Aderyn a rhywogaeth o adar yw Robin-grec Madagasgar (sy'n enw gwrywaidd; enw lluosog: robin-greciau Madagasgar) a adnabyddir hefyd gyda'i enw gwyddonol Pseudocossyphus imerinus; yr enw Saesneg arno yw Madagascar robin chat. Mae'n perthyn i deulu'r Brychion (Lladin: Turdidae) sydd yn urdd y Passeriformes.[1]
Talfyrir yr enw Lladin yn aml yn P. imerinus, sef enw'r rhywogaeth.[2]
Mae'r robin-grec Madagasgar yn perthyn i deulu'r Brychion (Lladin: Turdidae). Dyma rai o aelodau eraill y teulu:
Rhestr Wicidata:
rhywogaeth enw tacson delwedd Bronfraith Turdus philomelos Bronfraith Mongolia Turdus mupinensis
.jpg)
_(cropped).jpg)
-4.jpg)
Aderyn a rhywogaeth o adar yw Robin-grec Madagasgar (sy'n enw gwrywaidd; enw lluosog: robin-greciau Madagasgar) a adnabyddir hefyd gyda'i enw gwyddonol Pseudocossyphus imerinus; yr enw Saesneg arno yw Madagascar robin chat. Mae'n perthyn i deulu'r Brychion (Lladin: Turdidae) sydd yn urdd y Passeriformes.
Talfyrir yr enw Lladin yn aml yn P. imerinus, sef enw'r rhywogaeth.
Der Dünenrötel (Monticola imerina) ist ein endemisch auf Madagaskar vorkommender Vogel aus der Familie der Fliegenschnäpper (Muscicapidae).
Dünenrötel erreichen eine Körperlänge von 16 Zentimetern.[1] Zwischen den Geschlechtern besteht ein deutlicher Sexualdimorphismus. Die Männchen sind überwiegend schiefergrau gefärbt. Brust, Bauch und Flanken sind orangerot. Die Weibchen zeigen ein mattes Grau in den beim Männchen schiefergrau gefärbten Bereichen; Brust, Bauch und Flanken sind weißgrau bis cremefarben und schwach bräunlich gesprenkelt, die Steuerfedern dunkel graubraun, der Bürzel ist blass orangerot.
Dem Dünenrötel sehr ähnlich ist der Madagaskarrötel (Monticola sharpei). Die Männchen dieser Art unterscheiden sich durch einen blaugrau gefärbten Kopf. Bei beiden Geschlechtern ist die Unterseite kräftiger gezeichnet und die Steuerfedern sind teilweise orangerot.
Das Verbreitungsgebiet des Dünenrötels umfasst den südlichen und südwestlichen Küstenstreifen auf Madagaskar. Er kommt dort bevorzugt in Dünen- und Steppengebieten vor.[2]
Die Vögel ernähren sich von verschiedenen Beeren, Früchten und Insekten, die in erster Linie am Erdboden gesucht werden. Die Hauptbrutsaison fällt in die Monate Oktober bis Februar. Das tassenförmige Nest wird aus trockenen Gräsern, Flechten, Moos, Federn, Schlangenhäuten und Tierhaaren gefertigt und geschützt unter einem belaubten Zweig in einer Höhe zwischen 1,5 und 3,0 Metern über dem Erdboden platziert und meist mit drei türkisfarbenen Eiern bestückt. In Gefangenschaft wurde eine Nestlingszeit von 18 Tagen festgestellt.[1] Detaillierte Angaben zum Brutverhalten müssen noch ermittelt werden.
Der Dünenrötel ist auf Madagaskar in seinen Verbreitungsgebieten nicht selten und wird demzufolge von der Weltnaturschutzorganisation IUCN als 
„least concern = nicht gefährdet“ klassifiziert.[1][3]
Der Dünenrötel (Monticola imerina) ist ein endemisch auf Madagaskar vorkommender Vogel aus der Familie der Fliegenschnäpper (Muscicapidae).
The littoral rock thrush (Monticola imerina), is a species of bird in the family Muscicapidae. It is endemic to Madagascar.
