dcsimg

Hymenochaetales ( catalan ; valencien )

fourni par wikipedia CA

Els Hymenochaetales són un ordre de fongs Agaricomycetes. Contenen unes 600 espècies a tot el món,[2] lamajoria són fongs corticioides i polípors, però també inclouen alguns fongs clavarioides i agàrics. Espècies d'importància econòmica inclouen fongs de la fusta en descomposició en els gèneres Phellinus i Inonotus sensu lato, alguns dels quals causen pèrdues forestals. Tenen propietats terapèutiques Inonotus obliquus ("chaga") i Phellinus linteus, tots dos es comercialitzen.



Referències

  1. Ghobad-Nejhad M, Dai YC. «Diplomitoporus rimosus is found in Asia and belongs to the Hymenochaetales». Mycologia, 102, 6, 2010, pàg. 1510–7. DOI: 10.3852/10-025. PMID: 20943544.
  2. Kirk PM, Cannon PF, Minter DW, Stalpers JA.. Dictionary of the Fungi. 10th. Wallingford, UK: CABI, 2008, p. 116. ISBN 978-0-85199-826-8.

Enllaços externs

 src= A Wikimedia Commons hi ha contingut multimèdia relatiu a: Hymenochaetales Modifica l'enllaç a Wikidata
licence
cc-by-sa-3.0
droit d’auteur
Autors i editors de Wikipedia
original
visiter la source
site partenaire
wikipedia CA

Hymenochaetales: Brief Summary ( catalan ; valencien )

fourni par wikipedia CA

Els Hymenochaetales són un ordre de fongs Agaricomycetes. Contenen unes 600 espècies a tot el món, lamajoria són fongs corticioides i polípors, però també inclouen alguns fongs clavarioides i agàrics. Espècies d'importància econòmica inclouen fongs de la fusta en descomposició en els gèneres Phellinus i Inonotus sensu lato, alguns dels quals causen pèrdues forestals. Tenen propietats terapèutiques Inonotus obliquus ("chaga") i Phellinus linteus, tots dos es comercialitzen.


 src= Inonotus hispidus (Hymenochaetaceae)  src= Rickenella swartzii (Repetobasidiaceae)  src= Schizopora paradoxa (Schizoporaceae)  src= Coltricia perennis
(Coltricia subclade)  src= Hyphodontia arguta (Hyphodontia clade)


licence
cc-by-sa-3.0
droit d’auteur
Autors i editors de Wikipedia
original
visiter la source
site partenaire
wikipedia CA

Borstenscheiblingsartige ( allemand )

fourni par wikipedia DE

Die Borstenscheiblingsartigen (auch Borstenscheibenartige, Hymenochaetales) sind eine Ordnung der Pilze in der Unterabteilung der Ständerpilze.

Nach jüngeren molekularbiologischen Untersuchungen gehören zu den Borstenscheiblingsartigen die Familien Borstenscheiblingsverwandte (Hymenochaetaceae), Spaltporlingsverwandte (Schizoporaceae) sowie wohl noch weitere acht Familien, die zum Teil in bestehenden Systematiken noch anderen Ordnungen zugeteilt sind. Während die Vertreter der ersteren Familie noch einigermaßen gemeinsame Merkmale aufweisen (rotbraun, holzbewohnend, zum Teil resupinat (= krustig)) zeigen die möglichen weiteren Vertreter aus den anderen Familien ein eher uneinheitliches Bild von Farben, Formen und Substrat. Vor allem eine molekulare Verwandtschaft befürwortet eine Unterbringung in dieser Ordnung.[1]

Einige Arten aus dieser Ordnung sind bedeutende Forstschädlinge, insbesondere Arten der Gattung Phellinus und Schillerporlinge (Inonotus) gehören hierzu. Vertreter beider Gattungen spielen wiederum als Heilpilze in der traditionellen, fernöstlichen Medizin eine Rolle. Einige holzbewohnende Arten verfügen über ein umfangreiches Enzymsystem, was sie technologisch für die Beseitigung von organischem Müll interessant machen könnte.

Systematik

Die Ordnung enthält folgende Familien:[2]

Folgende Gattungen sind noch keiner Familie zugeordnet (incertae sedis):[2]

Bekannte Arten

 src=
Tropfender Schillerporling (Inonotus dryadeus)

Einzelnachweise

  1. Aristóteles Góes-Neto, Cláudia Groposo: Hymenochaetoid clade (englisch) Tree of Life Web Project. 10. Juni 2005. Abgerufen am 29. Januar 2019.
  2. a b Wijayawardene, N. N., K. D. Hyde, L. K. T. Al-Ani, L. Tedersoo, Danny Haelewaters, K. C. Rajeshkumar, R. L. Zhao, A. Aptroot, V Leontyev, D., R. K. Saxena, Y. S. Tokarev, D. Q. Dai, P. M. Letcher, S. L. Stephenson, D. Ertz, H. T. Lumbsch, M. Kukwa, V Issi, I., H. Madrid, A. J. L. Phillips, L. Selbmann, W. P. Pfliegler, E. Horvath, K. Bensch, P. M. Kirk, K. Kolarikova, H. A. Raja, R. Radek, V Papp, B. Dima, J. Ma, E. Malosso, S. Takamatsu, G. Rambold, P. B. Gannibal, D. Triebel, A. K. Gautam, S. Avasthi, S. Suetrong, E. Timdal, S. C. Fryar, G. Delgado, M. Reblova, M. Doilom, S. Dolatabadi, J. Z. Pawlowska, R. A. Humber, R. Kodsueb, I Sanchez-Castro, B. T. Goto, D. K. A. Silva, F. A. de Souza, F. R. Oehl, G. A. da Silva, I. R. Silva, J. Blaszkowski, K. Jobim, L. C. Maia, F. R. Barbosa, P. O. Fiuza, P. K. Divakar, B. D. Shenoy, R. F. Castaneda-Ruiz, S. Somrithipol, A. A. Lateef, S. C. Karunarathna, S. Tibpromma, P. E. Mortimer, D. N. Wanasinghe, R. Phookamsak, J. Xu, Y. Wang, F. Tian, P. Alvarado, D. W. Li, I Kusan, N. Matocec, A. Masic, Z. Tkalcec, S. S. N. Maharachchikumbura, M. Papizadeh, G. Heredia, F. Wartchow, M. Bakhshi, E. Boehm, N. Youssef, V. P. Hustad, J. D. Lawrey, A. L. C. M. A. Santiago, J. D. P. Bezerra, C. M. Souza-Motta, A. L. Firmino, Q. Tian, J. Houbraken, S. Hongsanan, K. Tanaka, A. J. Dissanayake, J. S. Monteiro, H. P. Grossart, A. Suija, G. Weerakoon, J. Etayo, A. Tsurykau, V. Vazquez, P. Mungai, U. Damm, Q. R. Li, H. Zhang, S. Boonmee, Y. Z. Lu, A. G. Becerra, B. Kendrick, F. Q. Brearley, J. Motiejunaite, B. Sharma, R. Khare, S. Gaikwad, D. S. A. Wijesundara, L. Z. Tang, M. Q. He, A. Flakus, P. Rodriguez-Flakus, M. P. Zhurbenko, E. H. C. McKenzie, M. Stadler, D. J. Bhat, J. K. Liu, M. Raza, R. Jeewon, E. S. Nassonova, M. Prieto, R. G. U. Jayalal, M. Erdogdu, A. Yurkov, M. Schnittler, O. N. Shchepin, Y. K. Novozhilov, A. G. S. Silva-Filho, E. Gentekaki, P. Liu, J. C. Cavender, Y. Kang, S. Mohammad, L. F. Zhang, R. F. Xu, Y. M. Li, M. C. Dayarathne, A. H. Ekanayaka, T. C. Wen, C. Y. Deng, O. L. Pereira, S. Navathe, D. L. Hawksworth, X. L. Fan, L. S. Dissanayake, E. Kuhnert, and M. Thines.: Outline of Fungi and Fungus-like Taxa. In: Mycosphere. Band 11, Nr. 1, 2020, S. 1060–1456., doi:10.5943/mycosphere/11/1/8.
 title=
licence
cc-by-sa-3.0
droit d’auteur
Autoren und Herausgeber von Wikipedia
original
visiter la source
site partenaire
wikipedia DE

