Záraza síťnatá (Orobanche reticulata) je cizopasná rostlina, jeden z mnoha druhů záraz které rostou v české přírodě. Tato parazitická bylina se v Česku vyskytuje velice vzácně a je ohrožená vyhynutím.
Téměř výhradně Evropský druh rozšířený od Velké Británie a Španělska na západě až po západní Sibiř a oblasti okolo Kaspického moře a Kavkazu na východě. Severní hranice areálu probíhá Pobaltím, jižní hranice Itálii a Řeckem.
V České republice se vyskytuje jen vzácně na severu Čech a na střední Moravě. Roste v termofytiku a mezofytiku v kolinním a suprakolinním stupni. Dává přednost hlubokým, humózním, neutrálním až zásaditým půdám.
Tato rostlina je bez schopností získávat potřebné látky k růstu a kvetení pomoci fotosyntézy a proto si je zajišťuje parazitováním kořenů jiných rostlin. Rostlina brzy po vyklíčení ze semene pronikne svým prvotním kořínkem do kořene hostitele a postupně se s ním spojí dalšími příchytnými kořínky. Pomoci haustorií vniknou do floému i xylému parazitované rostliny a odebírají tam vodu, organické i anorganické látky. V místě přisátí se vyvine hlízovitý útvar z kterého po nashromáždění dostatku živin vyroste nad povrch půdy stvol s květy.
Záraza síťnatá parazituje obvykle byliny rodů pcháč, bodlák, pupava, chrastavec a hlaváč.
Vytrvalá rostlina se ztracenou schopností využívat chlorofyl. Má lodyhu vysokou 30 až 70 cm, vespod znatelně hlízovitě ztlustlou a celou i s listy načervenalou nebo nafialovělou. Lodyha i listy jsou pokryté červenofialovými stopkatými žlázkami. Listy ve spodní části lodyhy vyrůstají hustě a jsou přitisknuté, široce kopinaté až trojúhelníkovité. Po lodyze směrem vzhůru jsou listy od sebe vzdálenější, odstávají, stávají se delšími a užšími, nejvyšší jsou dlouhé 1,5 až 2,5 cm.
Květy vytvářejí válcovitý, hustý a mnohokvětý klas 30 až 45 cm dlouhý. Oboupohlavné květy s listeny jsou velké 1,5 až 2 cm. Kališní lístky, asi 1 cm dlouhé, jsou obvykle volné a nesouměrné, široce kopinaté až vejčité, červenofialové a obvykle kratší než koruna. Ta je trubkovitá nebo úzce zvonkovitá, zakřivená a bývá u základny bělavá nebo světle žlutá a dále je narůžovělá, červenofialová, purpurová nebo tmavofialová. Horní přílbovitý, dvoulaločný pysk má laloky široké a celistvé, dolní trojlaločný pysk má laloky okrouhlé a zoubkované. Pysky jsou zbarveny obdobně jako konec korunní trubky. Ploidie druhu je 2n = 38.
Plodem je dvoupouzdrá tobolka s množstvím velmi drobných semen, která roznáší vítr. Má-li semeno vyklíčit, musí mj. zapadnout do těsné blízkosti kořene rostliny u které bude parazitovat. Semena si zachovávají klíčivost po mnoho let.
Záraza síťnatá, která se v minulosti vyskytovala též jako polní plevel, v současnosti vyrůstá ve stále menších a menších počtech. Podle „Červeného seznamu cévnatých rostlin ČR“ je zařazena mezi druhy kriticky ohrožené (C1b) a ve „Vyhlášce MŽP ČR č. 395/1992 Sb.“ mezi druhy silně ohrožené (§2).[1][2][3]
Obrázky, zvuky či videa k tématu záraza síťnatá ve Wikimedia Commons
Záraza síťnatá (Orobanche reticulata) je cizopasná rostlina, jeden z mnoha druhů záraz které rostou v české přírodě. Tato parazitická bylina se v Česku vyskytuje velice vzácně a je ohrožená vyhynutím.
Die Distel-Sommerwurz (Orobanche reticulata), auch Netzige Sommerwurz genannt, ist eine Pflanzenart aus der Gattung der Sommerwurzen (Orobanche) innerhalb der Familie der Sommerwurzgewächse (Orobanchaceae).
Die Distel-Sommerwurz ist eine mehrjährige krautige Pflanzen, die Wuchshöhen von 25 bis 70 Zentimetern erreicht.
