Lotte

El barbotte o bourbote (Lota lota), ch'est un pichon d' rivières et pi d' lacs.

• (in frinsé: lotte , Lote' o Lote éd rivière o Loche o barbot o mostelle o mustèle )

Référinches

• FishBase genre|Lota|Oken, 1817
• FishBase espèce|310|Lota lota (Linnaeus, 1758)
• Référence ITIS : Lota Oken, 1817 (fr) ( (en))
• Référence ITIS : Lota lota (Linnaeus, 1758) (fr) ( (en))
• DORIS|204|Lota lota
• Référence Catalogue of Life : Lota lota (Linnaeus, 1758) (en)
• Faunaeur|304784|Lota lota
• Référence NCBI : Lota lota (en)
• ADW|Lota_lota|Lota lota

• (en) reintroduction of the burbot, Lotalota. FisheriesManagement and Ecology, 17(6), 465–472

Loïens éstérnes

Lotao (Lota lota) esas bruna alonge karnivora fisho en aquo nesalta kun du radiala dorsala flosi (plu korta avane).

Lua karno havas maxim bona gusto.

Extera ligilo

• lote

Madeh (latin.: Lota lota) om levitadud reskveden kala, Madehed-heimon üks'jäine erik. Mülütadas Tröskižed-sugukundha. Pen' madeh nimitase kužar:eks.

Ümbrikirjutand

Hibj om pit'kahk i eile korged, pä om lapakohk. Üks' habin löugas i kaks' habinod sun päl. Hibjan muju vauvhatab igän mändes, muzabur vai mustahk-hahk. Om surid vauvhid läipoid kül'gil i paratomil suugil. Pök i suugad oma vauvhad. Somuz om hen cikloidine.

Täuz'kaznu hibj sase 120 santimetrhasai. Madehen sibirižed eričud kazdas 18 kilogrammhasai.

Kala om aktivižemb vilus vedes. Kudob tal'vkus-uhokus.

Söte

Sötlese sel'grodatomil i henol kalal. Vanhembad södas mugažo löcuid, jogirakoid, mollüskid. Madeh voib söda kolijoid živatoid.

Alaerikod

Erasid tedoidajad erištadas nenid alaerikoid:

• Lota lota lota (Linnaeus, 1758) — järgeline madeh, eläb Evrazijas;
• Lota lota leptura (Hubbs et Schultz, 1941) — madeh hoikanke händanke, areal om Sibirin päivnouzm, Pohjoižamerik Makkenzi-jogehesai;
• Lota lota maculosa (Lesueur, 1817) — Pohjoižamerikan alaerik.

Madeheze sidotud vepsän tärtused

• Madehempä — ristit surenke pänke.
• Perze kut madehel — murendelijan ristitun polhe.

Homaičendad

Matikku

Matikku,vie tavalline matikku (lat. Lota lota) – yksiainavokalois eläis suolattomas vies. Kalajoukko tr´oskoobraznoi (Gadiformes). Ammattikalastamizes pietäh kallehennu.

Kuvuamine

Matikku on pitkäččyruholline, ei ole korgiettavu, a ezipuoles on pyörättävy, tagapuoles on buiteku äijäl ahtistettu.

Piä on sangiettavu, sen pitkevys on pitkembi ruhon korgevuttu. Silmy pieni. Suu suuri puolialalline. Alallineleugu on lyhembi yläleuguluudu.

Ruhon väri rippuu vienpohjas, sen valos da läbinägevyös. Myös kalan ijäs, väri voibi muuttuo: enimyölleh muzavan-ruspakokse libo mustan-harmuakse, kudai voibi valpastuo ruavastumizel. Ruhon bokis puarattomat evät ollah suurien valpahien täplöinke. Formu da suurus varjiruiččehes. Maha da evät ollah valpahat.

Elämizen ciklu

Matikku on kirkiembi vilus vies. Kudo algavuu talvikuus – tuhukuussah. Kaikkii parembi kalansuandu on enzimäzien halloin aigua päivänlaskus – nouzendassah. Syöy pienii kaloi da selgyrangattomii elättilöi.

Mińtus

Mińtus (Lota lota) - to je rëba z rodzëznë pòmùchlowatëch. Na Kaszëbach m. jin. z ti rëbë bëło piekłé kro.

D Triische oder s Moserli (Lota lota; alemanischi Näme) isch e roiberische Schwarmfisch. Si isch de anzig europäischi Dorschfisch, wo im Süesswasser lebt.

Uussie

D Triische isch e lange dünne bruu marmorierte Fisch, miteme leopardenartige Muster und chliine Schuppe. De Buuch und d Ruggeflosse sind hell. Si het e braite Chopf und a de Naselöcher je ann chorze Bartel und am Underchifel e lange. Si werd 30 bis 70 cm lang, mengisch au e ganze Meeter und cha denn 25 Kilo wöge.

Verbraitig

D Triische isch i Mittel-, Nord- und Osteuropa verbraitet. I de Alpe chunnt si bis zonere Hööchi vo 2000 müM vor. Si lebt i chalte, klare suurstoffriiche Stand- und Flüüssgwässer und taucht bis zonere Tüüffi vo 200 Meter abe.

Lebeswiis

D Triische isch e nachtaktive Fisch, wo sich dör de Taag döre under Stai und i Hööline versteckt. Si fresst Wirbelloosi und jagt bsunders im Winter anderi Fisch und zücht sich im Summer i tüüffi und chalti Wasserschichte zrugg.Stiigt d Wassertemperatur öber 20 Grad werd si inaktiiv.

