Taxonomic history
See also: Bolton, 1981b PDF: 247.Ankylomyrma coronacantha Bolton , 1973 b: 235, figs 1 - 3. Holotype worker, Ghana: Eastern Region, Mt Atewa; by pyrethrum knockdown, sample A 4 / 3,12. vii. 1969 (D. Leston) (BMNH) [examined].
Worker. TL 6.3 - 6.8, HL 1.48 - 1.50, HW (at maximum in front of eyes) 1.38 - 1.42, CI 92 - 96, SL 1.06 - 1.12, SI 76 - 80, PW 1.20 - 1.22, AL 1.92 - 1.95 (4 measured).
Mandibles delicately and superficially longitudinally striate, with scattered fairly conspicuous pits. Palpi very long, the maxillary palps projecting beyond the posteroventral margin of the head when stretched out, their total length c. 1 - 60. Anterior clypeal margin with a median impression. Main features of head as given in generic diagnosis and Fig. 2. Eyes large, maximum diameter 0.36 - 0.38, about 0.27 - 0.28 x HW, situated at posterolateral corners of head. Frontal carinae irregular, running inside eyes to occipital margin. Scrobal area bounded below by a ridge which runs from the mandibular insertions to the extensive prominence at the occipital corner, below the eye. Occipital margin with a transverse raised broad lamella which projects into a number of teeth or spines, projecting especially strongly at the occipital corners. Promesonotum fused and swollen, the dorsum much higher than the propodeum in profile. Metanotal groove absent. Pronotum with three pairs of teeth or tubercles; dorsally with a pair of broad tubercles which are large and are seen to be blunt or truncated in anterior view; dorsolaterally, just anterior to pro-mesonotal junction, with a pair of broad acute, sometimes conical projections; humeral angles bluntly dentate, the teeth prominent in dorsal view. Mesonotum at point where sclerite begins to slope down to the propodeum with a pair of broad, acute teeth. Propodeal dorsum short, the entire dorsal face forming the base for a pair of long, stout spines. Apices of tibiae each terminating in a pair of cuticular tooth-like outgrowths. Petiole strongly bispinose, in profile the peduncle short and continuous with the dorsal surface of the node. Subpetiolar process a small tooth, anteriorly situated. First gastral tergite massive, developed into a subspherical ball which has an opening anteriorly, below the postpetiole. First sternite forms a narrow collar around the ventral portion of the orifice so that almost all of the visible gaster consists only of the first tergite. Sting strong and projecting anteriorly. Dorsum of head coarsely reticulate-rugose, the rugae strongly raised and enclosing broad foveo-late spaces. Ground-sculpture of fine shagreening or superficial punctulation. This sculpture also present on sides of head below the scrobes but the scrobal area itself merely densely reticulate-punctate. All pronotum and raised dorsum of mesonotum sculptured as dorsum of head but the pleurae, the sloping portion of the mesonotum and the propodeum with fine dense but superficial reticulation only. Petiole, postpetiole and first gastral tergite coarsely foveolate, the interspaces finely reticulate or reticulate-punctulate. Dorsum of head with numerous stout erect hairs which are also present, but sparser, on dorsum of promesonotum and dorsal portion of first gastral tergite; the hairs are denser and finer ventrally on the first tergite but do not occur on the sloping posterior half of the mesonotum, the propodeum or the petiole. Black with appendages lighter, orange-brown to red-brown.
This large and very spectacular ant is arboreal, but beyond that nothing is known of its biology.
Material examined Ghana: Mt Atewa (D. Leston). Cameroun: Korup (D. Jackson).
Ankylomyrma coronacantha ist eine seltene Ameisenart aus Afrika. Wie erst 2014 herausgefunden wurde, ist es eine von nur zwei lebenden (rezenten) Arten der Ameisen-Unterfamilie Agroecomyrmecinae.
Arbeiterinnen der Art erreichen 6,3 bis 6,8 Millimeter Körperlänge und besitzen eine eigenartige, völlig unverwechselbare Morphologie. Sie sind überwiegend schwarz gefärbt. Die Mandibeln, Teile des Clypeus, Antennen, Tibien, Tarsen und die ersten Sternite des Gaster sind orange- bis rotbraun. Das ganze Tier ist massiv sklerotisiert und gepanzert.
