Hohenbuehelia petaloides is a species of fungus belonging to the family Pleurotaceae.[2]
It was first described in 1785 by Jean Baptiste François Pierre Bulliard,[1] but was assigned to the new genus, Hohenbuehelia, in 1866 by Stephan Schulzer von Müggenburg.[1][3]
It has a cosmopolitan distribution.[2]
Synonym:
Hohenbuehelia petaloides is a species of fungus belonging to the family Pleurotaceae.
It was first described in 1785 by Jean Baptiste François Pierre Bulliard, but was assigned to the new genus, Hohenbuehelia, in 1866 by Stephan Schulzer von Müggenburg.
It has a cosmopolitan distribution.
Synonym:
Hohenbuehelia geogeniaCapel fin a 12 cm, a cornet, da brun scur a brun càud, ambiancant. Lamele s-ciasse, motobin decurente. Gamba lateral, gris òcra.
A chërs a bocc, an sla tèra, soens ëdzora a 'd bòsch anterà.
A venta mai mangé un bolè trovà se un a l'é nen un bon conossidor dij bolè!
Comestìbil.
Capel fin a 12 cm, a cornet, da brun scur a brun càud, ambiancant. Lamele s-ciasse, motobin decurente. Gamba lateral, gris òcra.
AmbientA chërs a bocc, an sla tèra, soens ëdzora a 'd bòsch anterà.
Comestibilità A venta mai mangé un bolè trovà se un a l'é nen un bon conossidor dij bolè!
Comestìbil.
Capel fin a 10 cm, brun, s-ciairent. Lamele s-ciasse, biancastre, decorente. Gamba lateral, ciàira.
A chërs a bocc, për tèra, sota le latifeuje.
A venta mai mangé un bolè trovà se un a l'é nen un bon conossidor dij bolè!
Comestìbil.
Capel fin a 10 cm, brun, s-ciairent. Lamele s-ciasse, biancastre, decorente. Gamba lateral, ciàira.
AmbientA chërs a bocc, për tèra, sota le latifeuje.
Comestibilità A venta mai mangé un bolè trovà se un a l'é nen un bon conossidor dij bolè!
Comestìbil.
Bocznianka brązowawa (Hohenbuehelia petaloides (Bull.) Schulzer) – gatunek grzybów z rodziny boczniakowatych (Pleurotaceae)[1].
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Hohenbuehelia, Pleurotaceae, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].
Po raz pierwszy takson ten zdiagnozował w 1785 r. J.B.F. Bulliard nadając mu nazwę Agaricus petaloides. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadał mu w 1866 r. Schulzer von Müggenburg, przenosząc go do rodzaju Hohenbuehelia[1].
Ma 37 synonimów. Są nimi wszystkie formy i odmiany. Niektóre inne synonimy[2]:
Nazwę polską nadał Władysław Wojewoda w 1979 r. Autor ten opisywał ten gatunek w 1999 r. także pod nazwą bocznianka łopatkowata, nazwę tę uznał jednak za mniej odpowiednią[3].
Szerokość 2–6 cm, długość 3–12 cm, kształt muszlowaty, wachlarzowaty lub łopatkowaty muszlowaty. Brzeg faliście pogięty, podwinięty lub nico zgięty. Powierzchnia naga, matowa, o barwie białawej, ochrowej, żółtobrązowej, siwobrązowej lub czerwonobrązowej i białawo oszroniona. Podczas suchej pogody pilśniowa, podczas wilgotnej nieco lepka[4].
Gęste i głęboko zbiegające, początkowo białe, potem kremowożółte[4].
Bardzo krótki, boczny, pełny. Powierzchnia biaława, naga lub bardzo delikatnie łuseczkowata[4].
Soczysty i sprężysty, o żółtawej barwie, niezmieniającej się po uszkodzeniu. Zapach niewyraźny, smak słodkawy. Charakterystyczną cechą jest występowanie pod skórką galaretowatej warstewki[4].
Zarodniki 5–9 (–10) × 3–4,5 μm, elipsoidalne z wydatnym szczytem, gładkie, w KOH hialinowe, nieamyloidalne. Cheilocystydy wrzecionowate, główkowate lub nieregularne, o rozmiarach około 35 × 8 μm. Pleurocystydy (metuloidy) obfite, o kształcie od lancetowatego do wrzecionowatego i rozmiarach 35–100 × 7,5–20 μm. Mają ściany bardzo grube, gładkie, ale czasami na wierzchołkach inkrustowane (czasami trudne do zobaczenia w KOH, ale widoczne w laktofenolu i błękicie bawełnianym). W KOH szkliste z ochrowymi ścianami. Komórki skórki zbudowane ze splątanych strzępek o wymiarach 2,5–7,5 mm, z rozproszonymi pilocystydami powyżej grubej strefy zżelowanych strzępek. Na strzępkach występują sprzążki[5].
Bocznianka brązowawa w Ameryce Północnej jest szeroko rozprzestrzeniona[5]. Występuje także w Europie, Ameryce Południowej i Australii[6]. W Polsce jest rzadka. Znajduje się na Czerwonej liście roślin i grzybów Polski. Ma status V – gatunek o nieokreślonym zagrożeniu. W Polsce do 2003 r. podano 7 stanowisk[7]. Aktualne stanowiska podaje internetowy atlas grzybów[8].
Saprotrof. Owocniki pojawiają się od lata do jesieni pojedynczo lub w skupiskach na ziemi i na resztkach drzewnych. Spotykany jest w lasach, w ogrodach, parkach, trawnikach itp.[5] Występuje zarówno w lasach iglastych, jak i liściastych, ale w tych ostatnich częściej, zwłaszcza w buczynach. Rozwija się na obumarłych i przewróconych drzewach, na omszałych pniach i pniakach, obrzynkach, trocie, drzazgach, czasami nawet na wypaleniskach[4].
Charakterystycznymi cechami bocznianki brązowawej są: kształt, gęste blaszki, mączysty zapach, a pod mikroskopem wyraźne metuloidy i białe zarodniki. Czasami podobna może być twardówka anyżkowa (Lentinellus cochleatus), ale ma bardziej lejkowaty owocnik, dłuższy trzon, różni się też cechami mikroskopowymi[5]. Od innych bocznianek odróżnia się galaretowatą warstewką pod skórką kapelusza oraz wielkością owocników[4].
.jpg)
Bocznianka brązowawa (Hohenbuehelia petaloides (Bull.) Schulzer) – gatunek grzybów z rodziny boczniakowatych (Pleurotaceae).
