La grua brolga o grua australiana[1] (Antigone rubicunda) és un ocell de la família dels grúids (Gruidae) que habita pantans i camps inundats del sud de Nova Guinea i nord i est d'Austràlia.
La grua brolga o grua australiana (Antigone rubicunda) és un ocell de la família dels grúids (Gruidae) que habita pantans i camps inundats del sud de Nova Guinea i nord i est d'Austràlia.
Australiankurki (Grus rubicunda) on oseanialainen kurkilintu. Sen esiintymisalue käsittää Australian pohjois- ja itäosat. Uudessa-Guineassa elää pieni populaatio Sepik- ja Flyjokien laaksoissa. George Perry kuvaili lajin holotyypin Botany Bayn lahdelta Uudesta Etelä-Walesista vuonna 1810.[2]
Australiankurki (Grus rubicunda) on oseanialainen kurkilintu. Sen esiintymisalue käsittää Australian pohjois- ja itäosat. Uudessa-Guineassa elää pieni populaatio Sepik- ja Flyjokien laaksoissa. George Perry kuvaili lajin holotyypin Botany Bayn lahdelta Uudesta Etelä-Walesista vuonna 1810.
De brolgakraanvogel (Antigone rubicunda synoniem: Grus rubicunda) is een vogel uit de familie van de kraanvogels (Gruidae). De soort komt voor in Australië en Nieuw-Guinea. In het wapen van de Australische deelstaat Queensland neemt de brolgakraanvogel een belangrijke plaats in.
De brolgakraanvogel is een lange, zilvergrijze vogel met een hoogte van circa 160 cm, een spanwijdte van ongeveer 180 cm en een massa van zo'n 6 kg. Op de achterkant van de kop bevindt zich een opvallende rode band, die bij jonge vogels ontbreekt. Beide geslachten zien er hetzelfde uit, maar het mannetje is iets groter.
De brolgakraanvogel komt voor in het noorden en oosten van Australië en een klein gebied in het zuiden van Nieuw-Guinea. De soort migreert niet, maar trekt rond afhankelijk van de regenval. De omvang van de totale populatie is slecht bekend, maar wordt geschat tussen de 20.000 en 100.000 volwassen dieren. De habitat van de brolgakraanvogel bestaat uit draslanden.
De vogel voedt zich met moeras- en waterplanten, insecten, amfibieën en week- en schaaldieren. In het noordelijke deel van zijn verspreidingsgebied vormen de knollen van de Chinese waterkastanje (Eleocharis dulcis) een hoofdbestanddeel van het voedsel van de soort.
De broedperiode van de brolgakraanvogel hangt in de eerste plaats af van de regenval en verschilt daardoor van plaats tot plaats. Net als de andere kraanvogelsoorten heeft de soort een uitgebreide balts waarvan dans een belangrijk onderdeel vormt. De vogels bouwen hun eenvoudige nest op een eilandje in ondiep water. Soms wordt zelfs geen nest gebouwd en worden de eieren op de grond of in een verlaten zwanennest gelegd. Het legsel van twee eieren wordt door beide ouders in ongeveer 30 dagen uitgebroed. Na ongeveer 100 dagen vliegen de jongen uit, maar de ouders beschermen hen nog lang, soms wel twee jaar.
illustratie van John Gould uit 1865
De brolgakraanvogel (Antigone rubicunda synoniem: Grus rubicunda) is een vogel uit de familie van de kraanvogels (Gruidae). De soort komt voor in Australië en Nieuw-Guinea. In het wapen van de Australische deelstaat Queensland neemt de brolgakraanvogel een belangrijke plaats in.
Brolgatrane (Antigone rubicunda) er en meget stor fugl i tranefamilien (Gruidae). Arten er plassert i slekten Antigone, som i alt teller fire arter og sorterer i underfamilien egentlige traner (Gruinae). Ingen underarter anerkjennes, selv om to er beskrevet (en nordlige, argentea, og en sørlig, rubicunda).
