Taxonomy. The genus Acanthomyrmex is assigned to the tribe Myrmecinini together with Myrmecina, Perissomyrmex and Pristomyrmex (Bolton 2003). Workers of Vietnamese species have the following features (see also Moffett 1986; Eguchi et al. 2008).
Worker dimorphic; frontal lobe reduced, in full-face view only partially concealing the torulus; frontal carina present, usually conspicuous; antennal scrobe present, usually conspicuous; anteromedian margin of clypeus weakly convex with a shallow median emargination in major; anteromedian margin of clypeus always armed with 2 to several processes in minor; median clypeal seta reduced or absent in major, but always present in minor; lateral portions of clypeus not forming a conspicuous ridge in front of torulus in major, but raised into a ridge in front of torulus in minor; mandible in major massive, edentate or armed with a few indistinct teeth on masticatory margin; mandible in minor broadly triangular, and armed with 5-10 small to tiny teeth in addition to relatively conspicuous apical and preapical teeth; antenna 12-segmented, with 3-segmented club; eye moderately developed; mesosoma short and robust especially in major; promesonotal suture absent dorsally; metanotal groove obsolete or shallow dorsally; propodeum armed with a pair of long spines; propodeal lobe well developed, angulately produced posterodorsad; petiole pedunculate anteriorly and with distinct node; postpetiole much shorter than petiole; suture between first gastral tergite and sternite basally in the form of a rounded M-shape; postpetiole articulated at base of the M.
The minor worker of Acanthomyrmex is similar to the worker of Pristomyrmex , but in the latter the antenna is 11-segmented, the masticatory margin of the mandible is almost vertical to the basal margin and 3-, 4- or 5-toothed, and the suture between first gastral tergite and sternite is not in the form of a rounded M-shape.
Vietnamese species. One species described from Vietnam: humilis Eguchi, Bui & Yamane (type locality: Nam Cat Tien) and a second species recognized by us from Vietnam: glabfemoralis Zhou & Zheng (Chua Yen Tu, Cuc Phuong, Ky Thuong, Pu Mat, Tay Yen Tu, Van Ban).
Bionomics. Acanthomyrmex species nest in dead twigs and wood fragments, and under or between stones. Colonies of A. glabfemoralis contain a single dealate normal queen, or instead contain single or multiple dwarf queens, while colonies of A. humilis contain ergatoids only (Eguchi et al. 2008). Acanthomyrmex glabfemoralis and A. humilis gather seeds (Eguchi et al. 2004, Eguchi pers. observ.).
Operaria: Clypeus convexus, inter antennarum insertiones productus, margine antico recto, denticulis paucis, minutis instructo, ab area frontali limite obsoleto separatus. Mandibulae trigonae, latae, minute denticulatae. Antennae ori proxime insertae, 12 - articulatae, clava 3 - articulata, parum incrassata. Laminae frontales distantes, humiles, ultra oculos prolongatae, sulcum antennalem limitantes. Thorax superne sine suluris, pronoto metanotoque longe bispinosis. Petioli segmentum 1. postice cum nodo bispinoso seu bidentato; 2. globosum. Calcaria posteriora Simplicia.
Miles: Caput permagnum, pagina inferiore cum thorace articulatum. Clypeus antice medio sinuatus, caeterum ut in operaria. Mandibulae superne convexae, inferius excavatae, margine masticatorio duplice, scilicet superiore recto, cultrato, inferiore dente valido armata. Laminae frontales magis prominentes; sulcus antennalis totum scapum accipiens, inde angulatum flexus et usque ad oculum descendens pro receptione baseos flagelli. Antennae breviores quam in operaria. Thorax superne sine suturis, pronoto inermi, melanoto spinis - longis erectis. Pedunculus ut in operaria, nodi 1. dentibus brevioribus.
J'etablis ce genre remarquable sur trois especes, dont une seule a ete decrite par F. Smith, sous le nom de Pheidole notabilis ; elle provient de l'ile de Batjan. Les deux autres sont inedites. - A premiere vue, il semble se rapprocher de Pheidole , dont il est bien distinct par la structure du thorax et le mode d'insertion de la tete sur le corselet, chez le soldat. L'insertion des antennes, tres rapprochee de la bouche, reduit l'epistome a ne former a cet endroit qu'un simple lisere a bord posterieur tranchant, entourant la fossette antennaire, comme chez Pristomyrmex . Le thorax sans suture ni impression, ainsi que le systeme' de sculpture, constitue par de grosses fossettes piligeres, rappelle egalement les Pristomyrmex . C'est avec ces derniers que le nouveau genre me parait offrir les affinites les plus importantes. '
F. Smith attribue a son P. notabilis des mandibules sans dents, chez l'ouvriere, comme chez le soldat. Il n'a probablement pas su voir les petites dents espacees que je trouve aux mandibules de l'ouvriere, chez mes deux especes nouvelles.