Der Kopf trägt auf der Oberseite eine Skulptur aus Graten, zwischen denen grobe Punktgruben sitzen. Der Hinterkopf ist in eine quere Lamelle verlängert, die in eine Reihe zahnförmiger Vorsprünge ausläuft. Diese „Krone“ stand für den Artnamen Pate (von lateinisch corona: Krone und griech. ἄκανθος ákanthos: Dornblume). Die Komplexaugen sind groß, aus der Kopfkontur hervor ragend und sitzen weit hinten an den Hinterecken des Kopfs. Die zwölfgliedrigen Antennen tragen keine Keule, die Glieder werden aber zur Spitze hin breiter. Ihre Einlenkung wird nach oben von breiten Frontalloben verdeckt. Sie können in eine flache Antennengrube zurückgelegt werden, deren Oberrand unter den Frontalloben durch einen Kiel abgesetzt ist. Der Clypeus ist stark erweitert, nach vorn vorgezogen und bedeckt die Mandibeln in Ruhelage. Diese tragen eine Kauleiste mit fünf groben Zähnen. Ihre Oberfläche ist fein gestreift mit deutlichen Punktgruben. Die Labial- und Maxillarpalpen sind ungewöhnlich lang. Am Rumpfabschnitt (Alitrunk oder Mesosoma) ist das Promesonotum stark angeschwollen und trägt vier Paar dreieckige Zähnchen. Zwei ungewöhnlich lange, spitze Zähne sitzen außerdem auf dem Propodeum. Ein weiterer Zahn sitzt auf der Oberseite des ersten Stielglieds (Petiolus). Vom hinter dem Petiolus und dem zweiten Stielglied (Postpetiolus) sich anschließenden freien Gaster ist fast ausschließlich der stark vergrößerte erste Tergit zu sehen. Der Sternit dieses Segments ist nur als kleiner, kragenförmiger Sklerit am Vorderrand erkennbar, alle anderen Gasterglieder sind klein und teleskopartig in das erste Glied zurückgezogen. Im Inneren des Gaster sitzt ein prominenter Giftstachel. Die Kutikula von Petiolus, Postpetiolus und Gaster trägt ebenfalls recht dicht sitzende, grobe Punktgruben. Die Kutikula trägt sehr kurze, gelbe, steif aufrechte Setae, längere fast nur an den basalen Beingliedern.[1][2]
Die Art wurde anhand einer Arbeiterin beschrieben, die anderen Stadien sind unbekannt.
Die seltene Art ist bisher nur zweimal gefunden worden. Aussagen zur Biologie sind deshalb kaum möglich. Nach den Funden ist sie baumlebend (arboreal) und vermutlich räuberisch. Beide Funde stammen aus tropischem Regenwald, einer von 510, der andere von 640 Metern Meereshöhe.
Die beiden bisher bekannten Fundorte liegen in Westafrika. Typlokalität ist die Atewa Range in Ghana, der andere Fundort ist der Korup-Nationalpark in Kamerun.
Nach ihrer Entdeckung wurde die Art der Unterfamilie Myrmicinae zugeordnet, ihre genaue Position galt aber als unklar und rätselhaft. Überraschenderweise hat eine umfassende molekulare Studie der Myrmicinae durch Philip Ward und Kollegen vom „Ant Tree of Life“-Forschungsprojekt[3], anhand des Vergleichs homologer DNA-Sequenzen von elf Genen ohne Zweifel ergeben, dass die Art nicht zu den Myrmicinae gehören kann. Als nächster Verwandter erwies sich überraschenderweise die südamerikanische „Armadillo Ant“ Tatuidris tatusia. Damit ist Ankylomyrma der zweite lebende Vertreter der Agroecomyrmecinae, von denen sonst nur fossile Arten bekannt sind. Es handelt sich um eine basale, taxonomisch isolierte Reliktgruppe einst weiter Verbreitung, von der nur diese beiden Arten bis heute überleben konnten. Im Gegensatz zu Ankylomyrma ist Tatuidris rein bodenlebend.