Borstenscheiblingsartige: Brief Summary ( allemand )

fourni par wikipedia DE

Die Borstenscheiblingsartigen (auch Borstenscheibenartige, Hymenochaetales) sind eine Ordnung der Pilze in der Unterabteilung der Ständerpilze.

Nach jüngeren molekularbiologischen Untersuchungen gehören zu den Borstenscheiblingsartigen die Familien Borstenscheiblingsverwandte (Hymenochaetaceae), Spaltporlingsverwandte (Schizoporaceae) sowie wohl noch weitere acht Familien, die zum Teil in bestehenden Systematiken noch anderen Ordnungen zugeteilt sind. Während die Vertreter der ersteren Familie noch einigermaßen gemeinsame Merkmale aufweisen (rotbraun, holzbewohnend, zum Teil resupinat (= krustig)) zeigen die möglichen weiteren Vertreter aus den anderen Familien ein eher uneinheitliches Bild von Farben, Formen und Substrat. Vor allem eine molekulare Verwandtschaft befürwortet eine Unterbringung in dieser Ordnung.

Einige Arten aus dieser Ordnung sind bedeutende Forstschädlinge, insbesondere Arten der Gattung Phellinus und Schillerporlinge (Inonotus) gehören hierzu. Vertreter beider Gattungen spielen wiederum als Heilpilze in der traditionellen, fernöstlichen Medizin eine Rolle. Einige holzbewohnende Arten verfügen über ein umfangreiches Enzymsystem, was sie technologisch für die Beseitigung von organischem Müll interessant machen könnte.

licence
cc-by-sa-3.0
droit d’auteur
Autoren und Herausgeber von Wikipedia
original
visiter la source
site partenaire
wikipedia DE

Hymenochaetales ( anglais )

fourni par wikipedia EN

The Hymenochaetales are an order of fungi in the class Agaricomycetes. The order in its current sense is based on molecular research and not on any unifying morphological characteristics. According to one 2008 estimate, the Hymenochaetales contain around 600 species worldwide,[1] mostly corticioid fungi and poroid fungi, but also including several clavarioid fungi and agarics. Species of economic importance include wood decay fungi in the genera Phellinus and Inonotus sensu lato, some of which may cause losses in forestry. Therapeutic properties are claimed for Inonotus obliquus ("chaga") and Phellinus linteus, both of which are now commercially marketed.

Taxonomy

History

The order was proposed in 1977 to recognize the family Hymenochaetaceae at a higher taxonomic rank. As originally conceived, species within the Hymenochaetales had several morphological features in common, notably brown or brownish basidiocarps (fruit bodies) that turn black in alkali, hyphae lacking clamp connections, and the presence (in most species) of characteristic setae (thick-walled, thorn-shaped cystidia, visible under a hand lens).[2]

Subsequent ultrastructure research showed that the Hymenochaetales had dolipores with imperforate parenthesomes, whereas most Agaricomycetes have dolipores with perforate parenthesomes.[3][4] Species of the corticioid genera Hyphodontia and Schizopora were later found to share this peculiarity,[5] suggesting they might also be related to the Hymenochaetales, though morphologically dissimilar.

Current status

Molecular research, based on cladistic analysis of DNA sequences, has substantially expanded and redefined the Hymenochaetales, dividing the order into at least six different clades.[2] The core clade represents the traditional Hymenochaetaceae, excluding the genera Coltricia and Coltriciella; another clade includes the corticioid genera Lyomyces and Schizopora (Schizoporaceae), together with Coltricia and Coltriciella as a subclade; a further clade (Repetobasidiaceae) includes agaricoid Rickenella species,[6] the clavarioid Alloclavaria purpurea,[7] and various corticioid fungi, including the genus Repetobasidium; the three remaining clades consist of corticioid Hyphodontia species, corticioid Kneifiella species, and poroid Oxyporus species.[2]

Not all the species currently placed within the Hymenochaetales have dolipores with imperforate parenthosomes, so the order lacks any shared morphological characteristics.[2]

Habitat and distribution

Most fungi within the order are saprotrophs of dead wood, but some species within the Hymenochaetaceae can cause rots of living trees. Species of Coltricia and Coltriciella are ectomycorrhizal.[8] Agaricoid species of Rickenella and related genera are parasites of mosses and liverworts.[6] Distribution of the Hymenochaetales is cosmopolitan.

Economic importance

Several wood decay fungi in the genera Phellinus and Inonotus sensu lato are pathogenic, causing losses in forestry plantations. Therapeutic properties are claimed for Inonotus obliquus ("chaga")[9] and Phellinus linteus,[10] both of which are commercially marketed as alternative medicines.

