Geomyza is a genus of flies in the family Opomyzidae. There are at least 30 described species in Geomyza.[1][2][3][4]
These 39 species belong to the genus Geomyza:
Data sources: i = ITIS,[5] c = Catalogue of Life,[1] g = GBIF,[2] b = Bugguide.net[3]
Geomyza is a genus of flies in the family Opomyzidae. There are at least 30 described species in Geomyza.
.jpg)
Geomyza est un genre d'insectes diptères de la famille des Opomyzidae.
Selon Catalogue of Life (13 sept. 2013)[1] :
Selon NCBI (13 sept. 2013)[2] :
Geomyza est un genre d'insectes diptères de la famille des Opomyzidae.
Multimedia w Wikimedia Commons Geomyza – rodzaj muchówek z podrzędu krótkoczułkich i rodziny niżnicowatych.
Należą tu muchówki o małych i średnich jak na rodzinę rozmiarach. Ubarwienie tułowia mogą mieć żółte, rude lub czarne, a odwłok jest u nich połyskujący i ciemny[1]. Ich głowa jest wyższa niż dłuższa, zaokrąglona na przedzie, o nieco zagłębionej pośrodku twarzy, wąskich policzkach, owalnych oczach i pozbawiona szczecinek zaciemieniowych. Pierwsza para szczecinek perystomalnych jest zwykle dłuższa od pozostałych[2]. Czułki mają aristę porośniętą krótkim owłosieniem, a u niektórych gatunków ponadto z długimi włosami na górnej powierzchni[1][3]. Tułów charakteryzuje naga tarczka z czterema szczecinkami brzeżnymi, z których wierzchołkowe są wyraźnie dłuższe niż nasadowe[2][3]. Skrzydło cechuje brak kąta skrzydłowego i żyłki analnej[2] i słabo wykształcony płat analny[3].
Larwy jak i owady dorosłe są fitofagami, żerującymi na trawach[2].
W Polsce do 2001 stwierdzono 7 gatunków[5] (zobacz: niżnicowate Polski)
Geomyza – rodzaj muchówek z podrzędu krótkoczułkich i rodziny niżnicowatych.
Należą tu muchówki o małych i średnich jak na rodzinę rozmiarach. Ubarwienie tułowia mogą mieć żółte, rude lub czarne, a odwłok jest u nich połyskujący i ciemny. Ich głowa jest wyższa niż dłuższa, zaokrąglona na przedzie, o nieco zagłębionej pośrodku twarzy, wąskich policzkach, owalnych oczach i pozbawiona szczecinek zaciemieniowych. Pierwsza para szczecinek perystomalnych jest zwykle dłuższa od pozostałych. Czułki mają aristę porośniętą krótkim owłosieniem, a u niektórych gatunków ponadto z długimi włosami na górnej powierzchni. Tułów charakteryzuje naga tarczka z czterema szczecinkami brzeżnymi, z których wierzchołkowe są wyraźnie dłuższe niż nasadowe. Skrzydło cechuje brak kąta skrzydłowego i żyłki analnej i słabo wykształcony płat analny.
Larwy jak i owady dorosłe są fitofagami, żerującymi na trawach.
Należą tu gatunki:
Geomyza acutipennis Czerny, 1928 Geomyza adusta (Loew, 1873) Geomyza angustipennis Zetterstedt, 1847 Geomyza annae Martinek, 1978 Geomyza apicalis (Meigen, 1830) Geomyza balachowskyi Mesnil, 1934 Geomyza bifida Carles-Tolrá, 1993 Geomyza breviseta Czerny, 1928 Geomyza consobrina (Zetterstedt, 1938) Geomyza denigrata Czerny, 1928 Geomyza elbergi Nartshuk, 1993 Geomyza hackmani Nartshuk, 1984 Geomyza hendeli Czerny, 1928 Geomyza majuscula (Loew, 1864) Geomyza martineki Drake, 1992 Geomyza nartshukae Carles-Tolrá, 1993 Geomyza paganettii (Strobl, 1909) Geomyza pilosula Czerny, 1928 Geomyza subnigra Drake, 1992 Geomyza tripunctata Fallén, 1823 Geomyza tundrarum Nartshuk, 1993 Geomyza venusta (Meigen, 1830) Geomyza zumetae Carles-Tolrá, 1993W Polsce do 2001 stwierdzono 7 gatunków (zobacz: niżnicowate Polski)