Ankylomyrma coronacantha ist eine seltene Ameisenart aus Afrika. Wie erst 2014 herausgefunden wurde, ist es eine von nur zwei lebenden (rezenten) Arten der Ameisen-Unterfamilie Agroecomyrmecinae.
Ankylomyrma is a genus of large arboreal ants in the subfamily Agroecomyrmecinae. It contains the single species Ankylomyrma coronacantha, the sole member of the tribe Ankylomyrmini.[1] The genus is known from Africa. Nothing is known about their biology.[2] The genus was moved from the subfamily Myrmicinae to Agroecomyrmecinae in 2014.[3]
Ankylomyrma is a genus of large arboreal ants in the subfamily Agroecomyrmecinae. It contains the single species Ankylomyrma coronacantha, the sole member of the tribe Ankylomyrmini. The genus is known from Africa. Nothing is known about their biology. The genus was moved from the subfamily Myrmicinae to Agroecomyrmecinae in 2014.
Ankylomyrma es un género de hormigas que solo contiene la especie Ankylomyrma coronacantha. Se distribuyen por el África subsahariana. Solo se conocen las obreras.[1]Bolton, B. (1981). «A revision of six minor genera of Myrmicinae (Hymenoptera: Formicidae) in the Ethiopian zoogeographical region.». Bulletin of the British Museum (Natural History), Entomology 43 (4): 245-307.
Datos: Q4034057
Multimedia:
Especies: Ankylomyrma coronacantha
Ankylomyrma es un género de hormigas que solo contiene la especie Ankylomyrma coronacantha. Se distribuyen por el África subsahariana. Solo se conocen las obreras.Bolton, B. (1981). «A revision of six minor genera of Myrmicinae (Hymenoptera: Formicidae) in the Ethiopian zoogeographical region.». Bulletin of the British Museum (Natural History), Entomology 43 (4): 245-307.
Ankylomyrma coronacantha Bolton, 1973 è una formica della sottofamiglia Agroecomyrmecinae, unica specie del genere Ankylomyrma.[1]
Visione laterale
Visione dorsale
Testa
Sono conosciute solo le operaie di questa specie.
Visto l'elevato numero di spine presenti sul corpo sono stati supposti alcuni meccanismi di difesa dai predatori: se disturbata la formica potrebbe raggomitolarsi e lasciarsi cadere o rotolare via, oppure saldarsi alla superficie ed esporre l'armatura spinosa ai predatori. Tali comportamenti antipredatori sono stati in alcune specie del genere Cataulacus.
La specie è stata descritta in Ghana ed è presente anche in Camerun, Gabon e nella Repubblica Centrafricana. È stata raccolta poco frequentemente, ma è sempre stata trovata in foresta.
Ankylomyrma coronacantha Bolton, 1973 è una formica della sottofamiglia Agroecomyrmecinae, unica specie del genere Ankylomyrma.
Ankylomyrma coronacantha is een mierensoort uit de onderfamilie van de Myrmicinae.[1][2] De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1973 door Bolton.
Bronnen, noten en/of referenties
Multimedia w Wikimedia Commons Ankylomyrma coronacantha – gatunek mrówki z podrodziny Agroecomyrmecinae, jedyny przedstawiciel rodzaju Ankylomyrma.
Gatunek i rodzaj zostały opisane przez Barry'ego Boltona w 1973. Jako lokalizację typową autor wskazał górę Atewa w Ghanie. Nowe taksony umieszczone zostały wówczas w plemieniu Meranoplini, w podrodzinie Myrmicinae[1]. W 1994 roku ten sam autor umieścił Ankylomyrma w plemieniu Formicoxenini[2], a w 2003 roku przeklasyfikował ją do monotypowego plemienia Ankylomyrmini[3]. W 2015 roku 4 autorów na podstawie analiz molekularnych wyłączyło Ankylomyrma z Myrmicinae i umieściło ją w Agroecomyrmecinae. Uzyskali oni w owej analizie bardzo silne poparcie dla siostrzanej pozycji rodzajów Tatuidris i Ankylomyrma[4].