Genera incertae sedis

Several genera in the Hymenochatales are incertae sedis with respect to familial placement:

References

  1. ^ Kirk PM, Cannon PF, Minter DW, Stalpers JA (2008). Dictionary of the Fungi (10th ed.). Wallingford, UK: CAB International. p. 116. ISBN 978-0-85199-826-8.
  2. ^ a b c d Larsson K-H; et al. (2006). "Hymenochaetales: a molecular phylogeny for the hymenochaetoid clade". Mycologia. 98 (6): 926–936. doi:10.3852/mycologia.98.6.926. PMID 17486969.
  3. ^ Moore RT. (1980). "Taxonomic significance of septal ultrastructure in the genus Onnia". Bot. Not. 133: 169–175.
  4. ^ Müller WH, et al. (2000). "The taxonomic position of Asterodon, Asterostroma and Coltricia inferred from the septal pore cap ultrastructure". Mycological Research. 104 (12): 1485–1492. doi:10.1017/s0953756200002677.
  5. ^ Langer E, Oberwinkler F (1993). "Corticioid Basidiomycetes I. Morphology and ultrastructure". Windahlia. 20: 1–28.
  6. ^ a b Redhead SA, Moncalvo J-M, Vilgalys R, Lutzoni F (2002). "Phylogeny of agarics: partial systematics solutions for bryophilous omphalinoid agarics outside of the Agaricales". Mycotaxon. 82: 151–168.
  7. ^ Dentinger BTM, McLaughlin DJ (2006). "Reconstructing the Clavariaceae using nuclear large subunit rDNA sequences and a new genus segregated from Clavaria". Mycologia. 98 (5): 746–762. doi:10.3852/mycologia.98.5.746. PMID 17256578.
  8. ^ Tedersoo L, Suvi T, Beaver K, Saar I (2007). "Ectomycorrhizas of Coltricia and Coltriciella (Hymenochaetales, Basidiomycota) on Caesalpiniaceae, Dipterocarpaceae and Myrtaceae in Seychelles". Mycological Progress. 6 (2): 101–107. doi:10.1007/s11557-007-0530-4.
  9. ^ Mizuno T. (1999). "Antitumor and hypoglycemic activities of polysaccharides from the sclerotia and mycelia of Inonotus obliquus". International Journal of Medicinal Mushrooms. 1 (1): 301–316. doi:10.1615/intjmedmushr.v1.i4.20.
  10. ^ Zhu T, Kim SH, Chen CY (2008). "A medicinal mushroom: Phellinus linteus". Current Medicinal Chemistry. 15 (13): 1330–5. doi:10.2174/092986708784534929. PMID 18537612. Archived from the original on 2012-07-30.
  11. ^ Stalpers JA. (2000). "The genus Ptychogaster" (PDF). Karstenia. 40: 167–80.
  12. ^ Ghobad-Nejhad M, Dai YC (2010). "Diplomitoporus rimosus is found in Asia and belongs to the Hymenochaetales". Mycologia. 102 (6): 1510–7. doi:10.3852/10-025. PMID 20943544.
  13. ^ Wu SH, Nilsson RH, Chen CT, Yu SY, Hallenberg N (2010). "The white-rotting genus Phanerochaete is polyphyletic and distributed throughout the phleboid clade of the Polyporales (Basidiomycota)". Fungal Diversity. 42: 107–18. doi:10.1007/s13225-010-0031-7.
  14. ^ Karasiński D. (2013). "Lawrynomyces, a new genus of corticioid fungi in the Hymenochaetales". Acta Mycologica (Warszawa). 48 (1): 5–11. doi:10.5586/am.2013.001.

licence
cc-by-sa-3.0
droit d’auteur
Wikipedia authors and editors
original
visiter la source
site partenaire
wikipedia EN

Hymenochaetales: Brief Summary ( anglais )

fourni par wikipedia EN

The Hymenochaetales are an order of fungi in the class Agaricomycetes. The order in its current sense is based on molecular research and not on any unifying morphological characteristics. According to one 2008 estimate, the Hymenochaetales contain around 600 species worldwide, mostly corticioid fungi and poroid fungi, but also including several clavarioid fungi and agarics. Species of economic importance include wood decay fungi in the genera Phellinus and Inonotus sensu lato, some of which may cause losses in forestry. Therapeutic properties are claimed for Inonotus obliquus ("chaga") and Phellinus linteus, both of which are now commercially marketed.

licence
cc-by-sa-3.0
droit d’auteur
Wikipedia authors and editors
original
visiter la source
site partenaire
wikipedia EN

Hymenochaetales ( espagnol ; castillan )

fourni par wikipedia ES

Hymenochaetales es un orden de hongos de la clase Agaricomycetes. Está basado en varios análisis filogenéticos moleculares pero no hay ninguna morfología unificadora entre los grupos.[1]

Según una estimación en 2008, Hymenochaetales contiene alrededor de 600 especies en todo el mundo principalmente hongos corticioides y hongos poroides, pero también incluye varios hongos claváridos y agáricos.[2]

Las especies de importancia económica incluyen a hongos descomponedores de madera pertenecientes a los géneros Phellinus e Inonotussensu, los cuales pueden causar pérdidas en la silvicultura. Se han afirmado propiedades terapéuticas en algunos miembros como Inonotus obliquus y Phellinus linteus, que se comercializan para la fabricación de medicamentos.[3]

Familias

Incluye las siguientes familias:

Galería

Referencias

  1. Larsson K-H (2006). «Hymenochaetales: a molecular phylogeny for the hymenochaetoid clade». Mycologia 98 (6): 926-936. PMID 17486969. doi:10.3852/mycologia.98.6.926.
  2. Langer E, Oberwinkler F (1993). «Corticioid Basidiomycetes I. Morphology and ultrastructure». Windahlia 20: 1-28.
  3. Zhu T, Kim SH, Chen CY (2008). «A medicinal mushroom: Phellinus linteus». Current Medicinal Chemistry 15 (13): 1330-5. PMID 18537612. doi:10.2174/092986708784534929. Archivado desde el original el 30 de julio de 2012. Consultado el 6 de mayo de 2020.
 title=
licence
cc-by-sa-3.0
droit d’auteur
Autores y editores de Wikipedia
original
visiter la source
site partenaire
wikipedia ES

Hymenochaetales: Brief Summary ( espagnol ; castillan )

fourni par wikipedia ES

Hymenochaetales es un orden de hongos de la clase Agaricomycetes. Está basado en varios análisis filogenéticos moleculares pero no hay ninguna morfología unificadora entre los grupos.​

Según una estimación en 2008, Hymenochaetales contiene alrededor de 600 especies en todo el mundo principalmente hongos corticioides y hongos poroides, pero también incluye varios hongos claváridos y agáricos.​

Las especies de importancia económica incluyen a hongos descomponedores de madera pertenecientes a los géneros Phellinus e Inonotussensu, los cuales pueden causar pérdidas en la silvicultura. Se han afirmado propiedades terapéuticas en algunos miembros como Inonotus obliquus y Phellinus linteus, que se comercializan para la fabricación de medicamentos.​

licence
cc-by-sa-3.0
droit d’auteur
Autores y editores de Wikipedia
original
visiter la source
site partenaire
wikipedia ES

Hymenochaetales ( finnois )

fourni par wikipedia FI

Hymenochaetales on sienilahko, johon kuuluu lähinnä kääpiä ja niiden kaltaisia lajeja, joilla ei ole erityisiä näkyviä yhteistuntomerkkejä. Ne voidaan kuitenkin yhdistää yhdeksi kladiksi DNA-tutkimusten avulla. Lahkoon kuuluu Hymenochaetaceae-heimo, jonka edustajia on Suomessa kymmeniä. Joskus on myös muun muassa otaraspikat (Hyphodontia) sisältävä heimo Schizoporaceae luettu tähän heimoon, mutta esimerkiksi Tuomo Niemelä lukee 2016 ne Polyporales-lahkoon. Toisaalta on esitetty myös, että purppuranuijakas (Alloclavaria purpurea) kuuluu Hymenochaetales-lahkon Repetobasidiaceae-heimoon[2].

