Aderyn a rhywogaeth o adar yw Brenin Marquesas (sy'n enw gwrywaidd; enw lluosog: brenhinoedd Marquesas) a adnabyddir hefyd gyda'i enw gwyddonol Pomarea mendozae; yr enw Saesneg arno yw Marquesas flycatcher. Mae'n perthyn i deulu'r Brenhinoedd (Lladin: Monarchidae) sydd yn urdd y Passeriformes.[1]
Talfyrir yr enw Lladin yn aml yn P. mendozae, sef enw'r rhywogaeth.[2]
Mae'r brenin Marquesas yn perthyn i deulu'r Brenhinoedd (Lladin: Monarchidae). Dyma rai o aelodau eraill y teulu:
Rhestr Wicidata:
rhywogaeth enw tacson delwedd Apostol afon Grallina bruijnii Apostol Brith Grallina cyanoleuca
Aderyn a rhywogaeth o adar yw Brenin Marquesas (sy'n enw gwrywaidd; enw lluosog: brenhinoedd Marquesas) a adnabyddir hefyd gyda'i enw gwyddonol Pomarea mendozae; yr enw Saesneg arno yw Marquesas flycatcher. Mae'n perthyn i deulu'r Brenhinoedd (Lladin: Monarchidae) sydd yn urdd y Passeriformes.
Talfyrir yr enw Lladin yn aml yn P. mendozae, sef enw'r rhywogaeth.
Der Marquesas-Monarch (Pomarea mendozae) ist eine Vogelart aus der Familie der Monarchen, der auf den Marquesas im südlichen Pazifik endemisch ist. Es gibt zwei Unterarten. Die Nominatform P. m. mendozae von den Inseln Hiva Oa und Tahuata gilt als ausgestorben, die Inselrasse P. m. motanensis von Molopu ist sehr selten.
Der Marquesas-Monarch erreicht einschließlich Schwanz eine Größe von 170 Millimeter, die Flügellänge beträgt 88 bis 95 Millimeter, die Schwanzlänge 70 bis 79 Millimeter, der Schnabelfirst 17,8 Millimeter, die Schnabellänge ab der Nasenöffnung 11,6 bis 12,5 Millimeter und der Lauffuß 28 Millimeter. Das Männchen ist einfarbig glänzend schwarz und besitzt einen hellblauen Schnabel. Beim Weibchen ist der Kopf schwarz und der übrige Körper weiß. Die Federn sind schwarz mit einer weißen Umrandung. Der Schwanz ist auf der Endbinde schwarz gefleckt. Bei der Rasse motanensis besitzt das Schwanzende eine rosa bis gelbbraune Tönung. Die Jungvögel sind rötlichbraun.
Der Marquesas-Monarch bewohnt unterschiedliche Lebensräume wie trockene Wälder mit Pisonia-Bäumen (Pisonia grandis), Nebelwälder sowie degradierte Wälder in den Küstenzonen und in den Tälern der Höhenlagen. Während die älteren Vögel Gebiete mit dichter, üppiger Vegetation bevorzugen, halten sich die jungen Vögel häufig in buschartiger, trockener Vegetation auf. Der Marquesas-Monarch ernährt sich hauptsächlich von Insekten.
Die Inselrasse von Hiva Oa galt während der Whitney South Sea Expedition im Jahre 1922 als häufig. 1975 wurde dort letztmals ein Männchen für mehrere Wochen nachgewiesen. Auf Tahuata wurde er zuletzt 1922 beobachtet. Der einzige Bestand lebt heute in einem 13 km² großen Areal auf der Insel Mohotani. 1975 gab es 200 bis 350 Paare. Im Jahre 2000 sank die Population auf 80 bis 125 Paare.
Obwohl der Marquesas-Monarch seit 1968 auf Mohotani streng geschützt wird, ist er nach wie vor eine hochgefährdete Art. Noch immer stellen verwilderte Katzen und die Überweidung durch Schafe eine große Bedrohung dar. Ein Großteil der Vegetation der Marquesas-Inseln ist durch Überweidung und Brände zerstört worden. Viel vom ursprünglichen trockenen Wald wurde in Grasland umgewandelt und der Hochlandwald auf wenige Waldflecken reduziert. Eine weitere Gefährdung geht von der Pazifischen Ratte, dem Hirtenmaina sowie vom Virginia-Uhu aus.
