozenfamilie (Rosaceae) die vooral voorkomt op kalkhoudende bodem in gematigde streken van Europa en Noord-Afrika. Het aantal chromosomen is 2n = 28, 35 of 42.
De kleinbloemige roos is in Vlaanderen en Nederland een zeldzame tot zeer zeldzame plant, met als belangrijkste vindplaatsen de Leemstreek en aansluitend Zuid-Limburg, in de duinen en in het Rivierengebied. De kleinbloemige roos staat op de Nederlandse Rode lijst van planten als zeldzaam en matig afgenomen.
Róża drobnokwiatowa (Rosa micrantha Borrer ex Sm.) – gatunek krzewów należących do rodziny różowatych (Rosaceae Juss.). Występuje dziko w Polsce.
Krzew. Kwitnie w czerwcu. Gatunek charakterystyczny zarośli ligustru i tarniny z zespołu Pruno-Ligustretum[4].
Roślina umieszczona na Czerwonej liście roślin i grzybów Polski (2006)[5] w grupie gatunków rzadkich, potencjalnie zagrożonych (kategoria zagrożenia R).
Róża drobnokwiatowa (Rosa micrantha Borrer ex Sm.) – gatunek krzewów należących do rodziny różowatych (Rosaceae Juss.). Występuje dziko w Polsce.
Rosa micrantha é uma espécie de planta com flor pertencente à família Rosaceae.
A autoridade científica da espécie é Borrer ex Sm., tendo sido publicada em English Botany 35: pl. 2490. 1813.
Trata-se de uma espécie presente no território português, nomeadamente em Portugal Continental.
Em termos de naturalidade é nativa da região atrás indicada.
Não se encontra protegida por legislação portuguesa ou da Comunidade Europeia.
Rosa micrantha é uma espécie de planta com flor pertencente à família Rosaceae.
A autoridade científica da espécie é Borrer ex Sm., tendo sido publicada em English Botany 35: pl. 2490. 1813.
Rosa micrantha là loài thực vật có hoa trong họ Hoa hồng. Loài này được Borrer miêu tả khoa học đầu tiên năm 1813.[1]
Rosa micrantha là loài thực vật có hoa trong họ Hoa hồng. Loài này được Borrer miêu tả khoa học đầu tiên năm 1813.