Suomessa tavattavia Hymenochaetales-lahkon kääpäsukuja ovat laajassa merkityksessä arinakäävät (Phellinus), kangaskäävät (Coltricia), kätkökäävät (Inonotopsis), kynsikäävät (Trichaptum), lepänkäävät (Inonotus) sekä vaahterankäävät (Oxyporus), joissa näyttäisi erottuvan omaksi suvukseen vielä kuorikäävät (Chaetoporus).[3]

Lähteet

  1. Hymenochaetales Index Fungorum. 2017. Viitattu 18.1.2017.
  2. Bryn T. M. Dentinger and David J. McLaughlin: Reconstructing the Clavariaceae using nuclear large subunit rDNA sequences and a new genus segregated from Clavaria Mycologia. 17.6.2006. The Mycological Society of America. Viitattu 18.1.2017 (englanniksi).
  3. Tuomo Niemelä: Suomen käävät, s. 131,191,192,227,242-244,376. Helsinki: Norrlinia, 2016. ISBN 978-951-51-2434-0.
licence
cc-by-sa-3.0
droit d’auteur
Wikipedian tekijät ja toimittajat
original
visiter la source
site partenaire
wikipedia FI

Hymenochaetales: Brief Summary ( finnois )

fourni par wikipedia FI

Hymenochaetales on sienilahko, johon kuuluu lähinnä kääpiä ja niiden kaltaisia lajeja, joilla ei ole erityisiä näkyviä yhteistuntomerkkejä. Ne voidaan kuitenkin yhdistää yhdeksi kladiksi DNA-tutkimusten avulla. Lahkoon kuuluu Hymenochaetaceae-heimo, jonka edustajia on Suomessa kymmeniä. Joskus on myös muun muassa otaraspikat (Hyphodontia) sisältävä heimo Schizoporaceae luettu tähän heimoon, mutta esimerkiksi Tuomo Niemelä lukee 2016 ne Polyporales-lahkoon. Toisaalta on esitetty myös, että purppuranuijakas (Alloclavaria purpurea) kuuluu Hymenochaetales-lahkon Repetobasidiaceae-heimoon.

Suomessa tavattavia Hymenochaetales-lahkon kääpäsukuja ovat laajassa merkityksessä arinakäävät (Phellinus), kangaskäävät (Coltricia), kätkökäävät (Inonotopsis), kynsikäävät (Trichaptum), lepänkäävät (Inonotus) sekä vaahterankäävät (Oxyporus), joissa näyttäisi erottuvan omaksi suvukseen vielä kuorikäävät (Chaetoporus).

licence
cc-by-sa-3.0
droit d’auteur
Wikipedian tekijät ja toimittajat
original
visiter la source
site partenaire
wikipedia FI

Hymenochaetales

fourni par wikipedia FR
 src=
Inonotus hispidus

Les Hymenochaetales ou Clade Hymenochaetoïde, sont un ordre ou un clade des champignons Agaricomycetes.

La phylogénie des Hymenochaetaceae a été étudiée par des méthodes moléculaires depuis 2006[1]. Elles ont indiqué que la famille des Hymenochaetaceae, telle qu'autrefois circonscrite, n'était pas un groupe monophylétique. Toutes les espèces échantillonnées sont maintenant regroupée dans un clade, sauf le genre Tabacina Hymenochaete qui regroupait certaines espèces poroïdes. Un nouvel ordre, les Pseudochaete a donc été introduit [2]. Dans les Hymenochaetales ou clade des Hymenochaetaceae, ils forment un clade distinct mais tous les caractères morphologiques spécifiques aux Hymenochaetaceae ou du clade Hymenochaetoïde se retrouvent également dans certaines espèces en dehors du clade. Les six sous-clades, précisés par les analyses phylogénétiques ne sont pas encore uniformes.

Systématique

 src=
Un représentant du genre Phaeolus : Phaeolus schweinitzii

L'ordre se compose de trois familles, les Hymenochaetaceae et les Schizoporaceae, de nouveaux clades ainsi que quelques genres classés incertae sedis.

Historique

La proposition de constituer un ordre et de reconnaître la famille Hymenochaetaceae à un plus haut rang taxonomique date de 1977. Initialement, les espèces au sein de l'ordre des Hymenochaetales avaient plusieurs caractéristiques morphologiques en commun, notamment des basidiospores bruns qui noircissent en alcalins, des hyphes manquant de pinces de connexions, et la présence (dans la plupart des espèces) de soies caractéristiques, de parois épaisses, de cystides en forme d'épine visible sous la loupe.

L'examen de leur ultrastructure montre que les Hymenochaetales ont des dolipores avec des parenthesomes non-perforés, alors que la plupart des Agaricomycètes ont des dolipores avec les parenthesomes perforés[3],[4].

Les genres corticioïdes Hyphodontia et Schizopora présentent également cette particularité, ce qui suggère qu'ils pourraient également être liés aux Hymenochaetales, bien que morphologiquement différents[5].

Situation actuelle

La recherche moléculaire, fondée sur l'analyse cladistique des séquences d'ADN, a considérablement élargi et redéfini les Hymenochaetales, divisant l'ordre en au moins six différentes clades[1]. Le clade de base est représenté par les Hymenochaetaceae traditionnels, à l'exclusion des genres Coltricia et Coltriciella et un autre clade qui comprend les genres corticioïdes Lyomyces et Schizopora: les Schizoporaceae.

Nouveaux clades

Un clade supplémentaire, les Repetobasidiaceae, comprend le genre agaricoïde Rickenella[6], le genre clavaroïde Alloclavaria purpurea[7].

Les trois clades restants intègrent les genres corticioïdes Hyphodontia et Kneifiella, et le genre poroïde Oxyporus[1].

Il semble toutefois que l'ordre n'a pas toutes les caractéristiques morphologiques communes.

Position dans les Agaricomycetes

Phylogramme des hymenochaetales

Chez les Hymenochaetales, les Hymenochaetaceae forment un clade distinct mais malheureusement tous les caractères morphologiques spécifiques des Hymenochaetaceae se retrouvent également dans certaines espèces en dehors du clade. D'autres sous-clades, proposés par les analyses phylogénétiques moléculaires sont encore moins uniformes, ce qui dès lors rend incertain le phylogramme présenté ici. Enfin les genres Hyphoderma, Phellinus et Hyphodontia sont répartis dans plusieurs clades[1],[8].

Exclusion des genres

Les données moléculaires confirment que Phaeolus n'appartient pas à l'ordre des Hymenochaetales, mais a plutôt sa place dans le voisinage de Laetiporus dans les Polyporales[9]

Caractéristiques

Ils se caractérisent par des formes de polypores ou clavaroïdes. Ce sont des saprophytes et sont la cause de la pourriture blanche du bois vertical. Les genres présentent des hyménophores mous comme Cotylidia panosa, stipité avec des hyménophores poroïdes comme Coltricia perennis, stipité avec des lamelles comme Contumyces rosella, clavaroïde comme les Clavariachæte rubinosa, stipité avec des lamelles contricales comme Coltricia montagnei.

