Frailea és un gènere de cactus globulars o cilíndriques petits natius de Brasil. Anteriorment van estar classificats en el gènere Echinocactus.
Frailea és un gènere de cactus globulars o cilíndriques petits natius de Brasil. Anteriorment van estar classificats en el gènere Echinocactus.
Frailea je rod malých jihoamerických kaktusů. Jsou to nejmenší jednotlivě rostoucí kaktusy. Vyznačují se kleistogamií. Asi 30 druhů a mnoho poddruhů a dalších nižších taxonomických jednotek.
Areál rodu je značně rozsáhlý. Jsou to nížiny, pahorkatiny až horské oblasti jižní Brazílie, Argentiny, Paraguay, Uruguay. Na lokalitách mnoha druhů v době vrcholné vegetace denně prší. Předpokládá se, že kleistogamie se vyvinula jako ochrana proti zvlhnutí pylu.
Záhadou je výskyt F. colombiana (spolu s jedním Malacocarpusem) na stanovišti v Kolumbii, tisíce kilometrů od areálu rodu. Předpokládá se přenos semen zvířaty, případně lidmi v předkolumbovské době.
Stonek převážně soliterní, ploše kulovitý, kulovitý až válcovitý, obvykle s průměrem 2 - 3 cm. Je rozdělen do plochých nevýrazných žeber, která mohou nést nízké hrbolky. Areoly nesou chomáčky několika ostnů, jsou bez výrazné vlny. Ostny nepříliš výrazné, odstávající, mírně zkroucené, pružné, nerozlišené na okrajové a střední, obvykle žluté, žlutošedé, rezavě žlutavé, bělavé. Několik druhů má ostny neodstávající, přitisknuté k pokožce, vytvářející ornamentální struktury.
Poupě a květní trubka porostlé chlupy a štětinami. Květy relativně velké, až 4cm, trychtýřovité, žluté. Vzácně mají červený střed jícnu nebo vnější okvětní lístky mírně červenavě zbarvené střední proužky. Květy jsou velmi často kleistogamní, k opylení dojde bez otevření květu a poupě přechází přímo v plod. Naopak v případě otevření květu bývá k opylení třeba pyl jiné rostliny. Plod kulovitý, suchý, blanitý, snadno rozpadavý, zahalený do vlny a štětin. Semena jsou hnědá, černá, lesklá, měkká a relativně velká, 1 až 3 mm. Mají unikátní tvar, jsou miskovitá až přilbovitá, bočně zploštělá, se ztlustlým okrajem a výraznou prohloubeninou z jedné strany. Tvar je adaptací na šíření vodou při záplavových deštích. Tvarově podobná semena, avšak plošší, mají kaktusy rodu Astrophytum. Semena rychle klíčí během jednoho až dvou dnů, avšak klíčivost během několika měsíců po dozrání rychle klesá. Kořeny svazčité až řepovité.
Většina druhů si je značně podobná. Zajímavá je F. cataphracta, která má pod každou areolou srpkovitou fialovou skvrnu. Byla dříve známa jako měsíčkový kaktus (Haage uvádí slovenský název krpatec pancierový). Odlišný vzhled má F. castanea (synonymum F. asteroides), která má ploše diskovitý hnědý stonek s přiléhavými ostníky.
Jsou to nejmenší soliterně rostoucí kaktusy. Menší stonky má jen rod Blossfeldia, ta však vytváří větší trsy.
Fraileje jsou nejblíže příbuzné rodům Notocactus, Parodia a dalším miniaturám rodu Blossfeldia.
Rod ustanovili v roce 1922 Britton & Rose, pojmenován byl na počest Manuela Frailea, kustoda státní botanické sbírky ve Washingtonu. Několik taxonů objevil český lovec kaktusů A.V.Frič, pojmenovány byly F. dadakii, F. chrysacantha, F. pseudograhliana, F. pseudopulcherima.
Pěstování frailejí je snadné při dodržení obvyklých zásad pro pěstování kaktusů. Obtížněji se pěstuje F. castanea. Pěstování z velkých semen je natolik snadné, že bývají doporučovány pro první pokusy s pěstováním kaktusů ze semen.