Der Marquesas-Monarch (Pomarea mendozae) ist eine Vogelart aus der Familie der Monarchen, der auf den Marquesas im südlichen Pazifik endemisch ist. Es gibt zwei Unterarten. Die Nominatform P. m. mendozae von den Inseln Hiva Oa und Tahuata gilt als ausgestorben, die Inselrasse P. m. motanensis von Molopu ist sehr selten.
The Marquesan monarch (Pomarea mendozae) is a species of bird in the family Monarchidae. It is endemic to French Polynesia. Its natural habitats are subtropical or tropical dry forest, subtropical or tropical moist lowland forest, and subtropical or tropical moist montane forest. It is threatened by habitat loss.
The Marquesan monarch was originally described in the genus Monarcha.
Two subspecies are recognized with one of them now extinct:[2]
Additionally, two former subspecies were each re-classified as separate species in 2012:[4]
The Marquesan monarch was once fairly common and widespread in the Marquesas inhabiting islands such as Ua Pou, Nuku Hiva, Hiva Oa, Tahuata, and Mohotani but is now restricted to Mohotani.[5] An ornithological study on Mohotani in 2000 estimated that there are approximately 80-125 (formerly 200-350 pairs in 1975) left on the small island.
The Marquesan monarch is mainly an insectivorous bird found in forest valleys at a variety of different altitudes. The species mainly prefers lowland forest but, most of that habitat was destroyed. Adults prefer areas of dense vegetation while immature birds often prefer shrubby vegetation in dry areas.
The rare Marquesan monarch faces further endangerment from hunting by feral cats and the polynesian rat, both of which are non-native introduced species to the island of Mohotani. All the Marquesas Islands have been damaged heavily by intense grazing and fire, and much of the original dry forest has been reduced to grassland while upland forest is now reduced to small forest patches.
The Marquesan monarch (Pomarea mendozae) is a species of bird in the family Monarchidae. It is endemic to French Polynesia. Its natural habitats are subtropical or tropical dry forest, subtropical or tropical moist lowland forest, and subtropical or tropical moist montane forest. It is threatened by habitat loss.
El monarca de las Marquesas[3] (Pomarea mendozae) es una especie de ave paseriforme de la familia Monarchidae.[2]
Incluyendo la cola, el monarca de las Marquesas mide unos 17 cm de largo. El macho es de color negro brillante y tiene un pico de color azul claro. En la hembra, la cabeza es de color negro y el resto del cuerpo blanco. Las plumas son de color negro con un borde blanco. La cola posee una franja negra en sus extremos. En la parte final de la cola tiene una mancha rosa con algo de tono amarillo-marrón. Las aves jóvenes son de color marrón rojizo.
Es endémica de las islas Marquesas, Polinesia francesa. Sus hábitats naturales son los bosques húmedos tropicales isleños. Se encuentra amenazada por la pérdida de hábitat.
El monarca de las Marquesas (Pomarea mendozae) es una especie de ave paseriforme de la familia Monarchidae.
Pomarea mendozae Pomarea generoko animalia da. Hegaztien barruko Monarchidae familian sailkatua dago.
Pomarea mendozae Pomarea generoko animalia da. Hegaztien barruko Monarchidae familian sailkatua dago.
Marquesasinmonarkki (Pomarea mendozae)[2] eli aiemmalta nimeltään marquesasinvuorimonarkki on monarkkien heimoon kuuluva varpuslintu.
Marquesasinmonarkkia tavataan nykyisin vain Marquesassaariin kuuluvalla Moho Tanin saarella. Aiemmin sitä tavattiin myös samaan saariryhmään kuuluvilla Hiva Oan ja Tahuatan saarilla. Laji on luokiteltu erittäin uhanalaiseksi, koska sitä tavataan vain yhdellä hyvin pienellä saarella ja sen populaatio on hyvin pieni, mutta toisaalta vakaa. Lajia uhkaavat kissat ja lampaiden aiheuttamat elinympäristömuutokset.[1]
Marquesasinmonarkki (Pomarea mendozae) eli aiemmalta nimeltään marquesasinvuorimonarkki on monarkkien heimoon kuuluva varpuslintu.
De markiezenmonarch (Pomarea mendozae) is een zangvogel uit de familie Monarchidae (monarchen en waaierstaartvliegenvangers). Het is een bedreigde, endemische vogelsoort in Frans Polynesië.
