Platepistoma is a genus of crabs.
Included species:[1]
Platepistoma is a genus of crabs.
Platepistoma is een geslacht van kreeftachtigen uit de klasse van de Malacostraca (hogere kreeftachtigen).
Platepistoma is een geslacht van kreeftachtigen uit de klasse van de Malacostraca (hogere kreeftachtigen).
Platepistoma – rodzaj skorupiaków z infrarzędu krabów i rodziny Cancridae.
Kraby te mają karapaks w obrysie sześciokątny, o długości wynoszącej ¾ największej szerokości. Powierzchnia karapaksu jest wyraźnie podzielona głęboko wciętymi, gładkimi rowkami[1] na gęsto guzkowane i oszczecinione regiony[2][1]. Krawędź frontalna lekko wystaje przed orbitalne, a łączna długość tych krawędzi wynosi 38–44% największej szerokości karapaksu. Na krawędzi frontalnej znajduje się, włącznie z wewnętrznymi orbitalnymi, 5 kolców, z których środkowy wyrasta niżej niż pozostałe. Po 8–9 małych, oddzielonych do nasady kolców znajduje się na obu krawędziach przednio-bocznych karapaksu. Prawie proste krawędzie tylno-boczne oraz prosta krawędź tylna są obrzeżone, a te pierwsze mogą mieć po jednym kolcu lub być całobrzegie[1].
Oszczecinione na zewnętrznej powierzchni szczypce cechuje krótki propodit z kilkoma krótkimi kolcami na krawędzi górnej oraz gładką krawędzią dolną. Na zewnętrznej powierzchni propoditu biegnie 4–5 rzędów ziarenek, a na palcu nieruchomym dwa takie rzędy. Powierzchnie tnące obu palców szczypiec mają tępe zęby, przy czym te na palcu nieruchomym są duże, a te na ruchomym bardzo krótkie[1].
Do rodzaju tego należą skorupiaki głębokomorskie[2], rozsiedlone w rejonie Indopacyfiku. Dwa gatunki wymarłe znane są z Japonii, z miocenu[1].
W sumie należy tu 8 gatunków współczesnych i 2 wymarłe[2][3][1]:
Platepistoma – rodzaj skorupiaków z infrarzędu krabów i rodziny Cancridae.
Kraby te mają karapaks w obrysie sześciokątny, o długości wynoszącej ¾ największej szerokości. Powierzchnia karapaksu jest wyraźnie podzielona głęboko wciętymi, gładkimi rowkami na gęsto guzkowane i oszczecinione regiony. Krawędź frontalna lekko wystaje przed orbitalne, a łączna długość tych krawędzi wynosi 38–44% największej szerokości karapaksu. Na krawędzi frontalnej znajduje się, włącznie z wewnętrznymi orbitalnymi, 5 kolców, z których środkowy wyrasta niżej niż pozostałe. Po 8–9 małych, oddzielonych do nasady kolców znajduje się na obu krawędziach przednio-bocznych karapaksu. Prawie proste krawędzie tylno-boczne oraz prosta krawędź tylna są obrzeżone, a te pierwsze mogą mieć po jednym kolcu lub być całobrzegie.
Oszczecinione na zewnętrznej powierzchni szczypce cechuje krótki propodit z kilkoma krótkimi kolcami na krawędzi górnej oraz gładką krawędzią dolną. Na zewnętrznej powierzchni propoditu biegnie 4–5 rzędów ziarenek, a na palcu nieruchomym dwa takie rzędy. Powierzchnie tnące obu palców szczypiec mają tępe zęby, przy czym te na palcu nieruchomym są duże, a te na ruchomym bardzo krótkie.
Do rodzaju tego należą skorupiaki głębokomorskie, rozsiedlone w rejonie Indopacyfiku. Dwa gatunki wymarłe znane są z Japonii, z miocenu.
W sumie należy tu 8 gatunków współczesnych i 2 wymarłe:
Platepistoma anaglyptum (Balss, 1922) Platepistoma balssii (Zarenkov, 1990) Platepistoma guezei (Crosnier, 1976) †Platepistoma imamurae (Imaizumi, 1962) †Platepistoma kaedei (Karasawa, 1990) Platepistoma kiribatiense Davie, 1991 Platepistoma macrophthalmum Rathbun, 1906 Platepistoma nanum Davie, 1991 Platepistoma seani Davie et Ng, 2012 Platepistoma seychellense Davie, 1991