Die Blütezeit reicht von Juni bis Juli. Die Blüten befinden sich in einem ährigen Blütenstand.
Die zwittrige Blüte ist zygomorph mit doppelter Blütenhülle. Die zwei Hälften des Kelchs weisen meist keine deutliche Nervatur oder sind höchstens undeutlich einnervig. Die Kelchspitzen sind oftmals kräftig violett bis schwarz gefärbt, so dass sie sich deutlich von der Krone absetzen. Die Rückenlinie der Krone ist gerade bis kaum gekrümmt und biegt erst in Höhe der Oberlippe nahezu rechtwinklig ab. In der Unterart reticulata ist die Blütenkrone nur an der Basis gelb gefärbt, ansonsten violett und dunkel geadert, die Oberlippe ist dicht mit drüsigen Trichomen besetzt. Die Kronen der Unterart pallidiflora sind weißlich gelb, nur die Lippen sind schwach lila. Die Oberlippe ist schwach mit drüsigen Trichomen besetzt. Die Narbe ist dunkel bräunlich-violett gefärbt.
Die Chromosomenzahl beträgt 2n = 38.[1]
Die Distel-Sommerwurz ist ein Vollschmarotzer, der auf Kratzdisteln (Cirsium), Ringdisteln (Carduus), Eberwurzen (Carlina), Witwenblumen (Knautia) und Skabiosen (Scabiosa) parasitiert. Sie besitzt keine Chloroplasten und kann keine Photosynthese betreiben, sie ist daher vollständig auf die Ernährung durch ihre Wirte angewiesen (Holoparasit). Ihr schnelles Wachstum wird durch die in der Wurzelknolle gespeicherten Reservestoffe ermöglicht.
Die Distel-Sommerwurz ist in Europa, Westasien, im Kaukasusraum, in Marokko und Algerien verbreitet.[2]
Die Distel-Sommerwurz wächst an Acker- und Wegesrändern, auf Brachen und Ruderalflächen, sowie staudenreichen Feuchtwiesen. Sie ist in Höhenlagen von bis zu 1900 Metern zu finden. Sie gedeiht meist auf frischen bis feuchten, meist basen- und nährstoffreichen Böden.
Die ökologischen Zeigerwerte nach Landolt et al. 2010 sind in der Schweiz: Feuchtezahl F = 2+ (frisch), Lichtzahl L = 4 (hell), Reaktionszahl R = 4 (neutral bis basisch), Temperaturzahl T = 4+ (warm-kollin), Nährstoffzahl N = 3 (mäßig nährstoffarm bis mäßig nährstoffreich), Kontinentalitätszahl K = 4 (subkontinental).[3]
Die Erstbeschreibung von Orobanche reticulata erfolgte 1825 durch Friedrich Wilhelm Wallroth in Orobanches Generis Diaskeue ad Carolam Mertensium. Francofurti ad Moenum: F. Wilmans., S. 42.
Bei manchen Autoren gibt es von Orobanche reticulata etwa zwei Unterarten:
Meist ist aber Orobanche pallidiflora Wimm. & Grab. ein Synonym für Orobanche reticulata Wallr.
Die Distel-Sommerwurz (Orobanche reticulata), auch Netzige Sommerwurz genannt, ist eine Pflanzenart aus der Gattung der Sommerwurzen (Orobanche) innerhalb der Familie der Sommerwurzgewächse (Orobanchaceae).
Orobanche reticulata is a species of broomrape known by the common name thistle broomrape.[2] It is a parasitic plant whose host is normally the creeping thistle. It is native to the lowlands of Western Europe and Central Asia, but in the United Kingdom it is a rare and protected plant, growing only in Yorkshire, on grassland sites such as Quarry Moor.
