Diachrysia zosimi ist ein Schmetterling (Nachtfalter) aus der Familie der Eulenfalter (Noctuidae).
Diachrysia zosimi ist mit einer Flügelspannweite von 32 bis 42 Millimetern ein mittelgroßer Falter aus der Unterfamilie der Goldeulen. Das innerste Wurzelfeld der Vorderflügel ist braun, das anschließende Wurzelfeld bis zum Saumfeld schillert je nach Lichteinfallwinkel glänzend grüngelb oder goldgrün. Die Art ähnelt den Faltern des Artkomplexes Messingeule (Diachrysia chrysitis). Bei zosimi ist das Mittelfeld jedoch niemals durchbrochen, wie hingegen meistens bei der typischen Form der Messingeule. Sofern bei dieser beide messingfarbenen Zonen durch eine ebenfalls messingfarbene Brücke verbunden sind, wie beim Diachrysia tutti-Typ, ist diese Brücke aber meist schmaler als bei zosimi. Weitere Unterscheidungsmerkmale: Die Hinterflügel bei zosimi sind heller braun und haben etwa in der Mitte eine braune Wellenlinie, ebenso ist der Hinterleib des Falters sehr hellbraun pelzig behaart. Am Kopf befindet sich ein deutlich aufgerichtetes sehr dunkelbraunes Haarbüschel, zum Thoraxende gefolgt von weiteren nach hinten gestaffelt abfallenden ebenfalls dunkelbraunen Haarbüscheln.
Das Ei ist kugelig, an den Polen abgeflacht und von grünlichweißer Farbe. Vor dem Schlüpfen der Raupe verfärbt es sich dunkler grün.
Die Raupen sind in der Grundfärbung gelbgrün. Sie haben schwach gelbliche oder weißliche Rücken- und Nebenrückenlinien, die zunächst gerade, auf den Abdominalsegmenten aber zickzackförmig verlaufen. Die Stigmen sind hell und fein dunkel umrandet.[1]
Die Puppe ist schwarzbraun, auf der Bauchseite jedoch blaugrün.
Die Hauptverbreitung von Diachrysia zosimi liegt in südlichen und östlichen Regionen Europas und angrenzenden Gebieten, wie dem Tessin, Oberitalien, Bulgarien, Ungarn, Mähren, Polen und der Ukraine. Im deutschsprachigen Raum hat sich die Art seit ihrem Erstauftreten Mitte des zwanzigsten Jahrhunderts[2] weiter ausgebreitet und kommt inzwischen an verschiedenen Plätzen in Niederösterreich und dem Burgenland vor. Die Art gilt als migrationsfähig. Sie bevorzugt feuchte Gegenden mit üppiger Vegetation.[1]
Diachrysia zosimi ist nachtaktiv und fliegt auch künstliche Lichtquellen an. Die Weibchen legen die Eier an der Futterpflanze ab, aus denen im Herbst die Raupen schlüpfen und sich dann bevorzugt von den Blättern von Großem Wiesenknopf (Sanguisorba officinalis) ernähren.[1] Sie überwintern und verpuppen sich überwiegend im Mai des folgenden Jahres in einem leichten, weißen Gespinst zwischen den Blättern der Futterpflanze. Die Falter fliegen von Juni bis August in zwei Generationen, sowie in günstigen Gegenden in einer unvollständigen dritten Generation im September und Oktober.[1]
Diachrysia zosimi ist ein Schmetterling (Nachtfalter) aus der Familie der Eulenfalter (Noctuidae).
Diachrysia zosimi is a species of moth of the family Noctuidae. It is found in Eastern Europe and bordering regions, such as Poland, Northern Italy, Bulgaria, Ukraine, and Southern Siberia.
The wingspan is 32–42 mm. Warren (1914) states P. zosimi Hbn. (64 e). Forewing glossy green, the costal and terminal areas narrowly brownish; a diffuse brown costal triangle containing the 3 dark-edged stigmata; a dark somewhat hook shaped mark on inner margin represents the outer lower portion of basal patch: the bright green area is limited outwardly by a widely outcurved outer line, which is preceded on inner margin by a dark triangular mark, and followed by a small dark blotch at anal angle; hindwing shining pale fuscous, with darker outer line and terminal border separated by a paler band. A local species found in Piedmont, Galicia, the Dobrulscha, and the Ural Mts.; also in the Altai Mts., W. Siberia, in Amurland, and Japan.[1]
Adults fly from June to August in two generations and sometimes also from September to October in a third generation.
The larvae feed on Sanguisorba species, such as Sanguisorba officinalis and sometimes Parnassia palustris.
This article incorporates text from this source, which is in the public domain. Diachrysia zosimi is a species of moth of the family Noctuidae. It is found in Eastern Europe and bordering regions, such as Poland, Northern Italy, Bulgaria, Ukraine, and Southern Siberia.
Pilkažalis žvilgūnas (Diachrysia zosimi) – pelėdgalvių (Noctuidae) šeimos drugys. Skraido birželio – rugpjūčio mėn. aukštapelkių pakraščiuose. Vikšrai gyvena ant vaistinės kraujalakės ir kitų erškėtinių šeimos augalų. Eurazijos drugys.
Lietuvoje reta rūšis. Rasta Alytaus, Ignalinos, Kauno, Klaipėdos, Marijampolės, Molėtų, Prienų, Šilutės, Širvintų, Trakų ir Varėnos rajonuose.
Įrašyta į Lietuvos raudonąją knygą.
