Pacyficzka samotna (Pomarea nukuhivae) – gatunek małego ptaka z rodziny monarek. Występował endemicznie na Nuku Hiva (Markizy, Polinezja Francuska). Ostatnia pewna obserwacja miała miejsce w latach 30. XX wieku. Gatunek uznany za wymarły.
Po raz pierwszy gatunek opisali Robert Cushman Murphy i Gregory Mathews w 1928 na łamach American Museum Novitates pod nazwą Pomarea mendozae nukuhivae (jako podgatunek pacyficzki zmiennej, P. mendozae). Holotyp, samicę odłowioną 19 października 1922, przekazano do Amerykańskiego Muzeum Historii Naturalnej i oznaczono numerem 195,991[3]. Obecnie (2017) Międzynarodowy Komitet Ornitologiczny uznaje pacyficzkę za odrębny, monotypowy gatunek[4]; odrębność gatunku wspierają badania z 2004[5].
Długość ciała wynosiła około 17 cm[6]. Wymiary dla 8 samców i 5 samic: długość skrzydła 90–96 mm, długość ogona 75–80 mm, długość górnej krawędzi dzioba 18–19 mm, długość skoku 27,5-29 mm; długość środkowego palca z pazurem 19–20 mm[3]. Samiec był jednolicie czarny i połyskliwy. Samice przypominały samice pacyficzki zmiennej, jednak miały czarny kaptur. Kuper i ogon były białe[6]. Według autorów pierwszego opisu tęczówka miała być jasnobrązowa, dziób i nogi łupkowoniebieskie[6].
Gatunek znany wyłącznie z Nuku Hiva (Markizy, Polinezja Francuska)[7]. O zwyczajach jego przedstawicieli nic nie wiadomo[6] poza tym, że jednego ptaka w gnieździe znaleziono 19 października[3].
IUCN uznaje gatunek za wymarły (EX, Extinct). Gatunek w latach 30. XX wieku uchodził już za rzadki; wtedy też dokonano ostatniej pewnej obserwacji. Nie zaobserwowano go w 1972 i 1975 mimo intensywnych poszukiwań. Z 1975 pochodzi niepotwierdzone doniesienie; dwóch myśliwych miało widzieć ptaka wróblowego, którego upierzenie według opisu pasowało do pacyficzki samotnej (według BirdLife International[7]; inne źródło nazywa obserwację skrajnie niewiarygodną[6]). Podczas prac terenowych w 1997 i 1999 nie zaobserwowano tych ptaków. Całe Markizy zostały zniszczone przez intensywny wypas i wypalanie, a duża część rdzennych suchych lasów jest obecnie terenami trawiastymi. Możliwe, że do wymarcia przyczyniło się również drapieżnictwo ze strony introdukowanych gatunków, zwłaszcza szczura śniadego (Rattus rattus)[7].
Lista wymarłych gatunków za: Maas, P.H.J: Globally Extinct Birds. The Sixth Extinction, 2 stycznia 2017. [dostęp 24 maja 2017].
Pacyficzka samotna (Pomarea nukuhivae) – gatunek małego ptaka z rodziny monarek. Występował endemicznie na Nuku Hiva (Markizy, Polinezja Francuska). Ostatnia pewna obserwacja miała miejsce w latach 30. XX wieku. Gatunek uznany za wymarły.