Acanthomyrmex is a genus of ants in the subfamily Myrmicinae.[1] The genus is known from South East Asia. Its species are dimorphic, with major workers in some genera having heads twice the length (and ten times the volume) than that of the minor workers. They live in small colonies and are rarely collected in the field.[2] There are 17 species of Acanthomyrmex.[3]
Acanthomyrmex is a genus of ants in the subfamily Myrmicinae. The genus is known from South East Asia. Its species are dimorphic, with major workers in some genera having heads twice the length (and ten times the volume) than that of the minor workers. They live in small colonies and are rarely collected in the field. There are 17 species of Acanthomyrmex.
Acanthomyrmex es un género de hormigas de la subfamilia Myrmicinae.[1] El género se conoce en el sudeste asiático. Sus especies son dimórficas, y las obreras principales en algunos géneros tienen cabezas dos veces más largas (y diez veces el volumen) que las obreras menores. Viven en pequeñas colonias y rara vez se recolectan en el campo.[2] Hay 17 especies de Acanthomyrmex.[3]
Acanthomyrmex es un género de hormigas de la subfamilia Myrmicinae. El género se conoce en el sudeste asiático. Sus especies son dimórficas, y las obreras principales en algunos géneros tienen cabezas dos veces más largas (y diez veces el volumen) que las obreras menores. Viven en pequeñas colonias y rara vez se recolectan en el campo. Hay 17 especies de Acanthomyrmex.
Acanthomyrmex is een geslacht van mieren uit de onderfamilie van de Myrmicinae. De wetenschappelijke naam van het geslacht werd voor het eerst geldig gepubliceerd door Carlo Emery in 1893.[1]
Deze mieren komen voor in Zuidoost-Azië, waaronder Sri Lanka; ze zijn nog niet ontdekt in India of Nieuw-Guinea. Ze vormen kleine kolonies en worden slechts zelden verzameld. De mieren maken nesten in holten in dood hout en takken, in afval of onder en tussen stenen op de bodem van het woud.
Alle soorten zijn dimorf: er zijn twee "kasten" van werkster met opvallende verschillen in lichaamsbouw (allometrische groei) tussen de "major"- en "minor"-vorm. De major-werksters hebben een enorm groot hoofd in verhouding tot de rest van het lichaam. Bij A. notabilis heeft een major-werkster een hoofd dat tweemaal zo lang is dan dat van een minor; het volume van het hoofd is ongeveer tien keer zo groot. Maar de voelsprieten van de major zijn slechts 5% langer dan die van dezelfde minor, en de romp slechts 3% langer. De minor is zelfs in totaal langer dan de major; deze laatste lijken soms bijna enkel uit een hoofd te bestaan. De major-werksters blijken zich bezig te houden met de verdediging van het nest, en waarschijnlijk ook met het malen van de zaden waaruit het dieet van de mieren hoofdzakelijk bestaat. Ze zorgen soms ook voor het gebroed.[2]
Mark W. Moffett publiceerde in 1986 een revisie van het geslacht. Hij beschreef de volgende elf soorten:[2]
Later zijn nog beschreven:
Acanthomyrmex is een geslacht van mieren uit de onderfamilie van de Myrmicinae. De wetenschappelijke naam van het geslacht werd voor het eerst geldig gepubliceerd door Carlo Emery in 1893.
Deze mieren komen voor in Zuidoost-Azië, waaronder Sri Lanka; ze zijn nog niet ontdekt in India of Nieuw-Guinea. Ze vormen kleine kolonies en worden slechts zelden verzameld. De mieren maken nesten in holten in dood hout en takken, in afval of onder en tussen stenen op de bodem van het woud.