De vogel is 17 cm lang. De nominaat P. m. mendozae is uitgestorven. Het mannetje van de ondersoort P. m. motanensis is helemaal zwart gekleurd, met donkere poten, een bleekblauwe snavel en donkere ogen. Het vrouwtje heeft een zwarte kop en zwarte vleugels, waarvan de vleugelranden wit gekleurd zijn. Verder is zij ook wit met een roomkleurige buik en onderborst.[2]
Deze soort is endemisch op de Marquesaseilanden en telt twee ondersoorten:
Het leefgebied bestaat uit beboste valleien op wat grotere hoogten boven zeeniveau. Vroeger, tot in het begin van de vorige eeuw, kwam de vogel ook in laagland voor. Op Moho Tani komt de vogel in dicht, droog bos voor.[1]
De markiezenmonarch heeft een beperkt verspreidingsgebied en daardoor is de kans op uitsterven aanwezig. De grootte van de populatie werd in 2000 door BirdLife International geschat op 80 tot 125 paar en de populatie-aantallen zijn mogelijk stabiel. Het leefgebied is in het verleden voor een groot deel vernietigd door afbranden en begrazing door geiten en runderen. Daarnaast vormen invasieve soorten als huiskatten en zwarte ratten een bedreiging. Om deze redenen staat deze soort als bedreigd op de Rode Lijst van de IUCN.[1]
Bronnen, noten en/of referentiesDe markiezenmonarch (Pomarea mendozae) is een zangvogel uit de familie Monarchidae (monarchen en waaierstaartvliegenvangers). Het is een bedreigde, endemische vogelsoort in Frans Polynesië.
Pacyficzka zmienna (Pomarea mendozae) – gatunek małego ptaka z rodziny monarkowatych. Endemiczny dla wyspy Moho Tani w archipelagu Markizów. Zagrożony wyginięciem.
Z pacyficzki zmiennej wyodrębniono pacyficzkę atolową (P. mira) oraz pacyficzkę samotną (P. nukuhivae)[3]. Obecnie wyróżnia się dwa podgatunki[4]:
U obecnie wymarłego podgatunku nominatywnego dokonane zostały pomiary na 10 samcach i 5 samicach, zamieszczone w 1928 roku w The American Museum Novitates. Długość skrzydła wynosiła 88-95 mm, ogona 70-79 mm, dzioba 17,8 mm a skoku 28 mm. Dodana została informacja, że pacyficzkę zmienną cechują te same wymiary i proporcje, co u pacyficzki czarnej (P. nigra). Samiec jest całkowicie czarny z szarym dziobem. Samica posiada biały grzbiet, kuper, obrzeżenia lotek drugorzędowych i zgięcie skrzydeł. U podgatunku motanensis wśród 20 zbadanych osobników większe była długość skrzydła (94-103 mm) i dzioba (18-20 mm); upierzenie różniło się nieznacznie jedynie u ptaków młodocianych.
Według IUCN gatunek klasyfikowany jest jako zagrożony wyginięciem (EN - endangered). Zasięg jego występowania wynosi 13 km2 i ograniczony jest do suchych lasów, porośniętych rośliną Pisonia grandis z rodziny dziwaczkowatych. Zagrożenie dla gatunku stanowi drapieżnictwo ze strony zdziczałych kotów oraz szczurów polinezyjskich (Rattus exulans), a także niszczenie środowiska przez owce; zakazanie polowań na zwierzęta na tej wyspie przyczyniło się do zwiększenia liczby owiec. Do wyginięcia podgatunku nominatywnego, ostatni raz widzianego w 1975 roku, przyczyniło się drapieżnictwo introdukowanego puchacza wirginijskiego (Bubo virginianus) a także majny brunatnej (Acridotheres tristis). Całkowita populacja szacowana jest na 80-125 par[5].
Pacyficzka zmienna (Pomarea mendozae) – gatunek małego ptaka z rodziny monarkowatych. Endemiczny dla wyspy Moho Tani w archipelagu Markizów. Zagrożony wyginięciem.
