De trekrus (Juncus squarrosus) is een vaste plant, die behoort tot de russenfamilie (Juncaceae). De plant komt van nature voor in Europa en op Groenland.
De plant wordt 10-30 cm hoog en vormt korte, rechtopstaande wortelstokken. De dikke en stijve bladeren zijn wortelstandig en diep gootvormig met aan de bovenzijde een witachtige, glanzende middennerf. De spiraalsgewijs geplaatste bladeren zijn vaak bijna tegen de grond gedrukt.
De trekrus bloeit van juni tot augustus met bruine, 4-5,5 mm grote bloemen. De bloeiwijze is een samengestelde aar. De 4-6 mm lange bloemdekbladen hebben een brede vliezige rand en zijn evenlang als de vrucht. Het schutblad is grasachtig.
De stompe, bruine vrucht is een doosvrucht. De zaden zijn zeer klein en door de borstelvormige haren blijven ze aan vogels kleven. De zaden worden ook door de wind verspreid.
De plant komt vooral voor in heidevelden en op paden op vochtige tot natte, zure grond.
De trekrus is een kensoort voor het dophei-verbond.
Mediabestanden die bij dit onderwerp horen, zijn te vinden op de pagina Juncus squarrosus op Wikimedia Commons. De trekrus (Juncus squarrosus) is een vaste plant, die behoort tot de russenfamilie (Juncaceae). De plant komt van nature voor in Europa en op Groenland.
De plant wordt 10-30 cm hoog en vormt korte, rechtopstaande wortelstokken. De dikke en stijve bladeren zijn wortelstandig en diep gootvormig met aan de bovenzijde een witachtige, glanzende middennerf. De spiraalsgewijs geplaatste bladeren zijn vaak bijna tegen de grond gedrukt.
De trekrus bloeit van juni tot augustus met bruine, 4-5,5 mm grote bloemen. De bloeiwijze is een samengestelde aar. De 4-6 mm lange bloemdekbladen hebben een brede vliezige rand en zijn evenlang als de vrucht. Het schutblad is grasachtig.
De stompe, bruine vrucht is een doosvrucht. De zaden zijn zeer klein en door de borstelvormige haren blijven ze aan vogels kleven. De zaden worden ook door de wind verspreid.
De plant komt vooral voor in heidevelden en op paden op vochtige tot natte, zure grond.