Importance économique

Métabolites secondaires

Les enzymes et des métabolites secondaires produits par certaines Hymenochaetales ont suscité un intérêt considérable pour leur utilisation potentielle en tant que médicaments ou pour des applications biotechnologiques. Plusieurs espèces de Phellinus et Inonotus sont utilisées dans la médecine traditionnelle asiatique et ces produits sont disponibles dans le commerce. Phellinus baumii (souvent appelée à tort Phellinus linteus ) qui est connu pour son utilisation en médecine traditionnelle chinoise[10] et dans plusieurs pays commercialisé comme un médicament contre le cancer, le diabète et la toxicité[11]. Phellinus rimosus est signalé comme une drogue utilisée par des tribus dans le Kerala en Inde[12]. Les peuples autochtones de Sibérie utilisent Aréchaga comme une substance de nettoyage et de désinfection, mais la même substance a également été utilisée contre les affections du foie et du cœur et dans la thérapie du cancer. Le Chaga est produite à partir Inonotus obliquus et commercialement disponible. Il y a une riche littérature scientifique sur des rapports d'identification des substances et les effets qu'ils peuvent avoir.

Enzymes cellulolytiques et ligninolytiques

Les enzymes cellulolytiques et ligninolytiques produites par le bois en décomposition ont été étudiés de manière intensive dans le but de les mettre en pratique dans l'industrie des pâtes et papiers ou des produits de nettoyage des déchets industriels. Un des meilleurs organismes modèles étudiés est Phanerochaete chrysosporium qui appartient au clade polyporoïde[13], mais un certain intérêt a aussi été consacré à des espèces des Hymenochaetaceae[14].

Habitat et distribution

La plupart des champignons de l'ordre sont saprotrophes du bois mort, mais certaines espèces au sein de des Hymenochaetaceae peuvent provoquer une pourriture chez les arbres vivants. Les genres Coltricia et Coltriciella sont ectomycorhiziens. L'espèce agaricoide Rickenella et les genres apparentés sont des parasites de mousses et des hépatiques. La répartition des Hymenochaetales est cosmopolite.

Taxonomie linnéenne des Hymenochaetales

 src=
Fomitiporia hartigii
 src=
Onnia tomentosa

Famille des Hymenochaetaceae

  • genre †Appianoporites (Eocene)
  • genre Asterodon
  • genre Aurificaria
  • genre Botryodontia
  • genre Clavariachaete
  • genre Cyclomyces
  • genre Dichochaete
  • genre Erythromyces
  • genre Fomitiporia
  • genre Fulvifomes
  • genre Fuscoporia
  • genre Hydnochaete
  • genre Hymenochaete
  • genre Inocutis
  • genre Inonotopsis
  • genre Inonotus
  • genre Onnia
  • genre Phellinidium
  • genre Phellinus
  • genre Phellopilus
  • genre Phylloporia
  • genre Polystictus
  • genre †Quatsinoporites (Fin du Crétacé)
  • genre Porodaedalea
  • genre Pseudochaete
  • genre Pseudoinonotus
  • genre Pyrrhoderma
  • genre Xanthochrous

Famille des Schizoporaceae

 src=
Hyphodontia arguta
 src=
Schizopora paradoxa
  • genre Alutaceodontia
  • genre Basidioradulum
  • genre Echinodia
  • genre Echinoporia
  • genre Hyphodontia
  • genre Lagarobasidium
  • genre Leucophellinus
  • genre Odontiopsis
  • genre Palifer
  • genre Paratrichaptum
  • genre Poriodontia
  • genre Rogersella
  • genre Schizopora
  • genre Xylodon

Famille des Repetobasidiaceae

  • genre Alloclavaria
  • genre Blasiphalia
  • genre Cantharellopsis
  • genre Contumyces
  • genre Cotylidia
  • genre Cyphellostereum
  • genre Gyroflexus (= Sphagnomphalia)
  • genre Loreleia
  • genre Repetobasidium
  • genre Rickenella

Clades

  • genre Coltricia
    • genre Coltriciella
  • Hyphodontia
  • Kneifiella
  • Oxyporus

Genera incertae sedis

  • genre Atheloderma
  • genre Caeruleomyces
  • genre Fibricium
  • genre Physodontia
  • genre Sphagnomphalia
  • genre Subulicium

Notes et références

  1. a b c et d (en) Karl Henrick Larsson, Erast Parmasto, Michael Fischer, Ewald Langer Langer, Karen K. Nakasone et Scott A. Redhead Redhead, « Hymenochaetales: a molecular phylogeny for the hymenochaetoid clade », Mycologia, vol. 98, no 6,‎ november/december, 2006 (lire en ligne)
  2. Wagner et Fischer, 2001 , 2002a, p. ex Wagner et Fischer b
  3. (en) RT Moore, « Taxonomic significance of septal ultrastructure in the genus Onnia », Bot. not., vol. 133,‎ 1980, p. 169–175
  4. (en) Wally H. Müller et Joost A. Stalpers, Adriaan van Aelst C. , Margo DM de Jong, Theo P. van der Krift, Teun Boekhout, « The taxonomic position of Asterodon, Asterostroma and Coltricia inferred from the septal pore cap ultrastructure », Mycological Research, vol. 104,‎ 2000, p. 1485–1492
  5. (en) E. Langer et F. Oberwinkler, « Corticioid Basidiomycetes I. Morphology and ultrastructure », Windahlia, vol. 20,‎ 1993, p. 1–28
  6. (en) SA Redhead, J.M. Moncalvo, R. Vilgalys et F. Lutzoni, « Phylogeny of agarics: partial systematics solutions for bryophilous omphalinoid agarics outside of the Agaricales », Mycotaxon, vol. 82,‎ 2002, p. 151–168
  7. (en) BTM Dentinger et DJ McLaughlin, « Reconstructing the Clavariaceae using nuclear large subunit rDNA sequences and a new genus segregated from Clavaria », Mycologia, vol. 98,‎ 2006, p. 746–762, et divers champignons corticioïdes, y compris le genre Repetobasidium
  8. (en) Barbara Paulus, Niels Hallenberg, Peter K Buchanan et Geoffrey K. Chambers, « A phylogenetic study of the genus Schizopora (Basidiomycota) based on ITS DNA sequences », Mycological Research, vol. 104, no 10,‎ octobre 2000, p. 1155-1163 (lire en ligne)
  9. Binder et al 2005
  10. Ying et al 1987, JZ Ying, Mao XL, Ma QM, Zong SC, Wen HA. 1987. Illustrations de champignons médicinaux chinois. Beijing: Science Press (en chinois).
  11. Shon et al 2003
  12. Ajith et Janardhanan 2003
  13. Hibbett et Thorn 2001
  14. Wesenberg et al 2003
licence
cc-by-sa-3.0
droit d’auteur
Auteurs et éditeurs de Wikipedia
original
visiter la source
site partenaire
wikipedia FR

Hymenochaetales: Brief Summary

fourni par wikipedia FR
 src= Inonotus hispidus

Les Hymenochaetales ou Clade Hymenochaetoïde, sont un ordre ou un clade des champignons Agaricomycetes.