When Gustav Hartlaub first described the littoral rock thrush in 1860, he assigned it to the genus Cossypha, believing it to be a robin-chat.[2] It is monotypic, with no distinctive subspecies in its small range.[3]
As with the other rock thrushes, the littoral rock thrush is sexually dimorphic; the male has much more colorful plumage than the female does. He is pale gray on the head, breast, mantle and wing coverts, with dull orange underparts, gray-brown wings and a dark brown tail.[3]
Endemic to Madagascar, the littoral rock thrush is found only in the country's southern coastal region,[4] from the Onilahy River to Lake Anony, just to the west of Tôlanaro (formerly Fort Dauphin).[3] It prefers euphorbia bushes and low shrubs on sandy substrate or coral rag, and is found at elevations ranging from sea level to 200 m (660 ft).[3]
Although the littoral rock thrush has a restricted range, its population appears to be stable, and the IUCN lists it as a species of Least Concern.[1] However, the scrub habitat which it prefers is among the most degraded in Madagascar, and its population centers are largely outside of protected areas. Threats included clearing of scrub for agriculture, logging for firewood, and the presence of roaming livestock.[5]
The littoral rock thrush (Monticola imerina), is a species of bird in the family Muscicapidae. It is endemic to Madagascar.
La Marborda rokturdo (Monticola imerinus), iam klasita kiel Pseudocossyphus imerinus, estas kantobirdo de la familio de Muŝkaptuledoj, iam lokitaj en la Turdedoj kune kun la aliaj Rokturdoj.
Tiu afrotropisa birdo estas endemia de Madagaskaro de marbordaj regionoj kiel la nomo de la specio sugestas. La latina scienca nomo M. imerinus aludas al la gento kiu ĉefe loĝas en la marbordaj regionoj de Madagaskaro.
Ties natura habitato estas sekaj savanoj kaj subtropikaj aŭ tropikaj sekaj arbustejoj.
Kiel aliaj rokturdoj temas pri specio, kies masklo havas bluajn kapon kaj kolon, pli malhelajn flugilojn kaj ruĝecajn subajn partojn; kiel distingilo oni povas diri, ke diference de aliaj rokturdoj, tiu specio e havas tiom malhelajn flugilojn kaj almenaŭ la ŝultroj (unuarangaj kovriloj) estas same grizbluaj kiel la kapo kaj tiele la nigreca parto estas pli suba. Same la suba ventro estas tre pala, preskaŭ blankeca, el kie kontrastas la nigraj kruroj
La Marborda rokturdo (Monticola imerinus), iam klasita kiel Pseudocossyphus imerinus, estas kantobirdo de la familio de Muŝkaptuledoj, iam lokitaj en la Turdedoj kune kun la aliaj Rokturdoj.
Tiu afrotropisa birdo estas endemia de Madagaskaro de marbordaj regionoj kiel la nomo de la specio sugestas. La latina scienca nomo M. imerinus aludas al la gento kiu ĉefe loĝas en la marbordaj regionoj de Madagaskaro.
Ties natura habitato estas sekaj savanoj kaj subtropikaj aŭ tropikaj sekaj arbustejoj.
Kiel aliaj rokturdoj temas pri specio, kies masklo havas bluajn kapon kaj kolon, pli malhelajn flugilojn kaj ruĝecajn subajn partojn; kiel distingilo oni povas diri, ke diference de aliaj rokturdoj, tiu specio e havas tiom malhelajn flugilojn kaj almenaŭ la ŝultroj (unuarangaj kovriloj) estas same grizbluaj kiel la kapo kaj tiele la nigreca parto estas pli suba. Same la suba ventro estas tre pala, preskaŭ blankeca, el kie kontrastas la nigraj kruroj
El roquero litoral (Monticola imerina)[2] es una especie de ave paseriforme de la familia Muscicapidae endémica de Madagascar.