Fraileje ochotně a bohatě nasazují poupata. Ta se však převážně kleistogamně přímo mění v plody bez rozvinutí v květy. Podmínky za kterých dochází k otevření květů se zatím nepodařilo jednoznačně stanovit.
Obrázky, zvuky či videa k tématu Frailea ve Wikimedia Commons
Frailea je rod malých jihoamerických kaktusů. Jsou to nejmenší jednotlivě rostoucí kaktusy. Vyznačují se kleistogamií. Asi 30 druhů a mnoho poddruhů a dalších nižších taxonomických jednotek.
Frailea ist eine Pflanzengattung aus der Familie der Kakteengewächse (Cactaceae). Der botanische Name ehrt den Spanier Manuel Fraile (1850–1944), der die Kakteensammlung des Landwirtschaftsministeriums der Vereinigten Staaten betreute.[1]
Die Arten der Gattung Frailea wachsen für gewöhnlich mit vielen Trieben, aber manchmal auch einzeln. Die niedrig bleibenden, gedrückt kugelförmigen bis kurzzylindrischen Triebe besitzen nur schwach ausgeprägte Rippen und Höcker sowie kleine Dornen.
Die kurz trichterförmigen, kleinen Blüten entspringen an der Triebspitze. Sie öffnen sich nur kurz am Tag oder sind sogar kleistogam. Die Areolen von Perikarpell und Blütenröhre sind dicht mit Wolle und Borsten bedeckt.
Die dünnwandigen, trockenen Früchte sind dicht mit Samen gepackt. Sie haben einen dauerhaften Blütenrest, brechen ungleichförmig auf oder sind nicht aufplatzend. Die bis zu 1,5 Millimeter langen Samen sind breit eiförmig oder häufig mützenförmig.
Die Gattung Frailea ist in Südamerika weit verbreitet. Sie kommt im Nordosten von Argentinien, im Osten von Bolivien, in Kolumbien, im Süden von Brasilien, in Paraguay und Uruguay vor.
Die Erstbeschreibung erfolgte 1922 durch Nathaniel Lord Britton und Joseph Nelson Rose.[2] Die Typusart der Gattung ist Frailea cataphracta.
Die Gattung umfasst folgenden Arten:[3]
Zur Gattung gehören die folgenden Arten:[4]
Ein Synonym der Gattung ist Masarykia Frič (1937, nom. inval.).[5]
Frailea ist eine Pflanzengattung aus der Familie der Kakteengewächse (Cactaceae). Der botanische Name ehrt den Spanier Manuel Fraile (1850–1944), der die Kakteensammlung des Landwirtschaftsministeriums der Vereinigten Staaten betreute.
Frailea is a genus of globular to short cylindrical cacti native to South America. These species are cleistogamous. They were first classified in the genus Echinocactus.
Species accepted by the Plants of the World Online as of October 2022:[1]
Frailea is a genus of globular to short cylindrical cacti native to South America. These species are cleistogamous. They were first classified in the genus Echinocactus.
Frailea es un género de pequeños cactus globulares o cilíndricos nativos de Brasil. Anteriormente estuvieron clasificados en el género Echinocactus.
Las especies del género Frailea crecen normalmente con muchos brotes pero a veces de forma individual. El tallo es deprimido esférico y solo tienen crestas y protuberancias poco desarrolladas y pequeñas espinas. Las flores son pequeñas en forma de embudo, que surgen en la punta del brote. Se abren solo brevemente en el día. Las areolas y el tubo de la flor están densamente cubiertas de lana y cerdas. Los frutos son finos, secos y con semillas empaquetadas.
La mayoría de las especies del género Frailea son cleistógamas, lo que quiere decir que sus flores producen semillas sin necesidad de abrirse. Se autopolinizan y fecundan con su propio polen cuando aún está el capullo cerrado, antes del desarrollo completo de los pétalos. Esto se debe a que las anteras se forman en contacto con el estigma. Probablemente la cleistogamia sea un mecanismo de protección ecológica contra las condiciones climatológicas adversas que obstaculizarían la polinización. Estas plantas florecen en la estación estival, lo cual en su hábitat coincide con relativamente abundantes lluvias diarias. Los frutos se secan y se desprenden fácilmente liberando unas semillas de unos 1,5 a 3,5 mm de ancho. Su cultivo a partir de semilla no es fácil, debido al largo tiempo de crecimiento y la corta esperanza de vida de la mayoría de especies en este género.