Taksonomia i zasięg występowaniaZ pacyficzki zmiennej wyodrębniono pacyficzkę atolową (P. mira) oraz pacyficzkę samotną (P. nukuhivae). Obecnie wyróżnia się dwa podgatunki:
P. m. mendozae † (Hartlaub, 1854 - podgatunek wymarły, zasiedlał wyspy Tahuata i Hiva Oa z archipelagu Markizów P. m. motanensis (Hartlaub, 1854 - wyspa Moho Tani MorfologiaU obecnie wymarłego podgatunku nominatywnego dokonane zostały pomiary na 10 samcach i 5 samicach, zamieszczone w 1928 roku w The American Museum Novitates. Długość skrzydła wynosiła 88-95 mm, ogona 70-79 mm, dzioba 17,8 mm a skoku 28 mm. Dodana została informacja, że pacyficzkę zmienną cechują te same wymiary i proporcje, co u pacyficzki czarnej (P. nigra). Samiec jest całkowicie czarny z szarym dziobem. Samica posiada biały grzbiet, kuper, obrzeżenia lotek drugorzędowych i zgięcie skrzydeł. U podgatunku motanensis wśród 20 zbadanych osobników większe była długość skrzydła (94-103 mm) i dzioba (18-20 mm); upierzenie różniło się nieznacznie jedynie u ptaków młodocianych.
Status i zagrożeniaWedług IUCN gatunek klasyfikowany jest jako zagrożony wyginięciem (EN - endangered). Zasięg jego występowania wynosi 13 km2 i ograniczony jest do suchych lasów, porośniętych rośliną Pisonia grandis z rodziny dziwaczkowatych. Zagrożenie dla gatunku stanowi drapieżnictwo ze strony zdziczałych kotów oraz szczurów polinezyjskich (Rattus exulans), a także niszczenie środowiska przez owce; zakazanie polowań na zwierzęta na tej wyspie przyczyniło się do zwiększenia liczby owiec. Do wyginięcia podgatunku nominatywnego, ostatni raz widzianego w 1975 roku, przyczyniło się drapieżnictwo introdukowanego puchacza wirginijskiego (Bubo virginianus) a także majny brunatnej (Acridotheres tristis). Całkowita populacja szacowana jest na 80-125 par.
Marquesasmonark[2] (Pomarea mendozae) är en fågel i familjen monarker inom ordningen tättingar.[3] Den förekommer i Marquesasöarna (Nuku Hiva, Uapou, Hivaoa, Tahuata och Motane).[3] IUCN kategoriserar arten som starkt hotad.[1]
Wikispecies har information om Pomarea mendozae.
Marquesasmonark (Pomarea mendozae) är en fågel i familjen monarker inom ordningen tättingar. Den förekommer i Marquesasöarna (Nuku Hiva, Uapou, Hivaoa, Tahuata och Motane). IUCN kategoriserar arten som starkt hotad.
Pomarea mendozae là một loài chim trong họ Monarchidae.[1]
Pomarea mendozae là một loài chim trong họ Monarchidae.
Pomarea mendozae (Hartlaub, 1854)
Охранный статус
Маркизская помарея[1] (лат. Pomarea mendozae) — вид птиц из семейства монархов (Monarchidae)[2]. Является эндемиком Французской Полинезии. Его естественными местообитанием являются субтропические или тропические сухие леса, субтропические или тропические влажные низменные леса и субтропические или тропические влажные горные леса. Данному виду угрожает потеря среды обитания.
Маркизская помарея первоначально была описана в роде монархов.
Два подвида признаны, один из которых теперь вымер[3]:
Кроме того, два бывших подвида были переклассифицированы как отдельные виды в 2012 году[5]:
Маркизская помарея была когда-то довольно распространённым видом, населяющим Маркизские острова, такие как Уа-Пу, Нуку-Хива, Хива-Оа, Тахуата и Мохо-Тани, но теперь ареал вида ограничен только Мохо-Тани. Орнитологическое исследование Мохо-Тани в 2000 году показало, что на небольшом острове осталось около 80-125 пар (ранее 200-350 в 1975 году).
Маркизская помарея в основном насекомоядная птица, обитающая в лесных долинах на различных высотах. Вид, в основном, предпочитает низменные леса, но, большая часть этой среды обитания была уничтожена. Взрослые предпочитают участки густой растительности, в то время как молодые птицы часто предпочитают кустарниковую растительность в сухих районах.
Угрозу для вида представляют одичавшие кошки и полинезийская крыса, которые были завезены на остров Мохо-Тани. Все Маркизские острова сильно пострадали от интенсивного выпаса скота и пожаров, и большая часть первоначального сухого леса была сокращена до пастбищ, в то время как высокогорные леса в настоящее время сокращены до небольших лесных массивов.
Маркизская помарея (лат. Pomarea mendozae) — вид птиц из семейства монархов (Monarchidae). Является эндемиком Французской Полинезии. Его естественными местообитанием являются субтропические или тропические сухие леса, субтропические или тропические влажные низменные леса и субтропические или тропические влажные горные леса. Данному виду угрожает потеря среды обитания.