Ifølge IUCNs rødliste er arten livskraftig.[2]
Brolgatrane ble tidligere regnet til slekten Grus, men «HBW and BirdLife International Illustrated Checklist of the Birds of the World» plasser arten i Antigone, i henhold til del Hoyo et al. (2014).[3] Noen velger imidlertid fortsatt å plassere disse som basale arter i slekten Grus, men slekten blir da i henhold til Krajewski et al. (2010) parafyletisk.[4]
Brolgatrane blir opp til 160 cm høy. Hannen veier cirka 4 760–8 729 g og hunnen cirka 3 628–7 255 g. Vingespennet utgjør 200–230 cm.[5]
Brolgatrane skiller seg visuelt fra sarustrane (A. antigone) gjennom mindre fysisk størrelse og en mindre strupesekk. Hodet, strupen og øvre del av nakken er dekket med rød hud. Øynene har oransje iris. Fjærdrakten er grå. Bare hudflekker er begrenset til hoderegionen. Ungfuglene har befjæret hode og mørk brun iris.[5]
Inndelingen følger HBW Alive og er i henhold til Archibald et al. (2016).[5] Norsk navn på arten følger Norsk navnekomité for fugl og er i henhold til Syvertsen et al. (2008).[1]
Habitatet varierer med sesongen og mellom de nordlige og sørlige populasjonene. Sørlige fugler foretrekker grunne ferskvannsområder (maksimalt 50 cm dypt), men bruker også andre typer våtmark. Nordlige fugler er mer tolerante for saltholdig vann og våtmarksområder i kystsonen.[5]
Brolgatrane (Antigone rubicunda) er en meget stor fugl i tranefamilien (Gruidae). Arten er plassert i slekten Antigone, som i alt teller fire arter og sorterer i underfamilien egentlige traner (Gruinae). Ingen underarter anerkjennes, selv om to er beskrevet (en nordlige, argentea, og en sørlig, rubicunda).
Ifølge IUCNs rødliste er arten livskraftig.
Żuraw australijski (Antigone rubicunda) – gatunek dużego ptaka z rodziny żurawi (Gruidae) zamieszkujący północną Australię, we wschodniej Australii osiąga wybrzeże południowe. Prawdopodobnie gniazduje na nizinach na południu i północy Nowej Gwinei[3].
Płytkie i rozległe tereny bagniste, obszary zalane; występuje na łąkach, pastwiskach i nieużytkach.
Do wygrzebywania pokarmu używają silnych dziobów. Żywią się podziemnymi pędami i korzeniami roślin bagiennych. Dietę uzupełniają owadami, ślimakami i małymi kręgowcami jak również jedzą zboże i inne uprawy polowe.
Liczebność żurawia australijskiego jest szacowana na około 100 tys. osobników.
Żuraw australijski (Antigone rubicunda) – gatunek dużego ptaka z rodziny żurawi (Gruidae) zamieszkujący północną Australię, we wschodniej Australii osiąga wybrzeże południowe. Prawdopodobnie gniazduje na nizinach na południu i północy Nowej Gwinei.
Brolgatrana[2] (Antigone rubicunda) är en fågel i familjen tranor inom ordningen tran- och rallfåglar.[3]
Brolgatranan förekommer i norra och östra Australien och på södra Nya Guinea.[3] Tidigare placerades arten i släktet Grus. DNA-studier visar att brolgatranan är nära släkt med prärietrana, sarustrana och glasögontrana,[4] en grupp som är mer avlägset besläktad med övriga arter i Grus. De flesta auktoriteter bryter därför ut dem till det gena släktet Antigone.[3] BirdLife Sverige behåller dem dock ännu i Grus.
IUCN kategoriserar arten som livskraftig.[1]
Brolgatrana (Antigone rubicunda) är en fågel i familjen tranor inom ordningen tran- och rallfåglar.