El roquero litoral fue descrito científicamente por Gustav Hartlaub en 1860, asignado al género Cossypha.[3] Es una especie monotípica, debido a su reducido área de distribución no se reconocen subespecies diferenciadas.[4]
Como los demás roqueros, el roquero litoral muestra dimorfismo sexual. Los machos tienen un plumaje más colorido que las hembras. Tienen la cabeza, pecho, manto y coberteras de las alas de color gris, las partes inferiores de color anaranjado claro, salvo el bajo vientre que es blanco, las plumas de vuelo de las alas pardo grisáceas, y la cola parda oscura.[4]
El roquero litoral es endémico de Madagascar, y solo se encuentra en la región costera del sur de la isla,[5] desde el río Onilahy al lago Anony, justo al oeste de Tôlanaro (anteriormente Fort Dauphin).[4] Prefiere la zonas de arbustos de Euphorbia el matorral bajo sobre sustratos arenosos o calizos, pudiéndose en contar desde el nivel del mar hasta los 200 metros de altitud.[4]
A pesar de su limitado área de distribución, su población parec estable, y la UICN lo clasifica como especie bajo preocupación menor.[1] Sin emparto, el hábitat de matorrales en el que vive se encuentra entre los más degradados de Madagascar, y sus núcleos de población se encuentran principalmente fuera de las zonas protegidas. Entre sus amenazas están la destrucción de su hábitat para ser cultivada, la tala para leña, y la presencia de ganado suelto.[6]
Langrand, Olivier (1990). Guide to the birds of Madagascar. New Haven, CT: Yale University Press. ISBN 0-300-04310-4.
El roquero litoral (Monticola imerina) es una especie de ave paseriforme de la familia Muscicapidae endémica de Madagascar.
Monticola imerinus Monticola generoko animalia da. Hegaztien barruko Muscicapidae familian sailkatua dago.
Monticola imerinus Monticola generoko animalia da. Hegaztien barruko Muscicapidae familian sailkatua dago.
Madagaskarintasku (Monticola imerina) on Madagaskarin saarella endeemisenä elävä sieppoihin kuuluva varpuslintu.
Kooltaan madagaskarintasku on noin 16 cm. Koirasmadagaskarintasku on selästään, päästään ja rinnastaan väritykseltään sinertävän tuhkanharmaa. Vatsa on väriltään vaalean oranssi. Naaras on väritykseltään yksivärisen harmaa. Laji muistuttaa ulkonäöltään rotkotaskua (Pseudocossyphus sharpei), mutta on väriltään sitä vaaleampi.[2][3]
Madagaskarintaskua tavataan ainoastaan kapealla alueella Madagaskarin etelärannikolla. Lajin elinympäristöä ovat hiekkaiset alangot, joilla kasvaa pensaikkoa. Päivän kuumimmat tunnit laji oleskelee varjossa pensaikon suojissa.[2][3]
Madagaskarintasku (Monticola imerina) on Madagaskarin saarella endeemisenä elävä sieppoihin kuuluva varpuslintu.
Monticola imerina
Le Monticole du littoral (Monticola imerina ; autrefois Pseudocossyphus imerina) est une espèce de passereaux de la famille des Muscicapidae endémique de l'île de Madagascar.
Gustav Hartlaub est le premier à étudier ce passereau qu'il classe, en 1860, dans le genre Cossypha. Il est monotypique (sans sous-espèces).
Le Monticole du littoral est dimorphique comme les autres monticoles. Le plumage du mâle est beaucoup plus coloré que celui de la femelle. Sa tête est gris pâle, ainsi que son mateau, le dessus de ses ailes et sa poitrine. Son croupion est orangé et sa queue brune.
Le Monticole du littoral vit comme son nom l'indique sur le littoral sud de Madagascar, de l'Onilahy au lac Anony à l'ouest de Fort Dauphin (Tôlanaro) autour de la baie de Saint-Augustin.
Il aime les buissons d'euphorbes et les buissons bas de la côte sablonneuse et des récifs coralliens et vit dans les hauteurs jusqu'à 200 mètres.
Monticola imerina
Le Monticole du littoral (Monticola imerina ; autrefois Pseudocossyphus imerina) est une espèce de passereaux de la famille des Muscicapidae endémique de l'île de Madagascar.
Il codirossone litoraneo (Monticola imerina (Hartlaub, 1860)) è un uccello della famiglia Muscicapidae, endemico del Madagascar.[2]
L'areale del codirossone litoraneo è circoscritto alle aree costiere del Madagascar meridionale, dal fiume Onilahy a ovest sino al Lago Anony a est.[3]
Predilige aree con cespugli di Euphorbia su suoli sabbiosi, dal livello del mare a 200 m di altitudine.[3]
Il codirossone litoraneo (Monticola imerina (Hartlaub, 1860)) è un uccello della famiglia Muscicapidae, endemico del Madagascar.