La phylogénie des Hymenochaetaceae a été étudiée par des méthodes moléculaires depuis 2006. Elles ont indiqué que la famille des Hymenochaetaceae, telle qu'autrefois circonscrite, n'était pas un groupe monophylétique. Toutes les espèces échantillonnées sont maintenant regroupée dans un clade, sauf le genre Tabacina Hymenochaete qui regroupait certaines espèces poroïdes. Un nouvel ordre, les Pseudochaete a donc été introduit . Dans les Hymenochaetales ou clade des Hymenochaetaceae, ils forment un clade distinct mais tous les caractères morphologiques spécifiques aux Hymenochaetaceae ou du clade Hymenochaetoïde se retrouvent également dans certaines espèces en dehors du clade. Les six sous-clades, précisés par les analyses phylogénétiques ne sont pas encore uniformes.

licence
cc-by-sa-3.0
droit d’auteur
Auteurs et éditeurs de Wikipedia
original
visiter la source
site partenaire
wikipedia FR

Hymenochaetales ( néerlandais ; flamand )

fourni par wikipedia NL

Hymenochaetales is een botanische naam voor een orde van schimmels. Volgens de Index Fungorum [14 maart 2009] is de samenstelling de volgende:

Alsook, ongeplaatst (incertae sedis): de geslachten Atheloderma, Caeruleomyces, Fibricium, Gyroflexus, Physodontia, Sphagnomphalia en Subulicium.

Externe links

licence
cc-by-sa-3.0
droit d’auteur
Wikipedia-auteurs en -editors
original
visiter la source
site partenaire
wikipedia NL

Hymenochaetales: Brief Summary ( néerlandais ; flamand )

fourni par wikipedia NL

Hymenochaetales is een botanische naam voor een orde van schimmels. Volgens de Index Fungorum [14 maart 2009] is de samenstelling de volgende:

orde Hymenochaetales familie Hymenochaetaceae familie Schizoporaceae

Alsook, ongeplaatst (incertae sedis): de geslachten Atheloderma, Caeruleomyces, Fibricium, Gyroflexus, Physodontia, Sphagnomphalia en Subulicium.

licence
cc-by-sa-3.0
droit d’auteur
Wikipedia-auteurs en -editors
original
visiter la source
site partenaire
wikipedia NL

Szczeciniakowce ( polonais )

fourni par wikipedia POL

Szczeciniakowce (Hymenochaetales Oberw.) – rząd grzybów z klasy pieczarniaków (Agaricomycetes)[1]. W polskiej literaturze nazywane też szczecinkowcami.

Systematyka

Catalogue of Life: 2009 Annual Checklist

Rząd Hymenochaetales jest zaliczany według "Catalogue of Life: 2009 Annual Checklist" do klasy Agaricomycetes i należą do niego:

Systema Naturae 2000[2]

Klasyfikacja przedstawiona przez "Systema Naturae 2000" umieszcza rząd szczeciniakowców także w klasie pieczarniaków. Zaliczane są do niego:

Przypisy

  1. CABI Bioscience Databases (ang.). [dostęp 2012-09-17].
  2. Brands, S.J. (comp.) 1989-2007. Systema Naturae 2000. The Taxonomicon. Universal Taxonomic Services, Amsterdam, The Netherlands. http://sn2000.taxonomy.nl/
licence
cc-by-sa-3.0
droit d’auteur
Autorzy i redaktorzy Wikipedii
original
visiter la source
site partenaire
wikipedia POL

Szczeciniakowce: Brief Summary ( polonais )

fourni par wikipedia POL

Szczeciniakowce (Hymenochaetales Oberw.) – rząd grzybów z klasy pieczarniaków (Agaricomycetes). W polskiej literaturze nazywane też szczecinkowcami.

licence
cc-by-sa-3.0
droit d’auteur
Autorzy i redaktorzy Wikipedii
original
visiter la source
site partenaire
wikipedia POL

Hymenochaetales ( portugais )

fourni par wikipedia PT

Hymenochaetales é uma ordem de fungos da classe Agaricomycetes. Esta ordem, tal como é entendida na actualidade, está baseada em pesquisas moleculares e não em qualquer característica morfológica unificadora. Segundo uma estimativa de 2008, Hymenochaetales contém umas 600 espécies,[1] sobretudo fungos corticioides e poliporos, mas inclui também vários fungos clavarioides e agáricos. Entre as espécies com relevância económica incluem-se fungos decompositores de madeira dos géneros Phellinus e Inonotus sensu lato, alguns dos quais podem ser motivo de perdas na indústria silvícola. Atribuem-se propriedades terapêuticas a Inonotus obliquus[2] e Phellinus linteus,[3] ambos actualmente comercializados.

Taxonomia

História

Esta ordem foi proposta em 1977 para promover a família Hymenochaetaceae a um escalão taxonómico mais elevado. Segundo a concepção original, as espécies de possuíam várias características morfológicas em comum, como basidiocarpos castanhos ou acastanhados que se tornam pretos em álcalis, hifas sem fíbulas, e a presença (na maioria das espécies) de cerdas características (cistídios de parede grossa em forma de espinho, visíveis com uma lupa).[4]

Investigações posteriores de ultraestruturas mostrou que os membros de Hymenochaetales possuem doliporos com parentessomos imperfurados, enquanto que a maioria dos membros de Agaricomycetes possuem doliporos com parentessomos perfurados.[5][6] Descobriu-se mais tarde que espécies dos géneros corticioides Hyphodontia e Schizopora compartilham esta particularidade,[7] sugerindo que também estas possam estar relacionadas com Hymenochaetales, embora sejam morfologicamente distintas.

Situação actual

Pesquisas moleculares, baseadas am análise cladística de sequências de ADN, ampliaram e redefiniram grandemente Hymenochaetales, dividindo a ordem em pelo menos seis clados diferentes.[4] O clado nuclear representa a tradicionalmente definida Hymenochaetaceae, excluindo os géneros Coltricia e Coltriciella; outro clado inclui os géneros corticioides Lyomyces e Schizopora (Schizoporaceae), juntamente com Coltricia e Coltriciella como um subclado; um outro clado (Repetobasidiaceae) inclui espécies agaricoides de Rickenella,[8] a clavarioide Alloclavaria purpurea,[9] e vários fungos corticioides, incluindo o género Repetobasidium; os três clados restantes consistem das espécies corticioides de Hyphodontia e Kneifiella, e as espécies políporas de Oxyporus.[4]

Nem todas as espécies actualmente classificadas em Hymenochaetales possuem doliporos com parentessomos imperfurados, pelo que esta ordem carece de quaisquer características morfológicas compartilhadas.[4]

Habitat e distribuição

A maioria destes fungos são saprófitas de madeira morta, mas algumas espécies de Hymenochaetaceae podem causar podridão em árvores vivas. Espécies de Coltricia e Coltriciella são estomicorrízicas.[10] Espécies agaricoides de Rickenella e géneros relacionados são parasitas de musgos e hepáticas.[8] A distribuição de Hymenochaetales é cosmopolita.