Grus rubicunda là một loài chim trong họ Gruidae.[2]
На севере Австралии период размножения связан в основном с дождливым сезоном и начинается в ноябре-декабре, когда уровень воды в озёрах и заболоченных территориях повышается. В южных районах материка размножение не связано с какими-либо климатическими условиями. Перед размножением журавли рассеиваются, выбирая себе подходящее место для будущего гнезда. Как и у других видов журавлей, самец и самка австралийского журавля помечают свою территорию характерным пением, которое обычно издаётся с запрокинутой головой и представляет собой череду сложных протяжных мелодичных звуков. При этом самец всегда расправляет крылья, а самка держит их сложенными. Кроме того, действо сопровождается характерными танцами самца и самки, которые включают в себя подпрыгивание, хлопанье крыльями, подбрасывание веточек и наклоны. Хотя танцы больше всего ассоциируются с ухаживанием, считается что они являются обычным проявлением поведения журавлей и могут играть роль успокающего фактора при агрессии, снятия напряжения или усиления супружеской связи.
Гнездо большое — до 1,5 м в диаметре; строится в заболоченной местности с густой растительностью из стеблей осоки, тростника и другой травы, скреплённых илом, и представляет собой большую кучу с небольшим углублением наверху. Кладка (на севере в январе-марте) обычно состоит из двух нежно-кремовых яиц с бледными светло-коричневыми пятнами 9,1×6,3 см и весом около 198,6 г.[3] Инкубационный период длится 28—31 день, оба родителя участвуют в насиживании, хотя большую часть времени в гнезде проводит самка. Основную функцию по охране территории выполняет самец. Вылупившиеся птенцы становятся на крыло примерно через 100 дней.
Австралийские журавли всеядны — питаются как растительной, так и животной пищей. Основной рацион в засушливый сезон составляет китайский водяной орех (Eleocharis dulcis). Кроме того, они питаются корневищами других водных растений, зерном, насекомыми, моллюсками, ракообразными и лягушками.
На севере Австралии период размножения связан в основном с дождливым сезоном и начинается в ноябре-декабре, когда уровень воды в озёрах и заболоченных территориях повышается. В южных районах материка размножение не связано с какими-либо климатическими условиями. Перед размножением журавли рассеиваются, выбирая себе подходящее место для будущего гнезда. Как и у других видов журавлей, самец и самка австралийского журавля помечают свою территорию характерным пением, которое обычно издаётся с запрокинутой головой и представляет собой череду сложных протяжных мелодичных звуков. При этом самец всегда расправляет крылья, а самка держит их сложенными. Кроме того, действо сопровождается характерными танцами самца и самки, которые включают в себя подпрыгивание, хлопанье крыльями, подбрасывание веточек и наклоны. Хотя танцы больше всего ассоциируются с ухаживанием, считается что они являются обычным проявлением поведения журавлей и могут играть роль успокающего фактора при агрессии, снятия напряжения или усиления супружеской связи.
Гнездо большое — до 1,5 м в диаметре; строится в заболоченной местности с густой растительностью из стеблей осоки, тростника и другой травы, скреплённых илом, и представляет собой большую кучу с небольшим углублением наверху. Кладка (на севере в январе-марте) обычно состоит из двух нежно-кремовых яиц с бледными светло-коричневыми пятнами 9,1×6,3 см и весом около 198,6 г. Инкубационный период длится 28—31 день, оба родителя участвуют в насиживании, хотя большую часть времени в гнезде проводит самка. Основную функцию по охране территории выполняет самец. Вылупившиеся птенцы становятся на крыло примерно через 100 дней.