Gatunek monomorficzny[5]. Holotypowa robotnica ma 4,6 mm długości. Dalszy opis dotyczy robotnic. Ubarwienie czarne z pomarańczowobrązowymi do czerwonobrązowych: żuwaczkami, czułkami, częścią naduskta i lamelli potylicznej, goleniami, stopami i pierwszym sternitem gastralnym[1]. Głaszczki o długich członach. Żuwaczki z pięcioma silnymi, trójkątnymi ząbkami, w stanie złożonym prawie całkiem nakryta dużym, szerokim nadustkiem. Środkowa część tego ostatniego wyniesiona, z tyłu szeroka i wciśnięta między szeroko oddzielone i nakrywające panewki czułków płaty czołowe, które ku tyłowi przedłużają się w krawędzie czołowe sięgające aż do krawędzi potylicznej głowy. Słabe zagłębienia okołoczułkowe (scrobe) od góry odgraniczają krawędzie czołowe, od dołu zaś listewka biegnąca od panewek żuwaczek po część podoczną. Duże oczy położone są w obrębie zagłębienia okołoczułkowego, w tylno-bocznych narożach głowy. Buławka dwunastoczłonowych czułków jest słabo zaznaczona i wielkość członów biczyka rośnie stopniowo ku wierzchołkowi. Szeroka, wyciągnięta w serię ząbkokształtnych wyrostków poprzeczna blaszka (lamella) ogranicza krawędź potyliczną, za którą potylica staje się płaska. Na dużym, nabrzmiałym i wypukłym promesonotum (zlane grzbietowo przedplecze i śródplecze[1]) brak szwów, za to występują cztery pary trójkątnych zębów. Szerokie szwy oddzielają mesopleura od metapleura jak również dzielą w poprzek mesopleura. Na krótkim pozatułowiu oraz na petiolusie wyrastają po dwa silne kolce. Powierzchnię prawie całego gaster pokrywa silnie powiększony pierwszy tergit. Pierwszy sternit ograniczony jest do wąskiego kołnierzyka na brzusznej stronie nasady gaster, zaś pozostałe segmenty gastralne są drobne i ukryte w jego wnętrzu. Silnie rozwinięte żądło sięga do przodu aż pod pomostek[5].
Mrówka nadrzewna. Holotyp pozyskano przez odymianie koron drzew w lesie pierwotnym[1].
Występuje w Gabonie, Ghanie, Kamerunie i Republice Środkowoafrykańskiej[5].
Ankylomyrma coronacantha – gatunek mrówki z podrodziny Agroecomyrmecinae, jedyny przedstawiciel rodzaju Ankylomyrma.
Ankylomyrma coronacantha Bolton, 1973 — вид мелких тропических муравьёв (Formicidae). Единственный вид рода Ankylomyrma Bolton, 1973, обладающий набором уникальных признаков строения.[1]
Афротропика: Гана, Камерун. Экваториальные леса в окрестностях Mt.Atewa.[1]
Обладают уникальной «короной» на голове (отсюда название). Глаза расположены на задних углах головы. Мелкие тёмно-бурые колючие (с шипами на теле) муравьи (длина рабочих муравьёв около 5 мм) с шаровидным брюшком, у которого виден только 1 сегмент (гипертрофированный тергит IV-го абдоминального сегмента). Столь необычная форма загнутого вперед односегментного брюшка (жало из него торчит под петиолем и постпетиолем стебелька) отличает род от всех прочих мирмицин и имеет сходство с понеринами родов Proceratium и Discothyrea. Усики 12-члениковые без булавы, формула щупиков 5,3. Мандибулы с 5 зубцами. На заднегрудке расположены два длинных слегка изогнутых шипа. На петиоле также расположена пара острых направленных верх шипиков. Постпетиоль (ширина 0,9 мм) почти вдвое шире петиоля (ширина 0,5 мм).[1]
Род относили к трибе Formicoxenini, но в 2003 году английский мирмеколог Б.Болтон, основываясь на уникальных признаках строения (гипертрофированный 1-й тергит, «корона» и расположение глаз на задних углах головы, жало направленное вперёд и других) выделил его в самостоятельную трибу Ankylomyrmini (Myrmicinae) близкую к Crematogastrini и Meranoplini.[2]
Ankylomyrma coronacantha Bolton, 1973 — вид мелких тропических муравьёв (Formicidae). Единственный вид рода Ankylomyrma Bolton, 1973, обладающий набором уникальных признаков строения.
