Peluga[3], peled[4], syrok[3] (Coregonus peled) – gatunek słodkowodnej, planktonożernej ryby łososiowatej z podrodziny siejowatych (Coregoninae).
Jeziora i rzeki północnej Europy i północnej Azji. Występują zarówno formy osiadłe jak i wędrowne. Zasiedla jeziora, na tarło wędruje na krótkie dystanse w górę przyległych rzek. Nie wstępuje do mórz.
W Polsce introdukowana celowo w 1966 roku[5]. Obecnie liczna w północnej części kraju. Po introdukcji stwierdzono, że w polskich jeziorach krzyżuje się z europejskimi formami Coregonus lavaretus[6].
Coregonus peled obejmuje cztery grupy populacji, które mogą zostać uznane za odrębne gatunki. Populacja szwedzka obecnie uznawana jest za Coregonus pallasii. Ustalenie, która z populacji jest właściwym Coregonus peled wymaga dalszych badań.
Zwykle dorasta do długości 60–70 cm, osiąga masę ciała do 5 kg. Posiada od 45 do 69 wyrostków filtracyjnych na pierwszym łuku skrzelowym. Grzbiet, głowa i płetwy pelugi mają ciemny kolor, natomiast boki i brzuch są jasne. Na całym ciele mogą występować ciemne plamki. Po bokach oraz na płetwie grzbietowej występują duże plamy.
Poławiana gospodarczo i w wędkarstwie.
Peluga, peled, syrok (Coregonus peled) – gatunek słodkowodnej, planktonożernej ryby łososiowatej z podrodziny siejowatych (Coregoninae).