澳洲鶴(學名:Grus rubicunda,英语:Brolga)是鹤科赤颈鹤属的物种,喉部有一塊黑色肉垂,腳的顏色為黑色。求偶時會跳舞。分佈於北澳和東南澳。
英文名“布罗佳”(Brolga)來自於澳洲傳說,一位名叫布罗佳的女孩因不願嫁酋長而與一少年私奔。最後在酋長的追逐下,變成兩隻灰色大鳥飛出。
博物学家乔治·佩里于1810年首次描述了该物种,但是它被错误地归类到了鹭属(鹭属的知名物种包括苍鹭和白鹭)。[2]其实它是鹤科的成员。1865年,鸟类学家约翰·古尔德曾记录过该物种,将其命名为“Grus australasianus”,通称澳大利亚鹤,并指出它广泛存在于澳大利亚北部和东部。他还介绍说这种鹤很容易被驯服,政治家詹姆斯·麦克阿瑟(英语:James Macarthur (politician))在卡姆登的住宅中就驯养了一对。[3]1926年,澳大利亚皇家鸟类学家联盟(英语:Royal Australasian Ornithologists Union)决定用当地土著语卡米拉瑞语(英语:Gamilaraay language)的“Brolga”命名该物种。[4]
1976年,有专家指出,澳洲鹤、赤颈鹤和白枕鹤的鸣叫声存在相似性,能形成自然群体。后来的DNA分子系统发生学研究进一步证实了这一点。[5]这一研究也证明了与澳洲鹤亲缘关系更近的其实是白枕鹤,而不是形態學上相似的赤颈鹤。[4]
在之前的分类中,澳洲鹤属于鹤属。但2010年发表的一项分子系统发生学研究表明,鹤属是多系群的。[6]所以,在之后对鹤科重新分类中,澳洲鹤、白枕鹤、赤颈鹤和沙丘鹤被移到了赤颈鹤属。赤颈鹤属这一分类最早由德国鸟类学家路德維希·賴興巴赫于1853年提出。[7][8]
传统上,它一直被认为有两个亚种分化:A. r. argentea,即北澳洲鹤亚种,分布在西澳大利亚州、北領地和昆士兰州西部;A. r. rubicunda,即亚种,分布在新南威尔士州、巴布亚新几内亚、昆士兰州、南澳大利亚州和維多利亞州。这两个亚种在分布范围重合的地方逐渐合一。[9]现在的鸟类学权威机构认为没有亚种,只是两组分布在不同栖息地的澳洲鹤适应了不同的环境,所以繁殖期的具体时间会有差异。[10]
澳洲鹤属大型鹤类,有细长的脖子和高跷般的腿。虽然雌性体型较小,但在外表上难以区分性别。[11]澳洲鹤的头部除了纤细的黑羽毛外,其余部分裸露。头顶和额呈淡绿色,两侧和颈呈红色。喉部长有一悬挂着的黑色肉垂,腿和脚呈黑色。成年澳洲鹤的身高在0.7至1.3米之间,翼展在1.7至2.4米之间。成年雄性的体重略低于7千克,雌性略低于6千克。总体的重量范围在3.7至8.7千克之间。[3][9]
澳洲鹤很容易与赤颈鹤混淆,后者的头部的红色会延伸到颈部,而澳洲鹤则仅限于头部。澳洲鹤的腿部是黑色而不是粉红色。除此之外,仅赤颈鹤分布于澳大利亚北部的一些较为分散的地区,澳洲鹤则广泛分布于澳大利亚。[9]
澳洲鶴(學名:Grus rubicunda,英语:Brolga)是鹤科赤颈鹤属的物种,喉部有一塊黑色肉垂,腳的顏色為黑色。求偶時會跳舞。分佈於北澳和東南澳。
英文名“布罗佳”(Brolga)來自於澳洲傳說,一位名叫布罗佳的女孩因不願嫁酋長而與一少年私奔。最後在酋長的追逐下,變成兩隻灰色大鳥飛出。
オーストラリアヅル(Grus rubicundus)は、ツル目ツル科ツル属に分類される鳥類。
インドネシア(パプア州東部)、オーストラリア北部および東部、パプアニューギニア(ニューギニア島のセピック川、フライ川流域)[1]
全長105-125cm。[1][2]頭部には羽毛がなく[2]、赤い皮膚が露出する。[1]喉には肉垂れがあり、黒い羽毛で被われる。[1]虹彩は黄色やオレンジがかった黄色。[1]嘴の色彩は緑褐色。[1]後肢の色彩は灰黒色。[1]
湖沼や湿原などに生息する。[1][2]非繁殖期には大規模な群れを形成し生活する。[2]
食性は雑食で、昆虫、魚類、爬虫類、カエル、植物の根、種子などを食べる。[1][2]
繁殖形態は卵生。湿原で乾燥した地面の窪みに枯れ草を積み上げた巣[2]を雌雄で作り、2個の卵を産む。[1]雌雄交代で抱卵し、抱卵期間は28-30日。[1]