D Laichzitt goot vom November bis in Märze, binere Wassertemperatur under 6 Grad und i chalte Winter au under de Iisdecki. Öppe 20 Triische bildet denn e Böle, wo öppe 60 cm messt und im Wasser ufem Bode umechugelet. D Wiibli leged debii i subere chiisige Stele bis zo drai Milioone Aier, wo vomene Ööltröpfli umgee sind. Die triibet denn öppe 40 bis 70 Taag im Wasser bis d Laarfe schlüüffet, wo vo Plankton lebet. Di junge Fischli wachset im erste Joor 8 cm. Mandli wered mit drai, Wiibli mit vier Joor gschlechtsriiff, wenn si öppe 20 cm lang sind. Triische wered 20 Joor alt.

Büecher

• Stefan Ineichen (Hrsg.): Stadtfaune, 600 Tierarten der Stadt Zürich; Bern 2010; ISBN 978-3-258-07561-7
• Fritz Terofal u. a.: Süßwasserfische in europäischen Gewässern. Mosaik, München 1984, ISBN 3-570-01274-3.
• Roland Gerstmeier, Thomas Romig: Die Süßwasserfische Europas für Naturfreunde und Angler, 2. Auflage. Franckh-Kosmos, Stuttgart 2003, ISBN 3-440-09483-9, S. 311 ff.

Viegielie

Viegielie aba kvapė (luotīnėškā: Lota lota, onglėškā: Burbot, vuokīškā: Quappe) īr žovės, katra prėgol viegielėniu žovū (Lotidae) šeimā.

Kramė dėdlė, pluokštė ėšo vėršaus. Kūns kāp varložė. Nogara tomsė, joudā aba rodā pilka. Šuonā gelsvā žalsvė, diemietė. Skėlvis švėisē pilks. Skūra gleimieta, stuora so gėlē īaugosēs nuognē mizernās žvīnās. Pelekā minkštė, tomsūs, ėšrašītė švėisiuoms diemiems. Ont apatėnė žonda īr 1 ėlgs ūsos, ont vėršotėnė prī šnerviu īr 2 trompo.

Viegielie īr jiedrė žovės. Mediuon naktė, nepamatuom prėtīkuojos prī aukuos poul ė lietā jied. Bšn gėliau ė kor dognos kūliets.

Lietovuo gīven ežerūs ėr opies, īr tonkė. Ėš anuos īr gers jiedis.

Мнюх

Мнюх (Lota lota) є солодководна рыба довга аж 1,2 м і важыть аж 34 кґ.^[1] Ёго ареал загорнює север Северной Америкы, Европу і север Азії. Дожывать ся аж 20 років.^[1]

Референції

1. ↑ ^{1,0 1,1} http://www.fishbase.org/Summary/SpeciesSummary.php?id=310

Мянтуз звычайны
Lota lota

Мянту́з звыча́йны (па-лацінску: Lota lota) — адзіная прэснаводная рыба сямейства трасковых атраду траскападобных.

Біялёгія

Пашыраны ў рэках і азёрах Эўразіі і Паўночнай Амэрыкі, у плыткіх прыбярэжных водах Балтыкі. У Беларусі жыве ў вадаёмах з халоднай чыстай вадой і камяністым дном, у ямах, пад берагамі. Актыўны ўвосень і зімой, летам упадае ў спячку. Народныя назвы: калека, мень, мянёк. Даўжыня да 1,7 м, маса да 32 кг (у Беларусі да 5 кг). Цела падоўжанае, акруглае, звужанае да хваста, ўкрытае вельмі дробнай луской. Сьпіна зяленаватая або аліўкава-зялёная з чорна-бурымі плямамі і палосамі. Галава шырокая, прыплюснутая. Верхняя сківіца выступае ўперад. На ніжняй сківіцы 1 вусік, 2 вусіка – ля ноздраў. Зубы шматлікія, шчацінкападобныя. Драпежнік. Прамысловае значэньне мае ў Браслаўскіх і Нарачанскіх азёрах.

Кухня

Мяса белае, шчыльнае, без дробных костак, смачнае, дыетычнае (19 % бялку, 0,6 % тлушчу). Далікатэсам лічыцца вялікая тлустая пячонка ментуза (51 – 67 % тлушчу, багатага вітамінамі A і D), у некаторых краінах яе ядуць сырой. Мянтуз асабліва папулярны ў фінскай нацыянальнай кухні, дзе далікатэсам лічыцца і ікра ментуза. Вельмі смачныя юшка з ментуза, смажаны, заліўны мянтуз, пірагі з начынкай з ментуза. Увогуле, ментуза можна гатаваць як траску.

Крыніцы

Артыкул створаны з дапамогай матэрыялаў з: Алесь Белы, праект «Наша ежа»

Вонкавыя спасылкі

— сховішча мультымэдыйных матэрыялаў

Шамбы, шулай ук Жумба (лат. Lota lota) — төче су балыгы. Ауразия белән Төньяк Америка сулыкларында киң таралган. Татарстан Республикасы территориясендә сусаклагыч, күлләр һәм елгаларда очрый.

Озынлыгы 60-80 см, авырлыгы, гадәттә, 3-6 кг. Декабрь — февральда су температурасы 0 °C булганда уылдык чәчә. Үрчемлелеге 50 мең — 5 млн бөртек уылдык. 15-24 ел яшиләр.

Искәрмәләр

Сылтамалар

• Позвоночные животные России: налим