Orobanche reticulata was described by taxonomist Karl Friedrich Wilhelm Wallroth (Wallr.) in 1825.[3] Its usual host plant is creeping thistle.[2] It is a herbaceous and self-supporting plant with simple broad, scale-like leaves,[4] normally growing up to 70 centimetres (28 in),[2] and it flowers between May and July.[5] It is a tuberous perennial, a hermaphrodite plant which possibly germinates in the spring. It has a yellow-purple stem. The two-lipped flowers, measuring 15–25 mm (0.6–1 inch), have dark spots and purple stigmas. However, for full identification, the host must be noted.[6]
In general it is a lowland plant which grows on the edges of rivers and roads, and on floodplains, preferring grassland.[7] In the United Kingdom it prefers dry, calcareous soil without shade, and an altitude of 100–150 metres (328–492 feet).[6] It is possibly water-dispersed in some cases. It is a plant of temperate climates, native to the lowlands of Western Europe and Central Asia.[7] In Belgium and northern France its range is 10–30%; in Germany, Denmark and the Netherlands 30–60%.[6]
Orobanche reticulata is native and stable in the UK,[7] where it is also known as Yorkshire broomrape.[8] It is however a rare plant there, having been notified as a protected plant under Schedule 8. It grows only in Yorkshire, where it appears mainly in the Magnesian Limestone zone,[2] but also at Wharram Quarry.[9]
At Wharram it has a "good population" of up to 224 flower spikes (2017), parasitising woolly thistle, and can grow quite tall there (up to 81 centimetres (32 in)) although it may have been introduced artificially. At Hetchell Wood 117 flower spikes were recorded in 2015, and at Ripon Loop 77 spikes were recorded in 2014.[2] In 2004 it was found at North Grimston.[10] It was notified in 1989 on Hook Moor SSSI,[11][12] where Natural England suggests that rabbit activity is beneficial to the survival of this plant.[13] It grows at Quarry Moor, which was notified as a Site of Special Scientific Interest (SSSI) in 1986, partly because it featured O. reticulata.[14] It is also found on some road verges in Yorkshire.[15]
In 1998 the Broomrape Conservation Workshop was actively monitoring O. reticulata across Yorkshire.[2][16][17]
_closeup.jpg)
.JPG)
{{cite web}}: CS1 maint: location (link) Orobanche reticulata is a species of broomrape known by the common name thistle broomrape. It is a parasitic plant whose host is normally the creeping thistle. It is native to the lowlands of Western Europe and Central Asia, but in the United Kingdom it is a rare and protected plant, growing only in Yorkshire, on grassland sites such as Quarry Moor.
Rethava orobanko, Reta orobanko aŭ Retorobanko (Orobanche reticulata) estas parazita senklorofila herboplanto de la familio de Orobankacoj. La specia nomo (reticulata) indikas la eston ĉe la floroj de rimarkindaj vejnaroj retoformaj.[1][2]
Ĝi estas el 20 al 40 cm alta. Ĝi ne havas foliojn, aŭ estas reduktitaj al iuj spiralecaj skvamoj. La radikoj estas faskoformaj kaj setlas sur la radika sistemo de la parazitata planto. La tigo estas stara, rekta kaj sen branĉoj.
La polinigo estas farata de insektoj, la reproduktado per malgrandegaj semoj el infloreskoj, kiuj estas transportataj de insektoj el tipo de formikoj.
Tiu specio estas parazita de la specioj de la genroj Carduus, Cirsium kaj Carlina (familio Asteracoj) kaj Scabiosa, Knautia (familio Dipsakacoj).[3]
Rethava orobanko, Reta orobanko aŭ Retorobanko (Orobanche reticulata) estas parazita senklorofila herboplanto de la familio de Orobankacoj. La specia nomo (reticulata) indikas la eston ĉe la floroj de rimarkindaj vejnaroj retoformaj.
Ĝi estas el 20 al 40 cm alta. Ĝi ne havas foliojn, aŭ estas reduktitaj al iuj spiralecaj skvamoj. La radikoj estas faskoformaj kaj setlas sur la radika sistemo de la parazitata planto. La tigo estas stara, rekta kaj sen branĉoj.
La polinigo estas farata de insektoj, la reproduktado per malgrandegaj semoj el infloreskoj, kiuj estas transportataj de insektoj el tipo de formikoj.
Tiu specio estas parazita de la specioj de la genroj Carduus, Cirsium kaj Carlina (familio Asteracoj) kaj Scabiosa, Knautia (familio Dipsakacoj).
Wóstowa hubinka (Orobanche reticulata) je rostlina ze swójby hubinkowych rostlinow (Orobanchaceae).
Wóstowa hubinka (Orobanche reticulata) je rostlina ze swójby hubinkowych rostlinow (Orobanchaceae).