Pilkažalis žvilgūnas (Diachrysia zosimi) – pelėdgalvių (Noctuidae) šeimos drugys. Skraido birželio – rugpjūčio mėn. aukštapelkių pakraščiuose. Vikšrai gyvena ant vaistinės kraujalakės ir kitų erškėtinių šeimos augalų. Eurazijos drugys.
Diachrysia zosimi is een vlinder uit de familie uilen (Noctuidae). De wetenschappelijke naam is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1822 door Hübner.
De soort komt voor in Europa.
Bronnen, noten en/of referentiesTaxonomische informatie over Diachrysia zosimi bij Fauna Europaea.
Błyszczka zosimi (Diachrysia zosimi) – gatunek motyla z rodziny sówkowatych.
Motyl o brunatnych: czole, głaszczkach wargowych i tyle tułowia, brunatnobiałym ciemieniu, szarych patagiach i szarobiałym przedzie tułowia. Osiąga od 32 do 40 mm rozpiętości skrzydeł. Przednie skrzydła o przepasce falistej zauważalnej tylko przy przednim i trapezowatego kształtu metalicznie połyskującej plamie obok kątów tylnych. Tylne skrzydła szarobrunatne. W genitaliach samca wezyka bez ciernia, unkus łukowaty, wyrostek sakulusa duży i zaostrzony, a dystalna część edeagusa z grupką igłowatych sklerytów. Torebka kopulacyjna samic o szerokim wejściu i silnie wydłużonym korpusie z uchyłkiem w części tylnej[2].
Gąsienice odżywiają się krwiściągiem lekarskim[2].
Owad rozprzestrzeniony od Europy Środkowej, przez Syberię po rosyjski Daleki Wschód i Japonię. Jest to gatunek stenotopowy, występujący na torfowiskach niskich, przejściowych, węglanowych oraz bagnach nadrzecznych. W Europie występuje na izolowanych, reliktowych stanowiskach. W Polsce wyłącznie na wschodzie kraju. Z uwagi na podatność jego siedlisk na zniszczenie przez zaburzenie stosunków wodnych umieszczony został w Polskiej czerwonej księdze zwierząt ze statusem narażonego na wyginięcie[3].
Błyszczka zosimi (Diachrysia zosimi) – gatunek motyla z rodziny sówkowatych.
Motyl o brunatnych: czole, głaszczkach wargowych i tyle tułowia, brunatnobiałym ciemieniu, szarych patagiach i szarobiałym przedzie tułowia. Osiąga od 32 do 40 mm rozpiętości skrzydeł. Przednie skrzydła o przepasce falistej zauważalnej tylko przy przednim i trapezowatego kształtu metalicznie połyskującej plamie obok kątów tylnych. Tylne skrzydła szarobrunatne. W genitaliach samca wezyka bez ciernia, unkus łukowaty, wyrostek sakulusa duży i zaostrzony, a dystalna część edeagusa z grupką igłowatych sklerytów. Torebka kopulacyjna samic o szerokim wejściu i silnie wydłużonym korpusie z uchyłkiem w części tylnej.
Gąsienice odżywiają się krwiściągiem lekarskim.
Owad rozprzestrzeniony od Europy Środkowej, przez Syberię po rosyjski Daleki Wschód i Japonię. Jest to gatunek stenotopowy, występujący na torfowiskach niskich, przejściowych, węglanowych oraz bagnach nadrzecznych. W Europie występuje na izolowanych, reliktowych stanowiskach. W Polsce wyłącznie na wschodzie kraju. Z uwagi na podatność jego siedlisk na zniszczenie przez zaburzenie stosunków wodnych umieszczony został w Polskiej czerwonej księdze zwierząt ze statusem narażonego na wyginięcie.
Diachrysia zosimi là một loài bướm đêm trong họ Noctuidae.[1][2]
Металловидка кровохлебковая[1] (лат. Diachrysia zosimi) — ночная бабочка из семейства совок.
Средних размеров бабочка. Длина переднего крыла 16—19 мм. Размах крыльев 32—42 мм. Основной фон передних крыльев медно-зеленый, с голубоватым оттенком и сильно выраженным металлическим отливом. Передний и внешний края серого цвета с розовато-жёлтым оттенком. Поперечные полосы на крыльях светло-бурого цвета, выражены довольно слабо. Ближе к переднему краю крыла располагаются три светло-бурых пятна, каждое из которых очерчено тёмно-бурым. Окраска задних крыльев светло-бурая с лёгко выраженным затемнением по краю, такой же волнистой тонкой полосой ближе к центру и светлой бахромкой. Голова желтовато-серого цвета, грудь серая с зеленоватым оттенком. Брюшко желтовато-серого цвета с коричневыми пучками волосков на 2 и 3 сегментах.
От Западной Европы (исключая юго-запад, запад и север) по всей Палеарктике, включая Кавказ, Россия (европейская часть, Урал, Западная Сибирь, Восточная Сибирь, Дальний Восток), Монголия, Китай, Корея, Япония.
Населяет смешанные и лиственные леса, разреженные участки старых лесов, сырые луга и опушки лесов.
Развивается вероятно в 1 поколении. Лёт бабочек происходит в июне-августе. Бабочки активны в сумерках и ночью. Бабочки часто летают над цветущей растительностью. Гусеницы развиваются с июля до зимовки, а затем до мая. Гусеницы питаются листвой растений рода кровохлёбка, реже на других травянистых растениях семейства розоцветных. Окукливание в рыхлом белом коконе, который находится среди листьев кормового растения.
Вид включён в Красную книгу Республики Беларусь и Литвы.