Géneros incertae sedis

Vários géneros de Hymenochatales são classificados como incertae sedis relativamente à sua classificação em famílias desta ordem:

Referências

  1. Kirk PM, Cannon PF, Minter DW, Stalpers JA (2008). Dictionary of the Fungi 10th ed. Wallingford, UK: CAB International. p. 116. ISBN 978-0-85199-826-8
  2. Mizuno T. (1999). «Antitumor and hypoglycemic activities of polysaccharides from the sclerotia and mycelia of Inonotus obliquus». International Journal of Medicinal Mushrooms. 1 (1): 301–316. doi:10.1615/intjmedmushr.v1.i4.20
  3. Zhu T, Kim SH, Chen CY (2008). «A medicinal mushroom: Phellinus linteus». Current Medicinal Chemistry. 15 (13): 1330–5. PMID 18537612. doi:10.2174/092986708784534929[ligação inativa]
  4. a b c d Larsson K-H; et al. (2006). «Hymenochaetales: a molecular phylogeny for the hymenochaetoid clade». Mycologia. 98: 926–936. PMID 17486969. doi:10.3852/mycologia.98.6.926
  5. Moore RT. (1980). «Taxonomic significance of septal ultrastructure in the genus Onnia». Bot. not. 133: 169–175
  6. Müller WH, et al. (2000). «The taxonomic position of Asterodon, Asterostroma and Coltricia inferred from the septal pore cap ultrastructure». Mycological Research. 104: 1485–1492. doi:10.1017/s0953756200002677
  7. Langer E, Oberwinkler F (1993). «Corticioid Basidiomycetes I. Morphology and ultrastructure». Windahlia. 20: 1–28
  8. a b Redhead SA, Moncalvo J-M, Vilgalys R, Lutzoni F (2002). «Phylogeny of agarics: partial systematics solutions for bryophilous omphalinoid agarics outside of the Agaricales». Mycotaxon. 82: 151–168
  9. Dentinger BTM, McLaughlin DJ (2006). «Reconstructing the Clavariaceae using nuclear large subunit rDNA sequences and a new genus segregated from Clavaria». Mycologia. 98: 746–762. PMID 17256578. doi:10.3852/mycologia.98.5.746
  10. Tedersoo L, Suvi T, Beaver K, Saar I (2007). «Ectomycorrhizas of Coltricia and Coltriciella (Hymenochaetales, Basidiomycota) on Caesalpiniaceae, Dipterocarpaceae and Myrtaceae in Seychelles». Mycological Progress. 6: 101–107. doi:10.1007/s11557-007-0530-4
  11. Stalpers JA. (2000). «The genus Ptychogaster» (PDF). Karstenia. 40: 167–80
  12. Ghobad-Nejhad M, Dai YC (2010). «Diplomitoporus rimosus is found in Asia and belongs to the Hymenochaetales». Mycologia. 102 (6): 1510–7. PMID 20943544. doi:10.3852/10-025
  13. Wu SH, Nilsson RH, Chen CT, Yu SY, Hallenberg N (2010). «The white-rotting genus Phanerochaete is polyphyletic and distributed throughout the phleboid clade of the Polyporales (Basidiomycota)». Fungal Diversity. 42: 107–18. doi:10.1007/s13225-010-0031-7
  14. Karasiński D. (2013). «Lawrynomyces, a new genus of corticioid fungi in the Hymenochaetales». Acta Mycologica (Warszawa). 48 (1): 5–11. doi:10.5586/am.2013.001

 title=
licence
cc-by-sa-3.0
droit d’auteur
Autores e editores de Wikipedia
original
visiter la source
site partenaire
wikipedia PT

Hymenochaetales: Brief Summary ( portugais )

fourni par wikipedia PT

Hymenochaetales é uma ordem de fungos da classe Agaricomycetes. Esta ordem, tal como é entendida na actualidade, está baseada em pesquisas moleculares e não em qualquer característica morfológica unificadora. Segundo uma estimativa de 2008, Hymenochaetales contém umas 600 espécies, sobretudo fungos corticioides e poliporos, mas inclui também vários fungos clavarioides e agáricos. Entre as espécies com relevância económica incluem-se fungos decompositores de madeira dos géneros Phellinus e Inonotus sensu lato, alguns dos quais podem ser motivo de perdas na indústria silvícola. Atribuem-se propriedades terapêuticas a Inonotus obliquus e Phellinus linteus, ambos actualmente comercializados.

licence
cc-by-sa-3.0
droit d’auteur
Autores e editores de Wikipedia
original
visiter la source
site partenaire
wikipedia PT

Hymenochaetales ( vietnamien )

fourni par wikipedia VI

Hymenochaetales là một bộ nấm trong lớp Agaricomycetes. Theo một thống kê năm 2008, bộ này có khoảng 600 loài.[1]

Môi trường sống và phân bố

Đa số các loài nấm trong bộ này là nấm hoại sinh, phát triển trên các thân gỗ mục. Tuy nhiên, vẫn có một số loài trong họ Hymenochaetaceae gây mục rữa trên cả các cây đang sống. Các loài trong chi ColtriciaColtriciella (họ Hymenochaetaceae) là nấm ngoại cộng sinh (ectomycorrhizal).[2] Một số loài trong chi Rickenella (họ Repetobasidiaceae) và các chi lân cận sống ký sinh trên rêu (rêu tản).[3] Bộ Hymenochaetales phân bố rải rác trên toàn thế giới.

Hình ảnh

Các chi incertae sedis

Dưới đây là danh sách các chi trong bộ Hymenochatales được xếp vào nhóm incertae sedis (vị trí không chắc chắn), thứ hạng tương đương với cấp họ:

Xem thêm

Chú thích

  1. ^ Kirk PM, Cannon PF, Minter DW, Stalpers JA (2008). Dictionary of the Fungi (ấn bản 10). Wallingford, UK: CAB International. tr. 116. ISBN 978-0-85199-826-8.
  2. ^ Tedersoo L, Suvi T, Beaver K, Saar I (2007). “Ectomycorrhizas of Coltricia and Coltriciella (Hymenochaetales, Basidiomycota) on Caesalpiniaceae, Dipterocarpaceae and Myrtaceae in Seychelles”. Mycological Progress 6. tr. 101–107. doi:10.1007/s11557-007-0530-4.
  3. ^ Redhead SA, Moncalvo J-M, Vilgalys R, Lutzoni F (2002). “Phylogeny of agarics: partial systematics solutions for bryophilous omphalinoid agarics outside of the Agaricales”. Mycotaxon 82. tr. 151–168.
  4. ^ Stalpers JA. (2000). “The genus Ptychogaster (PDF). Karstenia 40. tr. 167–80.
  5. ^ Ghobad-Nejhad M, Dai YC (2010). “Diplomitoporus rimosus is found in Asia and belongs to the Hymenochaetales”. Mycologia 102 (6). tr. 1510–7. PMID 20943544. doi:10.3852/10-025.
  6. ^ Wu SH, Nilsson RH, Chen CT, Yu SY, Hallenberg N (2010). “The white-rotting genus Phanerochaete is polyphyletic and distributed throughout the phleboid clade of the Polyporales (Basidiomycota)”. Fungal Diversity 42. tr. 107–18. doi:10.1007/s13225-010-0031-7.
  7. ^ Karasiński D. (2013). “Lawrynomyces, a new genus of corticioid fungi in the Hymenochaetales”. Acta Mycologica (Warszawa) 48 (1). tr. 5–11. doi:10.5586/am.2013.001.