El género fue descrito por Britton & Rose y publicado en Repertorium Botanices Systematicae. 2: 324. 1843.[1]
Frailea: nombre genérico otorgado en honor del español Manuel Fraile.
Frailea es un género de pequeños cactus globulares o cilíndricos nativos de Brasil. Anteriormente estuvieron clasificados en el género Echinocactus.
Frailea on kaktuskasvien heimoon (Cactaceae) kuuluva eteläamerikkalainen suku, jonka lajit ovat pienikokoisia ja pallomaisia, keltakukkaisia ja siemeniltään omalaatuisia. Tieteellinen nimi on johdettu henkilön nimestä Manuel Fraile, joka 1900-luvun alussa oli pitänyt yllä kaktuskokoelmaa Washingtonissa (D. C.).[1]
Frailea-kaktukset ovat tavallisesti monivartisia, matalakasvuisia, litistyneen pallomaisia tai lyhyen lieriömäisiä. Varren uurteet ja nystyrät ovat heikosti kehittyneitä ja piikit pieniä. Kukat sijaitsevat varren kärjessä ja ovat avoinna vain lyhyen aikaa päivällä tai eivät avaudu ollenkaan (kleistogamia eli umpisiittoisuus). Ne ovat pieniä, lyhyen suppilomaisia, väriltään keltaisia. Kukan tyviosa on tiheän huopakarvoituksen ja sukasten peittämä. Hedelmä on ohutseinäinen, kuiva ja avautuu epäsäännöllisesti tai on avautumaton. Siemenet ovat pakkaantuneet tiiviisti ja ovat usein omalaatuisesti hatun muotoisia, ja niissä on toisinaan karvamaisia ulokkeita.[2]
Suvun levinneisyys on melko laaja Etelä-Amerikassa ja käsittää Argentiinan koillisosan, Bolivian itäosan, Kolumbian, Etelä-Brasilian, Paraguayn ja Uruguayn.[3]
Kaikkiaan on kuvattu ja nimetty yli 50 Frailea-lajia. Niistä vain 17 on nykyään hyväksyttyjä.[4]
Frailea curvispina
Frailea uhligiana
Frailea pygmeae var. aurea
Frailea castanea
Frailea pseudograhliana
Frailea cataphracta
Anderson E. F. 2001: The Cactus Family. - Timber Press. Portland, Oregon. ISBN 0-88192-498-9
Frailea on kaktuskasvien heimoon (Cactaceae) kuuluva eteläamerikkalainen suku, jonka lajit ovat pienikokoisia ja pallomaisia, keltakukkaisia ja siemeniltään omalaatuisia. Tieteellinen nimi on johdettu henkilön nimestä Manuel Fraile, joka 1900-luvun alussa oli pitänyt yllä kaktuskokoelmaa Washingtonissa (D. C.).
Frailea est un genre de cactus de forme globulaire ou cylindrique endémique du Brésil. C'est une espèce cleistogame.
Selon BioLib (10 juin 2017)[2] :
Frailea est un genre de cactus de forme globulaire ou cylindrique endémique du Brésil. C'est une espèce cleistogame.
Frailea Britton & Rose, 1922 è un genere di piante della famiglia delle Cactacee[1]. È l'unico genere della tribù Fraileeae B.P.R.Chéron, 2016[2].
Il genere comprende le seguenti specie:[1]
Frailea pygmaea var. aurea
Frailea castanea
Frailea curvispina
Frailea cataphracta
Frailea Britton & Rose, 1922 è un genere di piante della famiglia delle Cactacee. È l'unico genere della tribù Fraileeae B.P.R.Chéron, 2016.
Frailėja (Frailea) – kaktusinių (Cactaceae) šeimos augalų gentis, kuriai priklauso rutulišką ar cilindrižką išvaizdą turintys kaktusai, paplitę Brazilijoje. Vikiteka
Frailea curvispina
Frailea uhligiana
Frailea pygmeae var. aurea
Frailea castanea
Frailea pseudograhliana
Frailea cataphracta
Frailea is een geslacht van cactussen. De soorten komen voor in Brazilië, Argentinië, Uruguay en Paraguay.