Krantinis akmeninis strazdas (lot. Monticola imerinus, angl. Littoral rock-thrush, vok. Dünenrötel) – musinukinių (Muscicapidae) šeimos paukščių rūšis, priklausanti akmeninių strazdų (Monticola) genčiai. Šios rūšies paukščiai aptinkami tik Madagaskare.
Krantinis akmeninis strazdas (lot. Monticola imerinus, angl. Littoral rock-thrush, vok. Dünenrötel) – musinukinių (Muscicapidae) šeimos paukščių rūšis, priklausanti akmeninių strazdų (Monticola) genčiai. Šios rūšies paukščiai aptinkami tik Madagaskare.
De duinrotslijster (Monticola imerina, synoniem: Pseudocossyphus imerina) is een zangvogel uit de familie Muscicapidae (Vliegenvangers).
Deze soort is endemisch in het doornig struikgewas van Madagaskar, de zuidelijkste ecoregio van Madagaskar.[1]
De duinrotslijster (Monticola imerina, synoniem: Pseudocossyphus imerina) is een zangvogel uit de familie Muscicapidae (Vliegenvangers).
Monticola imerinus é uma espécie de ave da família Muscicapidae.
É endémica de Madagáscar.
Os seus habitats naturais são: savanas áridas e matagal árido tropical ou subtropical.[1]
Monticola imerinus é uma espécie de ave da família Muscicapidae.
É endémica de Madagáscar.
Os seus habitats naturais são: savanas áridas e matagal árido tropical ou subtropical.
Dynstentrast[2] (Monticola imerina) är en fågel i familjen flugsnappare inom ordningen tättingar.[3] Den återfinns på sydvästra Madagaskar.[3] IUCN kategoriserar arten som livskraftig.[1]
Dynstentrast placerades tillsammans med skogsstentrast tidigare i släktet Pseudocossyphus, men genetiska studier visar att de är en del av Monticola.[4][5]
Wikispecies har information om Monticola imerina.
Dynstentrast (Monticola imerina) är en fågel i familjen flugsnappare inom ordningen tättingar. Den återfinns på sydvästra Madagaskar. IUCN kategoriserar arten som livskraftig.
Dynstentrast placerades tillsammans med skogsstentrast tidigare i släktet Pseudocossyphus, men genetiska studier visar att de är en del av Monticola.
Monticola imerina là một loài chim trong họ Muscicapidae.[1]
Monticola imerina là một loài chim trong họ Muscicapidae.
Monticola imerina (Hartlaub, 1860)
Синонимы
Пустынный каменный дрозд[1] (лат. Monticola imerina) — птица из семейства мухоловковых (Muscicapidae).
Длина пустынного каменного дрозда в среднем составляет 16 см[1]. Как и у всех остальных представителей рода каменных дроздов, у пустынного каменного дрозда выражен половой диморфизм. Самец имеет гораздо более яркое оперение, чем самка. У самца бледно-серая голова, шея, крылья и спина. Брюшная сторона тела тускло-оранжевого цвета, подхвостье белого цвета с оранжевым оттенком. У самок брюшная сторона тела беловатая с пестринками, а верхняя часть головы и крылья серые.
Пустынный каменный дрозд является эндемиком острова Мадагаскара, встречается только в Южном прибрежном регионе страны, от реки Унилахи[en] до озера Анони[ceb], к западу от Тауланару (бывший Форт-Дофин).
Встречается этот вид на высоте до 200 метров над уровнем моря.
Пустынный каменный дрозд питается ягодами, фруктами и различными насекомыми. Корм в основном добывают на земле.
Сезон размножения проходит с октября по февраль. На протяжении всего сезона размножения самец устанавливает и защищает территорию, а самка строит гнездо и инкубирует яйца. Гнездо представляет собой чашу, состоящую из лишайника, мха, веточек, корней и других волокнистых материалов, укрепленных перьями[2]. Располагается оно обычно на дереве, среди ветвей, на высоте примерно 1,5—3 метров. В кладке обычно 2—3 бирюзовых яйца. Насиживание длится примерно 18 дней. После вылупления птенцов кормят оба родителя [3].
Это заготовка статьи по орнитологии. Вы можете помочь проекту, дополнив её. Пустынный каменный дрозд (лат. Monticola imerina) — птица из семейства мухоловковых (Muscicapidae).