Liên kết ngoài


Hình tượng sơ khai Bài viết liên quan đến Lớp Nấm tán này vẫn còn sơ khai. Bạn có thể giúp Wikipedia bằng cách mở rộng nội dung để bài được hoàn chỉnh hơn.
licence
cc-by-sa-3.0
droit d’auteur
Wikipedia tác giả và biên tập viên
original
visiter la source
site partenaire
wikipedia VI

Hymenochaetales: Brief Summary ( vietnamien )

fourni par wikipedia VI

Hymenochaetales là một bộ nấm trong lớp Agaricomycetes. Theo một thống kê năm 2008, bộ này có khoảng 600 loài.

licence
cc-by-sa-3.0
droit d’auteur
Wikipedia tác giả và biên tập viên
original
visiter la source
site partenaire
wikipedia VI

Гименохетовые (порядок) ( russe )

fourni par wikipedia русскую Википедию
Научная классификация
промежуточные ранги
Домен: Эукариоты
Царство: Грибы
Подцарство: Высшие грибы
Подотдел: Agaricomycotina
Порядок: Гименохетовые
Международное научное название

Hymenochaetales Oberw., 1977

Wikispecies-logo.svg
Систематика
на Викивидах
Commons-logo.svg
Изображения
на Викискладе
ITIS 936377NCBI 139380EOL 5926MB 90548

Гименохетовые (лат. Hymenochaetales) — порядок грибов, входящий в класс Агарикомицеты (Agaricomycetes).

Общие морфологические признаки у порядка отсутствуют. Плодовые тела шляпконожечные, распростёртые или консолевидной формы. Гименофор трубчатый, пластинчатый, гладкий или шиповатый.

Многие виды Hymenochaetaceaeсапротрофы, некоторые — паразиты живых деревьев. Coltricia и Coltriciella образуют микоризу. Виды Rickenella паразитируют на мхах.

Таксономия

Порядок Гименохетовые объединяет родственные филогенетически, однако сильно отличающиеся друг от друга морфологически грибы. Некоторые из них ранее относились к семейству Рядовковые (Tricholomataceae), некоторые — к кортициевым (Corticiaceae), стереевым (Stereaceae) и полипоровым (Polyporaceae).

В составе порядка несколько родственных друг другу, однако ограниченных клад. Одна из них объединяет большую часть родов, первоначально относимых к порядку — гименохету и её близких родственников. Другая клада включает распростёртые грибы Schizopora и Lyomyces, а также сухлянку, включённую в порядок первоначально. В третью кладу включены агарикоидные рикенеллы и кортициоидные Repetobasidium.

Семейства

Литература


licence
cc-by-sa-3.0
droit d’auteur
Авторы и редакторы Википедии

Гименохетовые (порядок): Brief Summary ( russe )

fourni par wikipedia русскую Википедию

Гименохетовые (лат. Hymenochaetales) — порядок грибов, входящий в класс Агарикомицеты (Agaricomycetes).

Общие морфологические признаки у порядка отсутствуют. Плодовые тела шляпконожечные, распростёртые или консолевидной формы. Гименофор трубчатый, пластинчатый, гладкий или шиповатый.

Многие виды Hymenochaetaceae — сапротрофы, некоторые — паразиты живых деревьев. Coltricia и Coltriciella образуют микоризу. Виды Rickenella паразитируют на мхах.

licence
cc-by-sa-3.0
droit d’auteur
Авторы и редакторы Википедии

锈革孔菌目 ( chinois )

fourni par wikipedia 中文维基百科

锈革孔菌目(学名:Hymenochaetales),又称刺革菌目,是伞菌纲的一目。这一目是基于分子系统发生学而非形态学特征的。2008年的一项估计显示该目下共包括约600个物种[1],其中大多为皮壳菌多孔菌,但也有一些为珊瑚菌伞菌

该目中,一些广义上属木层孔菌属纤孔菌属的木腐菌有致病性,导致了森林的丧失。白桦茸[2]桑黄(裂蹄木层孔菌,Phellinus linteus[3]则宣称有药用价值。

参考资料

  1. ^ Kirk PM, Cannon PF, Minter DW, Stalpers JA. Dictionary of the Fungi 10th. Wallingford: CABI. 2008: 116. ISBN 978-0-85199-826-8.
  2. ^ Mizuno T. Antitumor and hypoglycemic activities of polysaccharides from the sclerotia and mycelia of Inonotus obliquus. International Journal of Medicinal Mushrooms. 1999, 1 (1): 301–316.
  3. ^ Zhu T, Kim SH, Chen CY. A medicinal mushroom: Phellinus linteus. Current Medicinal Chemistry. 2008, 15 (13): 1330–5. PMID 18537612. doi:10.2174/092986708784534929.[永久失效連結]
小作品圖示这是一篇與真菌類相關的小作品。你可以通过编辑或修订扩充其内容。
 title=
licence
cc-by-sa-3.0
droit d’auteur
维基百科作者和编辑

锈革孔菌目: Brief Summary ( chinois )

fourni par wikipedia 中文维基百科

锈革孔菌目(学名:Hymenochaetales),又称刺革菌目,是伞菌纲的一目。这一目是基于分子系统发生学而非形态学特征的。2008年的一项估计显示该目下共包括约600个物种,其中大多为皮壳菌多孔菌,但也有一些为珊瑚菌伞菌

该目中,一些广义上属木层孔菌属纤孔菌属的木腐菌有致病性,导致了森林的丧失。白桦茸桑黄(裂蹄木层孔菌,Phellinus linteus)则宣称有药用价值。

licence
cc-by-sa-3.0
droit d’auteur
维基百科作者和编辑

소나무비늘버섯목 ( coréen )

fourni par wikipedia 한국어 위키백과

소나무비늘버섯목(학명: Hymenochaetales 히메노카이탈레스[*])은 담자균문에 속하는 이다.

 title=
licence
cc-by-sa-3.0
droit d’auteur
Wikipedia 작가 및 편집자