Frailea curvispina
Frailea uhligiana
Frailea pygmeae var. aurea
Frailea castanea
Frailea pseudograhliana
Frailea cataphracta
Frailea is een geslacht van cactussen. De soorten komen voor in Brazilië, Argentinië, Uruguay en Paraguay.
Frailea – rodzaj sukulenta z rodziny kaktusowatych.
Należy do rodziny kaktusowatych (Cactaceae) Juss., która jest jednym z kladów w obrębie rzędu goździkowców (Caryophyllales) i klasy roślin okrytonasiennych[1]. W obrębie kaktusowatych należy do plemienia Notocacteae, podrodziny Cactoideae[2].
Gromada okrytonasienne (Magnoliophyta Cronquist), podgromada Magnoliophytina Frohne & U. Jensen ex Reveal, klasa Rosopsida Batsch, podklasa goździkowe (Caryophyllidae Takht.), nadrząd Caryophyllanae Takht., rząd goździkowce (Caryophyllales Perleb), podrząd Cactineae Bessey in C.K. Adams, rodzina kaktusowate (Cactaceae Juss.), rodzaj Frailea Britton & Rose[3].
Frailea é um gênero botânico da família cactaceae.
Frailea curvispina
Frailea uhligiana
Frailea pygmeae var. aurea
Frailea castanea
Frailea pseudograhliana
Frailea cataphracta
Frailea phaeodisca
Frailea gracilima
Frailea este un gen de cactus globulari sau cilindrici mici, nativi din Brazilia. Anterior au fost clasificate în genul Echinocactus.
Frailea este un gen de cactus globulari sau cilindrici mici, nativi din Brazilia. Anterior au fost clasificate în genul Echinocactus.
Pysslingkaktussläktet[2] (Frailea) är ett suckulent växtsläkte inom familjen kaktusväxter.
Arter inom pysslingkaktussläktet blir sällan högre än tio centimeter och har stammar som är från klotrunda till kort cylindriska. Längden på taggarna varierar från korta till långa, sitter i vissa fall i kamlika rader och de har varierande färger. Areolerna sitter på de längsgående åsarna och taggarna strålar ut från dessa, som sig bör. Blommorna är trattformade och är gula i olika nyanser, från bleka till djupgula och är förhållandevis stora i jämförelse till plantan. De utvecklas på toppen av plantan och slår ut under sommarhalvåret, men endast om de får tillräckligt med solljus. Det är vanligt att dessa arter blommar i mycket unga år, men de har även förmågan att sätta frukt utan att blomma.
Pysslingkaktussläktet kommer ursprungligen från Sydamerika och kan påträffas över hela Anderna från Colombia till Argentina, men finns även i södra Brasilien och Uruguay.
Arter inom pysslingkaktussläktet är frostkänsliga och kräver mycket väldränerad, sandig jordblandning med hög humushalt och bör placeras på en halvskuggig plats. Odlas med fördel i kruka inomhus och bör då placeras torrt, ljust och välventilerat. Så länge de inte uttsätts för frost kan de odlas utomhus. Förökas enklast från frö.
Frailea curvispina
Frailea uhligiana
Frailea pygmeae var. aurea
Frailea castanea
Frailea pseudograhliana
Frailea cataphracta
Pysslingkaktussläktet (Frailea) är ett suckulent växtsläkte inom familjen kaktusväxter.
Ареал розповсюдження охоплює величезні простори внутрішніх областей Південної Америки від Болівії до Бразилії, де фрайлеї широко поширені, і, в невеликій кількості, зустрічаються в Колумбії. Ростуть вони і в гірських місцевостях на висоті 1000–2000 м над рівнем моря. В природних умовах фрайлеї воліють ховатися серед уламкових порід, під прикриттям навколишньої рослинності — трав, чагарників і хвойних дерев. У посушливий період стебла зморщуються, втягуючись частково в кам'янистий, але родючий ґрунт, де окремі екземпляри так і гинуть, не витримуючи тривалого зневоднення.
Цей нечисленний за видовим складом рід мініатюрних кактусів був описаний в 1922 році Натаніелєм Бріттоном і Джозефом Роузом і названий на честь працівника департаменту сільського господарства з Вашингтона, видного садівника іспанського походження Мануеля Фрайля.