Alle soorten zijn dimorf: er zijn twee "kasten" van werkster met opvallende verschillen in lichaamsbouw (allometrische groei) tussen de "major"- en "minor"-vorm. De major-werksters hebben een enorm groot hoofd in verhouding tot de rest van het lichaam. Bij A. notabilis heeft een major-werkster een hoofd dat tweemaal zo lang is dan dat van een minor; het volume van het hoofd is ongeveer tien keer zo groot. Maar de voelsprieten van de major zijn slechts 5% langer dan die van dezelfde minor, en de romp slechts 3% langer. De minor is zelfs in totaal langer dan de major; deze laatste lijken soms bijna enkel uit een hoofd te bestaan. De major-werksters blijken zich bezig te houden met de verdediging van het nest, en waarschijnlijk ook met het malen van de zaden waaruit het dieet van de mieren hoofdzakelijk bestaat. Ze zorgen soms ook voor het gebroed.
Multimedia w Wikimedia Commons Acanthomyrmex – rodzaj mrówek z podrodziny Myrmicinae. Ma orientalny zasięg występowania. Obejmuje 11 opisanych gatunków.
Rodzaj ten opisany został w 1893 roku przez Carlo Emeryego[2]. Najpierw umieszczany w Mymrimicini, potem w Pheidolini[3], które to plemię zostało na podstawie analiz filogenetycznych zsynonimizowane z Crematogastrini przez P.S. Warda i współpracowników w 2015 roku[4].
Mrówki te zasiedlają Azję, od Chin, Tajwanu i Sri Lanki po Indonezję i Filipiny[3]. Żyją w małych koloniach[5].
Należy tu 17 opisanych gatunków[6]:
Acanthomyrmex – rodzaj mrówek z podrodziny Myrmicinae. Ma orientalny zasięg występowania. Obejmuje 11 opisanych gatunków.
Rodzaj ten opisany został w 1893 roku przez Carlo Emeryego. Najpierw umieszczany w Mymrimicini, potem w Pheidolini, które to plemię zostało na podstawie analiz filogenetycznych zsynonimizowane z Crematogastrini przez P.S. Warda i współpracowników w 2015 roku.
Mrówki te zasiedlają Azję, od Chin, Tajwanu i Sri Lanki po Indonezję i Filipiny. Żyją w małych koloniach.
Należy tu 17 opisanych gatunków:
Acanthomyrmex basispinosus Moffett, 1986 Acanthomyrmex careoscrobis Moffett, 1986 Acanthomyrmex concavus Moffett, 1986 Acanthomyrmex crassispinus Wheeler, W.M., 1930 Acanthomyrmex dusun Wheeler, W.M., 1919 Acanthomyrmex ferox Emery, 1893 Acanthomyrmex foveolatus Moffett, 1986 Acanthomyrmex glabfemoralis Zhou & Zheng, 1997 Acanthomyrmex humilis Eguchi, Bui & Yamane, 2008 Acanthomyrmex laevis Moffett, 1986 Acanthomyrmex luciolae Emery, 1893 Acanthomyrmex mindanao Moffett, 1986 Acanthomyrmex minus Terayama, Ito & Gobin, 1998 Acanthomyrmex notabilis Smith, F., 1860 Acanthomyrmex padanensis Terayama, Ito & Gobin, 1998 Acanthomyrmex sulawesiensis Terayama, Ito & Gobin, 1998 Acanthomyrmex thailandensis Terayama, 1995
Acanthomyrmex (лат. , от др.-греч. ἀκανθο- +μύρμηξ «муравей с шипами») — род муравьёв (Formicidae) из подсемейства Myrmicinae. 16 видов. Юго-Восточная Азия. Шри-Ланка. Тайвань.
Мелкие муравьи (менее 5 мм) с диморфичной кастой рабочих, кроме мелких рабочих есть вдвое более крупные солдаты, которые своими мощными жвалами перемалывают семена, как у муравьёв-жнецов рода Messor. Клипеус нависает над жвалами, передний его край с зубчиками. Голова крупных солдат имеет относительно огромные размеры, покрывает пронотум и равна почти половине длины тела. Шипы на заднегрудке длинные, у рабочих есть ещё два шипа на перднеспинке, направленные вбок. Усики 12-члениковые, булава состоит из 3 сегментов [2][3].
Acanthomyrmex crassispinus, рабочий
Acanthomyrmex ferox, солдат
Acanthomyrmex concavus, макросолдат
Acanthomyrmex concavus, солдат
Acanthomyrmex basispinosus, солдат
Acanthomyrmex basispinosus, рабочий
Acanthomyrmex (лат. , от др.-греч. ἀκανθο- +μύρμηξ «муравей с шипами») — род муравьёв (Formicidae) из подсемейства Myrmicinae. 16 видов. Юго-Восточная Азия. Шри-Ланка. Тайвань.