Il succiamele del cardo (nome scientifico Orobanche reticulata Wallr., 1825) è una pianta parassita, appartenente alla famiglia delle Orobanchaceae.[1]
Il nome generico (Orobanche) deriva da due termini greci òrobos (= legume) e anchéin (= strozzare) e indicano il carattere parassitario di buona parte delle piante del genere di questa specie soprattutto a danno delle Leguminose (nell'antica Grecia questo nome era usato per una pianta parassita della "veccia" - Vicia sativa).[2][3] L'epiteto specifico (reticulata) indica la presenza sul fiore di vistose venature reticolate.[4][5]
Il binomio scientifico della specie è stato definito dal botanico germanico Karl Friedrich Wallroth (1792 - 1857) nella pubblicazione "Orobanches Generis Diaskeue [romanized] ad Carolam Mertensium. Francofurti ad Moenum : F. Wilmans. - 42. 1825" del 1825.[6]
Queste piante sono alte da 2 a 4 dm (massimo 8 dm). La forma biologica è terofita parassita (T par), sono piante erbacee che differiscono dalle altre forme biologiche poiché, essendo annuali, superano la stagione avversa sotto forma di seme e sono munite di asse fiorale eretto e spesso privo di foglie. In questa specie sono presenti anche piante con forme biologiche perenni tipo geofite parassite (G par), sono piante provviste di gemme sotterranee e radici che mostrano organi specifici per nutrirsi della linfa di altre piante. Inoltre non contengono clorofilla per cui nel secco si colorano di bruno.[2][7][8][9]
Le radici sono fascicolate e si diramano da un bulbo o rizoma centrale. Nella parte finale sono provviste di austori succhianti che parassitano l'apparato radicale delle piante ospiti.
La parte aerea del fusto è eretta e semplice (non ramosa), angolosa e subglabra. Gli scapi terminali sono sempre fioriferi (mai sterili).
Le foglie sono ridotte a delle squame spiralate ed hanno delle forme lanceolate. Dimensione delle foglie: larghezza 4 – 6 mm; lunghezza 15 – 25 mm.
Le infiorescenze è a forma di spiga o racemo interrotto (i fiori sono distanziati) mentre l'apice è tronco. Le brattee dell'infiorescenza sono del tipo triangolare. Dimensione dell'infiorescenza: larghezza 3 – 4 cm; lunghezza 8 – 16 cm. Dimensione delle brattee: larghezza 4 – 5 mm; lunghezza 11 – 13 mm.
I fiori sono ermafroditi, zigomorfi (del tipo bilabiato), tetrameri, ossia con quattro verticilli (calice – corolla - androceo – gineceo) e pentameri (la corolla è a 5 parti, mentre il calice anch'esso a 5 parti spesso è ridotto). In questa specie i fiori alla base sono avvolti da 3 elementi: in posizione centrale è presente una brattea; su entrambi i lati è presente una lacinia calicina profondamente bifida (non sono presenti le bratteole). Lunghezza totale del fiore: 18 – 25 mm.
Il frutto è una capsula loculicida a forma più o meno ovoidale. I semi, molti e minuti dalle dimensioni quasi microscopiche, contengono un embrione rudimentale indifferenziato e composto da poche cellule; sono colorati di nero. Lunghezza della capsula: 7 – 12 mm.
Queste piante non contengono clorofilla per cui possiedono organi specifici per nutrirsi della linfa di altre piante. Le loro radici infatti sono provviste di uno o più austori connessi alle radici ospiti per ricavare sostanze nutritive.[7][10][11] Inoltre il parassitismo di Orobanche reticulata è tale per cui anche i semi per germogliare hanno bisogno della presenza delle radici della pianta ospite; altrimenti le giovani piantine sono destinate ad una precoce degenerazione.
In genere questa pianta è parassita delle specie dei seguenti generi: Carduus, Cirsium, Carlina (famiglia Asteraceae) e Scabiosa, Knautia (famiglia Dipsacaceae) .[9]
Dal punto di vista fitosociologico la specie di questa voce appartiene alla seguente comunità vegetale:[13]
Ma anche:
La famiglia di appartenenza della specie (Orobanchaceae) comprende soprattutto piante erbacee perenni e annuali semiparassite (ossia contengono ancora clorofilla a parte qualche genere completamente parassita) con uno o più austori connessi alle radici ospiti. È una famiglia abbastanza numerosa con circa 60 - 90 generi e oltre 1700 - 2000 specie (il numero dei generi e delle specie dipende dai vari metodi di classificazione[15][16]) distribuiti in tutti i continenti.
