Die Skurweblaarbos (Ehretia amoena) is 'n veelvertakte struik of 'n klein boom. Die boom kom voor in die noorde van KwaZulu-Natal tot in die sentrale deel van Zimbabwe en ooswaarts tot by die Mosambiek-kus. Die boom groei in bosveld, mopanieveld en langs waterlope.
Die Skurweblaarbos (Ehretia amoena) is 'n veelvertakte struik of 'n klein boom. Die boom kom voor in die noorde van KwaZulu-Natal tot in die sentrale deel van Zimbabwe en ooswaarts tot by die Mosambiek-kus. Die boom groei in bosveld, mopanieveld en langs waterlope.
Ehretia amoena ye una especie fanerógama perteneciente a la familia Boraginaceae. Ye orixinaria del sur d'África.
Ye un parrotal o, dacuando un pequeñu árbol d'hasta 6 (8) m d'altor, de fueyes caduques, cañes pubescentes a subglabres, glabrescentes y abuxaes. Pecíolu de 0,3-1,0 (1,7) cm de llargu, pubescentes a subglabros;. llámina foliar de 4-12 x 3-8 cm, circular a oblanceolaes o obovaes, aspru'l fexe, pubescente per debaxo, arredondiada a cortamente acuminada nel ápiz o, dacuando, truncada y toscamente crenate-dentada, polo xeneral aguda o cuneiforme, raramente obtusu na base, colos marxes enteros a testures grueses crenada-dentada na parte cimera, como de papel a cuasi coriacees, con 5-6 nervios secundarios a cada llau de la nervadura central. Flores hermafrodites, de curtia vida, dispuestes en panículas de cutiu corimbiformes, d'hasta 10 x 14 cm. Frutos de 5 x 6 x 5 mm, subglobosos, glabros;. Pirenos 4, cola superficie de forma irregular.[1]
N'África usa la decocción de raigaños frescos pa les enfermedaes venéreas.[2]
Ehretia amoena describióse por Johann Friedrich Klotzsch y espublizóse en Naturwissenschaftliche Reise nach Mossambique . . . 248, t. 41. 1861.[3]
Ehretia: nome xenéricu que fai l'honor al botánicu Georg Dionysius Ehret, un célebre botánicu y ilustrador del sieglu XVIII.[4]
amoena: epítetu llatín que significa "prestosu".[5]
Ehretia amoena ye una especie fanerógama perteneciente a la familia Boraginaceae. Ye orixinaria del sur d'África.
Ehretia amoena es una especie fanerógama perteneciente a la familia Boraginaceae. Es originaria del sur de África.
Es un arbusto o, a veces un pequeño árbol de hasta 6 (8) m de altura, de hojas caducas, ramas pubescentes a subglabras, glabrescentes y grisáceas. Pecíolo de 0,3-1,0 (1,7) cm de largo, pubescentes a subglabros;. lámina foliar de 4-12 x 3-8 cm, circular a oblanceoladas u obovadas, áspero el haz, pubescente por debajo, redondeada a cortamente acuminada en el ápice o, a veces, truncada y toscamente crenate-dentada, por lo general aguda o cuneiforme, raramente obtuso en la base, con los márgenes enteros a texturas gruesas crenada-dentada en la parte superior, como de papel a casi coriáceas, con 5-6 nervios secundarios a cada lado de la nervadura central. Flores hermafroditas, de corta vida, dispuestas en panículas a menudo corimbiformes, de hasta 10 x 14 cm. Frutos de 5 x 6 x 5 mm, subglobosos, glabros;. Pirenos 4, con la superficie de forma irregular.[1]
En África se usa la decocción de raíces frescas para las enfermedades venéreas.[2]
Ehretia amoena fue descrita por Johann Friedrich Klotzsch y publicado en Naturwissenschaftliche Reise nach Mossambique . . . 248, t. 41. 1861.[3]
Ehretia: nombre genérico que hace el honor al botánico Georg Dionysius Ehret, un célebre botánico e ilustrador del siglo XVIII.[4]
amoena: epíteto latino que significa "agradable".[5]
Ehretia amoena es una especie fanerógama perteneciente a la familia Boraginaceae. Es originaria del sur de África.
Ehretia amoena là loài thực vật có hoa trong họ Ehretiaceae. Loài này được Klotzsch mô tả khoa học đầu tiên năm 1861.[1]
Ehretia amoena là loài thực vật có hoa trong họ Ehretiaceae. Loài này được Klotzsch mô tả khoa học đầu tiên năm 1861.