У більшості видів стебло кулясте (рідше циліндричне), 3-5 см в діаметрі, обростає бічними пагонами. Ребра (10-25) низькі, майже плоскі, з маленькими горбиками. Ареоли дуже дрібні, опушені, білі або жовті.
Радіальні колючки (3-20), тонкі і короткі, 0,1-0,3 см завдовжки. Центральні колючки (0-3) 0,4-0,7 см завдовжки. Забарвлення колючок від солом'яно-жовтого до коричневого і чорного.
Квітки клейстогамні, при сприятливих умовах розкриваються повністю. Насіння велике, чашовидне, коричневе, блискуче. Насіннєва шкаралупка дуже схожа на насінневу шкаралупу Блосфельдії, що може вказувати на їх віддалену спорідненість.
В умовах колекції рослини невибагливі, добре розвиваються в субстраті, що наполовину складається із суміші дернової і листової землі, з додаванням до 30% гравійних складових, решта — наповнювачі з домішкою торф'яної крихти. Полив регулярний, але помірний у міру висихання земляного кома. Навесні Фрайле слід притіняти від прямих сонячних променів, але після набухання квіткових бруньок відкривати для інтенсивного сонячного освітлення, при якому їх самозапильні в закритому стані клейстогамні квітки розкриваються повністю.
Взимку рослини утримують при температурі 6-10 °C в сухому стані. Тривалі зимівлі фрайлеї переносять важко, їх стебла можуть зморщитися, а коріння стати крихким і ламким, тому до весни рослини слід зрідка обприскувати в теплі години доби і злегка зволожувати субстрат після його попереднього прогрівання.
Фрайлеї — недовговічні рослини. Продовжити їх життя можна щепленням, але це не бажано, тому що підвищення динаміки зростання на підщепах призводить до погіршення габітусу рослин. Розмножують ці мініатюрні кактуси насінням, які дружно проростають, але частина видів розвивається дуже повільно.
Фрайлея (лат. Frailea) — род растений семейства Кактусовые (Cactaceae) из Южной Америки.
Род назван в честь Мануэля Фрайле, хранителя коллекции кактусов Министерства сельского хозяйства США.
Представители рода — растения с шаровидными или короткими цилиндрическими стеблями высотой обычно не более 10 см и диаметром стебля 2-5 см. Растения нередко кустятся. Ареолы мелкие, расположены часто. Рёбра и сосочки выражены слабо. Колючки длиной до 0,7 см, от светло-желтоватых до чёрных.
Бутоны густоопушённые. Цветки обычно жёлтые, крупные в сравнении с размером самого растения. Характерной особенностью фрайлей является клейстогамия. Семена крупные, образуются легко, в большом количестве, всходят быстро и хорошо.
Родина — северо-восток Аргентины, восток Боливии, юг Бразилии, Колумбия, Парагвай и Уругвай.
Фрайлеи представляют интерес с точки зрения коллекционирования, чему способствуют миниатюрные размеры.
В культуре не представляют больших сложностей. Предпочтительно хорошее солнечное освещение (очень важно для цветения), хорошо дренированная питательная почва. Прививка не требуется и даже нежелательна, поскольку изменяет внешний вид растения. Следует учитывать небольшую в сравнении с другими кактусами продолжительность жизни фрайлей (менее 10 лет).
Первый найденный экземпляр Фрайлеи маленькой (Frailea pumila) был отнесен Шарлем Лемером в 1838 году к эхинокактусам (Echinocactus). Бриттон и Роуз выделили Фрайлеи из рода Эхинокактус в ходе своего программного исследования 1919—1923 годов.
Фрайлея (лат. Frailea) — род растений семейства Кактусовые (Cactaceae) из Южной Америки.
フライレア（Frailea）とはサボテン科の属のひとつである。
南米に広く自生している小型のサボテン。姿、刺等には余り共通点がないが、花は全て黄色である。また、閉鎖花の形で自家受粉し、種子を作る。非常に早熟であり、実生発芽後かなりの短期間で花を咲かせて果実をつけることが知られている。
この項目は、植物に関連した書きかけの項目です。この項目を加筆・訂正などしてくださる協力者を求めています（プロジェクト:植物／Portal:植物）。 フライレア（Frailea）とはサボテン科の属のひとつである。