La classificazione del genere Orobanche è problematica in quanto le varie specie differiscono una dall'altra per piccoli caratteri soprattutto nella forma del calice-corolla e per i vari colori delle parti floreali che presto tendono al bruno appena la pianta "entra" nel secco. Molte specie hanno una grande specificità dell'apparato radicale per cui una possibile distinzione è possibile tramite l'individuazione della pianta parassitata (vedi il paragrafo "Biologia").[9]
Secondo una recente ricerca di tipo filogenetico[10] la famiglia Orobanchaceae è composta da 6 cladi principali nidificati uno all'interno dell'altro. Il genere Orobanche si trova nel terzo clade (relativo alla tribù Orobancheae) insieme ai generi Boschniakia C. A. Mey. ex Bong. 1833, Cistanche Hoffmans. & Link 1809, Conopholis Wallr.1825, Epifagus Nutt. 1818, Eremitilla Yatsk. & J. L. Contr., 2009, Kopsiopsis (Beck) Beck 1930, Mannagettaea Harry Sm. 1933. Orobanche è monofiletico e rappresenta il core del clade ed è “gruppo fratello” del genere Mannagettaea e quindi di tutto il resto del gruppo.[17]
All'interno del genere Orobanche la specie Orobanche reticulata appartiene alla sezione Orobanche L.[18] caratterizzata soprattutto dalla forma del calice a tre parti ossia quattro sepali saldati 2 a 2 tipo lacinie ben separate o collegate alla base, più una brattea. L'altra sezione presente in Italia (Trionychon Wallr.) è caratterizzata dal calice diviso in 5 parti: in posizione centrale è presente una brattea, mentre su entrambi i lati sono presenti una bratteola lineare e una lacinia calicina profondamente bifida.[9]
Orobanche reticulata è una specie variabile. Sandro Pignatti nella "Flora d'Italia" descrive le seguenti due sottospecie (non riconosciute da altre checklist) la cui presenza in Italia è da verificare:
Questa entità ha avuto nel tempo diverse nomenclature. L'elenco seguente indica alcuni tra i sinonimi più frequenti:[14]
L'orobanche reticolata in altre lingue è chiamata nei seguenti modi:
Il succiamele del cardo (nome scientifico Orobanche reticulata Wallr., 1825) è una pianta parassita, appartenente alla famiglia delle Orobanchaceae.
Blyškioji džioveklė, arba balsvoji džioveklė (lot. Orobanche reticulata, angl. Thistle Broomrape, vok. Distel-Sommerwurz) – džioveklinių (Orobanchaceae) šeimos džioveklių (Orobanche) genties bechlorofilis parazitinis augalas. Ši rūšis yra reta, todėl įrašyta į Lietuvos raudonąją knygą.
Tai daugiametis ar dvimetis 15–100 cm aukščio augalas, gausiai apaugęs trumpais liaukiniais plaukeliais. Stiebas gelsvas arba rusvas, iki 1 cm skersmens, sustorėjusiu pamatu. Apatiniai lapai trikampiški, aukščiau esantys – lancetiški.
Žiedynas gausiažiedis, kartais sudaro pusę stiebo ilgio, apatinėje dalyje žiedai praretėję. Pažiedės kiaušiniškai lancetiškos, tokio pat ilgio kaip žiedai. Taurelės segmentai neryškiai gysloti, tamsūs, odiški, kartais dvidantėmis viršūnėmis, trumpesni už vainikėlio vamzdelį. Vainikėlis iki 2 cm ilgio, baltas arba gelsvas, viršutinė lūpa ir žiotys rausvos, apaugusios tamsesniais plaukeliais; viršutinė lūpa dviskiautė. Kuokeliai priaugę prie vamzdelio 2–4 mm atstumu nuo pamato, beveik pliki. Purka rusvai raudona.
Žydi birželio–rugsėjo mėnesiais. Dauginasi sėklomis, kurias išnešioja vėjas ar vanduo. Jos subręsta rugsėjo–spalio mėn.
Parazituoja ant usnių (žinoma ant gelsvalapės usnies (Cirsium oleraceum)) ir dagių.
Rūšis natūraliai paplitusi Vakarų ir Vidurio Europoje, Rytų Europos pietinėje dalyje, Kaukaze, Sibire, Šiaurės Afrikoje. Lietuvoje aptikta Biržų, Ignalinos, Panevėžio, Prienų, Šiaulių ir Švenčionių rajonuose.
Auga pelkėtose pievose, upelių ir šaltinių pakraščiuose, drėgnuose ir šlapiuose miškuose, ten, kur auga parazituojami augalai.
Blyškioji džioveklė į Lietuvos raudonąją knygą įrašyta 2000 m.[1]
Augalui grėsmę kelia parazituojamų augalų buveinių nykimas, miškų kirtimas.
Blyškioji džioveklė, arba balsvoji džioveklė (lot. Orobanche reticulata, angl. Thistle Broomrape, vok. Distel-Sommerwurz) – džioveklinių (Orobanchaceae) šeimos džioveklių (Orobanche) genties bechlorofilis parazitinis augalas. Ši rūšis yra reta, todėl įrašyta į Lietuvos raudonąją knygą.
Distelbremraap (Orobanche reticulata) is een overblijvende plant, die tot de bremraapfamilie (Orobanchaceae) behoort. De soort staat op de Nederlandse Rode lijst van planten als zeer zeldzaam, maar stabiel of in aantal toegenomen. De distelbremraap komt voor in Noordwest-Afrika, de Kaukasus, West-Siberië en Europa.
De distelbremraap parasiteert op vederdistel (Cirsium), distels (Carduus), Carlina, Knautia en Scabiosa
De plant wordt 15-90 cm hoog en heeft bleekgele tot iets paarsachtige stengels. De bladeren zijn 2-3 mm breed.
Distelbremraap bloeit in juni en juli. De witte of geelachtige bloemkroon is 1,5-2,5 cm lang en heeft een rood of bleekpaars aangelopen zoom De ruglijn van de kroon is op twee plaatsen gebogen. De onderlip heeft drie gelijke slippen zonder een grotere middenslip. De stippeling van de kroon is te zien bij doorvallend licht. De meeldraden staan 2-4 mm boven de voet op de kroon. Onderaan zijn de helmdraden behaard, bovenaan kaal of zwak klierachtig behaard. De stempel is roodachtig paars, maar soms kan deze ook geel zijn. De bloem heeft wel een schutblad maar geen steelblaadjes.
De vrucht is een doosvrucht met veel fijne zaden.
Distelbremraap komt voor op dijken, in bermen en tussen struikgewas.
Distelbremraap (Orobanche reticulata) is een overblijvende plant, die tot de bremraapfamilie (Orobanchaceae) behoort. De soort staat op de Nederlandse Rode lijst van planten als zeer zeldzaam, maar stabiel of in aantal toegenomen. De distelbremraap komt voor in Noordwest-Afrika, de Kaukasus, West-Siberië en Europa.
De distelbremraap parasiteert op vederdistel (Cirsium), distels (Carduus), Carlina, Knautia en Scabiosa
De plant wordt 15-90 cm hoog en heeft bleekgele tot iets paarsachtige stengels. De bladeren zijn 2-3 mm breed.
Distelbremraap bloeit in juni en juli. De witte of geelachtige bloemkroon is 1,5-2,5 cm lang en heeft een rood of bleekpaars aangelopen zoom De ruglijn van de kroon is op twee plaatsen gebogen. De onderlip heeft drie gelijke slippen zonder een grotere middenslip. De stippeling van de kroon is te zien bij doorvallend licht. De meeldraden staan 2-4 mm boven de voet op de kroon. Onderaan zijn de helmdraden behaard, bovenaan kaal of zwak klierachtig behaard. De stempel is roodachtig paars, maar soms kan deze ook geel zijn. De bloem heeft wel een schutblad maar geen steelblaadjes.
De vrucht is een doosvrucht met veel fijne zaden.
Distelbremraap komt voor op dijken, in bermen en tussen struikgewas.
Tistelsnyltrot (Orobanche reticulata) är en art i familjen snyltrotsväxter. Tistelsnyltrot saknar klorofyll och parasiterar på brudborste och kåltistel och kräver kalkhaltig och lätt fuktig mark. Blomningen med gula blommor med violetta nerver sker i juli - augusti.
Tistelsnyltrot är en vanligt förekommande i Alperna och Kaukasus. I Sverige förekommer växten sparsamt och finns endast på en handfull platser i Västergötland och Skåne. Första fynduppgift i Sverige är från Mösseberg i Västergötland år 1842.
Wikimedia Commons har media som rör Tistelsnyltrot.
Tistelsnyltrot (Orobanche reticulata) är en art i familjen snyltrotsväxter. Tistelsnyltrot saknar klorofyll och parasiterar på brudborste och kåltistel och kräver kalkhaltig och lätt fuktig mark. Blomningen med gula blommor med violetta nerver sker i juli - augusti.
_closeup.jpg)
_closeup.jpg)
